“บางทีฉันควรจะถามเหตุผลคุณ?”
หลังจากพูดอย่างนั้นเคียวกะ หญิงผู้หยิ่งยโสก็จ้องมองไปที่เอจิออส ราวกับว่าพวกเขากำลังมองขยะ
สีหน้าของเขาดูเหมือนรู้ว่าเอจิกอสกำลังจะมา
(จุ๊ๆ! คุณสังเกตเห็นความตั้งใจของฉันหรือเปล่า?)
เอจิกอส คลิกลิ้นของเขาในใจ
หากเธอถูกทำร้าย รูปร่างหน้าตาที่สวยงามของเธออาจเสียหายได้
นั่นคือสิ่งที่ฉันกังวล
เอชิกอสสงสัยว่าเขาจะสามารถโน้มน้าวอีกฝ่ายที่นี่ได้หรือไม่
ลูกสาวของฉันจะรอด ฉันขอโทษ แต่ได้โปรดเข้ามาแทนที่ฉันด้วย!!”
เมื่อเอชิกอสกำลังจะพูดอะไรบางอย่างกลับ จู่ๆ ก็มีคนก้าวไปข้างหน้า
นี่คือคนที่ก้มศีรษะก่อนหน้านี้
เขาหมดหวังเพราะถ้าเขาใช้ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าแทน ลูกสาวของเขาเองจะรอด
เมื่อได้ยินคำพูดของชายคนนั้น ผู้หญิงทั้งสามก็มองหน้ากันและเริ่มปรึกษากัน
“ดูเหมือนมีบางอย่างผิดปกติกับคุณ ฉันจะฟังคุณ ดังนั้นโปรดคุยกับฉันหน่อย”
หญิงหยิ่งผยองถามอีกครั้งว่าการสนทนาเสร็จแล้วหรือไม่
อย่างไรก็ตาม เอจิกอสไม่มีความตั้งใจที่จะพูดอีกต่อไป
“ยังไม่พอนะสาวๆ ถ้าไม่อยากเห็นความเจ็บปวด ทำไมไม่ทิ้งอาวุธล่ะ?”
เอจิกอส หัวเราะเมื่อคุณเตือนเขา
ไม่มีประโยชน์ที่จะฟังเรื่องราวตั้งแต่แรก
ไม่มีทางที่ผู้หญิงสามคนจะแข่งขันกับตัวเลขนี้ได้
ถ้าเขาทำตัวเงียบๆ ฉันคิดว่าฉันจะทำให้เขารู้สึกดีจนกว่าฉันจะมอบให้เซ้ง
“ดูเหมือนว่าจะมีบางคนที่ไม่เข้าใจจนกว่าจะเห็นความเจ็บปวด คายะ! ชิโรเนะซัง! มาลงโทษพวกเขากันหน่อยเถอะ”
เมื่อหญิงผู้ภาคภูมิใจพูดเช่นนี้ ผู้หญิงทั้งสองฝ่ายก็พยักหน้า
“คุณหญิง โปรดยืนขึ้นก่อน”
“เคียวกะซัง กลับไปซะ”
ผู้หญิงทางซ้ายและขวาน่าจะเป็นคนรับใช้
หญิงผู้ภาคภูมิใจที่อยู่ตรงกลางก้าวถอยหลังและก้าวไปข้างหน้า
ผู้หญิงทางซ้ายถือหมัด และผู้หญิงทางขวาถือดาบ
“น-ถ้าฝืนจะรู้สึกแย่!!”
เอชิกอสกรีดร้อง แต่ทัศนคติของผู้หญิงกลับไม่เปลี่ยนไป
ทำไมคุณถึงถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนมากมาย?
“คุณกำลังพูดถึงอะไร? คุณคือคนที่จะต้องได้รับบาดเจ็บ!”
ชิโรเนะ ผู้หญิงที่ถือดาบ จ้องมอง
เอชิกอสรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อยกับดวงตาเหล่านั้น
“ไม่สนใจ! จับผู้หญิง!!”
เอจิกอส พยายามซ่อนความปั่นป่วนของเขาออกคำสั่งดัง ๆ และผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาก็เข้ามาหาผู้หญิงคนนั้น
ชายห้าคนท้าทายผู้หญิงด้วยดาบ
“ฉันไม่อยากให้คุณเจ็บ…หืม?”
เอจิกอส แทบไม่เชื่อสายตาเมื่อเห็นภาพนั้น
จู่ๆ ชายห้าคนก็ล้มลงโดยไม่ส่งเสียงใดๆ พวกผู้ชายกลิ้งไปบนพื้นและส่งเสียงครวญคราง
“โอ้โห ว้าว!!”
ทันใดนั้นก็มีเสียงกรีดร้องมาจากทางขวา
เมื่อเอจิกอส หันกลับมา ผู้ชายที่พยายามจะจับผู้หญิงทางขวาก็แทบจะจมอยู่กับก้นของพวกเขา
การแสดงออกของผู้ชายบิดเบี้ยวด้วยความกลัว
อาวุธและเชือกที่พวกเขาถูกตัดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
หากมองใกล้ ๆ นั่นไม่ใช่สิ่งเดียวที่ถูกฉีกขาด
พวกเขาไม่มีผมด้วย
ไม่มีผู้ชายหัวโล้นอยู่ใต้บังคับบัญชาของเขา ดังนั้นผมของเขาจึงถูกตัดออกในทันที
ลูกน้องของเขารู้สึกหวาดกลัวกับมืออันชาญฉลาดของเขา
“ใช่!! ทำอะไรอยู่! มีสาวน้อยไม่เกินสามคน! อยากโดนยักษ์กินเหรอ! จับพวกมันเดี๋ยวนี้!!”
เอจิกอส ตะโกนและสั่งการลูกน้องของเขา
อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับคนแรก เขาถูกโยนลงพื้นและตัดผมออก
ตามที่คาดไว้ เอจิกอส รู้สึกหวาดกลัวกับสถานการณ์
“กลับไปซะ เอจิกอส ฉันจะทำเอง”
“ดะดะ ท่านไดกัน! พวกที่ตามหลัง! ท่านไดกันจะต้องสู้!”
ขณะที่เอจิกอส ลดระดับลูกน้องลง ไดกันก็ก้าวไปข้างหน้า
“ดูเหมือนคุณจะทำได้ดีทีเดียว ฉันจะเป็นคู่ต่อสู้ของคุณ”
เมื่อไดกันพูดแบบนั้น ร่างกายของเขาก็พองโต
เขาสูงอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เขาสูงขึ้นอีก
ขนงอกขึ้นมาจากตัว และปากบนใบหน้าก็กรีดและขยายใหญ่ขึ้น
“มนุษย์หมาป่า? มนุษย์หมาป่า!!”
“ถูกต้อง ฉันได้รับพลังนี้จากเทพเจ้าสงครามผู้ยิ่งใหญ่เฟลิออน! ฉันจะถวายเลือดของคุณให้กับพระเจ้าของฉัน!”
ไดกันหัวเราะเมื่อเขาพูดอย่างนั้น
“เทพเจ้าแห่งสงคราม เฟลิออน ใช่ไหม เมื่อพูดถึงเทพเจ้าแห่งสงคราม พวกเขาไม่ใช่ ธอร์ เทพเจ้าแห่งความแข็งแกร่งและการต่อสู้ และ เรน่า เทพีแห่งสติปัญญาและชัยชนะใช่ไหม”
“ท่านชิโรเนะ ธอร์และเรน่าเป็นเทพเจ้าที่มนุษย์ธรรมดาบูชา ฉันคิดว่าเฟลิออนน่าจะเป็นเทพเจ้าที่ชั่วร้าย ฉันแค่เดานะ แต่เดิมทีคนๆ นั้นคือมนุษย์และถูกเปลี่ยนจากเทพชั่วร้ายมนุษย์ ฉันเดาว่าเขาทำเพื่อเขา”
คายะ สาวใช้ยกกำปั้นขึ้นอธิบาย
“อืม อดีตมนุษย์… ฉันไม่แน่ใจว่าควรฆ่าเขาหรือไม่ ไม่เป็นไร ฉันจะจัดการกับเขาเอง”
ชิโรเนะยังคงสงบสติอารมณ์
แม้ว่าจะต้องจัดการกับมนุษย์หมาป่า แทนที่จะกลัว ดูเหมือนว่าเขาจะสนุกสนานเล็กน้อย
เอจิกอสสงสัยในทัศนคตินั้น
“เอาล่ะ คุณมีเวลาเหลือเฟือ ให้ฉันสนุกบ้างได้ไหม”
ไดกันดึงดาบของเขาออกมาและยืนเตรียมพร้อม
เดิมที ไดกัน เป็นนักรบมนุษย์
ด้วยความปรารถนาที่จะมีอำนาจเขาจึงบูชาเทพเจ้าเฟลิออนผู้ชั่วร้ายและได้รับพระคุณจากเขา
ระยะห่างระหว่างชิโรเนะและไดกันก็ใกล้เข้ามามากขึ้น
“ไปกันเถอะ!”
ไดกัน เหวี่ยงดาบของเขา
เป็นหมัดที่คมกริบซึ่งใช้กล้ามเนื้อทั้งหมดในร่างกาย
ในทางกลับกัน ชิโรเนะไม่มีท่าทีเคลื่อนไหวใดๆ
“เอ๊ะ……?”
ไดกันทำเสียงขำ
เอจิกอส แทบไม่เชื่อสายตาเมื่อเห็นภาพนั้น
ดาบของไดกันหายไป
ไม่กี่วินาทีต่อมา มีบางอย่างตกลงไปข้างๆ ไดกัน และแทงทะลุพื้น
สิ่งที่หล่นลงมาคือดาบของไดกัน
“ปะ ไอ้โง่!?”
ไดกันรู้สึกเสียใจ
“ฮึ่ม คุณทำให้ฉันรู้สึกโง่ คุณยังจะทำมันอยู่หรือเปล่า?”
ชิโรเนะถามไดกันขณะที่เธอชี้ดาบไปที่เขา
“ฮึ่ม! ยังไม่เลย! ฉันยังไม่พ่ายแพ้!
ไดกันกำหมัดแน่นและท้าทายชิโรเนะ
อย่างไรก็ตาม หมัดของเขาเหวี่ยงไปอย่างไร้ผล
“แย่จัง ดาบก็ไม่ได้แย่ แต่ก็ไม่เหมาะกับฉัน”
ชิโรเนะซึ่งเดินตามหลังไดกันก่อนที่เขาจะรู้ตัว พูดแบบนี้ และไดกันก็ล้มไปข้างหน้า
ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ตาย แต่ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นลม
“เจ้าโง่เขลา ท่านไดกันทำมันง่ายดายนัก… พวกเจ้าเป็นบ้าอะไรเนี่ย…?”
เอจิกอสพึมพำ
ฉันไม่อยากจะเชื่อภาพตรงหน้าเลย
มนุษย์ปกติมนุษย์หมาป่าไม่มีทางที่ฉันจะแข่งขันกับสิ่งนั้นได้
ผู้หญิงตรงหน้าฉันไม่ใช่คนธรรมดา
“เดี๋ยวก่อน!เดี๋ยวก่อนพวกคุณ!!”
คายะก็กรีดร้องออกมาทันที
“คุณคิดว่าคนนี้เป็นใคร คนนี้คือเคียวกะ น้องสาวของผู้กล้าแห่งแสง เรย์จินี่อยู่ตรงหน้าหญิงสาว ทุกคน โปรดงดเว้น!!”
เอชิกอสประหลาดใจกับคำพูดของคายะ
แม้ว่าจะเป็นประเทศปิด แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าข้อมูลภายนอกไม่สามารถเข้ามาได้
แน่นอนว่าฉันรู้จักผู้กล้าแห่งแสงผู้โด่งดังอย่างเรย์จิ
คนที่เข้ามาในนาร์โกล ซึ่งมีสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวยิ่งกว่าอสูรมาก นั่นก็คือผู้กล้าเรย์จิ
เขายังรู้ด้วยว่าเขาเป็นคนบ้าบิ่นมากและไม่แสดงความเมตตาต่อผู้ที่กลายเป็นศัตรูของเขา
“ฮ่าๆๆ!!”
เอจิกอส โค้งคำนับผู้หญิงที่ชื่อเคียวกะ ผู้ชายที่อยู่รอบตัวคุณก็ทำเช่นเดียวกัน
เชื่อฟังผู้แข็งแกร่งเสมอ นั่นคือวิถีชีวิตของเอจิกอส
“ไม่รู้ว่าเป็นน้องสาวผู้กล้า! ขอโทษจริงๆ!! โปรดยกโทษให้ฉันด้วย!!”
