การแก้แค้นของผู้กลืนวิญญาณ ~เด็กหนุ่มอ่อนแอที่ถูกนักบุญดาบ (พ่อ) เนรเทศเพราะหาว่าไร้ค่า~ – ตอนที่ 178 คำเชิญจากเจ้าหญิง

การแก้แค้นของผู้กลืนวิญญาณ ~เด็กหนุ่มอ่อนแอที่ถูกนักบุญดาบ (พ่อ) เนรเทศเพราะหาว่าไร้ค่า~

ตอนที่ 178 คำเชิญจากเจ้าหญิง

 

 

พอได้ยินว่าเจ้าหญิงซากุยะแห่งจักรวรรดิแอด แอสเทร่าเชิญผมเข้าเฝ้าที่วัง คำแรกที่โผล่ในหัวผมเลยคือ ขอให้ตูพักบ้างเถอะ

 

ทั้งที่คิดว่าจะได้พักผ่อนสักหน่อยหลังจัดการเรื่องบาเรียในการป้องกันพิษของไฮดราไปแล้วแท้ๆ แต่ดันมีเรื่องใหม่เข้ามาแทน

 

 

แต่เนื่องจากเป็นคำเชิญผ่านดยุกดรากูนอทอย่างสุภาพ บางทีอาจจะเร็วเกินไปที่ผมจะสรุปว่าเป็นเรื่องน่าปวดหัวก็ได้

 

 

อย่างไรก็ตาม ฝ่ายตรงข้ามก็เป็นถึงเจ้าหญิงลำดับที่ 3 ซึ่งดึงดูดความสนใจของชาวคานาเรียเอาไว้เกือบหมด ในฐานะราชินีแห่งคานาเรียในอนาคตแล้วคงมีคนจำนวนมากต้องการพบเธอ

 

 

ดังนั้นการที่เธอเชิญผมไปหา มันก็ต้องคิดกันบ้างแหละว่ามีอะไรในกอไผ่

 

ตามจดหมายที่ดยุกดรากูนอทเขียนมา เจ้าหญิงก็ปฏิบัติต่อผู้คนด้วยทัศนคติที่จริงใจไม่ได้โอ้อวดอำนาจของจักรวรรดิ คนในวังก็ให้การต้อนรับเธอเป็นอย่างดี แถมทางนั้นก็บอกมาว่า หากเป็นไปได้ก็อยากให้ผมมา ….ช่วยไม่ได้สินะ

 

 

 

 

 

「อย่างที่คิด มีแต่ต้องไปสิน้า」

 

 

 

ว่าแล้วก็ยืนเกาหัว

 

ตอนที่ผมไปเข้าเฝ้ากษัตริย์กับองค์รัชทายาทผมก็ไปพร้อมกับคลอเดีย ดังนั้นหากพวกเขาจะมองว่าผมคือหนึ่งในคนของดยุกดรากูนอทก็ไม่แปลกใจ เจ้าหญิงที่ทราบแบบนั้นก็คงจะเชิญผมผ่านเขา

 

 

ถ้าผมปฏิเสธคำเชิญที่นี่ มันก็จะเหมือนเป็นการหักหน้าเธอ รวมไปถึงดยุกดรากูนอทด้วย แถมอาจจะทำให้คลอเดียต้องมาเจอเรื่องยุ่งยากจนบานปลายอีก――พอคิดได้แบบนี้ผมก็เลยตอบรับคำเชิญทางนั้น

 

 

ทีนี้ก็ต้องไปสืบหาข้อมูลของเจ้าหญิงแห่งจักรวรรดิที่กำลังจะเข้าเฝ้าบ้างแล้วสิ เพราะข้อมูลที่ผมมีในตอนนี้มันก็แค่เธอเป็นเจ้าหญิงลำดับที่ 3 แห่งจักรวรรดิ

 

 

ไม่รู้จะบอกว่าโชคดีหรืออะไร เพราะการหาข้อมูลเกี่ยวกับเธอในคานาเรียนั้นช่างง่ายดาย เพียงแค่ผมเดินไปตามถนน ข่าวลืออะไรต่างๆ ก็สามารถฟังได้จากพวกชาวบ้านเลย

 

ทว่าสิ่งที่ผมต้องการจริงๆ ก็คือข้อมูลเบื้องลึกที่พวกชาวบ้านไม่มีทางหาได้ ดังนั้นมิโรสลาฟจึงเป็นคำตอบที่เหมาะสม ในฐานะที่เธอเป็นลูกสาวของกลุ่มการค้าซัลซ่า ข้อมูลของทางจักรวรรดิเธอน่าจะหาได้ไม่ยากนัก

 

 

 

「เนื่องจากฉันคิดเอาไว้แล้วว่าไม่ช้าก็เร็ว ทางจักรวรรดิจะต้องติดต่อกับดราก้อนสเลเยอร์แน่ค่ะ」

 

 

 

มิโรสลาฟบอกว่าเธอได้ทำการค้นหาข้อมูลพวกนี้ตั้งแต่ที่ผมไปเบลก้าแล้ว เพราะเธอคาดการเอาไว้ก่อนแล้ว ก็รู้สึกขอบคุณเธอจริงๆ ที่ยอมแบกหน้าไปหาพ่อที่เธอเกลียดเพื่อข้อมูล

 

 

การปรับปรุงเรื่องยารักษาที่ผมขอเธอไปตั้งแต่เมื่อนานมาแล้วก็แสดงผลลัพธ์ของการพัฒนาได้เป็นอย่างดี เห็นทีคงต้องหาโอกาสให้รางวัลกับเธอในอนาคตหน่อยแล้ว ระหว่างที่คิดผมก็อ่านข้อมูลที่มิโรสลาฟรวบรวมมาให้

 

ชื่อของเธอคือ ซากุยะ ซึ่งก็ฟังดูคล้ายๆ กับแม่ของผมอย่าง――ชิซึยะ――ดูเหมือนว่าเส้นผมกับดวงตาของเธอก็จะเป็นสีดำซึ่งเหมือนกับแม่ของผมด้วย

 

แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับคนที่อยู่ทางทวีปตะวันออก ดังนั้นทั้งสองจึงไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกันทางสายเลือดหรอก เพราะแม่ของผมพื้นเพก็เหมือนจะเป็นคนธรรมดาทั่วไป ส่วนเจ้าหญิงซากุยะเป็นลูกสาวของชนชั้นสูงแห่งจักรวรรดิ ดังนั้นความเกี่ยวข้องกันจึงน่าจะเป็นศูนย์

 

 

 

――เหตุผลที่ผมใช้คำว่า น่าจะ เพราะเอาจริงๆ ผมก็ไม่รู้ถึงเบื้องหลังเกี่ยวกับอดีตของแม่เท่าไหร่นัก ทุกครั้งที่ผมถามเธอ เธอก็มักจะแสดงสีหน้าเศร้าๆ ออกมา ผมจึงสลักเอาไว้ในความทรงจำว่าเป็นเรื่องที่ไม่ควรถาม

 

 

ทั้งหมดที่ผมรู้ก็คือแม่เกิดในภาคตะวันออกของทวีปนี้ ซึ่งก็ไม่รู้ด้วยซ้ำไว้ไอ้ตะวันออกที่ว่าเป็นจักรวรรดิหรือตะวันออกของทวีปที่อยู่บนโลกนี้เลย

 

 

ก็จริงว่าหากไปถามพ่อคงได้รู้เรื่องนี้ แต่ไม่มีทางที่เขาจะมาคุยกับผมหรอก――เอาเถอะยังไงตอนนี้เรื่องที่ต้องสนใจก่อนก็คือเจ้าหญิงซากุยะ ไม่ใช่แม่ของผม

 

ก็อย่างที่บอกไปเธอคือเจ้าหญิงที่เกิดมาจากองค์จักรพรรดิแอด แอสเทอร่า กับชนชั้นสูงแห่งแดนตะวันออก โดยแม่ของเธอก็ยังมีชีวิตสุขสบายดีในวังของจักรวรรดิในฐานะผู้ให้กำเนิดบุตรชายและบุตรสาวของจักรพรรดิ

 

 

 

แน่นอนว่าคนโตก็คือเจ้าหญิงซากุยะ ส่วนอีกคนเป็นเจ้าชายซึ่งมีชื่อว่าชิออน โดยอายุของเขาคือ 10 ปี เนื่องจากตอนนี้จักรพรรดิก็อายุมากแล้ว ผมเลยคิดว่าชิออนน่าจะเป็นลูกคนสุดท้ายของเขาแล้วล่ะนะ

 

 

ก็เลยช่วยไม่ได้ที่ดูเหมือนจักรพรรดิจะเอ็นดูลูกคนสุดท้องของเขามากกว่าปกติ จนทำให้เจ้าชายริชาร์ดซึ่งอายุปาไปวัยกลางคนแล้วแสดงความไม่พอใจออกมา

 

 

 

เจ้าชายริชาร์ดก็เป็นที่ทราบกันดีถึงความดุร้ายซึ่งมากกว่าคนเป็นพ่อในวัยเยาว์เสียอีก ยิ่งผ่านไปนานหลายปีจักรพรรดิผู้เป็นพ่อก็เริ่มให้ความสำคัญกับนโยบายการปรองดองมากขึ้น จนทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งสองเหมือนจะไปด้วยกันได้ไม่ค่อยดีนัก

 

 

พอมาคิดแบบนี้ หนึ่งในเหตุผลที่จักรพรรดิเห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้ก็น่าจะเป็นเพราะเพื่อเลี่ยงการรุกรานของเจ้าชายริชาร์ดที่หมายจะส่งกำลังทหารมาโจมตีหากไม่มีการแต่งงานนี้ขึ้น

 

 

นอกจากนี้เจ้าหญิงซากุยะยังเป็นที่ดึงดูดความสนใจจากคนภายในวังของคานาเรียด้วย หากทางจักรวรรดิเกิดสงครามกลางเมืองขึ้น เธอเองก็น่าจะขอความช่วยเหลือจากคานาเรียเพื่อไปช่วยพ่อหรือพี่ชายของเธอได้ ความคล่องตัวของพวกอัศวินมังกรก็ไม่ใช่เรื่องจะดูถูกได้

 

ยิ่งไปกว่านั้นหากดราก้อนสเลเยอร์กลายมาเป็นหัวหอกของพวกอัศวินมังกร มันจะสมบูรณ์แบบขนาดไหนกัน――เดี๋ยวนะ หรือว่าเธอกำลังเล็งตรงนี้อยู่?

 

 

 

 

「เห้อ ชักจะคิดไปเลยเถิดแล้วสิเรา…เอาไว้ไปเจอเดี๋ยวก็รู้เองแหละ」

 

 

 

 

ผมยักไหล่เบาๆ แล้วค่อยๆ คิดถึงแผนการที่จะทำในอนาคตต่อแทน

 

 

ตอนนี้ก็ต้องทำการส่งจดหมายตอบรับกลับไปหาดยุกดรากูนอท นอกจากนี้คงต้องจัดการตารางเวลาอะไรให้เรียบร้อยด้วย――มันคงยุ่งยากแน่หากมีปัญหาอะไรตามมาอีกหลังจากนี้ ดังนั้นรีบจัดการให้มันเสร็จๆ เลยละกัน

 

 

ไม่สิ ไปเมืองหลวงพร้อมกับเอาจดหมายตอบรับนี้ให้โดยตรงเลยดีกว่า หากทำแบบนี้ก็น่าจะสร้างความประทับใจให้ทางฝั่งเจ้าหญิงได้ด้วย ก็จริงว่าไม่ได้กะจะประจบอะไรเป็นพิเศษ แต่ผมไม่อยากจะสร้างปัญหาจนทำให้ทางดยุกดรากูนอทโดนดูถูกเข้า

 

นอกจากนี้ก็ยังมีเหตุผลที่ควรไปเมืองหลวงอีกอย่าง

 

 

 

 

「มิโรสลาฟ เดี๋ยวเธอกันฉันคงต้องไปที่กลุ่มการค้าซัลซ่าหน่อยนะ」

 

 

 

ดวงตาของจอมเวทสาวผมแดงเบิกกว้างขึ้นด้วยความประหลาดใจ พอได้ยินคำพูดของผม

 

 

 

「ฉันก็ยินดีที่จะไปกับมาสเตอร์ค่ะ…แต่มีธุระอะไรกับทางพ่อของฉันเหรอคะ? อันที่จริงถึงมาสเตอร์ไม่เห็นจำเป็นต้องไปแล้วฝากข้อความผ่านฉันก็ได้ค่ะ」

 

 

「ก็ไม่ใช่อะไรหรอก คิดว่าในฐานะหัวหน้าแคลนดาบควันโลหิตแล้วมันก็ควรจะไปพบพ่อของหญิงสาวที่ฉันรบกวนอยู่เสมอน่ะ」

 

 

พอได้ยินแบบนั้น มิโรสลาฟก็ปิดปากเงียบราวกับไม่รู้จะตอบกลับอย่างไรดี ถ้าให้ผมเดาเธอคงไม่แน่ใจว่าที่ผมพูดนี่ล้อเล่นหรือเอาจริง

 

 

บอกไว้เลยละกันว่าจริงจังของแท้

 

 

จะว่าไปก็เป็นทางนั้นเองด้วยที่ฝากมาบอกกับมิโรสลาฟว่าอยากจะเจอกับผมสักครั้ง ถ้าจำไม่ผิดจะเป็นช่วงที่เธอกลับมาจากเขาสกิมแล้วเข้าร่วมกับดาบควันโลหิตอย่างเป็นทางการ

 

 

อย่างไรก็ตาม พวกผมก็ไม่ได้เจอกันในตอนนั้น เพราะมิโรสลาฟบอกว่าเขาอยากจะให้ผมเป็นสะพานเชื่อมระหว่างเขากับดยุกดรากูนอท ดังนั้นคงไม่มีประโยชน์อะไรกับผม ทางผมเองก็ไม่อยากด้วยแหละนะ

 

ทว่า มิโรสลาฟก็ได้แสดงให้ผมเห็นแล้วว่าเธอมีประโยชน์กับผมมากขนาดไหน ผ่านการช่วยเหลือจากซัลซ่า ดังนั้นคงต้องตอบแทนสักหน่อย

 

 

มิโรสลาฟผู้เกลียดพ่อของตนเป็นทุนเดิมย่อมสงสัยในเจตนาของผมอยู่แล้ว

 

จากนั้นริมฝีปากสีแดงของเธอก็เริ่มเปิดออก

 

 

「….มาสเตอร์อย่างที่ ฉันได้เคยบอกไปค่ะว่าสิ่งที่พ่อของฉันต้องการก็คือเส้นสาย เป้าหมายของเขาก็มีเพียงทำใช้คุณเป็นสะพานไปสู้ตรงนั้น」

 

 

 

กลุ่มการค้าซัลซ่าได้รับการขนานนามว่าเป็น 1 ใน 3 กลุ่มการค้าที่ใหญ่ที่สุดของเมืองหลวง ทว่าบริษัทดังกล่าวก็เติบโตขึ้นมาได้ด้วยความสามารถของพ่อมิโรสลาฟซึ่งใช้เวลาเพียงแค่รุ่นเดียวเท่านั้น จะบอกว่าเป็นของที่เกิดมาใหม่ก็ได้ ด้วยเหตุนี้สายสัมพันธ์กับพวกชนชั้นสูงจึงเบาบางและไม่สามารถเข้าถึงได้ง่ายเหมือนกลุ่มการค้าอีก 2 แห่งที่เหลือ

 

 

 

「บางทีพ่อของฉันอาจจะขอให้มาสเตอร์ช่วยเป็นสะพานเชื่อมเขากับดยุกดรากูนอท ด้วยเงื่อนไขที่ไม่ค่อยดีนัก ในกรณีที่เลวร้ายสุดๆ มันอาจจะสร้างรอยร้าวระหว่างมาสเตอร์กับดยุกดรากูนอทก็ได้ค่ะ ฉันเลยไม่อยากจะแนะนำเท่าใดนัก」

 

 

 

เอาง่ายๆ คือมิโรสลาฟไม่อยากจะให้ผมไปเจอกับพ่อของเธอจะดีกว่า

 

 

จากท่าทางของเธอแล้วเธอคงพยายามทำให้ผมเปลี่ยนใจ แต่เสียใจด้วยนะ

 

 

「ฉันจะไม่ช่วยเขาในส่วนของดยุกดรากูนอทแน่ แต่อย่างน้อยถ้าจำไม่ผิดธุรกิจหลักของซัลซ่าคือเสื้อผ้าสินะ? เอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันจะใช้ชุดของพวกเขาสำหรับการเข้าวังแล้วกัน อย่างน้อยก็น่าจะช่วยเป็นการโฆษณาให้เขาได้ หรือถ้ายังไม่พอเดี๋ยวฉันให้ท่านคลอเดียมาช่วยด้วย」

 

 

 

สำหรับคลอเดีย ตอนนี้สภาพของเธอก็ไม่ต่างอะไรกับคู่หมั้นของผมในมุมคนนอก ดังนั้นหากจะเลือกใช้ชุดแต่งตัวจากแหล่งเดียวกันคงไม่แปลกอะไร

 

 

 

นอกจากนี้การแต่งงานมันก็ต้องใช้เวลาอีกมาก โอกาสที่ผมจะได้เข้าออกวังก็มีอีกหลายครั้ง หากทุกครั้งผมสวมชุดที่ทางซัลซ่าเป็นคนทำต่อไปเรื่อยๆ มันก็คงสมน้ำสมเนื้อกับการขอบคุณแล้วมั้ง

 

 

 

พอผมตอบไปแบบนั้น มิโรสลาฟก็เหมือนจะพอทำใจยอมรับได้

 

 

 

 

「ดราก้อนสเลเยอร์และบุตรสาวของดยุกดรากูนอท สวมเสื้อผ้าจากกลุ่มการค้าซัลซ่า――ทางฉันเองก็คิดว่าคงไม่มีใครเหมาะสมไปกว่านี้แล้วในฐานะงานโฆษณาค่ะ…แต่คุณมั่นใจแล้วสินะคะ? 」

 

 

 

「อ้า ก็จะให้ไปยืมชุดพิธีการจากทางดยุกตลอดก็ยังไงอยู่ด้วยสิ」

 

 

หากคิดถึงเรื่องในอนาคต เสื้อผ้าพิธีการมันก็จำเป็นจริงๆ นั่นแหละ กลุ่มการค้าซัลซ่าก็ไม่ใช่ของคุณภาพต่ำจนไม่เหมาะสมกับการสั่งซื้อ นอกจากนี้มันจะช่วยทำให้มิโรสลาฟได้รับแรงสนับสนุนจากทางนั้นเพิ่มด้วย ไม่สิไม่มีเหตุผลที่จะเลือกที่อื่นนอกจากซัลซ่าด้วย

 

 

 

นอกจากนี้การเดินทางไปเมืองหลวงกับมิโรสลาฟก็ไม่ต่างอะไรกับการให้รางวัลเธอด้วย เรียกว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวเลย เอาไว้พอไปถึงเมืองหลวงเดี๋ยวหาคทากับเสื้อคลุมเวทระดับสูงให้เธอด้วยดีกว่า

 

 

 

ขณะที่พูดผมก็เห็นว่าท่าทางของมิโรสลาฟเหมือนจะไม่ถูกโรคกับทางนั้นจริงๆ

——–

Note 1 : ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ช่วยหารค่าไฟ ผมแปะไว้ใต้เม้นของเพจนะครับ และสามารถช่วยค่าไฟคนแปลได้ที่ กสิกร 2092612913 หรือ QR Code

การแก้แค้นของผู้กลืนวิญญาณ ~เด็กหนุ่มอ่อนแอที่ถูกนักบุญดาบ (พ่อ) เนรเทศเพราะหาว่าไร้ค่า~

การแก้แค้นของผู้กลืนวิญญาณ ~เด็กหนุ่มอ่อนแอที่ถูกนักบุญดาบ (พ่อ) เนรเทศเพราะหาว่าไร้ค่า~

Status: Ongoing
ตระกูลมิตสึรุกิได้รับความไว้วางใจให้ทำหน้าที่สำคัญในการปกป้องประตูปีศาจจากองค์จักรพรรดิ โซระ มิตสึรุกิ ผู้เกิดมาเป็นลูกชายคนโตของตระกูล กำลังตั้งตารอพิธีตัดสินในปีที่เขาอายุครบ13ปี การทดสอบที่จำเป็นต้องเอาชนะให้ได้เพื่อเรียนรู้วิชาดาบเดียวมายาซึ่งสืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่นภายในตระกูลมิตสึรุกิ พี่น้องของเขาทั้งหมดนั้นต่างก็ผ่านบททดสอบดังกล่าว จะเหลือก็เพียงโซระ บัดนี้พ่อ น้องชาย คู่หมั้น และญาติของเขาก็ต่างจับจ้องไปยังโซระที่จะเริ่มทดสอบกันอย่างเคร่งขรึม

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท
Close Ads ufanance
Click to Hide Advanced Floating Content สล็อตออนไลน์
Click to Hide Advanced Floating Content สมัคร ufabet
Click to Hide Advanced Floating Content สล็อตฟรีสปิน