นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature) – ตอนที่ 15 เมฆดำปกคลุม

นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature)

ตอนที่ 15 – เมฆดำปกคลุม

 

เวลานี้เอง หนานเกิงเฉินมาปรึกษากับชิ่งเฉินอย่างจริงจังว่า “ฉันพูดเรื่องสมมตินะ สมมติว่าฉันสามารถทะลุมิติไป งั้นฉันก็จะสามารถเอาของไฮเทคนิดหน่อยกลับมาขายได้เปล่า”

“ไม่รู้ดิ” ชิ่งเฉินกล่าว “ก็อาจจะเอามาไม่สำเร็จ”

“นายดูดิ พวกเขาขนาดแขนจักรกลยังแบกกลับมาแล้วเลย” หนานเกิงเฉินกล่าว “นายวางใจเถอะ ถึงเวลาถ้าฉันสร้างตัวได้จริง ๆ ก็จะเชิญนายไปกินของดี”

ชิ่งเฉินรู้ว่าโลกนั้นอันตราย ดังนั้นเตือนอย่างหวังดีว่า “นายดูสิ มีผู้ทะลุมิติไม่น้อยเลยบอกว่าตัวเองเจอกับอันตราย ดังนั้นนายยังไงก็ระวังหน่อยนะ อย่าเอาแต่คิดเรื่องจะรวย”

หนานเกิงเฉินเงียบไปหลายวินาที จากนั้นถามว่า “ถึงเวลาแล้วนายอยากกินที่ไหน”

ชิ่งเฉิน “…….”

ทันใดนั้น ในห้องเรียนมีคนสงสัยออกมาว่า “กฎของการทะลุมิตินี่สรุปว่าคืออะไรอะ คนมากขนาดนั้นทะลุไปแล้ว ไหงพวกเราไม่ได้ทะลุ”

หนานเกิงเฉินกระซิบเสียงค่อยอยู่ข้าง ๆ ว่า “อาจจะมีแต่คนที่พรสวรรค์ยอดเยี่ยมอย่างแท้จริงถึงจะได้ปะ…..”

ชิ่งเฉินที่ฟังอยู่ด้านข้างเลิกคิ้วขึ้น

ข่าวเกี่ยวกับผู้ทะลุมิติยิ่งมายิ่งมาก ทั้งในประเทศต่างประเทศล้วนมี

ชิ่งเฉินค่อย ๆ สรุปกฎออกมาได้หนึ่งข้อ

เวลานับถอยหลังครั้งก่อนของผู้ทะลุมิติทุกคนล้วนเป็น 6 ชั่วโมง นับถอยหลังกลับ 48 ชั่วโมง

หรือพูดได้ว่า เวลาที่ทุกคนทะลุมิติเข้าไปพร้อมกัน เวลาที่กลับมาก็พร้อมกัน

จากนั้นมีคนหลังจากเห็นเรื่องทะลุมิติแล้วลุกขึ้นมาประกาศว่า ตนเองยังไม่เคยทะลุมิติเลย แต่วันนี้หลังจากเที่ยงคืนบนท้องแขนก็ปรากฏเวลานับถอยหลัง 48 ชั่วโมง

นี่น่าจะเป็นชุดที่สอง

ครั้งหน้า ชุดที่หนึ่งกับชุดที่สองจะทะลุมิติพร้อมกัน

ทันใดนั้นนักเรียนหญิงคนหนึ่งกล่าวว่า “มีแคสเตอร์บอกว่าตัวเองเป็นผู้ทะลุมิติ กำลังเปิดไลฟ์โชว์แขนจักรกลของตัวเองอะ ฉันส่งลิงก์เข้ากลุ่มนะ”

ยุคนี้นักเรียนล้วนมีโทรศัพท์มือถือ สะดวกในการติดต่อสื่อสารมาก

ทุกคนจิ้มเปิดลิงก์ ข้างในถึงกับเป็นแคสเตอร์กลางแจ้งคนหนึ่ง กำลังแสดงแขนจักรกลของตัวเอง

ชิ่งเฉินรู้สึกตลอดว่าไม่ค่อยจะถูกต้อง เพราะเขาอยู่ในเรือนจำยังไม่เคยเห็นอวัยวะจักรกลที่หน้าตาพลาสติกขนาดนี้เลย……

ผลคืออีกฝ่ายยังแสดงได้ไม่ถึงสองนาที แขนจักรกลนั้นก็ดันหล่นตุ๊บลงพื้นแล้ว…..

“นี่มันจงใจหลอกว่าทะลุมิติเกาะกระแสนิ!”

ชิ่งเฉินหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ ภูตผีปีศาจอะไร ๆ ก็มุดออกมาเกาะกระแสแล้วเหรอ

ขณะนี้เขาเดาว่าหนานเกิงเฉินไม่ใช่กลุ่ม 12 นาฬิกาเมื่อคืน ทว่าเป็นนับถอยหลังในที่ปรากฏขึ้นเมื่อก่อนฟ้าสาง ไม่อย่างนั้นอีกฝ่ายเห็นข่าวแถลงการณ์ของเจคอบแล้วก็ไม่ถึงขนาดตกตะลึงอย่างนั้น

ตอนนี้มีความเป็นไปได้สองประการ หนึ่งคือคนที่ทะลุมิติมีจำนวนแน่นอน มีคนตายก็จะมีผู้ทะลุมิติใหม่เข้าไป

ความเป็นไปได้อีกอย่างคือ จำนวนผู้ทะลุมิตินี้ขยายตัวไม่หยุด อนาคตจะยิ่งมายิ่งมาก

นักเรียนในห้องเรียนค่อย ๆ มากันจนครบ มีคนอุทานขึ้นมาว่า “ถนนเมืองลั่วก็ปรากฏผู้ทะลุมิติแล้ว ฉันไถเจอในกลุ่มเพื่อน มีคนถ่ายได้!”

พอได้ยินคำพูดนี้ พวกนักเรียนล้วนมามุงดูกันหมด

ในคลิปของกลุ่มเพื่อนคือชายหนุ่มคนหนึ่งสีหน้ารีบร้อน บนแก้มของเขามีลวดลายจักรกลประหลาด ๆ ดูแล้วมีความงดงามของเทคโนโลยีอันเป็นเอกลักษณ์

ตอนนี้มีคนพบว่าระหว่างที่อีกฝ่ายเดินได้เผยข้อเท้าเหล็กกล้าสีเทาออกมา

เห็นได้ชัดว่าขาทั้งคู่ของชายหนุ่มนี้ก็เปลี่ยนมาเป็นอวัยวะจักรกล

ในหน้าจอ ผู้ถ่ายยังคิดจะถ่ายต่อแต่กลับเห็นชายหนุ่มนั้นจู่ ๆ ก็กระโดดขึ้นบนหลังคาอาคารข้างถนนสูงสี่ห้าเมตร หายตัวอย่างไม่เหลือร่องรอย

มีนักเรียนหญิงเอ่ยเสียงต่ำว่า “เท่โคตร”

“ในโรงเรียนเราถ้ามีผู้ทะลุมิติอย่างนี้ก็ดีสิ อย่างนี้ก็จะสามารถถามเรื่องเกี่ยวกับโลกนั้นได้ตรง ๆ เลย”

ตอนนี้จู่ ๆ ชิ่งเฉินก็คิดขึ้นมาได้ว่าที่จริงแล้วในโรงเรียนแห่งนี้ยังมีคนหนึ่งที่ทะลุมิติพร้อมกับตนเองจริง ๆ ลูกชายของประธานกลุ่มหย่งลี่ หวงจี้เซียน

ถ้าหากจำไม่ผิด อีกฝ่ายน่าจะอยู่มัธยมปลายปีหนึ่งห้อง 7

วันนั้นอีกฝ่ายหลังจากพังทลายลงแล้วก็ถูกผู้คุมเรือนจำจักรกลเอาตัวไป ตั้งแต่นั้นก็ไม่เห็นปรากฏตัวขึ้นมาอีก ตามเหตุผลอีกฝ่ายน่าจะกลับมาแล้ว ถึงจะตายเป็นศพก็จะกลับมาเหมือนกัน

คิดถึงตรงนี้ ชิ่งเฉินฉวยโอกาสที่ยังมีเวลาสิบกว่านาทีจึงจะเข้าชั้นเรียนลุกขึ้นลงบันไดไปที่ชั้นมัธยมปลายปีหนึ่ง

โรงเรียนสอนภาษาต่างประเทศเมืองลั่วขณะนี้คึกคักยิ่งนัก ทุกคนล้วนถกกันเรื่องผู้ทะลุมิติ

ชิ่งเฉินมองดูคนพวกนี้ ไม่รู้เพราะอะไรจู่ ๆ ก็รู้สึกถึงความแปลกแยกประการหนึ่ง คล้ายกับว่าตนเองไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่แตกต่างออกไปสักหน่อย

ที่ผ่านมาเขาอาจจะอยากเล่าเรียนให้ดี ๆ มีเวลาก็ทบทวน, อ่านล่วงหน้าอย่างจริงจัง บากบั่นไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ดีมากและอยู่ไกลแสนไกล

ทว่าตอนนี้ล่ะ เส้นทางของเขาเหมือนจะไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว

ชิ่งเฉินมาถึงหน้าประตูชั้นมัธยมปลายปีหนึ่งห้อง 7 เขาดึงตัวนักเรียนชายใส่แว่นคนหนึ่งอย่างที่เหมือนจะไม่ได้ตั้งใจแล้วถามว่า “สวัสดี ขอถามหน่อยว่าหวงจี้เซียนวันนี้มาเรียนไหม”

“ไม่นะ ยังไม่เห็นเขาเลย” นักเรียนชายตอบกลับมา

“โอ้” ชิ่งเฉินพยักหน้า “นายรู้ไหมว่าบ้านเขาอยู่ไหน”

“อันนี้ผมแค่รู้ว่าเขาอาศัยอยู่ที่สวนดอกไม้กลางอิ๋นรุ่น ตรงไหนแน่ก็ไม่รู้แล้ว คุณหาเขามีธุระเหรอ” นักเรียนชายถาม “รอเขามาถึงห้องเรียนแล้วผมจะช่วยคุณบอกเขานะ”

“ไม่เป็นไร ขอบคุณ” ชิ่งเฉินเดาว่าหวงจี้เซียนอาจจะมาไม่ได้แล้ว

จิตวิญญาณของเด็กหนุ่มที่พังทลายนั่นได้รับบาดเจ็บเยอะมาก บ้าไปเลยก็อาจเป็นไปได้

ชิ่งเฉินกลับถึงห้องเรียนหน้าตาครุ่นคิด นักเรียนแทบจะทุกคนล้วนไม่มีใจจะเรียนวิชาคณิตศาสตร์คาบแรกกันแล้ว

ตอนครึ่งหลังของคาบเรียน เถียนไห่หลงคุณครูสอนคณิตศาสตร์หนุ่มเห็นทุกคนจิตใจไม่อยู่กับร่องกับรอยก็พูดตลกกับทุกคนไปเสียเลยว่า “พวกคุณตอนนี้สมาธิไม่อยู่กับตัวผมกันหมดเลยนะ ดูท่าผมก็ต้องไปหาแขนจักรกลอะไรมามั่งแล้ว พวกคุณถึงจะสามารถฟังผมสอนอย่างวางใจใช่รึเปล่า”

เหล่านักเรียนในห้องเรียนระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น

หนางเกินเฉินไถโทรศัพท์มือถือในคาบเรียนมาตลอด ตอนจบคาบจู่ ๆ เขาก็ยื่นโทรศัพท์มือถือมาให้ชิ่งเฉินดู “เหอเสี่ยวเสี่ยวปล่อยไกด์มาอันหนึ่ง!”

“เหอเสี่ยวเสี่ยว?” ชิ่งเฉินถามอย่างกังขา

“เป็นเจ้าแห่ง UP* ใหญ่ประเภทเกมคนหนึ่ง นับว่าเป็นผู้เล่นชั้นสูงในวงการเกม ปกติสามารถค้นพบ Easter egg** กับรายละเอียดในเกม อย่างเช่นสอนว่านายจะหาเจอพล๊อตลับ อาวุธส้มลับ*** อาชีพลับ ได้ยังไง แฟนคลับเยอะแยะ” หนานเกิงเฉินอธิบาย เขารู้ว่าชิ่งเฉินไม่เล่นเกมเท่าไหร่ ดังนั้นจะต้องไม่ได้ติดตามแคสเตอร์อย่างเหอเสี่ยวเสี่ยวแน่ ๆ

หนานเกิงเฉินกล่าวต่อว่า “ไม่กี่ชั่วโมงก่อนเขาปล่อยคลิปไกด์เกมมาอันหนึ่ง แต่ทุกคนไม่ได้เห็นเกมนั่นที่เขาพูดถึงเลยตั้งแต่ต้นจนจบ เขายังทำไกด์อย่างจริงจังเลยด้วย ตอนนี้เรื่องทะลุมิติดังออกมา ทุกคนจู่ ๆ ก็ตระหนักว่าไกด์เกมที่เขาให้อาจจะเกี่ยวกับโลกใบนั้น เขาก็เป็นหนึ่งในผู้ทะลุมิติ”

คลิปไม่มีภาพ มีแค่พื้นหลังสีดำกับซับไตเติลสีขาว

ในคลิป เสียงผู้ชายที่หนุ่มแน่นอีกทั้งน่าดึงดูดเสียงหนึ่งกล่าวว่า “เพราะว่าเกมนี้ค่อนข้างจะพิเศษ ดังนั้นผมไม่มีทางโชว์คลิปเกมให้ทุกคนได้เห็น ผมจะเรียกเกมนี้ว่า….โลกภายใน”

“ส่วนโลกที่พวกเราอยู่กันตอนนี้เรียกว่าโลกภายนอก”

 กลับได้ยินเหอเสี่ยวเสี่ยวกล่าวต่ออย่างสงบนิ่งว่า “เกี่ยวกับเกมนี้ผมก็เพิ่งจะได้เข้าไป ดังนั้นข่าวสารที่ได้รับก็มีจำกัดมาก”

“สำหรับตอนนี้ยังไม่พบวิธีการได้รับอาวุธส้มลับ”

“ณ ตอนนี้สายอาชีพที่รู้ว่ารับได้มีสามอย่าง อย่างที่หนึ่งคือใช้เทคโนโลยีเปลี่ยนตัวเอง จุดนี้สามารถไปซื้อที่โรงพยาบาลจักรกลได้ตรง ๆ เลย”

“ราคาของอวัยวะจักรกลค่อนข้างแพง เพราะว่าผมยังหาบัคฟาร์มเงินไม่เจอ ดังนั้นยังไม่มีทางทดลอง ที่นี่ขายอวัยวะตัวเองเหมือนจะเป็นวิธีการได้รับเงินที่ง่ายที่สุด แต่ไม่แนะนำให้ทุกคนลอง”

“อย่างที่สองคือเข้าร่วมกลุ่มตุลาการต้องห้าม สามารถฉีดยาแปลงพันธุกรรม หลังจากนั้นกลายเป็นมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ แต่ขณะนี้ผมยังหา NPC ขององค์กรที่เกี่ยวข้องไม่เจอ องค์กรนี้ค่อนข้างเร้นลับ”

“สายอาชีพที่รู้กันอย่างที่สามอยู่ที่เรือนจำหมายเลข 18 ทุกคนหลังจากเข้าไปแล้วต้องหา NPC ที่ชื่อหลี่ซูถง นี่เป็นสายอาชีพที่เป็นที่มีศักยภาพสูงสุดแล้วเท่าที่รู้ในขณะนี้”

“ถ้าอนาคตมีสายอาชีพอื่น ๆ ผมก็จะเอามาแชร์กับทุกคนต่อไปครับ”

ชิ่งเฉินยิ่งดูคลิปนี้ก็ยิ่งตื่นตะลึง

เขามั่นใจมากว่านั่นเป็นโลกที่แท้จริง แม้แต่รอยช้ำที่บิดจนเขียวยังสามารถเอากลับมา ไม่ใช่โลกจริง ๆ แล้วคืออะไร

แต่เหอเสี่ยวเสี่ยวนี่เหมือนจะธาตุไฟเข้าแทรกเป็นมารไปแล้วงั้นแหละ ดันถือว่าที่นั่นเป็นเกมไปฟาร์ม!

ยังจะถือว่าหลี่ซูถงเป็น NPC ฟาร์มเควสอาชีพด้วย!

ก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายในโลกภายในมีตัวตนอะไร สิ่งเดียวที่ชิ่งเฉินสามารถมั่นใจในตอนนี้ก็คือ ชื่อเสียงของหลี่ซูถงที่โลกภายในสูงมากจริง ๆ ด้วย ถึงขนาดที่ว่าเหอเสี่ยวเสี่ยวเข้าไป 48 ชั่วโมงก็ได้ยินชื่ออีกฝ่ายแล้ว

หนานเกิงเฉินที่ด้านข้างหลังจากดูคลิปจบก็พึมพำว่า “นี่ไม่เท่ากับว่าไม่ได้พูดเหรอ ซื้ออวัยวะจักรกลต้องการเงิน กลุ่มตุลาการต้องห้ามหาไม่เจอ คุกหมายเลข 18 ไม่แน่ว่าจะสามารถหาเจอ แต่ทำไงถึงจะเข้าไปได้ก็ไม่ได้บอก”

เรื่องที่เกี่ยวกับการทะลุมิติคึกคักไปตลอดจนถึงช่วงบ่าย

จนกระทั่งข่าวชิ้นหนึ่งปรากฏขึ้นมา : ชายหนุ่มที่ถูกยืนยันว่าเป็นผู้ทะลุมิติคนหนึ่งที่ต่างประเทศถูกพบว่าตายอยู่ในบ้านพัก ขาจักรกลทั้งคู่ที่เดิมแสดงออกมาในคลิปถูกคนตัดไป ไม่รู้ว่าอยู่ไหน

ข่าวชิ้นนี้คล้ายกับเป็นเมฆดำที่จู่ ๆ ก็ปกคลุมความกระตือรือร้นของทุกคนไปแล้ว

……………………………….

*เจ้าแห่ง UP หมายถึงคนที่อัพโหลดเนื้อหาลงเน็ตแล้วคนติดตามเยอะ ๆ น่ะค่ะ

** Easter egg คือความลับที่ซ่อนอยู่ในเกมหรือภาพยนตร์อะไรพวกนี้ค่ะ เช่นเกมก็อาจจะแฝงชื่อคนสร้างเกมหรือหน้าเขาใส่จุดเล็ก ๆ สักจุด หรือว่าถ้ากดปุ่มนี้ ๆ แล้วจะเกิดเหตุการณ์นี้ ๆ ขึ้นที่อาจจะไม่ได้ส่งผลต่อการเล่นเกมแต่ก็เป็นความลับเล็ก ๆ ที่ซุกซ่อนเอาไว้

***อาวุธส้มลับ คือเกมเกือบจะทุกเกมมักจะมีระบบแยกแยะตัวละคร/อาวุธ/การ์ด ด้วยสีค่ะ เราก็ไม่รู้ว่าใครเป็นต้นคิด แต่ทุกเกมก็มักจะใส่สีเหมือน ๆ กันในการแบ่งระดับ จากอ่อนสุดคือขาว/เทา เขียว ฟ้า ม่วง ส้ม ส่วนของลับก็มันจะมีค่าสถานะที่ดีกว่าของธรรมดาค่ะ ว่าง่าย ๆ นี่คืออาวุธที่เทพสุดในเกม

เรามีความรู้สึกว่าการทะลุมิติเรื่องนี้ได้ฟิลเรื่องจริงมากเลยค่ะ ในทางที่ว่าเกิดขึ้นแล้วโลกเรากับโลกนู้นจะมีปฏิกิริยากันยังไง มันให้ความรู้สึกว่ามันจะเป็นอย่างนี้นี่แหละ คือทุกคนก็จะหาประโยชน์ให้ตัวเองกันสุดชีวิต คนชั่วมันก็มีเยอะอะนะ

 

 

ตอนที่ 16 – ชีวิตมีเพียงหนึ่ง

นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature)

นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature)

Status: Ongoing

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท