นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature) – ตอนที่ 96 การเลือกของหลิวเต๋อจู้

นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature)

ตอนที่ 96 – การเลือกของหลิวเต๋อจู้

 

ณ ขณะเดียวกัน หลิวเต๋อจู้กำลังตามพวกเพื่อนนักเรียนมาที่โรงพยาบาลประชาชนที่สามเมืองลั่ว

นี่เป็นโรงพยาบาลขั้นสามที่ดีที่สุดของเมืองลั่ว

เหมือนจะเป็นเหตุผลด้านตัวเงิน อุปกรณ์ทางการแพทย์ทุกอย่างที่พวกเขาใช้ล้วนเป็นของที่ดีที่สุด ยังมีแพทย์สิบกว่าคนดำเนินการให้คำปรึกษาเฉพาะทาง

ป้องกันไม่ให้อาการบาดเจ็บพวกนี้ทิ้งผลข้างเคียงตามหลังอะไรให้พวกเขา

พ่อแม่ของพวกเขานั่งเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวมาถึงเมืองลั่วแต่เช้าตรู่ ขณะนี้กำลังเฝ้าอยู่นอกห้องผู้ป่วย

ตอนที่หลิวเต๋อจู้กับเหล่าเพื่อนนักเรียนมาถึงประตูห้องผู้ป่วย เห็นเพียงนอกห้องผู้ป่วยยืนไว้ด้วยบุรุษชุดสูทดำหกเจ็ดคน บนใบหูทุก ๆ คนล้วนแขวนชุดหูฟังสีใสเอาไว้

นี่น่าจะเป็นบอดี้การ์ดของบอสใหญ่ในตำนานแล้วล่ะ

บอดี้การ์ดหนึ่งคนขวางนักเรียนเหล่านี้ ชายกลางคนแต่งตัวภูมิฐานคนหนึ่งมองมาทางพวกเขา “พวกเธอคือ?”

หัวหน้าห้องของมัธยมปลายปีสองห้อง 4 เซี่ยสวินกล่าวว่า “สวัสดีครับคุณอา พวกเราคือเพื่อนนักเรียนของเสี่ยวหนิวกับเทียนเจิน อยากจะมาเยี่ยมพวกเขา”

กลับเห็นชายกลางคนคนนี้อึ้งไป “ขอถามหน่อย เพื่อนนักเรียนคนไหนคือหลิวเต๋อจู้”

หลิวเต๋อจู้ในกลุ่มคนอึ้งไป “ผม ก็คือผม”

ชายกลางคนสาวเท้าก้าวยาว ๆ มาหา เขายื่นมือขวามาทางหลิวเต๋อจู้ “ขอบคุณเพื่อนนักเรียนน้อย ขอบคุณที่คุณช่วยชีวิตของเสี่ยวหนิว ตอนที่เขาเพิ่งจะฟื้นก็บอกกับผมว่าคุณกับลูกน้องของคุณช่วยชีวิตเขา ไม่งั้นตอนนี้เขาจะต้องถูกคนร้ายพาตัวไปหรือว่าฆ่าตายไปแล้วแน่ ๆ”

หลิวเต๋อจู้เงียบไปหลายวินาที จากนั้นจับมือกับอีกฝ่าย กล่าวว่า “คุณอาครับ อันที่จริงผมก็ไม่ได้ทำอะไร”

คล้ายกับว่าเพราะอาการบาดเจ็บของหูเสี่ยวหนิวคงตัวแล้ว ดังนั้นอารมณ์ของชายกลางคนคนนี้ก็ผ่อนคลายลงไปมาก เขายิ้มกล่าวว่า “คนหนุ่มถ่อมตัวเป็นเรื่องดี แต่ถ่อมตัวเกินไปจะไม่ดีนะ!”

นักธุรกิจใหญ่อย่างพ่อหูเสี่ยวหนิว ตอนเริ่มแรกไม่ได้มีจิตใจยำเกรงต่อนักท่องเวลามากจนเกินไปเลย ในหมู่บอดี้การ์ด 7 คนนอกประตูก็มีคนหนึ่งเป็นนักท่องเวลา

แต่หลังจากที่หูเสี่ยวหนิวสี่คนพบเจอกับอันตรายที่เมืองหมายเลข 7 ทัศนคติของเขาก็เปลี่ยนไป

เพราะในชั่วขณะนั้นเขาค้นพบว่า ตนเองที่โลกภายนอกจะครอบครองความร่ำรวยและตำแหน่งมากอีกสักแค่ไหนล้วนยากมากที่จะทำอะไรเพื่อลูกชายของตนเอง

ความร่ำรวยของโลกภายนอกสามารถซื้อสินค้าโลกภายในมากมาย แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าความร่ำรวยจะสามารถซื้อทุกสิ่งของโลกภายในเลย

ก็เพราะเหตุนี้ เขาจึงตกลงให้หูเสี่ยวหนิวย้ายโรงเรียนมาที่เมืองลั่ว

อีกอย่าง นักท่องเวลาอย่างหลิวเต๋อจู้ที่สามารถหาโชคเลี่ยงเคราะห์ล่วงหน้า หลังเหตุการณ์สามารถยืนยันต้านคลื่นคลั่ง เป็นคนที่ไม่เหมือนผู้คนทั่วไป

พ่อของหูเสี่ยวหนิวเป็นคนที่มีวิสัยทัศน์ เขารู้ว่าตอนนี้หลิวเต๋อจู้อาจจะยังไม่ได้เป็นอย่างไร แต่เขาเห็นอนาคตของหลิวเต๋อจู้แล้ว

การทะลุมิติอันแสนโด่งดังยิ่งใหญ่นับหมื่นคนเพิ่งจะเริ่มต้น ใครจะรู้ว่าภายภาคหน้าอีกฝ่ายจะมีอนาคตอันสดใสเรืองรองมากแค่ไหน

คุ้มค่าให้ลงทุน

พ่อของหูเสี่ยวหนิวคิดแล้วกล่าวว่า “ตอนเช้าตรู่ผมปรึกษากับเสี่ยวหนิวแล้ว ผมคิดว่าจะให้เขาย้ายกลับโรงเรียนมัธยมเมืองไห่ แต่เขาไม่ตกลง ผมครุ่นคิดดู เขาอาจจะอยากใกล้ชิดคุณมากขึ้นหน่อย ดังนั้นผมรู้สึกว่าก็แค่ให้คุณย้ายโรงเรียนไปเมืองไห่ด้วยซะเลย ที่นั่นมีทรัพยากรสื่อการสอนที่ดีกว่า แล้วก็……”

คนมีเงินพอลงมือก็ไม่เหมือนชาวบ้าน คนอื่นล้วนคิดว่าจะใกล้ชิดหลิวเต๋อจู้อย่างไร แต่พ่อของหูเสี่ยวหนิวกลับครุ่นคิดว่าจะพาหลิวเต๋อจู้ไปแล้วจับมัดไว้ที่ข้างกายตัวเองอย่างไร

แต่ทว่าหลิวเต๋อจู้พออ้าปากก็ปฏิเสธ “คุณอาครับ ผมยังไม่มีแผนจะไปเมืองไห่เป็นการชั่วคราว ที่นี่เป็นสถานที่ที่ให้กำเนิดผมเลี้ยงดูผม แถมพ่อแม่เพื่อนฝูงของผมล้วนอยู่ที่นี่”

พ่อของหูเสี่ยวหนิวกล่าวว่า “ผมสามารถเตรียมบ้านหนึ่งหลังให้คุณที่เมืองไห่ คุณสามารถพาพ่อแม่ไป ผมจะมอบค่าเหนื่อยย้ายถิ่นฐานให้พวกคุณอีกหนึ่งก้อนด้วย”

“ไม่ต้องครับคุณอา” หลิวเต๋อจู้ส่ายหน้าอีกครั้ง “ขอบคุณในความหวังดีของท่าน”

เวลานี้ ในใจหลิวเต๋อจู้ชั่งน้ำหนักผลได้ผลเสียแต่แรกแล้ว

บ้านเมืองไห่หนึ่งหลัง บวกกับค่าเหนื่อยย้ายถิ่นฐาน นี่ฟังดูล่อใจจนเกินไปแล้ว

แต่ว่า บอสใหญ่ข้างกายเขาอยู่ที่เมืองลั่วอะ

คนอื่นล้วนนึกว่าเขาช่วยชีวิตหูเสี่ยวหนิว แต่ความเป็นจริงคือ ถ้าหากไม่มีลูกน้องของบอสใหญ่ลงมือ เกรงว่าตนเองคงจะตายบนเขาเหล่าจวินไปแล้ว

อย่างแรก ตนเองสามารถไปเมืองไห่ แต่บอสใหญ่คาดว่าจะไม่ไป ถึงเวลา ถ้าเผื่อมีคนคิดจะลักพาตัวเขาอีก หรือว่าละโมบต่อสิ่งของอะไรบนตัวเขา งั้นเขาก็ตายแน่

อย่างที่สอง ตอนที่หลิวเต๋อจู้หนีเอาชีวิตรอดครั้งนี้ได้ตระหนักถึงความสำคัญของความแข็งแกร่งแล้ว

นักท่องเวลาตั้งหลายคนล้วนพูดบนอินเตอร์เน็ตว่า ที่โลกภายในมีเงินแล้วคุณยังไม่แน่ว่าจะสามารถหาช่องทางถึงยาแปลงพันธุกรรมเจอเลย มีคนเคยซื้อที่ตลาดมืด ผลคือยังคงซื้อได้ของปลอม

ทว่าบอสใหญ่ที่ใส่หน้ากากหน้าแมวคนนั้นไม่เหมือนกัน คนเขาพอลงมือก็เป็นสินค้าของแท้

ลำดับยีน FDE ที่ตนเองฉีดเหนือขึ้นไปยังมี 004, 003, 002, 001 สี่เลขลำดับ อนาคตทั้งหมดล้วนอยู่ในมือของบอสใหญ่

เขาก็ไม่ได้เรียกร้องมากเกินไป สามารถฉีดยาแปลงพันธุกรรมครบชุดลำดับกลายเป็นยอดฝีมือแรงค์ B ก็พอแล้ว

ว่ากันว่าแม้แต่ในโลกภายใน ยอดฝีมือแรงค์ B ก็นับว่าเข้าขั้นแล้ว ยอดฝีมือแรงค์ A พบเห็นไม่มากเลย

ถึงเวลานั้น ตนเองอยากจะสร้างบ้านเมืองไห่สักหลังอย่างไม่ง่ายดายเหรอ

อีกอย่าง รางวัลสองเท่าที่หูเสี่ยวหนิวให้ครั้งที่แล้วก็ถูกตนเองฮุบไปครึ่งหนึ่ง

ครั้งนี้อีกฝ่ายสามารถให้มากอีกหน่อยก็ยิ่งเจ๋ง ยังไงซะบอสใหญ่ก็ไม่รู้ว่าตนเองฮุบไปเท่าไหร่นิ

แต่ทว่าในเวลานี้เอง อุปกรณ์สื่อสารในอกเสื้อหลิวเต๋อจู้สั่นขึ้นมาทีหนึ่ง เขากล่าวกับทุกคนว่า “ขอโทษนะ ผมขอไปห้องน้ำก่อน”

เขามุดเข้าไปในห้องส้วม เปิดอุปกรณ์สื่อสารอ่านคำถามของชิ่งเฉิน “ผมได้ยินลูกน้องพูดว่า หูเสี่ยวหนิวบอกเขาว่า ครั้งที่แล้วอีกฝ่ายจ่ายรางวัลสองเท่า ครั้งนี้ก็จะจ่ายสองเท่า?”

หลิวเต๋อจู้ที่วินาทีที่แล้วยังแอบดีใจกับตัวเองลับ ๆ วินาทีถัดมาเหงื่อเย็น ๆ แตกพลั่ก

เขาไม่รู้เลยว่าเมื่อคืนถึงกับยังจะเกิดเรื่องประเภทนี้!

พี่ใหญ่หูเสี่ยวหนิว นายพูดอะไร ๆ ออกไปข้างนอกจนหมดได้ยังไง!

นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาฮุบเงินแล้ว ครั้งก่อนฮุบนาฬิกาข้อมือ ครั้งนี้ฮุบทองแท่งอีก หลิวเต๋อจู้ไม่รู้เลยว่าตนเองไปโลกภายในครั้งหน้าจะมีการต้อนรับอย่างไร

เขาตอบอย่างคอตกห่อเหี่ยวในห้องส้วมว่า “บอสใหญ่ ครั้งนี้ผมทะลุมิติแล้วจะเอาทองแท่งให้ท่าน ท่านลงโทษผมเถอะ……”

นอกห้องส้วม ทุกคนยังกระซิบกระซาบกัน คิดในใจว่าหลิวเต๋อจู้ทำไมไปนานขนาดนี้

เวลานี้ หลิวเต๋อจู้จู่ ๆ เปิดประตูออกมา

พ่อของหูเสี่ยวหนิวมองดูเขา ยิ้มเต็มหน้ากล่าวว่า “ผมมาคิดดูแล้ว คุณยังเด็ก ดังนั้นอาจจะไม่ชื่นชอบสิ่งของจำพวกบ้าน ไม่งั้นเอางี้ คุณบอกกับอาว่าคุณชอบอะไร อาจะต้องจัดเตรียมให้คุณ”

หลิวเต๋อจู้ลังเลแล้วกล่าวว่า “คุณอาอาจจะไม่รู้ เวลาว่าง ๆ ไม่มีอะไรผมชอบอวยพรปีใหม่ล่วงหน้า…… ณ ตรงนี้ผมขออวยพรให้ในหนึ่งปีของท่าน คิดอะไรสมปรารถนา ร่ำรวยเฟื่องฟู……”

หูต้าเฉิง “?”

…………………………………………..

เฉลยชื่อพ่อบรรทัดสุดท้ายเลย

 

 

 

ตอนที่ 97 – แก้แค้น

นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature)

นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature)

Status: Ongoing

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท