ผู้คนนับไม่ถ้วนอดไม่ได้ที่จะกระตุกที่มุมปาก ตัวสีทองนั้น เป็นตั้งทองคำหนึ่งหมื่นตำลึงนะ!
เงินสดแล้วไง! ธนบัตรสีแดงก็แล้วไง!
ของในกล่องเหล่านี้ ถึงเป็นของแข็งนะ!
ในวินาทีนี้สีหน้าของหลิวเผิงหยู่ดูน่าเกลียดมาก ราคาทองคำหนึ่งหมื่นตำลึง แม้ว่าจะไม่มาก แต่ตระกูลหลิวอ้างว่าตระกูลครึ่งเมือง ก็เอาออกมาได้อย่างแน่นอน แต่การที่จะได้ทองคำแท่งมากมายนั้นให้ครบเนี่ย มันไม่ใช่ว่าแค่มีเงินก็จะสามารถทำได้อย่างง่ายๆ เลยนะ!
“เชอะ!ก็แค่ทองคำแท่งไม่ใช่เหรอ?” หลิวเผิงหยู่เย้ยหยันอย่างไม่พอใจ “โฉนดไม่กี่ชุดที่ตระกูลเจี่ยงนำออกไป ล้วนเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดในเมืองหลวง ไม่มีอันไหนที่มีราคาไม่เกินหลักสิบล้าน?”
“ทองคำแท่งนี้ไม่ถือว่าอะไรหรอก?!”
“ได้ข่าวว่าคุณเยนเอ๋อได้เป็นทองหางเดียวกับตระกูลเจี่ยง เพื่อมาแสดงความยินดีด้วยครับ!”
พูดจบ มีเสียงตะโกนยาวดังขึ้นจากนอกประตูอีก จากนั้น กลุ่มคนก็เข้ามาราวฝูงปลา นำโดยชาวต่างชาติที่มีสีผมบลอนด์!
เขาพูดภาษาจีนกลางมาตรฐาน ปฏิบัติตามมารยาทของขุนนางตะวันตกให้แก่เจียงเทียนฉี และพูดว่า “พวกเราได้รับคำสั่งจากคุณขี้เมา มาขอแสดงความยินดีให้คุณเยนเอ๋อที่เป็นทองเดียวกับตระกูลเจี่ยง และตั้งใจที่จะนำของขวัญมาให้ครับ! ”
หลังจากนั้น ก็โบกมือ คนข้างหลังแต่ละคนก็หยิบของในมือออกมา และผู้นำพูดด้วยเสียงเบาว่า “พื้นที่อุดมสมบูรณ์สามร้อยเอเคอร์ใต้เทือกเขาคอเคซัส!”
“โรงไวน์ที่ปราสาทโบราณอังกฤษหนึ่งแห่ง! ”
“คฤหาสน์ที่ทุ่งหญ้าโอเซลอนหนึ่งแห่ง! ”
“ถนนการค้าริมฝั่งแม่น้ำเซนหนึ่งเส้น!”
ทั้งหมดนี้ คือคุณขี้เมามอบคืนของขวัญให้ตระกูลเจี่ยงแทนคุณเยนเอ๋อครับ!”
ตกใจ!
ผู้ชมตกใจจนได้ยินเสียงที่เข็มตกลงบนพื้นซะละ!
เสียงกลืนน้ำลายดังลั่น!
โอ้โห่!
ตกลงอวิ๋นเยนเอ๋อนี่มันมีอำนาจอะไรกันแน่ พ่อบุญธรรมเป็นนายพลน้อยของชายแดนเหนือ จะไม่พูดถึงเรื่องนี้ก่อน เพราะว่าคนส่วนใหญ่ในที่นี่ ไม่รู้ว่าคำว่านายพลน้อยคำนี้ มันหนักแน่นมากแค่ไหน แต่ลุงใหญ่สองคนนี้ ร่ำรวยจริง!
คนแรกโยนทองคำออกมาหนึ่งหมื่นตำลึง คนหลังเอาอสังหาริมทรัพย์ออกมา คำนวณโดยตารางนิ้วโดยตรง เมื่อเทียบกับเขาแล้ว โฉนดของตระกูลเจี่ยงนั้น ไม่ถือว่าอะไรเลย? !
เจี่ยงเทียนฉี เจี่ยงต้าหลงและคนอื่นๆ มุมปากกระตุกอย่างช่วยไม่ได้ พวกเขาคิดว่า ของขวัญที่เอาออกมาก็เยอะมากพอแล้ว แต่เมื่อเทียบกับคนอื่น สิ่งของตนเองเหล่านั้น เป็นแค่ขี้ขลาดเท่านั้น!
นี่มันใช่เขาอวิ๋นเยนเอ๋อพึ่งพาเขาสักที่ไหนละ แต่กลับเป็นตัวเองที่พึ่งพาเขา!
ซ่งจื้อตงและเซี่ยงเส้าหลงมองหน้าซึ่งกันและกัน ยิ้มอย่างบิดเบี้ยวพร้อมกันโดยที่ไม่ได้นัดกัน!
ไอ้ขี้เมาวิ่งทั่วทุกมุมโลก สะสมทรัพย์สินสมบัติมากมายได้แน่นอน พี่น้องกี่คนไม่มีภรรยาและลูกกันทั้งนั้น งั้นลูกสาวคนเดียวของเซี่ยงเส้าหลงนั้น ก็ถือว่าเป็นลูกของพวกเขาเช่นกัน!
ไม่ว่าจะเป็นซ่งจื้อตงหรือไอ้ขี้เมานั้น มีเพียงความคิดเดียว นั่นก็คือจะไม่ยอมให้อวิ๋นเยนเอ๋อต้องผิดหวังและเสียใจได้แน่นอน!
แม้ว่าต้องใช้ด้วยทรัพย์สินทั้งหมด แต่ก็จะต้องทำอวิ๋นเยนเอ๋อมีหน้ามากอย่างเต็มที่!
เมื่อทุกคนคิดว่าแค่นี้มันก็จบลงละ แล้วก็มีเสียงตะโกนดังขึ้นนอกประตูอีกครั้ง!
หางตาของทุกคนสั่นสะท้านอีกครั้ง ทองคำก็มีแล้ว อสังหาริมทรัพย์ก็มีแล้ว ถ้าให้อีก จะให้อะไรได้อีก? !
“กองทัพชายแดนเหนือทั้งหมด ขอแสดงความยินดีกับเจ้าหญิงแห่งดินแดนเหนือของพวกผมซึ่งเป็นทองแห่งเดียวกับตระกูลเจี่ยง! ”
หลังจากนั้น ร่างที่แข็งแกร่งเดินเข้ามาด้วยออร่าอันชั่วร้ายนองเลือด เป็นหัวหน้าอสูรทั้งสี่ของชายแดนเหนือ ราชาฆาตถูจ้านเกอ!
ถูจ้านเกอมองข้ามทั่วฝูงชน และโค้งคำนับให้กับเซี่ยงเส้าหลง ด้วยสีหน้าที่ภาคภูมิใจอย่างสุดซึ้ง “รายงานนายพลน้อยครับ การสงครามทางเหนือ กองทัพชายแดนเหนือได้รับชัยชนะอันยิ่งใหญ่แล้วครับ ผู้นำศัตรูได้ลงนามในข้อตกลงยอมจำนน ! และ……”
มืนงงสักพัก หลังจากนั้นก็เงยหน้าขึ้น และพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “ประเทศศัตรูเต็มใจที่จะใช้เมืองหนึ่งเป็นค่าตอบแทนสำหรับการยอมจำนน และกระผมเป็นตัวแทนของกองทัพชายแดนเหนือทั้งหมด โดยมีชัยชนะอันยิ่งใหญ่เป็นรางวัล และหนึ่งเมืองเป็นของขวัญ ขอแสดงความยินดีกับเจ้าหญิงชายแดนเหนือของผม ได้เป็นทองแห่งเดียวกับตระกูลเจี่ยงด้วยครับ! ”
พุ่ม!
หลายคนรู้สึกไม่มั่นคง พุ่ม นั่งลงกับพื้น สายตานั้นไม่สามารถใช้ความช็อกมาบรรยายได้อีกต่อไป!
เมืองหนึ่งเป็นของขวัญ!
ในทั่วโลก ใครจะมอบของขวัญชิ้นใหญ่เช่นนี้ได้? !
ทุกคนในตระกูลเจี่ยง ต่างมองหน้ากัน และพวกเขาต่างก็เห็นความหนักแน่นในแววตาของกันและกัน!
พวกเขารู้ว่า ไม่ว่าจะเป็นทองคำหนึ่งหมื่นตำลึง หรือที่ดินพันเฮกตาร์ หรือแม้แต่เมืองแห่งนี้ มีความหมายเพียงสิ่งเดียวเท่านั้น!
แม้ว่าลูกคนเดียวของตระกูลเจี่ยงจะมีค่ามาก แต่เจ้าหญิงชายแดนเหนือของผม ก็ไม่น้อยหน้า!
ข้างในนี้ แถมยังมีคำเตือนเล็กน้อย อย่าคิดว่าพวกเราพึ่งพาตระกูลเจี่ยง แล้วใช้สายตาที่ดูถูกและมองพวกเราอย่างแตกต่าง ข้างหลังอวิ๋นเยนเอ๋อนั้น มีซ่งจื้อตงเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งและไอ้ขี้เมาผู้สังหารโลกยืนอยู่ และก็ยังมีกองทัพชายแดนเหนือสามหมื่นคนยืนอยู่ด้านหลัง!
พวกเขาใช้ความจริงประกาศให้ทุกคนทราบ เจ้าหญิงชายแดนเหนือของผม ร่างสูงส่ง ไม่แพ้ใคร!
ส่วนหลิวเผิงหยู่พ่อลูกสองคน ไม่ได้พูดอะไรโดยตรง ในขณะที่ทุกคนตกใจ วิ่งหนีไปอย่างน่าสงสาร ไม่งั้นละ อยู่ต่อเพื่อให้เซี่ยงเส้าหลงตบหน้าเหรอ?
เจี่ยงเทียนฉียิ้มอย่างขมขื่น และพูดกับเจี่ยงต้าซุนที่อยู่ข้างๆ ว่า “น้องสาม ลูกบุญธรรมที่นายรับได้ มันช่างสุดยอมจริงๆ เลยนะ!”
เจี่ยงต้าซุนยิ้มอย่างแผ่วเบา “คุณพ่อ ตั้งแต่แรก ผมก็คิดที่จะรับเยนเอ๋อเป็นเหมือนลูกสาวอยู่แล้ว ไม่ว่าจะมีหรือไม่มีสิ่งเหล่านี้ และไม่สนใจว่านางจะเป็นลูกสาวของใครก็ตามที่ ผมยอมรับนางเพราะในคนของนางคนนี้ และก็ยอมรับเพื่อนเซี่ยงเส้าหลงคนนี้! ”
“ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับอย่างอื่น! ”
“ฮะฮะ……พูดได้ดีมาก!”
เจี่ยงเทียนฉีหัวเราะอย่างดัง และตบไหล่ของเจี่ยงต้าซุน “ใครบอกว่าในตระกูลเจี่ยงของผมมีฮีโร่เพียงแค่สองคน? ลูกชายทั้งสามคนของผม เจี่ยงเทียนฉี ล้วนเป็นเสือกันทั้งนั้น! ”
“พิธีในการรับลูกบุญธรรมในครั้งนี้ รับได้ดีมาก! ”
พี่ชายสองคนของเจี่ยงต้าซุน ต่างก็พยักหน้ากันหมด ยินยอมและเห็นด้วยกับคำพูดของคุณพ่อ วินาทีนี้ พวกเขาไม่ได้ดูถูกอีกต่อไป และนำเซี่ยงเส้าหลง ไว้ในตำแหน่งเดียวกับตัวเอง!
งานเลี้ยงในต่อจากนี้ ก็มีชีวิตชีวามาก และอยู่ในคำยินดีที่นับไม่ถ้วน พิธีรับลูกบุญธรรม สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี!
ใช้เวลาไม่นาน ภายใต้ที่ลูกสองคนไม่เต็มใจที่จะจากไป เซี่ยงเส้าหลงและอวิ๋นเสว่เหยนก็พร้อมที่จะกลับไปที่เมืองเทียนไห่ในคืนนั้นเลย และตระกูลเจี่ยงได้ส่งรถพิเศษไปรับส่ง ตลอดทางที่พวกเขาออกจากเมืองหลวง ท้องฟ้าก็มืดไปครึ่งหนึ่งแล้ว คนขับรถชวนคุยเก่งมาก คุยกับเซี่ยงเส้าหลง
“คุณเซี่ยง คุณรู้ไหม? ถนนที่พวกเรากำลังเดินอยู่ตอนนี้ เคยเป็นถนนสายหลักมาก่อน ในตอนนั้นวุ่นวายมาก บนถนนสายหลักมีโจรมากมาย ไม่สงบสุขอย่างตอนนี้……”
ยังพูดไม่จบ จู่ๆ ก็มีต้นไม้ตนหนึ่งพลิกมาจากด้านหน้า และคนขับก็เบรกอย่างกะทันหัน จากนั้นค่อนข้างมั่งคงขึ้นหน่อย ก็มีคนกลุ่มหนึ่งพุ่งออกมาจากหญ้าข้างถนน และล้อมรถไว้!
เมื่อมองเห็นมือของพวกเขาถือมีดแท่งไว้ คนขับก็ตกใจและกลัวทันที อวิ๋นเสว่เหยนอุ้มอวิ๋นเยนเอ๋อที่หลับไปแล้ว และพูดอย่างเป็นห่วงว่า “นี่คือเจอคนโจรกรรมหรือ?”
“เส้าหลง จะทำยังไง?”
เซี่ยงเส้าหลงตบมือของเขา “ไม่ต้องเป็นห่วง มีผมอยู่! ”
ขณะที่เขาพูด เปิดประตูแล้วลงจากรถโดยตรง มองดูผู้คนที่เลวร้าย และพูดด้วยเสียงที่หนักแน่นว่า “ทุกคน มีข้อเสนอแนะอะไรเหรอ?”
หัวหน้าที่สวมหน้ากากไว้ ในมือถือมีดแมเชเทไว้ มองขึ้นลง และพูดอย่างดูถูก “คุณคือเซี่ยงเส้าหลงใช่ไหม?”
สายตาของเซี่ยงเส้าหลงหรี่ลง “คุณรู้จักผมเหรอ! ”
“ผมไม่รู้จักคุณ แต่มีคนรู้จักคุณ!”
“ผมจะไม่พูดไร้สาระกับคุณ รับเงินทองจากคนอื่น ก็ต้องช่วยแก้ปัญหาให้ ตัดแขนทิ้งไว้ข้างหนึ่ง ผมก็จะปล่อยพวกเธอไป!”
เซี่ยงเส้าหลงขมวดคิ้ว ขอแขนเขาข้างหนึ่ง?ตระกูลใหญ่ทั้งแปดถูกทำลายแล้ว คนที่มีความสามารถค้นหาเส้นทางในการจากไปของเขานั้นได้ และชี้แจงที่จะขอแขนของเขาข้างหนึ่ง มีเพียงอำนาจเดียวเท่านั้น!
ตระกูลหลิว หลิวเผิงหยู่!
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ มุมปากของเขากระตุกเล็กน้อย “หลิวเผิงหยู่ไม่ได้มาด้วยตัวเองหรือ?”
หัวหน้าไม่ได้คิด “เรื่องเล็กแค่นี้นี้ยังต้องให้คุณชายหลิวมาด้วยตนเองเหรอ?”
เมื่อเขาเห็นสายตาที่ขี้เล่นของเขา ผู้นำเพิ่งจะรู้ตัว มีดแมเชเทที่อยู่ในมือของเขาพุ่งชนหลังคารถทันที สาดประกายไฟ “นี่มึงกล้าหลอกคำพูดกูเหรอ?!! ”
“คนที่สั่งพวกกูมาคือคุณชายหลิวก็แล้วไง?! ไอ่เวร เชื่อฟังดีๆ ซะ มิฉะนั้น พี่น้องหลายสิบคนของกูลงมือพร้อมกัน ไม่ใช่แค่ขอแขนข้างหนึ่งที่ง่ายแบบนี้ละ! ”
เซี่ยงเส้าหลงยิ้ม และค่อยๆ กางแขนออก “ผมให้คุณ คุณกล้าเอาไหม?”
“โอ้โห่!”
ผู้นำดึงมีดแมเชเทออกมา และมีแสงเย็นวาบ “กูจะทำให้มึงเห็นว่า กูเอามายังไง! ”
ในเมื่อที่เขากำลังจะสับ ทันใดนั้น ก็มีแสงสว่างจ้าส่องเข้ามา ด้านหน้ามืดมนขึ้นทันที ในเมื่อที่รอถึงเขาค่อยๆ ชินกับมัน และเห็นทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าได้อย่างชัดเจน เสียงปัง มีดแมเชเทในมือ ล้มลงกับพื้น!
ปากกระบอกปืนจำนวนนับไม่ถ้วนถูกเล็งมาที่เขา และทั้งตัวก็เต็มไปด้วยจุดแสงอินฟราเรดที่หนาแน่น ที่ไม่ไกล ยังมีรถถังหุ้มเกราะสองคันที่ค่อยๆ หมุนหัวปืน!
เสียงของเซี่ยงเส้าหลง ก็ดังขึ้นในหูของเขาทันที “ผมลืมบอกให้พวกคุณ รถคันนี้ของพวกเรา ก็แค่ขับเร็วไปหน่อย!”
“ด้านหลัง ยังมีกองทัพชายแดนเหนือห้าพันคน คอยคุ้มกันและปกป้องผมกลับไปกันหมด! ”
ตู่ม!
ผู้นำกลืนน้ำลายลึกๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึงใจ!
เซี่ยงเส้าหลงหยิบมีดแมเชเทที่เขาตกลงมาบนพื้นอย่างสนิทสนม ยื่นไปและพูดด้วยสีหน้าที่ความจริงใจ “มา โปรดดำเนินการแสดงของนายต่อไป!”
