สีหน้าของหยวนเหอเปลี่ยนเลยทันที ละโบกมือเรียกคนออกมาไม่กี่คน ลากเหอหัวออกมาอย่างกับหมาขี้เมา หลังจากนั้น มีคนหนึ่งที่ชอบตามหลังเธอยืนอยู่ตรงหน้าเธอ และพูดเบาๆ ว่า ”หัวหน้าห้อง ตอนนี้จะเอาไงต่อ แผนจะดำเนินต่อไปหรือไม่?”
หยวนเหอคิดละคิด ส่ายหัวอย่างแรง ”ดำเนินต่อ!เป็นแค่คนชั้นต่ำคนหนึ่ง จะไว้หน้าให้เขาทำไม？”
สักพัก หยวนเหอยืนขึ้นทันที ส่งสายตาให้ทุกคน ฝูงชนที่วุ่นวาย จู่ๆ ก็เงียบไป หยวนเหอหยิบไมโครโฟน พูดอย่าลึกซึ้งว่า ”ต่อไป ฉันจะร้องเพลงเพลงหนึ่ง มอบให้กับผู้หญิงที่ฉันรัก!”
หลังจากนั้น ประตูห้องถูกผลักเปิดออก มีวงดนตรีวงหนึ่งเดินเข้ามา
ทุกคนตะลึงใจอย่างมาก นี่คือวงRose Flowerในอดีตใช่หรือไม่?
“ใช่ ใช่ ใช่ ! สมัยเรียน ฉันชอบวงนี้มาก!”！
ทุกคนตกใจกับการใช้ตังของหยวนเหอมาก วงRose Flowersนี้มีชื่อเสียงที่ดัง ใครที่อยากเชิญวงนี้มาเล่นดนตรีให้ ถ้าไม่มีตังสักแสนล้านกว่าบาท ไม่มีปัญญาเชิญมาได้หรอก!
ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าของหยวนเหอเต็มไปด้วยความจริงใจ กำลังมองดูอวิ๋นเสว่เหยน ตามด้วยร้องเพลงที่ดังที่สุดของวงRose Flower รักคุณตลอดไป
ร้องเพลงเพราะและไพเราะมาก และร่วมมือกับวงดนตรีอย่างดีงาม ทุกคนฟังอย่างมึนเมา เพลงจบ หยวนเหอหยิบแหวนเพชรสิบกะรัตที่เตรียมไว้ออกจากกระเป๋า คุกเข่าลงต่อหน้าอวิ๋นเสว่เหยน พูดอย่างจริงใจว่า “เหยนเหยน ตั้งแต่สมัยเรียน ผมแอบชอบเธอ จนถึงทุกวันนี้ก็ไม่เคยเปลี่ยนใจเลย!”
“ผมเชิญวงดนตรีที่เธอชื่นชอบที่สุดในวัยเรียนมา ร้องเพลงที่เธอชอบฟังที่สุด ใช้แหวนเพชรที่มีราคาหมื่นแสนล้านนี้ ต่อหน้าทุกคน แสดงความรักที่ผมมีต่อเธอ!”
“เป็นแฟนผมได้มั้ย?”
ทุกคนตะลึงใจ สารภาพรักนี้แค่ต้นทุนก็ใช้ไปไม่ต่ำกว่าล้าน ลงทุนเยอะไปเยอะมาก ทำให้สาวๆ หลายคนอิจฉา!
“ตกลงเลย!ตกลงเลย!”
“เสว่เหยน เธอยังกังวลอะไร ตกลงเป็นแฟนกับหัวหน้าห้องเลย ชาตินี้ เธอก็ไม่ต้องทำมาหากินแล้วนะ!”
“ใช่ เสว่เหยน หัวหน้าห้องคือทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับเธอ!”
สมองของอวิ๋นเสว่เหยนละมึน ไม่รู้จะต้องทำไงเลยทันที
ณ ตอนนี้ เซี่ยงเส้าหลงลุกยืนขึ้น พูดจาแสนเย็นชา “คุณหยวน คุณสารภาพบอกรักภรรยาผมต่อหน้าผมเนี่ย เหมือนเหมาะสมเลยนะ”
หยวนเหอจ้องมองเขาด้วยสายตาที่รังเกียจ “ภรรยาคุณ?คุณมีสิทธิ์พูดคำนี้ด้วยเหรอ?”
“อย่าคิดว่าผมไม่รู้ จริงๆ แล้วคุณสองคนไม่ได้จดทะเบียนสมรส!งั้นตามกฎหมายที่ถูกต้องแล้ว คุณสองคนยังไม่ใช่สามีภรรยากัน!”
“อีกอย่างคุณมันก็เป็นแค่คนจน คนชั้นต่ำ ที่ยังต้องพึ่งพาและเกาะผู้หญิงกิน คุณมีคุณสมบัติอะไรที่จะมีแฟนสวยๆ แบบเหยนเหยน？”
“ถ้าคบกับผม เขาจะได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย！”
ทุกคนพยักหน้าและเห็นด้วย “ใช่! นายไม่มองดูสาระรูปตัวเองว่าเป็นคางคกสายพันธุ์แบบไหน เหมาะที่จะกินเนื้อหงส์มั้ย? ”
“ถ้าเทียบกับหัวหน้าห้อง นายเป็นได้แค่เศษขยะชิ้นหนึ่งที่คนสังคมรังเกียจกัน!”
เหมือนทุกคนจะสนับสนุนมาก หยวนเหอยิ้มอย่างมีชัย ในช่วงไม่กี่ปีนี้อวิ๋นเสว่เหยนได้ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากเยอะเหลือเกิน เธอเชื่อมั่น ภายใต้ทรงพลังอันยิ่งใหญ่ของตน ยิ่งมีของแพงๆ ปูทางให้ อวิ๋นเสว่เหยนตกลงเป็นแฟนผมแน่นอน คิดไม่ถึงเลยว่าเทพธิดาที่ไม่สามารถบรรลุได้ในวันนั้นกำลังจะอยู่ในอ้อมแขนผม ดีใจจนเหมือนมีไฟไหม้อยู่ในใจเธอ
เซี่ยงเส้าหลงไม่พูดไรอีก แต่สายตานายกลับมองไปที่อวิ๋นเสว่เหยน ณ ตอนนี้ ต้องการเธอตัดสินใจแล้วแหละ
หยวนเหอก้าวขาไปข้างหน้า1ก้าว เมื่อเวลาที่กำลังจะจับมืออวิ๋นเสว่เหยนแล้วสวมแหวนให้ อวิ๋นเสว่เหยนก้าวถอยหลังทันที แล้วจ้องมองเขา “ขอ……ขอโทษ หัวหน้าห้อง ฉันว่านายน่าจะเข้าใจผิดแล้ว!”
เธอตัดสินใจอย่างรวดเร็ว จากนั้นจับมือของเซี่ยงเส้าหลง “นายเป็นคุณพ่อของลูกฉัน และยังเป็นสามีของฉันด้วย ขอบคุณสำหรับความชื่นชอบคุณ!”
เซี่ยงเส้าหลงยิ้มแย้ม มีความสุขเหมือนอย่างกับเด็ก
แต่ว่า ได้ยินการตัดสินใจของอวิ๋นเสว่เหยนแล้ว ทุกคนตะลึงใจจนอ้าปากอย่างกว้าง ทุกคนนึกไม่ถึงจริงๆ อวิ๋นเสว่เหยนจะปฏิเสธคนที่ร่ำรวย แต่กลับเลือกอยู่กับคนจนแบบนั้นเนี่ยนะ!
หยวนเหอตะลึงใจมาก ในใจเต็มไปด้วยความไม่พอใจ “ทำไม?ทำไมถึงเป็นแบบนี้?ผมไม่ดีกว่าเขาตรงไหนหรอ?”
อวิ๋นเสว่เหยนส่ายหัว “คุณดีกว่าเขาทุกอย่างดีกว่าเยอะมาก แต่ว่า ในเวลาที่ฉันยากลำบาก คนที่อยู่เคียงข้างฉันคือเขา และได้มอบความอบอุ่นให้กับฉัน”
“ ในเวลาที่ฉันถูกรังแก ก็ยังเป็นเขาที่ปกป้องและช่วยเหลือฉัน”
“เขาอาจไม่อยู่ในสายตาพวกคุณ แต่ในสายตาฉัน เขาเป็นที่พึ่งพาและยังเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตฉัน!”
เซี่ยงเส้าหลงจ้องมองเธอ ใบหน้าเต็มไปด้วยความอ่อนโยน
แฟนผม ชาตินี้ แค่ได้ยินนี้คำของเธอชีวิตนี้ก็มีสุขแล้ว!
“ไม่!เป็นไปไม่ได้!”
ใบหน้าของหยวนเหอเต็มไปด้วยความเสียใจ เอานิ้วชี้ที่เซี่ยงเส้าหลง “คุณแน่นอน คุณให้เหยนเหยนกินยาพิษไร ทำไมเธอถึงหลงรักนายขนาดนี้!”
“ใครก็ได้ มาลากนายออกไปสั่งสอนหน่อย ทำให้นายพูดออกมาให้ได้ ว่ายาแก้พิษนั้นอยู่ไหน!”
หมาน้อยหลายคนรีบออกมาด้วยสีหน้าอย่างโหดร้าย แววตาของเซี่ยงเส้าหลง เฉยชาขึ้นทันที ยังยาพิษ?คงอ่านบทนิยายเยอะเกินไปละมั้ง?
เมื่อตอนที่เหตุการณ์กำลังจะเลวร้ายขึ้นมา ประตูถูกเตะเปิด ทันใดนั้นก็มีชายร่างใหญ่วิ่งเข้ามา แล้วด่าว่า “ตะโกนไรนักหนา!รู้มั้ยว่าห้องข้างๆ มีแต่เสียงพวกมึง?”
ได้ยินคำนี้ หมาน้อยของหยวนเหอพึ่งพิงคนเยอะ ชักสีหน้าใส่ทันที ด่าด้วยคำหยาบคาย “ไอ้เหี้ยนี้ มึงพูดไร?เชื่อมั้ยแค่นาทีเดียวกูทำให้ขามึงหักไปข้างหนึ่งได้?”
ฝูงชนแยกออกจากกัน มีชายผิวหน้าดำๆ ตัวร่างใหญ่ได้เดินเข้ามา พูดแสนเย็นชา “อ๋อ?คุณจะตัดขาผมหักไปข้างหนึ่ง?”
เมื่อมองหน้าได้ชัดว่าเป็นใคร สีหน้าของหยวนเหอเปลี่ยนทันที รีบเดินเข้าใกล้ พับ พับ ตบตี2ครั้ง แล้วด่าว่า “พวกมึงตาบอดรึไง คนอะไรพวกมึงก็กล้าที่จะรุกราน?”
จากนั้น ยิ้มอย่างตอแหลแล้วเดินเข้าหา “เจ้าตระกูลจางท่านอยู่ที่นี่ได้ไง?”
“ต้องขอโทษด้วยนะครับ ที่รบกวนท่าน ค่าใช้จ่ายที่ท่านใช้ในคืนนี้ คิดเป็นของผมหมด!”
จางเฉิงหู่พูดจาเบาๆ มองไปแวบหนึ่งก็ตะลึงไป และผลักหยวนเหอออก เดินขึ้นไปด้วยยิ้มแย้มแจ่มใส “ฮ่าๆ เจ้าเซี่ยง นายอยู่นี่ได้ไง?”
เซี่ยงเส้าหลงขยิบตา ยังแปลกใจเล็กน้อย ไม่คิดเลยว่าจะเจอจางเฉิงหู่ที่นี่ หัวเราะแล้วพูดว่า “มีคนอยากสั่งสอนผม ผมเลยต้องรออยู่ที่นี่!”
“อะไรนะ?!เป็นหมาเจ้าไหน กล้าที่จะสั่งสอนนาย?”
จางเฉิงหู่ตะลึงใจ จ้องมองคนรอบๆ ด้วยสายตาอันโหดร้าย พูดด้วยเสียงเย็นชา “ไหน ใครจะสั่งสอนพี่น้องผม ออกมาให้ผมดูหน้าหน่อย ผมสัญญา ผมจะไม่ให้มันออกไปจากที่นี่อย่างปลอดภัยแน่!”
“เหอ!นายเป็นใคร ทำตัวเป็นลูกพี่ใหญ่ในนี่ทำไม?”
มีคนพูดจาอย่างไม่พอใจทันที
“ใช่ เป็นพี่น้องกับคนชั้นต่ำแบบนี้ ก็คงเป็นคนชั้นต่ำอีกคนเหมือนกัน!”
“มา มา มา ผมอยากรู้ว่านายจะทำไม่ให้ผมออกจากที่นี่อย่างไม่ปลอดภัยได้ไง!”
จากพฤติกรรมที่หาทางตายของเพื่อนร่วมชั้นนั้น หยวนเหอตะลึงใจจนเหงื่อออกทั้งตัว ตะโกนด่าทันที “หุบปากเดียวนี้!”
“คนนี้ เป็นถึงประธานบริษัทของเฟิงหลงกรุป ที่มีชื่อเสียงตระกูลที่ใหญ่โตร่ำรวยที่สุด ท่านเป็นตระกูลหนึ่งในนั้น คือเจ้าตระกูลจาง！”
พูดจบ ฝูงชนเงียบไป!
ทุกคนจ้องมองเขาอย่างไม่น่าเชื่อ คนตระกูลใหญ่โต？
แต่ตระกูลที่ใหญ่โต เป็นพี่น้องกับคนชั้นต่ำแบบนี้ได้อย่างไร? จางเฉิงหู่จ้องมองคนที่ส่งเสียงโวยวายในเมื่อครู่นี้ด้วยสายตาอย่างโหดร้าย แล้วพูดว่า “เมื่อกี้นายว่าไรนะ ผมเป็นคนชั้นต่ำ?”
คนคนนั้นขาอ่อนทันที ทรุดตัวลงกับพื้น เหงื่อไหลเต็มทั่วใบหน้า จ้องมองเซี่ยงเส้าหลงด้วยคำร้องขอ “คุณ……คุณเซี่ยง ช่วยผมหน่อย”
เป็นเพื่อนร่วมชั้นของอวิ๋นเสว่เหยนหมด เซี่ยงเส้าหลงก็ไม่อยากทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ สะบัดมือ “ช่างเถอะ อย่าไปถือสาคนพวกนี้เลย”
จางเฉิงหู่หัวเราะ “ถ้าไม่ได้เจ้าเซี่ยงช่วยเธอไว้ วันนี้ ขาสองข้างของเธอไม่เหลือแน่!”
จากนั้น สีหน้าเปลี่ยนทันที ยิ้มและพูดว่า “เจ้าเซี่ยงเราสองคนได้พบเจอกันที่นี่ มันคือโชคชะตาล้วนๆ ไป ไปดื่มกับผมในห้องข้างๆ นี้?”
เซี่ยงเส้าหลงส่ายหัวแล้วยิ้ม “วันนี้เป็นงานปาร์ตี้เพื่อนร่วมชั้นของภรรยาผม ผมอยู่ที่นี่กับภรรยาแหละ วันหลังมีเวลา ผมเชิญชวนเจ้าตระกูลฉวี่ แล้วพวกเราค่อยมาดื่มด้วยกัน!”
ดวงตาของจางเฉิงหู่สว่างขึ้นทันใด แม้แต่การถอนหายใจยังเร็วขึ้น คำนี้ของเซี่ยงเส้าหลง มันหนาแน่นเหลือเกิน!
“ฮ่าๆ !โอเคเลย!งั้นก็ตกลงตามนี้!”
“คืนนี้นายก็ดื่มอย่างเต็มที่ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดของคืนนี้ คิดที่ผม !”
หลังจากนั้น แววตาจ้องมองไปที่หยวนเหอ “ดูแลพี่น้องผมให้ดีหละ ถ้านายได้ทุกข์ใจแม้แต่น้อย ความร่วมมือทั้งหมดระหว่างบริษัทคุณกับบริษัทเฟิงหลงกรุปก็จบลง!”
หลังจางเฉิงหู่ออกไปจากห้อง สีหน้าหยวนเหอดูน่าอับอายมาก นายคิดไม่ถึงเลยว่า เซี่ยงเส้าหลงจะรู้จักคนที่ร่ำรวยและมีชื่อเสียงตระกูลใหญ่โต มีเขาอยู่ ผมไม่สามารถทำร้ายเซี่ยงเส้าหลงได้หรอก!
“ยุคสมัยนี้ คนขอทานยังมีเพื่อนสนิทสักสองสามคน แล้วใครจะไม่รู้จักคนที่ร่ำรวยและชื่อเสียงตระกูลใหญ่โตสักสองสามคนละ？”
“สักครู่ มีคนหัวเราะย่อแย้งว่า “ ถึงคนอื่นจะร่ำรวยแค่ไหน เงินนั้นก็คือของคนอื่น ส่วนตัวเองก็ยังอยู่ในคนชั้นต่ำเหมือนเดิม!”
คนส่วนใหญ่เห็นด้วย แม้แต่หยวนเหอก็จ้องมองเขาด้วยสายตาอันเหยียดหยาม “คุณบอกว่าคุณจะสร้างครอบครัวให้กับเหยนเหย?จะเป็นไปได้ไงละ?เท่าที่ฉันรู้?แค่บ้านหลังหนึ่งคุณยังไม่มีปัญญาซื้อเลย คุณจะสร้างครอบครัวให้กับเหยนเหยนได้ไง?”
“ก็ใช่!เดียวนี้แค่บ้านหลังเล็กหลังหนึ่งราคายังเป็นสี่ห้าพันเลย สาระรูปอย่างคุณ ฉันเกรงว่าแค่ห้องน้ำห้องหนึ่งนายก็ไม่มีปัญญาซื้อหรอก?”
“บ้านเป็นสมบัติของการสร้างครอบครัว แค่บ้านก็ไม่มีหลังหนึ่ง มีสิทธิ์อะไรพูดถึงอนาคต?”
เมื่อในตอนที่ทุกคนกำลังดูถูก เหยียดหยามเขา มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น หลังจากนั้น มีสาวน้อยคนหนึ่งโผ่หน้าเข้ามา มองดูรอบห้อง เจอหน้าเซี่ยงเส้าหลง ดวงตานั้นเหมือนมีสว่างจ้าทันที เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มอันแสนหวาน “คุณเซี่ยง คุณอยู่นี่เอง ตามที่คุณสั่ง ออนเซนวิลล่าได้สร้างเสร็จแล้วค่ะ แค่คุณเซ็นรับที่นี่ คอนโดหลังนี้ ก็เป็นของคุณแล้วค่ะ!”
