อากิที่กำลังตื่นจากการโดนวาป
“อากิ:อืมมม~~ ที่นี้ที่ไหน แล้วมันเกิดอะไรขึ้น”
อากิเริ่มที่จะมองรอบๆตัว แต่สิ่งที่แปลกคือเค้านั้นไม่ได้อยู่กลางแจ้งแล้ว แต่ที่ ที่เค้าอยู่ตอนนี้นั้นเป็นทางเดินสี่เหลี่ยมที่ทำมาจากก้อนอิฐยาวและมีทางแยกมากมาย พร้อมกับคบเพลิงที่ติดตลอดทาง
“อากิ:โอ้ยยยย~~~ มีใครมีอยู่ไหม อยู่ไหม อยู่ไหม อยู่ไหม”
โอ้เสียงสะท้อนไปไกลมาก แล้วอากิก็เริ่มรู้สึกตัวว่าเพื่อนที่เค้าเเตะตัวตอนวาปนั้นไม่ได้อยู่ด้วย
“อากิ:เอ้าแล้วเพื่อนละมันหายไปไหนวะ ตอนนั้นยังแตะตัวมันก่อนโดนวาปอยู่เลย”
อากิที่กำลังคุ้นคิดกับตัวเองอยู่นั้นก็มีเสียงแปลกๆมาจากทางที่เสียงที่เค้าตะโกนไป
“เสียงของ???:ดึง ดึง ดึง”
อากิหันไปมองทันที สิ่งที่เค้าเห็นคือ ก้อนอะไรสักอย่างที่ขยับได้ มันมีลักษณะเป็นเป็นก้อนเขียวๆใสๆพร้อมกับมีอะไรที่ลอยอยู่ตรงกลาง และสั้นไหวไปมาเล็กน้อยที่กำลังโดดเข้ามาหาเค้าอยู่ที่ละนิด ทีละนิดจนมาอยู่ใกล้ๆขาของอากิ
“อากิ:ตัวอะไรเนี่ย เอะ! นึกออกละเหมือนสไลด์ในเกมเลย อากกกกกก!!!!!”
ในตอนที่อากิกลำงพูดอยู่นั้นสไลด์มันก็กระโดดมาเกาะที่หน้าแขงของเค้า อากิที่รู้สึกถึงความเจ็บปวดสลัดเจ้าสไลด์นั้นออกจากขาของเค้าทันที่ อากิที่ตกใจกับแผลที่เจ้าสไลด์นั้นทำไว้ เค้าก็เลือกที่จะเอาคบเพลิงที่ติดอยู่กับแพงไปฟาดที่เจ้าสไลด์ด้วยความโกรธ
“อากิ:ตายซะ ตาย ตาย อ็ากกกก!”
อากิที่แน่ใจว่ามันตายแล้วก็หลุดทุบ แต่สิ่งที่เค้าเห็นเหลือแค่ก้อนคริสตัลสีฟ้าอ่อนที่ตกอยู่แทนที่สไลด์ อากิยื่นมือจะไปจับมันแต่เค้าก็เลือกที่จะดึงมือกลับมาเพราะไม่รู้ว่ามันคืออะไร
“อากิ:อะไรไม่รู้ ไม่จับมันดีกว่ามาดูแผลที่เจ้าสไลทิ้งไว้ก่อนดีกว่า”
แผลนั้นเหมือนโดนน้ำกรดสาด อากิที่ดูด้วยความเจ็บปวด เลยเลือกที่จะฉีกผ้าจากขาของกางเกงอีกข้างของเค้า ด้วยที่อากิเรียนแพทย์มานั้นทำให้เค้าพอมีความสามารถในการปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้กับตัวเองได้
“อากิ:เอาละแค่สำหรับตอนนี้ก็ไว้แค่นี้ละ แล้วเราควรทำไงต่อว่ะ”
อากิที่กำลังคิดอยู่นั้นที่ห้างตาเค้าก็เห็นเจ้าคริสตัลที่ตกมาจากเจ้าสไลด์
“อากิ:เอาไงเอากันวะ ไม่รู้ว่ามันทำไรได้งั้นหยิบมันเลยละกัน”
หลังจากอากิหยิบมันว่างไว้บนมือ ทันใดนั้นมันก็จมลงไปในมือของเค้า
“อากิ:เห้ย เห้ย มันจมลงมือไปแล้ว ทำไงดี ทำไงดี”
ในตอนที่อากิกำลังสับสนวุ่นวายกับตัวเองอยู่นั้นก็มีบ้างอย่างโผล่มากลางอากาศต่อหน้าเค้า
“อากิ:อะไรอีกเนี่ย”
[ระบบกำลังวิเคราะห์]
[ระบบวิเคราะห์เสร็จสิ้น]
[ข้อมูลของตัวละคร]
[ชื่อทาคุมะ อากิ อายุ 20/65
เลเวล 1 (3/10)
HP 174/200
MP 250
อาชีพ ไม่มี
เผ่าพันธุ์ มนุษย์(100%)
ความแข็งแกร่ง 10(+3)
ความเร็ว 9(+3)
ปัญญา 12(+3)
มานา 25(+3){+1}
ความอึด 6(+3)
ไหวพริบ 7(+3)
ฉายา NEWผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย
สกิว การดูดซับ การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม NEWการทุบ NEWการฟาด NEWต้านทานเจ็บปวด NEWใจเย็น NEWปฐมพยาบาลเบื้องต้น]
“อากิ:อย่างกับอยู่ในเกม แต่ที่สถานะที่วงเล็บละบวกมาจากไหนวะ หรือฉายา? กดดูฉายาหน่อยละกัน”
[ฉายาผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย บวกค่าสถานะทุกอย่าง+3]
“อากิ:ฉายาอย่างดีบวกทุกอย่างละ 3 “
[ข้อความของระบบย้อนหลัง]
[ยินดีด้วยท่านได้กำจัดสไลด์ตัวแรกได้รับ 3 EXP]
[ตัวท่านได้สัมผัสกับคริสตัลมานาครั้งแรกและทำการดูดกลืน ได้รับ ค่ามานามา +1]
“อากิ:เอะ? ดูดซับ”
อากิมองที่หน้าต้างของระบบของตัวเองและดูที่สกิล
“อากิ:สกิลการดูดซับสิน่ะของดูหน่อยละกันว่าทำไรได้บ้าง”
[คำอธิบายเพิ่มของสกิล:การดูดซับคือการที่จะดูดเอามานาต่างๆโดยตรงด้วยตัวท่านเองโดยไม่ต้องผ่านกระบวนการแปรรูปใดๆเลย และการดูดซับโดยตรงทำให้ได้รับมานาเพิ่มขึ้นกว่าเดิมถึง 100%
ประเภทสกิล:passive ติดตัว
ระดับความหายากของสกิล: M
ความชำนาญของสกิล: F-]
“อากิ:ว้าวสกิลอย่างดี โกงจัดๆ แล้วระดับความหายากของสกิลคือ M นี้หมายความว่าไงวะกดดูหน่อยละกัน”
[คำอธิบายเพิ่มเติม ระดับความหายากของสกิลมีดังนี้ F- F E- E D- D C- C B- B A- A S- S SS- SS SSS- SSS M]
“อากิ:เหยดดด~~ สกิลเราระดับ M เลยวะ แล้วมันคืออะไรวะ M เนี่ยน่าจะหายากนะเพราะมันอยู่สูงกว่า SSS อีกอยากรู้วะกดดูหน่อยดิ”
[ระดับความหายากของสกิลระบบ MASTER นั้นเป็นระดับความยากสูงสุดที่จะได้รับยากมากหรือไม่สามารถหาได้เลย เพราะมันมีผู้ครอบได้แค่คนเดี่ยวเลยทำให้สามารส่งต่อแย่งชิงหรือแบ่งปั่นผลของสกิลให้ผู้อื่นได้]
“อากิ:ส่งต่อพอเข้าใจได้ แบ่งปั่นนี้น่าสนใจ แต่แย่งชิงนี้คุณพี่เอามาทำอะไรคัฟ แล้วเงื่อนไขในการแย่งชิงนี้ยังไงวะ กดดูไว้ดีกว่ากันไว้ดีกว่าแก้”
[อธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับการแย่งชิง ฆ่า ผู้ที่ครอบครองซะ]
“อากิ:สั้นๆง่ายๆ ได้ใจความสินะ แล้วสกิลการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมละ”
[คำอธิบายเพิ่มเติมของสกิลการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมคือ การที่มันสามารถเอาค่าสถานะอย่างอื่นไปแลกเป็นอีกอย่างได้ ในอันตรา 2/1
ประเภทสกิลการใช้งาน
ระดับความหายากของสกิล SSS ความชำนาญของสกิล F-]
“อากิ:โกงไปแล้วโว้ยยย~~ แต่2ต่อ1สินะในการแลกเปลี่ยนงั้นของลองหน่อยละกัน ทำการแลกมานาเป็นความเร็ว”
[ระบบ:ยืนยันการแลกเปลี่ยนรึไม]
“อากิ:ตกลง”
[ระบบทำการแลกเปลี่ยนมานา -2 เป็น ความเร็ว +1 หน้าต่างค่าสถานะมีการเปลี่ยนแปลง]
[ข้อมูลของตัวละคร]
[ชื่อทาคุมะ อากิ อายุ 20/65
เลเวล 1 (3/10)
HP 176/200
MP 250
อาชีพ ไม่มี
เผ่าพันธุ์ มนุษย์(100%)
ความแข็งแกร่ง 10(+3)
ความเร็ว 10(+3)
ปัญญา 12(+3)
มานา 25(+5){+1}
ความอึด 6(+3)
ไหวพริบ 7(+3)
ฉายา ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย NEWผู้ที่ทำสิ่งที่ไม่สามารเป็นไปได้
สกิล การดูดซับ การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม การทุบ การฟาด ต้านทานความเจ็บปวด ใจเย็น ปฐมพยาบาลเบื้องต้น]
“อากิ:ได้ฉายามาใหม่ด้วยแฮะ ส่องดูนิดหน่อยละกัน +มานา 2 เท่าที่เสียไปเลยสิน่ะ เป็นการแลกเปลี่ยนที่ไม่เสียอะไรเลย ดีจริงๆ”
เอาละคงพอสำหรับหน้าต่างสถานะแล้วละ ได้เวลาคิดแล้วจะเอาไงต่อ คงมีแต่ต้องเดินหน้าต่อไปสิน่ะ คิดได้ดังนั้นผมจึงเดินทางไปข้างหน้าตามทางพร้อมกับคบเพลิงที่ยืมมาจากกำแพงเดินได้มาเป็นชั่วโมง
“อากิ:อืม… เท่าที่เดินสำรวจมามันคือเขาวงกตสิน่ะและก็มีสไลด์ที่เดินไปมา”
ผมลืมเล่าไปเลย ระหว่างทางที่ผมสำรวจผมเจอสไลด์หลายตัวมาก แต่พวกมันก็ไม่ได้เก่งเท่าไรถ้ามันไม่ได้สัมผัสตัวเราน่ะๆ เพราะมันเป็นกรดสูงมากเเตะมันรับลองได้ว่าระลายแน่ๆ แต่ถ้ามันได้สัมผัสน่ะๆ ผมที่มีคบเพลิงคู่ใจก็ฆ่ามันมา 4 ตัวแล้ว และผมก็อัพเลเวลแล้ว แผลที่หน้าแขงของผมมันก็หายไปด้วยดีจริงๆที่ผมไม่ต้องเจ็บปวดแล้ว
ตอนนี้ผมกำลังเดินไปทิศทางไหนก็ไม่รู่จนผมเริ่มรู้สึกเบื่อจนผมมาได้เจอสไลด์ตัวหนึ่ง ผมกำลังที่จ่ะฆ่ามันก็ได้ คิดมาได้ว่าเราทดลองอะไรกันสักหน่อยดีกว่า
“อากิ:เอาละลองหน่อยละกัน หึบ”
สิ่งที่ผมทำคือการเอาก้อนหินที่ผมเก็บมาได้จากข้างทางมาทำการขว้างไปที่เจ้าสไลด์ แต่มีบ้างอย่างที่แปลกไปนั้นก็คือเจ้าสไลด์เมื่อโดนหิน แกนกลางของมันแตกและมันก็หยุดเคลื่อนไหว และกลายเป็นเหมือนก้อนวุ้น
“อากิ:ทำไมมันนิ่งไปเลยไม่สั้นไหวเล็กน้อยเหมือนที่มันเคยเป็นละ”
ผมที่สงสัยเริ่มที่จะเดินไปใกล้มันแต่มันก็ยังนิ่งอยู่ ผมเลยปาหินใส่มันอีกครั้งเพื่อเช็คว่ามันแกล้งนิ่งหรือป้าว แต่มันก็ยังนิ่งเหมือนเดิม ผมเลยตัดสินใจที่จะไปดูมันใกล้ๆ พอผมเข้ามาใกล้ๆ เจ้าสไลด์นี้เหมือนจะตายแล้ว
“อากิ:ทำไมร่างมันไม่หายไปแล้วดรอปคริสตัลมาล่ะ ทำไมเหลือร้างที่เหมือนวุ่นนี้ไว้”
ผมที่กำลังหิวหลังจากที่ไม่ได้กินอะไรมาทั้งวันจึงยืนมือเข้าไปจับมัน ทันใดนั้นสิ่งที่ผมรู้สึกคือ
“อากิ:มันคือวุ้น”
ทันที่มือผมโดนมันแล้วไม่เป็นอะไรผมเลยติดสินใจที่จะกินมันเพราะมันเหมือนวุ่น ถ้าถามทำไมว่าผมจะกินมันนะหรอเพราะถ้าไม่มีอะไรลงท้องผมเลยผมคงไม่สามารถสู้กับมอนเตอร์ที่ผมจะเจอในทางข้างหน้าแน่ๆ ผมที่สินใจแบบเด็ดขาดกัดไปที่มัน
“อากิ:รสชาติเหมือนวุ่นปกติเลยแฮะ แต่หวานน้อยกว่า แต่อร่อยดี หรือเพราะเราหิววะเลยอร่อย ชังมันละกันต่อกินดีกว่า”
[ระบบท่านได้ทำการกินวุ่นสไลด์ ท่านได้ทำการดูดซับมา 0.5]
“อากิ:ห่ะ การกินก็ดูดซับได้หรอ”
ผมที่รู้ว่าการกินเจ้าวุ่นจะสไลด์ได้รับค่ามานามาผมก็กินมันอย่างบ้าคลั่ง
[ระบบท่านได้ดูดซับมานา0.5]
[ระบบท่านได้ดูดซับมานา0.5]
…
…
…
ผมที่ได้อิ่มหนำสำราญจากการกินเจ้าวุ่นสไลด์จึงเปิดหน้าต่างดูแต่ผมต้องตกตะลึงกับที่เห็น
[ข้อมูลของตัวละคร]
[ชื่อทาคุมะ อากิ อายุ 20/65
เลเวล 2 (4/20)
HP 200/200
MP 390
อาชีพ ไม่มี
เผ่าพันธุ์ มนุษย์(99%)กลายพันธุ์(1%)
ความแข็งแกร่ง 10(+3)
ความเร็ว 10(+3)
ปัญญา 12(+3)
มานา 39(+5){+1}
ความอึด 6(+3)
ไหวพริบ 7(+3)
พอยที่ยังไม่ได้ใช้ 3
ฉายา ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย NEWผู้กินมอนเตอร์
สกิว การดูดซับ การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม การทุบ การฟาด อดทนต่อความเจ็บปวด ใจเย็น ปฐมพยาบาลเบื้องต้น NEWฟื้นฟูด้วยตนเอง]
โอ้ ดูดซับได้เยอะกว่าการดูดมานาคริสตัลอีก ได้เยอะกว่าตั้ง 10 เท่า ฆ่าสไลด์ 1 ตัวเท่ากับมานา 1 ฆ่าสไลด์ 1 ตัวและกินเท่ากับ 10
“อากิ:โคตรสุดเลยโว้ยยยย~~”
ผมที่รู้ดังนั้นจึงเริ่มที่จะไล่ล่าเจ้าพวกสไลด์ ได้ฆ่าพวกมันไปถึง 7 ตัวแต่กินได้แค่ 3 ตัวจากการล่าเจ้าสไลด์นั้นจะกลายเป็นวุ่นนั้นต้องใช้แรงที่พอดีและเล็งไปตรงกลางมันด้วยทำให้ผมกินมันได้แค่ 3 ตัว
“อากิ:มาลองหน้าต่างสถานะดีกว่า”
[ข้อมูลของตัวละคร]
[ชื่อทาคุมะ อากิ อายุ 20/65
เลเวล 3 (5/30)
HP 200/200
MP 730
อาชีพ ไม่มี
เผ่าพันธุ์ มนุษย์(99%)กลายพันธุ์(1%)
ความแข็งแกร่ง 10(+3)
ความเร็ว 10(+3)
ปัญญา 12(+3)
มานา 73(+5){+1}
ความอึด 6(+3)
ไหวพริบ 7(+3)
พอยที่ยังไม่ได้ใช้ 6
ฉายา ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย ผู้กินมอนเตอร์ NEWนักล่าสไลด์
สกิว การดูดซับ การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม การทุบ การฟาด อดทนต่อความเจ็บปวด ใจเย็น ปฐมพยาบาลเบื้องต้น ฟื้นฟูด้วยตนเอง NEWขว้างปา NEWเล็งเปา NEWสมาธิ]
“อากิ:ว้าวค่ามานาอย่างเยอะอย่างนี้ต้องแลกเปลี่ยน มานา10แลกเปลี่ยนเป็นความแข็งแกร่ง”
[ระบบท่านต้องการแลกเปลี่ยนรึไม]
“อากิ:แลกเปลี่ยน”
[ระบบกำลังทำการแลกเปลี่ยน]
“อากิ:ทำการแลกมานา20เป็นความเร็วและปัญญาอย่างละ10 และเอามานาอีก10ไปแลกความอึดด้วย และก็อย่างสุดท้ายย!! เอามานาอีก10 แลกเป็นไหวพริบ”
[ระบบท่านต้องการแลกเปลี่ยนรึไม่]
“อากิ:แลกเปลี่ยน”
[ระบบ:กำลังทำการแลกเปลี่ยน….. ทำการแลกเปลี่ยนเสร็จสินหน้าต่างสถานะทำการอัปเดต]
[ข้อมูลของตัวละคร]
[ชื่อทาคุมะ อากิ อายุ 20/65
เลเวล 3 (5/30)
HP 250/250
MP 230
อาชีพ ไม่มี
เผ่าพันธุ์ มนุษย์(99%)กลายพันธุ์(1%)
ความแข็งแกร่ง 15(+3)
ความเร็ว 15(+3)
ปัญญา 17(+3)
มานา 23(+5){+1}
ความอึด 11(+3)
ไหวพริบ 12(+3)
พอยที่ยังไม่ได้ใช้ 6
ฉายา ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย ผู้กินมอนเตอร์ นักล่าสไลด์
สกิว การดูดซับ การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม การทุบ การฟาด อดทนต่อความเจ็บปวด ใจเย็น ปฐมพยาบาลเบื้องต้น ฟื้นฟูด้วยตนเอง ขว้างปา เล็งเปา สมาธิ]
“อากิ:รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลง มีแรงมากขึ้น วิ่งได้นานขึ้น คิดได้ไวขึ้น เร็วขึ้น และ ประสาทสัมผัสดีขึ้น”
ในขณะที่ผมกำลังดีใจที่ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น ผมก็ได้ยินเสียงที่สะท้อนตามทางมา เป็นเสียงที่เป็นเหล็กกระทบกัน ผมจึงเลือกที่จะตามเสียงไปพร้อมกับความหวังที่จ่ะได้เจอมนุษย์คนอื่น
“อากิ:เอาละได้เวลาทดสอบพลัง”
