ตอนที่ 367 : ตัดมิติ
“คนลามก” ฟ่างฉิงเหมยเดินไปที่โซฟาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำและรีบเก็บเสื้อผ้าเข้าไปในกระเป๋ามิติทันที
เธอกับหวังเย่าเพิ่งนอนด้วยกันเมื่อคืน แม้ว่าจะไม่ได้คิดอะไรมากแต่ยังไงซะเธอก็เป็นผู้หญิง เรื่องแบบนี้ก็ยังทำให้เธออายได้อยู่ดี
ถูกแล้ว แค่อายนิด ๆ เท่านั้น
ฟ่านฉิงเหมยไม่ใช่ว่าจะรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้ แต่ขนาดจ้าวเมิ่งซีก็ยังรักษาความบริสุทธิ์ไว้อยู่
“เจ้าคนลามก แกล้งฉันแบบนี้ตลอด ครั้งนี้ฉันจะสั่งสอนนายเอง ให้นายรู้ว่ารุ่นพี่น่ะเป็นยังไง” ฟ่านฉิงเหมยแสยะยิ้มออกมา
ฟ่านฉิงเหมยรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าและเดินออกจากห้องมุ่งหน้าไปที่ห้องของหวังเย่า ก่อนจะเคาะประตูเสียงดัง
“หวังเย่า เปิดประตูให้ฉันหน่อย ฉันอยากแสดงความรักกับนาย” ฟ่านฉิงเหมยพูดขึ้น
แต่เมื่อฟ่านฉิงเหมยเคาะประตูอยู่นานก็ไม่มีใครตอบรับ
“ไม่อยู่งั้นหรือ ? ” ฟ่านฉิงเหมยอดไม่ได้ที่จะคิดแบบนั้น
จากนั้นเธอก็มองไปรอบ ๆ ราวกับโจร เธอไขกุญแจและบิดลูกบิดก่อนที่สุดท้ายจะเปิดประตูเข้าไป หลังจากที่มองไปรอบ ๆ และพบว่าไม่มีใครอยู่ เธอก็แอบเข้าไปในห้องและปิดประตูทันที
สำหรับว่าทำไมเธอถึงมีกุญแจห้องนั้น แน่นอนว่าเพราะหวังเย่าเอาไว้กับเธอ เธอรู้ว่าหวังเย่าอยากให้เธอมานอนด้วย
นี่คือการแกล้งของหวังเย่า
เมื่อคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ก็ทำให้ฟ่านฉิงเหมยหน้าแดงขึ้นมาอีกครั้ง
ฟ่านฉิงเหมยเองก็คิดไม่ต่างจากหวังเย่าเช่นกัน
หลังจากที่พบว่าหวังเย่าไม่อยู่ในห้อง สุดท้ายเธอก็เดินไปที่เตียง
ตาคู่โตของเธอมองไปที่ร่างเล็ก ๆ บนโต๊ะ
เสี่ยวซวีกำลังกินน้ำยาพลังอยู่ มันได้หันกลับมามองเธอ
“น่ารักจริง ๆ …” เมื่อพูดจบ ฟ่านฉิงเหมยก็ไม่อาจจะควบคุมร่างกายตัวเองได้ เธอเดินเข้าไปหามันพร้อมกับยื่นมือเข้าไปหา เสี่ยวซวี
ริมลำธารแห่งหนึ่งในมิติภูเขาเขาวัว
“น่าอายจริง ๆ ไม่คิดเลยว่าสุดท้ายฉันจะเผลอออกจากมิติได้” หวังเย่ามองไปที่มือขวาของตัวเองที่ยังรู้สึกอุ่นอยู่เลย
“ ดูเหมือนว่าสกิลหลอมรวมมิติจะมีเวลาจำกัด 2 นาที ” หวังเย่าครุ่นคิด “ งั้นลองพักอีก 30 นาที เพื่อฟื้นฟูพลัง และค่อยกลับมาใช้อีก 2 นาที”
“นี่แค่เลเวล 1 ถ้าเลเวลมันเพิ่มขึ้นจนเวลาไม่จำกัดล่ะก็..” เมื่อคิดแบบนั้นหวังเย่าก็เริ่มสบายใจขึ้นมา “ แต่สกิลควบคุมมิตินี่ทรงพลังจริง ๆ มันสามารถเดินทางไปทั่วทุกที่ได้โดยที่ไม่มีใครเห็น” หวังเย่ามองไปรอบ ๆ และอดไม่ได้ที่จะพอใจ
ตอนที่หายไปจากห้องของฟ่านฉิงเหมย หวังเย่าก็ได้ใช้สกิลควบคุมมิติของเสี่ยวซวีและปรากฏตัวขึ้นที่นี่
บอกได้ว่าสกิลนี้ทรงพลังกว่าที่เขาคิดเอาไว้ บอกได้ว่ามันเป็นประโยชน์อย่างมากในการหลบหนี
“ฉันไม่รู้ว่าต้องใช้เวลารอฟื้นพลังของสกิลนี้นานเท่าไหร่ แต่ 30 นาทีอาจจะเพียงพอ งั้นมาลองดูกันอีกครั้ง” เมื่อคิดได้แบบนั้นมิติก็เกิดการผันผวนพร้อมกับหวังเย่าที่หายตัวไปอีกครั้ง
ภายในป่าของมิติภูเขาเขาวัว ร่างของหวังเย่าก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาในพริบตา
“ดูเหมือนว่าสกิลนี้ไม่ต้องใช้เวลาฟื้นพลัง” หวังเย่าคิด “แม้ว่าจะไม่ต้องใช้เวลาฟื้นพลัง แต่พลังกายที่ใช้ก็มหาศาล เดินทางได้แค่สองครั้งก็รู้สึกว่าได้ใช้พลังกายไปกว่า 1 ใน 3 แล้ว มันหมายความว่าฉันใช้สกิลนี้ได้ 6 ครั้งด้วยความแข็งแกร่งที่ฉันมีในตอนนี้” หวังเย่าพึมพำออกมา “สกิลเลเวล 1 เหมือนจะมีข้อจำกัดอยู่มาก ดูเหมือนว่าต้องเพิ่มเลเวลให้กับสกิลพวกนี้อีก” หวังเย่าวางแผนในใจ
“งั้นต่อไป….ก็ลองสกิลตัดมิติ ” หวังเย่ามองไปรอบ ๆ แล้วพูดขึ้นมา
หวังเย่าหลับตาลงพร้อมกับยื่นมือขวาออกไปด้านหน้า จากนั้นมิติก็ผันผวนขึ้นมา
“ตัดมิติ ! ”
ควับ !
มือขวาของหวังเย่าสะบัดออกไปพร้อมกับพลังที่มองไม่เห็นได้ระเบิดออกไปข้างหน้า
ต้นไม้ในระยะ 100 เมตร ตรงหน้าถูกตัดขาดจนหมดในทันที มันโค้นลงบนพื้นพร้อมกับเสียงที่ดังสนั่นเกิดขึ้น
ตูม !
เมื่อได้ยินเสียงนี้ หวังเย่าก็ลืมตาขึ้นก่อนจะเบิกตากว้าง เขาไม่คิดเลยว่าพลังของสกิลตัดมิติจะรุนแรงแบบนี้
ตอนนั้นเองหวังเย่าก็หน้าขาวซีด เขาพบว่าสกิลตัดมิติได้ใช้พลัง 2 ใน 3 ที่เขาเหลืออยู่ไปจนหมด พลังที่ต้องใช้ในสกิลนี้สูงจนน่าทึ่ง แต่ความรุนแรงก็สูงมากเช่นกัน
“ดูเหมือนว่าสกิลนี้จะต้องคิดให้ดีก่อนใช้ เพราะใช้พลังกายกว่า 2 ใน 3 มันดูมากไปหน่อย” หวังเย่าพึมพำออกมา
สุดท้ายเขาก็มองไปยังต้นไม้ตรงหน้าที่ล้มลงมาอยู่บนพื้นระนาว ต้นไม้พวกนั้นถูกตัดขาดจนเรียบราวกับโดนขวานอันคมกริบตัดขาดในคราวเดียว
“สกิลนี้ต้องใช้เวลาฟื้นพลังรึเปล่า ? ” หวังเย่าคิดแต่ตอนนี้เขาไม่มีพลังมากพอที่จะใช้มันอีกครั้ง
คงได้แต่ค่อยศึกษามันทีหลัง
เรื่องสำคัญที่สุดตอนนี้….
เมื่อมองไปยังต้นไม้จำนวนมากที่ถูกตัดขาด หวังเย่าก็ได้แต่ยิ้มแห้ง ๆ ออกมา
“ลุงหลี่คงไม่ใส่ใจกับเรื่องเล็กน้อยพวกนี้…”
เมื่อได้ยินเสียงดังจากการที่ต้นไม้ล้มลง พวกทหารรับจ้างที่ประจำอยู่ในมิติลับนี้ก็พากันมุ่งหน้าไปที่นั่นทันที
