ตอนที่ 378 : ภูเขาอนันต์
หวังเย่ามองดูแผนที่และพบว่าแผนที่พวกนี้ไม่ได้ต่างกันมากนัก พื้นที่สำคัญส่วนใหญ่ในภูเขาก็ถูกบันทึกเอาไว้แล้ว
พื้นที่อันตรายนั้นเป็นพื้นที่สีแดงและมีเครื่องหมายตกใจเอาไว้เพื่อบอกผู้คนว่ามันคือพื้นที่อันตรายและอย่าเข้าไปที่นั่น
พื้นที่ทั้งสามคือรังสัตว์อสูร, ถ้ำประหลาดและลำน้ำอสูรซึ่งมีเครื่องหมายบอกว่าเป็นพื้นที่ที่อันตรายที่สุด
“เอาอันนี้แหละ ! ” หวังเย่าเลือกแผนที่ที่ละเอียดที่สุด
“นายต้องการอะไรอย่างอื่นรึเปล่า ? ฉันบอกแล้วว่าร้านนี้น่ะมีทุกอย่าง ของที่นี่มีคุณภาพสูง ป้าจะลดราคาให้กับนายด้วย..”
เมื่อเห็นว่าหญิงสาวกำลังจะพล่ามต่อ หวังเย่าก็รีบขัดขึ้นมา “เอาแค่แผนที่ก็พอแล้ว ฉันไม่ได้ต้องการอะไรอีก แล้วฉันจะกลับมาใหม่ครั้งหน้า”
เมื่อได้ยินแบบนั้นแม้ว่าจะเสียดายแต่หญิงสาวก็ยังรู้สึกดีใจอยู่ดี
“แผนที่นี่ราคา 500 เครดิตแต่ป้าจะลดให้นายเอง เอาแค่ 100 เครดิตก็พอแล้ว” สาวน้อยพูดจบก็ยื่นสายรัดข้อมือให้กับหวังเย่า
หวังเย่าไม่ได้พูดอะไรมากและทำการจ่ายเงินให้กับเธอทันที
“ขอบคุณ” หวังเย่าเก็บแผนที่เข้าไปในกระเป๋ามิติก่อนจะเดินออกจากร้านไป
“แล้วกลับมาใหม่นะ ป้าจะลดให้นายอีกแน่” หญิงสาวตะโกนขึ้นมา
หวังเย่าเดินออกมาโดยไม่ได้ตอบอะไรกลับไป
“ดูเหมือนว่าจะมีอัจฉริยะอีกคนที่เข้าไปในภูเขาอนันต์” หลังจากที่หวังเย่าหายตัวไปแล้ว หญิงสาวก็หรี่ตาลงและแสดงสายตาแปลก ๆ ออกมา
“เขาดูไม่ธรรมดา… เป็นคนที่น่าสนใจไม่น้อย…”
ตอนนั้นเองอยู่ ๆ ในร้านก็มีการผันผวนเกิดขึ้น
หวังเย่าได้ขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปแต่ในใจเขาก็รู้สึกว่าหญิงสาวคนนี้แปลก ๆ แต่สิ่งที่เขาไม่รู้คือหญิงสาวคนนี้ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน
สุดท้ายหวังเย่าก็ขี่รถมาถึงประตูทางทิศตะวันออกของเมือง เขาเก็บมอเตอร์ไซค์ไว้ในกระเป๋ามิติก่อนจะเข้ารับการตรวจสอบ
เมื่อออกมานอกเมืองก็จะพบกับภูเขานับไม่ถ้วน หวังเย่าก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะเดินหน้าต่อไป
หลังจากที่เดินมาได้สักพัก ก็ปรากฏให้เห็นพื้นดินที่มีแต่โครงกระดูกกระจัดกระจายเต็มไปหมด
กระดูกเหล่านี้เป็นของสัตว์อสูรและของมนุษย์ที่กระจายไปตามที่ต่าง ๆ
อากาศที่นี่อับและแสงก็มีเพียงน้อยนิด จึงทำให้ผู้คนรู้สึกอึดอัดตามไปด้วย
“ลองใช้นี่หน่อยละกัน” หวังเย่าดึงเฮลิคอปเตอร์ออกมาจากกระเป๋ามิติ สิ่งนี้เขาได้มาจากตอนที่ประมูลก่อนหน้านี้
แม้ว่าหวังเย่าจะไม่ค่อยได้ใช้เฮลิคอปเตอร์บ่อยสักเท่าไหร่ แต่มันก็มีระบบขับเคลื่อนอัตโนมัติอยู่ เขาจึงไม่เดือดร้อนมากนัก
เมื่อขึ้นมาบนเฮลิคอปเตอร์และเปิดระบบขับเคลื่อนอัตโนมัติ แล้วเฮลิคอปเตอร์ก็ได้บินออกไปอย่างรวดเร็ว สุดท้ายมันก็มุ่งหน้าไปที่ภูเขาด้านหน้า
หวังเย่ามองไปด้านล่างและพบกับพวกทหารรับจ้างมากมายที่เดินทางออกจากเมือง
ทหารรับจ้างเหล่านี้พากันมองไปที่เฮลิคอปเตอร์ที่บินผ่านหัวไป เมื่อเห็นแบบนั้น พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะอิจฉาขึ้นมา
วันนี้มีทหารรับจ้างจำนวนมากที่มุ่งหน้ามาที่ภูเขาแห่งนี้ เพราะพวกเขาอยากมาตรวจสอบสาเหตุที่สัตว์อสูรหายตัวไป แต่เท่าที่พวกเขาเดินทางออกมานี้ พวกเขาก็ยังไม่พบอะไรที่น่าสนใจเลย
ทหารรับจ้างพวกนั้นส่ายหน้าและไม่คิดจะเดินทางไปที่ภูเขาต่อ พวกเขาเลือกที่จะเดินทางกลับเข้าไปในเมืองเพื่อจัดการกับธุระของตัวเองแทน
…
เมื่อเฮลิคอปเตอร์บินมาถึงภูเขาหวังเย่าก็บังคับให้มันลงจอดที่พื้น ก่อนจะเก็บมันเข้าไปในกระเป๋ามิติ
เพราะหากยังบินต่อไป คงกลายเป็นเป้าเคลื่อนที่ได้ มันอาจจะมีอันตรายเข้ามาหาเขาได้ทุกเมื่อ
ถ้าหากไม่อยากเป็นเป้าก็อย่าทำตัวให้เด่นเกินไป
หลังจากที่เก็บเฮลิคอปเตอร์ไปแล้ว หวังเย่าก็ได้มองไปยังภูเขาตรงหน้าที่เหมือนกับทางเข้านรก เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะเดินหน้าเข้าไป
เขาระวังตัวอยู่ตลอดและไม่ผ่อนคลายเลยแม้แต่น้อย
เมื่อเข้ามาในภูเขา หวังเย่าก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นอับบางอย่าง ตอนนี้เขาดูเปลี่ยนเป็นคนละคน ไม่อวดดีเหมือนที่เคยเป็นมาก่อน แม้ว่าตอนนี้เขาจะมีความแข็งแกร่งระดับ S แล้ว แต่เขาก็ยังระวังตัวอยู่มาก ไม่ได้ผ่อนคลายและพร้อมรับมือกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดทุกเมื่อ
แท้จริงหวังเย่าก็เป็นคนแบบนี้
เป้าหมายในการมาที่นี่ของเขาคือสำรวจพื้นที่อันตรายสามจุดบนแผนที่
นั้นก็คือรังสัตว์อสูร, ถ้ำประหลาดและลำน้ำอสูร สามพื้นที่นี้คือที่ที่เขาคิดจะไปสำรวจ
ในด้านความแข็งแกร่งแล้ว ตราบใดที่หวังเย่าระวังตัว มันก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรมากนัก เขายังมีสัตว์อสูรอยู่กับตัวด้วย
หลังจากมั่นใจในเรื่องความปลอดภัยแล้ว หวังเย่าก็เอาแผนที่ออกมาจากกระเป๋ามิติเพื่อตรวจสอบเส้นทาง
ที่นี่ยังเป็นเขตนอกอยู่ เขาต้องเดินทางอีกไกลกว่าจะไปถึงพื้นที่ทั้งสามได้
เมื่อได้เส้นทางคร่าว ๆ แล้ว หวังเย่าก็ได้เก็บแผนที่เข้าไปในกระเป๋ามิติแล้วเดินทางตามเส้นทางที่ได้วางเอาไว้
เขาเดินทางผ่านภูเขาและป่าที่หนาทึบมากมายได้อย่างรวดเร็วดั่งเงาที่พุ่งตัดผ่านไปทั่วทุกที่
