Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย – ตอนที่ 771 หาทางออก

”แม่งนี่ล้อฉันเล่นเหรอไง?” แม้แต่ชูฮันก็อดไม่ได้ที่จะหลุดสบถออกมา เขาสามารถระเบิดฮูเหมิงฮาวทิ้งได้ต่อหน้าเลยด้วยซ้ำ “นายรู้มั้ยว่าใครเป็นคนสร้างที่นี่ขึ้นมา แล้วมันไว้ใช้สำหรับอะไร?”
ชูฮันจะไม่รู้ได้ยังไงเขาคิดว่าจุดประสงค์มันคงไม่ต่างกับคุกใต้ดินที่หุบเขาหยินหยางหรอก?
”ฉันไม่รู้ฉันไม่ค่อยสนใจด้านสถาปัตยกรรมเท่าไหร่” ฮูเหมิงฮาวนิ่วหน้า “แต่คำขอก่อนหน้านี้ของฉัน นายจะไม่คิดก่อนหน่อยเหรอ? แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าสถานที่แห่งนี่สร้างขึ้นมาเพื่ออะไร แต่ฉันรู้ว่ามันสำคัญมากสำหรับซาวชุนฮุย ถึงตอนนี้เขาจะไม่ได้อยู่ที่นี่แต่เขาจะต้องกลับมาสักวันอย่างแน่นอน และถ้าเขารู้ว่าที่นี่ถูกทำลายละก็เขายิ่งจะต้องรีบมุ่งหน้ากลับมาเพื่อตรวจสอบทันที”
”พูดต่อสิ”ชูฮันยืนล้วงมือใส่กระเป๋ากางเกง ท่าทางดูเหมือนไม่สนใจอะไร แต่ในใจนั้น…ที่แห่งนี่มันทั้งเข้มงวดและมีชั้นป้องกันมากมายขนาดนี้?ใครมันจะไปทำลายที่นี่ได้!
”อืมโอเค ถ้างั้น” ฮูเหมิงฮาวไม่รู้จะพูดอะไรไปพักหนึ่ง จากนั้นเขากระพริบตาปริบๆก่อนจะเอ่ยถามออกมา “นายอยากจะถามอะไรอีก?”
”ความคิดในหัวฉันมันเละเทะไปหมดแล้วเพราะนาย”ชูฮันถอนหายใจ ตัดสินใจยอมแพ้ต่อการดิ้นรนของตัวเอง “ฉันจะบอกนายตรงๆว่าจุดประสงค์ของฉันคืออะไร แล้วนายก็ใช้สมองฉลาดๆของนายคิดหาวิธีช่วยฉัน”
”ว่ามา”ฮูเหมิงฮาวยังคงทำตัวเหมือนหุ่นยนต์ หากก็ให้ความร่วมมือ มันยิ่งทำให้ชูฮันเหนื่อยใจเข้าไปอีก
”ฉันต้องการตามหาพ่อฉันและพาท่านกลับมานั่นคือเป้าหมายแรก” ชูฮันค่อยๆร่ายออกมา “อีกอย่างหนึ่งคือ ฉันต้องการขโมยโปรเจควิจัยของซาวชุนฮุยให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้ว่ามันจะน่าละอาย แต่เพราะฉันมีเวลาจำกัด ฉันต้องได้ข้อมูลให้มากที่สุดก่อนซาวชุนฮุย ฉันไม่สนว่าจะได้มาด้วยวิธีไหน”
”ฉันกลัวว่าพ่อของนายจะถูกคุมเข้มหนักมันคงต้องใช้แผนซ้อนแผนมากมายเพื่อช่วยเขาให้ออกมาได้ในครั้งเดียว” ฮูเหมิงฮาวขมวดคิ้ว “ส่วนเป้าหมายที่สองของนายที่จริงมันสามารถทำสำเร็จไปพร้อมกับตอนที่ช่วยพ่อนายออกมาได้”
”ยังไงล่ะ?”ตอนนี้ชูฮันเข้าสู่โหมดจริงจังแล้ว
”ฉันสามารถเข้าไปในสถาบันวิจัยได้หลังจากทำเป็นหาเรื่องเข้าไปขอพบซาวชุนฮุยที่จริงเขาไม่ได้ขังฉันและคนอื่นๆไว้ในกรงขัง นั่นก็ถือเป็นลางที่ดี ฉันคิดว่าเขาคงหวังว่าทุกคนจะทำงานให้เขาได้ ถึงอย่างไรแล้วความสามารถของฉันก็เหนือกว่าเขามากแต่เป็นเพราะฉันไม่มีEQมากพอที่จะขึ้นรับตำแหน่งระดับสูง” ฮูเหมิงฮาวเริ่มไล่ทีละขั้นตอน “ดังนั้นแค่ฉันยังคงอยู่ในสถาบันวิจัยต่อไปและก็จะคอยหาทางติดต่อพ่อนายไปด้วย ฉันจะทำงานจากข้างใน ส่วนนายก็ทำงานจากด้านนอก ทั้งสองเป้าหมายก็สามารถบรรลุได้”
แววตาของชูฮันมีไฟลุกโชนขึ้นมาหากมันก็แค่วูบเดียวก่อนจะหายไปอย่างรวดเร็ว “นี้มันเกินกว่าความสมดุลที่เราทำข้อตกลงกันไว้ บอกความต้องการของนายมาสิ?”
”ฉันแค่ชอบคนแบบนาย”ท่าทางของฮูเหมิงฮาวดูมีความสุขอย่างเห็นได้ชัด “ฉันมีแค่สองความต้องการ ตราบใดที่นายช่วยฉัน ฉันต้องการปลอมตัวอยู่ในสถาบันวิจัยต่อไป”.Aileen-novel.
”ฉันจะทำให้ดีที่สุด”แววตาจริงจังของชูฮันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นเลย
”ข้อแรกซาวชุนฮุย ฉันต้องการฆ่าเขา นายต้องไม่สนใจว่าเขาจะเป็นคนดีหรือไม่ดีสำหรับนาย” ฮูเหมิงฮาวค่อยๆเอ่ยออกมา ทุกๆคำและแววตาของฮูเหมิงฮาวแฝงความเคียดแค้นไว้อย่างชัดเจน
ชูฮันพยักหน้า”ได้”
เขาไม่ได้มีความรู้สึกใดต่อซาวชุนฮุยอยู่แล้วไหนจะเรื่องที่ซาวชุนฮุยทำให้คนที่มีการรับรู้ทางอารมณ์ต่ำจนแทบจะติดลบอย่างฮูเหมิงฮาวแค้นได้ขนาดนี้ แสดงว่าเรื่อวราวมันต้องเลวร้ายสุดๆ โดยไม่ต้องสนว่าในชาติที่แล้วซาวชุนฮุยจะเป็นคนที่ยิ่งใหญ่หรือเป็นเศษขยะ ชูฮันไม่จำเป็นต้องใช้ความรู้สึกเพื่อจัดการ
ถ้าฮูเหมิงฮาวสามารถช่วยพ่อเขาได้จริงๆต่อให้ต้องฆ่าสิบซาวชุนฮุยชูฮันก็จะฆ่าทันทีโดยไม่ทันได้กระพริบตา ประเด็นสำคัญคือซาวชุนฮุยมีความเชื่อมโยงกับหุบเขาหยินหยางซึ่งมันยิ่งทำให้ชูฮันต้องระวังตัวสุดๆ
”ข้อที่สองอาจจะยากมาก”ฮูเหมิงฮาวพูดพร้อมกับรอยยิ้มขมขื่น “ฉันต้องการให้นายช่วยฉันตามหาอันที่ดับหนึ่งของMensa ฉันต้องการให้เขาช่วยสร้างขาเทียมกลไกหุ่นยนต์ให้ฉัน”
ความสยองแทบจะปราฏขึ้นบนสีหน้าชูฮันทันทีเขาประหลาดใจมากจนพูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง
แต่เป็นเพราะชูฮันใช้ผ้าปิดหน้าเอาไว้ฮูเหมิงฮาวจึงไม่สามารถอ่านอารมณ์ของชูฮันออกได้ และตีความการเงียบของชูฮันไปอย่างผิดๆ ฮูเหมิงฮาวรู้สึกอายเล็กน้อย จึงรีบพูดขึ้นต่อทันที “ฉันรู้ว่าคนคนนี้ตามหาตัวได้ยากมากและมันใช้เวลานานกว่าจะสำเร็จ เพราะงั้นฉันจะช่วยนายก่อน”
ชูฮันงงสรุปว่าฮูเหมิงฮาวกำลังตามหาตัวเหอซางอยู่?
ถ้าฮูเหมิงฮาวรู้ว่าเหอซางอยู่ข้างนอกนี่เองและยังเป็นน้องชายของเขา มันจะเป็นยังไงกัน?
อย่างไรก็ตามชูฮันไม่ใช่ฮูเหมิงฮาวที่มีการรับรู้ทางอารมณ์ต่ำมาก ชูฮันเป็นคนที่ความคิดลึกซึ้งกว่าคนส่วนใหญ่ ดังนั้นถึงต่อให้เขาจะรู้ว่าตอนนี้เขาสามารถช่วยฮูเหมิงฮาวได้ แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะรอไปก่อนสักระยะหนึ่ง
เพราะอะไรที่มันได้มาง่ายเกินไปผู้คนมักจะไม่เห็นค่า มีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าฮูเหมิงฮาวจะมีทฤษฎีเพี้ยนๆบ้าบออะไรอีกในหัวถ้ารู้ว่าเหอซางอยู่ข้างนอก!
”ฉันไม่รู้ชื่อของคนคนนี้รู้แค่ว่าเขาเป็นอัจฉริยะทางด้านเทคโนโลยี” ฮูเหมิงฮาวไม่รู้ว่าชูฮันคิดอะไรอยู่ เขาจึงบอกข้อมูลทั้งหมดที่ตัวเองรู้ออกไป “เขาเป็นคนที่ฉลาดที่สุดในMensa ฉลาดขนาดที่สามารถสร้างกำแพงป้องกันในระบบไม่ให้ใครเข้าไปดูข้อมูลส่วนตัวของเขาได้ ฉันต้องเจาะระบบและทำงานหนักมานานมากกว่าจะได้เห็นแค่เสี้ยวเดียวของข้อมูลคนคนนี้ นั่นก็คือเขาเชี่ยวชาญทางด้านเทคโนโลยีที่สุด ส่วนอื่นๆฉันไม่รู้อะไรเลย แต่นายก็มีสถานะไม่ธรรมดา นายอาจจะไปเดินถามหาคนคนนี้ที่ซางจิงได้”
ชูฮันพยักหน้าตอบกลับไปเงียบๆ “สองเงื่อนไข ฉันตกลง”
”เยี่ยม!”ฮูเหมิงฮาวตื่นเต้นเป็นพิเศษ หน้าตาที่เคยซีดเผือดเพราะขาดสารอาหารมีเลือดสูบฉีดขึ้นเล็กน้อย “ด้วยวิธีนี้ฉันจะสามารถยืนได้อีกครั้ง แม้แต่เดินก็อาจจะเป็นไปได้ เขาคนนั้นจะช่วยฉันได้”
”อย่าพึ่งดีใจไปเรายังมีปัญหาพื้นฐานอยู่” ชูฮันขัดอารมณ์ของฮูเหมิงฮาว “เมื่อไหร่ที่นายจะได้เจอซาวชุนฮุยอีกล่ะ ไม่ใช่ว่าที่ผ่านมานายก็รอให้เขาปรากฏตัวอยู่เสมอเหรอไง?”
ฮูเหมิงฮาว…ด้วยเสบียงอาหารที่มีแค่นี้เขาจะอดตายซะก่อน…
”ใช่นั่นแหละคือปัญหา” ฮูเหมิงฮาวนิ่วหน้า
ในตอนนั้นเองจู่ๆชูฮันก็มีความคิดบางอย่างแวบขึ้นมาในหัว”นายเคยเป็นสมาชิกหลักของสถาบันวิจัยใช่มั้ย?”
”ใช่”ฮูเหมิงไม่เข้าใจคำถามของชูฮัน หากเขาก็พยักหน้าตอบไป
ทันใดนั้นชูฮันก็ยิ้มออกมา”ถ้างั้นลายนิ้วมือของนายก็สามารถปลดล็อคประตูข้างบนได้สิ?”
”ใช่”คำตอบของฮูเหมิงฮาวยิ่งทำให้ชูฮันอารมณ์ดีอย่างมาก “เพราะฉันพิการ ความสามารถในการหลบหนีของฉันจึงเป็นศูนย์ หากถ้ามีคนเข้ามาช่วยฉันพาออกไปมันก็เป็นอีกหนทางหนึ่ง ดังนั้นซาวชุนฮุยจึงจัดการให้ฉันมาอยู่สถานที่ที่ลึกที่สุดที่ฉันจะไม่สามารถหนีไปได้และค่อยๆตายไปช้าๆ”
”แล้วมันไม่มีทางออกอื่นแล้วเหรอ?”ชูฮันถามอีกครั้ง
”แน่นอนแต่มันถูกปิดตาย นอกจากซาวชุนฮุยกลับมา มันถึงจะเปิดใช้งานได้อีกครั้ง” ฮูเหมิงฮาวตอบไปตามที่รู้ หากจู่ๆเขาก็ตกใจแล้วนึกบางอย่างขึ้นได้ “แล้วนายเข้ามาได้ยังไง?”
”แน่นอนว่าอีกทาง”ชูฮันอดไม่ได้ที่จะยิ้ม
”ถึงฉันจะเข้ามาได้แต่ตอนนี้ฉันไม่สามารถออกไปได้แต่ในเมื่อลายนิ้วมือของนายสามารถเปิดประตูนั้นได้ ฉันเชื่อว่าสำหรับอัจฉรินะอย่างนาย นายจะน่าสามารถหาทางเปิดประตูให้ฉันได้สิ?” ชูฮันพูดไปยิ้มไป สำหรับอัฉจริยะที่ IQ สูงขนาดนี้ มันไม่น่าจะยากจนเกินไป