ในสายตาของผู้คน เห็นเพียงเซี่ยงเส้าหลงไม่มีความหวาดกลัวแม้แต่น้อย เขาก้าวไปในถ้ำพิษ ความชั่วร้ายล่าถอยไป ไม่มีตัวมีพิษแม้แต่ตัวเดียว ที่กล้าเข้าใกล้เขาภายในระยะสามเมตร
คนของครอบครัวหมอเวชศาสตร์รู้สึกหัวใจแน่นขนัด หรือว่า ยาล้ำค่าที่ถูกเรียกว่ายาศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ภายในถ้ำพิษ จะต้องถูกเซี่ยงเส้าหลงเด็ดเก็บไป?
ทันทีที่เขาเข้าไปในป่าทึบที่อยู่ตรงหน้า กลิ่นหอมสมุนไพรฟุ้งตลบอบอวล เข้าสู่จมูก ท่ามกลางแสงจันทร์อันเจิดจ้าเมื่อเห็นสมุนไพรที่มีกลิ่นรุนแรง ห้อมล้อมเซี่ยงเส้าหลง รูม่านตาของเขาหดลงในทันที !
สมุนไพรในนี้เอาออกไปอย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นของล้ำค่าที่สามารถขายได้ในราคาสูงลิบลิ่ว!
แต่ เซี่ยงเส้าหลงได้สติอย่างรวดเร็ว นัยน์ตาค่อยๆค้นหา ท่ามกลางยาสมุนไพรมากมาย วัตถุสีดำคล้ายเนื้อก้อนหนึ่งมันอยู่ตรงมุมมืด แววตาของเขาเป็นประกายขึ้นมาในทันที ขารีบก้าวเดินเข้าไป!
นี่ก็คือเห็ดอมตะ ที่เขากำลังตามหาอยู่!
เขาเดินตรงไปที่ข้างหน้าของเห็ดอมตะ เข้าไปดูใกล้ๆ เซี่ยงเส้าหลงรู้สึกตกตะลึง ไอ้เจ้าสิ่งนี้ ต้องใช้เวลากี่ปีถึงจะสามารถโตเป็นก้อนใหญ่ได้ขนาดนี้!
เซี่ยงเส้าหลงไม่ได้โลภ เขาหยิบมีดสั้นออกมาเล่มหนึ่ง เตรียมจะตัดไปแค่เล็กน้อย ในจังหวะที่กำลังจะตัด ทันใดนั้น ความชั่วร้ายบางอย่างแวบผ่านหลังของเขาไป มันเป็นปฏิกิริยาตามสัญชาตญาณ เซี่ยงเส้าหลงดวงตาขรึมลง เขาไม่แม้แต่จะหันกลับไป แต่พลิกตัว พุ่งออกไปกลางอากาศ ในทันทีที่เขากำลังจะจากไป งูหลามขนาดยักษ์ตัวหนึ่ง ปรากฏขึ้นตรงที่เขาพึ่งยืนอยู่เมื่อครู่ รูม่านตาขยายใหญ่ เขาก้มตัวลง หลังจากนั้นก็ปกป้องเห็ดอมตะไว้ด้านหลัง ใช้สายตาเย็นชามองไปที่เซี่ยงเส้าหลง
บนใบหน้าของเซี่ยงเส้าหลงเคร่งเครียด ไอ้สิ่งนี้ ถ้าดูผิวเผิน อย่างน้อยก็ต้องมีสามสี่เมตรเป็นอย่างต่ำ ด้วยทั้งตัวที่เป็นเกราะเกร็ด ภายใต้แสงจันทร์ เรืองแสงเป็นเงาสีดำคลับ มองดูระดับความแข็ง มันเป็นอาวุธมีคม แต่เซี่ยงเส้าหลงก็เข้าใจเช่นกัน หากสิ่งมีชีวิตที่เป็นงูหลามขนาดยักษ์ใหญ่ ไม่สามารถโจมตีครั้งเดียวแล้วสำเร็จได้ ถ้าหากถูกมันรัดเข้า ลำพังแค่พลังบีบรัดอันน่ากลัวนั้น ก็เพียงพอที่จะบีบเคล้นจนของสิ่งนั้นกลายเป็นเศษซากได้!
ในเวลานี้เอง คนของครอบครัวหมอเวชศาสตร์ต่างพากันถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในใจของพวกเขา วัตถุดิบยาอันล้ำค่าเหล่านี้ เป็นของครอบครัวหมอเวชศาสตร์อยู่แล้ว คนภายนอกแค่คนเดียวมีสิทธิ์อะไร คิดอยากจะขุดก็ขุดออกไปได้เลย?
อย่างไรก็ตามเนื่องจากกฎของบรรพบุรุษ พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้ แต่ทว่า พวกเขามีวิธีรับมือ ในครั้งอดีตที่ครอบครัวหมอเวชศาสตร์ก่อนตั้งกฎขึ้นมา เพื่อช่วยเหลือโลกมนุษย์ แต่เมื่อได้รับการถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น คนรุ่นหลังมีความปรารถนาต้องการที่มากขึ้นเรื่อยๆ กฎของบรรพบุรุษละทิ้งไม่ได้?งั้นก็ง่ายมาก เอาวัตถุดิบยาพวกนี้ย้ายเข้าไปปลูกในถ้ำพิษ คนที่อยากจะได้ยา ง่ายมาก ก็แค่ต้องฝ่าเข้าไป เลือกได้ตามใจชอบ ฝ่าเข้าไปไม่ได้ งั้นก็เสียใจด้วย ตายไปก็โทษใครไม่ได้ !
ด้วยวิธีนี้ ในทุกปีจะมีคนสิ้นหวังนับไม่ถ้วนที่สละชีวิต แน่นอนว่าต้องมีกระดูกนับไม่ถ้วนเต็มพื้น คนที่สามารถเอายาออกไปได้จริงๆ น้อยมากจนแทบไม่มี!
“นี่ หรือนายไม่เคยได้ยินคำโบราณว่าไว้ล่ะ ต้องมีดวงวิญญาณอยู่รอบๆสมบัติล้ำค่า และสมบัติล้ำค่าที่หายากอย่างเห็ดอมตะ จะไม่ถูกปกป้องได้อย่างไร?”
“อิๆ……จากที่ฉันดูนะ นายยอมแพ้ซะเถอะ รูปร่างเล็กๆอย่างนายเนี่ยนะ ไม่พอให้งูหลามดำยักษ์กินด้วยซ้ำ!”
“สมบัติครอบครัวหมอเวชศาสตร์ของฉัน ไม่ได้เอาออกมาง่ายขนาดนั้นนะ ฮ่าๆ……”
เสียงหัวเราะเย้ยหยันนับไม่ถ้วนดังขึ้น สีหน้าของเซี่ยงเส้าหลงเคร่งขรึม ไม่ได้สนใจคำพูดถากถางของพวกเขา ใต้ดวงตาของเขา มีความเยือกเย็นส่องประกายแวบผ่านไป!
เซี่ยงเส้าหลงยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองคลานกลับมาจากซากศพและทะเลเลือดตั้งกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง มีเหรอที่เขาจะกลัวงูแค่ตัวเดียว?
ถึงจะแข็งแกร่งแค่ไหน แต่ก็ยังมีจุดอ่อน ที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้!
ทำอะไรต้องเข้าใจหลักสำคัญ!
ในตอนที่เขาเตรียมจะลงมือนั้น แล้วกระแอมไอขึ้นมา”ให้ฉันลุยเถอะ!”
เมื่อหันกลับไปมอง จางจุนก็ยืนอยู่ด้านหลังของตนแล้ว สีหน้าซีดเผือด ภายใต้แสงจันทร์สาดส่อง มันยิ่งทำให้ชัดขึ้น ดวงตาคู่นั้น ราวกับภูตผีที่หิวกระหาย จ้องมองงูหลามยักษ์ตัวนั้น!
เซี่ยงเส้าหลงอยากจะเอ่ยปากปฏิเสธ แต่จางจุนเหมือนจะเดาถูกว่าเขาจะพูดอะไร จึงเอ่ยปากพูดขึ้นมาก่อนมาว่า”นี่ไม่เป็นแค่เรื่องของนาย มันเป็นเรื่องของฉันด้วย!”
พูดจบ ภายใต้ดวงตา มีปีศาจร้ายแวบผ่านเข้ามา สายลมยามค่ำคืนพัดโชยเยือกเย็น เสียงพึมพำ ดังก้องไปทั่ว”ยี่สิบปีมานี้ หนี้แค้นในอดีต มาวันนี้ ควรจะชำระสักที!”
คนในตระกูลจำนวนไม่น้อยที่ได้ยินถึงกับสงสัย แต่คนที่ค่อนข้างมีอายุ กลับครุ่นคิดเล็กน้อย พวกเขาจำได้คร่าวๆว่า ตอนนั้นในช่วงเย็น งูหลามสีดำขนาดใหญ่ จู่ๆก็โผล่ออกมา ภายใต้สถานการณ์ที่ทุกคนยังไม่ทันรู้ตัว มันได้รัดเอาจางจุนที่ยังเด็กหนีกลับเข้าไปในถ้ำพิษ ครอบครัวหมอเวชศาสตร์ต่างระดมช่วยกัน ถึงได้ช่วยชีวิตเขารอดกลับมาได้ จึงทำให้เขามีสภาพอย่างทุกวันนี้ ครึ่งหนึ่งมีพิษครึ่งหนึ่งเป็นยารักษา!
ไม่อย่างนั้น เด็กทารกที่อายุไม่ถึงสองขวบ และยังเป็นทายาทที่เกิดจากบุตรภรรยาหลวงของครอบครัวหมอเวชศาสตร์ จะตกเข้าไปอยู่ในถ้ำพิษได้อย่างไร?
และจางจุนก็ค่อยๆแผ่รังสีแห่งความเกลียดชังออกมา ทันใดนั้นพวกเขาก็ตระหนักได้ในทันที เกรงว่างูหลามสีดำยักษ์ตัวนี้ จะเป็นตัวเดียวกันกับเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว ที่รัดเอาจางจุนไป!
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ สีหน้าของครอบครัวหมอเวชศาสตร์ จู่ๆก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ภายในถ้ำพิษ นอกจากสิ่งของที่เป็นพิษแล้วห้ามใครเข้าไป!
งูหลามยักษ์ตัวนั้น เมื่อยี่สิบปีที่แล้วมันอาศัยอยู่ในถ้ำพิษ งั้นผ่านไปยี่สิบปี พิษของมัน จะแข็งแกร่งขึ้นระดับไหนกัน?
ถึงว่าหนอนมีพิษอื่นๆที่อยู่ภายในถ้ำพิษ มองเห็นดวงวิญญาณทหารบนตัวของเซี่ยงเส้าหลงถึงได้ต่างหนีถอยไปหมด และงูหลามยักษ์ตัวนี้กลับยังไม่หวาดหวั่น หลายจากตกตะกอนมานานหลายทศวรรษ เกรงว่างูหลามยักษ์ตัวนี้จะมีพิษระดับที่ น่ากลัวจนคาดไม่ถึง!
“จุนเอ๋อ!ถอยกลับมา งูหลามยักษ์ตัวนั้น หลานไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมันนะ!”
สีหน้าของจางเสวซินเป็นกังวลมาก เขาเริ่มเอ่ยปากตะโกน!
ไม่ว่าอย่างไร จางจุนก็เป็นทายาทตระกูลหลักของครอบครัวหมอเวชศาสตร์ จางเสวซินไม่อาจทนดูเขาไปรนหาที่ตายอย่างไม่แยแสได้!
ใครจะไปรู้ว่า จางจุนราวกับไม่ได้ยินยังไงอย่างนั้น เขายืนอยู่ตรงนั้น อย่างไม่แยแส!
จางเสวซินกัดฟัน เตรียมจะลากเขาออกมาจากถ้ำพิษ แต่เวลานี้เอง ด้านหลัง ก็มีเสียงอันมืดมนดังขึ้นมา”อาสาม อาจะทำอะไรน่ะ?”
พอหันกลับมา ก็เห็นจางจื๋อเฉิงที่แขวนผ้าพันแผลไว้ เดินเข้ามาด้วยใบหน้าถมึงทึง
จางเสวซินไม่แม้แต่จะคิด รีบตอบกลับไปว่า”ตำแหน่งที่จางจุนยืนอยู่ในตอนนี้มันอันตรายเกินไป อาจะไปลากเขากลับมา!”
“อาสาม!”
จางจื๋อเฉิงหรุบตาต่ำ ความเกลียดชังแวบผ่านนัยน์ตาของเขา มุมปาก แสยะยิ้มความชั่วร้ายขึ้นมา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม”คนบางคนถ้าเขาอยากจะตาย ก็ปล่อยให้เขาไปตายเถอะ อาก็อายุไม่น้อยแล้ว เรื่องพวกนี้ ยุ่งให้น้อยๆเถอะ!”
“แต่ว่า ยังไงเขาก็เป็นบุตรของภรรยาหลวงของครอบครัวหมอเวชศาสตร์นะ……”
“อิๆ……เขาเป็นบุตรของภรรยาหลวง แต่ในไม่ช้าก็เร็วเขาก็ต้องตาย รอเขาตายแล้ว ใครจะเป็นผู้ที่ครอบครองอำนาจของครอบครัวหมอเวชศาสตร์ในอนาคตล่ะ อาน่าจะรู้ดีนะครับ?”
จางเสวซินอึ้งตะลึง!
“อาอยากจะเอาใจบุตรของภรรยาหลวงที่อาจจะตายได้ทุกเมื่อ หรืออยากจะเอาใจคนที่เป็นเจ้าตระกูลในอนาคต อาสาม คงไม่ต้องให้หลานสอนอาหรอกใช่ไหมครับ?”
จางเสวซินรู้สึกลำบากใจ สุดท้าย ภายใต้นัยน์ตาของเขาก็มีความอ่อนแอแวบผ่านเข้ามา เท้าที่ก้าวออกหดกลับไป แล้วกล่าวขึ้นมาว่า”ฉันเข้าใจแล้ว!”
จางจื๋อเฉิงพยักหน้าด้วยความพอใจ หลังจากนั้นก็มองไปที่ไปที่ร่างสองร่างที่ยืนอยู่ตรงหน้าถ้ำพิษ นัยน์ตาของเขา มีรังสีอาฆาตแวบผ่านเข้ามา แล้วพูดพึมพำว่า”ไม่ต้องกังวลหรอก จางจุนไอ้ขี้โรคนั่นตายไป รายต่อไป ก็จะเป็นนายเอง……”
ตอนนี้ เซี่ยงเส้าหลงใช้สีหน้าตึงเครียดมองไปที่จางจุน แล้วค่อยๆพูดขึ้นมาว่า”มั่นใจไหม?”
มุมปากของจางจุน ค่อยๆยกขึ้นมา พลางก้าวไปข้างหน้า แล้วเดินตรงไปที่งูหลามยักษ์ตัวนั้น
เมื่อใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ลิ้นที่อยู่ภายในปากของงูหลามยักษ์ แลบออกมาเร็วขึ้นเรื่อยๆ สัญชาตญาณตั้งแต่กำเนิด ทำให้เมื่อจางจุนเข้าไปในระยะที่มันไม่สามารถรับได้ ทันใดนั้น มันอ้าปากกว้าง เขี้ยวที่มีพิษร้ายแรงมีพิษสีเขียวเรืองแสงออกมา พลางพุ่งตัวเข้ามาหาจางจุน!
เท้าของจางจุนที่กำลังก้าวอยู่หยุดลงในทันที เมื่อเผชิญหน้ากับงูหลามที่เข้ามาข่มเหงรังแก เขาไม่มีความหวาดกลัวแม้แต่น้อย หันกลับไป มองไปยังเซี่ยงเส้าหลง ทันใดนั้น มุมปากของเขาก็ยกขึ้น ท่าทีของเขาเรียบเฉยมาก”รู้จักแก เป็นเกียรติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ ฉันจางจุน !”
