บทที่ 15 ผมเริ่มสนใจในตัวเธอขึ้นมาแล้วสิ
ฉินโม่หานถอดเสื้อคลุมมาห่มร่างของซูสือเยว่เอาไว้ ก่อนที่ห่อตัวหญิงสาวแล้วอุ้มขึ้นมา
” ช่วยด้วย…. ”
เสียงร้องที่พร่าเบา ๆ ของใครคนหนึ่งดังขึ้นมา
ฉินโม่หานชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะมองหาต้นเสียง…
เสียงร้องขอความช่วยเหลือดังมาจากชายหัวล้านที่ชื่อประธานหวาง
ขณะนั้น ตัวเขานอนอยู่บนพื้น ร่างของเขาเต็มไปด้วยเลือด มือและเท้าถูกผูกไว้กับขาเตียง แม้จะอยากขยับก็ทำไม่ได้
พอรู้ว่ามีคนมา ตาของประธานหวางก็เป็นประกายอย่างมีความหวัง!
” ช่วยผมด้วย ช่วยด้วย ผมจะตายอยู่แล้ว! ”
พอมองเข้าไปใกล้ ๆ ก็เห็นว่า ขาของเขาเต็มไปด้วยแผลลึกทั้งสองข้าง ที่พื้นอาบไปด้วยเลือดสด ๆ ก็คือเลือดที่ไหลมาจากขาของประธานหวางนั่นเอง
ประธานหวางเจ็บจนแทบจะขาดใจ ร้องด้วยเสียงสะอื้น ” ผู้หญิงคนนี้มีมันโหดร้ายเกินไปแล้ว! เธอทำร้ายผมจนสภาพเป็นแบบนี้! ”
” ถ้ายานอนหลับที่ผมใส่ให้เธอไม่ออกฤทธิ์ล่ะก็ ป่านนี้ผมคงถูกเธอฆ่าตายไปแล้ว ”
” คุณช่วยผมด้วยเถอะ ได้โปรด! ”
ทันใดนั้น ตำรวจชุดหนึ่งก็บุกเข้ามา ” ใครเป็นคนแจ้งตำรวจ ”
” ผมเอง! ”
ประธานหวางอยู่ในสภาวะมึนเบลอ จนไม่รู้ว่าตัวเองได้ทำอะไรลงไปบ้าง เขาร้องออกมาอย่างเจ็บปวดปานจะขาดใจ ช่วยด้วย! ผู้หญิงคนนี้ เธอจะฆ่าผม! ”
*
” ไม่มีปัญหาอะไรมาก เมื่อกี้เธอแค่สลบไปเพราะฤทธิ์ยานอนหลับน่ะ ”
” ร่างกายมีแค่รอยถลอกนิดหน่อย เลือดที่เปื้อนบนตัวเธอคือเลือดของประธานหวางทั้งหมด ”
ณ โรงพยาบาล ไป๋ยู่หนานยื่นผลตรวจทางการแพทย์ให้กับฉินโม่หาน ก่อนจะพูดจาเชิงหยอกล้อเบา ๆ ” นึกไม่ถึงเลยนะว่าภรรยาตัวน้อยของมึง จะมีความสามารถไม่เบา ”
ฉินโม่หาน รับผลตรวจมา ก่อนจะมองไปยังห้องพักผู้ป่วยที่ห่างออกไปไม่ไกล
ขณะนั้น สาวน้อยกำลังกรอกบันทึกคำให้การอย่างว่าง่าย
” ฉันอยู่ในตรอก แล้วก็โดบทุบจนสลบไป ฟื้นขึ้นมาอีกทีก็อยู่ในห้องนั้นแล้ว ”
” คน ๆ นั้น เขาวางยานอนหลับเพราะต้องการจะทำมิดีมิร้ายฉัน ดังนั้นฉันเลยต้องสู้เขา ”
น้ำตาเอ่อออกมาจากดวงตาเธอ ท่าทางเหมือนเด็กประถมกำลังโดนอาจารย์ที่ปรึกษาอบรมอยู่อย่างไรอย่านั้น ” จริง ๆ รอยแผลบนขาของเขา…..มันเกิดขึ้นเพราะเขาจะมาแตะต้องตัวฉัน ฉันทำไปเพราะป้องกันตัว ฉันจึง… ”
” เธออย่ามาพูดมั่ว !!! ”
แผลบนขาของประธานหวางลึกมาก ตอนนี้เขาทำได้แค่นั่งอยู่บนรถเข็นเท่านั้น
เขามองไปที่ซูสือเยว่ด้วยสายตาโกรธจัด ” เห็นอยู่ทนโท่ว่าเธอเป็นคนนัดฉันมาที่โรงแรมเอง เธอทำเพื่อฉันให้ฉันยอมเซ็นสัญญาร่วมกับตระกูลซูของพวกเธอ เธอเสนอตัวเอง สุดท้ายพอฉันเซ็นสัญญาเสร็จ เธอก็กลับคำ แล้วยังมาทำให้สภาพฉันเป็นแบบนี้อีก! ”
ซูสือเยว่เลิกคิ้ว ” ถ้าฉันเสนอตัวจริง ๆ คุณจะวางยานอนหลับฉันทำไมล่ะ ”
ประธานหวาง ” ….. ”
เขาทำหน้าเหยเก ” คุณตำรวจ เชื่อผมเถอะนะ ที่ผมพูดคือความจริงนะ! ”
” ผู้หญิงคนนี้เธอเสแสร้งทำเป็นคนดี ตอนที่เธอทำร้ายผม เธอดูน่ากลัวกว่าผู้ชายอีก! ”
เขาเถียงอย่างข้าง ๆ คู ๆ ซูสือเยว่มองเขาอย่างนิ่งเฉย ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ
ก่อนโดนทำร้าย โทรศัพท์เธอหายไป
พอมาถึงโรงแรม เธอจึงแย่งโทรศัพท์ของประธานหวาง มาแจ้งตำรวจ
แต่หลายปีมานี้หนังเกี่ยวกับกฎหมายคดีต่าง ๆ ทำให้เธอได้รู้ว่า ต้องมีหลักฐาน ถึงจะยืนยันความผิดได้
ดังนั้น….
เธอจึงค่อย ๆ หาไฟล์เสียง แล้วเปิดมัน
” เธอทำร้ายฉัน! แต่เห็นแก่รูปร่างหน้าตาของเธอ! ฉันจะเห็นใจสักนิดละกัน ”
” ซูสือเยว่ อย่าทำตัวเนรคุณไปหน่อยเลย ”
” ใคร ๆ ก็รู้ว่าเหตุเพลิงไหม้เมื่อห้าปีก่อน ได้ทำลายรูปโฉมลูกชายคนที่สามของตระกูลฉิน แต่ครึ่งตัวล่างของหมอนั่นก็โดนไฟคลอกไปด้วยเหมือนกัน! ”
” ทั้งชีวิตของหมอนั่น มันก็คงไม่เหมือนผู้ชายอีกแล้วล่ะ! ” พี่หวางเห็นน้องสาวอยู่ในห้องคนเดียวอาจจะเหงา พี่จะทำให้น้องรู้เองว่าความสุขของผู้หญิงมันเป็นยังไง! ”
” ปล่อยฉันนะ! ”
………
เสียงบันทึกกรอกลับมาอีกรอบ
ประธานหวางหน้าซีดเผือด ใบหน้าของซูสือเยว่มีรอยยิ้มปรากฏขึ้น
จนหางตาเธอเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง เธอเห็นชายหนุ่มที่ยืนอยู่นอกห้อง
นอกประตูนั่น สีหน้าของชายหนุ่มดูไม่ดีนัก
” เห้อ ”
ไป๋ยู่หนานพยายามกลั้นขำ ก่อนจะเอามือตบบ่าของฉินโม่หาน ” มึงดู เรื่องบ้านี่เค้ารู้กันไปทั่วแล้ว ”
ชายหนุ่มชายตาขึ้นมามองไป๋ยู่หนานอย่างเยือกเย็น
สายตาคู่นั้นดูเหมือนสามารถฆ่าคนเสียได้เลยทีเดียว
ไป๋ยู่หนานกระแอมออกมาเบา ๆ ก่อนจะหลบหน้าไม่กล้าสบตาเขา ” ผู้หญิงคนนั้นก็ตายไปห้าปีแล้วนะ ใจมึงยังผ่านเรื่องนี้ไปไม่ได้อีกเหรอ ”
ในฐานะที่เป็นแพทย์เจ้าของไข้ของเขา ไป๋ยู่หนานเห็นได้ชัดเจนว่า ไม่ใช่ว่าฉินโม่หานจะผ่านเรื่องนี้ไปไม่ได้ แต่เขาแค่กำลังต่อต้านมันอยู่
ห้าปีก่อน เป็นเพราะเหตุบังเอิญ ทำให้เขาต้องอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งเป็นเวลาวันหนึ่งเต็ม ๆ
เป็นหนึ่งวันหนึ่งคืนที่ทำให้ผู้หญิงคนนั้นเจ็บปวดจนไม่อยากจะมีชีวิตต่อไปอีกแล้ว จนกลายเป็นโรคซึมเศร้า
หลังจากคลอด ซิงเฉินกับซิงหยุน เธอก็จุดไฟฆ่าตัวตาย จนซิงเฉินกับซิงหยุนเกือบจะโดนไฟนั่นครอกตายตามไปด้วย และฉินโม่หานก็เกือบจบชีวิตของเขาที่นั่นเหมือนกัน
หลังจากเหตุการณ์เพลิงไหม้วันนั้น ฉินโม่หานก็ปฏิเสธที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับผู้หญิงทุกคน เข้าไม่อยากทำร้ายผู้หญิงคนไหนอีกแล้ว
” พรุ่งนี้มึงก็มารักษาอาการที่นี่ให้ดีขึ้นเถอะนะ ”
สายตาของไป๋ยู่หนานแสดงถึงความเห็นใจ ” มึงก็แต่งงานเป็นตัวเป็นตนแล้ว ต้องรับผิดชอบคนอื่นด้วยดิวะ ”
ฉินโม่หานหรี่ตาลง มองไปที่หญิงสาว ” ไม่ต้องรักษาหรอก ”
” กูหายแล้ว ”
ไป๋ยู่หนานเหลือกตาโต ” หายแล้วหรอวะ ”
เขามองไปตามสายตาของฉินโม่หาน…
” มึงอย่าบอกว่ามึงกับเขา… ”
ชายหนุ่มชำเลืองตาไปมองครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า ” กูแต่งงานกันแล้ว ”
ไป๋ยู่หนานอ้าปากกว้างขนาดเอาไข่ไก่ไปใส่ไว้ได้
ฉินโม่หานเดินผ่านตัวเขาไป ก่อนจะเข้าไปในห้องผู้ป่วย
” สามี คุณมาแล้วหรอคะ! ”
เมื่อเขาเข้าไป ซูสือเยว่ก็ตะโกนเรียกเขาเสียงหวาน
นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอเรียกเขาว่าสามี
ในหัวเธอก็ปรากฏภาพ ครั้งแรกที่เธอเรียกเขาว่าสามี ท่าทางเธอที่กำลังอยู่ในอ่างอาบน้ำแล้วยั่วยวนเขา
ลูกกระเดือกของชายหนุ่มสั่นเล็กน้อย
เขาเดินเข้าไป ก่อนจะยกมีขึ้นมาแนบบนเอวบางของซูสือเยว่อย่างใกล้ชิด
ก่อนจะมองเลื่อนสายตาขึ้นมา จ้องไปที่หน้าขาวซีดของประธานหวาง ” ได้ข่าวว่า นายแตะต้องผู้หญิงของฉันงั้นเหรอ ”
ประธานหวางชะงักไป
เขามองหน้าฉินโม่หาน มองอยู่อย่างนั้น
” คุณบอกว่าคุณคือ… ”
ไม่กี่อึดใจ เขาก็ส่ายหัวไปมาอย่างบ้าคลั่ง ” ไม่ เป็นไปไม่ได้! ”
ข่าวลือที่ว่าท่านชายฉินหน้าตามันโดนทำลายจนอัปลักษณ์ไปแล้วไม่ใช่เหรอ?
ทำไมรูปลักษณ์ยังอยู่ดีอยู่อีกล่ะ?
” แกไม่ใช่ท่านชายฉิน! ”
” ฉันเคยเห็นรูปของ ท่านชายฉิน ยังไงมันก็ไม่ได้หน้าตาแบบแกแน่นอน! ”
ประธานหวาง ถอนหายใจออกมา ก่อนจะชี้นิ้วไปทางซูสือเยว่ ” ไม่ยักรู้ว่าเธอจะมีไอ้หนุ่มหน้าขาวนี่อีกคน ”
” เหอะ เธอมันก็แค่ผู้หญิงสำส่อน! ”
พูดจบ เขาก็รีบคว้ามือตำรวจที่อยู่ข้าง ๆ ราวกับกำลังขอชีวิตจากฟางเส้นสุดท้าย ” คุณตำรวจ ได้โปรด คุณดู ผู้หญิงคนนี้มันง่าย นี่เป็นหลักฐานแล้วว่าเธอเป็นคนนัดผม! ”
ฉินโม่หานยิ้มออกมาอ่อน ๆ ท่าทางดูสูงสง่า
” คุณชาย ”
ขณะนั้น เลขาเคาะประตูก่อนจะเข้า แล้วพูดอยู่ข้างเตียงด้วยท่าทางสุภาพ ” ดำเนินเรื่องเสร็จสิ้นแล้วครับ ”
ประธานหวางผงะไปชั่วครู่ ก่อนจะเบิกตาโพรง
นี่มัน เหลิงเหยียน เลขาอันดับหนึ่ง เป็นคนที่คอยรับใช้ฉินโม่หานมาตลอดไม่ใช่เหรอ
ได้ยินมาว่าฉินโม่หาน ไม่ยอมเจอใครง่าย ๆ ดังนั้นธุระต่าง ๆ ก็ให้เหลิงเหยียนเป็นคนออกหน้าแก้ปัญหา เขาเป็นตัวแทนของฉินโม่หาน!
เขารู้จักพวกนักธุรกิจมากมาย วันไหนที่มีเรื่องต้องแข่งขัน อย่างน้อยก็ต้องเจอหน้าเหลิงเหยียนทุกครั้ง
แต่ตอนนี้ คนที่เย็นชาใส่คนอื่น ๆ อย่างเลขา เหลิงเหยียน กลับมีท่าทีดูเจียมเนื้อเจียมตัวเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ชายคนนี้งั้นเหรอ
ร่างกายของประธานหวางนิ่งไปขณะหนึ่ง
ชายตรงหน้าที่กำลังอุ้มซูสือเยว่อยู่นั้น
คือฉินโม่หาน…..จริง ๆ น่ะเหรอ
ระหว่างที่กำลังมึนงงอยู่ โทรศัพท์ของประธานหวางก็ดังติดกันอย่างบ้าคลั่ง
ตำรวจที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็เปิดลำโพง
” ประธานหวาง! ”
เสียงในสายสั่นเครือราวกับกำลังร้องไห้อย่างหนักหน่วง ” เมื่อกี้เครือข่ายตระกูลฉินประกาศยกเลิกสัญญาร่วมกันของพวกเรา สัญญาการค้าของเราถูกเพิกถอนแล้ว…. ”
” หวางซื่อกรุ๊ปของพวกเรา….ล้มละลายแล้ว.. ”
” พวกเขาบอกว่า เป็นเพราะคุณทำผิดต่อ ท่านชายฉิน ”
” ปัง! ”
ประธานหวางโหมตัวล้มตึงลงมาจากรถเข็น
เขานั่งชันเขาลงกับพื้นอย่างตกใจและหวาดกลัว ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาพูดกับฉินโม่หาน ” ท่านชายฉิน….. ”
” ผมผิดไปแล้ว! ทุกอย่างเป็นความผิดของผมทั้งหมด! ”
” ผมยอมรับผิดทุกอย่าง เมตตาผมด้วยเถอะ….. “
