นักดาบนุ่มนิ่มกับพลังโจมตีศูนย์ ~ถูกออราเคิลเพื่อนวัยเด็กทิ้ง เข้าโรงเรียนเวทมนต์ และจบที่ดูแลเจ้าอสูร – ตอนที่ 91 บททดสอบกระทันหัน

นักดาบนุ่มนิ่มกับพลังโจมตีศูนย์ ~ถูกออราเคิลเพื่อนวัยเด็กทิ้ง เข้าโรงเรียนเวทมนต์ และจบที่ดูแลเจ้าอสูร

91 บททดสอบกระทันหัน

 15 – 19 นาที

—สัตว์สวรรค์: มังกร 9 หัว ไฮดรา

จากตำนานปรัมปราโบราณ มันเป็นมอนสเตอร์ผู้สืบทอดเลือดของราชาเทพเจ้า ไทฟอน

ผมอยากจะคิดว่ามันไม่ใช่สิ่งมีชีวิตปรัมปรา แม้ว่าชื่อมันเหมือนกัน แต่เซอร์เบอร์รัสที่ผมเจอเมื่อวันก่อนก็เป็นมอนสเตอร์เดียวกันกับทำนานปรัมปรา

มันพูดกันว่ามันถูกกำจัดโดยการรุกรานของเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์ซามะในสงครามดินแดนสวรรค์ และถูกผนึกอยู่ใต้ก้นอบิส ทาร์ทารอส…เห็นว่า

นั่นทำไมแม้ว่าชื่อของมันถูกเรียกว่าไฮดรา มันน่าจะเป็นตัวที่เผ่าเดียวกันหรืออะไรบางอย่างแบบนั้น…

(ระบบอัญเชิญของหอคอยยอดสูงสุดไปตลอดทางถึงทาร์ทารอส ผู้ที่จะปรากฏจะเป็นไฮดราจังจากตำนาน ทำเต็มที่นะ ยูจีน☆) (เอริ)

(…จริงจังเหรอ?) (ยูจีน)

เอริพูดด้วยน้ำเสียงเมินเฉย

ความหวังของผมถูกขยี้อย่างเป็นโศกนาฏกรรม

“…ฉันจะปราบไฮดรา” (แคลร์)

แคลร์ซามะประกาศนี่หลังจากได้รับความสงบกลับมา

แต่เสียงของเธอเกร็งๆจากก่อนหน้า

“เราควรช่วยด้วย”

“ไม่มีทางเลือกนอกจากนำความแข็งแกร่งของเราเข้าด้วยกัน”

“ชัดเจนว่าจะมีรางวัลจากสมาคม ถูกไหม?”

คนผู้พูดคือนักสำรวจระดับ S

“เราแค่ให้แคลร์ซังรับภาระทั้งหมดไม่ได้”

“เราต้องสู้นี่ด้วยทั้งหมด 12 อัศวิน”

“นั่นพูดแล้ว แต่มันมีครึ่งของ 12 อัศวินอยู่ข้างนอกนั่นและรักษาม่านพลังกลยุทธ์นะ”

และ 12 อัศวินที่เหลือ

พวกเขาคือกำลังต่อสู้ผู้แข็งแกร่งที่สุดในเมืองดันเจี้ยนและเป็นที่สุดท้าย

พูดอีกอย่าง ความพ่ายแพ้ไม่ถูกอนุญาต

อัศวินที่ 1 มองดูพวกเขาแล้วพยักหน้าเบาๆ

“ราชาอูเธอร์ ไม่มีการเปลี่ยนแผน เราจะปราบไฮดราและทำลายวงกลมอัญเชิญมอนสเตอร์ ขออนุญาตถูกส่ง” (แคลร์)

“…………”

อาจารย์ใหญ่อูเธอร์กลายเป็นเงียบดั่งเขาคิดบางอย่าง

“ราชาอูเธอร์?” (แคลร์)

“มีอะไรหลายอย่างที่ฉันต้องเพิ่มเติมก่อนปฏิบัติการเริ่ม” (อูเธอร์)

“นั่นจะเป็นอะไร?”

หนึ่งใน 12 อัศวินถามราชาอูเธอร์

“สัตว์สวรรค์ปรากฏในชั้นหนึ่งของหอคอยยอดสูงสุด พูดอีกอย่าง หยดน้ำชุบชีวิตถูกใช้ได้ แต่พิษจากไฮดราคือพิษถึงชีวิตซึ่งรักษาไม่ได้ที่ฆ่าได้แม้กระทั่งเทพเจ้า มันอาจเป็นไปได้ที่หยดน้ำชุบชีวิตจะไม่ได้ผล และแม้ว่าเธอสามารถจะฟื้นคืนชีพ  แน่นอนว่าจะมีผลตามมาเหลืออยู่ หลีกเลี่ยงพิษของไฮดรามากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้” (อูเธอร์)

“”””……””””

หน้าตาของนักสำรวจระดับ S และ 12 อัศวินเกร็งไป ณ คำพูดนั้นของอาจารย์ใหญ่

หยดน้ำชุบชีวิตคืออุปกรณ์เวทมนต์มีผลเดียวกับกับเวทมนตร์ชุบชีวิตที่ใช้ได้ภายใน 24 ชัวโมงของการตายของคุณแค่ในชั้นต่ำกว่า 100 เพียงเท่านั้น

และมีโอกาสที่ประสิทธิภาพของมันต่ำกับไฮดรา

“มากกว่านั้น จำนวนมอนสเตอร์ในชั้น 1 เพิ่มขึ้นต่อไป ด้วยนั่นมาพิจารนาไว้:

ไม่ใช่ลำดับความสำคัญ มันคือ:

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้ไฮดราสู้ไม่ได้ด้วยผู้สร้างสันติ แต่เราคาดหวังให้มันอ่อนแอลงได้?” (อูเธอร์)

“มันจะไปได้ดีมั้ย? ถ้ามันเป็นเหมือนตำนานว่า ไฮดรามีความเฉลียวฉลาดสูง และผมไม่คิดว่ามันจะอนญาตให้ทำลายวงกลมเวทมนตร์”

“ถูกต้อง นั่นทำไมมีความจำเป็นต้องมี เหยื่อ -เพื่อล่อสัตว์สวรรค์จากวงกลมเวทมนตร์” (อูเธอร์)

“เหยื่อ…?”

“นั่นถูกต้อง ไฮดราแพ้ในสงครามดินแดนพระเจ้า ดังนั้นมันเกลียดพระเจ้าของดินแดนสวรรค์ เหยื่อผู้เหมาะสมควรจะเป็นนักบวชชั้นสูงที่ได้รับพรอย่างยิ่งใหญ่จากเทพธิดา หรือนักเวทย์ที่มีมานาอันกล้าแกร่งถึงจุดที่ว่ามันทำให้ความหิวของสัตว์สวรรค์ผู้ถูกผนึกไว้ก้นอบิสมานานแสนนานพอใจ” (อูเธอร์)

“มีผู้สมัครคนไหนมั้ย?”

“ฉันคิดว่าอัศวินที่ 2 ลอยด์โดโนะผู้เคร่งเทพธิดาเทพธิและมีมานะสูงจะสมบูรณ์แบบ แต่…” (อูเธอร์)

“เขาก็ออกไปรักษาม่านพลังกลยุทธ์อยู่”

“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะไป” (แคลร์)

“เธอคือแกนของการบุก แคลร์ซามะ”

“ได้เลย! ฉันในฐานะของไพ่ตายควรจะ—” (อูเธอร์)

“”””ได้โปรดอยู่นิ่งๆ ราชาอูเธอร์!!””””

“…………อุมุ” (อูเธอร์)

ราชาอูเธอร์ถูกปฏิเสธ

แต่ผมกังวลโดยสีหน้าของ ‘คนหนึ่ง’

คนที่เหมาะกับเงื่อนไขนั้นอย่างสมบูรณ์แบบ

“…อืม หนูจะเป็นเหยื่อ”

“เธอเหรอ?”

“เราใช้นักเรียนในฐานะเหยื่อไม่ได้ไม่ว่าเราจะสิ้นหวังขนาดไหน!”

“แต่หนูคือหนึ่งผู้เติมเต็มเงื่อนไขมากที่สุดในฐานะ ผู้จะเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ หนูได้รับพรจากเทพธิดาและมีจำนวนมานามากที่สุด” (ซาร่า)

ซาร่าเสนอชื่อตัวเธอเองอย่างที่ผมคิด

“เธอต้องไม่นะ ประธานซาร่า!”

“เธอพูดอะไรน่ะ ประธานซาร่า?!”

ผมพูดกับซูมิเระและไอริข้างผมระหว่างผมได้ยินสมาชิกจากสภาพยายามหยุดซาร่า

“ของโทษนะ ซูมิเระ ไอริ ฉันจะมุ่งหน้าออกไปนิดหน่อย” (ยูจีน)

“เอ๋ ยูจีนคุง?!” (ซูมิเระ)

“เดี๋ยว ยูจี้?!!” (ไอริ)

ผมมุ่งหน้าไปแท่นบรรยายที่อาจารย์ใหญ่และคนอื่นๆอยู่พร้อมด้วยเสียงลนลานของซูมิเระและไอริดังที่หลังผม

ผมใช้ก้าวเดินบนอากาศของแนววิชาเสียงสะท้อนสองสวรรค์และกระโดดเหนือนักสำรวจ

ผมยืนบนแท่นบรรยายไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น

“ซาร่า” (ยูจีน)

“ยูจีน! อะไรที่เธอกำลังทำ? เธอได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นอพยพไปกับคนอื่นและ—” (ซาร่า)

“ฉันจะเป็นเหยื่อกับเธอ ไปด้วยกันเถอะ” (ยูจีน)

“!”

ดวงตาซาร่าเปิดกว้าง

ผมรู้สึกเหมือนสีหน้าของเธอมันผ่อนคลายนิดหน่อย แต่ไม่นานก็กลับมาเป็นสีหน้าจริงจัง

“ชัดเจนว่าไม่ได้!” (ซาร่า)

“ยูจีนคุง ฉันมองดูยกของเธอก่อนหน้าด้วยเหมือนกัน มันดูเหมือนเธอฟื้นตวจากการบาดเจ็บของเธอแล้ว แต่การเป็นเหยื่อกับสัตว์สวรรค์มันบุ่มบ่ามไม่สำคัญว่าเธอจะคิดเกี่ยวกับมันอย่างไร” (ไอโซลด์)

ชัดเจนว่าซาร่าต่อต้านที่ผมอาสาเป็นเหยื่อ และอัศวินที่ 7 ไอโซลด์ซังก็ต่อต้านมันด้วย

แต่มันง่ายที่จะได้รับการอนุญาต

ผมแค่ต้องหว่านล้อมคนที่มีอำนาจสูงสุดที่นี่

“อาจารย์ใหญ่อูเธอร์ ผมเป็น ทางเลือกที่ดีที่สุด ในฐานะเหยื่อ ถูกมั้ย?” (ยูจีน)

“มุ?” (อูเธอร์)

ผมถามด้วยความมั่นใจ

เขาทำหน้าตางงงวยในพริบตา แต่จากนั้นเขาดูเหมือนจะจำบางอย่างได้

ผมได้ยินเสียงของบางคนวิ่งมาจากข้างหลังระหว่ากำลังรอคำคำตอบของเขา

ต้องเป็นซูมิเระและไอริ

“อะไรที่เธอพูดนั่นน่ะ ยูจี้?! เธอมันไม่มีความเป็นศาสนาเลยสักนิด! เธอจะโดดคาบเทววิทยา และบูชาเวลาเพื่อฝึกดาบตลอดเวลาเลย!” (ไอริ)

“เธอไม่มีมานาเยอะ ยูจีนคุง! เธอจะหมดเร็วมากๆโดยไม่มีมานาฉัน!” (ซูมิเระ)

“……”

ผมสงสัยว่าทำไม แต่คำพูดของซูมิเระและไอริทิ่มแทงผม

ซาร่าและไอโซลด์ก็กำลังมองดูผมด้วยสายตาตัดสิน

ผมทำดั่งผมไม่ได้สังเกตหน้าตาพวกเธอและคุยกับอาจารย์ใหญ่ต่อไป

“เวทมนตร์ม่านพลังของผม กันพิษ ของไฮดราได้อย่างสมบูรณ์ ถูกต้องมั้ย อาจารย์ใหญ่?” (ยูจีน)

“”””””หือ?!!!!””””””

ทุกคนขึ้นเสียงพวกเขาในความตกใจ

“เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยว! อะไรคือพื้นฐานของนาย?!”

“นายไม่ได้สู้กับไฮดรามาก่อน ใช่มั้ย?! นายไม่ควรแค่โยนคำพูดสุ่มๆออก—”

“การสอบเข้าโรงเรียนผมมันเป็นการสอบพิเศษเฉพาะสำหรับผู้คนที่มีแค่มานาสีขาวเพียงเท่านั้น หนึ่งในนั้นคือ ‘คุณจะสามารถอยู่โดยไม่เป็นไรในรพิษของไฮดราได้ไหม?’ ผมทำนั่นสำเร็จ” (ยูจีน)

“““““““““……”””””””””

เวลานี้ ทุกคนมองดูอาจารย์ใหญ่อูเธอร์

เขาทำหน้าค่อนข้างกระอักกระอ่วน

“อูเธอร์ซามะ…ท่านเอาข้อสอบบ้าบอเช่นนั้นลงไปในการสอบเข้าจริงๆเหรอ? แม้แต่ไปจัดหาพิษไฮดรามาได้ยังไง?” (แคลร์)

น้ำเสียงอัศวินที่ 1 ค่อนข้างต่ำ

“มันไม่ใช่นั่น แคลร์คุง ทันทีเมื่อฉันเห็นยูจีนฉันคิด ‘เขาคือหนึ่งผู้นั้น!’ เห็นไหม ฉันไม่มีคนมากมายผู้ดูแลคุกปิดผนึกที่ 7 ดังนั้นฉันคิดว่าจะมอบการสอบให้เขาระหว่างทำมัน…พูดถึงแล้ว ฉันนำพาของเก็บของโรซาลีคุงกลับมาเมื่อเธอผ่านชั้น 300 มัน 100 ปีก่อนแล้ว แต่มันเป็นชิ้นส่วนดีของสัตว์สวรรค์ที่ไม่เสื่อมไปตามอายุ—” (อูเธอร์)

“แยกระหว่างอะไรที่ทำได้และทำไม่ได้ไม่ได้หรือไง?! ยูจีนคุง เธอกันพิษอันรักษาไม่ได้ของไฮดราจริงๆเหรอ?” (แคลร์)

ผมขุดหาความทรงจำของการสอบกับคำถามของแคลร์ซามะ

“อืม… สอบม่านพลังคือ: กันพิษถึงชีวิตของไฮดรา คำสาปของแม่มดแห่งภัยพิบัติ และพิษกายของราชาอมตะ ผมสำเร็จมันทั้งหมด” (ยูจีน)

“…………”

ผมตอบด้วยอกผมยกสูงและอัศวินที่ 1 ซามะและคนอื่นๆดูผมดั่งดูสัตว์ประหลาด

แม้ว่าผมบอกพวกเขาจากใจ

“เข้าใจแล้ว… มีใครคนไหนที่ออกมาไม่เป็นไรแม้ว่าโดนพิษของไฮดราไหม…? ไม่มีทางที่จะเป็นอย่างนั้น หือ ช่วยไม่ได้ ฉันไม่เต็มใจที่จะทำนี่ แต่ฉันจะขอยูจีนคุงและซาร่าคุงให้เป็นเหยื่อ เราจะทำลายวงกลมอันเชิญมอนสเตอร์ในระหว่างเวลานั้น” (แคลร์)

อัศวินที่ 1 สรุปแผน

แต่มีบางคนผู้พูดขึ้นมา

“ฉ-ฉันจะไปด้วย! ฉันไม่แพ้ใครเลยเมื่อมันเป็นเรื่องจำนวนมานา!” (ซูมิเระ)

แม้แต่ซูมิเระก็อาสาเป็นเหยื่อล่อ

“ไม่ นั่นอันตะ—” (ยูจีน)

“ฉันไม่อยากถูกบอกนั่นมาโดยเธอ ยูจีนคุง! ตั้งแต่ทีแรก ชั้น 1 ไม่ได้มีแค่สัตว์สวรรค์ แต่มันก็มีมอนสเตอร์ 50,000 ตัวด้วยเหมือนกัน! อะไรที่เธอจะทำกับพวกมัน?! เธอมีเวลาที่ยากกับบ้านมอนสเตอร์ในชั้น 105 เมื่อมันมีแค่ 100 เท่านั้นถูกมั้ย?!” (ซูมิเระ)

ความเป็นจริงมาโจมตีผมในที่ซึ่งมันเจ็บ

มันจริงที่ว่าผมเป็นนักดาบที่ผมเชี่ยวชาญในหนึ่งต่อหนี่ง

ดาบศักดิ์สิทธิ์ของซาร่ากำจัดมอนสเตอร์ได้หลาายตัวในคราวเดียว แต่มันแค่ 10 หรือบางอย่างมากที่สุด

เราจะจำเป็นต้องมีพลังของนักเวทย์เพื่อจะกำจัดมอนสเตอร์มากกว่าร้อยตัว

มากกว่านั้น เวทมนตร์ของซูมิเระอยู่บนระดับเวทมนตร์กลยุทธ์รุก

“มันเพิ่มสู่ 60,000 แล้ว” (อูเธอร์)

อาจารย์ใหญ่อูเธอร์พึมพำ

ถ้าอย่างนั้นพื้นฐานแล้ว เขาให้พาซูมิเระไปกับเรา

(ปกป้องทั้งซาร่าและซูมิเระมัน… ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น) (ยูจีน)

มันไม่เหมือนว่าผมปกป้องพวกเธอตลอดเวลา

จริงๆแล้วกรณีส่วนใหญ่พวกเธอจะช่วยผม

“ได้เลย ไปกันเถอะ! ซาร่า ซูมิเระ!” (ยูจีน)

“เฮ้…ซูมิเระจัง อย่างมาโทษฉันทีหลังถ้าเธอกลัวแล้วร้องไห้” (ซาร่า)

“เธอพูดอย่างนั้น แต่เธอก็สั่นอยู่นะ ซาร่าจัง” (ซูมิเระ)

“ฉ-ฉันไม่ได้สั่น! เห็นมั้ย ขาเธอนั่นแหละสั่น ซูมิเระจัง!” (ซาร่า)

“อย่ามาจับฉันในที่แปลกๆซี่ ซาร่าจัง!” (ซูมิเระ)

ความตึงเครียดถูกฆาตกรรม

“เธอรอเดี๋ยวก่อน พวกเธอจะไปข้างหน้าไฮดราได้ยังไงถ้าพวกเธอจะเป็นเหยื่อ?”

หนึ่งใน 12 อัศวินถาม

“มันไม่เป็นไรที่จะใช้แค่เทเลพอร์ต ใช่มั้ย?”

“ถ้าเราทำอย่างนั้น เราจะทิ้งพวกเธอและกลับมา!”

“นั่นมันไร้ความรับผิดชอบเกินไป”

“ใช่ แม้ว่าพวกเธอเป็นเหยื่อ เราควรจะหาวิธีให้พวกเธอหนี”

“ถ้าอย่างนั้น เราควรมีผู้ใช้เทเลพอร์ตแล้วทำงานร่วมกันกับคนนั้น…”

“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะเป็นคนรับส่งของพวกเธอ!”

คนที่ยกมือคือประธานรีเบคก้า

มันจริงที่เธอเป็นผู้ใช้เทเลพอร์ตที่เชี่ยวชาญผู้เทเลพอร์ตคนหลายคนในทีเดียวได้

ผมรู้สึกว่าเธอไม่ใช่ผู้สมัครที่ผิด แต่…

“ประธานซาร่า นั่นเป็นไปไม่ได้” (ยูจีน)

ผมพูด

“ท-ทำไม?! ไม่พอใจกับฉันเหรอ ยูจีนคุง?!” (รีเบคก้า)

ประธานซาร่าดูตื่นตกใจ แต่ผมส่ายหัวไปข้างๆ

“ฉันจะพุ่งเข้าใส่ฝูงของมอนสเตอร์ด้วยทีมของฉัน ซึ่งจะให้ซูมิเระเผามอนสเตอร์ลง แต่…” (ยูจีน)

“ซูมิเระจังควบคุมมานาได้แย่ ดังนั้นเราก็น่าจะถูก เผาไปด้วย” (ยูจีน)

“““““““““……เอ๋”””””””””

ไม่ใช่แต่ประธานรีเบคก้าเปิดตากว้างแต่ก็ 12 อัศวินและเหล่านักสำรวจด้วย

“พลังของเวทมนตร์ไฟของซูมิเระอยู่ในระดับสูงสุดของมนุษยชาติ ระดับนักบุญ ฉันจะกันมันด้วยเวทมนตร์ม่านพลัง” (ยูจีน)

“ฉันแทบกันมันไม่ได้ด้วยการปกป้องจากเทพเจ้าของเทพธิดา พลังของดาบศักดิ์ฺสิทธิ์, และเวทมนตร์ม่านพลังของฉันเอง” (ซาร่า)

“ฉ-ฉันขอโทษ…ที่ใช้เวทมนตร์ได้แย่มาก…” (ซูมิเระ)

ความต้องการอย่างน้อยในการจะเข้ากลุ่มลุยคือ ‘สามารถป้องกันเวทมนตร์ไฟของซูมิเระ’

“…นั่นจะเป็นไปไม่ได้สำหรับฉัน” (รีเบคก้า)

ประธานรีเบคก้าห่อไหล

“ถ้าอย่างนั้นใครจะเป็นคนขนส่ง?”

“ฉันใช้เทเลพอร์ตและกับเวทมนตร์ระดับนักบุญได้…?”

ผมชำเลืองมองอาจารย์ใหญ่และเขากำลังคันอยากเสนอชื่อตัวเขาเอง

ไม่ อาจารย์ต้องไม่เข้าสู่แนวหน้า ดังนั้นได้โปรดอยู่เฉยๆ

“หืมม ถ้าอย่านั้น ฉันจะเป็นคนขนส่งยูจี้และทีมของเขา?”

“เอ๋?”

เสี่ยงอันไม่คาดถึงดังขึ้น

“ไอริ?” (ยูจีน)

“ท่านต้องไม่นะ! อะไรที่ท่านกำลังพูดกันนั่นน่ะ” (คามิลล่า)

ผู้ติดตามของเธอคามิลล่าชัดเจนว่าหยุดเธอ

ผมก็เห็นด้วยกับเธอ

“เธอใช้เทเลพอร์ตไม่ได้ ไอริ” (ยูจีน)

“ใช่ แต่ฉันได้นำตัวน้อยนี้มาด้วยกันกับฉัน… [อัญเชิญสัตว์ลึกลับ] มา ม้าส่งที่น่ารักของฉัน” (ไอริ)

ไอริวาดวงกลมเวทมนตร์อันเรียบง่ายในอากาศ

เมื่อเธอทำ มันส่องแสงเป็นสีทอง และม้ายักษ์ก่อมาจากแสง

มันไม่ใช้ม้าธรรมดา แต่เป็นม้าซึ่งมีปีกสีทอง

(เพกาซัส… มากกว่านั้น นี่คือ…) (ยูจีน)

ตัวเพกาซัสเองไม่ใช่สัตว์ในตำนานปรัมปรา แต่มานาอันมันมีอยู่ชัดเจนว่าต่างกัน

มานาที่ก้าวข้ามแม้แต่มังกร

ถ้ามีเพกาซัสแบบนี้…

“นี่คือสัตว์ในตำนานปรัมปราที่สืบทอดเลือด…ของสัตว์สวรรค์เพกาซัสที่ราชาเทพเจ้าจูปิเตอร์ซามะใช้เป็นม้าส่ง ม้าบินอมตะเพกาซัสที่ถูกส่งต่อมาให้จักรพรรดิของแกรนด์แฟลร์จากรุ่นสู่รุ่น พอมาคิดว่าเธอนำมันมาที่นี่” (อูเธอร์)

อาจารย์ใหญ่อูเธอร์ส่งเสียงของการชื่นชม มันต้องหมายถึงมันเป็นม้าส่งที่ดีเลย

มันจริงที่ว่าสัตว์ในตำนานปรัมปราที่จะทำหน้าที่ได้อย่างดีเป็นคนขนส่ง

“ตัวน้องนี่ควรสามารถขนเราสี่สู่แนวหน้า มันแม้แต่เลี่ยงมอนสเตอร์ในรอากาศได้ มอนเตอร์ปรกติจะไม่เข้ามาใกล้เนื่องจากกลัวมานาของน้องน่ารักนี้ถ้าให้เริ่มพูด” (ไอริ)

“อ-ไอริซามะ ท่านต้องไม่ทำ! ท่านเป็นแขกของเมืองดันเจี้ยน! เจ้าหญิงของจักรวรรดิไม่ควรเข้าไปเกี่ยวข้องกับปัญหาของเมืองดันเจี้ยน!!” (คามิลล่า)

คามิลล่าพยายามเกลี้ยกล่อมเธออย่างสิ้นหวัง

แต่สีหน้าไอริไม่เปลี่ยนไป

“คามิ เธอรู้นี่ ใช่มั้ย? เรามีหนี้ที่ต้องจ่ายราชาอูเธอร์สำหรับการปราบสัตว์อสูรผู้ยิ่งสใหญ่ก่อนหน้านี้ พ่อผู้ทรงเกียรติของฉันจะไม่หวังให้เก็บหนี้นั้นไว้โดยที่ไม่ได้จ่าย” (ไอริ)

“ต-แต่ ไม่มีความจำเป็นที่ต้องไปที่ซึ่งอันตรายด้วยตัวเองเลย…” (คามิลล่า)

“มันไม่อันตราย ฉัยจะนำพายูจี้และทีมเขาไปสู๋ที่ซึ่งเขาจำเป็นต้องไป และแค่รอขณะฉันรับมือกับอะไรๆ ฉันจะดูจากไกลๆดังนั้นฉันจะไม่ถูกโจมตีด้วยเวทมนตร์จากซูมิเระ นั่นใช้ได้กับเธอด้วยมั้ย ยูจี้?” (ไอริ)

เพื่อนวัยเด็กของผมพูดเหมือนไม่มีอะไร

แม้ว่าเธอเป็นผู้สืบทอดบัลลัก์…

แล้วก็ ผมรู้ว่าเธอจะไม่ยอมงอเมื่อเธอพูดบางอย่างแล้ว

เธอจะตามไปแม้ว่าถ้าผมปฏิเสธไป

ถ้าอย่างนั้น…

“ไอริ อย่ากดดันตัวเอง เข้าใจมั้ย? วิ่งหนีเมื่อมันอันตราย” (ยูจีน)

“ฉันรู้ ฉันไม่อยากถูกบอกนั่นโดยคนที่จะรีบเข้าไปในฝูงของมอนสเตอร์เป็นหมื่นๆระหว่างเป็นเหยื่อของสัตว์สวรรค์” (ไอริ)

เธอมาหาผมด้วยการตอบโต้อันมีเหตุผล

ผมมองดูซูมิเระและซาร่าและพวกเธอกระซิบ ‘มันยูจีนคุงเหมือนเดิม…’ และ 

‘ปฏิบัติการร่วมกันกับเจ้าหญิงของจักรวรรดิ… อะไรที่สตรีศักดิสิทธิ์ซามะจะพูด…?’

แต่พวกเธอไม่คัดค้าน

“อาจารย์ใหญ่อูเธอ อัศวินที่ 1 ซามะ เราพร้อมได้ทุกเวลา” (ยูจีน)

ผมพูดนี่และ…

“ยูจีน ฉันจะไม่ยกโทษให้นายเลยถ้านายตาย” (แคลร์)

“ยูจีนคุง มามีการคุยกันหลังจากเรื่องนี้สรุปลง” (อูเธอร์)

ผมได้รับการอนุมัติของอาจารย์ใหญ่และอัศวินที่ 1 ซามะ

ตอนนี้ที่เหลือทั้งหมดคือไป ณ ตำแหน่ง

“ถ้าอย่างนั้น ตอนนี้ ทุกคน เราจะเริ่มปฏิบัติการ” (แคลร์)

“““““““““ครับท่าน/ค่ะท่าน!!”””””””””

“““““““““อุโออออ้!”””””””””

12 อัศวินตอบกลับตรงกันข้ามกับเสียงลึกของนักสำรวจ

—นี่คือที่เควสฉุกเฉิน [ปกป้องเมืองดันเจี้ยนจากการแตกตื่นในหอคอยยอดสูงสุดและสัตว์สวรรค์] เริ่มได้อย่างไร

■ตอบความคิดเห็น:

>ไม่ใช่แม่มดสีแดงหรือ?

-เธอก็ถูกเรียกว่าแม่มดแดงสดด้วยเหมือนกัน 

<วายุ: อย่างแรกคริมสัน อย่างหลังเรด>

■ความคิดเห็นของผู้แต่ง:

(ภาพ จากซ้ายสู่ขวา – ซาร่า อิเกลเซีย โลดิส, ลีโอน่า เบียนชี่, และริต้า นางฟ้าเอก)

ผมสาย แต่นี่ตคือภาพคร่าวๆของตัวละครในเล่ม 2

ได้โปรดซื้อมันในร้านของหนังเธอถ้าท่านสนใจ!

แปลโดย: wayuwayu

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

ได้โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปล ติดตามข่าวสาร สปอนเซอร์ตอน ช่องทางติดต่อ Facebook : wayuwayu แปล / X : @wayutl

นักดาบนุ่มนิ่มกับพลังโจมตีศูนย์ ~ถูกออราเคิลเพื่อนวัยเด็กทิ้ง เข้าโรงเรียนเวทมนต์ และจบที่ดูแลเจ้าอสูร

นักดาบนุ่มนิ่มกับพลังโจมตีศูนย์ ~ถูกออราเคิลเพื่อนวัยเด็กทิ้ง เข้าโรงเรียนเวทมนต์ และจบที่ดูแลเจ้าอสูร

Status: Ongoing
นักดาบนุ่มนิ่มกับพลังโจมตีศูนย์ ~ถูกออราเคิลเพื่อนวัยเด็กทิ้ง เข้าโรงเรียนเวทมนต์ และจบที่ดูแลเจ้าอสูร (The Squishy Swordsman with Zero Attack Power ~Abandoned by His Childhood Friend Oracle, He Entered the Magic Academy, and Ended Up Looking After the Demon Lord~) นักเรียนตัวท็อป จากโรงเรียนทหารจักวรรดิ ยูจีน เซนต์ฟิลด์ เขามีความฝัน มันคือการได้เป็นดาบหลวง ของเพื่อนวัยเด็ก ไอริ แกรนด์แฟลร์ ผู้ที่มีเป้าหมาย ที่จะเป็นจักรพรรดิ และนำพาความเจริญรุ่งเรื่องยิ่งๆขึ้น สู่อาณาจักร แต่ฝันของเขาพังทลาย เนื่องจาก เขาขาดพรสวรรค์ ยูจีนไร้ซึ่งพรสวรรค์ และถูกทิ้ง โดยเพื่อนวัยเด็ก อย่างง่ายดาย เมื่อตกอยู่ในความสิ้นหวัง เขาเข้าโรงเรียนระดับสูงที่สุด ของศูนย์กลางโรงเรียนของอาณาจักร โรงเรียนเวทมนตร์ไลเคี่ยน ภายใต้ดุลยพินิจของพ่อของเขา ชีวิตของยูจีน จะถูกเคลื่อนไหวอย่างหนัก โดยการพบเจอในโรงเรียน ในท้ายที่สุด จะแปรเปลี่ยนเป็นคลื่น ที่จะลากทั้งทวีปไป…

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท