ตอนที่ 99 ราชาแห่งพิษ
น่ารำคาญ น่ารำคาญ น่ารำคาญเสียจริงๆ
ไฮดราไม่สามารถระงับความคับข้องใจของตัวตนที่เข้ามาใกล้ตนและโจมตี ก่อนจะเคลื่อนไหวหนีออกห่างไป 『สิ่งนั้น』 มันได้ตามมาหลอกหลอนตนราวกับแมลงวันหรือยุงก็มิปาน
ลมหายใจพิษของมันก็ถูกลบหายไปด้วยลมหายใจลึกลับ หากมันพยายามสังหารสิ่งนั้นด้วยคมเขี้ยว สิ่งนั้นก็วิ่งหนีไปมาราวกับลิง หากมันพยายามฟาดสิ่งนั้นด้วยหาง สิ่งนั้นก็จะบินขนหนีราวกับนก แม้สิ่งมีชีวิตทั่วไปจะกลัวพิษของมัน แต่สิ่งนั้นกลับไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย หรือก็คือมนุษย์คนนี้เข้ามาโจมตีมันโดยปราศจากความหวาดกลัว
ไฮดราไม่อาจจะทนต่อความคับข้องใจที่พลุ่งพล่านอยู่ในอกได้อีก มันจึงส่งเสียงคำรามออกไปราวกับบอกว่าตนจะไม่ยอมทนอีกแล้ว
คอทั้ง 8 ของมันเหยียดตรงไปบนท้องฟ้า เสียงคำรามที่สั่นสะท้านไปทั้งผืนฟ้าและพื้นดินดังขึ้น
มันคือมังกรคำราม พลังที่เป็นลักษณะเฉพาะของเผ่าพันธุ์มังกร มันไม่ใช่แค่เสียงธรรมดา แต่มันคือเวทมนตร์ที่จะบดขยี้หัวใจของเป้าหมายที่ได้ยิน มันคืออาวุธร้ายที่ทำลายกองทัพนับหมื่นเพียงแค่การคำรามครั้งเดียว
พลังจำนวนมากถูกถ่ายเทลงไปในการคำรามดังกล่าวเพียงครั้งเดียว ดังนั้นหากเป็นการคำรามสองครั้งติด โดยใช้หัวทั้ง 8 หัวพร้อมกัน ขอบเขตของมันก็คงจะลวงไปถึงยังสรวงสวรรค์ หากมีมนุษย์อยู่ใกล้ๆ วิญญาณของพวกเขาก็คงต้องแตกสลายไปแล้วเป็นแน่ ทว่าทั้งที่ควรจะเป็นแบบนั้นแท้ๆ
「ช่องว่างเต็มไปหมดเลยนะ ไอ้แย้ยักษ์」
มนุษย์ที่รับเสียงคำรามนี้เข้าไปกลับไม่มีท่าทีจะหวั่นไหวหรือฝืนทนเลยสักนิด ก่อนจะเย้ยหยันมันด้วยฝีปากของตนและใช้อาวุธสีดำฟาดฟันลงมา
และพอคอทั้ง 8 ของมันยื่นขึ้นไปบนท้องฟ้า การโจมตีของมนุษย์คนนั้นเลยโดนเข้าที่หัวหนึ่งของมันซึ่งไร้การป้องกันอยู่ จนคอของมันขาดออกอย่างง่ายดาย
มันส่งเสียงหงุดหงิดออกมาอีกครั้งจาก 7 ปากที่เหลืออยู่
ก็จริงว่ามันไม่ได้มีความรู้สึกอย่างความเจ็บปวดอยู่เพราะเลือดและเนื้อของมันเต็มไปด้วยพิษร้าย ดังนั้นถึงจะถูกตัดหัวออกไปมันก็ไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด บาดแผลที่เกิดขึ้นก็จะถูกสมานและงอกขึ้นมาใหม่ด้วยความรวดเร็ว จึงทำให้มันไม่สูญเสียความสามารถในการต่อสู้ไปเลยสักนิด
ถึงกระนั้น การโจมตีของมนุษย์ก็สร้างความไม่พอใจเหนือสุดจะพรรณนา มันไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่อะไร เพราะในอดีตก็มีมนุษย์เข้ามาโจมตีมัน แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป ไม่รู้ทำไมยิ่งมันถูกโจมตีมันก็ยิ่งหงุดหงิด
ราวกับต้องการระบายความคับข้องใจนี้ มันจึงใช้หัวทั้ง 7 ปลดปล่อยลมหายใจพิษออกมาพร้อมๆ กัน
ด้านหน้า ด้านขวา ด้านซ้าย ด้านบน ด้วยการโจมตีจากทุกทางย่อมเป็นเรื่องยากที่จะหลบการโจมตีดังกล่าวพ้น ทว่ามนุษย์กลับกระโดดถอยไปเบาๆ เพื่อเลี่ยงการโจมตี
แต่นั่นแหละคือสิ่งที่มันเล็งเอาไว้จริงๆ
หางที่ทรงพลังของมันพุ่งเข้าไปโจมตีร่างของมนุษย์ที่ลอยในอากาศ หางที่ไม่อาจจะทำร้ายมนุษย์ได้ตอนเขาอยู่บนผืนดิน แต่รอบนี้ไม่เหมือนกับคราวก่อน มนุษย์ตอนนี้ลอยอยู่ในอากาศ ดังนั้นไม่มีทางที่มนุษย์จะหลบมันได้อีก――ทว่า
『โกร้ววววววว?!』
มันถูกโจมตีสวนกลับมาจนต้องส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
หางของมันที่ควรจะทะลวงร่างที่ลอยอยู่ด้วยความเร็วและรุนแรง กลับถูกฟันขาดด้วยดาบสีดำของมนุษย์เพียงครั้งเดียว
เลือดเนื้อจำนวนมากของมันได้กระเซ็นออกมาจากบาดแผลและร่วงลงสู่พื้น แน่นอนว่าการกระทำแบบนี้ย่อมทำให้เกิดละอองพิษเข้าโจมตีร่างของผู้โจมตี พิษร้ายแรงที่ละลายกระทั่งกระดูก แต่มันกลับไม่ได้ผลกับมนุษย์คนนี้
มันเหมือนมีเกราะป้องกันบางอย่างที่มองไม่เห็นคอยปกป้องร่างของมนุษย์ไม่ให้ละอองพิษเข้าไปติดได้
「ฮ่าๆๆๆ! ว่าแล้วเชียวการฟันตรงๆ แบบนี้ได้ผลกว่าเยอะเลย! นอกจากนี้ที่ต้องกังวลก็มีแค่เลือดของแก แต่ถ้ากันมันไว้ด้วยดาบก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว เห็นทีคงไม่ต้องลำบากโจมตีจากที่ไกลๆ แล้วสิ」
――นอกจากนี้ถ้าเกิดโดนพิษเข้าจริงๆ ก็แค่ตัดส่วนที่โดนออกแล้วสร้างขึ้นมาใหม่ก็สิ้นเรื่อง
มนุษย์หัวเราะออกมาอย่างสบายใจ แต่เสียงดังกล่าวก็ส่งไม่ถึงตัวไฮดรา
จนถึงตอนนี้ไม่ว่าหัวของมันจะถูกตัดไปสักกี่ครั้ง หรือกี่หัวมันก็ไม่เคยกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดออกมา ทว่าในตอนที่หางของมันถูกฟันขาดไป ร่างกายของมันมีความรู้สึกเหมือนกับบางส่วนในตัวถูกกระชากออกไปอย่างชัดเจน
มันนึกย้ำกับตัวเองอีกทีว่าตนไม่มีความรู้สึกเจ็บปวด นั่นมันไม่ใช่ของจริง แต่ความรู้สึกดังกล่าวหากจะให้อธิบายยังไงมันก็คงบอกได้แค่ว่าคือความเจ็บปวดเท่านั้น
『โกร้ววววววว!』
มันส่งเสียงแหลมสูงเป็นพิเศษออกมาและมันก็ใช้หางทั้ง 7 ที่เหลือของมันฟาดพื้นดินอย่างสุดกำลงั
แต่ในเมื่อพื้นดินตอนนี้มันกลายเป็นทะเลพิษไปหมดแล้ว ――จึงทำให้ผิวของน้ำทะเลพิษที่ถูกหางฟาดลงไป แตกกระจายออกมาราวกับถูกระเบิดลง
พิษที่กระจายออกมาจากแรงกระแทกย่อมกลายเป็นอาวุธได้ด้วยตัวของมันเอง แต่จุดหมายของมันไม่ใช่การใช้พิษโจมตีมนุษย์ แต่เป็นการใช้หางของตัวเองสร้างแรงกระแทกพอจะทำให้มันลอยตัวได้ หรือก็คือไฮดรากำลังกระโดดอยู่นั่นเอง
「หา?!」
ราวกับนั่นคือสิ่งที่ตนไม่ได้คาดไว้ มนุษย์ส่งเสียงประหลาดใจออกมา
ตรงหน้าของมนุษย์ตอนนี้คือ ไฮดราขนาดยักษ์เทียบเท่าภูเขาที่ทั้งตัวโผล่ออกมาจากผิวน้ำและลอยอยู่ในอากาศ พื้นผิวของน้ำที่สั่นไหวจากแรงกระทบของการลอยตัว จนเกิดเป็นคลื่นขนาดใหญ่ราวกับพายุโหมในทะเล หากมีเรือหรือไม้กระดานลอยอยู่แถวนั้น พวกมันคงอัปปางไปหมดแล้ว
ทว่า มนุษย์ก็ยังสามารถยืนอย่างสงบนิ่งอยู่เหนือผิวน้ำที่กระเพื่อมได้ แม้จะต้องปะทะกับคลื่นพิษที่ซัดใส่ มนุษย์ก็จะทำการใช้ดาบสีดำฟันมันให้หายไปในทันที
แต่ในตอนนี้ร่างกายขนาดยักษ์ของมันได้อยู่เหนือหัวของมนุษย์แล้ว
นี่เป็นการโจมตีที่แสนจะรุนแรงโดยการใช้ร่างกายขนาดยักษ์ของมันเอง มันคือกฎแห่งธรรมชาติที่เมื่อของมวลมากกระแทกลงกับพื้นจะทำให้เกิดความเสียหายขนาดใหญ่ตามมา และไม่ว่าพลังชีวิตของมนุษย์จะมีมากเพียงใด หรือสามารถต้านทานพิษได้ขนาดไหน แต่ภายใต้มวลมหาศาลขนาดนี้มนุษย์ย่อมไม่มีทางต้านมันได้
มันใช้ร่างกายขนาดเท่าภูเขาในการบดแมลงให้จมดิน นั่นคือเป้าหมายของมัน
และถึงแม้มนุษย์จะรอดพ้นจากการถูกทับไปได้ แต่คลื่นพิษที่โหมกระหน่ำจากแรงกระแทกเมื่อตัวมันลงสู่พื้นก็จะกลืนกินร่างของมนุษย์เข้าไปอยู่นั่น ไฮดราไม่ได้สนใจมากอยู่แล้วว่ามนุษย์ที่ถึกยิ่งกว่าแมลงสาบตายเพราะพิษหรือจมทะเลพิษตาย
แต่ว่ามนุษย์กลับ――
「แกนี่มันใจดีชะมัด นี่ถึงขนาดยอมเผยจุดอ่อนให้ฉันเห็นเลยเหรอ」
เขาหัวเราะในขณะที่ยกมือซ้ายขึ้นเหนือหัวตัวเอง ไฮดรามิอาจรับรู้ได้ว่ามนุษย์ต้องการจะทำอะไรกันแน่
ดังนั้นมันจึงรับมือกับการกระทำของมนุษย์ไม่ได้
『จงมอบอ้อมกอดแห่งความตายให้กับศัตรูของข้า – องค์หญิงแห่งเปลวเพลิง』
เวทไฟที่แท้จริงระดับ 5 ถูกปลดปล่อยออกมา จำนวนของมือที่เกิดขึ้นมา คือ 7 ความหนาของมันมีขนาดพอๆ กับต้นไม้ขนาดใหญ่อายุกว่า 100 ปี มันพุ่งออกไปโจมตีร่างของไฮดราที่กำลังลอยอยู่บริเวณส่วนท้อง
หากเป็นมังกรทั่วไปแล้วเปลวเพลิงแบบนี้คงจะถูกป้องกันไว้ด้วยเกล็ดของมัน แต่เพราะมันคือไฮดรา ร่างกายของมันได้เน่าเปื่อยไปเพราะพิษเป็นที่เรียบร้อยแล้วดังนั้นความแข็งแกร่งของเกล็ดจึงไม่หลงเหลืออยู่เลย ต่างจากมังกรทั่วไป ซึ่งก็ถูกพิสูจน์ด้วยการโจมตีจากเปลวไฟก่อนหน้านี้แล้ว
ก็จริงอยู่ว่าหากเกิดบาดแผลไฟไหม้ขึ้นมา มันก็สามารถใช้หัวในการฉีกกระชากส่วนนั้นออกไปได้ แต่บาดแผลในครั้งนี้มันเกิดขึ้นบริเวณส่วนท้องด้านล่างของตัวมัน จึงทำให้การจัดการเป็นเรื่องยากกว่าเดิม
แน่นอนว่าการจะเปลี่ยนท่าทางของมันในอากาศเพื่อหลบเวทก็คงเป็นไปไม่ได้
『กุโอ้วววววว?!』
มันส่งเสียงกรีดร้องออกมาจากปาก ในขณะที่ร่างของมันถูกยิงด้วยเวทไฟพร้อมกัน 7 ครั้งในเวลาเดียว แม้จะไม่มีอาการเจ็บปวดใดๆ แต่ความรู้สึกที่ท้องและอวัยวะภายในของมันถูกเผาไหม้ก็สร้างความไม่พอใจให้กับมันอยู่ดี
เวทมนตร์อย่างองค์หญิงแห่งเปลวเพลิงได้เจาะร่างของไฮดราเหมือนกับฉมวกจนเกิดเป็นหลุมลึกขึ้นมา และดูเหมือนเวทไฟจะยังใช้ได้ผลเหมือนเดิม เพราะการฟื้นฟูของมันไม่เกิดขึ้น
และด้วยแรงระเบิดดังกล่าวที่ทำให้ร่างของไฮดราเป็นรูขนาดใหญ่บริเวณท้องทะลุไปด้านบน มนุษย์ได้ใช้รูดังกล่าวในการแทรกตัวผ่านเข้าไปข้างในเพื่อหลบแรงกระแทกจากน้ำทะเลพิษได้สำเร็จ
ในตอนนี้มนุษย์ได้ยืนอยู่บนเกล็ดส่วนบนของไฮดราโดยปราศจากความกลัว เขามีอาการเพียงแค่ตัวสั่นเล็กน้อยก่อนจะหัวเราะออกมา
「ฮ่าๆๆ! ว่าแล้วเชียวนี่สิถึงจะสมกับเป็นมังกร นี่แหละสายพันธุ์ในตำนาน! แค่สร้างรูบนร่างกายของแกได้ เลเวลฉันก็ขึ้นมาเป็น 13 แล้ว! แบบนี้แหละใช่เลยขอแค่ได้สู้กับแกนานกว่านี้สักชั่วโมง ไม่สิหลายสิบชั่วโมง….. ไม่มากกว่านั้น มากกว่านั้นอีก ฉันขอร้องแกเลยนะราชาแห่งพิษเอ๋ย อย่ารีบถูกฉันฆ่าไปง่ายๆ ซะล่ะ!!」
เหมือนเช่นเคย ไฮดราไม่ได้รู้ถึงความหมายคำพูดนั้น แต่ถึงมันจะไม่รู้ มันก็รู้ได้ทันทีว่ามนุษย์กำลังดูถูกมันอยู่
――น่าหงุดหงิด น่าหงุดหงิด น่าหงุดหงิด
เปลวไฟในทรวงอกของมันถูกจุดขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง
สิ่งมีชีวิตในตำนานที่ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาเพราะไม่อาจทนให้กับการคงอยู่ของตัวตนที่สามารถสังหารมันได้ มันเริ่งแสดงความ 「โกรธ」 ที่แท้จริงของตัวเองออกมา
มันเป็นเหมือนกับทอร์นาโดที่เปลี่ยนทิศทางได้ด้วยความโกรธ แผ่นดินไหวที่รุนแรงขึ้นได้ด้วยความโกรธ มันสร้างเหตุการณ์ที่รุนแรงยิ่งขึ้นไปอีกจากอารมณ์ของมัน
ตัวตนที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อทำลายล้างมนุษยชาติทั้งหมดลงได้ ขณะนี้มันกำลังแยกเขี้ยวของมันและทุ่มสุดตัวเพื่อฆ่ามนุษย์เพียงคนเดียวเท่านั้น
——–
Note 1 : ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ช่วยหารค่าไฟ ผมแปะไว้ใต้เม้นของเพจนะครับ และสามารถช่วยค่าไฟคนแปลได้ที่ กสิกร 2092612913 หรือ QR Code
