ตอนเที่ยง ชิยูกิและเรย์จิไปเข้าเฝ้าโชกุน
เหตุผลก็คือ สำนักงานใหญ่การสอบสวนเหตุการณ์คาร์คินอสจะจัดตั้งขึ้นในรัฐบาลโชกุน
เหตุผลที่มีแค่สองคนก็เพราะว่าชิโรเนะ ริโนะ และนาโอะสนุกสนานมากเกินไปและยังคงหลับอยู่
ซาโฮโกะอยู่ข้างหลังเพื่อดูแลทั้งสามคน
นอกจากนี้เคียวกะและคายะไม่ได้มาเพื่อทำธุรกิจ
เรย์จิดูเหมือนจะยังง่วงอยู่ แต่ชิยูกิบังคับให้เขาตื่นและพาเขาไปด้วย
เมื่อฉันเข้าไปในห้องครัสซัส และเดชิอุส ก็อยู่ที่นั่นแล้ว
“ได้โปรดกอบ”
ฮอบก็อบลินที่ทำงานให้กับครัสซัส เสิร์ฟเครื่องดื่มให้ชิยูกิ และ เรย์จิ
เครื่องดื่มคือน้ำ แต่ไม่ใช่น้ำดิบ แต่ได้รับความร้อนหลังจากขจัดสิ่งสกปรกออก และเติมน้ำผลไม้เล็กน้อย
ชิยูกิกระหายน้ำ เธอจึงดื่มเครื่องดื่ม
แน่นอน ฉันจะไม่ขอบคุณฮอบก็อบลิน
ฮอบก็อบลินคงรู้เรื่องนี้เช่นกัน และจากไปอย่างเงียบๆ หลังจากเสิร์ฟเครื่องดื่ม
“สำหรับแผนการในอนาคตของเรา…พูดตามตรง ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร”
เมื่อฮอบก็อบลินจากไป เดซิอุสก็พูดขอโทษ
ชิยูกิรู้สึกได้ว่าเรย์จิดูผิดหวังเมื่ออยู่ข้างๆ เธอ
“ฉันเข้าใจแล้ว… ถ้าอย่างนั้นเราก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำสิ่งต่าง ๆ อย่างต่อเนื่อง นายพล ครัสซัส คุณคิดว่าคุณสามารถจัดสรรบุคลากรได้กี่คน?”
ชิยูกิมองไปที่ครัสซัส
สาเหตุที่จัดตั้งสำนักงานสืบสวนสอบสวนขึ้นในสำนักงานโชกุนตั้งแต่แรกก็เพราะพวกเขาต้องการพึ่งพาบุคลากรในการสืบสวน
อัศวินแห่งกฎหมายในวิหารโอดิสมีจำนวนน้อย ดังนั้นจึงไม่สามารถพึ่งพาได้เมื่อจำเป็นต้องใช้กำลังคน
“ชิยูกิ หากคุณเป็นทหาร ฉันสามารถจัดเตรียมได้มากเท่าที่คุณต้องการ นอกจากนี้ หากคุณเรียกนักผจญภัยแห่งเทสทีเซีย มากเท่าที่คุณต้องการ พวกเขาก็จะมา”
ครัสซัสหัวเราะและตอบกลับ
(ตอนนี้เราสามารถจัดหาบุคลากรได้แล้ว แล้วเราควรทำอย่างไร?)
ขณะที่ชิยูกิกำลังคิดอยู่ เจ้าหน้าที่จากรัฐบาลโชกุนก็ประกาศการมาถึงของผู้มาเยือน
เป็นชิซึเฟและคนอื่นๆ ที่ถูกพาไปที่ห้อง
“ฉันขอโทษ ฉันมาสาย”
ชิซึเฟก้มศีรษะ
“ไม่เป็นไร เราเพิ่งมาถึงเหมือนกัน”
เรย์จิยิ้มและตอบ ทำให้ชิสึเฟมีความสุข
ที่นั่น ชิยูกิสังเกตเห็นว่าหมวกของชิสึเฟะเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อน
“อืม ชิซึเฟซัง แล้วหมวกนั่นล่ะ? คุณได้เป็นสาวกของเทพธิดาเรน่าแล้วหรือยัง?”
สำหรับชิยูกิ หมวกที่ชิสึเฟะสวมอยู่นั้นดูเหมือนหมวกใบเดียวกับแบทเทิลเมเดน
นกศักดิ์สิทธิ์ของเรน่า เทพีแห่งปัญญาและชัยชนะคือหงส์
นักรบหญิงสาวหลายคนรวมทั้งผู้ติดตามของพวกเขาสวมหมวกทั้งสองข้างที่ประดับด้วยปีกหงส์
นอกจากนี้แบทเทิลเมเดน บางครั้งเรียกว่าซอร์ดไมเดน และอัศวินศักสิทธิ์ของเซนต์เลนาเรีย บางครั้งเรียกว่า อัศวินดาบ
การตกแต่งปีกของผู้ศรัทธาเรน่าก็พบอยู่บนหมวกของซิซึเฟเช่นกัน
“ใช่แล้ว ฉันได้รับการคุ้มครองจากสวรรค์จากท่านเรน่า”
เมื่อชิยูกิถาม ชิซึเฟก็ยิ้มและพูดอย่างมีความสุข
“เฮ้ คุณดูดีกับฉันนะชิซึเฟจัง”
“ขอบคุณท่านเรย์จิ อ่า ถูกต้องแล้ว ก่อนหน้านี้ฉันเห็นคนสวมหน้ากากเหล็ก”
“คนในหน้ากากเหล็ก?”
ชิยูกิไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“หือ? ฉันได้ยินมาว่าคุณกำลังสอนศิลปะการต่อสู้ของเคียวกะ แต่คุณยังไม่เคยพบเขาเลยเหรอ?”
เรย์จิและชิยูกิมองหน้ากันเพื่อตอบคำถามของชิซึเฟ
“ฉันไม่รู้จักใครแบบนั้นเลย รู้ไหมชิยูกิ?”
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันเรย์จิคุง”
สิ่งที่ชิซึเฟพูดถึงคือคุโรกิอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากชิโรเนะ เคียวกะ และคายะไม่อยู่ที่นั่น หน้ากากเหล็กและคุโรกิจึงไม่เชื่อมโยงกัน
“อย่างนั้นเหรอ…? ท่านคายะยังบอกว่าเขาค่อนข้างมีฝีมือ”
“คายะซังทำอะไรแบบนั้นเหรอ? ฉันแปลกใจนะที่มีคนแบบนี้อยู่ในประเทศนี้ ชิซึเฟซัง ผู้ชายคนนั้นชื่ออะไร?”
ฉันถามชิซึเฟ
คายะที่ไม่ค่อยยกย่องคนอื่นคือคนที่ชมชิยูกิ ส่วนชิยูกิอยากรู้เกี่ยวกับบุคคลที่สวมหน้ากากเหล็ก
“ขอโทษที ฉันไม่ได้ถามชื่อคุณ… เอิ่ม…”
ชิซึเฟมองดูเพื่อนๆ ของเธอ
เพื่อนของซิซึเฟ่ทุกคนต่างส่ายหัว เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครเคยได้ยินชื่อของเขา
“เอาล่ะ ฉันเดาว่าเขาไม่สำคัญขนาดนั้น สำหรับบางคนในโลกนี้ เขาอาจจะมีทักษะนิดหน่อย เรามาต่อจากเรื่องนั้นกันเถอะ”
เรย์จิพูดอย่างห้วนๆ และชิยูกิก็คิดว่าเป็นเช่นนั้น
ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมากังวลเรื่องแบบนี้
“ฉันก็ว่าอย่างนั้น โอเค เรามาเริ่มกันเลย นั่นเป็นแผนของเราในอนาคต แต่ตอนนี้ ฉันจะสอบสวนทุกคนที่อยู่ที่นั่นในคืนนั้น”
เมื่อชิยูกิพูดสิ่งนี้ในขณะที่มองไปที่ทุกคน ครัสซัส และเดชิอุส ก็ยิ้มอย่างขมขื่น
มันเป็นปฏิกิริยาตามธรรมชาติ
จำนวนคนที่มาร่วมงานมีมาก และถ้าคุณดูไม่เพียงแต่แขกเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและพนักงานเสิร์ฟด้วย ก็คงจะมีจำนวนค่อนข้างมาก นั่นเป็นเหตุผลที่เราต้องการพนักงาน
“คงจะดีไม่น้อยถ้ามีเบาะแสอื่นๆ… สำหรับผู้ชาย ฉันอยากจะถามทหารของลอร์ด เดชิอุส และนายพล ครัสซัส และสำหรับผู้หญิงที่อยู่ตรงนั้น ชิซึเฟและคนอื่นๆ จะสอบสวน ไม่เป็นไร ? ?”
เมื่อชิยูกิพูดอย่างนั้น ชิซึเฟซังก็พยักหน้า ทหารส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย
ส่งผลให้มีคนตรวจผู้หญิงน้อยลง
ด้วยเหตุนี้เองที่ชิยูกิจึงขอให้ชิซึเฟและคนอื่นๆ ให้ความร่วมมือในการสืบสวน
“ปล่อยฉันเถอะ! ฉันเป็นคนสืบสวนผู้หญิงเอง!!”
ขณะที่โนวิสกำลังพูดอะไรบางอย่าง ซิซึเฟก็ตีเขาด้วยศอก
“ฉันขอโทษ ฉันจะจับตาดูเขาเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ถูกควบคุม…”
ชิซึเฟขอโทษ
(ลองคิดดู ฉันลืมไปแล้วว่ามีผู้ชายคนนี้อยู่ ตราบใดที่ชิซึเฟซังยังอยู่ที่นี่ ก็ไม่มีปัญหา…คงไม่)
ชิยูกิกดหน้าผากของเธอ
โนวิสดูเหมือนเขากำลังจะสร้างปัญหา
“เอ่อ ไม่เป็นไร แล้ว…”
นั่นคือตอนที่ชิยูกิกำลังจะพูดอะไรบางอย่างเพิ่มเติม
เจ้าหน้าที่ประกาศผู้มาเยือนใหม่อีกครั้ง
เมื่อครัสซัส ถามว่าเกิดอะไรขึ้น ดูเหมือนว่าไมดาส หัวหน้าคณะละครมาเยี่ยมแล้ว
“ถ้าคุณเป็นกัปตันไมดาส คุณคงกำลังพูดถึงเซียนน่าน้องสาวของคุณอยู่ ดูเหมือนคุณจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับฉัน จะเป็นไรไหมถ้าฉันจะลุกจากที่นั่งของคุณสักพัก?”
เดซิอุสพยายามจะลุกจากที่นั่ง
“เดี๋ยวก่อน โดยเซียนน่า คุณหมายถึงนักเต้นในตอนนั้นใช่ไหมครับ ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงที่อยู่ในที่เกิดเหตุ เราฟังด้วยจะดีกว่าไหม?”
คำพูดของเรย์จิทำให้ชิยูกินึกถึงบทสนทนาเมื่อคืนนี้
“นั่นเป็นเรื่องจริง ลอร์ดเดชิอุส คุณช่วยฟังเรื่องราวกับเราได้ไหม”
“…เอาล่ะ พาเขามาที่นี่กันเถอะ”
เดซิอุสเห็นด้วยกับสีหน้าลำบากใจเล็กน้อย
มีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามา เขาเป็นผู้ชายตัวใหญ่
“ยินดีที่ได้รู้จัก ท่านผู้กล้า ฉันชื่อไมดาส เป็นหัวหน้าคณะละครหูลา”
ไมดาสทักทายทุกคน
ชิยูกิรู้สึกแปลกเมื่อได้ยินเสียงนั้น
เสียงของไมดาสมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
มีบางอย่างแปลกเกี่ยวกับเขาเป็นผู้ชาย เรย์จิขมวดคิ้วราวกับว่าเขารู้สึกแปลกๆ เหมือนกัน
“เรย์จิ และชิยูกิ กัปตันไมดาสเป็นผู้ติดตามอย่างเป็นทางการของเทพีอิชเทีย”
“เอ่อ ฉันเห็นแล้ว…”
เมื่อเดซิอุสอธิบาย ชิยูกิก็ตระหนักถึงธรรมชาติที่แท้จริงของความไม่สบายใจของเธอ
ตามกฎทั่วไป มีเพียงผู้หญิงเท่านั้นที่สามารถเข้าร่วมลัทธินี้ได้ ซึ่งประดิษฐานอิชเทีย เทพีแห่งความรักและความงาม เป็นเทพสูงสุด
อย่างไรก็ตาม มีข้อยกเว้นอยู่
เขาไม่ใช่ผู้ชายอีกต่อไป
เหล่าสาวกชาวอิชเทียจะสังเวยอวัยวะเพศของตนต่อเทพธิดาในพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์
หลังจากเสียสละอวัยวะเพศแล้ว พวกเขาก็แสดงการบูชาต่อเทพธิดาด้วยการตีกลอง ดาบและโล่ที่ส่งเสียงดัง เต้นรำ ร้องเพลง และตะโกน และกลายเป็นผู้ศรัทธาอย่างเป็นทางการ
กล่าวอีกนัยหนึ่ง ไมดาสเป็นคนที่สมัครใจตอนตัวเอง
ไม่ ดูเหมือนว่าเธอจะได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นผู้หญิงในโบสถ์อิชเทีย ดังนั้นฉันควรจะเรียกเธอว่าผู้หญิง
นั่นคือเหตุผลที่แท้จริงของความไม่สบายตัว
ไมดาสเป็นผู้หญิงในรูปของผู้ชาย
“กัปตันไมดาส เกิดอะไรขึ้น?”
เมื่อเดซิอุสถาม ไมดาสก็พูดด้วยสีหน้าลำบากใจ
“ลอร์ดเดซิอุส อันที่จริง เซียนน่าจากไปเมื่อคืนนี้และยังไม่กลับมา”
“เซียนน่า?!”
“จะเป็นสมาชิกคนอื่นในกลุ่มไม่สำคัญ เซียนน่ามักจะติดต่อหาฉันทุกครั้งที่เธอไปสาย เมื่อคืนเธอจึงจากไปและไม่กลับมา พอฉันเห็นเธอไม่กลับมา” เที่ยงวัน มีบางอย่างผิดปกติ เลยคิดว่าจะแจ้งให้ท่านเดซิอุสทราบ พอผมไปเยี่ยมสถานที่ปกติของเขา เขาก็ได้ยินว่ากำลังจะมาที่นี่…”
ไมดาสพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มขณะส่งเสียงดัง ผู้ชายยกเว้นเดชิอุสดูรังเกียจท่าทางนั้น
“เอาล่ะ เซียนน่า…หายไปแล้ว…อาจจะ…”
เดซิอุสครุ่นคิดอะไรบางอย่างและหยิบบางอย่างออกมาจากเอวของเขา
มันเป็นวัตถุยาวและบางห่อด้วยผ้า
“มันคือ?”
“นี่คือสิ่งที่เซียนน่ามอบให้ฉันหลังจากเหตุการณ์เกิดขึ้นและขอให้ฉันเก็บมันไว้”
เดซิอุสอธิบายคำพูดของครัสซัส
“มีอะไรอยู่ข้างใน ลอร์ดเดชิอุส?”
“ฉันไม่รู้ ชิยูกิ เซียนน่าขอให้ฉันไม่มองเข้าไปข้างใน ดังนั้น… อย่างไรก็ตาม มันอาจมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของเซียนน่า เพราะเหตุนี้ฉันคิดว่าฉันจะลองดูสิ่งที่อยู่ข้างใน”
เดซิอุสดูลำบากใจและกางผ้าออก
สิ่งที่โผล่ออกมาจากด้านในเป็นท่อยาวเรียว
“โอ้! นั่นสินะ!!!”
ผู้บังคับการไมดาสส่งเสียงตื่นตระหนก
ทุกคนมองไปที่ไมดาส
“มีอะไรเกิดขึ้น ผู้บังคับการไมดาส?”
“ไม่…ไม่มีอะไรหรอก…”
อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของกัปตันไมดาสเป็นสีฟ้า
“นี่ดูเหมือนขลุ่ย อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างที่นี่ที่ดูเหมือนสัญลักษณ์ของจอมเวทย์ ชิยูกิ คุณช่วยดูมันหน่อยได้ไหม?”
เดซิอุสยื่นขลุ่ยให้ชิยูกิ
เรย์จิที่นั่งอยู่ข้างๆ ผมก็เข้ามาดูนกหวีดด้วย
“มันเป็นสัญลักษณ์ของจอมเวทย์อย่างแน่นอน”
อย่างที่เรย์จิพูด ขลุ่ยนั้นมีดาวห้าแฉกอยู่ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของจอมเวทย์
รูปดาวห้าแฉกเป็นสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์ของโทโทน่า เทพีแห่งความรู้และหนังสือ และเป็นสัญลักษณ์ของสมาคมจอมเวทย์
แม้แต่ในโลกนี้ รูปดาวห้าแฉกยังเป็นสัญลักษณ์ของเวทมนตร์
ในญี่ปุ่น ดาวห้าแฉกเรียกอีกอย่างว่ายอดเซเมย์ และเป็นสัญลักษณ์ของเวทมนตร์และเวทมนตร์
อย่างไรก็ตาม ชิยูกิคิดว่าสิ่งที่แสดงให้เห็นในภาพนี้แตกต่างออกไป
“ไม่ เรย์จิคุง ดูจากทิศทางของตัวอักษร ตัวนี้น่าจะอยู่ด้านบน”
ชิยูกิส่ายหัวและพลิกนกหวีดคว่ำลง
จากนั้นรูปดาวห้าแฉกก็กลับหัวกลับหาง
“ดาวห้าแฉกคว่ำ… สัญลักษณ์หัวแพะดำ… ตราประทับของผู้สักการะราชาปีศาจ”
คนที่พึมพำคือแมดดี้ เพื่อนสมาชิกของซิซึเฟ
ในฐานะจอมเวทย์ เธอรู้ความหมายของสัญลักษณ์นี้
ชิยูกิพยักหน้าตามคำพูดของแมดดี้
รูปดาวห้าแฉกคว่ำเรียกว่าสัญลักษณ์หัวแพะดำเนื่องจากรูปร่างของมัน นอกจากนี้ยังเป็นสัญลักษณ์ของ ลูกัส ซาตินาเกีย เทพเจ้าแห่งความชั่วร้ายภายใต้ราชาปีศาจ
เมื่อชิยูกิ และเพื่อนๆ บุกนาร์โกล เทพเจ้าแห่งความชั่วร้ายไม่ปรากฏตัว แต่ปีศาจเลสเซอร์เดมอน ภายใต้คำสั่งของเขาได้ต่อสู้ขณะชูธงด้วยสัญลักษณ์นี้
นอกจากนี้ เครื่องหมายนี้มักจะปรากฏไม่เฉพาะโดยผู้บูชาเทพเจ้าแห่งความชั่วร้ายเท่านั้น แต่ยังปรากฏโดยผู้บูชาราชาปีศาจด้วย
กล่าวอีกนัยหนึ่ง มีความเป็นไปได้สูงที่เจ้าของขลุ่ยนี้จะสักการะราชาปีศาจ
“งี่เง่า! ทำไมเซียนน่าทำแบบนั้น!”
เดซิอุสยืนขึ้นเสียงดัง
“กรุณาใจเย็นก่อน ท่านเดชิอุส ท่านชิยูกิ… เกิดอะไรขึ้น?”
ครัสซัสถาม
“ฉันรู้สึกถึงพลังเวทย์มนตร์จากขลุ่ยนี้ และดูเหมือนว่าจะเป็นเครื่องมือสำหรับจัดการบางสิ่งบางอย่าง… ถ้ามีขลุ่ยนี้อยู่ในที่เกิดเหตุ บางทีคาร์คินอสอาจจะปรากฏตัวขึ้นเนื่องจากเสียงของขลุ่ยนี้ เฮ้”
ชิยูกิตรวจสอบขลุ่ยด้วยการตรวจจับพลังเวทย์มนตร์ของเธอแล้วพูดเช่นนั้น และใบหน้าของทุกคนก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
“ทำไมน้องสาวของลอร์ดเดชิอุสถึงมีเรื่องแบบนั้นล่ะ? คุณคิดว่าเธอคือผู้กระทำผิดหรือเปล่า?”
“นายพล ครัสซัส! เซียนน่าไม่ใช่ผู้ร้าย!!”
เดซิอุสปฏิเสธทันที
“ฉันไม่คิดว่าเธอเป็นผู้กระทำผิดเหมือนกัน หากเป็นกรณีนี้ เธอคงไม่มอบอะไรแบบนั้นให้กับพี่ชายของเธอซึ่งเป็นอัศวินแห่งกฎหมาย เธอคงหยิบนกหวีดขึ้นในที่เกิดเหตุและมอบความไว้วางใจให้ ถึงพี่ชายของเธอ”
เรย์จิเห็นด้วย
เรย์จิมีความรวดเร็วในการปกป้องผู้หญิง
“ฉันไม่รู้ว่าเธอคือคนร้ายหรือเปล่า แต่ฉันคิดว่าเธอมีส่วนในเหตุการณ์นั้น และเรื่องนกหวีดนี้ ฉันแน่ใจว่าเป็นเสียงที่ผู้ชายแต่งตัวเหมือนเทพารักษ์เป่าตอนที่เกิดเหตุ?”
ชิยูกิมองไปที่ฟลุต
ขลุ่ยนี้เป็นการรวมกันของสองท่อ เมื่อเล่นฟลุตคุณจะต้องพองแก้มซึ่งทำให้ใบหน้าของผู้เล่นดูตลก
ด้วยเหตุนี้ จึงไม่เหมือนกับฮาร์ปที่ชนชั้นสูงและชนชั้นสูงชื่นชอบเป็นงานอดิเรก จึงมักถูกรังเกียจ ดังนั้นขลุ่ยนี้จึงเล่นโดยผู้เล่นมืออาชีพเป็นหลัก
ผู้เล่นมืออาชีพส่วนใหญ่จะเล่นฟลุตในงานเลี้ยงและอื่นๆ
มีความเป็นไปได้สูงที่นกหวีดนี้จะถูกเป่าเมื่อเกิดเหตุ
“ใช่แล้ว… มันดูเหมือนขลุ่ยที่เทพารักษ์กำลังเป่าอยู่อย่างแน่นอน”
ครัสซัสเห็นด้วย
“ถ้าจำไม่ผิด พวกเทพารักษ์ที่มาร่วมงาน…”
เมื่อชิยูกิเห็นไมดาส เธอก็จำได้ว่าเซียนน่าเรียกเทพารักษ์ที่จมน้ำเป็นเพื่อน
“…เทพารักษ์หลายคนในงานเลี้ยงจะต้องเป็นสมาชิกคณะของเรา…”
ไมดาสพูดอย่างครุ่นคิด
“ฉันเข้าใจแล้ว เธอตระหนักได้ว่าเทพารักษ์ที่เล่นฟลุตคือผู้กระทำผิด อย่างไรก็ตาม เธอพยายามปกป้องคณะละครและแก้ไขเหตุการณ์ด้วยพลังของเธอเอง ฉันเดาว่าเธอมอบฟลุตให้เธอเป็นกรมธรรม์ประกันภัย?”
“หากเป็นเช่นนั้น ชีวิตของเซียนน่ากำลังตกอยู่ในอันตราย! เราต้องรีบไปช่วยเธอ!”
เมื่อเรย์จิคาดเดา เดซิอุสก็ตื่นตระหนก
“ลอร์ดเดซิอุส โปรดสงบสติอารมณ์ด้วย ยังไม่ตัดสินใจว่ามันอันตราย กัปตันไมดาส ฉันอยากจะสอบสวนคณะของคุณ โอเคไหม?”
“ใช่… ฉันไม่มีทางเลือก”
เมื่อชิยูกิพูดเช่นนี้ ไมดาสก็เห็นด้วยอย่างไม่เต็มใจ
“เปลี่ยนแผน ดูเหมือนว่าเราจะไม่ต้องตรวจสอบผู้เข้าร่วมทั้งหมด”
ชิยูกิมองไปที่ทุกคนที่อยู่ในปัจจุบัน
(ขออภัยท่าน เดชิอุส แต่มันช่วยฉันได้มากจากปัญหา)
ดังนั้นชิยูกิและเพื่อนๆ จึงตัดสินใจสืบสวนคณะละคร
