Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย – ตอนที่ 812 ลอบสังหารอีกแล้ว

ตอนที่ 812 ลอบสังหารอีกแล้ว

ในสายตาของชูฮันการติดตามของตางเหว่ยเป็นเพียงการกระทำเด็กๆและชูฮันไม่มีความกังวลใดๆเลยแม้แต่น้อยชูฮันหมุนตัวขวับและเดินมุ่งหน้าไปที่ประตูเมืองค่ายหนานตู้โดยไม่คิดจะเหลียวหลังกลับมา
ในตอนนั้นเองเหมิงชีเหว่ยก็ได้อพยพคนของกองกำลังใต้ดินที่เขาเลือกเอาไว้ไปที่ประตูเมืองได้เกือบหมดแล้ว และให้ตัวเองเป็นคนรั้งท้ายสุด ถึงอย่างไรแล้วกฏอัยการศึกของค่ายหนานตู้ยังไม่ได้ยกเลิกการใช้ มันจึงไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะลอบหนีออกไปจากค่ายด้วยจำนวนคนมากขนาดนี้ มันจึงใช้เวลาทั้งวันหมดไปกับการทยอยลอบหนีออกไปทีละคน
ในเวลาเดียวกันเหอซางและฟานฮงเหวียนเองก็ออกไปจากค่ายหนานตู้ในวันนั้นเช่นเดียวกันพร้อมกับการคุ้มกันจากทีมกุ้งเสือดำ
และเมื่อมันถึงตาของเหมิงชีเหว่ยที่จะต้องลอบหนีออกไปมันก็เป็นเวลาที่ฟ้าเริ่มมืดแล้ว เหมิงชีเหว่ยพึ่งจัดการกับเรื่องต่างๆในค่ายหนานตู้เสร็จ และจังหวะที่เหมิงชีเหว่ยกำลังจะลอดหนีไป ทันใดนั้นเขาก็เจอเข้ากับชูฮัน
”หัวหน้า?”เหมิงชีเหว่ยทั้งตกใจและดีใจ นี่หัวหน้ามาส่งเขาจริงๆด้วย!
ชูฮันที่ยืนห่างๆจากเหมิงชีเหว่ยทำท่าสัญลักษณ์ภายในของกองทัพเขี้ยวหมาป่าส่งให้เหมิงชีเหว่ยซึ่งเหมิงชีเหว่ยที่เห็นก็ตื้นตันและซาบซึ้งสุดๆ
”พี่เหมิงท่านี้มันมีความหมายว่าอะไรเหรอครับ?” สมาชิกของกองกำลังใต้ดินที่อยู่ใกล้ๆกับเหมิงชีเหว่ยไม่เข้าใจ
เหมิงชีเหว่ยยิ้ม”ฉันบอกให้พวกนายไปจำมาแล้วไง!”
”พวกผมยังไม่มีเวลาเรียนรู้เลยครับพวกเรายุ่งกันตลอดเวลา” ชายคนหนึ่งตอบอย่างเศร้าๆ  เหมิงชีเหว่ยส่งสายตาดุๆไปให้จากนั้นก็ทำท่าตอบรับชูฮันกลับไปอย่างตื่นเต้น จากนั้นก็หมุนตัวและเดินเข้าไปหาสมาชิกของกองกำลังใต้ดิน “ท่าที่หัวหน้าชูฮันพึ่งทำ หมายความว่า ทำงานให้ดีแล้วจะเพิ่มเงินทุนให้!”
”ฟู่~” เหล่าสมาชิกกองกำลังใต้ดินที่ได้ยินก็อดไม่ได้ที่จะหลุดหัวเราะออกมา “พี่เหมิง พี่จะไปค่ายจินหยางเพื่อสร้างกองกำลังขึ้นมาใหม่ด้วยเงินทุนอย่างน้อยหลายหมื่นเหรียญล่มสลาย พี่ไม่คิดจะแบ่งออกมาเลี้ยงพวกเราเป็นการสร้างกำลังใจให้หน่อยเหรอไง?”
เหมิงชีเหว่ยสบตากับชายคนที่พูดทันทีน้ำเสียงค่อนข้างเข้มงวด “เงินทุนนี้ไม่ใช่เงินส่วนตัวของฉัน หลังจากทำงานด้วยกันมาตั้งนาน นายยังไม่เข้าใจระเบียบการอีกเหรอ!”
เหล่าสมาชิกกองกำลังใต้ดินพลันตกใจและยกมือขึ้นเกาหัวอย่างทำอะไรไม่ถูกทันที”แต่เงินทุนที่พวกเราใช้ในค่ายหนานตู้ตั้งแต่ตอนแรกมันมีเพียงแค่ห้าพันเหรียญล่มสลายเองนี่ครับ”
”ไม่ใช่!”เหมิงชีเหว่ยมีท่าทีไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ เขาจ้องชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสีหน้าตึงเครียด “ถ้ามันเป็นของฉัน ฉันจะไม่โมโหเท่านี้เลย แต่นี้มันถือเป็นทรัพย์สินของค่ายเขี้ยวหมาป่า ฉันจะไม่ใช้มันเพื่อส่วนตัวแม้แต่แดงเดียวเด็ดขาด และพวกนายควรจำเอาไว้ให้ขึ้นใจว่ากองทัพเขี้ยวหมาป่าเข้มงวดเรื่องกฏระเบียบมากแค่ไหน อย่าได้ลืมเด็ดขาด และตอนนี้กองทัพเขี้ยวหมาป่ามีสามทีมที่โด่งดังอย่างมาก ถึงเราจะเป็นหน่วยงานลับแต่อย่าบังอาจทำให้หน่วยงานลับของเราต้องเสียเกียรติ!”
ทันทีที่พูดจบเหล่าสมาชิกกองกำลังใต้ดินก็จริงจังกันขึ้นมาทันที “ครับ! พวกเราทราบแล้วครับพี่เหมิง!”
การเปรียบเทียบจะก่อให้เกิดการพัฒนาแม้ว่าจะเป็นหน่วยงานลับใต้ดินที่นำโดยเหมิงชีเหว่ยมันก็ไม่มีข้อยกเว้น ถึงแม้คนอื่นจะไม่รู้จัก แต่หน่วยงานของพวกเขาไม่ได้เป็นความลับกับทั้งสามทีมของกองทัพเขี้ยวหมาป่า การแข่งขันนั้นเป็นเรื่องปกติ ทุกคนต่างอยากจะสู้เพื่อได้ชื่อว่ามีความสามารถเหนือกว่าทีมนักฆ่าขนนกที่แสนจะโด่งดัง
ใครบอกว่าหน่วยงานข่าวกรองลับไม่สามารถเทียบกับทั้งสามทีมได้? ไอลีนโนเวล
จากที่เหมิงชีเหว่ยรู้ความสามารถและจำนวนของคนที่เขามีนั้นมีประสิทธิภาพสูงสุดแล้ว!
หลังจากทำการอบรมลูกน้องตัวเองอารมณ์ของเหมิงชีเหว่ยก็สดชื่นขึ้น และเดินอย่างสง่าผ่าเผยออกไปพร้อมกับจับกริชที่เสียบไว้ตรงเอว
เหมิงชีเหว่ยยิ้มกับตัวเองด้วยความภาคภูมิขณะรำลึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่ชูฮันมอบกริชนี้ให้ตัวเอง”กริชนี้มาจากงานฝีมือของอาจารย์หลู เหล็กกล้าที่ตีมาอย่างดี!”
สมาชิกของกองกำลังใต้ดินมองตามกริชในมือของเหมิงชีเหว่ยด้วยความอิจฉาอยากได้แม้ว่าเหมิงชีเหว่ยเดินจากไปไกลแล้ว ชายหนุ่มคนเดิมก็ยังมีความอิจฉาค้างอยู่
ตราบใดที่พวกเขาเป็นสมาชิกของกองทัพเขี้ยวหมาป่าไม่ว่าจะเป็นทหารที่ประจำอยู่ในเมืองอันลู หรือเป็นเหล่าผู้มีฝีมือในทั้งสามทีม หรือเช่นพวกเขาที่เป็นสมาชิกของหน่วยข่าวกรองลับใต้ดินที่กระจายตัวประจำตามค่ายต่างๆ ทุกคนก็คือทหารของกองทัพเขี้ยวหมาป่า
ทุกคนรู้ดีว่ากองทัพเขี้ยวหมาป่ามีช่างผู้มีฝีมือที่เชี่ยวชาญด้านการสร้างอาวุธให้กับหัวหน้าชูฮันอยู่นั่นก็คือหลูฮงเชิงที่เหมิงชีเหว่ยเอ่ยถึงเมื่อครู่นี้ ได้ยินว่าหลูฮงเชิงได้ร่ำเรียนวิชามาจากปรมาจารย์เหย่โม่ ซึ่งเป็นคนที่สร้างขวานยักษ์อาวุธคู่กายของหัวหน้าชูฮันขึ้นมา
หลูฮงเชิงซึ่งได้สืบทอดวิชามาจากเหย่โม่โดยตรงแน่นอนว่าเขาเป็นที่ต้องการตัวในค่ายเขี้ยวหมาป่าอย่างมาก ชื่อเสียงของเขาได้กระจายไปทั่วกองทัพเขี้ยวหมาป่ามานานแล้วและมีข่าวลือว่าอาวุธที่หลูฮงเชิงสร้างขึ้นพิเศษและดีอย่างมาก ซึ่งในกองทัพเขี้ยวหมาป่าจะมีแต่ทหารที่ลำดับยศสูงๆที่มีสิทธิได้สั่งทำอาวุธใหม่กับหลูฮงเชิง แม้ว่าคนอื่นๆเองก็ต่างอยากจะสั่งทำอาวุธกับหลูฮงเชิงทั้งนั้นแต่ไม่มีใครมีสิทธิยกเว้นจะได้รับการอนุมัติจากชูฮัน
แถมมันยังมีข่าวลืออีกด้วยว่าสมาชิกของทีมกุ้งเสือดำทุกคนมีกริชที่ตีจากหลูฮงเชิงไว้โดยเฉพาะเพราะงั้นความสามารถในการสังหารของพวกเขาถึงแข็งแกร่งมากขนาดนี้!
ด้วยข่าวลือที่ได้ยินมาประกอบกับหัวหน้าชูฮันที่หาตัวจับได้ยากมาปรากฏตัวแบบนี้ทำให้ชายหนุ่มไม่คิดเลยว่าหน่วยข่าวกรองของพวกเขาจะได้รับเกียรติได้รับกริชจากหัวหน้าชูฮัน แล้วจะไม่ให้อิจฉา? ไม่ให้ตื่นเต้นได้อย่างไร?
ตราบใดที่ทำงานดีไม่แน่พอหัวหน้าชูฮันอารมณ์ดีพวกเขาอาจได้รับรางวัล!
นี้คือสัญลักษณ์แห่งความรุ่งโรจน์คุ้มค่ามากกว่าเหรียญล่มสลายซะอีก!
ชูฮันที่มาเพื่อกล่าวคำอำลาแก่เหมิงชีเหว่ยไม่ได้รับรู้ถึงบทสนทนาระหว่างเหมิงชีเหว่ยและลูกน้องเลยหลังจากโบกมือลา ชูฮันก็หมุนตัวเดินจากไป…ความสามารถของเหมิงชีเหว่ยแกร่งกล้าขึ้นเรื่อยๆ เช่นเดียวกับความภักดีที่มีต่อเขา ดังนั้นชูฮันจึงไม่มีความกังวลใจที่จะปล่อยหน้าที่ให้เหมิงชีเหว่ยรับผิดชอบเลย
หน่วยข่าวกรองใต้ดินเป็นหน่วยงานที่จำเป็นอย่างมากบางทีที่ผู้นำค่ายอื่นๆไม่ได้พิจารณาถึงความสำคัญของการก่อตั้งหน่วยงานขึ้นเพราะหลายสิ่งหลายอย่างในโลกาวินาศ ต่างกับชูฮันรู้ถึงประวัติศาสตร์ ดังนั้นมันจะเป็นการฉลาดถ้าเขาเตรียมการทุกอย่างนำหน้าทุกคนไว้หมดแล้ว!
ขณะที่ชูฮันกำลังเดินกลับไปที่พักอย่างสยายๆทันใดนั้นมันก็มีแสงสีฟ้าสว่างวาบแยงเข้าตาเขาอย่างกระทันหัน!
พรึบ!
ชูฮันที่ไม่ต้องการให้ใครได้เห็นรีบเขยิบหนีไปด้านข้างเพื่อหลบสายตาของชาวบ้านในบริเวณ พร้อมกับขวานซิ่วโหลที่ปรากฏขึ้นในมืออย่างรวดเร็ว
เรียกได้ว่าเป็นความโชคดีของชูฮันหลังจากการลอบสังหารเขาเมื่อวานนี้ชูฮันก็ไม่คิดจะเอาขวานซิ่วโหลไปเก็บไว้ในประตูมิติอีกต่อไป เพราะมีแต่พระเจ้าที่รู้ว่ามันจะเกิดเหตุการณ์แบบเดิมขึ้นที่ไหนและเมื่อไหร่อีก?
อย่างเช่นในตอนนี้ชูฮันไม่คิดเลยว่าเขาจะเจอกับเหตุการณ์เดิมอีกครั้ง!
”บรื้น!”
มีเสียงเครื่องที่ดังกระหึ่มบนถนนอย่างไร้ซึ่งสัญญาณเตือนใดๆถนนที่ชูฮันยืนยันจู่ๆเศษหินที่พื้นจำนวนนับไม่ถ้วนก็ปลิวว่อนขึ้นในอากาศ พร้อมกับรอยทางยาวสีดำที่ปรากฏขึ้นบนพื้นฝุ่น
นั่นก็คือมอเตอไซค์ความเร็วสูงที่สร้างรอยบนทางลาดยาว!
ชูฮันถอยหนีห่างไปไกลสิบเมตรทันทีมองไปที่ร่างของคนคนหนึ่งที่อยู่บนมอเตอร์ไซค์ด้วยจิตสังหารรุนแรง
ชูฮันกำลังตื่นเต้นเลือดไหลพล่านไปทั่วตัว
ไอ้ไก่อ่อน!
นี้คือการลอบสังหาร?!

Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย

Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย

Status: Ongoing

มันเป็นโลกที่ซอมบี้และมนุษย์อาศัยอยู่ด้วยความสิ้นหวัง

สนามแม่เหล็กของโลกเกิดการเปลี่ยนแปลงและทุกอย่างได้ย้อนกลับมายังจุดเริ่มต้น

วันหนึ่ง วีรบุรุษของพวกเรา…ชูฮัน ได้เดินทางย้อนเวลากลับมาสิบปีก่อนโดยไม่รู้ตัว เขาได้ย้อนกลับมาก่อนจุดจบของโลกจะเริ่มต้นขึ้น (โลกาวินาศ) เขาถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยเสียงดังในหอพักในมหาวิทยาลัยหมิงชิว ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาได้กลับชาติมาเกิดใหม่ ชูฮันต่อสู้กับเหล่าซอมบี้นับสิบๆตัวก่อนจะมุ่งหน้าไปที่ลานจอดรถเพื่อขโมยรถยนต์เมอร์ซิเดซ-เบนซ์G55ออกมา เขาตัดสินใจที่จะตามหาพ่อแม่และพี่น้องของเขาด้วยG55คันนี้ ซึ่งนี้เป็นสิ่งที่เขาเสียใจที่ไม่ได้ทำในชาติที่แล้ว

ระหว่างทางชูฮันได้พบปะกับคนกลุ่มหนึ่งที่ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง ซึ่งหนึ่งในนั้นมีคนที่ติดอันดับ 20 ของโลกาวินาศรวมอยู่ด้วย…เฉินช่าวเย่ พวกเขาพบกับซอมบี้จำนวนมากระหว่างทางบนทางหลวง ซึ่งชูฮันได้ใช้รถ G55 พุ่งชนเหล่าซอมบี้จนเละ

และในตอนนั้นเอง ชูฮันถึงตระหนักได้ว่าทั้งหมดนี้คือระบบล่มสลาย และเขาสามารถได้คะแนนจากการฆ่าซอมบี้ทั้งหลาย ซึ่งเขาสามารถเอาคะแนนพวกนี้ไปแลกเปลี่ยนเป็นความสามารถพิเศษอะไรก็ได้

และในตอนนั้นเอง การเดินทางของชูฮันก็ได้เริ่มต้นขึ้นไปพร้อมๆกับระบบล่มสลาย

นี่เป็นเรื่องราวของระบบล่มสลาย โดยมีเขา…ชูฮัน เป็นคนดำเนินเรื่องราว

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท