“เทพสงครามไร้คู่ต่อต้าน! เทพสงครามไร้คู่ต่อต้าน!”
ทันใดนั้นทั้งสนามคึกคักเจี๊ยวจ๊าวขึ้นมา แววตาของผู้ชมก็เต็มไปด้วยความคึกคัก สายตาที่มองไปทางเซี่ยงเส้าหลง ราวกับว่ามองไปที่วีรบุรุษในใจตัวเอง
เดิมเป็นหัวใจหญิงสาว ที่รักใคร่วีรบุรุษ!
ในขณะนี้ฉวี่เสี่ยวอี้จ้องมองเซี่ยงเส้าหลงที่อยู่ใจกลางสนาม แววตาระยิบระยับ
มือข้างหนึ่งไขว้อยู่ด้านหลัง แววตาสงบนิ่ง เหมือนดั่งเกิดมาเป็นราชาโดยธรรมชาติ เหยียดหยามใต้หล้า!
เธอรีบวิ่งไปอย่างรวดเร็ว สายตาของเธอเต็มไปด้วยความห่วงใย กระทั่งเธอเองก็ไม่รู้ตัว ภายใต้สายตายังคงสัมผัสได้ถึงความเลื่อมใส เปิดปากแล้วพูดว่า “เซี่ยงเส้าหลง คุณไม่เป็นไรใช่มั้ย? ”
เซี่ยงเส้าหลงส่ายศีรษะ จากนั้น เงยหน้าขึ้นช้าๆ พอดีมองไปเห็นเว่ยหลายที่อยู่ชั้นสองมีสีหน้าที่ซีดเซียว มุมปากของเขาปรากฏรอยยิ้มเล็กน้อย “ไปกันเถอะ พวกเราควรไปทวงหนี้ได้แล้ว!”
ตามด้วยขาที่เขาก้าวย่างออกไป มองบนเวที ไม่รู้เมื่อไหร่ ทันใดนั้นมีคนๆ หนึ่งลุกขึ้นมา หันไปทางเขา แล้วค่อยๆ โค้งตัวลง
จากนั้น เหมือนกับการเชื่องต่อกันเป็นลูกโซ่ ทุกคนยืนขึ้นโดยไม่ได้นัดหมาย พริบตาเดียว เดิมทีบนเวทีที่มีเสียงทะเลาะเบาะ ทันใดนั้นก็กลายเป็นเงียบสงบ ผู้คนนับไม่ถ้วน ไม่ว่าจะเป็นเศรษฐีหรือจะเป็นหัวหน้าของโลกใต้ดินก็ตาม ทุกคนต่างก็โค้งคำนับมาทางถังเฉา
ไม่เพียงสาวงามรักวีรบุรุษ ผู้ชายยิ่งภาคภูมิใจในความเป็นวีรบุรุษ!
ด้วยความแข็งแกร่งของเซี่ยงเส้าหลง ชนะความภาคภูมิใจจากพวกเขา!
“คุณ … คุณชาย พวกเราแพ้แล้ว จะ … จะทำอย่างไร!”
ผู้รับผิดชอบเวทีมวย พูดกับเว่ยหลายอย่างติดๆ ขัดๆ
เว่ยหลายกำหมัดไว้แน่น ตกตะลึงแม้แต่เล็บก็แทบจะทิ่มเข้าไปในเนื้อก็ยังไม่รู้
“นักพนันก็เริ่มการเดิมพัน งั้น…งั้นพวกเราจะเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยน?”
“เปลี่ยน”
เว่ยหลายตะโกนเสียงต่ำ มองดูเหมือนสัตว์ป่าที่ใกล้จะระเบิด ดวงตาทั้งคู่แดงก่ำ “คนพวกนี้ถึงแม้ว่าเทียบกับตระกูลเว่ยแล้ว พวกเขาเป็นแค่สามัญชน แต่พอรวมตัวกัน ถึงแม้จะเป็นตระกูลเว่ยของเรา ก็ไม่สามารถที่จะล่วงเกินเขาได้ง่ายๆ อีกทั้งชื่อเสียงที่ตระกูลเว่ยสั่งสมมานับสิบปี ไม่ควรได้รับความกระทบจากเรื่องนี้โดยเด็ดขาด
“ครั้งนี้ ผมผิดพลาดแล้ว… ”
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วค่อยๆ หลับตาลง ในใจ เจ็บราวกับถูกมีดกรีด “เปลี่ยน! การเดิมพันสิบเท่า เปลี่ยนให้พวกเขาไม่น้อยแม้แต่นิดเดียว!”
“แต่ในบัญชีของพวกเรา ไม่มีเงินเยอะขนาดนั้นนะ!”
“ผมจะใช้เวลาไม่นานรีบดำเนินหมุนเวียนเงินหลายบริษัทที่อยู่ภายใต้ตระกูลเว่ยเรา จะพยายามหาให้ได้ครบแปดพันล้าน บวกกับเงินที่หมุนเวียนของเวทีมวยในเวลานี้ น่าจะพอที่จะโป่ะช่องโหว่นี้ บอกนักเดิมพันที่เหลือ อาศัยชื่อเสียงของตระกูลพวกเราเขียนใบค้างชำระให้พวกเขา เงินที่ติดค้าง ภายในสามวัน คืนให้แน่นอน!”
“ตระกูลเว่ยเราเกียรติแค่นี้ เชื่อว่าพวกเขาคงไว้หน้ากันอยู่นะ!”
“เรื่องนี้ห้ามให้พ่อของผมรู้เด็ดขาดเข้าใจไหม?! ”
“พูดถึงตรงนี้ แววตาของเว่ยหลายรู้สึกหนาวเย็นทันที ทันใดนั้นผู้รับผิดชอบก็ตัวสั่น พยักหน้าติดๆ กัน”
ในฐานะที่เป็นตระกูลใหญ่ ตระกูลเว่ย ก็ไม่ใช่มีแค่เว่ยหลายเป็นลูกหลานเพียงคนเดียว เพียงแค่ว่า ในบรรดาลูกหลานทั้งหมดของตระกูลเว่ย เว่ยหลายเป็นคนที่โดดเด่นที่สุด!
ถึงแม้ว่านิสัยทำอะไรมักใจร้อนและหยิ่งยโส แต่ต้องยอมรับว่า เขาสามารถเป็นถึงผู้สืบทอดของตระกูลเว่ย สมองและวิธีการ แน่นอนว่าต้องมีส่วนดีของเขาอยู่!
เช่นเดียวกับแผนวันนี้ ถ้าเกิดประสบความสำเร็จ เขาจะหารายได้มหาศาลมาให้ตระกูลเว่ยโดยไม่ต้องลงทุน!
แต่ว่าคิดใคร่ครวญวางแผนเสียอย่างแยบยลดิบดี เดิมจะเอาเซี่ยงเส้าหลงเป็นตัวแปรนี้คิดเข้าไป แต่คิดไม่ถึง ตัวแปรนี้ คิดไม่ถึงว่าจะเกินความคาดหมายของเขา
โชคดีที่เขาเริ่มค่อยๆ รับช่วงธุรกิจของตระกูลเว่ย ดังนั้นเขาจึงยังมีกองทุนที่สามารถโอนย้ายได้บ้าง เขายังพอมีอำนาจอยู่บ้าง เขาต้องการให้เป็นความลับเอาเงินใส่คืนก่อนที่คนอื่นจะรู้ เพราะถ้าหากให้พี่ๆ น้องๆ ของเขารู้ว่าตัวเองทำผิดพลาดครั้งใหญ่ขนาดนี้ เกรงว่าสถานะของตัวเอง ก็ต้องได้รับความกระทบอย่างหนักแน่นอน!
“แต่ว่า ที่พวกเราต้องจ่ายเงินไม่ใช่สองพันล้านเหรอ?”
ผู้รับผิดชอบถามสงสัย
“ฉวี่เสี่ยวอี้ทางโน้น ผมจะหาวิธีด้วยตัวเอง ติดเงินเธอคนเดียว ยังไงก็ดีกว่าต้องติดหนี้นับพันคน!”
พูดโจโฉ โจโฉก็มา !
ตุ้บ!ตุ้บ!ตุ้บ!
เสียงฝีเท้าที่ดังชัดเจนอยู่ข้างหู กระแทกหัวใจของเว่ยหลายเป็นพักๆ เขารู้ว่าใครมา แต่เขาไม่อยากหันศีรษะไป ยิ่งไม่อยากยอมรับ! แต่ว่า ฝีเท้าหยุดลง คนกำลังเข้ามาใกล้ตัวเขาจึงจำเป็นต้องเผชิญกับความจริงที่โหดร้ายนี้
การพบปะอย่างช้าๆ พอมองปุ๊ป ก็เห็นเซี่ยงเส้าหลงที่อยู่ข้างกายฉวี่เสี่ยวอี้
ความโกรธที่อยู่ในแววตา แอบซ่อนความน่ากลัวอยู่ลึกๆ !
ผู้ชายคนนี้ ถึงกับน่ากลัวขนาดนี้!
นั่นมันเป็นช้างป่าเชียวนะ !
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน มันก็ดำรงอยู่อย่างราชา แต่ก็ถึงกับตายในน้ำมือของเขา น่าขำที่ตัวเองยังคิดจะสั่งสอนเขา กระทั่งเวลานี้เขารู้สึกซาบซึ้งราชาหมาป่า ถ้าหากไม่ใช่เขาขวางตัวเองไว้ ตามหมัดต่อยที่โหดเหี้ยมของเซี่ยงเส้าหลงบนเวที ตัวเองในขณะนี้ เกรงว่าคงไม่แค่ขาหักสองข้างเท่านั้น
“คุณชายเว่ย จุดประสงค์ที่ผมมาหาคุณ คุณควรจะรู้ดีนะ? ”
ฉวี่เสี่ยวอี้สองมือกอดอก เชิดคาง บนใบหน้ามีความเยาะเย้ยเล็กน้อย
แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจ แต่ตอนนี้อำนาจเหนือกว่าคน เขาไม่ก้มหัวก็ไม่ได้
ใบหน้าฝืนยิ้มออกมาเล็กน้อย “เสี่ยวอี้ ผมรู้ แต่เงินทุนที่อยู่ในมือของผมตอนนี้ติดขัดเล็กน้อย คุณจะให้เวลาผมหน่อยได้มั้ย?”
“โอ้โห!”
ฉวี่เสี่ยวอี้เหลือบตามองเขา “คุณชายใหญ่ของตระกูลเว่ย เมืองจี้ตงใครๆ ก็รู้ว่าเป็นนักเศรษฐี คิดไม่ถึงว่าก็จะมีการติดขัดเหมือนกัน?”
ภายใต้สายตาของเว่ยหลายปรากฏความโกรธขึ้นมา เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ กดทับความโกรธนี้ไว้แน่น ฉวี่เสี่ยวอี้ เขาไม่แตะต้อง และแตะต้องไม่ไหว!
“เสี่ยวอี้ คุณผมสวี่เจี๋ย แล้วยังมีเฉิงเฉินของตระกูลเฉิง พวกเราเติบโตมาด้วยกัน เห็นแก่ตอนที่พวกเรายังเด็ก ก็ยืดเวลาให้ผมอีกสักพักดีไหม?”
“ถ้าคุณไม่เชื่อผมจริงๆ ผมสามารถเขียนใบค้างชำระไว้ให้
“ขอ…ขอร้องล่ะ !”
คนดื้อดึงอย่างเว่ยหลาย ไม่นึกถึงฉวี่เสี่ยวอี้ก็ไม่ได้ ก้มศีรษะลง
“ชู่ว์ๆ แม้ว่าฉันจะยินยอม แต่ดูเหมือนคุณจะเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า เจ้าหนี้ของคุณไม่ใช่ฉัน”
ฟุ่บ!
เว่ยหลายเงยหน้าขึ้นทันที จ้องมองฉวี่เสี่ยวอี้แบบไม่กะพริบ ประโยคนี้หมายความว่าอะไร?
ไม่ใช่ฉวี่เสี่ยวอี้ แล้วยังจะเป็นใครได้อีก?
ดวงตาของเขา ค่อยๆ หันไปมองเซี่ยงเส้าหลงที่อยู่ข้างๆ ยังคงมีสีหน้าที่นิ่งเฉย หรือว่าจะเป็นเขา?
ความคิดนี้แวบผ่านสมองของเขา เป็นไปไม่ได้!
เขากล้าที่จะเสนอการแข่งขันนี้ออกมา นั่นเป็นเพราะวันนี้หลังจากออกจากโรงแรม เขาใช้ความสัมพันธ์ที่กว้างขวางของเขาเพื่อตรวจสอบเซี่ยงเส้าหลง มีความแข็งแกร่งที่แน่นอน แต่ว่ายากจน แม้กระทั่งยังจะต้องพึ่งพาภรรยาของเขาเลี้ยงดู คนแบบนี้ ทีเดียวจะสามารถเอาเงินพันล้านออกมาพนันได้ยังไง !
“เสี่ยว …เสี่ยวอี้ เรื่องล้อเล่นนี้ไม่ตลกนะ”
“ใครล้อเล่นกับคุณล่ะ !”
ฉวี่เสี่ยวอี้โบกมืออย่างไม่สนใจ “คุณเห็นว่าลักษณะของฉันจะเอาเงินพันล้านออกมาได้เหรอ”
“ในรายการเดิมพันที่คุณบันทึกไว้ ชื่อที่ฉันเขียนก็คือเซี่ยงเส้าหลง บัตรของธนาคาร ก็เป็นบัตรธนาคารของเซี่ยงเส้าหลง ถ้าไม่เชื่อ คุณสามารถไปที่ธนาคารตรวจสอบดู เจ้าของบัตรเป็นใคร ทุกอย่างก็จะกระจ่างเอง?”
เว่ยหลายรูม่านตาเล็กลง ฉวี่เสี่ยวอี้ก็พูดถึงขนาดนี้แล้ว ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อแล้ว!
เซี่ยงเส้าหลง !
ทุกคนประเมินค่าเขาต่ำไป!
ในเวลานี้ เซี่ยงเส้าหลงเดินออกมาอย่างช้าๆ จ้องมองเว่ยหลาย ทันใดนั้นก็ยิ้มเบาๆ “คุณชายเว่ยวางแผนแข่งขันครั้งนี้ ผมชอบมาก !”
“นานแล้วที่ไม่ได้ยืดเส้นยืดสาย วันนี้ ขอบคุณคุณชายเว่ยที่มอบโอกาสให้ ให้ผมได้แสดงฝีมือเต็มที่!”
“วันไหนว่าง ผมต้องเลี้ยงข้าวคุณชายเว่ยแน่นอน!แต่ว่า… ” แววตาเขาเป็นประกาย “ก่อนจะรับประทานอาหารคุณชายเว่ย ต้องจ่ายหนี้ที่ติดค้างผม ควรเคลียร์ให้ผมก่อนมั้ย? ใบหน้าของเว่ยหลายเต็มไปด้วยความขมขื่น ก้มศีรษะต่อหน้าเซี่ยงเส้าหลง?
ไอ้เศษสวะคนนี้ที่ตัวเองเคยดูถูกที่สุด?
เขาทำไม่ได้ !
แต่ว่า ถึงวันนี้แล้ว เขายังจะทำอะไรได้อีก?!
“ขอ…ให้ผมติดหลายวันหน่อยได้มั้ย?”
เสียงของเว่ยหลาย ทุกคำที่ออกมาจากลำคอของเขา มันช่างทรมานเหลือเกิน
เซี่ยงเส้าหลงยิ้มและส่ายศีรษะ “ไม่ได้”
“แต่ตอนนี้ในมือผมไม่มีเงินเยอะขนาดนี้จริงๆ !”
“นั่นก็คือเรื่องของคุณชายเว่ยเองแล้ว !”
“กฎที่วางไว้บนเวทีมวย การแข่งขันสิ้นสุดเคลียร์ค่าชนะ หาคุณชายเว่ย ไม่มีเงิน งั้นก็ต้องไปทวงกับเจ้าตระกูลเว่ยแล้วนะ! ”
“ยังไงซะพวกคุณก็มีใบเสร็จรับรองของเวทีมวย?”เป็นถึงตระกูลเว่ยที่เป็นตระกูลใหญ่ คงไม่เบี้ยวไม่จ่ายหรอกนะ?”
“ไม่! คุณจะไปไม่ได้!”
เว่ยหลายได้สติแล้วพูด ถ้าหากเขาไปจริงๆ ทั้งหมดนี้ก็จบสิ้น!
จากนั้น เขากัดฟัน “พูดมาเถอะ ขอแค่ยอมให้เวลาผม ไม่ว่าเงื่อนไขอะไร ผมก็รับปากคุณ !”
“เงื่อนไขอะไรก็รับปากเหรอ?”
มุมปากของเซี่ยงเส้าหลงปรากฏความไม่เป็นมิตรขึ้น มองไปรอบๆ และพูดนิ่งๆ ว่า”ผมคิดว่าเวทีมวยใต้ดินนี้ไม่เลวนะ หรือว่า ใช้มันเพื่อชำระหนี้ดีกว่า!”
“อะไรนะ? !”
ลูกตาของเว่ยหลายแทบจะทะลักออกมา “จุดประสงค์ของคุณคือมัน?”
เซี่ยงเส้าหลงยิ้มแล้วถามกลับ “ทำไม ไม่ได้เหรอ ?”
