ครั้งนี้ พวกเขาสามารถสังหารหมู่ซอมบี้ทั้งหมดในบริเวณนี้ได้ด้วยการใช้สารล่อซอมบี้ภายใต้การออกแบบแผนการอย่างสมบูรณ์แบบ ใช้เวลารวดเร็วเกินกว่าที่จะจินตนาการถึง ทุกคนทำงานกันอย่างเป็นกระบวนการและระบบ ไม่การชะงัก และดำเนินไปอย่างรวดเร็ว
และแน่นอนว่า ไม่มีใครบาดเจ็บ!
“นี่มัน…” ชินหยวนเบิกตากว้าง กลืนน้ำลายอึกด้วยความตื่นเต้น “กองซากศพซอมบี้เป็นหมื่นๆตัว แต่กลับไม่มีใครตายเลย?!”
ชูฮันจ้องชินหยวน มันมีแววตาดูถูกในสายตาของชูฮัน ราวกับว่าชินหยวนเหมือนเด็กน้อยที่พึ่งจะได้เจอกับโลกกว้างที่แท้จริง “กองทัพเขี้ยวหมาป่าไม่เคยมีจำนวนผู้เสียชีวิตมากกว่าจำนวนซอมบี้ที่ตาย”
“เฮือก!”
ทันใดนั้นชินหยวนก็รู้สึกหน้าซีดสลับแดงก่ำจนแทบจะเป็นลมอยู่แล้ว ในที่สุดชินหยวนก็สามารถขัดขืนอาการมึนที่ถาโถมเข้ามาอย่างหนักได้
การรับมือกับฝูงซอมบี้จำนวนมากโดยไม่มีผู้บาดเจ็บเลยสักคน นั่นได้กลายเป็นลักษณะนิสัยของกองทัพเขี้ยวหมาป่าไปแล้ว
ชินหยวนนที่พึ่งได้ประสบการณ์กับสถานการณ์เช่นนี้เป็นครั้งแรกไม่สามารถระงับความตกใจตั้งแต่แรกเริ่มจนจบได้ ทุกอย่างที่เขาได้ประสบเจอในวันนี้มันเหมือนกับโลกใบใหม่ ความรู้ความเข้าใจเดิมที่เคยมีถูกโค่นล้มลงอย่างสมบูรณ์
ช่างน่าตกใจจริงๆ!
ฆ่าซอมบี้เป็นหมื่นๆตัวโดยไม่มีใครได้รับบาดเจ็บเลยสักคน ไม่ต้องพูดถึงว่าการจัดการกับพวกซอมบี้สัตว์ตัวเล็กๆที่วิ่งพล่านซุกซ่อนอยู่ตามซอกนั่นมันยากแค่ไหน แล้วไหนจะการเปิดเผยสารล่อซอมบี้ที่ทำให้ชินหยวนรู้ถึงความหวังที่ไม่มีที่สิ้นสุด เขาช็อคอย่างมาก
มันเป็นไปได้มั้ยที่จะยึดครองเมืองกลับมาจากซอมบี้ได้?
แน่นอนว่ามันเป็นไปได้เพราะชูฮันได้เริ่มดำเนินการไปแล้ว!
ในขณะที่ชินหยวนกำลังใช้ความคิดอย่างร่องลอยอยู่และยังไม่ได้สติกลับคืนมา จู่ๆตัวเขาก็หลุดโพล่งถามออกมาอย่างกระทันหัน “ในเมื่อมันสามารถใช้ล่อซอมบี้ให้โดนเผาได้ งั้นกลยุทธ์นี้เราก็ไม่จำเป็นต้องใช้ควาสามารถของคนในการสู้เลย มันไม่จำเป็นเลยสักนิด ในเมื่อเรามีอาวุธเทคโนโลยีขนาดนี้ ทำไมต้องเปลืองทรัพยากรไปกับการสร้างอาวุธให้มนุษย์ใช้ฆ่าซอมบี้อีก?”
ทันทีที่คำถามของชินหยวนโพล่งออกมา เสียงตะโกนกู่ร้องกับชัยชนะของทหารทุกคนก็ค่อยๆซาลงทันทีภายในไม่กี่วินาที…
“ฮ่าฮ่าฮ่า!” และจู่ๆมันก็มีเสียงหัวเราะเบิดโพล่งออกมา ดังสนั่นไปทั่ว
“นายหัวเราะอะไรห่ะ?” ชินหยวนที่โกรธจัด หน้าตาแดงก่ำ “มันผิดตรงไหน? นี้มันเสียกำลังคนเปล่าๆ!”
หลังจากทีชินหยวนพูดจบ ทุกคนก็หัวเราะโพล่งออกมาทันที หลายคนหัวเราะจนต้องเอามือกุมท้องด้วยความปวด
ชูฮันขี้เกียจเกินกว่าจะอธิบายอะไรให้คนนี้ฟังอีก เพียงแค่หันหน้าไปเผชิญหน้ากับเหล่ากองทัพเขี้ยวหมาป่าของเขาและออกคำสั่ง “เผาศพวกมันให้หมดและเก็บคริสตัลทั้งหมดมาด้วย”
หลังจากได้ยินคำสั่งของชูฮัน ทันใดนั้นชินหยวนก็หยุดชะงักทันที เขาสะดุ้งอีกครั้งหนึ่ง ความรู้สึกของการไร้พลังอำนาจตกลงสู่หัวใจเขาทันที ความชื่นชมที่มีต่อชูฮันยิ่งเพิ่มขึ้นเข้าไปอีก
ก่อนหน้านี้ที่อาการช็อคโจมตีเขาอย่างรุนแรง มันทำให้เขาลืมเลือนเรื่องคริสตัลไปอย่างสนิทใจเลย มันเป็นที่รู้กันดีว่าคริสตัลนั้นฝังแน่นอยู่ในกระโหลกของซอมบี้ แม้องค์ประกอบของมันจะยังไม่ได้เป็นที่ทราบกัน แต่ในเมื่อมันเติบโตขึ้นในร่างของซอมบี้ แสดงว่าคริสตัลน่าจะเป็นอินทรียวัตถุชนิดหนึ่งที่ประกอบด้วยสสารที่ไม่รู้จัก และวัตถุนี้ถ้าโดนความร้อนไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันจะต้องถูกทำลายอย่างแน่นอน
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมปฏิกิริยาของทหารกองทัพเขี้ยวหมาป่าถึงเป็นเช่นนั้น ประเด็นที่ชินหยวนพูดถึงนั่นมันแสดงออกถึงระดับสมองของคนพูดชัดเจน!
ด้วยเหตุนี้ ชูฮันจึงไม่เพียงแต่คิดกลยุทธ์ในการรบมา แต่ชูฮันยังเป็นคนที่คำนึงถึงปัจจัยทุกอย่างโดยรอบอย่างรอบคอบ เมื่อเทียบกับชูฮัน ชินหยวนนั้นรู้สึกอับอายขายขี้หน้าที่สุดในชีวิตเหลือเกิน
ทำไมช่องว่างระหว่างเขากับชูฮันถึงได้ใหญ่โตขนาดนี้?!
สองวันถัดมา กองทัพเขี้ยวหมาป่าสามารถแก้ไขปัญหาซอมบี้นับหมื่นๆตัวในอีกพื้นที่ได้ด้วยความเร็วที่แทบไม่น่าเชื่อ
ชินหยวนกลายเป็นศรัทธาต่อชูฮันและนับถือชูฮันเป็นไอดอลที่เขานับถือมากที่สุด ความภักดีของชินหยวนที่มีต่อชูฮันนั้นพุ่งทะลุสูงถึง 80% ไปแล้วอย่างไม่น่าเชื่อ ความรู้สึกอันรุนแรงที่มีต่อชูฮันอย่างกระทันหันนั้นทำให้ชินหยวนก็ตกใจกับตัวเองเหมือนกัน วันถัดมา ชินหยวนก็จากเมืองอันลูไปและกลับไปที่ค่ายเขี้ยวหมาป่าเพื่อเตรียมข้อมูลให้พร้อม
ทีมกุ้งเสือดำเองก็จากไปเมืองอันลูไปเช่นกันโดยไม่มีข้อยกเว้น พวกเขามีหน้าที่สอนวิธีในการสร้างกำแพงให้แก่เหล่าทหารของกองทัพเขี้ยวหมาป่าอย่างเป็นขั้นตอน เพราะถึงอย่างไรแล้วพวกเขาก็เป็นทีมพิเศษที่ประกอบไปด้วยเหล่ามนุษย์สายพันธุ์ใหม่รวมตัวกันทั้งหมด และพวกเขาก็ถูกฝึกโดยชูฮัน
ทั้ง 400 คนที่ได้รับคำสั่งให้ไปที่หมู่บ้านทางใต้ของเมืองอันลูเพื่อนำชิ้นส่วนเฟอร์นิเจอร์มาเองก็กลับมาตรงเวลาเช่นกัน และหลังจากกลับมาแล้วพวกเขาก็ต้องเรียนรู้กลยุทธ์การป้องกันหอคอยต่างๆที่ทั้ง 300 คนใช้ไปในการสังหารซอมบี้ก่อนหน้านี้
ด้วยการนำก่อนหน้านี้ของชูฮันและความสามารถในการเรียนรู้อย่างรวดเร็วของทหารกองทัพเขี้ยวหมาป่า ประกอบกับการสนับสนุนอย่างเต็มพลังจากทีมยิงปืน ชูฮันจึงไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่ไปอีกสองสามวัน กองทัพเขี้ยวหมาป่าสามารถจัดการปัญหาเองได้
เหลาเกาแห่งแผนกโลจิสติกส์ยังคงเดินทางจากค่ายเขี้ยวหมาป่ามาที่พื้นที่ในเมืองอันลูเพื่อทำหน้าที่ส่งของให้กับกองทัพเขี้ยวหมาป่าอยู่ทุกวันเหมือนเดิม พวกเขาต้องนำส่งสารล่อซอมบี้ที่มีการเร่งการผลิตอยู่ทุกวัน และทุกครั้งที่เขาได้เข้ามายังเขตพื้นที่ของเมืองอันลู เขาสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงที่เปลี่ยนไปอย่างน่าประหลาดใจในทุกๆวัน
ด้วยเหตุนี้ ความภักดีและศรัทธาที่ทุกคนมีต่อชูฮันจึงเพิ่มขึ้นไปอีกระดับ มันคือการเปลี่ยนแปลงแห่งยุคสมัยอย่างแท้จริง!
ชูฮันที่ในที่สุดก็โล่งใจที่จะจากมาจากกองทัพเขี้ยวหมาป่า ในที่สุดเขาก็สามารถผ่อนคลายได้อย่างแท้จริงๆและมุ่งหน้ากลับไปที่ค่ายเขี้ยวหมาป่า
แผนกหน่วยข่าวกรองได้ทำการเก็บรวมรวบข้อมูลรายบุคคลของเหล่าทหารผ่านศึกอพยพพันกว่าคนที่มาจากค่ายเจียนอี๋ได้สำเร็จ และตอนนี้พวกเขากำลังทำการขัดกรองจำแนกข้อมูลส่วนบุคคลอย่างเข้มข้น
ในวันที่ชูฮันเดินทางกลับมาถึงค่ายเขี้ยวหมาป่า ชินหยวนเองก็ส่งข้อมูลส่วนบุคคลอย่างระเอียดของทหารผ่านศึกกว่าพันคนให้กับชูฮัน จากข้อมูลที่ได้รับมาจากชินหยวนชูฮันได้รับทหารผ่านศึก 800 คนเข้ากองทัพเขี้ยวหมาป่าทันที ส่วนที่เหลืออีก 200 คนถูกนำไปรวมกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของค่ายเขี้ยวหมาป่า
ตอนนี้จำนวนของทหารในกองทัพเขี้ยวหมาป่าพุ่งกระฉูดขึ้นไปที่จำนวน 1,500 คนแล้ว ความเร็วของการกวาดล้างซอมบี้ในเมืองอันลูนั้นเร็วอย่างกับจรวด ในเวลาเดียวกันชูฮันก็ไม่ได้ละทิ้งอิทธิพลส่วนตัวของชินหยวนที่มีต่อเหล่าผู้คนของเขา แต่ชูฮันกลับมอบหมายหน้าที่ให้ชูฮันรับผิดชอบจัดการทหารของชินหยวน 800 คนที่เข้าร่วมกับกองทัพเขี้ยวหมาป่า
การกระทำของชูฮันครั้งนี้ไม่เพียงแต่ทำให้เหล่าเจ้าหน้าที่ระดับสูงของค่ายเขี้ยวหมาป่าตกใจ แต่ยังทำให้ชินหยวนรู้สึกท่วมท้นและซาบซึ้งเข้าไปอีก ความภักดีที่มีต่อชูฮันเพิ่มขึ้นอีกครั้ง แทบจะเทียบเท่ากับเฉินช่าวเย่!
ดังนั้นกองทัพเขี้ยวหมาป่าที่มีทหาร 1,500 นายก็เดินหน้ากวาดล้างเมืองอันลูให้สะอาดต่อไป ไม่นานชินหยวนและทหารของเขาก็เริ่มคุ้นเคยกับวิธีการต่อสู้และกลยุทธ์ของกองทัพเขี้ยวหมาป่า เมื่อเหล่าทหารผ่านศึกที่มาใหม่ 800 คนเริ่มปรับตัวได้ ความเร็วของการกวาดล้างของกองทัพเขี้ยวหมาป่าก็รวดเร็วเกินกว่าที่ใครจะจินตนาการได้…
หลังจากจัดการกับปัญหาวุ่นวายซับซ้อนทั้งหลายเสร็จ เวลาก็ผ่านไปสองวันและโมเซอชูฮันรอคอยการมาถึงอยู่ ในที่สุดก็ปรากฏตัวขึ้นในระยะสายตาของทีมสอดแนมของค่ายเขี้ยวหมาป่า!
