ผมรอหน่วยที่ 2 ประมาณ 3 นาทีพวกเค้าก็มาและเข้าแถวเหมือนรอผม ผมที่เห็นอย่างนั้นก็เดินไปข้างหน้าพวกเค้าและปลดล่องหนออก
“อากิ:ดูพวกนายแล้วคงจะพร้อมกันสุดๆแล้ว งั้นก็ไปลุยกันเลย”
เมิ่งซินที่ได้ยินก็พยักหน้าและออกคำสั่งทันที
“เมิ่งซิน:จัดขบวนตามที่วางแผนไว้และเดินหน้าไปได้”
ผมล่องหนและหลีกทางให้พวกเค้า และดูขบวนของหน่วยที่ 2
หน่วยที่ 2 จัดขบวนดังนี้ หน้าสุดแทง 1 นักดาบตามหลัง 2 และนักธนู 2 โดยที่มีนักบวช 1 คนยืนตรงกลางระหว่างนักธนู ละก็นักเวทย์ตามหลังอีก 1 และเว้นระยะมานิดหน่อย ก็ต่อด้วยนักดาบ 2 กับแทง 1 ที่ยืนกลางระหว่างนักดาบ นักบวช 2 ละนักธนู 1 ยืนตรงกลางระหว่างนักบวช ตามด้วยนักเวทย์ 2 ปิดด้วยนักดาบ 1 คน อืมจัดขบวนแบ่งเป็น 2 กลุ่มสินะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับอีกกลุ่ม อีกกลุ่มก็พร้อมจะช่วยและดูแลตัวเองได้ ถือว่าดูดีงั้นมารอดูตอนเจอมอนสเตอร์ดีกว่า แต่เดินมาพักใหญ่ๆก็ไม่เจอกับมอนสเตอร์อะไรเลย ขนาดเดินเลยจุดที่หน่วยที่ 1 ผ่านมาแล้วก็ไม่เจออะไรเลย จนผมนั้นรู้สึกแปลกๆเลยเดินไปหาเมิ่งซินและปลดล่องหนออก
“อากิ:ฉันว่ามันแปลกๆนะ เข้ามาขนาดนี้ยังไม่เจอตัวอะไรเลย ขนาดเลยจุดที่หน่วยที่ 1 ผ่านมาแล้วก็ยังไม่เจออะไรเลย”
‘เมิ่งซิน:เลยจุดที่หน่วยที่ 1 ผ่านมาแล้วแต่ยังไม่เจออะไรเลยฉันว่าต้องระวังกว่านี้แล้วละ’
“เมิ่งซิน:ทุกคนยกระดับการระวังตัว ถ้าได้ยินหรือสัมผัสได้ถึงสิ่งแปลกๆให้บอกกันด้วยเข้าใจไหม”
“ทุกคน:ครับ/คะ”
พวกผมเดินต่อมาเรื่อยๆ จนถึงทางเดินที่มันแปลกๆ ทำไมบอกว่าแปลกนะหรอเพราะปกติทางที่พวกผมเดินมามันจะมีทางแยกเยอะมาก แต่ทางข้างหน้ามันกับไม่มีทางแยกเลย เป็นทางตรงๆเหมือนไว้ให้อะไรวิ่งเลย ในตัวที่ผมกำลังคิดอยู่เมิ่งซินก็เดินมาหาผมและถามว่า
“เมิ่งซิน:อากิเราควรจะสำรวจต่อกันไหม”
“อากิ:อืมทางมันดูหน้าสงสัยจริงๆนั้นละ เดี่ยวฉันไปดูทางให้รออยู่ที่นี่ละกัน”
“เมิ่งซิน:มันจะไม่อันตรายหรอไปคนเดี่ยวนะ”
“อากิ:ไม่เป็นไรน่าไปไม่ไกลหรอกเดี่ยวมา”
และอากิก็วิ่งไปตามทางนั้น ประมาณ 10 นาที
‘เมิ่งซิน:เกิดอะไรขึ้นกับอากิหรือป่าวนะ ไป 10 กว่านาทีแล้วยังไม่มีอะไรตอบกลับมาเลย’
“เมิ่งซิน:เฮ้อออ~~~”
“7/2:ดูกับตันสิ ถอนหายใจไม่รู้กี่รอบแล้วอะ”
“9/2:ฉันว่ากับตันต้องมี ซัมติงอะไรกับหัวหน้าหน่วยแน่ๆ หิหิหิ”
“เมิ่งซิน:คิดว่าฉันไม่ได้ยินหรือไงหะ โป้ก!!”
ฉันเข็กหัวลูกน้องที่นินถาไปนิดหน่อยและกำลังพูดดุพวกเค้าอยู่ก็ได้ยินเสียงบ้างอย่าง
!”???:เมิ่งซินนน บอกให้ทุกคนหลบออกจากทางที่เรามาเดี่ยว นี้ หลบนะโว้ยยย~~~”!
‘เมิ่งซิน:นั้นเสียงอากินิ แล้วทำไมต้องบอกให้หลบละ… อากิไม่ใช้คนที่จะล้อเล่นแน่ๆต้องบอกให้ทุกคนหลบ’
!”เมิ่งซิน:ทุกคนหลบไปอยู่ในซอยให้หมดและเช็คให้ดีว่าไม่มีใครไปขว้างทางที่เรามา”!
‘เมิ่งซิน:ทุกคนหลบไปแล้ว’
ในตอนที่เมิ่งซินสั้งให้ทุกคนหลบไปแล้วไม่นานอากิก็วิ่งออกมาจากทางนั้นด้วยความเร็วที่สูงมากและวิ่งผ่านหน่วยที่ 2 ไป
“เมิ่งซิน:อากิจะไปไหน”
!”อากิ:หลบไปอย่าโผล่หน้าออกมา”!
‘เมิ่งซิน:ฉันได้ยินเสียงที่จริงจังของอากิก็หลบเข้าไปลึกกว่าเดิม และตอนหลบเข้าไปได้แปปเดี่ยวก็มีเสียงอะไรบ้างอย่างที่เหมือนเสียงวิ่งตามมาจากทางอากิมา แต่มันก็ไม่เหมือนเสียงมนุษย์เพราะเสียงที่ได้ยินเหมือนเสียงของของสัตว์ที่มี กีบเท้าอย่างม้าหรือวัว และเสียงนั้นก็ใกล้เข้ามาเรื่อยๆจน มันวิ่งผ่านหน้าฉันไป มันคือวัวกระทิงที่ยืน 2 ขาพร้อมกับถือขวานในมือตอนนี้มันวิ่งตามอากิอยู่โดยที่ก้มตัวลงและเอาหัวพุ่งไปข้างหน้า ฉันงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นแปปเดี่ยว ก็ออกคำสั่งให้ทุกคนตามไป’
“เมิ่งซิน:จะงงอะไรกันรีบตามไปเร็ว”
ย้อนกลับมาก่อนหน้านี้ 10 นาที ผมได้อาสาเข้ามาสำรวจทางตรงนี้คนเดี่ยว ตอนนี้ผมเดินมาได้ประมาณ 6 นาทีแล้วไม่เจออะไรเลยจนมานาผมหมดและล่องหนก็หาย เพราะผมใช้มันมาตั้งแต่ตอนเช้ามานาเลยหมด ผมเลยเซ็งๆก็เลยหาเรื่องคุยกับอลิสและราเฟลเล่นๆ
“อากิ:นี้ทั้ง 2 คน คิดว่าสุดทางเดินนี้จะมีอะไรหรอ”
“อลิส:อาจจะเป็นบอสคะ”
“อากิ:อืมมม~~~ ฉันว่าอาจจะไม่ใช้เพราะจากตรงนี้ไปฐานมันไม่ได้ไกลกันมาก ถ้ามีห้องบอสทุกคนคงรู้แล้วแต่นี้ไม่มีการพูดเรื่องนี้กันเลย”
[อลิส:…. ใช้คะเพราะจากตรงนี้ไปฐานห่างกันแค่ 3 กิโลเมตรถ้ามีบอสทุกคนคงรู้และห้ามพวกเราไม่ให้เข้ามา ขอประทานโทษทีประมวลผลที่ผิดพลาดให้คะ]
“อากิ:ไม่ต้องขอโทษหรอก คนเราผิดผลาดกันได้แต่อย่าผิดผลาดซ้ำๆก็พอ”
[อลิส:คะ]
“อากิ:แล้วราเฟลละ เห็นเงียบนานละ”
<ราเฟล:ฉันคิดว่ามันคือการวิ่งแข่ง>
“อากิ:หะ?? วิ่งแข่งแล้วจะแข่งกับใคร??”
<ราเฟล:นั้นไง ข้างหน้านั้นคู่แข่งของนาย>
ผมเพ็งสายตาไปข้างหน้าตามที่ราเฟลบอกจนเห็นตัวอะไรบ้างอย่างที่สูงจนหัวมันเกือบถึงเพดานที่สูงเกือบสามเมตรได้ มันมีรูปร่างเหมือนคน แต่มีหัวและขาเหมือนวัวลำตัวกับแขนเป็นของมนุษย์และที่สำคัญมันถือขวานเล่มใหญ่มากอยู่ และมันก็เหมือนจะออกวิ้งมาทางผมแล้ว
<ราเฟล:อากิวิ่ง วิ่งเดี่ยวนี้!!>
ราเฟลขึ้นเสียงและบอกให้ผมวิ่ง ผมก็วิ่งตามที่บอกผมที่งงว่าเกิดอะไรขึ้นก็ถามราเฟลว่ามันเกิดอะไรขึ้น
“อากิ:ราเฟลนี้มันเกิดอะไรขึ้นเนีย”
<ราเฟล:พูดง่ายๆก็อีเว้นท์>
“อากิ:หะอีเว้นท์? อีเว้นท์อะไรอธิบายที”
[อลิส:อีเว้นท์ในมหาเขาวงกต เป็นเหตุการณ์บ้างอย่างที่จะเกิดแบบสุ้มในมหาเขาวงกต โดยจะให้คนที่อยู่ในเขากตเข้ารวมและได้รับรางวัลคะ]
“อากิ:แบบเรดบอสอ่ะนะ”
[อลิส:คะ]
“อากิ:แล้วอีเว้นท์ที่ฉันเจออยู่นี้ละ”
<ราเฟล:นี้คืออีเว้นท์ run for your life มันเป็นอีเว้นท์ที่จะสุ้มเกิดใส่บุลคลหรือกลุ่มคน โดยที่จะมีมอนสเตอร์มาวิ่งไล่โดยจะสุ่มเอามอนสเตอร์แถวนั้นมาวิ่งไล่ มีแบบวิ่งไล่ไม่กี่ตัว จนเป็นฝูงแต่ของนายนี้ตัวเดียวแต่มาซะ เอาแบบฝูงมาดีกว่าเพราะตัวที่วิ่งไล่นายอยู่เนียมันคือ มิโนทอร์ เป็นตัวอึดถึกทนเลยละ แต่ยังไงก็สู้ๆนะ>
“อากิ:ฉันไม่ได้ต้องการกำลังใจบอกวิธีสู้มาก่อน”
<ราเฟล:วิธีสู้งั้นหรอก็ง่ายๆ ลากมันไปที่โลงๆ สู้ในที่แคบแบบนี้เสียเปรียบ>
มีแต่ต้องวิ่งไปให้ถึงฐานสินะ แต่ใกล้ถึงฐานคนต้องเยอะแน่ๆ คงต้องตะโกนบอกคนให้หลบและภาวนาไม่ให้มีคนดือไม่หลบด้วยเถอะ ผมวิ่งกลับมาจนใกล้กับจุดที่เมิ่งซินอยู่ผมเลยตะโกนบอกให้พวกเค้าหลบ
!”???:เมิ่งซินนน บอกให้ทุกคนหลบออกจากทางที่เรามาเดี่ยว หลบนะโว้ยยย~~~”!
ผมตะโกนบอกไปแล้ว และตอนวิ่งไปถึงทุกคนก็หลบไปหมดแล้ว ผมเลยวิ่งผ่านไปเลย แต่เหมือนผมจะได้ยินเสียงของ เมิ่งซินตามหลังผมเลยตะโดนแบบขึ้นเสียงนิดหน่อยบอกให้เธอหลบ ผมไม่รู้ว่าเธอหลบหรือป่าวเพราะผมหยุดไม่ได้ ผมได้แต่วิ่งแต่เหมือนผมจะได้ยินเสียงมันตามมาอยู่ผมเลยหันหน้ากลับไปดู มันยังตามมาอยู่และตัวมันก็ไม่ได้เปื้อนอะไร แปลว่าไม่มีใครโดนมันชนสินะ ผมวิ่งมาอีกจนใกล้ฐานผมก็ตะโกนโดยใช้มานาผสมลงไปในเสียงไปด้วยละบอกคนให้หลบ
!!!”อากิ:คนข้างหน้าหลบไปให้หมด มีมอนสเตอร์กำลังวิ่งมาทางนี้ หลบไป~~~”!!!
“คนแถวนั้น:ใครตะโกนมาวะดังซิบ”
“คนแถวนั้น:เค้าบอกมาให้หลบเพราะมีมอนสเตอร์กำลังวิ่งมาใช้ไหม”
“คนแถวนั้น:มันก็แค่หลอกเรานั้นละ ฉันบอกเลยฉันคนหนึ่งนี้ละไม่หลบ”
พูดเสร็จชายคนนี้ก็กำลังจะเดินเข้าไปในมหาเขาวงกต แต่ก็มีชายวิ่งคนหนึ่งวิ่งสวนเค้าออกมาและตามด้วยเสียงที่เหมือนม้าตามมาแต่มันมีแค่ 2 จังหวะไม่ใช้ 4 เค้าหันไปมองทางเสียงก็เห็นมอนสเตอร์กำลังวิ่งมา เค้าจะหลบแต่ก็ไม่ทันแล้ว
ตัดมาทางอากิ
“อากิ:ใครมันเดินมาวะทำไม่หลบตามเสียงที่บอก”
ผมอยากจะช่วยเค้านะ แต่เค้าไม่สนคำเตือนที่ผมตะโกนมาและยังเดินไปใส่ผมคงไม่เอาชีวิตไปเสียงเพื่อเค้าหลอก ผมวิ่งผ่านเค้าไปและออกมาถึงที่โลงจนได้ ผมหยุดวิ่งและรีบเตรียมอาวุธและหันไปดู มิโนทอร์ สิ่งที่เห็นคือชายที่ผมวิ่งผ่านมาโดนชนและไปติดอยู่กับเขาของมิโนโทแล้ว
“คนที่โดนมินิทอร์ชน:ชะ ช่วยด้วย”
มิโนทอที่รู้สึกว่าชนอะไรบ้างบ้างได้มันก็หยุดวิ่ง และดูชายคนที่ถูกชน มันเอามือทั้ง 2 ข้างและดึงชายคนนั้นออกจากเค้าของมันและจ้องมองเค้า
“คนแถวนั้น:ใครก็ได้ช่วย ไอเทสทีใครก็ได้”
ในตอนที่คนตะโกนให้ช่วยคนที่ถูกจับอยู่เจ้า มิโนทอก็เลือกทำสิ่งๆหนึ่ง สิ่งนั้นก็คือการกินชายคนนั้นทั้งเป็นโดยทีชายคนนั้นร้องด้วยความเจ็บปวดและพยามดิ้นหนี
!!!”เทส:อากกกก ใครก็ได้ช่วยที่มันกัดแขนฉัน อากกกก”!!!
มันกินชายคนนั้นทั้งเป็นเริ่มจากแขน 2 ข้างและกัดที่ลำตัวจนลำไส้ไหลออกมาแต่มันก็ก้มไปเก็บไส้นั้นมากิน ในตอนที่เจ้ามิโนทอร์ กำลังกินคนผมก็จัดอาวุธให้เร็วที่สุดเพื่อจะช่วยชายคนนั้นแต่เหมือนจะไม่ทันแล้ว เพราะมันกินชายคนนั้นจนเหลือแค่ไหลกับหัวแล้ว ผมที่เห็นภาพไม่น่ามองนี้ก็เอาธนูออกมาและยิงไปที่ตาของมันจนบอดไป มันทิ้งเศษซากของชายคนนั้นและหันมาร้องคำรามใส่ผม
!”มิโนทอ:โฮกกกกก~~~”!
“อากิ:ถ้าโกรธก็เข้ามา”
มันวิ่งเข้ามาหาผมทันที แต่ผมไม่หลบหนอกนะผมเอาดาบใหญ่ออกมาและส่งมานาเข้าไปในดาบชาร์จและรอมันเข้ามาใกล้ๆ พอมันวิ่งมาในระยะและรอมันเหวียงขวานมันมาผมก็เอาดาบที่ชาร์จ มานารอไว้ฟาดสวนกับมันด้วยแรงที่เยอะทั้ง 2 ฝ่ายกับมานาที่ผมชาร์จไว้ตอนอาวุธปะทะกันมันก็ระเบิดและผลักทั้งและเจ้ามิโนทอร์กับผม จนกระเด่นไปติดกำแพงทั้ง 2 ฝ่ายผมรีบลุกและรีบจองมองไปทางที่เจ้ามิโนทอกระเด่นไป ละผมเห็นมันกำลังจะลุกขึ้นผมที่เห็นอย่างนั้นก็รีบพุ่งไปซ้ำ ผมหยิมกริดที่ขาออกมาละก็กระนำแท่งไปที่หัวเข่าของมันจนมันล้มลงไปอีกรอบ แต่ผมก็โดนมันเหวียงแขนใส่จนกระเด่นไปผมที่กระเด่นมาก็รีบลุกขึ้น แต่ก็รู้เจ็บที่แขนซ้ายมากๆผมเลยหันไปดูก็พบว่าแขนผมหักจนงอไปข้างหลัง
“อากิ:อากกกก~~~”
<ราเฟล:หักมันกลับมาเดี่ยวนี้อากิ หักมัน>
“อากิ:หะ! หักมันกลับนินะ”
[อลิส:แบบนั้นมันไม่อันตรายหรอคะ]
<ราเฟล:ไม่ นายต้องหักมันกลับเดี่ยวนี้อากิ ดูนั้นเจ้านั้นมันลุกขึ้นมาแล้ว>
ผมที่เห็นเจ้า มิโนทอร์กำลังดึงกริดที่ปักอยู่หัวเข่าออกและพยามจะลุกขึ้น ผมก็ตัดสินใจทำตามที่ราเฟลบอก
“อากิ:อากกกกกก”
ผมเอาแขนขวาจับแขนซ้ายและดึงมันกลับมาทางเดิม แต่ตอนดึงกลับมานั้นเจ็บปวดสุดๆเลยจนทำให้ผมดึงมันกลับมาไม่ได้เพราะความเจ็บปวดและปล่อยไป ผมนั้งดูแขนตัวเองที่ง้อไปผิดด้านด้วยความเจ็บปวดและหันไปดูเจ้า มิโนทอที่ลุกขึ้นมาและพยามเดินมาทางผม
!!!<ราเฟล:อากิลุกขึ้น ลุกเดี่ยวนี้นายจะมาตายอยู่ตรงนี้หรือไงพยามมาตั้งนานเพื่อมาตายหรอดูสิ่งที่ตัวพยามมาสิ จะทิ้งมันหรือไง ลุก ลุกขึ้นมาเดี่ยวนี้ลุกกกก~~~>!!!
นะวินาทีนั้นผมเลือกตัดสินใจ ดึงแขนตัวเองอีกครั้งแต่มันก็ไม่ได้ผลผมเลยตั้งหัวเข่าขึ้น และเอาตรงแขนผับว่างตรงหัวเข่าและใช้มือขวาดึงอีกครั้ง
“อากิ:ยากกกก~~”
กรอบ เสียงกระโดกเข้าที่ พอมันเข้าที่ผมรีบลุกขึ้นและหยิบคาตานะขึ้นมาและคิดว่าจะทำยังต่อแต่ราเฟลก็ได้บอกแผนกับผมมา
<ราเฟล:อย่าไปรับการโจมตีของมันตอนนี้มันอยู่ในโหมด berserker แล้วให้หลบและรอส่วนเอา เดี่ยวฉันบอกเอง>
“อากิ:ได้”
ผมยืนรอจนมันเดินมาใกล้และโจมตี
<ราเฟล:มันจะใช้มือขวาทุบลงมาให้หลบไปขวาและหมอบลง>
มันง้างแขนขึ้นตามที่ราเฟลบอกจริงๆ ผมเลยพุ่งไปทางขวาตามที่ราเฟลบอกและหมอบลง ผมไม่รู้ว่าหมอบทำไม ทำไมไม่สวนกลับตอนนี้ละ ในตอนที่ผมกำลังคิดอยู่ในก็มีเสียงอะไรแหวกลมมาจากทางขวา
“???:ฟิวววว”
สิ่งที่ลอยมาคือห่างของเจ้า มิโนทอร์ที่ใหญ่เท่าแขนได้ถ้าผมไม่หลบตามคำแนะนำของราเฟล ผมคงโดนมันฟาดและเป็นจุดจบของผม ละตอนที่ห่างของมันฟาดไปโดนแขนมันเองราเฟลก็บอกว่า
<ราเฟล:รีบลุกขึ้นและตัดห่างมัน>
ผมรีบลุกและตัดห่างมันทันที
“มิโนทอร์:โฮกกกกก!!!”
มันเสียอาการทันทีที่และถอยหลังไปจนล้ม เหมือนว่ามันจะเจ็บมากจากการที่โดนตัดห่าง
<ราเฟล:รีบขึ้นไปบนตัวมันและเอาดาบเล่มหนึ่งแท่งไปที่อกด้านซ้าย และอีกเล่มแทงไปที่คอมัน>
ผมรีบทำตามที่ราเฟลบอก ผมขึ้นบนตัวของมันและแทงไปที่อกของมัน มันพยามเอามือตบผมแต่ก็โดดลงมาและรีบเอาดาบอีกเล่มไปแท่งที่คอมันทันที ผมแท่งไปที่คอของมัน มันพยามดิ้นและเอามือจะดึงผมออกแต่ผมก็ดันดาบไปจนทะลุไปอีกฟากและนิ่งไปทันที
“อากิ:จบสักที แฮก แฮก”
ผมที่เห็นมันนิ่งไปแล้ว ก็ปล่อยดาบและหันหลังออกมาแต่ราเฟลก็ตะโกนบอกให้ผมระวังอะไรบ้างอย่าง
!<ราเฟล:…… อากิระวัง!!>!
เจ้ามิโนทอร์มันแกล้งตายและลอให้ผมว่างกาดและเดินหนี พอผมเดินมาถึงระยะพอดีมือมัน มันก็เอามือขว้าที่ลำตัวผมทันทีและบีบผม
“อากิ:ไอเวณนี้ อากกกกก”
ผมที่โดนมันบีบก็ได้ยินเหมือนเสียงอะไรหัก กะ กรอบ มันคือเสียงของซีกโครงของผมที่กำลังหัก ผมที่เห็นว่าท่าไม่ดีก็เอามีดบินที่แขนของผมแท่งไปที่มือของมันย้ำๆ แต่ผมยิงแท่งมันเท่าไรมันยิ่งบีบแน่นขึ้นจนผมเริ่มที่จะเป็นฝ่ายอ่อนแรงลง แต่ทันดันนั้นเจ้ามิโนทอร์ก็ปลอยมือ ผมรีบหันกลับไปมองมัน สิ่งที่เห็นคือเจ้ามิโนทิร์มันนิ่งไปแล้วเพราะเลือดที่ออกมากไปทำให้มันขาดใจตายและปล่อยผม แต่ผมนั้นก็ตัวทรุดลงกับพื้นและเหมือนจะได้ยินเสียงของหลายๆคนก่อนที่จะสลบไป
“มาร์ค:ราเวียรักษาเค้าเร็ว และคนอื่นที่เป็นนักบวชมารักษาเค้าเดี่ยวนี้”
ข้อมูลตอนจบเรื่องวันนี้ข้อเสนอ อีเว้นท์
อีเว้นท์จะสุ้มเกิดในหอคอย จะมีทั้งแบบเดี่ยว แบบกลุ่ม และแบบทุกคน และจะให้รางวัลต่างๆหลังจบอีเว้นท์ แต่มันก็จะมีอีเว้นท์พิเศษอีกโดยที่จะมีเงื่อนไขต่างๆตามที่มันเซ็ทไว้ ถ้าใครทำตามครบก็สามารถที่จะเรียกอีเว้นท์นั้นได้
จากผู้แต่ง
ช่วงนี้น้อยหน่อยนะคัฟ ติดเกมคัฟ 555555
[ข้อมูลของตัวละคร]
[ชื่อทาคุมะ อากิ อายุ 20/65
เลเวล 11 (103/110)
HP 140/520
MP 107/1060
ค่าความหิว 67/100
ค่าความเหนื่อยล้า 57/100
อาชีพ เจ้าแห่งสรรพาวุธ
เผ่าพันธุ์ มนุษย์(98%) กลายพันธุ์(1%)???(1%)
ค่าสเตตัส
ความแข็งแกร่ง 26(+3)
ความเร็ว 27(+3)
ปัญญา 27(+13)
มานา 106(+3)
ความอึด 20(+3)
ไหวพริบ 20(+3)
โชค 15(+3)
พลังป้องกัน 15(+3)
พลังโจมตี 26(+3)
พอยที่ยังไม่ได้ใช้ 15
ฉายา ผู้ถือครองหนังสือหนังสือแห่งความรู้และความลับ ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย นักล่าสไลด์{E}(F) ตะกละ นักล่าก็อบลิน{D-}(F-) นักวิ่ง{D}(F-) ผู้ฆ่าราชาเผ่าพันธุ์สไลม์
สกิล THECODEX การดูดซับ{M}(F)
การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม{SSS}(F) AIของระบบ{SSS+}(M) ฟื่นฟู{S}(F-) เปลี่ยนสีผิวหนัง{A}(F-) แปลภาษา{B}(F-) ใจเย็น{D}(F) การทุบ{F}(F-) การฟาด{F}(F-) ต้านทานความเจ็บปวด{F}(F) ปฐมพยาบาลเบื้องต้น{E-}(F-) รักษาตัวเองโดยธรรมชาติ{F-}(F-) ขว้างปา{E-}(F-) เล็งเป้า{E-}(F-) สมาธิ{E-}(F-) สกิลหลบหลีก{D-}(F-) สกิลปัดป้อง{D-}(F) สกิลฟันดาบ{F}(E) วิ่งระยะไกล{D}(D) เร่งความเร็ว{D}(F-) ชาร์จ{D}(F-) โฟกัส{D}(F-) ยิงธนู{D}(F-) ดาบคู่{D}(F-)]
