ซูสือเยว่ฝันอยู่ตลอดทั้งคืน
ในฝัน เธอใช้สถานะสวี่หรงคบกับฉินโม่หานใหม่อีกครั้ง ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนใกล้ชิดกันจนทุกคนต่างพากันอิจฉา
ต่อมาเธอก็ได้นอนกับฉินโม่หาน
ทั้งสองคนจูบกันไปมาอยู่บนเตียง ต่อมาฉินโม่หานก็ได้จูบเอาเครื่องสำอางที่เธอแต่งมาเป็นพิเศษบนหน้าเธอพวกนั้นออกไปหมด
ดังนั้นแล้วความสัมพันธ์ที่คลุมเครือก็ได้กลายเป็นหนังสยองขวัญไปแทน
ฉินโม่หานเปิดไฟที่ตรงหัวเตียง เผยให้เห็นใบหน้าดั้งเดิมของเธอ ดวงตาทั้งสองข้างแทบจะถลนออกมาด้วยความตื่นตกใจ
สุดท้าย เขามองใบหน้าเธอไปด้วยความตื่นตกใจ ก็ได้กล่าวโทษเธอว่าเธอหลอกลวงเขา…
ซูสือเยว่ตกใจตื่นขึ้นมาทันที
ทั้งหมดในฝันมันเหมือนจริงเกินไป
เธอกุมหน้าอกเอาไว้ ลงจากเตียงไปล้างหน้าที่ห้องน้ำ
ยืนอยู่ตรงหน้าอ่างล้างมือ เธอมองตัวเองในกระจก ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
หญิงสาวในกระจก ใบหน้าสวยงาม ผิวขาวเนียน
เป็นสภาพดั้งเดิมของเธอ
ใบหน้านี้เคยประสบความสำเร็จอยู่ในวงการบันเทิง และก็เคยถูกเหล่านักข่าวพาดหัวข่าวยกยอกันเสียจนน่าสนใจแต่มันก็ดูเกินจริงไปมากเลย
แต่ในตอนนี้ใบหน้านี้ไม่ได้ออกไปเจอกับแสงอาทิตย์ท่ามกลางสายตาของผู้คนอย่างแท้จริงมาเกือบเดือนนึงแล้ว
คนเราก็มักจะเป็นอย่างนี้ มักจะใช้ตอนที่เกิดแรงกระตุ้นชั่ววูบขึ้นมา ทำพฤติกรรมบางอย่างที่ตัวเองไม่อาจอธิบายได้ออกมา
อย่างเช่นเรื่องที่เธอตัดสินใจที่จะจากไป ปกปิดตัวไม่ให้ใครตามหาเจอเรื่องนี้
เธอตั้งชื่อให้กับตัวเอง ชื่อว่าสวี่หรง
สวี่หรง
ยอมให้น้ำแข็งในใจละลายไป
หลับตาลง ซูสือเยว่เงียบไปสักพักใหญ่ๆ สุดท้ายแล้วก็ยังเอาสิ่งที่ใช้ในการปลอมแปลงรูปลักษณ์พวกนั้นที่อยู่บนอ่างล้างหน้าขึ้นมาติดและละเลงลงไปบนใบหน้า
พ่อทั้งสองคนพูดถูก
ในเมื่อเป็นอย่างนี้แล้ว ทำได้แค่เพียงต้องค่อยๆดำเนินไปช้าๆ
คบหากับฉินโม่หานไปใหม่อีกครั้งอย่างช้าๆ อยู่ร่วมกันใหม่อีกครั้ง สุดท้ายก็ค่อยๆอธิบายไปช้าๆอีกที
ยืนอยู่ในห้องน้ำ ซูสือเยว่ทำใจอยู่นาน กว่าจะเดินออกมาจากห้องน้ำได้เสียที
ในห้องนอน โทรศัพท์ของเธอดังขึ้นมาไม่หยุด
เป็นเบอร์แปลกเบอร์นึง
หญิงสาวย่นคิ้วพลางกดรับไป
“สวัสดีครับ ผมมาส่งของครับ คุณสวี่หรงเจ้าของสวี่ ใช่มั้ยครับ?”
ซูสือเยว่ย่นคิ้วออกมา “ฉันเองค่ะ”
“คุณมีพัสดุมาส่ง คุณช่วยออกมาตรวจรับพัสดุหน่อยครับ”
หญิงสาวตอบรับไป จากนั้นก็เก็บโทรศัพท์เดินออกจากประตูไปด้วยความสงสัย
เธอจำไม่เห็นจะได้ว่าช่วงนี้ตัวเองสั่งของอะไรไว้ ทำไมถึงได้มีพัสดุมาส่ง?
ทันทีที่เดินออกมาจากบ้าน ก็ได้เจอเข้ากับอะลั่วพนักงานรับจ้างทำความสะอาดที่ทำงานอยู่ที่สถานฝึกศิลปะป้องกันตัวหรง เข้าพอดี “เจ้าของสวี่”
อะลั่วพุ่งเข้ามาอย่างกระหืดกระหอบ “มี…มีพัสดุของคุณ!”
“ใหญ่โตมากเลย!”
ซูสือเยว่ย่นคิ้วมองเธอ “ตื่นตูมไปใหญ่แล้ว”
ก็แค่พัสดุอันเดียวเอง จะใหญ่สักแค่ไหนกันเชียว?
จนกระทั่งเธอเดินออกมาจากสถานฝึกศิลปะป้องกันตัวหรง ——
ซูสือเยว่นิ่งอึ้งอยู่กับที่ไปทันที
ยิ่งใหญ่มากจริงๆด้วย
ใหญ่จนซูสือเยว่พูดไม่ออกไปสักพักหนึ่งเลย
ตรงหน้าเป็นดอกกุหลาบหนึ่งรถบรรทุกใหญ่ๆเลย
สีแดง สีเหลือง สีขาว สีน้ำเงิน
ดอกกุหลาบจัดเรียงเป็นชั้นๆสวยงามเป็นอย่างมาก
ในเวลานั้นเอง พนักงานขนส่งหลายคนก็กำลังย้ายดอกกุหลาบช่อใหญ่ๆเหล่านั้นลงจากรถบรรทุกอยู่พอดี
พนักงานขนส่งที่เป็นหัวหน้าคนนั้นเห็นซูสือเยว่ออกมาแล้ว ก็รีบกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้ามาทันที “สวี่หรงเจ้าของสวี่ใช่มั้ยครับ?”
“ช่วยเซ็นรับหน่อยครับ”
ซูสือเยว่ช็อกจนพูดไม่ออกอยู่นาน
เธอเม้มริมฝีปากออกมา “ฉันสามารถปฏิเสธได้หรือเปล่า?”
เด็กส่งของคนนั้นก็มีสีหน้าลำบากใจออกมา “แน่นอนว่าคุณสามารถปฏิเสธได้ครับ”
“แต่ว่า…”
เขาหันหน้าไปมองกุหลาบหนึ่งคันรถใหญ่ๆทางด้านหลัง แล้วก็มองไปที่พนักงานขนส่งที่ยังย้ายของกันอยู่เหล่านั้นไปอีกทีนึง พลางเอ่ยออกมาเบาๆอย่างจนใจ
“แต่ผมหวังว่า…คุณจะสามารถเข้าใจถึงความลำบากของพนักงานชั้นล่างเหล่านี้ของพวกเราสักหน่อย”
“สถานีขนส่งของพวกเราไปเอาสินค้าให้คุณถึงสวนที่ทำการเพาะปลูกกุหลาบกันที่นอกเมืองตั้งแต่เช้าตรู่ จนถึงตอนนี้ก็ได้ทำงานกันอย่างรีบเร่งมาสองชั่วโมงเต็มๆ แม้แต่ข้าวก็ยังไม่ได้กินเลยนะครับ”
“คุณจะใจร้ายให้พวกเราเอาดอกไม้พวกนี้กลับไปอีกเหรอครับ?”
ซูสือเยว่ถอนหายใจออกมา
เธอเกลียดการอ้างศีลธรรมมาบังคับคนอื่นแบบนี้ที่สุดเลย
แต่ว่าพี่พนักงานขนส่งเหล่านี้ก็ทำงานหนักกันมากจริงๆ
หญิงสาวรับใบเสร็จของพัสดุอันนั้นมา หลังจากที่เซ็นรับไปแล้ว ก็เลิกสายตาขึ้นไปมองพี่พนักงานส่งของพวกนั้นไป “อย่าย้ายเข้ามาในสถานฝึกศิลปะป้องกันตัวหรง ฉันไม่คิดจะเก็บไว้”
ซูสือเยว่ชี้ไปตรงที่ว่างตรงหน้าประตูทางเข้าตรงส่วนนั้นออกไป “วางตรงนี้เถอะ”
หลังจากที่วางแผนจัดการลงไปแล้ว ก็ได้ผันร่างหามุมสักมุมนึงหยิบโทรศัพท์ต่อสายไปหาฉินโม่หาน
“คุณฉิน คุณนี่มีอารมณ์สุนทรีย์จังเลยนะคะ”
“ทั้งชีวิตนี้ของฉันไม่เคยเห็นดอกกุหลาบมากมายขนาดนี้มาก่อนเลย”
ชายที่อยู่ทางปลายสายย่นคิ้วออกมา เอ่ยออกมาอย่างไม่เข้าใจนัก “ดอกกุหลาบอะไรครับ?”
ซูสือเยว่กลอกตาออกมา หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายภาพดอกกุหลาบหนึ่งรถบรรทุกใหญ่ๆมาภาพหนึ่ง “นี่ไม่ใช่ของที่คุณเตรียมมาเหรอคะ?”
ฉินโม่หาน “…”
“ผมไม่ได้ปัญญาอ่อนขนาดนั้น”
ซูสือเยว่เลิกคิ้วออกมา “แปลก”
“ฉันหน้าตาน่าเกลียดขนาดนี้ นอกจากท่านชายฉิน ฉันนึกไม่ออกเลยว่าจะมีใครยังอยากจะจีบฉันอีก”
ในขณะเดียวกันนั้นเอง ฉินโม่หานกำลังอ่านเอกสารอยู่ในห้องทำงานอยู่
ได้ยินคำพูดของซูสือเยว่แล้ว ชายหนุ่มก็ย่นคิ้วออกมา “ผมอยากจีบคุณจริงๆ”
“แต่ว่า…คุณคิดว่าผมเป็นคนที่น่าเบื่ออย่างนั้น?”
คำพูดของชายหนุ่มทำให้คิ้วของซูสือเยว่ย่นเข้าหากันแน่น
ไม่ใช่ฉินโม่หาน
งั้นจะยังเป็นใครได้อีก?
หญิงสาวคิดพิจารณารอบด้านแล้วก็ยังนึกไม่ออก จึงรีบพลิกเปิดใบเสร็จพัสดุออกมาทันที
ด้านบนเขียนเอาไว้อย่างชัดเจนว่าผู้ส่งคือคุณฉิน
“คุณฉินมีเยอะมาก”
ฉินโม่หานนวดคลึงตรงกลางระหว่างคิ้ว “มันก็ไม่ได้มีเพียงแค่ผมคนเดียว”
“พ่อของผมเองก็สามารถถูกเรียกว่าคุณฉินได้ด้วยเหมือนกัน…”
คำพูดพูดออกมาจบ ฉินโม่หานก็ชะงักไปทันที
“รอแป๊บนะ”
พูดจบ ชายหนุ่มก็ได้วางสายไปทันที จากนั้นก็โทรออกไปหาท่านปู่
“แน่นอนว่าฉันเป็นคนเตรียมให้อยู่แล้ว”
ท่านปู่ฉินที่อยู่ทางปลายสายกลอกตาออกมา “เมื่อวานซิงเฉินบอกฉันหมดแล้วว่าลูกสะใภ้ของฉันได้ยอมรับการจีบของแกแล้ว อนุญาตให้แกจีบเธอได้แล้ว”
“แต่ท่านปู่อย่างฉันเห็นว่าแกไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรเลยสักนิดเดียว ก็เลยช่วยแกสักหน่อย!”
“แกอย่าปฏิเสธน้ำใจไปเลย!”
ฉินโม่หาน “…”
“จริงสิ ฉันยังนัดนักข่าวเอาไว้หลายคน เขียนพาดหัวข่าวออกไปว่าท่านชายฉินใช้เงินไปมหาศาลเพื่อความรัก ทำการถ่ายทอดสดกับเหล่าพนักงานขนส่งที่ได้ทำการถ่ายดอกกุหลาบลงไปจากรถ!”
“เมื่อก่อนตอนที่แกคบกับสือเยว่มันดังสนั่นไม่พอ”
“ครั้งนี้ พ่ออยากให้คนทั้งเมืองหรงได้เห็นกันทั้งหมดว่าพวกแกรักกันขนาดไหน!”
ฉินโม่หาน “…”
เขานวดคลึงตรงระหว่างคิ้วไปด้วยความเพลียใจ “พ่อ พ่อช่วยอย่ามาสร้างปัญหาเพิ่มได้มั้ย?”
“นี่มันจะเรียกว่าสร้างปัญหาเพิ่มไปได้ยังไงกันน่ะ ทั้งหมดมันก็เพราะหวังดีกับแกทั้งนั้น!”
พูดไป ท่านปู่ก็ได้เงียบไปสักพักนึง “จริงสิ ดอกกุหลาบพวกนั้นที่เตรียมให้กับสือเยว่ ในทุกๆช่อมันถึงพันหยวนทั้งนั้นเลย จ่ายเงินของตาแก่อย่างฉันไปไม่น้อยเลยนะ”
“อีกสองสามวันจะส่งใบเสร็จไปให้แก จ่ายคืนมาให้ฉัน!”
ฉินโม่หาน “…”
วางสายของท่านปู่ฉินไป ชายหนุ่มก็ถอนหายใจออกมา กดเปิดข่าวที่ในคอมไปด้วยความหน่ายใจ แล้วก็เจอการถ่ายทอดสด
พาดหัวว่า “ท่านชายฉินทุ่มเงินมหาศาลเพื่อรัก ดอกกุหลาบหนึ่งคันรถโรแมนติกจนไม่มีใครสามารถเอาชนะเขาได้แล้ว”
ส่วนเนื้อหาในการถ่ายทอดสดนั้น สวี่หรงเจ้าของสวี่ที่มีใบหน้าน่าเกลียดได้ถือป้ายโฆษณาเดินออกมาจากบ้าน ตรงเข้ามาแทรกอยู่ตรงกลางกองดอกกุหลาบกองใหญ่กองนั้น จากนั้นก็นั่งไขว่ห้างลงไป
เนื้อหาบนป้ายโฆษณาก็คือ
“โปรโมชั่นดอกกุหลาบราคาพิเศษ ช่อละ99หยวน รีบซื้อกันได้เลย”
ฉินโม่หาน “…”
