อีกอย่าง เสือตัวนี้มีหน้าท้องแบนราบ มองเซี่ยงเส้าหลงด้วยลมหายใจเหมือนเป็นเหยื่อของนักล่า ปากเสืออ้ากว้าง และมีเขี้ยวที่แหลมคม เขาไม่รู้ว่าคนที่อยู่ตรงข้ามคนนี้ฐานะสูงส่งแค่ไหน เขารู้เพียงว่า เขาหิวมาสามวันแล้ว เขาต้องการที่จะฉีกคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าเขาทั้งเป็น เพื่อให้ท้องตัวเองอิ่ม!
การต่อสู้ระหว่างคนกับเสือ กำลังจะเริ่มขึ้น!
ทันใดนั้น สถานการณ์บนสังเวียนก็คาดเดาไม่ได้ สู้กับคน พวกเขายืนหยัดเชื่อว่าเซี่ยงเส้าหลงนั้นต่อสู้ไม่เคยแพ้ พวกเขาก็ใจสู้ขึ้นมา แต่ว่า พอเผชิญหน้ากับเสือตัวหนึ่ง แถมยังเป็นเสือที่ดุร้ายหิวจนไส้จะขาด ถึงแม้ว่าเซี่ยงเส้าหลงจะต่อสู้เก่งแค่ไหน พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะกังวล แต่ว่าพวกเขาไม่ได้เป็นห่วงว่าเซี่ยงเส้าหลงจะถูกเสือกัดกิน แต่สิ่งที่พวกเขาเป็นห่วงคือ ในเวลาที่จำกัดนี้มองเซี่ยงเส้าหลงจะสามารถฆ่าเสือตัวนี้ได้หรือเปล่า ต้องรู้ว่า นี่แค่ผู้ท้าชิงตัวที่เก้าเท่านั้น ถ้างั้นตัวที่สิบจะเป็นตัวอะไรนะ?
เซี่ยงเส้าหลงเพียงครู่เดียวจากความประหลาดใจกลับคืนมาเป็นปกติ พูดตามตรง ตอนแรกที่เห็นเสือ เขาก็รู้สึกใจหายเล็กน้อย แต่ว่า เพียงครู่เดียวเขาก็ตั้งสติได้ในทันที เผชิญกับดวงตาที่ดุร้ายของเสือ เซี่ยงเส้าหลงเปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมา ไม่เลว นี่ถึงน่าสนุกขึ้นมาหน่อย แต่ว่าถ้าหากคุณลงมือทีหลังละก็ เกรงว่าจะทำให้คุณผิดหวังแล้ว!
หนึ่งคนหนึ่งเสือเผชิญหน้ากันเป็นเวลานาน บางทีอาจเป็นเพราะความหิว เสือคำรามและล้มตัวลงนอนเล็กน้อย ฝ่ามือหลังสองข้างออกแรงอย่างทันที พุ่งไปทางเซี่ยงเส้าหลง
เซี่ยงเส้าหลงรวบรวมสายตา โดยไม่ตื่นตระหนกแม้แต่น้อย นิ้วเท้าชี้ไปที่พื้นกะทันหัน ร่างกายของเขาก็ลอยไปข้างหลัง เห็นแค่เท้าหน้าของเขาเพิ่งขยับออกจากจุดเดิม ร่างขนาดใหญ่ของเสือก็พุ่งมาตรงจุดที่เขายืนอยู่เมื่อครู่ เห็นแค่เสือคำรามอย่างโกรธจัด ดูเหมือนโมโหโกรธที่อาหารที่อยู่ตรงหน้าหลุดพ้นจากเงื้อมมือของตัวเอง ไม่มีการหยุดนิ่งแม้แต่น้อย
กระโจนไปอีกครั้ง แต่มองเซี่ยงเส้าหลงไม่ได้ต่อสู้กับเขาโดยตรง เขายังคงหลบด้วยวิชาตัวเบา เป็นเช่นนี้ เสือไล่กระโจน คนก็คอยหลบ คุณมาฉันไป ผ่านไปหลายสิกระบวนท่า พอเสือกระโจนเสียท่าอีกครั้ง ก็ไม่ได้ไล่ตามเขาในทันที ร่างของมองเซี่ยงเส้าหลงหยุดชะงักลง และเขาก็ไม่ได้หลบต่ออีก แต่กลับเข้าไปใกล้ๆ ถูกไล่ล่าตั้งนาน นี่ควรถึงเวลาที่จะเอาคืนแล้ว
การหันกลับมาอย่างกะทันหันของเซี่ยงเส้าหลง ทำให้เสือตะลึง แต่ว่าโดยสันดานที่ดุร้ายของเขาทำให้เขาโกรธมาก อาหารเล็กๆ ชิ้นนี้ ถึงกับกล้าที่จะต่อต้าน ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นการต่อต้านราชันย์สัตว์ป่า เสือรวบรวมพลังอีกครั้ง กระโดดขึ้นทันที เหนือกรงเล็บทั้งสอง เกิดประกายไฟแหลมคม ผู้ชมทั้งหมดต่างกลั้นหายใจ ในกลางอากาศ ดวงตาที่เฉียบคมของเซี่ยงเส้าหลงหรี่ลงอย่างกะทันหัน ขาขวาของเขาก็เหวี่ยงออกไปขณะที่กรงเล็บของเสืออยู่ห่างจากศีรษะของเขาเพียงหนึ่งนิ้ว เขาก็เตะไปที่หัวของเขาทันที เสียงกระแทกดังขึ้น กรงเล็บเสือ ที่คมกริบเฉียดผ่านหน้ากากบนใบหน้าของเซี่ยงเส้าหลง ร่างกายล้มลงกับพื้นอย่างแรง เซี่ยงเส้าหลงเตะแรงอีกที เตะจนหัวของเสือมึน แต่ว่ามันก็ปลุกเร้าความดุร้ายจากสันดานของเขาเต็มที่ สะบัดศีรษะ โค้งตัวขึ้น ส่งเสียงคำรามที่โกรธดังกว่าเดิม ตอนกำลังหาเป้าหมาย เขาก็รู้สึกร่างกายทรุดตัวลง ตามด้วยบนหัวเขาเหมือนมีลมพายุพัดกระหน่ำมาอย่างแรงอีกครั้ง
ตุ้ม!
หัวเสือทรุดลงอย่างแรง สีหน้าของเซี่ยงเส้าหลงเย็นชาไร้ความรู้สึก เขาขี่บนหลังเสือ มือซ้ายจับหนังคอของเสือแน่น มือขวากำหมัด แล้วต่อยลงไป เป็นการต่อยที่หนักหน่วงอีกครั้ง แต่หนึ่งหมัดนี้กลับปลุกให้เสือตื่น ถึงรู้ตัวว่า ที่แท้เหยื่อที่ยั่วยุเขา ถึงกลับขี่อยู่บนหลังของเขา!
เสียงคำรามดังมาพร้อมกับแสงวาบสลับไปมา แต่ว่าเซี่ยงเส้าหลงเหมือนงอกติดอยู่บนหลังของเขา ไม่ว่าเสือจะกระโดดมากแค่ไหน ก็ไม่สามารถสะบัดมันออกไปได้ และสีหน้าของเซี่ยงเส้าหลงตั้งแต่ต้นจนจบก็ยังคงไร้ความรู้สึก ยังคงใช่กระบวนท่าเดิมซ้ำๆ ตลอด!
ยกมือขึ้น กำกำปั้น ต่อยลงอย่างแรง!
หนึ่งหมัด สองหมัด ราวกับไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ในที่สุด ในการชกซ้ำๆ การเคลื่อนไหวของเสือก็ช้าลงเรื่อยๆ แต่หมัดของเซี่ยงเส้าหลงยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ ทั้งห้องเงียบสงบ ไม่มีใครพูดแม้แต่คนเดียว ผู้ชมที่อยู่ใกล้เขาที่สุด แทบจะสามารถได้ยินแม้กระทั่งเสียงของเซี่ยงเส้าหลง เสียงลมหมัดตามอากาศ ในที่สุด ก็ไม่รู้ว่าเขาเหวี่ยงหมัดไปกี่ครั้ง เสือคร่ำครวญเสียงอย่างเจ็บปวด และคลานลงบนพื้น ไม่มีความฮึกเหิมเหมือนเมื่อครู่อีก เซี่ยงเส้าหลงถึงจะยอมหยุดหมัด แล้วลงจากหลังเสือ เดินมาอยู่ต่อหน้าเขา ด้วยท่าทีที่เป็นผู้ชนะ มองลงมาที่เขา และเสือก็เงยศีรษะขึ้นเล็กน้อย แววตาของเขาไม่มีความดุร้ายหลงเหลืออีก คร่ำครวญอย่างเจ็บปวด
ถึงกับปรากฏแววตาที่ขอความเมตตา เซี่ยงเส้าหลงมองเขาอย่างเย็นชา ไม่มีการเคลื่อนไหวแม้แต่น้อย แววตาส่วนลึก จ้องมองราวกับพญายม ในสายตาที่น่าสงสารของเสือ เขายกขาขวาขึ้นสูง ทันใดนั้นสับลงไป ได้ยินเพียงเสียงที่ไม่น่าได้ยิน นัยน์ตาของเสือพริบตาเดียวเปลี่ยนเป็นตกตะลึง ตามด้วยศีรษะเอียงลง ตายในที่สุด!
เซี่ยงเส้าหลงใช้แรงเท้าทั้งหมด ถึงกับเตะกะโหลกศีรษะที่แข็งที่สุดของเสือจนแหลกละเอียด แรงเตะนั้น น่ากลัวมาก!
“เทพสงครามไร้คู่ต่อต้าน! เทพสงครามไร้คู่ต่อต้าน!”
เวลาดูเหมือนจะหยุดลงอย่างกะทันหัน จากนั้น วินาทีต่อมา เสียงคำรามราวกับสึนามิก็ปะทุขึ้นมาทันที ผู้คนนับไม่ถ้วนลุกขึ้นยืนและตะโกนอย่างบ้าคลั่ง มองดูร่างของเซี่ยงเส้าหลงที่อยู่เหตุการณ์ ในแววตาเต็มไปด้วยความคลั่งไคล้และนับถือ ในขณะนี้เซี่ยงเส้าหลงที่อยู่ในสายตาของพวกเขาไม่ใช่แค่สนุกกับของเล่น แต่เป็นฮีโร่ ที่เตะเสือเป็นๆ ตายทั้งตัว!
เซี่ยงเส้าหลงเอียงศีรษะเล็กน้อย จ้องมองไปที่นั่งฝั่งตรงข้าม พอดีกับบนเวทีที่เว่ยหลายอยู่ สายตาที่เย็นชาของเขา สำหรับเว่ยหลายแล้ว ถือเป็นการเยาะเย้ยอย่างมาก และเว่ยหลายขณะนี้ ก็ไม่มีรอยยิ้มเหมือนก่อนหน้านี้ สีหน้ากลับจริงจัง จากการแสดงก่อนหน้านี้เขารู้ว่าเซี่ยงเส้าหลงแข็งแกร่งมาก แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะแข็งแกร่งถึงขนาดนี้ สามารถตีเสือให้ตายด้วยมือเปล่า ถึงขั้นชกเสือเป็นๆ ทั้งตัวจนตาย แม้ว่ามันจะเป็นเสือที่หิวโหย แต่ก็เป็นราชันย์สัตว์ป่า ขณะนี้ ชั่วโมงที่สาม เพิ่งจะเริ่มขึ้น!
หรือว่าจะแพ้แล้วเหรอ?
ความคิดนี้แวบเข้ามาในสมองของเว่ยหลาย แต่ก็ถูกเขาปฏิเสธอย่างบ้าคลั่ง ไม่! เป็นไปไม่ได้ที่ผมจะแพ้ ตามความคิดของเขา ศัตรูห้าคนแรกเป็นเพียงอาหารที่ส่งให้เซี่ยงเส้าหลงเรียกน้ำย่อยเท่านั้น ทำให้ผู้ชมที่ยังไม่เข้าใจ รู้ว่าเซี่ยงเส้าหลง มีความสามารถในการเข้าถึงการคัดเลือกหนึ่งในสิบ
เพื่อให้บรรลุเป้าหมายในการเก็บเงินจากการพนัน ก้าวนี้ เขาทำสำเร็จ และทำได้อย่างสมบูรณ์แบบ คราวนี้เขาเก็บเงินได้สองพันล้านเต็มๆ ซึ่งเทียบเท่ากับรายได้ของเวทีมวยสามเดือน
หลังจากนั้นอีก ในความคิดของเขา แม้ว่าเซี่ยงเส้าหลงจะชกเก่ง ชกเอาชนะคนได้ แต่สามารถเอาชนะเสือได้เหรอ แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะฆ่าเสือด้วยมือเปล่าจริงๆ เสือหนึ่งตัว ซึ่งทำให้เขาไม่สามารถจินตนาการได้!
ยิ่งกว่านั้น เว่ยหลายแพ้ไม่ได้ เงินเดิมพันสองพันล้านนะ ตามหลักอัตราปัจจุบัน เมื่อเซี่ยงเส้าหลงชนะภายในเวลาที่กำหนด เว่ยหลายจะต้องจ่ายสองหมื่นล้านออกมาชดใช้ จำนวนเงินนี้ แม้แต่ทรัพยากรทางการเงินทั้งหมดของเว่ยหลาย เกรงว่าจะต้องได้รับความเดือดร้อนอย่างสาหัส!
“ไม่! ผมจะแพ้ไม่ได้!”ขณะนี้แววตาของเว่ยหลายเปลี่ยนเป็นแดงก่ำ ไม่สนใจความเจ็บปวดที่เท้าของเขา จ้องเซี่ยงเส้าหลงที่อยู่ในสนามตาไม่กะพริบ “ยังมีเวลาหนึ่งชั่วโมงสุดท้าย เซี่ยงเส้าหลงเป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าผู้ท้าชิงคนสุดท้ายที่จะปรากฏตัวขึ้น!”
“การแข่งต่อสู้ เริ่มต่อไป!”
ฮึ่ม!
มันเป็นเสียงที่น่าเบื่อ เสียงของฝูงชนหยุดลงกะทันหัน สายตาของทุกคนกับเซี่ยงเส้าหลงเหมือนกัน จ้องมองไม่กะพริบไปในทางเดินที่มืด ผู้ท้าต่อสู้คนสุดท้าย เว่ยหลาย เตรียมเซอร์ไพรส์อะไรให้ผู้ชมไม่คาดคิดอีกนะ?
