“ผม……ผม……”
เหลียงกั๋วตงอ้าปาก และในที่สุดใบหน้าก็กลายเป็นซึมเศร้า เขาระงับความหยิ่งยโส มองไปที่เซี่ยงเส้าหลง และกล่าวด้วยน้ำเสียงที่วิงวอนว่า “เจ้าเซี่ยง…..ผมแค่เลอะเลือนไปชั่วครู่ คุณเป็นผู้ใหญ่ที่ใจกว้างมีความเมตตา ขอร้องได้โปรดปล่อยผมไปสักครั้งเถอะ!”
“ปล่อยคุณไป?”
มุมปากของเซี่ยงเส้าหลงยกขึ้นเบาๆ “ถ้าอย่างนั้นก็ต้องดูว่าต่อไปคุณประพฤติตัวอย่างไร!”
“ผมพูด! ผมจะพูดทั้งหมด!”
ตอนนี้เหลียงกั๋วตงไม่กล้าที่จะปกปิด และกล่าวอย่างรวดเร็วว่า “ฟางหวาเป็นคนบอกเรื่องราวทั้งหมดให้ผม!”
“ฟางหวา?! เป็นเขาจริงๆด้วย!”
สายตาของเซี่ยงเส้าหลงเย็นชา และกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “พูดช้าๆ! พูดให้ชัดเจน!”
เหลียงกั๋วตงกล่าวอย่างรวดเร็วว่า “เมื่อเช้านี้ ผมได้รับโทรศัพท์จากคนแปลกหน้า แม้ว่าเขาจะไม่ได้เปิดเผยฐานะตัวตน แต่ผมได้ยินเสียงก็รู้ว่าเขาเป็นเลขาส่วนตัวของฟางหวา!”
หูเม่ยเอ๋อมีความสงสัยอยู่ในแววตา “ทำไมคุณถึงแน่ใจว่านั่นเป็นเสียงของเลขาส่วนตัวของฟางหวา?”
“ผมเป็นคนที่มีความสามารถและไวต่อเสียงเป็นพิเศษ!”
“ไม่ว่าเสียงจะคล้ายกันแค่ไหน ขอแค่ผมได้เคยติดต่อกับคนคนนั้นมาก่อน ผมก็สามารถบอกได้ว่าเป็นเสียงของใครได้อย่างแม่นยำ!”
“ผมเคยทำธุรกิจกับบริษัท ต้าหวา จำกัด มาหลายครั้งแล้ว และผู้ที่รับผิดชอบต้อนรับคือเลขาส่วนตัวของฟางหวา ดังนั้นผมจึงจำเสียงของเธอได้เป็นพิเศษ!”
เซี่ยงเส้าหลงกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “พูดต่อไป!”
“ปลายสายของโทรศัพท์บอกผมว่า หูฉี่หรงถูกลอบวางยาพิษและตกอยู่ในอันตราย และแนะนำฉินซานสุ่ยให้ผม และขอให้ฉินซานสุ่ย ลงจากภูเขาเพื่อไปทำการรักษาหูฉี่หรง!”
เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ด้วยความฉลาดของเซี่ยงเส้าหลง ทำให้เขาสามารถคาดเดาแผนของฟางหวาได้อย่างรวดเร็ว ตาของเขาเปล่งประกาย และคิดอยู่ในใจว่าฟางหวาไม่สามารถเทียบลูกผู้ลากมากดีที่ตนเองเคยเจอมาก่อน!
เมื่อเหลียงกั๋วตงพูดที่ตรงนี้ ก็ไม่จำเป็นต้องพูดอีกต่อไปแล้ว เซี่ยงเส้าหลงโบกมือ “คุณไปได้แล้ว!”
ปรากฏรอยยิ้มจางๆ บนใบหน้าของ เหลียงกั๋วตง “แล้ว…..แล้วทรัพย์สินของผมล่ะ…..”
เซี่ยงเส้าหลงกล่าวหยอกล้อว่า “บอสเหลียงมันเป็นธรรมดาที่จะ ติดหนี้แล้วจ่ายชำระหนี้ มันเป็นหลักการที่ถูกต้อง เงินของคุณไม่ได้อยู่กับพวกเรา แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพวกเราล่ะ?”
เหลียงกั๋วตงตกตะลึง “พวก…..พวกคุณทำแบบนี้กับผมไม่ได้! ถ้าไม่มีเงินก้อนนี้ ชีวิตที่เหลือของผมไม่เหลืออะไรอีกแล้ว!”
“ฮึ่ม! คุณก็รู้ว่าถ้าไม่มีเงินแล้วทำอะไรก็ยาก ดังนั้นคุณเคยคิดบ้างไหมว่าคนที่คุณติดหนี้แล้วไม่ใช้หนี้ให้เขา แล้วพวกเขาใช้ชีวิตกันอย่างไร?”
“วัฏจักรธรรมชาติ ผลกรรมนั้นเป็นทุกข์!”
“เหลียงกั๋วตงนี่คือสิ่งที่คุณควรได้รับ!”
หลังจากกล่าวจบ หูหยุนหลงก็กล่าวอย่างเย็นชาว่า “ส่งแขก!”
เหลียงกั๋วตงถูกคนรับใช้ของตระกูลหูลากออกไปจากห้องพักผู้ป่วยทันที มีเสียงดังขึ้นมาเบาๆ แล้วทุกคนก็หันกลับไปมอง เห็นหูฉี่หรงค่อยๆ ลืมตาขึ้น
“คุณปู่! ท่านตื่นแล้ว!”
พี่น้องของตระกูลหูเข้าไปล้อมรอบอย่างรวดเร็ว หูฉี่หรงค่อยๆ ลืมตาขึ้น เขาเพิ่งตื่นสีหน้าของเขายังมีร่องรอยความซีดเซียว
หูเม่ยเอ๋อเอาหมอนไปหนุนหลังให้คุณปู่ แล้วถามด้วยความเป็นห่วงว่า “คุณปู่ รู้สึกอย่างไรบ้าง? ต้องการให้หมอตรวจอีกครั้งหรือไม่”
“ไม่จำเป็นแล้ว!”
จางเหม่ยกล่าวอย่างเย็นชาว่า “พิษในร่างกายของผู้ป่วยถูกกำจัดออกไปแล้ว สิ่งที่ต้องทำในตอนนี้คือการพักฟื้นเพื่อฟื้นฟูร่างกาย! ส่วนการตรวจโดยแพทย์แผนปัจจุบันนั้นเป็นอันตรายและไม่มีผลดีต่อร่างกาย!”
คำพูดของ จางเหม่ยเย็นชา แต่เขามีความมั่นใจในทักษะทางการแพทย์ของตนเอง นอกจากนั้น ทักษะทางการแพทย์ยอดเยี่ยมที่สืบทอดมาจากครอบครัวหมอเวชศาสตร์ เป็นเวลาหลายพันปี เป็นสิ่งที่การแพทย์แผนปัจจุบันไม่สามารถเปรียบเทียบได้?
หูฉี่หรงพยักหน้าอย่างช้าๆ และกล่าวอย่างอ่อนแรงว่า “ผู้หญิงคนนี้พูดถูก ร่างกายของผมปกติแล้ว แค่ต้องการพักผ่อนเท่านั้น!”
“คุณปู่ เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”
“เสี่ยวจาง ฉวยโอกาสตอนที่คุณลงจากรถ วางยาพิษในแก้วน้ำของผม!”
“เป็นไอ้สารเลวนั้นจริงๆ! ถ้าพวกเราไม่แสดงอำนาจ ก็คิดว่าตระกูลหูของพวกเราอ่อนแอใช่ไหม?!”
หูหยุนหลงคำรามด้วยเสียงที่เคร่งขรึม “ผมขอออกคำสั่ง ต่อให้ต้องพลิกแผ่นดิน ก็ต้องหาไอ้สารเลวนี้คนให้พบ!”
“ไม่จำเป็นแล้ว!”
หูฉี่หรงกล่าวเบาๆ “ในเมื่ออีกฝ่ายกล้าวางยาพิษผม เขาต้องมีทางออกของตนเองอยู่แล้ว!”
“คุณหาคนคนนี้ไม่เจอหรอก!”
“พูดอีกอย่างก็คือ มันเป็นไปไม่ได้ที่คนบงการจะให้พวกเราหาเขาเจอ!”
เซี่ยงเส้าหลงพยักหน้าเห็นด้วย “ถูกต้อง ต้องบอกว่านี่เป็นกลยุทธ์ของฟางหวาที่ยิงปืนนัดเดียวได้นกสามตัว เป็นกลยุทธ์ที่ยอดเยี่ยมจริงๆ!”
“ยิงปืนนัดเดียวได้นกสามตัว?”
หูหยุนหลงมองเขาด้วยความสับสน
เซี่ยงเส้าหลงยิ้มจางๆ “วางยาพิษเจ้าตระกูลหู เพื่อทำให้ตระกูลหูขาดผู้นำ นี่เป็นแผนที่หนึ่ง!”
“ให้เหลียงกั๋วตงออกหน้ามาทำการรักษา ยึดครองครองทรัพย์สินของตระกูลหู และทำลายตระกูลหู นี่เป็นแผนที่สอง!”
“ถ้าผมเดาไม่ผิด ฉินซานสุ่ยที่เหลียงกั๋วตงหามา ไม่สามารถรักษาเจ้าตระกูลหูได้อย่างแน่นอน และมันอาจมีผลตรงข้ามกัน!”
ขณะนี้ จางเหม่ยพูดแทรกว่า “ถูกต้อง พิษในตัวของเจ้าตระกูลหูดูเหมือนจะง่าย แต่ในความเป็นจริงมันซับซ้อนเป็นอย่างมาก แม้แต่ฉันก็ถอนพิษด้วยความยากลำบาก แล้วศิษย์ภายนอกเช่น ฉินซานสุ่ย แค่เรียนวิชาการแพทย์ของครอบครัวหมอเวชศาสตร์เล็กน้อยเท่านั้น เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะสามารถถอนพิษนี้ได้!”
“เมื่อถึงเวลานั้น ฟางหวาจะมาเป็นผู้กอบกู้ตระกูลหู และรักษาเจ้าตระกูลหูจนหาย ทำให้ตระกูลหูรู้สึกซาบซึ้งในพระคุณเป็นอย่างมาก แล้วก็ลงโทษเหลียงกั๋วตง ช่วยระบายความโกรธแค้นให้ตระกูลหู จากนั้นก็เหยียบย่ำคู่หมั้นอย่างผมต่อหน้าคุณหนูหู แล้วก็คุยโวโอ้อวดเพื่อแสดงความเก่งของตนเอง!”
“เมื่อถึงเวลานั้น ฟางหวาใช้การรักษาเจ้าตระกูลหูเป็นข้อแลกเปลี่ยน เพื่อที่จะบังคับให้คุณหนูหูแต่งงานกับเขา แล้วคุณหนูหูจะตกลงหรือไม่ตกลงล่ะ?”
หูเม่ยเอ๋อกล่าว ถ้าเป็นไปตามที่เซี่ยงเส้าหลงกล่าว เมื่อถึงเวลานั้น เธอจะไม่มีทางเลือกที่สองอีกเลย!
“นี่คือกลยุทธ์ที่สำคัญที่สุด แผนที่สามของฟางหวา!”
หูหยุนหลงรู้สึกสงสัยเล็กน้อย “แต่ในเมื่อเป็นเช่นนั้น แล้วทำไมฟางหวาถึงได้หลอกใช้ เหลียงกั๋วตงเพื่อทำเรื่องที่เกินความจำเป็นเช่นนั้นล่ะ?”
“เหลียงกั๋วตงไม่ใช่เรื่องที่เกินความจำเป็น!”
“การทำให้ทุกคนมีความหวังและก็เปลี่ยนเป็นสิ้นหวังทันที มันจะเกิดช่องว่างที่ใหญ่อยู่ในใจพวกเรา การปรากฏตัวของฟางหวาจะทำให้พวกเราเชื่อโดยไม่มีทางเลือกแม้แต่น้อย!”
“นอกจากนั้นเหลียงกั๋วตงอวดดีจากการทำชั่วผิดก่อน แล้วเมื่อฟางหวาออกหน้าลงโทษ ดูผิวเผินเป็นการระบายความโกรธให้ตระกูลหู เมื่อเหตุการณ์นี้ถูกเปิดเผยต่อสาธารณะฟางหวาจะเป็นผู้มีพระคุณของตระกูลหู เมื่อถึงเวลานั้นภายใต้การกดดันของประชาชน จะทำให้คุณหนูหูไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว!”
“ทุกสิ่งที่เขาทำคือค่อยๆ ยึดครอบครองและกลืนตระกูลหูทั้งหมดเหมือนเรื่องบังเอิญ!”
แค่ประโยชน์เดียว ทำให้ทุกคนได้สติกลับคืนมา!
หูฉี่หรงกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ตระกูลหูของผมไม่เคยคิดที่จะแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกับใคร แค่ต้องการปกป้องธุรกิจของบรรพบุรุษอย่างเงียบๆ แต่ถ้ามีคนคิดว่าตระกูลหูของผมอ่อนแอและรังแกได้ง่ายๆ มันเป็นความคิดที่ผิดอย่างมหันต์!”
“นายพลน้อยเซี่ยง ผมมีเรื่องจะขออย่างหนึ่ง ถ้าคุณตกลง ผมจะตอบแทนคุณอย่างงาม!”
เซี่ยงเส้าหลงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “เจ้าตระกูลหูอย่าได้เกรงใจ! ตระกูลหูกับผมชายแดนเหนือเป็นเพื่อนกันเสมอไม่ใช่หรือ?”
หูฉี่หรงเปล่งประกาย เซี่ยงเส้าหลงไม่ได้เอ่ยชื่อตนเอง แต่กล่าวถึงชายแดนเหนือแทน คนที่ฉลาดอย่างเจ้าตระกูลหูจะไม่เข้าใจความหมายได้อย่างไร?
จากนั้นก็หัวเราะเสียงดัง “เซี่ยงเส้าหลงพูดถูกต้อง ตระกูลหูและชายแดนเหนือเป็นเพื่อนที่ดีเสมอ!”
หลังจากกล่าวจบ ดวงตาของเขาเปล่งประกาย “ทำมาแล้วไม่ทำกลับมันเป็นการเสียมารยาท ตระกูลฟางมีอำนาจมากก็จริง แต่ตระกูลหูของผมก็ไม่ใช่ตระกูลอ่อนแอ!”
“เมื่อเป็นเช่นนั้น งั้นก็รบกวนเซี่ยงเส้าหลงช่วยแก้แค้นตระกูลฟางแทนตระกูลหูด้วย!”
