แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了] – ตอนที่ 740 ตัดหางปล่อยวัดแหล่งปลูกผักเรือนกระจก

ตอนที่ 740 ตัดหางปล่อยวัดแหล่งปลูกผักเรือนกระจก

ตอนที่​ 740 ตัดหางปล่อยวัด​แหล่ง​ปลูก​ผัก​เรือนกระจก​

หลิน​ม่าย​เป็น​คน​รักษาคำพูด​ หลังจาก​ทำงาน​เสร็จ​ก็​กลับบ้าน​ โดย​เดิน​ทางผ่าน​บ้าน​ของ​เฉินเฟิง​และ​เข้าไป​กิน​ซุป​ไก่​

เค​อจื่อฉิง​ขอให้​พี่เลี้ยง​เสิร์ฟ​ซุป​ไก่​ชามใหญ่​ให้​หลิน​ม่าย​ และ​ดู​เธอ​กิน​อย่าง​กระตือรือร้น​ก่อน​จะปล่อย​ให้​เธอ​กลับบ้าน​

เมื่อ​หลิน​ม่าย​กลับ​มาถึง เธอ​ก็ได้​กลิ่นหอม​ของ​ซุป​ไก่​โชย​มาจาก​ใน​ครัว​ทันทีที่​เข้าไป​ใน​บ้าน​

เมื่อ​คุณย่า​ฟางเห็น​หลิน​ม่าย​ นาง​ก็​ขอให้​เธอ​ล้างมือ​เพื่อ​จะได้มา​กิน​ซุป​ไก่​ด้วยกัน​

ซุป​ไก่​อีกแล้ว​!

ยัง​ไม่ถึงปีใหม่​เลย​

หลิน​ม่าย​ล้างมือ​และ​นั่ง​ที่​โต๊ะ​อาหารค่ำ​กับ​ทุกคน​เพื่อ​กิน​ซุป​ไก่​

เมื่อ​คิด​ว่า​ตัวเอง​ได้​ซุป​ไก่​สอง​ครั้ง​ติดต่อกัน​ แต่​ฟางจั๋ว​หรา​น​ได้​กิน​เพียง​อาหาร​จาก​โรงอาหาร​ของ​โรงพยาบาล​ หลิน​ม่าย​ก็​รู้สึก​สงสาร​เขา​มาก​

หลัง​กิน​ซุป​ไก่​ไป​สักพัก​ คุณย่า​ฟางบอก​หลิน​ม่าย​ว่า​เมื่อ​ชั่วโมง​ที่แล้ว​จ้าว​เลี่ยง​ซึ่งอยู่​ใน​เมืองหลวง​โทร​มาหา​เธอ​ โดย​บอ​กว่า​มีเรื่องสำคัญ​จะรายงาน​

เนื่องจาก​หลิน​ม่าย​ไม่อยู่​บ้าน​ จ้าว​เลี่ยง​จึงวาน​คุณย่า​ฟางช่วย​บอก​ให้​หลิน​ม่าย​โทร​กลับ​เมื่อ​สะดวก​

หลิน​ม่าย​รู้สึก​สับสน​ “จ้าว​เลี่ยง​อยู่​ที่​เจียง​เฉิงไม่ใช่เหรอ​คะ​? เขา​โทร​มาจาก​เมืองหลวง​ได้​ยังไง​?”

คุณย่า​ฟางส่าย​ศีรษะ​ “ย่า​ไม่รู้​อะไร​เลย​ ย่า​เป็น​แค่​คน​ส่งสาร​”

หลังจาก​กิน​ซุป​ไก่​แล้ว​ หลิน​ม่าย​ก็​ไป​ยัง​ห้องนอน​และ​กด​หมายเลข​โทรศัพท์​โทร​หา​จ้าว​เลี่ยง​

ปลายทาง​รับสาย​อย่าง​รวดเร็ว​

เธอ​เพียง​ต้องการ​ถามจ้าว​เลี่ยง​ว่า​ทำไม​เขา​ถึงอยู่​ใน​เมืองหลวง​ แต่​จ้าว​เลี่ยง​กลับ​ถามหลิน​ม่าย​ก่อน​ว่า​เธอ​จะกลับมา​ปักกิ่ง​เมื่อใด​

หลิน​ม่าย​ถามกลับ​ “คุณ​อยู่​ใน​เมืองหลวง​เหรอ​?”

จ้าว​เลี่ยง​ตอบกลับ​ว่า​ใช่

“คุณ​ไป​เมืองหลวง​ตั้งแต่​เมื่อไหร่​?”

“เมื่อ​สอง​วันก่อน​”

การแสดงออก​ของ​หลิน​ม่าย​กลายเป็น​จริงจัง​ทันที​ “มีอะไร​สำคัญ​เกิดขึ้น​ใน​เมืองหลวง​เหรอ​?”

จ้าว​เลี่ยง​ตอบกลับ​ “ใช่แล้ว​”

จากนั้น​เขา​ก็​พูด​ตะกุกตะกัก​และ​บอก​หลิน​ม่าย​ว่า​ ใน​วันที่​เธอ​เดินทาง​กลับ​มายัง​เจียง​เฉิง มีคน​แอบ​เข้ามา​ซื้อ​ผัก​ใน​เรือนกระจก​ที่​เขา​ปลูก​ใน​เขตชานเมือง​

เนื่องจาก​คน​เหล่านั้น​เสนอ​ราคา​มาค่อนข้าง​สูง เหล่า​เกษตรกร​จึงสั่งให้​คน​เก็บ​ผัก​เรือนกระจก​ของ​ตนเอง​ไป​ขาย​ให้​กับ​พวกเขา​

นี่​จึงเป็น​เหตุผล​ที่​เขา​ต้องการ​ให้​เธอ​เดินทาง​กลับ​มายัง​เมืองหลวง​โดยด่วน​

หลิน​ม่าย​ตกตะลึง​ “คุณ​ไม่ได้​เซ็นสัญญา​กับ​เกษตรกร​เหล่านั้น​เหรอ​? พวกเขา​เช่าที่ดิน​ของ​พวกเรา​ และ​ต้อง​ปลูก​ผัก​ใน​เรือนกระจก​ให้​กับ​เรา​ เกษตรกร​เหล่านั้น​ต้อง​ทำงาน​ให้​เรา​ ผัก​เรือนกระจก​ใน​ไร่​ของ​พวกเขา​ไม่มีอะไร​ที่​เป็น​ของ​พวกเขา​เลย​ พวกเขา​กล้า​ดี​ยังไง​ถึงขาย​ผัก​เรือนกระจก​ของ​เรา​ให้​กับ​ผู้อื่น​?

จ้าว​เลี่ยง​กล่าว​ด้วย​ความไม่พอใจ​ “ใคร​กัน​นะ​ที่​ทำให้​พวกเขา​กล้าหาญ​ขนาด​นี้​? เกษตรกร​นับ​สิบ​หมู่บ้าน​พร้อมใจกัน​ทำ​เช่นนี้​ คุณ​จะทำ​ยังไง​ต่อไป​?”

หลิน​ม่าย​ถาม “คุณ​ไม่ได้​ส่งคน​ไป​กวาดต้อน​พวก​ที่​แอบอ้าง​มาซื้อ​ผัก​เรือนกระจก​เหล่านั้น​เหรอ​?”

“ทำไม​ผม​จะไม่ทำ​ล่ะ​ครับ​?” จ้าว​เลี่ยง​กล่าว​

“ผม​พา​คน​ไป​ที่นั่น​ด้วยตัวเอง​ และ​ได้​เห็น​ชาวบ้าน​สูงอายุ​กำลัง​เก็บ​ผัก​ต่อหน้า​เรา​และ​ขาย​ให้​คนอื่น​ เมื่อ​คน​ของ​เรา​เข้าไป​ห้ามปราม​ ผู้สูงอายุ​เหล่านั้น​ก็​แสร้ง​ทำเป็น​ล้ม​ลง​กับ​พื้น​โดย​กล่าว​หาว่า​คน​ของ​เรา​ผลัก​พวกเขา​จน​ล้ม​ลง​ และ​เรียกร้อง​ให้​เรา​จ่าย​ค่ารักษาพยาบาล​ เมื่อ​เรา​ไม่ยอม​จ่าย​ค่ารักษาพยาบาล​ ชาวบ้าน​เหล่านั้น​ก็​รวมตัวกัน​กดดัน​เรา​และ​ไม่ยอม​ปล่อย​เรา​ไป​เลย​”

“แจ้งตำรวจ​หรือยัง​?”

“แจ้งความ​ไป​ก็​ไร้ประโยชน์​ เพราะ​เมื่อ​ตำรวจ​มาถึงกลุ่ม​คนชรา​เหล่านั้น​ก็​แสร้ง​ทำเป็น​ล้ม​ลง​ต่อหน้า​พวกเขา​ ทุกคน​เป็น​พยาน​ให้​แก่​กัน​ถึงความผิด​ของ​เรา​ ตำรวจ​เอง​ก็​ไม่อาจ​ทำ​อะไร​ได้​ หาก​มีคนแก่​เพียง​หนึ่ง​ถึงสอง​คน​ที่​ทำ​แบบ​นั้น​ก็​คง​ไม่ใช่เรื่อง​ยาก​ที่จะ​รับมือ​ แต่​ก็​คง​เป็นไปไม่ได้​ที่​เรา​จะจัดการ​กับ​กลุ่ม​คนชรา​นับ​สิบ​เหล่านี้​”

หลิน​ม่าย​พูดไม่ออก​

สิ่งนี้​ทำให้​หลิน​ม่าย​นึกถึง​เหล่า​ผู้สูงวัย​ที่​จัดกลุ่ม​เพื่อ​ขโมย​ผัก​และ​ผลไม้​ที่​เธอ​เห็น​ทาง​อินเทอร์เน็ต​เมื่อ​ชาติที่แล้ว​

คนแก่​เหล่านี้​คดโกง​ แต่​ไม่มีใคร​ทำ​อะไร​พวกเขา​ได้​

เธอ​ยัง​คิดไม่ออก​ว่า​ทำไม​ผู้สูงวัย​บางคน​ถึงแก่ตัว​ แต่​สมอง​ไม่ต่าง​จาก​เด็ก​

หลิน​ม่าย​เอ่ย​ถาม “คุณ​รู้​ไหม​ว่า​พวก​ที่​แอบอ้าง​มาซื้อ​ผัก​เรือนกระจก​ของ​เรา​เป็น​ใคร​?”

“ผม​รู้​เพียง​ว่า​พวกเขา​มาจาก​ตลาด​ฮุ่ย​ห​มิน​ที่​เพิ่ง​เปิด​ใหม่​สอง​แห่ง​ใน​เมืองหลวง​”

หลิน​ม่าย​เคย​ได้ยิน​เกี่ยวกับ​ตลาด​ทั้งสอง​แห่ง​ซึ่งจะเปิด​ก่อน​วัน​ปีใหม่​นี้​

เนื่องจาก​การ​จัดการ​ไม่สมบูรณ์​เท่า​ตลาด​ฝูตัว​ตัว​ การ​เติบโต​ทาง​ธุรกิจ​ของ​พวกเขา​จึงยัง​ห่างไกล​จาก​ตลาด​ฝูตัว​ตัว​

โชคดี​ที่​ตลาด​ฮุ่ย​ห​มิน​ทั้งสอง​แห่ง​อยู่​ห่าง​จาก​ตลาด​ฝูตัว​ตัว​

พวกเขา​มีกลุ่ม​ผู้บริโภค​ของ​ตนเอง​ และ​แทบ​ไม่มีผลกระทบ​ต่อ​ธุรกิจ​ของ​ซึ่งกันและกัน​ ไม่อย่างนั้น​ ตลาด​ฮุ่ย​ห​มิน​ทั้งสอง​แห่ง​อาจ​ต้อง​ปิด​ตัว​ลง​

หลิน​ม่าย​ถาม “คุณ​ควร​ไป​คุย​กับ​คน​ดูแล​ตลาด​ผัก​ฮุ่ย​ห​มิน​ แต่​พวกเขา​ทั้งหมด​เป็น​คนใน​แวดวง​เดียวกัน​ ดังนั้น​ไม่ว่า​จะทำ​อะไร​ก็​ระมัดระวัง​ตัว​ อย่า​ให้​น่าเกลียด​จน​เกินไป​”

“ผม​ไป​คุย​มาแล้ว​และ​ได้​รู้​ว่า​พวกเขา​หยิ่งยโส​ยิ่งกว่า​ใคร​ พวกเขา​พูด​กับ​ผม​ว่า​ตราบใดที่​เกษตรกร​เหล่านั้น​เต็มใจ​ขาย​ผัก​เรือนกระจก​ให้​ พวกเขา​ก็​ยินดี​จะรับซื้อ​ เขา​บอก​ให้​ผม​ไป​ข่มขู่​เกษตรกร​เหล่านั้น​ว่า​อย่า​ขาย​ผัก​เรือนกระจก​ให้​กับ​พวกเขา​ แต่​ใคร​เล่า​จะทำ​แบบ​นั้น​!” จ้าว​เลี่ยง​กล่าว​

“ผม​ได้​ทำการ​ตรวจสอบ​ผู้จัดการ​ของตลาด​ฮุ่ย​ห​มิน​สอง​คน​แล้ว​พวกเขา​เป็น​แค่​คนธรรมดา​ ดังนั้น​พวกเขา​น่าจะ​ไม่กล้า​เปิด​ตลาด​เพื่อ​ทำ​การแข่งขัน​หรือ​แม้แต่​แย่ง​แหล่ง​ผัก​ของ​เรา​ ผม​เดา​ว่า​ผู้จัดการ​สอง​คน​นั้น​เป็น​เพียง​หุ่นเชิด​และ​มีเจ้านาย​อีก​คน​อยู่​เบื้องหลัง​พวกเขา​ และ​เจ้านาย​คน​นี้​ต้อง​มีภูมิหลัง​มากมาย​ ไม่เช่นนั้น​เขา​คง​ไม่กล้า​หยิ่งยโส​ขนาด​นั้น​ แต่​ผม​แค่​ไม่รู้​ว่า​จะสืบหา​เบื้องลึก​เบื้องหลัง​ของ​เจ้านาย​คน​นี้​อย่างไร​”

หลิน​ม่าย​ตอบกลับ​ “ไม่จำเป็นต้อง​สืบหา​ เพราะ​แม้คุณ​จะรู้​ว่า​เจ้าหน้า​ที่อยู่​เบื้องหลัง​เรื่อง​นี้​คือ​ใคร​ แต่​เชื่อ​ฉัน​เถอะ​ว่า​ทัศนคติ​ของ​เขา​ก็​คง​ไม่ได้​แตกต่าง​จาก​ผู้จัดการ​ทั้งสอง​คน​นี้​นัก​ คน​ที่​พยายาม​ขโมย​แหล่ง​ผัก​ของ​เรา​ไป​จะต้อง​มีจุดประสงค์​เล่นงาน​ตลาด​ฝูตัว​ตัวอย่าง​แน่นอน​”

จ้าว​เลี่ยง​ถามด้วย​ความสงสัย​ “ตลาด​ฝูตัว​ตัว​และ​ตลาด​ฮุ่ย​ห​มิน​ไม่ได้​อยู่​ใน​เขต​เดียวกัน​ พวก​มัน​จะทำ​แบบ​นั้น​ไป​ทำไม​?”

หลิน​ม่าย​วิเคราะห์​ “หาก​ไม่ใช่เหตุผล​นี้​ ก็​คง​ต้อง​เป็น​เพราะ​พวกเขา​กลัว​ว่า​ฉัน​จะใช้ผัก​ใน​เรือนกระจก​เพื่อ​สร้างชื่อเสียง​ให้​กับ​ตลาด​ของ​ตัวเอง​”

“หาก​คิด​แบบ​นั้น​จริง​ก็​เรียก​ว่า​ชั่วร้าย​มาก​!” จ้าว​เลี่ยง​พูด​อย่าง​โกรธเคือง​

“เรา​ไม่สามารถ​ควบคุม​ความ​ชั่วร้าย​ของ​ผู้คน​ได้​” หลิน​ม่าย​ครุ่นคิด​อยู่​ครู่หนึ่ง​ก่อน​จะกล่าว​ “ใน​เมื่อ​เรา​ไม่อาจ​รักษา​แหล่ง​ผัก​เรือนกระจก​แห่ง​นั้น​ไว้​ได้​ งั้น​ก็​ปล่อยไป​เถอะ​”

จ้าว​เลี่ยง​ตกตะลึง​

เขา​ต้องการ​ให้​หลิน​ม่าย​เดินทาง​กลับ​เมืองหลวง​เพราะ​คิด​ว่า​เธอ​จะมีทางออก​ที่​ดี​ แต่​ไม่คาดคิด​ว่า​เธอ​จะยอม​พ่ายแพ้​อย่าง​ง่ายดาย​

เขา​พยายาม​และ​ทุ่มเท​อย่าง​เต็มที่​กับ​การ​ปลูก​ผัก​เรือนกระจก​เหล่านี้​ นี่​เป็น​เหตุผล​ที่​ทำให้​เขา​ไม่อยาก​ยอมแพ้​

เขา​ถามอย่าง​ขมขื่น​ “เรา​จะยอม​ปล่อย​ให้​คน​พวก​นั้น​คว้า​ไป​เหรอ​?”

หลิน​ม่าย​ถามกลับ​ “แล้ว​คุณ​ทำ​อะไร​ได้​บ้าง​ล่ะ​?”

จ้าว​เลี่ยง​ตะกุกตะกัก​ทันที​ “ไม่… ไม่มี…”

คุณ​หลิน​ถามแบบนี้​ออกมา​ได้​อย่างไร​?

หาก​เขา​รู้​วิธี​ทางแก้ไข​ก็​คง​ไม่โทร​หา​เธอ​

หลิน​ม่าย​กล่าว​ “แม้ว่า​เรา​จะประสบ​กับ​การ​ล่มสลาย​ครั้ง​ใหญ่​จาก​หมู่บ้าน​หลาย​สิบ​แห่ง​นี้​ แต่​เรา​ก็​ยัง​สามารถ​แก้แค้น​พวกเขา​ได้​ ประการ​แรก​ เรื่อง​นี้​จะต้อง​ถูก​รายงาน​ให้​สื่อ​และ​นักข่าว​ได้​ทราบ​ เรา​ต้อง​ทำให้​ชื่อเสียง​ของ​หมู่บ้าน​นับ​สิบ​เหล่านี้​โด่งดัง​ หาก​ชื่อเสียง​ของ​พวกเขา​ย่ำแย่​ ใคร​จะกล้า​ลงทุน​กับ​พวกเขา​อีก​ในอนาคต​? และ​ฉัน​ต้องการ​ให้​คุณ​เดินทาง​ไป​ยัง​พื้นที่​โดยรอบ​ของ​หมู่บ้าน​นับ​สิบ​แห่ง​นี้​เพื่อ​ถ่ายทอด​วิธีการ​ปลูก​ผัก​เรือนกระจก​ให้​กับ​ชาวบ้าน​โดย​ไม่มีค่าใช้จ่าย​”

“เป็น​ความคิด​ที่​ดีมาก​เลย​ครับ​ แต่​หาก​เกษตรกร​พวก​นั้น​ขาย​ผัก​เรือนกระจก​ให้​กับ​ตลาด​ฮุ่ย​ห​มิน​เหมือน​อย่าง​ที่​ชาวบ้าน​กลุ่ม​นี้​ทำ​ ก็​จะไม่เท่ากับ​ว่า​เรา​กำลัง​สร้าง​ป​นะ​โยชน์​ให้​คนอื่น​เหรอ​ครับ​?” จ้าว​เลี่ยง​ค้าน​

“ฉัน​จะดำเนิน​มาตรการ​ส่งเสริม​การ​ขาย​เพื่อ​ดึงดูด​ลูกค้า​ของ​ฮุ่ย​ห​มิน​มาที่​ตลาด​ของ​เรา​ และ​ทำให้​ตลาด​ฮุ่ย​ห​มิน​ล่มสลาย​ ตราบใดที่​ตลาด​ฮุ่ย​ห​มิน​ล่มสลาย​ ก็​จะไม่มีใคร​รับซื้อ​ผัก​เรือนกระจก​ของ​ชาวบ้าน​กลุ่ม​นั้น​อีก​ เมื่อ​เวลา​นั้น​มาถึง เรา​ก็​มาดู​กัน​เถอะ​ว่า​ชาวบ้าน​เหล่านั้น​จะขาย​ผัก​เรือนกระจก​ของ​พวกเขา​ให้​ใคร​! นี่​คือ​การแก้แค้น​ทางเศรษฐกิจ​ที่​ดี​ไม่ใช่เหรอ​? อีก​ทั้ง​เรา​ยัง​สามารถ​ใช้ประโยชน์​จาก​เรื่อง​นี้​กำจัด​ตลาด​ฮุ่ย​ห​มิน​ได้​”

จ้าว​เลี่ยง​เงียบ​ไป​ครู่หนึ่ง​ก่อน​จะกล่าว​ “หาก​เรา​ไม่มีผัก​เรือนกระจก​ขาย​ใน​ช่วงนี้​ แล้ว​เรา​จะทำ​การตลาด​เพื่อ​เอาชนะ​ตลาด​ฮุ่ย​ห​มิน​ได้​อย่างไร​? ตัว​ผม​เอง​กลับ​คิด​ว่า​ตลาด​ฮุ่ย​ห​มิน​ต่างหาก​ที่จะ​ทำลาย​พวกเรา​โดย​ใช้ผัก​เรือนกระจก​เป็น​ตัวกลาง​”

หลิน​ม่าย​กล่าว​อย่าง​มั่นใจ​ “ไม่ต้อง​กังวล​ว่า​ตลาด​ของ​เรา​จะไม่มีผัก​เรือนกระจก​ขาย​ใน​ปัจจุบัน​ อุปทาน​ของ​ผัก​ใน​โรงเรือน​ใน​พื้นที่​ชนบท​ของ​มณฑล​หูเป่ย​มีมากกว่า​ความต้องการ​อย่าง​มาก​ เรา​ควร​ช่วย​เกษตรกร​เหล่านั้น​ใน​การ​ซื้อ​ผัก​เรือนกระจก​ที่​ล้นตลาด​ไม่ใช่เหรอ​? เรา​จะรับซื้อ​ผัก​จาก​เกษตรกร​เหล่านั้น​และ​นำ​ไป​ขาย​ยัง​เมืองหลวง​ใน​ราคา​ถูก​ มีเพียง​พลัง​แห่ง​การ​ส่งเสริม​อย่าง​เดียว​เท่านั้น​ที่​สามารถ​ทำลาย​ตลาด​ฮุ่ย​ห​มิน​ได้​”

การ​ปลูก​ผัก​ใน​เรือนกระจก​ใน​เขตชานเมือง​ของ​กรุง​ปักกิ่ง​มีราคาแพง​มาก​เนื่องจาก​ต้อง​ใช้ความร้อน​

แต่​การ​ปลูก​ผัก​เรือนกระจก​ใน​เจียง​เฉิงใช้เพียง​ไม้ไผ่​และ​ฟิล์ม​พลาสติก​ก็​เพียง​พอแล้ว​ สิ่งที่​ต้อง​ใช้นอกเหนือ​จากนั้น​ก็​มีเพียง​กำลังคน​และ​ปุ๋ยเคมี​

ต้นทุน​ต่ำกว่า​ผัก​เรือนกระจก​ที่​ปลูก​ใน​เขตชานเมือง​ปักกิ่ง​มากกว่า​ครึ่ง​

ผัก​เรือนกระจก​ที่​ซื้อ​ใน​ชนบท​ของ​เจียง​เฉิงจะถูก​ขนส่ง​ไป​ยัง​เมืองหลวง​ ไม่ว่า​ราคาขาย​ที่นั่น​จะต่ำ​เพียงใด​ ก็​สูงก​ว่าที่​ขาย​ใน​เจียง​เฉิงแน่นอน​

อย่างไรก็ตาม​ ช่องว่าง​ด้าน​ราคา​ระหว่าง​สอง​เมือง​ยังคง​มีขนาดใหญ่​มาก​

หลิน​ม่าย​ยังคง​ทำกำไร​ได้​ แม้กำไร​นั้น​จะไม่มาก​ก็ตาม​

นอกจากนี้​ยังมี​ค่าใช้จ่าย​ใน​การ​ปลูก​ผัก​เรือนกระจก​ใน​เมืองหลวง​

ไม่ว่า​ราคา​ขายของ​หลิน​ม่าย​จะต่ำ​เพียงใด​ก็​ไม่ต่ำกว่า​ต้นทุน​ของ​ผัก​ใน​โรงเรือน​ของ​เมืองหลวง​อย่าง​แน่นอน​

วิธีการ​นี้​จะทำ​ให้ราคา​ผัก​เรือนกระจก​ใน​ตลาด​ฮุ่ย​ห​มินลด​ต่ำ​ลง​ด้วย​ ซึ่งจะทำให้​พวกเขา​ขาดทุน​และ​ได้รับ​ผลกระทบ​หนัก​

จ้าว​เลี่ยง​ยิ้ม​อย่าง​มีความสุข​ที่​ปลาย​สาย​ของ​โทรศัพท์​ “วิธี​แก้ปัญหา​ของ​คุณ​หลิน​เรียก​ได้​ว่า​ยอดเยี่ยม​ ผม​จะทำ​ตามคำแนะนำ​ของ​คุณ​ทันที​ครับ​”

หลิน​ม่าย​คิด​กับ​ตัวเอง​ เธอ​เป็น​แค่​มนุษย์​คน​หนึ่ง​ และ​เธอ​ทำได้​เพียงเท่านี้​

หาก​เธอ​เป็น​คน​มีความสามารถ​จริง​ เธอ​จะไม่มีวัน​ปล่อย​ให้​คน​ไร้ยางอาย​เหล่านั้น​เข้ามา​แย่งชิง​แหล่ง​ผัก​เรือนกระจก​ และ​จะไม่ยอม​ปล่อย​ให้​เกษตรกร​หักหลัง​ตน​และ​ขาย​ผัก​ให้​คนอื่น​อย่าง​ง่ายดาย​ เพราะ​นั่น​เป็น​การกระทำ​ที่​น่ารังเกียจ​!

………………………………………………………………………………………………………………………

สาร​จาก​ผู้แปล​

ม่าย​จื่อ​เล่น​บท​โหด​แล้ว​ ใน​เมื่อ​โกง​กัน​แบบนี้​ก็​โจมตีกลับ​แบบ​ไม่โกง​เหมือนกัน​

ไหหม่า​(海馬)

แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了]

แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了]

Status: Ongoing

หลินม่ายได้กลับมาเกิดใหม่ในวันแต่งงานของตัวเอง​ และพบว่าทุกคนรอบตัวไม่ว่าจะเป็นครอบครัวตัวเองหรือครอบครัวสามีต่างก็ยังเป็นเศษสวะกันเหมือนเดิม​ แต่ขอโทษเถอะ…หลินม่ายคนนี้ไม่ใช่หลินม่ายคนเดิมแล้ว​ ใครหน้าไหนมารังแกฉัน​ คราวนี้แม่จะซัดให้หงาย​​ จะงัดมารยาสาไถทุกกระบวนมาใช้แก้เผ็ดมันให้หมด! จากนั้นก็จะหย่ากับสามีกะหลั่วแยกตัวออกมาสร้างฐานะแบบสวยๆ​ ไม่ต้องสนใจใครอีกแล้ว!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท
Close Ads ufanance
Click to Hide Advanced Floating Content สล็อตออนไลน์
Click to Hide Advanced Floating Content สมัคร ufabet
Click to Hide Advanced Floating Content สล็อตฟรีสปิน