นักดาบนุ่มนิ่มกับพลังโจมตีศูนย์ ~ถูกออราเคิลเพื่อนวัยเด็กทิ้ง เข้าโรงเรียนเวทมนต์ และจบที่ดูแลเจ้าอสูร – ตอนที่ 44 ยูจีน ถูกขอ

44 ยูจีน ถูกขอ

“ชั้นมีคำร้องสำหรับปาร์ตี้นักสำรวจของนาย นายได้โปรดรวมสมาชิกของนายได้มั้ย?” (อูเธอร์)

ครูใหญ่โรงเรียนปรากฏมากระทันหัน และพูดนี่

“…คำร้องแบบไหนครับ?” (ยูจีน)

“มันไม่ใช่อะไรใหญ่โต ชั้นจะอธิบาย เมื่อทุกคนอยู่ที่นี่” (อูเธอร์)

ครูใหญ่โรงเรียนแค่ยิ้ม และไม่พูดเกี่ยวกับรายละเอียด

น่าสงสัย…

ผมคิดเกี่ยวกับการแค่หาในโรงเรียนมั่วๆ และบอกเขา ‘ผมหาสองคนไม่เจอ’ แต่ผมเจอพวกเธอง่ายๆอย่างคาดไม่ถึง

ซาร่าอยู่ในห้องสภานักเรียน และซูมิเระอยู่กับเธอ

มันดูเหมือนพวกเธอดูสภาพของหอคอยซีนิทจากจอ

นั่นเมื่อผมได้เรียนรู้ ว่าอัศวินที่  2 ลอยด์ได้ถูกกำจัดโดยเอริเนียส

(หรือเหมือนกับ เอรินั่น ยังอยู่ที่ ชั้น 100…?) (ยูจีน)

บททดสอบของพระเจ้าปรติ พูดว่ามันจะใช้ 2-3 ชั่วโมงมากที่สุด

มันเป็นครึ่งวันแล้ว ตั้งแต่เธอถูกอัญเชิญ

เกิดอะไรขึ้นที่นี่เนี่ย?

“ครูใหญ่~ จารย์มีธุระอะไรเหรอ?” (ซูมิเระ)

“ราชาอูเธอร์…นั่นเรียกกระทันหันนะคะ” (ซาร่า)

ซูมิเระและซาร่า สับสน

ผมก็สับสนนะ

เรา 3 คนรวมกันในลานฝึกที่ 9 ที่หลังโรงเรียน

นี่เป็นลานฝึกที่อาจารย์ใช้ ดังนั้นปรกติแล้วมันล็อค และนักเรียนเข้าไม่ได้

“งั้นตอนนี้ เธออยู่ที่นี่แล้ว” (อูเธอร์)

ครูใหญ่อูเธอร์มองเรา

และจากนั้น พูดอย่างช้าๆ

“ยูจีน ซาร่าคุง ซูมิเระคุง ชั้นอยากให้นายสู้กับเจ้าอสูร” (อูเธอร์)

“งั้นมันเป็นนั่นจริงๆ” (ยูจีน)

“…เจ้าอสูร” (ซาร่า)

“เอ๋?!” (ซูมิเระ)

3 เรา มีการตอบสนองที่ต่างกัน

ซาร่ามองตรงไปที่ครูใหญ่

มันดูเหมือนมันไม่ได้คาดถึง สำหรับซูมิเระ เธอตกใจพร้อมด้วยปากของเธอเปิดกว้าง

“ฟุมุ ยูจีนและซาร่าคุงไม่ตกใจ มันง่ายที่จะบอกว่าซูมิเระคุงตกใจ” (อูเธอร์)

ครูใหญ่แปรงหนวด

“เออออ๋?! แน่นอนว่าเราไม่อยากสู้เจ้าอสูร!! ไม่ใช่นั่นถูกเหรอยูจีนคุง ซาร่าจัง?!” (ซูมิเระ)

“ราชาอูเธอร์ นี่เป็นคำร้องขอช่วยเหลือกับประเทศศักดิ์สิทธิ์คาลเดียมั้ย?” (ซาร่า)

เมื่อได้ยินการตอบสนองของเรา ราชาอูเธอร์  ทำหน้าเหมือนจะพูดว่าเขาคาดถึงนี่แล้ว

“แน่นอน มันไม่ได้บังคับ นายปฏิเสธได้ถ้านายต้องการ และวก็ให้ชั้นได้ตอบคำถามของเธอ ซาร่าคุง นี่ไม่ใช่คำร้องขอช่วยเหลือไปที่ประเทศศัดิ์สิทธิ์ แต่ มันเป็นข้อเสนอจากโรงเรียน 12 อัศวินทำการเตรียมการกับเจ้าอสูร มันมีแผนจะเริ่มใน 2 วัน แต่กำหนดการสำหรับเจ้าอสูรเอริเนียส จะมีในพรุ่งนี้ และดังนั้นเอง ชั้นได้มาคุยกับบนาย 2 คนที่มีบททดสบของพระเจ้าถูกระงับไว้ก่อน” (อูเธอร์)

ราช่าอูเธอร์ ตอบโดยไม่สงวนตัว

“เราพูดเกี่ยวกับเจ้าอสูรในตำนานนะคะ ไม่ใช่มีคนนี่เหมาะสมกับงานมากกว่าเหรอ?” (ซาร่า)

ซาร่าสร้างคำถามที่มีเหตุผล

“สหภาพนักสำรวจ ได้เรียกนักสำรวจแรงค์ S แต่มันยากที่จะรวบรวมพวกเค้าน่ะ เห็นมั้ย ขณะที่สำหรับแรงค์ A พวกเค้าจะไม่เสนอการต่อสู้ที่ถูกต้อง ดังนั้นเราปฏิเสธการท้าทายของพวกเค้า” (อูเธอร์)

“แต่เเราแรงค์ B นะ…?” (ยูจีน)

ชัดเจนว่าราชาอูเธอร์รู้นี่ แต่อย่างน้อยผมจะพูดถึงมัน

“ฮ่าฮ่าฮ่า! นายเรียบร้อยจัง สำหรับบางคนที่เล็งไปที่ชั้น 500 ไม่จำเป็นต้องสงวนตัวหรอก ยูจีน สำหรับนาย ไม่มีอะไรต้องกลัวเกี่ยวกับเอริเนียสนี่ ใช่มั้ย?” (อูเธอร์)

“นั่น…อื้ม จริง” (ยูจีน)

ส่วนตัวแล้ว ผมไม่มีเสี้ยวขอความกลัวเอริ

แต่ซูมิเระและซาร่านั้นอีกเรื่อง

เมื่อผมมองดูหน้าของพวกเธอ ซูมิเระส่ายหัว และซาร่าดูเหมือนจะครุ่นคิด

อย่งน้อยพวกเธอก็ไม่ได้ดูเหมือนจะชอบความคิดนั้น

“ครูใหญ่ ผมขออภัย แต่เราจะปฏิ—” (ยูจีน)

“งั้นตอนนี้้ ให้ชั้นได้อธิบาย ว่าทำไมปาร์ตี้ของนาย สมบูรณ์แบบสำหรับการปราบเจ้าอสูร!” (อูเธอร์)

ราชาอูเธอร์พูดทับผม

“สมบูรณ์แบบ?” (ซูมิเระ)

ซูมิเระเอียงหัวของเธอ

มันไม่นาน ตั้งแต่ผมได้เป็นนักดาบเวทย์

ซูมิเระ มาถึงโลกนี้ไม่นาน

ซาร่ามีดาบตกทอด แต่ทักษะดาบของเธอกลางๆ

มันยังไม่ใช่ปาร์ตี้นักสำรวจ ที่สู้เจ้าอสูรได้

ครูใหญ่อูเธอร์ดีดนิ้ว

เมื่อเขาทำ จอยักษ์ปรากฏกลางอากาศ

“นี่…ภาพสดจากชั้น 100” (ยูจีน)

มีป่าดำนิล ปรากฏอยู่บนจอ

เจ้าอสูร…อยู่นั่น

เธอหลับอย่างเนือยๆบนเปลญวนที่อยู่ยอดต้นไม้

เธอพึมพำในการหลับของเธอ ด้วย ‘มุนย้า มุนย้า’ ด้วยห้นาตาที่ดูสบายๆ

มันเป็นเอริคนเดิม

“เธอดูเหมือนแมวเลย” (ซูมิเระ)

“นั่นเจ้าอสูรในตำนานเหรอ…?” (ซาร่า)

ผมชินกับการเห็นนี่ แต่ซูมิเระและซาร่าสับสนที่นี่

“…หืม?”

เจ้าอสูรบนจอตื่นขึ้นกระทันหัน

“จึ!”

เธอชี้มา ‘ทางนี้’ ด้วยหน้าตาที่ไม่พอใจ และภาพสดร้าวและหายไป

“งั้นเธอก็รู้ว่าเราแอบดู” (อูเธอร์)

ครูใหญ่อูเธอร์ ยักไหล่

“งั้นตอนนี้ ชั้นคิดว่าพวกนายเรียนนี่จากชั้นเรียนของนายแล้ว แต่เอริเนียส เป็นนางฟ้าเอก ที่รับใช้อยู่ใต้เทพธิดาแห่งไม้ เฟรย่า ในดินแดนสวรรค์ เพราะนั่น เธอเชี่ยวชาญในเวทย์ไม้ ป่าดำที่เธอเห็นในภาพสดตอนนี้ คือบาเรียมีชีวิตที่ใช้เวทย์ไม้ เราลงมือเจ้ากับเจ้าอสูรไม่ได้ ตราบใดที่เวทย์ไม้นั้นยังอยู่ นักสำรวจแรงค์ S มิเชลคุง และอัศวินที่ 2 ลอยด์คุง ถูกจับไว้โดยป่าดำ และถูกจับเป็นตัวประกัน” (อูเธอร์)

“อืม…ตัวประกันโอเคมั้ย?” (ซาร่า)

ซาร่าถาม กังวล

“ไม่มีปัญหาตรงนั้น สหภาพยูเนี่ยน และ 12 อัศวิน ดูเหมือนจะจับตามองอยู่ และมันถูกรายงานว่า พวกเค้าทั้งหมด ยังมีชีวิตอยู่” (อูเธอร์)

ซาร่าและผมโล่งใจกับคำพูดของครูใหญ่อูเธอร์

ผมไม่มีความมั่นใจ ที่จะสามารถมีปฏิสัมพันธ์กับเอริได้เหมือนก่อนหน้า ถ้าเธอได้ช่วงชิงชีวิตของนักเรียน

“งั้นตอนนี้ ซูมิเระคุง อะไรคือจุดอ่อนของเวทย์ไม้?” (อูเธอร์)

“ออออุ่ เวทย์ไฟ—อ๊ะ!” (ซูมิเระ)

สีหน้าของซูมิเระเปลี่ยน กับคำพูดของครูใหญ่

“นั่นถูกแล้ว! มากกว่านั้น เธอเป็นอีฟริท ซูมิเระคุง คนที่สมบูรณ์แบบ ที่่จะเผาป่าดำ!” (อูเธอร์)

“ได้โปรดรอก่อน ครูใหญ่ แล้วเกี่ยวกับตัวประกันล่ะ?” (ยูจีน)

ผมค่อนข้างจะคุ้นเคยกับเวทย์ไฟของซูมิเระ

แต่การควบคุมของเธอเกือบจะเป็นของมือใหม่อยู่แล้ว

จากใจ ผมเห็นได้แค่อนาคต ที่เธอจะเผาทุกอย่าง ไปด้วยกันกับตัวประกัน

มันจะดี ถ้าผมปกป้องพวกเขา ด้วยเวทย์บาเรียได้ แต่โชคร้ายที่ผมเก่งกับการปกป้องคนเดียว แต่ไม่ใช่หลายคน

“นั่นเป็นเมื่อซาร่าคุง เข้ามามีบทบาท ดาบตกทอดที่มีชื่อ ‘เมตตา’ ดาบนั้นเยี่ยมในเรื่องป้องกันมากกว่าโจมตี ดาบแห่งความเมตตามากเท่าไหร่ ที่เธอทำซ้ำได้ ซาร่าคุง?” (อูเธอร์)

“…20 เป็นขีดจำกัดของหนู” (ซาร่า)

“ผู้ใช้้คนก่อนที่ชั้นรู้จัก ควบคุมดาบแสงได้อย่างอิสระ 999 เล่ม มีตัวประกันอยู่ 23  ชั้นอยากจะให้นายทำกับอีก 3 คนด้วยความกล้า” (อูเธอร์)

“คนที่ควบคุมดาบแสงได้ 999 เล่ม คือเจ้าของดาบแห่งความเมตตาคนแรก! มันเป็นไปได้มั้ยว่าจารได้เจอเธอน่ะ ราชาอูเธอร์?” (ซาร่า)

“ใช่ มันไม่เหมือนกับว่าชั้นสนิทกับเธอ แต่มีเวลาที่เธอมีเป้าหมายไปที่หอคอยซีนิท” (อูเธอร์)

“เข้าใจแล้ว…” (ซาร่า)

ซาร่าไม่มีคำพูด

ผมไม่รู้มากเกี่ยวกับคาลเดีย แต่เธอต้องเป็นบุคคลที่ยอดเยี่ยม

“งั้นตอนนี้ หน้าที่ของนายสำคัญที่สุด ยูจีน เมื่อซูมิเระและซาร่า ช่วยตัวประกัน นายต้องรับมือกับเอริเนียส” (อูเธอร์)

“…เออ่อ จารรู้ใช่มั้ยว่าใครเป็นคนที่ผมยืมมานา ครูใหญ่?” (ยูจีน)

ดาบไฟ ที่ผมยืมมานาจากซูมิเระ

และจากนั้น มีดาบความมืด ที่ผมยืมมานาจากเจ้าอสูร

ไม่มีทางที่ผมจะชนะ คนที่ผมยืมมานา

“นายมีความคิดที่ผิดแล้วนี่่ ยูจีน” (อูเธอร์)

ครูใหญ่อูเธอร์ ยิ้มอย่างกล้า

“ฟังนะ นายไม่ได้สู้เจ้าอสูรในฐานะฮีโร่ นี่เป็นบททดสอบขอพระเจ้า ที่ถูกมอบให้นักสำรวจ โดยหอคอยซีนิท ไม่มีความจำเป็น ที่จะต้องเอาชนะ นายแค่ให้พลังของนายถูกรับรู้” (อูเธอร์)

“นั่นจริง แต่…” (ยูจีน)

แต่ยังไงล่ะ?

ครูใหญ่อูเธอร์ กระซิบในหูผมตอบคำถามของผม

“ชั้นเห็นมาจากภาพสด มันดูเหมือนนายยืมดาบมานาที่สร้างจากมานาของซูมิเระคุง แต่ไม่ใช่การควบคุมมานาของเจ้าอสูรของนาย ยังขาดไปเหรอ? นายหายใจไม่ทัน ด้้วยแค่การเหวี่ยงเดียวนะ รู้มั้ย?” (อูเธอร์)

“…”

มันจริงเหมือนที่เขาพูด ดังนั้นผมพูดอะไรกลับไปไม่ได้

“นายมีโอการที่นี่ สู้ด้วยเจตนาที่จะทำให้ตัวเองดีขึ้น แล้วก็…” (อูเธอร์)

“แล้วก็เหรอ?” (ยูจีน)

มีอย่างอื่นอีก?

“ชั้นไม่รู้ ว่า 12 อัศวินจะเอาชนะบททดสอบกับเอริเนียสได้มั้ย” (อูเธอร์)

“ไม่มีทางน่า” (ยูจีน)

ผู้คุ้มกันของเมืองดันเจี้ยน

ถ้าอัศวินที่แกร่งที่สุด 12 คนทำไม่ได้ ใครจะไหวล่ะ?

“มันได้สงบสุขมาหลายศตวรรษแล้วตอนนี้ ทวีปใต้ไกลจากทวีปอสูร ที่เจ้าอสูรใช้ชีวิตอยู่ พวกเค้าแน่นอนว่าจะมีไฟในการต่อสู้แรกกับเจ้าอสูร  ชั้นจะไม่มีทางเลือก นอกจากจะก้าวเข้าไป ถ้าบางอย่างเกิดขึ้น แต่ถ้าตัวราชาเอง เปิดเผยความแข็งแกร่งของเขา แรงกดดันของอาณาจักรและประเทศศักดิ์สิทธิ์จะเพิ่มขึ้น ถ้านักเรียนของโรงเรียน เอาชนะบททดสอบของเจ้าอสูร เมืองดันเจี้ยนจะมั่นคง” (อูเธอร์)

ครูใหญ่พูดสบายๆที่นี่นะ แต่ผมรู้สึกว่าบางอย่างแปลกไป

“ครูใหญ่…เป็นไปได้มั้ยว่าจารมีปัญหาน่ะ?” (ยูจีน)

“ใช่แล้้ว ชั้นมี” (อูเธอร์)

เขายักไหล่ของเขา ดูเหมือนคนที่ห่างเหินปรกติแบบเขา

แต่มันกวนใจผม

เขาดูจะบังคับตัวเองที่นี่

ได้เลย

“รับทราบ” (ยูจีน)

ผมติดหนี้ใหญ่กับครูใหญ่

ในาการสอบเข้าโรงเรียนเวทมนตร์ไลเคียน ผมเกือบจะถูกปฏิเสธ เพราะผมมีแค่มานาขาว

คนที่บอกคนที่ดูแลการสอบ ‘ถ้าชั้นจำไม่ผิด  ควรจะมีการสอบพิเศษ’ คือครูใหญ่

และจากนั้น สายตามารวมที่ผม… และผมถูกกล่าวหาาว่าเป็นคนโปรด หรือมีคนอิจฉาผม แต่เขาฟังผม เมื่อผมปรึกษากับเขา

ผมจะจ่ายความดีด้วยความดี

“ชั้นคิดอยู่ว่าชั้นจะรับบททดสอบของพระเจ้า กับเจ้าอสูรเอริเนียส… นั่นโอเคกับตัวเธอมั้ย ซูมิเระ ซาร่า” (ยูจีน)

“…ชั้นแค่ต้องเผาต้นไม้ ใช่มั้ย?” (ซูมิเระ)

“คนที่ถูกจับเป็นตัวประกัน คือสมาชิกสภานักเรียน ชั้นจะไม่พูดว่าไม่ ในฐานะประธานสภานักเรียน” (ซาร่า)

ซูมิเระพูด ไม่สบายใจเล็กน้อย

ซาร่าพยักหน้า ด้วยหน้าที่มีความมุ่งมั่นที่กล้าแกร่ง

“โออ้ นายจะทำมันเหรอ?! อย่างที่คาดกับยูจีน!” (อูเธอร์)

เขาตีไหล่ผม แรงด้วย

“ได้เลย บททดสอบจะเป็นพรุ่งนี้ ชั้นจะฝึกนาย จนกว่าจะถึงตอนนั้!” (อูเธอร์)

“””เอ๋?”””

เรา 3 ถามอีกครั้ง กับคำพูดของครูใหญ่อูเธอร์

คนนี้พูดว่าอะไรนะเมื่อกี้?

“เออ๋ แต่ จะไม่มีการเปลี่ยน ในแค่วันเดียวนะ” (ซูมิเระ)

“ซ-ซูมิเระจัง?! การมีราชาอูเธอร์ สอนตัวเธอส่วนตัวเป็นบางอย่างที่ไม่น่าเชื่อเลยนะ  รู้มั้ย?!” (ซาร่า)

นั่นแหละ ซูมิเระล่ะ…

เธอไม่สงวนตัวเลย แม้ว่าจะกับครูใหญ่

“ตัวชั้นเองก็เป็นนักเวทย์ด้ว้ย ดังนั้นชั้นรู้ ชั้นจะให้เธอยืมอุปกรณ์เวทย์ที่ชั้นเก็บไว้เป็นสมบัติ ซูมิเระคุง มันจะเป็นบางอย่าง ที่จะเปลี่ยนมือสมัครเล่นคนไหนๆ ให้เป็นผู้เชี่ยวชาญเวทย์เลย” (อูเธอร์)

“เอ๋?! มีบางอย่างแบบนั้นเหรอ?! เย้!!” (ซูมิเระ)

ซูมิเระ ไร้เดียงสาและมีความสุขที่นี่

ขณะที่สำหรับผมและซาร่า เรามองหน้ากันด้วยหน้าที่ซีด

อุปกรณ์เวทย์ ที่ราชาอูเธอร์ของเมืองดันเจี้ยนเก็บไว้เป็นสมบัติ

มันน่าจะเป็นประเภททที่ว่า ซื้อประเทศเล็กๆได้ด้วยราคาของมัน

“อ้าา แต่หนูต้องคืนเงินมั้ย ถ้าหนูทำมันพัง?” (ซูมิเระ)

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ใช้มันยังไงก็ได้ที่ตามสบายลย ถ้ามันพัง หมายถึง มันได้ไปถึงอายุขัยของมันแล้ว” (อูเธอร์)

“โอเคค่ะ~” (ซูมิเระ)

〈ซาร่า อย่าถามราคานะ〉 (ยูจีน)

〈ตัวเรารู้…〉 (ซาร่า)

เรากระซิบหากัน และพยักหน้า

มันน่าจะเป็นราคา ที่ทำให้เธอแข็งอยู่กับที่

หรือเหมือนกับ ผมก็จะกลัวที่จะรู้ด้วย

“งั้นตอนนี้ พร้อมซาร่าคุงและยูจีน ชั้นเดาว่า ชั้นจะต้องหยิบดาบ หลังจากซักพักแล้ว” (อูเธอร์)

พูดนี่แล้วครูใหญ่อูเธอ พึมพำคำพูด ที่ผมไม่เคยได้ยินมาก่อน

วงกลมเวทย์สีทองโผล่มากลางอากาศ และดาบเวทย์ ที่ส่องแสงในสีรุ้งบางๆ ปรากฏจากข้างใน

ทันทีต่อมมา…

(?!) (ยูจีน)

ผมกลืนลมหายใจ

ผมจบที่การก้าวถอยหลัง โดยปฏิกิริยาตอบสนอง

ผมรู้สึกขนลุกทั้งตัว แค่จากการมองมัน

ดาบนั้นข่าวร้าย

ผมบอกได้เมื่อมองผ่านๆที่เดียว แน่นอนว่าบาเรียของผมจะบล็อคมันไม่ได้

“ด-ดาบสวรรค์: ลาวาเต็น…” (ซาร่า)

ผมสั่น กับคำพูดขอซาร่า

นั่นคือดาบสรรค์  ที่โผล่มาในตำนานเหรอ?

“มันเลียนแบบ ชั้นไม่มีของจริง” (อูเธอร์์)

ครูใหญ่อูเธอร์ พูดเหมือนไม่มีอะไร

“ทำไมจารมีบางอย่างแบบนั้นล่ะ…?” (ยูจีน)

“ถ้าชั้นจำไม่ผิด ชั้นได้มาจากประมาณชั้น 400 ชั้นว่า? จำไม่ได้จริงๆ” (อูเธอร์)

เขาบอกผมง่ายๆ

ไม่ดี

สมองผมประมวลคนนี้ไม่ได้เลย

ทำไมผมถึงลืมนั่นตลอดด?

งั้นตอนนี้ ชั้นเข้าไปล่ะนะ ยูจีน ซาร่าคุง เธอเข้ามาตอนไหนที่เธอต้องการก็ได้นะ ซูมิเระคุง ชั้นจะมอบอุปกรณ์เวทย์ให้เธอทีหลัง” (อูเธอร์)

พูดนี่เสร็จ มานาจำนวนที่น่ากลัว หมุนวนรอบตัวราชาอูเธอร์

กาฝึกดำเนินต่อไป ถึงเย็นของวันนั้น

■ตอบความคิดเห็น:

>พลังของเอริ อยู่ระดับท็อปของเจ้าอสูรเหรอ?

พลังของ 9  เจ้าอสูร ไม่ได้มีความต่างกันมาก นอกจากราชามังกรโบราณ

คนของทวีปตะวันตก: ราชาอมตะแข็งแกร่ง

คนของทวีปใต้เจ้านางฟ้าตกสวรรค์แข็งแกร่ง

เพราะทั้งหมด คนของที่นั้นๆ จะพูดว่า ‘เจ้าอสูรของเราแข็งแกร่งกว่า!’

บรรพบุรุษของแต่ละบ้านเกิด แข่งกันว่าใครเหนือกว่าอย่างเร่าร้อน

1 / 3

วายุ: สู้กับเอริ!? วันนี้มี 3 ตอนนะครับ

 แปลโดย: wayuwayu

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

ถ้าท่านชอบและอยากอ่านเพิ่ม โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปลด้วยนะครับ สปอนเซอร์ตอนให้อัพโหลดเพิ่มทันที แจ้งได้ทาง Facebook : “wayuwayu แปล”ครับ