ตอนที่ 365 : แฟนคลับ
“แน่นอนว่าลุงหลี่ตั้งใจให้เป็นแบบนี้” หวังเย่าอดไม่ได้ที่จะนึกถึงหลี่ว่านเฟิง
หลี่ว่านเฟิงคงขอให้เตรียมห้องไว้ 2 ห้องเพื่อให้เขานอนแยกกับฟ่านฉิงเหมย
มันต้องเป็นแบบนี้แน่ ๆ !
เพราะหลี่ว่านเฟิงอยากจะแกล้งหวังเย่า
หลี่ว่านเฟิงรู้ว่าหวังเย่ากับฟ่านฉิงเหมยยังไม่ได้แต่งงานกัน การนอนในห้องเดียวกันนั้นเดาว่าหลายคนอาจจะไม่เห็นด้วย การเตรียมไว้ 2 ห้องคือทางที่ปลอดภัยที่สุดเพื่อไม่ให้คนอื่นเอาไปนินทาได้
หลี่ว่านเฟิงคงคิดไม่ถึงว่าถึงเตรียมไว้ 2 ห้อง แต่ทั้งสองคนก็เคยนอนด้วยกันมาแล้ว
กล่าวได้ว่าหลี่ว่านเฟิงคิดผิด เขาไม่คิดว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองจะพัฒนาขึ้นมาเร็วแบบนี้
“มันไม่ได้เป็นแบบที่ลุงคิดทุกอย่างหรอกนะ” หวังเย่าพึมพำ
ภายใต้การนำทางของทหารนั้น หวังเย่าและฟ่านฉิงเหมยก็ได้เลือกห้องพัก เมื่อเก็บของเสร็จทั้งสองก็ได้ออกมาเดินเล่นข้างนอก
เมื่อเห็นทั้งสองคนเดินออกไป หัวหน้าทหารรับจ้างก็รู้ว่าหน้าที่ของเขาหมดแล้ว
“ไปลาดตระเวนกันเถอะ ” เมื่อคิดแบบนั้น หัวหน้าทหารรับจ้างก็ได้พาคนของตัวเองเดินทางออกไป
แต่ตอนนั้นเองก็มีเสียหนึ่งที่ทำให้พวกเขาต้องหยุด
“หัวหน้า” ทหารรับจ้างหนุ่มคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหา สายตาของเขายังคงมองไปที่หวังเย่าและฟ่านฉิงเหมยที่เดินออกไป
“มีเรื่องอะไร เสี่ยวหลิว” หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างมองไปที่ชายหนุ่มที่ชื่อเสี่ยวหลิวแล้วถามขึ้นมา
“ชายคนตะกี้ต้องเป็นหวังเย่าแน่ ๆ ผมจำไม่ผิดหรอก ” เสี่ยวหลิวแสดงท่าทีดีใจออกมาราวกับเพิ่งเจอดารา
“ผู้ตรวจสอบเหมือนจะเรียกเขาว่าหวังเย่านะ แล้วทำไม ? ” หัวหน้าทหารรับจ้างคิ้วขมวดและมองไปที่เสี่ยวหลิว
“หัวหน้า คุณไม่เคยได้ยินชื่อผู้ตรวจสอบหวังเย่างั้นหรือ ? ” เสี่ยวหลิวเห็นว่าหัวหน้าสับสนจึงอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา
“เขาดังหรือ ? ” หัวหน้าถามขึ้นมา
“หัวหน้าไม่ได้ดูข่าวรึไง ? ” เสี่ยวหลิวถามขึ้นมาอีกครั้ง
“โทรศัพท์ฉันพัง ฉันยังไม่มีเวลาไปซื้อใหม่” หัวหน้าทหารรับจ้างเกาหัวและพูดขึ้นมา
“ไม่แปลกเลยที่หัวหน้าจะไม่รู้จักเขา” เสี่ยวหลิวแสดงท่าทีตื่นเต้นออกมา
“ในเมื่อหวังเย่าโด่งดัง งั้นนายบอกฉันทีว่าเขาโด่งดังได้ยังไง” หัวหน้าทหารรับจ้างวางอาวุธลงก่อนจะลากเสี่ยวหลิวนั่งลงกับพื้นแล้วถามขึ้นมา
เมื่อเห็นท่าทีเช่นนั้น เสี่ยวหลิวก็รู้สึกตลกแต่ก็ไม่กล้าหัวเราะออกมา
เสี่ยวหลิวปั้นสีหน้าจริงจังและพูดขึ้น
“ผู้ตรวจสอบหวังเย่าคือหนึ่งในสิบของผู้เยาว์ที่โดดเด่นในเมืองหัวเซี่ย..”
เมื่อได้ยินคำพูดของเสี่ยวหลิว สีหน้าของหัวหน้าทหารรับจ้างก็แสดงสีหน้าตกตะลึงออกมา
….
หวังเย่าและฟ่านฉิงเหมยได้เดินทางเข้าไปในป่า พวกเขาเดินทางข้ามภูเขาและข้ามแน่น้ำไปชมวิวทั่วทุกที่
ระหว่างทางหวังเย่าได้บอกฟ่านฉิงเหมยถึงเรื่องการทดสอบในอดีต
งูเกล็ดเลือด, วัวหิมะ, บัวหิมะน้ำแข็งและเรื่องอื่น ๆ หวังเย่าไม่คิดปิดบังมันจากฟ่านฉิงเหมย
ฟ่านฉิงเหมยได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มไม่หุบ
เมื่อเห็นท่าทีสดใสของเธอ หวังเย่าก็อดไม่ได้ที่จะก้มหน้าลงไปจูบที่ปากของเธอ
ฟ่านฉิงเหมยไม่ได้ผลักเขาออก เธอปล่อยให้ลิ้นของหวังเย่าแทรกเข้ามาในปากของเธอก่อนที่ลิ้นของทั้งสองจะพัวพันกัน
ทั้งสองจูบกันอยู่สักพักก่อนจะแยกออกจากกัน
ฟ่านฉิงเหมยหอบหายใจก่อนจะกรอกตาใส่หวังเย่าแล้วจัดเสื้อผ้าของตัวเอง
ตอนแรกก็แค่จูบแต่มือของหวังเย่าอยู่ไม่สุข มือของเขาลูบไล้ไปเรื่อยจนทำให้เธอต้องหน้าแดงขึ้นมา
โชคดีที่ไม่มีใครอยู่ที่นี่ด้วย
“นายนี่มันมือปลาหมึกจริง ๆ ” หลังจากที่จัดเสื้อผ้าแล้ว ฟ่านฉิงเหมยก็ฮึดฮัดใส่หวังเย่าก่อนที่จะพากันเดินทางต่อ
“ฉันมือปลาหมึกสินะ ได้ ฉันจะแสดงให้เห็นว่ามือปลาหมึกจริง ๆ น่ะเป็นยังไง ” หวังเย่าพูดจบก็รีบวิ่งไล่เธอทันที
“จับฉันให้ได้ก่อนเถอะ”
“อย่าหนีสิ ถ้าฉันจับเธอได้ ฉันจะสั่งสอนเธอเอง”
“รอจับฉันให้ได้ก่อน”
เสียงหัวเราะของทั้งสองดังก้องไปทั่ว
…
ตอนบ่ายหวังเย่าก็ได้กลับมาที่พักพร้อมกับฟ่านฉิงเหมย ไม่รู้ว่าทำไมตอนที่หวังเย่ากลับมาถึงที่พัก ทุกคนถึงได้มองมาที่เขาด้วยสีหน้าแปลก ๆ
สายตาของพวกนี้…เต็มไปด้วยความเคารพและตื่นเต้น
“มีอะไรเกิดขึ้น นายไปทำอะไรพวกเขา ? ” เมื่อเห็นแบบนั้น ฟ่านฉิงหมยก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่หวังเย่า
“ฉันอยู่กับเธอตลอด ฉันจะไปทำอะไรพวกเขาได้ยังไง” หวังเย่าเองก็สับสน
“ผู้ตรวจสอบหวังเย่า” เสี่ยวหลิวเดินเข้ามาหาหวังเย่าและพูดขึ้น
“หือ ? นายเป็นใคร ? ” หวังเย่ามองไปที่เสี่ยวหลิว เขารู้แค่ว่าเขาไม่รู้จักอีกฝ่าย
“ฉันเองก็มาจากโรงเรียนศิลาศักดิ์สิทธิ์ ฉันชื่อหลิวเว่ย” เสี่ยวหลิวมองไปที่หวังเย่าราวกับเจอดารา
“โอ้ คนจากโรงเรียนศิลาศักดิ์สิทธิ์” เมื่อได้ยินคำพูดของเสี่ยวหลิว หวังเย่าก็พอเข้าใจ ไม่แปลกเลยที่อีกฝ่ายจะรู้จักเขา
“นายเป็นหนึ่งในสิบผู้เยาว์ที่โดดเด่นของหัวเซี่ย นายคือไอดอลของฉัน ฉันน่ะเป็นแฟนตัวยงของนายเลยนะ” เสี่ยวหลิวพูดขึ้นด้วยตาที่เป็นประกาย
เป็นธรรมดาที่หวังเย่าจะรู้ว่าในอินเตอร์เน็ตนั้นมีแฟนคลับของเขาอยู่ แต่นี่เขาเพิ่งเจอตัวเป็น ๆ ครั้งแรก
“ ฮ่าฮ่า แฟนคลับนายสินะ ” ฟ่านฉิงเหมยยิ้มให้กับหวังเย่า ก่อนจะเดินเข้าห้องไป
หวังเย่าไม่อาจจะทำอะไรได้และได้แต่ยืนนิ่งภายใต้สายตาเลื่อมใสของเสี่ยวหลิว
“ทำไมฉันถึงได้รู้สึกเหนื่อยขึ้นมา…”
![เขาสั่งให้ข้าเป็นราชินี [ส่วนที่ 1]](https://i1.wp.com/novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/42701.jpg?resize=151,215 "เขาสั่งให้ข้าเป็นราชินี [ส่วนที่ 1]")
