นิทานอัศวินดํา – ตอนที่ 105

เรย์จิ ชิยูกิ และคนอื่นๆ ปีนขึ้นไปบนยอดเขาใกล้กับเมืองเทสทีเซียที่เป็นอิสระ

　ที่ราบมินอนส่วนใหญ่เป็นที่ราบ และหากคุณปีนขึ้นไปบนเนินเขาสักลูกหนึ่ง คุณจะมองเห็นได้ไกลออกไป

　อาคารที่อยู่ในระยะไกล

“นั่นคือเมืองเขาวงกตเหรอ? ยูเรียถูกพาตัวไปข้างในนั้น”

“ใช่แล้ว เรย์จิคุง ยังไงก็ตาม ฉันสงสัยว่ามันใหญ่ขนาดไหน”

　ชิยูกิมองดูพื้นผิวเขาวงกตจากบนยอดเขา

　เมืองเขาวงกตแห่งลาฟรินดอส

　นั่นคือชื่อเมืองที่ทอดยาวไปต่อหน้าต่อตาชิยูกิ

　ตั้งอยู่ในใจกลางของที่ราบมินอน มีเขาวงกตแผ่กระจายออกไปหลายชั้นใต้ดิน

　เมืองเขาวงกตนี้ไม่ใช่สถานที่ที่มนุษย์อาศัยอยู่ แต่มีสัตว์ประหลาดมากมายอาศัยอยู่ที่นั่น

　และในบรรดาสัตว์ประหลาดเหล่านี้ คนที่ปกครองเขาวงกตก็คือมิโนทอร์ สัตว์ประหลาดหัวกระทิง

　อย่างไรก็ตาม มิโนทอร์ยังคงอยู่ลึกเข้าไปในเขาวงกตและไม่ค่อยออกมา

　อย่างไรก็ตาม บางครั้งมิโนทอร์ก็จะคลานออกไปพร้อมกับมอนสเตอร์ตัวอื่น

　ในตอนแรก เมืองเทสทีเซียที่เป็นอิสระถูกสร้างขึ้นเพื่อจัดการกับมิโนทอร์

　นักผจญภัยแห่งเทสทีเซีย เข้าไปในเขาวงกตเพื่อกำจัดสัตว์ประหลาด แต่ไม่มีใครกลับมาอีกหลังจากลงลึกไปแล้ว

　เรากำลังจะเข้าไปในเขาวงกตนั้นแล้ว

　เขาวงกตนี้ดูเหมือนจะแพร่กระจายไปใต้ดิน ดังนั้นฉันไม่รู้ว่ามันใหญ่แค่ไหน

　แต่มันเหมือนกับเขาวงกตขนาดใหญ่

　แม้แต่ส่วนที่อยู่เหนือพื้นผิวแล้วก็ยังมีขนาดใหญ่กว่าเทสทีเซียอีกด้วย

“นาโอะซัง รู้สึกอย่างไรบ้าง?”

　ชิยูกิถามนาโอะ

　นาโอะกำลังมองดูเขาวงกตพร้อมจับหนูไว้ที่อก

　เหตุผลที่เขาพาหนูไปด้วยก็เพราะเขาไม่สามารถหาที่ที่จะทิ้งมันได้

　ชิยูกิคิดว่าควรปล่อยหนูไปไหนสักแห่ง แต่นาโอะไม่ยอมปล่อย อาจเป็นเพราะเธอชอบหนู

　ชิยูกิยอมแพ้โดยคิดว่าสักวันเธอคงจะเบื่อมัน

“มันเป็นไปไม่ได้…มีสิ่งกีดขวางอยู่เต็มไปหมด ฉันไม่เข้าใจอะไรเลย”

“ใช่แล้ว… เวทย์มนตร์ของฉันก็ใช้งานไม่ได้เหมือนกัน สุดท้ายฉันต้องเข้าไปในบาเรีย”

　พื้นที่ผิวทั้งหมดของเขาวงกตนี้ถูกปกคลุมไปด้วยบาเรียเวทย์มนตร์ ดังนั้น นาโอะจึงไม่สามารถสัมผัสได้ว่ามีอะไรอยู่ข้างใน

　มันยังถูกปกคลุมไปด้วยหมอกมหัศจรรย์ ทำให้มองเห็นภายในได้ยาก

　ชิยูกิก็เช่นกัน ฉันพยายามมองเข้าไปข้างในด้วยเวทมนตร์ แต่ก็ไม่มีประโยชน์

“มันรู้สึกไม่ค่อยดีเลย”

“ริโนะจัง อย่าเห็นแก่ตัว ฉันไม่มีความรู้สึกดีๆ กับเรื่องนี้แน่นอน”

　เมื่อริโนะผู้เกลียดสถานที่มืดเช่นห้องใต้ดินทำหน้ารังเกียจ ซาโฮโกะก็เตือนเขา

　ดูเหมือนทั้งสองคนจะไม่อยากไป

“เฮ้ รีบไปกันเถอะ ฉันเป็นห่วงคนที่ถูกจับได้”

“ชิโรเนะซังพูดถูก ถ้าเราไม่รีบไป เราจะเดือดร้อนแน่”

　เมื่อชิโรเนะและเคียวกะกระตุ้นให้พวกเขารีบไป ชิยูกิก็ถอนหายใจ

　ต่างจากริโนะและซาโฮโกะ สองคนนี้ดูมีแรงบันดาลใจ

(ไม่คิดว่าเคียวกะจะมาครั้งนี้ด้วย…)

　ชิยูกิกำลังสับสน

　คราวนี้ฉันไม่สามารถโน้มน้าวเคียวกะได้

　เคียวกะก็มีแรงบันดาลใจเช่นกัน และเรย์จิก็คิดว่าเป็นความคิดที่ดีที่จะให้เขารอที่ด้านหลังตลอดไป ดังนั้นเขาจึงไม่คัดค้าน

　แน่นอนฉันวางแผนที่จะลดมันลงทันทีที่มันเป็นอันตราย แต่ฉันก็ยังกังวลอยู่

　คายะที่ยืนอยู่ข้างหลังเคียวกะก็มีสีหน้าเป็นกังวลเช่นกัน

　แม้แต่เธอก็ไม่สามารถหยุดเคียวกะได้

　อย่างไรก็ตาม เป็นการยากที่จะหยุดในตอนนี้

　อันดับแรก ถ้ามันอันตราย ชิยูกิและคนอื่นๆ ก็ต้องล่าถอย

“ถูกต้อง ถึงเวลาไปแล้ว”

　เมื่อเรย์จิมองไปข้างหลัง เหล่านักผจญภัยก็รวมตัวกัน

　หัวหน้ากลุ่มคือนักรบหญิงชิซึเฟและเพื่อนๆ ของเธอ

　ชิยูกิก็มองไปที่ชิซึเฟและคนอื่นๆ ด้วย

　สมาชิกชิซึเฟมีห้าคน

　พวกเขาทั้งหมดเป็นผู้หญิง

　อาจกล่าวได้ว่าสิ่งนี้ค่อนข้างหายากในหมู่นักผจญภัยที่เป็นผู้ชายทั้งหมด

　เคร์น่า เป็นนักรบหญิงที่มีผมสีดำ ผิวสีน้ำตาล และมีหอกอยู่บนหลัง

　เธอมีอุปกรณ์ที่เบาเหมือนชิซึเฟ แขนขาที่เปลือยเปล่าดูมีสุขภาพดีมาก

　เขาอาจไม่ใช่ประเภทที่จะต่อสู้แบบเผชิญหน้าด้วยความแข็งแกร่งของเขา แต่กลับใช้การเคลื่อนไหวที่รวดเร็วเพื่อเล่นกับคู่ต่อสู้แทน ขาของเขาเรียวและดูว่องไวมาก

　เห็นได้ชัดว่าผู้ที่แต่งตัวเหมือนจอมเวทย์ มีหน้าเด็ก และเป็นคนที่เตี้ยที่สุดเรียกว่ามาเดีย อย่างที่คุณเห็นจากรูปร่างหน้าตาของเขา เขาดูเหมือนจอมเวทย์ แต่ฉันไม่รู้สึกถึงพลังเวทย์มนตร์ที่แข็งแกร่งเลย

　อย่างไรก็ตาม ในโลกมนุษย์นี้ ผู้คนที่สามารถใช้เวทย์มนตร์นั้นหายาก

　แม้ว่าพลังเวทย์มนตร์ของคุณจะอ่อนแอ แต่ก็ยังดีกว่าถ้ามีจอมเวทย์อยู่ในหมู่เพื่อนของคุณ อีกทั้งสาวที่ชื่อมาเดียก็น่ารักจนใครๆ ก็อยากได้เธอเป็นเพื่อน

　และดูเหมือนว่านักบวชชื่อเลเลียที่รับใช้วิหารเรน่าจะเป็นอัครสาวก

　เธอบอกว่าเธอได้ยินเสียงของนางฟ้า ดังนั้นจึงดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เรน่า แต่เป็นหนึ่งในนางฟ้าที่รับใช้เรน่าที่ทำให้เธอคุ้นเคย

　ตอนนี้เธอเป็นอัครสาวกของนางฟ้า ดูเหมือนว่าเธอจะสามารถใช้เวทย์มนตร์การรักษาได้ ดูเหมือนว่าเป็นไปได้ที่จะต่อสู้โดยตรงจากตำแหน่งที่คุณถือคทาและโล่

　อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเธอเป็นคนคุ้นเคย เจ้านายของเธอจึงสามารถรู้เกี่ยวกับการกระทำของเธอได้ เรน่าคงจะรู้เกี่ยวกับกิจกรรมของเรา

　เอลฟ์ชื่อนอร่ามีรอยสักบนใบหน้า มือ และเท้า

　บางครั้งเอลฟ์ก็ออกมาจากป่า

　กลุ่มเป้าหมายส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย

　พวกเขาชอบผู้ชายหน้าตาดีเป็นพิเศษ และบางคนถึงกับจับพวกเขาไปนอนแล้วลักพาตัวเข้าไปในป่า

　อย่างไรก็ตาม เอลฟ์ที่รวมตัวกับมนุษย์ไม่ค่อยทำเช่นนี้

　นั่นเป็นเพราะว่าคุณสามารถเป็นเพื่อนกับผู้ชายที่สวยได้ แต่เมื่อมีลูกแล้วก็จะกลับเข้าป่า

　อย่างไรก็ตาม เนื่องจากนอร่าจับคู่กับผู้หญิง ดูเหมือนว่าเธอไม่ได้มุ่งเป้าไปที่ผู้ชาย

　ชิยูกิไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงออกจากป่า

　ฉันไม่รู้เกี่ยวกับเอลฟ์มากนัก แต่ฉันสงสัยว่าพวกเขาจะถูกลงโทษหรือไม่ แต่ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะกังวลเรื่องนี้ ดังนั้นฉันจะไม่คิดถึงเรื่องนี้

　นี่คือเพื่อนของชิซึเฟ

　และเตรียมการไว้ว่าพวกเขาจะนำทางชิยูกิและคนอื่นๆ ผ่านเขาวงกต

　นักผจญภัยคนอื่นๆ รวมตัวกันเพื่อลดอันตรายต่อชิยูกิและคนอื่นๆ

　บุคคลที่เป็นผู้นำนักผจญภัยเหล่านี้คือกอร์แดน ผู้กล้าแห่งดิน

　นอกจากนี้ ผู้กล้าแห่งไฟ โนวิส ก็มาด้วย

　เขาดูเหมือนเด็กขี้เกียจผมแดงที่โตขึ้น แม้ว่าเขาจะยังเด็ก แต่เขาก็ยังถูกเรียกว่าเป็นผู้กล้า ดังนั้นเขาจึงต้องมีความสามารถค่อนข้างมาก

　และจากมุมมองของชิยูกิ ดูเหมือนว่าเขาจะสนใจชิซึเฟ ฉันขอให้คุณโชคดี

　นั่นคือทั้งหมดสำหรับการสำรวจเขาวงกต

“ผมเข้าไปได้แค่นี้เหรอ?”

　ชิยูกิถามชิซึเฟ

　ชิยูกิได้ยินมาว่าพื้นที่ผิวน้ำไม่ใช่เขาวงกต และได้มีการสำรวจมาหมดแล้ว

　มีบันไดลงไปที่ชั้นใต้ดินของอาคารขนาดใหญ่ตรงกลาง และคุณต้องไปที่นั่น

　อย่างไรก็ตาม อาคารหลายหลังบนพื้นถูกทำลาย ดังนั้นคุณจึงเดินตรงไปไม่ได้

　คงจะเร็วกว่าถ้าไปทางอากาศ แต่คงเป็นไปไม่ได้ที่จะรับคนจำนวนมากขนาดนี้

　ชิยูกิและคนอื่นๆ ไม่สามารถเดินหน้าต่อไปได้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องเดินบนพื้น

　ถ้ามันติดอยู่บนพื้นผิว ก็ไม่จำเป็นต้องลงไปใต้ดิน แต่นั่นจะเป็นความคิดที่ไร้เดียงสา

　มีความเป็นไปได้สูงที่ผู้คนในอาณาจักรปาซิเฟียจะถูกพาตัวไปใต้ดิน

“นั่นสินะ ท่านนักปราชญ์ ส่วนพื้นผิวของเขาวงกตนั้นเป็นที่อยู่ของนกค็อกคาไทรซ์ สัตว์ประหลาดเหล่านี้จะต้องหลีกเลี่ยงให้ได้มากที่สุด”

　ชิยูกิประหลาดใจกับคำพูดของชิซึเฟ

　ค็อกคาไทรซ์เป็นสัตว์ประหลาดที่มีลำตัวเป็นไก่และมีหางเป็นงู มันพ่นพิษร้ายแรงออกมาและกินเหยื่อของมันราวกับก้อนหิน ดังนั้นจะงอยปากจึงแข็งและแหลมคม

　ค็อกคาไทรซ์ ค่อนข้างเป็นศัตรูที่น่ากลัวสำหรับมนุษย์ธรรมดา

　พูดตามตรง ชิยูกิคิดว่ามันยากสำหรับชิซึเฟและคนอื่นๆ

“ในบ้านของนกกระตั้ว? จนถึงตอนนี้คุณเข้าไปในเขาวงกตได้อย่างไร?”

　ชิยูกิถามคำถาม

“ใช่ นกค็อกคาไทรมีไม่มากนัก นอกจากนี้ พวกมันไม่เป็นอันตรายอย่างยิ่งหากคุณหามันไม่เจอ ดังนั้นหากคุณเจอมัน คุณจะวิ่งหนีและอ้อมไป”

　ชิยูกิพยักหน้าขณะที่ชิซึเฟพูด

　ค็อกคาไทรซ์ เป็นอันตรายแต่ไม่ดุร้าย

　มันไม่เป็นอันตรายอย่างยิ่งเว้นแต่คุณจะเข้าใกล้มัน

　ชิซึเฟกล่าวต่อไปว่าถึงแม้คุณจะถูกโจมตี แต่ถ้าคุณวิ่งหนีสุดกำลัง ก็จะไม่มีใครตามคุณมา

“ไม่มีใครอีกแล้วเหรอ?”

“โดยพื้นฐานแล้ว มันเป็นแค่นกค็อกคาไทรซ์ อย่างไรก็ตาม หากมีคนเข้ามาพร้อมกันมากเกินไป ก็มีความเสี่ยงที่จะทำให้นกค็อกคาไทรเกิดการระคายเคืองได้”

　ดูเหมือนว่าสัตว์ประหลาดอันตรายไม่สามารถมีชีวิตอยู่บนพื้นผิวโลกได้เพราะมีนกค็อกคาไทรซ์อยู่

　อย่างไรก็ตามฉันจะต้องคิดว่าจะทำอย่างไรกับนกกระตั้ว

“เข้าใจแล้ว… เราควรทำอย่างไรดีเรย์จิคุง? ฉันคิดว่าการค้นหาพื้นที่ผิวจะดีกว่าเช่นกัน”

　ชิยูกิถามเรย์จิ

“ใช่ เราก็จะเข้าไปตามลำดับ เราจะแบ่งจำนวนคนแล้วเข้าไปค้นหาพื้นผิวทีละคนๆ เพื่อจะได้ไม่ต้องทำให้นกกระตั้วหงุดหงิด แล้วเราก็ จะไปรวมตัวกันที่อาคารกลาง ฉันเป็นผู้นำได้ แต่ฉันจะฝากเรื่องนี้ไว้กับพวกคุณ คุณจะไปไหม?”

　เรย์จิมองไปที่กอร์แดนและคนอื่นๆ แล้วพูด

“ใช่ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉัน!ไปกันเถอะไอ้สารเลว!!”

　หลังจากพูดอย่างนั้น นักผจญภัยที่นำโดยกอร์แดนก็แบ่งจำนวนและรีบเข้าไป

　เมื่อกอร์แดน และคนอื่นๆ รีบเข้ามาชิซึเฟ และคนอื่นๆ และ โนวิสก็รีบเข้าไปถัดไป

“ตอนนี้ มันคงจะง่ายกว่าถ้าเราติดอยู่บนพื้น แต่นั่นจะไม่เกิดขึ้น”

　ชิยูกิถามเงียบๆ ข้างๆ เรย์จิ

“จริง แต่ไม่ว่าคุณจะถูกจับไปอยู่ที่ไหน ฉันจะช่วยคุณอย่างแน่นอน”

　เรย์จิมองดูเขาวงกตด้วยรอยยิ้มอันไม่เกรงกลัว

(เขาเป็นผู้กล้าในสถานที่แบบนี้)

　ชิยูกิยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อมองดูโปรไฟล์สุดหล่อของเรย์จิ

　เรย์จิจะเสี่ยงชีวิตเพื่อผู้หญิงที่น่ารัก

　ชิยูกิรู้เรื่องนี้

　นี่เป็นเพราะว่าชิยูกิเคยถูกช่วยเหลือมาก่อนเช่นกัน

　ฉันจำเรื่องนั้นได้

　ไม่นานหลังจากที่กอร์แดนและเพื่อนๆ บุกเข้ามา ชิยูกิและเพื่อนๆ ของเขาก็ตัดสินใจเข้าไปข้างในเช่นกัน  

“ว้าว!!”

　นั่นคือเมื่อเราเข้าไปในเมือง สามารถได้ยินเสียงกรีดร้องอันดังของนักผจญภัย

“ดูเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังมาทันที”

　นาโอะถอนหายใจ

“ถูกต้อง เรารีบไปกันเถอะ”

　เมื่อพยักหน้าตามคำพูดของเรย์จิ ชิยูกิและคนอื่นๆ ก็เดินลึกเข้าไปในเมืองมากขึ้น