หลักจากที่อากิวิ่งตามเสียงมาจนถึง 4 แยก อากิก็ได้หยุดและฟังว่าเสียงมาจากทิศทางไหน
“เสียงของ???:เป้ง เป้ง แน่จริงอย่ารุ้มสิวะ ”
“เสียงของ???:เคียก เคี้ยก ”
“อากิ:เสียงจากทางซ้ายสิน่ะ”
อากิเอาตัวชิดกำแพงทางซ้ายแล้วค่อยโผล่หน้าออกไปมองอย่างช้าๆ สิ่งที่เห็นคือผู้ชายผมบลอนด์สั้นที่สวมชุดเกราะหนังและมีดาบพร้อมโล่ ที่กำลังสู้กับมอนสเตอร์ตัวสีเขียนแบบตัวข้างนอกที่อากิได้เจอแต่ที่แตกต่างจากตอนนั้น คือมันสู้พร้อมกัน 2 ตัว ตัวหนึ่งใช้ดาบมือเดี่ยวแต่ขนาดตัวเกือบเท่าคนปกติแต่มันช้ามาก กับ อีกที่ตัวเหมือนเด็กที่ใช้กริดและรวดเร็วอย่างมาก อากิหยิบหินออกมาจากช่องเก็บของและใช้สกิล เล็งเป้า ล็อคไปที่เจ้าตัวใหญ่และรอจังหวะ เมื่อจังหวะมาถึงในตอนที่เจ้าตัวใหญ่กำลังที่จะเหวี่ยงดาบใส่ชายผมบลอนด์ อากิก็กว้างก้อนหินใสที่แขนของมันจนมันเสียหลัก ชายผมบลอนด์ที่เห็นจังหวะนั้นก็เหมือนจะใช้สกิลบ้างอย่างพุ่งไปข้างเข้าไปฆ่าเจ้าตัวใหญ่ทันที จนมันตาย
[ระบบ:ท่านฆ่าฮอบก็อบลินได้รับ EXP 12 EXP ลดจากปกติจากการแบ่งกับคนนอกปาตี้]
“อากิ:ไอตัวเขียวพวกนี้คือก็อบลินสิน่ะ”
ทันทีที่เจ้าฮอบก็อบลินตายเจ้าก็อบลินอีกตัวก็ตกใจจนอยู่นิ่ง อากิอาศัยจังหวะนั้นกระนำปาก้อนหินใส่มันจนตาย
[ระบบ:ท่านฆ่าก็อบลินได้รับ EXP 15]
อากิได้เยอะเหมือนกันแฮะถ้ามันกินได้เหมือนวุ่นสไลด์คงได้เยอะกว่านี้ แต่ต่อให้กินได้ก็ไม่กินหรอกนะ มันน่าขยะแขยง
“ชายผมบลอนด์:ใครอ่ะ ที่หลบที่อยู่ตรงมุม ที่ 4 แยกถ้านายหรืออะไรก็ตามไม่ออกมาฉันจะนับนายเป็น ศัตรู”
อากิโยนครบเพลิงไปตรงทางเดินแล้วก็ยกมือเดินออกมาอย่าช้าๆ
“อากิ:ฉันมาอย่างเป็นมิตร”
“ชายผมบลอนด์:มิตรที่ไหนเค้าจะทำตัวลับๆลอๆหลังคนอื่นวะ”
หลังชายผมพูดเสร็จเค้าก็ยกโล่และดาบขึ้นมา ผมที่ไม่อาวุธระยะประชิดจึงเลือกที่จะพูดคุยกับเค้าก่อน
“อากิ:ฉันไม่ได้ทำตัวลับๆลอๆนะ ฉันยังช่วยนายอยู่เลยเมื่อกี้ ก้อนหินที่ปาใสเจ้าตัวใหญ่จนเสียหลักนั้นก็ฝีมือฉันเอง ถ้าฉันมาแบบไม่เป็นมิตรคงไม่ช่วยนายหรอกใช่ไหม?”
ชายผมบลอนด์เริ่มลดกาดลง ผมคิดว่าผมต้องเป็นฝ่ายเเนะนำตัวเองก่อน
“อากิ:ฉันชื่อ ทาคุมะ อากิ เรียกอากิก็ได้”
ชายผมบลอนด์เริ่มมีท่าที่ผ่อนคลายและเริ่มที่จะแสดงความไม่เป็นมิตรน้อยลง
“ชายผมบลอนด์:ฉันชื่อคริส คริสเฉยๆ”
คริสเลือกที่จะเก็บอาวุธลงและเดินไปที่ศพเจ้าตัวใหญ่ ผมเห็นดังนั้นจึงเดินไปที่ศพเจ้าตัวเล็ก และเก็บเอาคริสตัลมานาและเอากริดของมันมาใช้ในขณะที่ผมกำลังรูทของอยู่นั้น คริสก็พูดขึ้นมาว่า
“คริส:ตามมาสิ ไปที่แคมป์กัน มีผู้หญิงอีกคนต้องรีบไปดูเธอหน่อยว่าปลอดภัยไหม”
“อากิ:ดะ ได้กำลังไป”
เหมือนว่าเค้าจะไว้ใจผมอยู่พอควรเลยและให้ผมตามกลับไปที่แคมป์ด้วย เช็คหน้าต่างสถานะหน่อยดีกว่า
[ข้อมูลของตัวละคร]
[ชื่อทาคุมะ อากิ อายุ 20/65
เลเวล 4 (2/40)
HP 250/250
MP 230
อาชีพ ไม่มี
เผ่าพันธุ์ มนุษย์(99%)กลายพันธุ์(1%)
ความแข็งแกร่ง 15(+3)
ความเร็ว 15(+3)
ปัญญา 17(+3)
มานา 23(+5){+1}
ความอึด 11(+3)
ไหวพริบ 12(+3)
พอยที่ยังไม่ได้ใช้ 9
ฉายา ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย ผู้กินมอนเตอร์ นักล่าสไลด์
สกิล การดูดซับ การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม การทุบ การฟาด อดทนต่อความเจ็บปวด ใจเย็น ปฐมพยาบาลเบื้องต้น ฟื้นฟูด้วยตนเอง ขว้างปา เล็งเปา สมาธิ NEWรอบโจมตี]
อืมมีพอยเหลืออยู่ 9 สิน่ะงั้นใช้หน่อยละกันเพื่อเหตุที่ไม่ขาดฝัน งั้นอัพแข็งแกร่ง 5 และความอด 4 และดูดซับคริสตัลมานามาด้วย
[ระบบ:ท่านได้ทำการดูดซับคริสตัลมานาระดับ E- ได้รับมานา +4 ยินดีด้วยความชำนาญสกิลการดูดซับเลื่อนมา F แล้วการดูดซับได้ดีขึ้น เป็น 110% ได้รับมานาเพิ่มเติมจากดูดซับคริสตัลมานา E- อีก0.5]
[ข้อมูลของตัวละคร]
[ชื่อทาคุมะ อากิ อายุ 20/65
เลเวล 4 (2/40)
HP 400/400
MP 250.5/270.5
อาชีพ ไม่มี
เผ่าพันธุ์ มนุษย์(99%)กลายพันธุ์(1%)
ความแข็งแกร่ง 20(+3)
ความเร็ว 15(+3)
ปัญญา 17(+3)
มานา 27.5(+5){+1}
ความอึด 15(+3)
ไหวพริบ 12(+3)
พอยที่ยังไม่ได้ใช้ 0
ฉายา ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย ผู้กินมอนเตอร์ นักล่าสไลด์
สกิล การดูดซับ การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม การทุบ การฟาด อดทนต่อความเจ็บปวด ใจเย็น ปฐมพยาบาลเบื้องต้น ฟื้นฟูด้วยตนเอง ขว้างปา เล็งเปา สมาธิ รอบโจมตี]
อืมเท่านี้นะจะพอ หลังจากที่เดินมาได้สักพักก็มาถึงแคมป์ของคริส ตรงแคมป์ของคริสมีผู้หญิงนั้งอยู่หนึ่งคน สภาพเหมือนคนหมดอะไรตายยากหน้าไม่แสดงอารมณ์ใดๆเลย จนกระผมทักทายเธอก็ไม่มีเสียงตอบรับ
“คริส:ฉันเจอเธอตอนที่กำลังเดินทางไปมาเลยเลือกที่จะช่วยเธอมาด้วย และก็ไม่ต้องพยามคุยกับเธอหรอก เธอไม่พูดนะเธอทำแค่สิ่งเดี่ยวนั้นคือทำอาหารไงละ”
คริสที่เดินพูดพร้อมกับเดินมาใกล้ๆ และยืนเนื้อของตัวอะไรสักอย่างที่ตากแห้งมาแล้วให้ผม
ผมก็รับมาด้วยความเต็มใจ เพราะผมกินแต่เจ้าวุ่นสไลด์มาจนเบื่อแล้ว
“อากิ:เนื้อตัวอะไรเนี่ย เหนียวพอควรเลยนะ แต่เคี้ยวเพลินดี”
[ระบบ:ท่านได้รับประทานเนื้อฮอบก็อบลินทำการดูดซับได้รับมานา +15 ]
ผมที่ได้อ่านข้อความของระบบแล้วหันไปถามคริส
“อากิ:คริ คริสนี้เนื้อของตัวของอะไร”
“คริส:เนื้อของเจ้าตัวใหญ่นั้นไงละเนื้อส่วนหน้าอกเลยนะของดี กินให้อร่อยละ มันได้ค่ามานาด้วยถึงนิดหน่อยก็เถอะดีกว่าไม่เพิ่ม”
ผมที่ยินคริสที่พูดอย่างหน้าตาเฉยก็เลยกินต่อโดยที่ไม่ถามอะไรอีก
[ระบบ:ท่านได้รับมานาอีก+15 ความชำนาญของสกิลการดูดซับเลื่อนมาเป็นแรง E- แล้วการดูดซับเพิ่มเป็น 120% ได้รับมานาเพิ่มเติมจาก……]
รวมๆได้มานา 47.7 สินะเอาไปแลกเปลี่ยนหน่อยละกัน
[ข้อมูลของตัวละคร]
[ชื่อทาคุมะ อากิ อายุ 20/65
เลเวล 4 (2/40)
HP 400/400
MP 750.2/750.2
อาชีพ ไม่มี
เผ่าพันธุ์ มนุษย์(99%)กลายพันธุ์(1%)
ความแข็งแกร่ง 20(+3)
ความเร็ว 15(+3)
ปัญญา 17(+3)
มานา 75.2(+5){+1}
ความอึด 15(+3)
ไหวพริบ 12(+3)
พอยที่ยังไม่ได้ใช้ 0
ฉายา ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย ผู้กินมอนเตอร์ นักล่าสไลด์
สกิล การดูดซับ การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม การทุบ การฟาด อดทนต่อความเจ็บปวด ใจเย็น ปฐมพยาบาลเบื้องต้น ฟื้นฟูด้วยตนเอง ขว้างปา เล็งเปา สมาธิ รอบโจมตี]
อืมแลกหน่อยละกัน มานา 6 แลก ปัญญา มานา 6 แลกไหวพริบ มานา 10 แลกความแข็งแกร่ง มานา 10 แลกความเร็ว มานาอีก 10 ความอึด
[ระบบ:ยืนยันการแลกเปลี่ยนรึไม่]
“อากิ:ยืนยัน”
[ระบบ:ทำการแลกเปลี่ยนเสร็จสิน ความชำนาญของการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมเลือนระดับจาก E>D- แล้ว]
[ข้อมูลของตัวละคร]
[ชื่อทาคุมะ อากิ อายุ 20/65
เลเวล 4 (2/40)
HP 500/500
MP 330.2/330.2
อาชีพ ไม่มี
เผ่าพันธุ์ มนุษย์(98%)กลายพันธุ์(2%)
ความแข็งแกร่ง 25(+3)
ความเร็ว 20(+3)
ปัญญา 20(+3)
มานา 33.2(+5){+1}
ความอึด 20(+3)
ไหวพริบ 15(+3)
พอยที่ยังไม่ได้ใช้ 0
ฉายา ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย ผู้กินมอนเตอร์ นักล่าสไลด์
สกิล การดูดซับ การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม การทุบ การฟาด อดทนต่อความเจ็บปวด ใจเย็น ปฐมพยาบาลเบื้องต้น ฟื้นฟูด้วยตนเอง ขว้างปา เล็งเปา สมาธิ รอบโจมตี]
ในขณะที่ผมกำลังแลกเปลี่ยนอยู่นั้นคริสก็เอาเนื้ออกมาจากช่องเก็บของผู้หญิงคนนั้นก็ลุกขึ้นมาแล้วก็เดินไปแปรรูปเนื้อทันทีโดยที่ไม่พูดอะไรเลยบรรยากาศดูตึงๆแฮะ
“คริส:เอาละได้เวลานอนแล้ว”
“อากิ:แล้วใครจะเฝ้ายามละ”
“คริส:เธอคนในนั้นไงถ้ามีอะไรที่อันตรายมาเดี่ยวเธอก็ร้องเองนั้นแหละ”
ผมที่ไม่รู้อะไรก็ทำเป็นนอนแต่ไม้ดายหลับZzzz
“อากิ:อัก อ็ากกกก”
ผมที่ตื่นมาด้วยความเจ็บตรงท้อง ผมลืมตาขึ้น สิ่งที่เห็นอย่างแรกคือผู้หญิงที่อยู่แคมป์กับเราแต่เธอตอนนี้นั้นไม่มีใบหน้าพร้อมกับมือที่เปลี่ยนเป็นแทงแหลมๆแทงมาที่ท้องของผมและมันก็พยายามที่จะดันให้ทะลุท้องของผม ผมพยามดันสู้และใช้มืออีกข้างจับแขนอีกข้างของมันไว้ด้วยค่าความแข็งแกร่งที่เยอะกว่ามันผมเลยยังสู้มันได้และเพราะHPที่สูงของผมทำให้ยังทนได้ จนผมสามารถร้องขอความช่วยเหลือจากคริสได้
“อากิ:อ็ากกก ตื่นดิโว็ยไอคริส”
คริสที่กำลังตื่นจากการหลับกำลังหยิบอาวุธจากช่องเก็บของทันทีหลักจากเห็นไอตัวบ้านี้ที่กำลังจะฆ่าผม ในจังหวะนั้นที่เจ้าตัวบ้านี้หันหน้าไปสนใจคริส ผมเลยปล่อยมืออีกข้างที่ผมจับแขนมันไว้หยิบกริดในช่องเก็บของในทันทีและแทงไปที่คอของมันจนมันอ่อนกำลังลงผมเลยถีบมันออกจากตัวผมในทันที คริสที่เห็นดังนั้นจึงใช้สกิลพึงเข้าชาร์จมันในทันที จนสามารถตัดหัวมันได้ ผมที่กำลังพยามห้ามเลือดแผลตรงท้องของผมที่รูเท่าแขนของผู้หญิงอยู่นั้น คริสก็เดินมาหาผมพร้อมกับหยิบอะไรออกมาจากช่องเก็บของ ของเค้า
“คริส:เอานี้รีบดื่มมันคือโพชั่นรักษา”
มันคือขวดอะไรไม่รู้ที่มีน้ำสีแดงอยู่ข้างใน แต่พอได้ยินคริสพูดว่ารักษาผมรีบหยิบมันมาดื่มในทันที แผลตรงท้องของผมที่ใหญ่เท่ารูแขนสมานเข้าหากันอย่างรวดเร็วเหมือนกับโกหก
“คริส:บอกแล้วมันโพชั่นรักษา”
ผมที่ตั้งสติได้แล้วนั้นจึงถามคริส
“อากิ:นั้นมันตัวบ้าอะไรวะ”
“คริส:ใจเย็นๆ นายลองเปิดหน้าต่างดูสิและดูตรงแจ้งเตือน”
ผมเลยเปิดหน้าต่างสถานะดู
[ระบบ:ยินดีด้วยท่านได้สังหารมอนสเตอร์พิเศษ ดรอปแกงเกอร์ ได้รับฉายาผู้ฆ่ามอนสเตอร์แห่งการหลอกลวงได้และได้ EXP +200]
“อากิ:มอนสเตอร์พิเศษ EXP อย่างเยอะ”
คริสที่ไปรูทศพมันและกำลังเดินกลับมาหาผม
“คริส:ของดรอปทั้งหมดนี้เป็นของนาย”
“อากิ:นายไม่เอาอะไรเลยเหลือของดรอปเยอะอยู่นะ”
“คริส:ไม่ ไม่ฉันเอาแค่EXPพอแล้ว ถ้านายไม่มาวันนี้ฉันคงตายเพราะมัน เพราะนายมามันเลยเลือกที่จะฆ่านายก่อนเพราะนายดูอ่อนแอ่ แต่ใครจะไปคิดละว่านายจะมีแข็งแรงจนสามารถยือแรงกับมันได้ เอาไปเถอะ”
“อากิ:ขอบใจนายมาก เพือ เพื่อน”
“คริส:ได้เสมอ เพื่อน ฉันว่านายควรที่จะนอนนะเพราะนายเสียเลือดมาก ถ้ายังไม่ไว้ใจฉัน ฉันส่งคำสร้างปาตี้ไปแล้วรับสิ”
[ระบบ:คริสส่งคำขอร้องสร้างปาตี้มา โดยการที่จะให้คุณเป็นหัวหน้าปาตี้ ตกลงหรือไม่]
“อากิ:ตกลง”
หลักจากที่ผมพูดตกลงไปผมก็สลบทันที
