41 ยูจีน ได้สิทธิการท้าทาย
—มีระบบที่เรียกว่า ‘สัญญา’ ในโลกของเวทย์
มันเป็นระบบ ที่ถูกสร้าง ด้วยวัตถุประสงค์ ของทดแทนความขาดพรสวรรค์หรือความสามารถ ของบางคน
มันเป็นบางอย่าง ที่ผม นักดาบ ไม่สามารถจะได้รู้จัก แต่ผมได้รับรู้เกี่ยวกับมันหลังๆ
5 ประเภทของสัญญาทั้งหมด
-สัญญาคำพูด:ทางเทคนิคแล้วมันเป็นสัญญาทางคำพูด แต่ผลจะต่ำ ยกเว้นทั้งสองฝ่าย เชื่อใจกัน
-สัญญากาย: มันเป็นสัญญาที่ผลของมันจะถูกใช้งาน ด้วยความสัมพันธ์ทางผิวหนังของร่างกาย มันก็ถูกเรียกด้วยว่าสัญญารัก
-สัญญาเลือด: สัญญาที่ใช้งานระหว่างญาติหรือเขย ผู้ฝึกหัดเห็นว่าโอเคด้วยเหมือนกัน
-สัญญาชีวิต: สัญญาที่หนักที่สุด ถ้าเมื่ออีกฝ่ายหนึ่งตาย อีกคนจะตายด้วย ยังไงก็ตาม ผลที่คุณได้จากมันจะโดดเด่น มันเป็นสัญาที่ผิดกฎหมาย และถูกห้ามโดยอาณาจักรและประเทศศักดิ์สิทธิ์
-สัญญาวิญญาณ: สัญญาที่ทำไม่ได้ระหว่างคน ส่วนใหญ่ใช้งาน เมื่อคุณเสนอร่างกายให้พระเจ้าในดินแดนสวรรค์ ในการแลกเปลี่ยน ผู้ศรัทธา ได้รับความสามารถจากเทพธิดาแห่งโชคชะตา
พูดถึงแล้ว มันไม่ต้องพูดว่าสัญญาที่ผมได้ทำกับเจ้าอสูรเอริ คือ… สัญญากาย
ซูมิเระและผม สาบานที่จะพิชิตหอคอยซีนิท ซึ่งพิจารณาาได้ว่าเป็นสัญญาคำพูด
แต่มีการเปลี่ยน ในรายละเอียดของสัญญา
“ยูจีนคุง…♡”
ซูมิเระจูบผม
*บวู้มมมมมมมมม!!!*
ทอร์นาโดไฟที่น่ากลัวโผล่มา
“กย้าาาาาาา!!”
“กกกกกกกกกกกกกกี้!!”
เราอยู่ใน {ชั้น 80} รังราชินีอารัคเน
และอารัคเนที่ปกป้องราชินี ถูกเผาโดยเวทย์ไฟ ของซูมิเระ
มันเป็นเวทย์ที่เกิดขึ้น เมื่ออารมณ์ของเธอถึงขีดสุด แต่พลังมันเพิ่มขึ้น ทุกวันทุกวัน
ในชั้นที่นอกจากหัวหน้าชั้น มันจะสร้างปัญหาให้นกสำรวจคนอื่น ดังนั้นเราใช้มันไม่ได้
เราผ่านชั้น 70 แค่ไม่กี่วันก่อน แต่ด้วยสัญญากาย มานาลิงค์ของผมกับซูมิเระ ได้แรงขึ้นอย่างยิ่งใหญ่
ไขณะที่ปัจจุบัน ผมใช้ดาบไฟได้เกือบจะมีเวลาไม่จำกัด
แต่ผมเข้าใกล้อารัคเนไม่ได้ตั้งแต่ทีแรก เนื่องจากไฟที่ซูมิเระสร้าง
มากกว่านั้น…
(……คุซุคุซุคุซุคุซุ)
(……ฟุฟุฟุฟุฟุฟุฟุ)
(……คย้า! คย้า!)
เมื่อผมมานาลิงค์กับซูมิเระ ผมเริ่มได้ยินเสียงที่ประหลาด
ผมยืนยันกับซูมิเระ และมันดูเหมือน เธอไม่ได้ยินเสียงพวกนั้น
ซักพักหลังจากนั้น ราชินีอารัคเนโกรธจัด เพราะชั้น 80 เปลี่ยนเป็นทะเลเพลิง และโจมตีเรา
อารัคเนก็โจมตีจากทุกทิศ เพื่อที่จะปกป้องราชินี
แต่ส่วนที่น่าเศร้าสำหรับพวกมัน คืออาวุธที่ใหญ่ที่สุด คือไยแมงมุง
ถ้ามันโดน มันเป็นไยที่แกร่ง ที่จับได้แม้แต่มอนสเตอร์ขนาดใหญ่ แต่มันอ่อนแอกับไฟสุดขีด
พวกมันทั้งหมดไหม้ลงไป ก่อนที่พวกมันจะมาถึงเรา
“ไอ้บัดซบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ!!!”
“……”
ผมมาถึงด้านหลังของราชินีอารัคเน ที่เล็งตรงๆไปที่ซูมิเระ
และจากนั้น ผมยกดาบขึ้นสูง และเหวี่ยงมันลงในทีเดียว
“?!”
ราชินีอารัคเนรีบหันกลับมา แต่หัวของมันถูกตัดขาด ก่อนที่มันจะแม้แต่กรีดร้องได้
“—!!!”
“—–!!!”
“—!!”
อารัคเนที่เสียราชินี เริ่มที่จะกระจายตัว
เมื่อผมมองซูมิเระ และเธอมองกลับมาที่ผม ในความงุนงง ขณะที่เธอปล่อยไฟบนรอบช้างของเธอ
“………”
“ซูมิเระ ชั้นได้กำจัดหัวหน้าชั้นแล้ว ได้โปรดหยุดเวทย์ไฟเถอะ!” (ยูจีน)
“…หืมม? ยูจีนคุง…♡ เอาอีก♡” (ซูมิเเระ
“ซ-ซูมิเระ ใจเย็น!” (ยูจีน)
ซูมิเระเรียกร้องจะเอาอีกจูบ พร้อมหน้าตาที่งุนงง
ดูเหมือนเธอยังไม่ตื่นขึ้น จากการมึนมานา
—”ชัยชนะของผู้ท้าทายจ้ะ~☆ ยินดีด้วย~!”
เสียงนางฟ้าดังก้อง แต่มันดูหละหลวมมากกว่าปรกติเยอะเลย
“…ฮ่าา!” (ซูมิเระ)
แต่ซูมิเระ ดีดกลับมา ต้องขอบคุณเสียงนั้น
“อ้าหย๋า? มันจบแล้วเหรอ?” (ซูมิเระ)
“แทนที่จะเรียกว่าจบมัน เธอทำให้มันจบมากกว่าน่ะ…” (ยูจีน)
ผึ้งนักฆ่าที่ชั้น 70 และอารัคเนของชั้น 80 ทั้งหมดคือมอนสเตอร์ ที่เคลื่อนไหวเป็นฝูง
ประเภทของหัวหน้าชั้น ที่จะเอาชนะนักสำรวจ ใต้คำสั่งการของราชินีของพวกมัน
ปรกติแล้ว คุณจะต้องการการเตรียมการที่เหลือเฟือ และมีนักสำรวจจำนวนหนึ่ง แต่…
ผมมองดูรอบๆ และไฟของเวทย์ซูมิเระ ในที่สุดก็เร่มบางลงแล้ว
รังอารัคเนหลายร้อย ทั้งหมดถูกเผาลงไป
(ผู้ทำลายดันเเจี้ยน…) (ยูจีน)
ผมเป็นคนที่กำจัดราชินี แต่สปอตไลต์จริงๆ ควรจะเป็นซูมิเระ
“มาเล็งไปที่ชั้น 90 ค่อนะ และทำเต็มที่ของเราเล้ย!!” (ซูมิเระ)
ซูมิเระ ตื่นขึ้นจากการมึนมานา และยกมือของเธอ ระหว่างที่ ‘ฮิบ ฮิบ ฮูเร่’ อย่างกระฉับกระเฉง
มันดูเหมือนจะเป็นวัฒนธรรมของโลกคู่ขนาน
“เฮ้☆ ยูจีนคุง!” (ซูมิเระ)
“ว่าไง” (ยูจีน)
ไม่ว่ายังไง การสำรวจเป็นไปได้ด้วยดี
ซูมิเระรับมือกับมอนสเตอร์ลูกน้อง และผมกำจัดหัวหน้าชั้น
ปาร์ตี้ของเราพิชิตหอคอยซีนิท ด้วยความเร็วที่มองตามแล้วคอแทบหัก
◇โรงเตี๊ยมที่นักสำรวจรวมกัน: ศาลากะพงขาว◇
ซาร่าเดินทัพเข้ามา ระหว่างที่เราฉลองความสำเร้จชั้น 80 ของเรา
“เดี๋ยว!! ใจเย็น ซาร่าจัง! ไม่ใช่อย่างนั้น! มันเป็นมาตรการที่จำเป็น สำหรับการสำรวจ!” (ซูมิเระ)
“ฟุฟุฟุฟุ…ซูมิเระจัง ชั้นมันเป็นไอ้โง่ ที่เชื่อในตัวเธอ… ชั้นจะเปลี่ยนคนทรยศทั้งหมดไปสู่เศษฝุ่น ด้วยดาบศักดิ์สิทธิ์ของชั้น…” (ซาร่า)
“หยุด! หยู้ดดดดด! ดาบศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นอะไรที่สำคัญนี่ ใช่มั้ย?! ตัวเธอไม่ควรจะใช้นั่นแบบนั้น!” (ซูมิเระ)
“มันโอเค…ออราเคิลซามะ มอบการอนุญาตให้ใช้ตามใจหวังของชั้น ตอนนี้ ซูมิเระจัง ชั้นจะมอบบทลงโทษ หลังจากคำพูดของการสำนึกของเธอ…” (ซาร่า)
“ว้าย~! ชั้นจะถูกฆ่าแย้ว~!” (ซูมิเระ)
“นี่เป็นการลงโทษ การส่งบทลงโทษให้กับชะนีหาผัว…” (ซาร่า)
ตาของซาร่า ว่างเปล่า
ผมคิดว่ามันเป็นมุข แต่…
“ซาร่า งานของตัวเธอในสภานักเรียนเสร็จลงแล้วเหรอ?” (ยูจีน)
เมืื่อผมพูดกับซาร่า เธอโยนการจ้องอย่างแรงมาให้ผม
“ตัวเธอมันนิสัยไม่ดี ยูจีน! ทำบางอย่างแบบนั้นกับซูมิเระจัง เมื่อตัวเธอมีตัวเรา!” (ซาร่า)
“ซาร่า…ตัวเราอธิบายให้กับตัวเธอไปแล้วนา นั่นเป็นวิธีที่จะทำให้มึนมานาของซูมิเระสงบลง” (ยูจีน)
“ตัวเราได้ยืนยันกับบันทึกระบบดาวเทียมแล้ว! มันช่วยไม่ได้ กับหัวหน้าชั้น ของชั้น 70 แต่การจูบหลังจากนั้น มันจำเป็นจริงๆเหรอ?!” (ซาร่า)
“แม้ว่าตัวเธอจว่างั้น แต่เราพอทำได้กับมอนสเตอร์ระหว่างทาง ดังนั้น มันแค่กับหัวหน้าชั้นนะ?” (ยูจีน)
“เฮ้ ยูจีน ตัวเราก็เป็นสมาชิกของปาร์ตี้ด้วย ใช่ป๊ะ? ถ้าแบบนั้น ไม่ใช่จุดยืนเราควรจะเท่าเทียมกันเหรอ?” (ซาร่า)
“ซ-ซาร่า…?” (ยูจีน)
“ซาร่าจัง?!” (ซูมิเระ)
ซาร่าแก้มแดง และวางมือลงบนนแก้มของผม พร้อมสายตาที่มีเสน่ห์
และจากนั้น เธอเคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ขึ้นอย่างช้าๆ
เอ๋…? อะไรบนโลกนี้ที่เธอ…
“ทำอะไรน่ะ ซาร่าจัง?!” (ซูมิเระ)
“ตัวเธอน่ะแค่มอง ซูมิเระจัง -ความลึกซึ้งของรักของตัวเราและยูจีน” (ซาร่า)
“ฮ-เฮ้ย ซาร่า” (ยูจีน)
เธอเมาเหรอ? -คือที่ผมคิดจะถาม แต่แก้วไวน์บนโต๊ะนั้นว่างเปล่า
มันดูเหมือนเธอดื่มเหล้าที่ผมสั่ง
พูดอีกอย่าง เธอเมา
“ฟุฟุ” (ซาร่า)
เธอปาดผมไปทัดหู และหน้าของเธอเข้าใกล้ผม ระหว่างที่ผมนั่ง
“อะว้าว้า…” (ซูมิเระ)
ซูมิเระ ตาเปิดกว้างและลนลานเต็มที่
คนโรงเตี๊ยม ก็พูด ‘เกิดดอะไรขึ้น?’ และหันความสนใจมาที่นี่
(ชั้นปฏิเสธนี่ไม่ได้…) (ยูจีน)
ไม่เหมือนว่าผมนั้นไม่อยากจะทำนะ แต่เราอยู่กันในที่สาธาณะที่นี่
ผมสงสัยว่าทำอะไรดี แต่ในตอนั้น…
“ประธานซาร่า!”
“ทำอะไรน่ะ?!”
“โปรดไปให้ไกลจากเค้านะ!!”
เราถูกล้อมโดยคนที่ร่างกายกำยำ
ผมจำหน้าพวกเขาได้
พวกเขาเป็นกลุ่มปี 2 ของหน่วยสนับสนุนด้วยกำลัง ของสภานักเรียน
“ยูจีน แกมีแผนจะทำอะไรกับประธานซาร่าวะ!”
หนึ่งในพวกเขา จับคอเสื้อของผม และยกผม
“แม้ว่านายมาถามชั้น ว่าชั้นทำอะไร…” (ยูจีน)
แต่ผมเป็นคนที่ถูกเข้าหาที่นี่นะ
“เดี๋ยว ความรุนแรงนั้น—” (ซูมิเระ)
ซูมิเระรีบพยายามจะหยุดพวกเขา แต่…
“ปล่อยยูจีนตอนนี้เลยนะ” (ซาร่า)
ซาร่าตำหนิพวกเขาด้วยเสียงที่ชัดเจน ที่ต่างจากก่อนหน้า
“ประธานซาร่า แต่…”
“ไม่ได้ยินชั้นเหรอไง?” (ซาร่า)
“ค-ครับ แหม่ม!”
ชายปฏิเสธทีนึง แต่เขารีบปล่อย กับเสียงเรียกของซาร่า
ผมจัดคอเสื้อของเสื้อผ้าของผม ที่กระเซิงเล็กน้อย
“นั่งคุกเข่าตรงนั้น นี่มีความหมายอะไร?” (ซาร่า)
ชายนั่นนั่งอย่างเชื่อฟัง
“ก-เกี่ยวกับนั่น…”
“ให้ชัดเจน!” (ซาร่า)
ซาร่าถามอีกครั้ง ด้วยน้ำเสียงที่เข้มงวด
อย่างที่คาดกับประธานสภานักเรียน
“เฮ้ ยูจีนคุง” (ซูมิเระ)
ซูมิเระถามผมในเสียงที่เบา
“มีอะไรเหรอ ซูมิเระ” (ยูจีน)
“นั่นเป็นใครอ่ะ?” (ซูมิเระ)
“…ซาร่าไง หรือเหมือนกับ เธอเป็นแบบนั้น ครั้งแรกที่เราเจอเธอ” (ยูจีน)
“เธอต่างจากเมื่อเราคุยกันโดยสิ้นเชิงเลย ชั้นเลยลืมไปน่ะ” (ซูมิเระ)
ซูมิเระทำหน้าตาตกใจ
“ซาร่าเป็นผู้สมัครเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ในคาลเดีย เธอแสดงตัวจริงเมื่อเธออยู่กับเรา แต่เธอเป็นแบบนั้นตลอด เมื่อเธอคุยกับคนจากประเทศของเธอเอง รู้มั้ย” (ยุจีน)
“เข้าใจแล้ว… เธอต้องลำบากเนาะ ถ้าชั้นจำไม่ผิด สตรีศักดิ์สิทธิ์เป็นบางอยงคล้ายกับราชา ในประเทศของซาร่าจง ใช่ป่ะ?” (ซูมิเระ)
“ใช่ สตรีศักดิ์สิทธิ์ แอนนา ที่ช่วยโลกในอดีต… โดยการยืมตำแหน่งของเธอ ผู้ปกครองสูงสุดของประเทศศักดิ์สิทธิ์ เรียกว่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ทั้ง 8 นั่นพูดแล้ว มันไม่ได้สืบทอดนะ แต่เลือกขึ้นมาในการเลือกตั้้ง ดังนั้นมันจ่างจากราชวงศ์” (ยูจีน)
“เลือกตั้ง?! นั่นล้ำสมัยดีจัง!!” (ซูิเระ)
“แต่เห็นว่ามีโหวตที่ไม่ถูกกฎหมาย และการติดสินบน และมันค่อนข้างที่จะวุ่นวายนะ” (ยูจีน)
“ข-เข้าใจแล้ว…” (ซูมิเระ)
จากที่ผมได้ยินก่อนหน้า การเลือกตั้ง ถูกจัดทำในโลกของซูมิเระด้วย
อาณาจักรได้เป็นหนึ่งเดียวกัน โดยตระกูลราชวงศ์แกรนด์แฟลร์มาเป็นศตวรรษแล้ว ดังนั้นพิธีที่คนเลือกผู้ปกครอง มันไม่ใช่อะไรที่คุ้นเคย
“ประธานซาร่า ทำไมเธอไปตั้งตี้กับยูจีน ทีอยู่ในแผนกธรรมดาชั้นต่ำล่ะ?!”
“เธอเป็นหนึ่งในผู้สมัครเป็นสตรรีศักดิ์สิทธิ์ซามะตัวท็อปนะ!”
“เธอควรจะมีเป้าหายที่พิชิตดันเจี้ยนสุดท้าย ด้วยกันกับเรา เท็มพลาร์!”
“เราจะไปถึงบททดสอบของพระเจ้าในชั้น 100 ในไม่นานแล้ว! ได้โปรดกลับมาหาเราแทน แทนที่จะไปกับไอ้ปาร์ตี้ตู้กับข้าวนั่น!”
ซาร่าทำหน้าตามีปัญหา กับหน่วยสนับสุนนด้วยกำลังที่ขอร้อง ที่นั่งคุกเข่า
ผมอยาจะไปช่วยเธอนะ แต่ผมรู้สึกว่ามันจะไปกระตุ้นปัญหา มากขึ้นไปอีก
“พวกนาย… เราได้ถูกทำให้ลืมจุดยืนที่เรามี บนประเทศของเราๆ ในโรงเรียนไลเคียน ใช่มั้ย? แล้วก็ ปาร์ตี้ของยูจีนน่ะ อยู่ที่ชั้น 80 ดังน้้นบททดสอบของพระเจ้ามันไม่ได้ไกลออกไปขนาดนั้น” (ซาร่า)
“ต-แต่…!”
“เรายอมรับมันไม่ได้!”
“ไม่มีความจำเป็น ที่คนอย่าพวกนายต้องยอมรับ เราคุยกันจบแล้ว!” (ซาร่า)
ซาร่าบอกซื่อๆเลย
ชายหน่วยสนับสนุนด้วยกำลัง จากไป ระหว่างที่ส่งการจ้องที่คมมาที่ผม
ซาร่าถอนหายใจ ระหว่างที่กลับมาที่โต๊ะของเรา
“ขอต้อนรับกลับมานะ~ ซาร่าจัง” (ซูมิเระ)
“ฮ่าาา ช่างเป็นพวกมีปัญหาจริๆ” (ซาร่า)
“ขอโทษนะ เพราะตัวเรา…” (ยูจีน)
“มันไม่ใช่ความผิดของตัวเเธอ ยูจีน… พูดถึงแล้ว…” (ซาร่า)
เธอมองดูผมและซูมิเระด้วยสายตาที่จริงจัง
“มันเกี่ยวกับที่เราเพิ่งคุยกันก่อนหน้า ตัวเราจะกลับมาที่ปาร์ตี้ ตั้งแต่ตอนนี้ไป” (ซาร่า)
“เอออ๋” (ซูมิเระ)
“อ่ะมา ‘เอออ๋’ กะตัวเรานะ! ตัวเราจะไม่อนุญาตให้ตัวเธอขโมยความเด่น ไปไกลมากกกว่านี้แล้ว ซูมิเระจัง!” (ซาร่า)
“โอเคจ้า~” (ซูมิเระ)
“ตัวเธอก็เข้าใจมันด้วยมั้ย ยูจีน?!” (ซาร่า)
“แน่นอน แต่งานของเธอ สำหรับการเตรียมการเทศกาลโรงเรียนเสร็จแล้วเหรอ?” (ยูจีน)
“ชั้นได้เสร็จอะไรที่เป็นหลักๆทั้งหมดแล้ว เรื่องเล็กๆ ให้เทเรเซียซังรับช่วงต่อได้!” (ซาร่า)
ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น
—และดังนั้นเอง ตอนนี้เรากลับมาสำรวจ กับทั้งหมด ของสมาชิกปาร์ตี้
◇วันต่อมา◇
—ชั้น 81
สิ่งที่แพร่ตรหน้าเรา เมื่อเราลงจากลิฟต์ดันเจี้ยน คือถ้ำที่มืดสนิท
ซูมิเระ ซาร่า และผม เดินหน้าอย่างระวังในดันเจี้ยน ระหว่างที่อยู่ติดกันมากๆ
เหตุผลที่ทำไมเราอยู่ใกล้กัน เพราะระยะมีผลของบาเรียของผมนั้นเล็ก
…*ซุ่ซุ่ซุ่*
หนอนตัวใหญ่ ที่กลืนก็อบลินได้ทั้งตัวได้ผ่านไปใกล้ๆ
จากชั้น 81 และต่อๆไป มันเป็นรังของหนอนใหญ่
〈ฮฮฮฮฮิ้…〉 (ซูมิเระ)
ซูมิเระสั่น
〈เอ๋…ยูจีน เวทย์บาเรียของนาย อนุญาตให้เราไม่ถูกสังเกตโดยมอนสเตอร์ มากถึงขนาดนี้เลยเหรอ?〉 (ซาร่า)
ซาร่าพูดในความตกใจ
นี่เป็นชั้น ที่เธอมาแล้ว เธอเลยสงบ
พูดถึงแล้ว มันดูเหมือนการตอบสนองขงเธอ คล้ายกับซูมิเระ ในครั้งแรกขอเธอ
〈เพราะทั้งหมด นี่เป็นซ่อนตำแหน่ง ที่สามารถจะหลอกได้ แม้กระทั่งจมูกของเซอร์เบอรัส แล้วก็ หนอนใหญ่เป็นมอนสเตอร์ ที่มองไม่ค่อยเห็น ดังนั้นชั้นคิดว่ามันไม่จำเป็น ที่ต้องถูกเจอ ถ้าเราใช้เวทย์กันเสียงเหมือนเมื่อกี้〉 (ยูจีน)
〈แม้อย่างนั้น นี่โกงแล้วอ้ะ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าความเร็วการสำรวจของนาย ถูกเรียกว่า ‘เร็วที่สุด ในศตวรรษนี้’ …〉 (ซาร่า)
〈หืม?〉 (ยูจีน)
ผมมองเธอ หลังจากที่ได้ยินคำที่ไม่คุ้นเคยเหล่านั้น
〈หมายความว่ายังไงนั่น?〉 (ยูจีน)
〈ตรงๆเหมือนที่ว่านั่นแหละ ไม่มีปาร์ตี้นักสำรวจอื่น ที่อัพเดทสถิติชั้น ในความเร็วที่อุกอาจแบบนี้ มันแม้แต่เป็นข่าวลือ ว่านี่เป็นการกลับมาของผู้ถือสถิติลำดับที่ 9 ปาร์ตี้ของโรซาลี〉 (ซาร่า)
〈โรซาลี เจ วอร์คเกอร์ …แม่มดแดงของทวีปตะวันตก หือ〉 (ยูจีน)
นั่นน่าตกใจนะ
ผมไม่รู้ว่าข่าวลือแบบนั้น ถูกแพร่ไปเลยซักนิด
〈ยูจีนคุง นั่นเป็นคนมีชื่อเสียงเหรอ?〉 (ซูมิเระ)
〈ใช่ เห็นว่าเธอเข้าโรงเรียนเวทมนตร์ไลเคียนนานมาแล้วน่ะ แต่มันเป็นปาร์ตี้สำรวจในตำนาน ที่สามารถไปถึงชั้น 300 ในแค่ไม่กี่ปี〉 (ยูจีน)
〈ว้าว นั่นน่าประทับใจอ่ะ! แต่ชั้นสงสัย ว่าทำไมเธอหยุดหลังจากที่ไปถึงชั้น 300?〉 (ซูมิเระ)
〈มันเป็นเรื่องลึกลับ ตัวเราก็ไม่รู้รายละเอียดด้วยเหมือนกัน〉 (ยูจีน)
〈ตัวเรารู้ มันถูกทิ้งอยู่ในบันทึกของสภานักเรียน〉 (ซาร่า)
〈จริงๆเหอร? บอกเราที ซาาร่าจัง〉 (ซูมิเระ)
〈………〉
ผมรอคำพูดของซาร่า เพราะผมสนใจในนี่ด้วยเหมือนกัน แต่เธออยู่ในความเงียบซังพัก เหมือนพบว่ามันยากที่จะพูด
และจากนั้น เธอพึมพำ
〈ผู้นำของปาร์ตี้ โรซารีซัง เป็นนักเวทย์อัจฉริยะแต่เห็นว่าเธอบ้าราคะอย่างอุกอาจด้วยเหมือนกัน…
เธอลงมือกับชายทุกคนในปาร์ตี้ เมื่อมันถูกค้นพบ ปาร์ตี้เลยสลาย มันถูกเขียนไว้แบบนั้น ในบันทึก〉 (ซาร่า)
〈〈……เอ๋?〉〉
ซูมิเระและผม ส่งเสียงของเราในเวลาเดียวกัน
ผมได้เรียนรู้อีกหน้า ของนักสำรวจในตำนาน…
〈และดังนั้น การกระที่มีราคะในปาร์ตี้ ถูกต้องห้ามจากตอนนี้ไป โอเคป่าว ซูมิเระจัง?〉 (ซาร่า)
〈—!! นั่นไม่แฟร์เลยอ้ะ! ของตัวเรามันเป็นวิธีที่ถูกต้อง ที่จะหยุดการมึนมานานา! มันไม่บ้าตัณหานะ!〉 (ซูมิเระ)
〈ตัวเธอควรจะพยายาม ที่จะทำให้ควบคุมมานาดีขึ้น เพื่อที่ตัวเธอจะไม่มึนมานาตั้งแต้ทีแรก! ตัวเราจะไม่ปล่อยให้ตัวเธอ ได้จูบยูจีนอีกแล้ว〉 (ซาร่า)
〈นั่นเป็นความปฏิปักษ์ส่วนตัว! มันไม่ใช่การจูบ มันเป็นการผายปอดสำหรับการมึนมานา!〉 (ซูมิเระ)
〈ตัวเธอทั้งสอง เงียบกว่านี้หน่อย เราจะถูกสังเกตโดยมอนสเตอร์เอานะ〉 (ยูจีน)
〈〈ค่า…〉〉
ผมรีบหยุดทั้งสอง ผู้ที่เครื่องร้อน
—และในแบบนี้เอง ซูมิเระ ซาร่า และผม สามารถที่จะอัพเดทสถิติชั้น แม้ว่ามันจะกัดกันนี้ดๆ
◇10 วันหลังจากนั้น◇
—ชั้น 91
“อุว้า! สวยจัง!” (ซูมิเระ)
“ชั้นเห็นมันจากระบบดาวเทียม แต่เห็นด้วยตัวเองมันสวยจนลืมหายใจเลย…” (ซาร่า)
ซูมิเระและซาร่า ส่งเสียงของพวกเธอ ในความประทับใจ
“แน่นอนเลยว่านี่เป็นภาพที่น่าดู…” (ยูจีน)
ผมก็ไม่่สงบที่นี่
ชั้น 91 เป็นโซนถ้ำ แต่มันเปลี่ยนโดยสิ้นเชิงจากบรรยากาศสลัวๆ ที่มาจนถึงตอนนี้
กำแพงของถ้ำ ถูกเติมสีสันด้วยคริสตัลเวทย์หลายสี
พูดถึงแล้ว คุณขุดคริสตัลเวทย์ได้อย่างอิสระ
แต่มอนสเตอร์จะถูกดึงดูดมา โดยเสียงนั้นนะ…
〈ยังไงซะ ถ้างั้น ไปกันเถอะ〉 (ยูจีน)
〈ได้!〉 (ซูมิเระ)
〈หวังพึ่งตัวเธอนะ ยูจีน〉 (ซาร่า)
เมือผมพูดอย่างนี้ ซูมิเระและซาร่า พิงตัวของพวกเธอ มาที่ผม
มันยากที่จะผ่อนคลายแบบนี้นะ
ผมตั้งบาเรีย และเรามุ่งหน้าผ่านดันเจี้ยนที่เป็นประกาย
“กย้า กย้า!”
“เก๊กเก่ะเก่ะ!”
มีฝูงของก็อบลินล่าสัตว์อยู่ไกลออกไป
เราอ้อม ขณะที่เราเดินหน้า
มีมังกรนอนกรนที่ที่ต่างออกไป
แน่นอนว่าเราเลี่ยงนั้น ขณะที่เราเดินหน้า
ไม่มีมอนสเตอร์อยู่ในรูปแบบเดียว ระหว่างชั้น 91 ถึง 99
มอนสเตอร์ที่ปรากฏมาจนถึงตอนนี้้ ปรากฏมาโดยไม่มีเหตุผลหรือทำนอง
นั่นทำไมมันยาก ที่จะหามาตรการป้องกัน แต่ถ้าคุณโชคดี มีช่วงเวลาที่มีแค่มอนสเตอร์ทีอ่อนแอ ปรากฏตัว
เราเดินหน้าอย่างเงียบๆ ในดันเจี้ยน
〈พูดนั่นแล้ว หัวหน้าชั้น 90 มันยากจริง~〉 (ซูมิเระ)
คนแรกที่ทำลายความเงียบ คือซูมิเระ
〈ใช่ จริงแหละ เรากำจัดมันได้ ต้องขอบคุณยูจีน〉 (ซาร่า)
〈มันเพราะทุกคนร่วมมือกันน่ะ ชั้นล่ะลนกินเลย เมื่อไฟของซูมิเระไม่ได้ผล〉 (ยูจีน)
ซาร่าและผมตอบ
—มังกรหิวโซ
นั่นเป็นหัวหน้าชั้น 90
มันถูกเรียกว่ามังกร แต่รูปลักษณ์มันคือหนอนใหญ่ที่โตอย่างอุกอาจ
อย่างไรก็ตาม วิธีธรรมดา ไม่ได้ผล เมื่อเผชิญหน้าหัวหน้าชั้น 90
อย่างแรก ไฟของซูมิเระไม่มีประสิทธิภาพ
มังกรหิวโซ เป็นประเภทที่มุดลงไปใต้ดิน
แม้ว่าเธอจะเปลี่ยนพื้นเป็นทะเลเพลิง มันแต่ต้องมุดดิน
มากกว่านั้น เกล็ดของผิวมันหนา ดังนั้น ไม่มีความเสียหายเมือฟันมันด้วยดาบ
นั่นเหมือนกันกับดาบไฟ และดาบศักดิ์สิทธิ์ของซาร่า
แ่เมื่อผมกังวลว่าทำอะไรดี ผม {จงใจถูกกิน} โดยมังกรหิวโซและสามารถที่จะกำจัดมัน โดยการโจมตีจากข้างใน
〈ซาร่าจังน่ะล่กกิน เมื่อตัวเธอถูกกินนะ ยูจีนคุง~〉 (ซูมิเระ)
〈อะ?! ตัวเธอนั่นแหละ งอแงน้ำตาแตกเลย〉 (ซาร่า)
〈ตัวเราป่าว ง-งอแง! ตัวเธอนั่นแหละแม้แต่ดาบศักดิ์สิทธิ์หล่นเลยแหน่ะ ซาร่าจัง!〉 (ซูมิเระ)
〈ลืมนั่นนะ! ตัวเธอนั่นแหละ ล้มก้นจ้ำเบ้าเลย และกางเกงในโผล่ด้วย ตัวเราว่า〉 (ซาร่า)
〈เอ๋?! ล้อเล่นน่า?!〉 (ซูมิเระ)
〈ใช่ ตัวเราล้อเล่นน่ะ〉 (ซาร่า)
〈ตัวเธอหลอกตัวเรา!〉 (ซูมิเระ)
〈ตัวเธอนั่นแหละบื้อ ที่โดนหลอก〉 (ซาร่า)
〈ตัวเธอทั้งสอง ปล่อยไว้ตรงนั้นเถอะ ตัวเราน่ะเป็นคนผิด ที่ทำหัวตัวเธอกลัว〉 (ยูจีน)
ผมหยุดซูมิเระและซ่าร่า ที่เริ่มเถียงกัน
แม้ว่าเราได้ผ่านชั้น 90 มีการขาดความตึงเครียดอย่างหนัก
ยังไงซะ มันดีกว่าตึงเครียดมากไป ผมเดาว่า
เราผ่านแต่ละชั้น แต่ละวันไป ด้วยความเร็วของเราเอง และในที่สุด เราก็มาถึงชั้น 99
—และในแบบนี้ เราสามารถได้รับสิทธิการท้าทายบททดสอบของพระเจ้า {อย่างเป็นทางกการ} ในชั้น 100
ตอบความคิดเห็น:
>คุณไม่รู้เหรอ? สัญญาไม่รุกราน ทำเพื่อให้ถูกทำลาย
→ นี่เป็นความคิดเห็น ที่ผมหวังว่าจะปรากฏขึ้นมา
สัญญาไม่รุกราน มีอยู่เพื่อให้ถูกทำลาย
ข้อความจากผู้แต่ง:
ผมได้รู้
อัพเดทสำหรับผู้ศรัทธาศูนย์บนวันที่ 25 คือวันเดียวกันกับวันอัพเดท พลังโจมตีศูนย์ ซึ่งเป็นวันอาทิตย์
ผมควรทำยังไงดีล่ะเนี่ย…?
วายุ: ถ-ถ่ายทอดซะด้วย
วันนี้ไปธุระครับมีตอนเดียว
1 / 1
แปลโดย: wayuwayu
เป้าหมายเดือน 10/66
ค่าเน็ต 200/200
กาแฟ 100/300
คอมใหม่ 0/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
ถ้าท่านชอบและอยากอ่านเพิ่ม โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปลด้วยนะครับ สปอนเซอร์ตอนให้อัพโหลดเพิ่มทันที แจ้งได้ทาง Facebook ครับ
