ผู้ชายคิดว่านี่คือสวรรค์
ท้ายที่สุดมีอาหารอร่อยมากมาย
ชายผู้นี้แตกต่างจากทะเลทรายตะวันตกที่เขาเกิดและเติบโตมาก
ขอขอบคุณท่านหัวหน้าที่เชิญผมมาที่นี่
ชายคนหนึ่งเดินเข้าไปในคฤหาสน์
เด็กๆ ที่ถูกปิดตากำลังหมุนไปรอบๆ อย่างมีความสุข
ผู้ชายจะมีความสุขที่ได้เห็นมัน
ผู้ชายรักเด็ก แค่มองก็รู้สึกมีความสุขแล้ว
เด็กๆออกไปเดินเล่นตอนกลางคืนมนุษย์ทรายถูกนำมาที่นี่
มนุษย์ทราย เขากลายเป็นสาวกของเทพเจ้าแห่งการหลับใหล บุตรของเทพเจ้าแห่งความตาย
มนุษย์ทรายโปรยผงที่เรียกว่า “ทราย” ในเมืองและทำให้มนุษย์มีความฝันอันน่ารื่นรมย์
อย่างไรก็ตาม หากคุณยังคงใช้ “ทราย” ต่อไป คุณจะไม่สามารถตื่นจากการหลับใหลและกลายเป็นผู้อาศัยอยู่ในโลกแห่งความฝันได้ในที่สุด
ในที่สุดเขาก็กลายเป็นคนรับใช้ของเทพเจ้าแห่งการหลับใหล
เรื่องตลกอะไรเช่นนี้
ผู้ชายจะมีความสุขและอิ่ม
เหตุผลที่เด็กทุกคนถูกปิดตาก็เพราะพวกเขาไม่จำเป็นต้องลืมตา
ผู้ชายมองดูเด็กเล่นอย่างมีความสุขอย่างมีความสุข
อาจเป็นเพราะเด็กๆ กำลังเล่นกันอย่างสนุกสนาน ผีเสื้อเรืองแสงจึงปรากฏตัวขึ้นและหมุนรอบตัวพวกเขาอย่างมีความสุข
“เฮ้?”
ทันใดนั้นชายคนนั้นก็สังเกตเห็น
เด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเดินออกไปจากกลุ่มเด็ก
สาวสวยผมสีเงิน.
แต่ลูกกลับไม่ปิดตา
“รอ”
ผู้ชายอุ้มเด็กไว้ข้างหลัง
หญิงสาวมองย้อนกลับไป
“อะไร?”
สาวผมสีเงินตอบด้วยท่าทีไม่พอใจอย่างมาก
“ลืมตาทำไมล่ะ แกมันเด็กเลว แกก็ต้องปิดตาด้วย เอาล่ะ มาฝันที่สนุกด้วยกันนะ”
ชายคนนั้นชี้ไปที่เด็กๆ ที่กำลังสนุกสนาน
“ครั้งเดียวที่คุนะจะฝันถึงความสุขก็คือตอนที่เธออยู่กับคุโรกิ เธอไม่เคยนอนที่นี่เลย”
เมื่อได้ยินคำพูดของหญิงสาว ชายหนุ่มก็ประหลาดใจ
(น่าแปลก ไม่ควรมีเด็กผมสีเงินอยู่ในหมู่เด็กที่พวกเขาพามาด้วย)
จากนั้นชายคนนั้นก็ตระหนักถึงบางสิ่งที่เลวร้าย
“มันผู้บุกรุก! ทุกคนเข้ามา!!”
“ว่าไง!!”
เมื่อชายคนนั้นตะโกน เพื่อนๆ ของเขาก็มารวมตัวกันล้อมรอบเขา
“ฮึ่ม! ฉันไม่มีเวลามากังวลเกี่ยวกับพวกคุณ คุนะไปก่อน”
ผีเสื้อเรืองแสงรวมตัวกันรอบๆ หญิงสาว
จากนั้นเมื่อเธอคลุมร่างกายทั้งหมดของเธอ เด็กผู้หญิงก็หายไป
ราวกับว่าหญิงสาวคนนั้นเป็นภาพลวงตา
อย่างไรก็ตามถ้ามันแตกต่างออกไปก็จะเป็นเรื่องใหญ่
“เรื่องใหญ่! ทุกคนตามหาผู้บุกรุก!!”
◆
แซนด์เห็นรูปปั้นขนาดใหญ่บนแท่นบูชาใต้ดิน
รูปปั้นนี้เป็นลูกผสมระหว่างค้างคาวกับแมงมุม และค่อนข้างแปลกประหลาด
แท่นบูชาใต้ดินอันมืดมิดนั้นอุทิศให้กับบิดาของแซนด์ ซึ่งเป็นเทพเจ้าแห่งความตาย
แซนด์รู้สึกเหมือนได้เห็นพ่อเป็นครั้งแรกก่อนที่ร่างของเขาจะพังทลายลง
ครั้นเมื่อหันกลับไปก็เห็นคนอยู่ตรงหน้าเขา
เขาน่าเกลียด อย่างไรก็ตามเขาก็มีประโยชน์เช่นกัน
(ฉันคิดว่าชื่อปัจจุบันของเขาคือคอร์เนส?)
เท่าที่แซนด์รู้ คอร์เนสดูเหมือนจะเป็นบุคคลที่มีตำแหน่งค่อนข้างสูงในหมู่มนุษย์
อย่างไรก็ตาม การเป็นมนุษย์ไม่สำคัญสำหรับแซนด์ซึ่งเป็นเทพเจ้า
แม้แต่อตรานาคัวก็ยังไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของคอร์เนสนี้
นี่เป็นเพราะว่าอตรานาคัวและแซนด์เข้ากันได้ไม่ดีนัก
นั่นเป็นสาเหตุที่แซนด์ไม่บอกเขาเกี่ยวกับเขา
“มันเป็นแท่นบูชาที่ค่อนข้างงดงามดูเหมือนว่าจะทำกำไรได้ใช่ไหม?”
“ใช่ ทุกอย่างเป็นเพราะพลังของแซนด์ เรารู้สึกขอบคุณที่คุณนำพวกเราชาวทะเลทรายมาสู่ดินแดนแห่งนี้”
คอร์เนสโค้งคำนับให้แซนด์อีกครั้ง
“ว่าไงครับ ท่านแซนด์ วันนี้คุณมีธุรกิจประเภทไหนครับ?”
“อ๋อ มีผู้หญิงแถวนี้คนหนึ่งที่ฉันอยากจะจับ ฉันเลยมาตรวจดูเธอ”
“เหรอ? คุณเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่ได้รับความรักจากเทพแห่งการหลับใหล ฉันแน่ใจว่าคุณคงฝันดี”
“คุณพูดถูก อิอิ คุณควรคิดว่าตัวเองโชคดีเพราะว่าคุณเป็นที่รักของฉัน”
แซนด์เป็นเทพแห่งการหลับใหล คู่มือสู่ดินแดนแห่งความฝัน
เสน่ห์ของแซนด์คือเขามีความฝันอันน่ารื่นรมย์
เทพธิดาผมสีเงินจะต้องพอใจอย่างแน่นอน
และเทพีแห่งอัศวินดำ ก็อยู่ในคฤหาสน์ที่เป็นป้อมปราการของเขา
ปัญหาคือจะหาเทพธิดาได้อย่างไร
แม้ว่าจะไม่แข็งแกร่งเท่าอัศวินดำ แต่เทพธิดาสีเงิน ก็ค่อนข้างแข็งแกร่ง และแซนด์ เทพผู้น้อยกว่าก็คงไม่สามารถเอาชนะเธอได้หากเธอต่อสู้แบบเผชิญหน้ากัน
(ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเว้นช่องว่าง มีวิธีที่ดีกว่านี้ไหม)
แซนด์กำลังสับสน
จนถึงขณะนี้ แซนด์จัดการกับเฉพาะคนอ่อนแอเท่านั้น ฉันพยายามเก็บตัวเองไว้ในที่ปลอดภัยให้มากที่สุด
อย่างไรก็ตาม ฉันอยากได้หัวของเทพธิดาสีเงินนั่น
ฉันอยากจะตัดหัวเทพธิดานั่นออก
นี่เป็นครั้งแรกที่แซนด์รู้สึกเช่นนี้
แซนด์อาจจะตกหลุมรัก
เวลาที่เทพธิดานั่นอยู่ที่นี่เป็นโอกาสที่ดี
นั่นคือตอนที่ฉันกำลังคิดถึงเรื่องนี้
คนของคอร์เนสเข้าไปในห้องซึ่งเป็นที่ตั้งของแท่นบูชานี้
ลูกน้องของฉันกระซิบขณะที่พวกเขาเข้าใกล้คอร์เนส
“คุณโง่ขนาดนั้นเลยเหรอ?! ไม่ผิดใช่ไหม!”
คอร์เนสตะโกน
“มีอะไรผิดปกติ?”
“คุณแซนด์ ตามที่ลูกน้องของฉันบอก ดูเหมือนว่าจะมีผู้บุกรุก ฉันไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ แต่ฉันจะลองดู”
จากนั้น คอร์เนสก็ก้มศีรษะและจากไป
ฉันจะคิดเกี่ยวกับมันหลังจากที่คอร์เนสจากไปแล้ว
(ผู้บุกรุก? คุณโง่ขนาดนั้นเหรอ? คฤหาสน์หลังนี้มีสิ่งกีดขวาง ไม่น่าจะมีใครเข้าไปโดยไม่มีใครสังเกตเห็น)
แซนด์สงสัย
ในขณะที่ฉันกำลังกังวลอยู่นั้น ผีเสื้อตัวหนึ่งก็ผ่านไปข้างหน้าฉัน
(ย้ำอีกครั้ง นี่เป็นครั้งที่สองที่ได้เห็นผีเสื้อตัวนี้ ไม่คิดว่าแม้แต่แมลงตัวเดียวจะเข้าไปในห้องใต้ดินนี้โดยไม่ได้รับอนุญาตได้ ทำไมมาที่นี่?)
เมื่อแซนด์มองอย่างใกล้ชิด เขาเห็นผีเสื้อสีขาวเรืองแสงหลายตัวบินไปรอบๆ ห้อง
“ทำไม!? มันกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง!”
แซนด์มองไปรอบๆ
และนั่นคือตอนที่ฉันมองไปข้างหลังฉัน
มีเทพธิดาผมสีเงินยืนถือเคียว
◆
สาธารณรัฐอาเรียเดียเป็นประเทศรูปพัด มีศูนย์กลางอยู่ที่ปากแม่น้ำคีช
มีกำแพงสามแห่ง และเขตคาปิลาโน ตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกของกำแพงที่สอง
พื้นที่คาปิลาโน แห่งนี้ตั้งอยู่บนเนินเขาเล็กน้อยและได้รับแสงแดดมาก
ส่งผลให้ผู้มีรายได้สูงแห่กันมาที่นี่เพื่อเป็นเจ้าของคฤหาสน์
ในเขตคาปิลิโนแห่งนี้ มีชิยูกิ เรย์จิ นาโอะ ริโนะ และเดซิอุส
ยังไงก็ตาม ชิโรเนะและซาโฮโกะไม่อยู่ที่นั่นแล้ว เธออยู่บ้านเพื่อจับตาดูไอโนเอะ
“นั่นคือคฤหาสน์คอร์เนส ใช่ไหม มันเป็นคฤหาสน์ขนาดใหญ่ทีเดียว”
ชิยูกิมองคฤหาสน์คอร์เนสจากระยะไกลแล้วพูดว่า แม้ว่าราคาอสังหาริมทรัพย์ในย่านนี้จะมีราคาสูง แต่คฤหาสน์ของวุฒิสมาชิกคอร์เนสก็มีขนาดค่อนข้างใหญ่
มีคนจำนวนมากพร้อมอาวุธอยู่ในคฤหาสน์คอร์เนส
ไม่ใช่เรื่องแปลกที่วุฒิสมาชิกจะมีกองทัพส่วนตัวคอยปกป้อง แต่ฉันรู้สึกว่ามีมากเกินไป
(เป็นเรื่องยากสำหรับประชาชนที่จะออกมาร้องเรียนหากสิ่งต่าง ๆ ชัดเจนมาก)
ชิยูกิขมวดคิ้ว
ในประเทศอื่น สมาชิกวุฒิสภามีฐานะเทียบเท่ากับขุนนาง
เป็นเรื่องปกติที่บ้านขุนนางจะเปิดให้ประชาชนได้มากที่สุด ความคิดเห็นของประชาชนที่เข้ามายื่นคำร้องสะท้อนให้เห็นในสังคม
อย่างไรก็ตาม ประตูคฤหาสน์คอร์เนสปิดอย่างแน่นหนา
นั่นอาจเป็นสิ่งที่ทำให้สมาชิกสภาคอร์เนสได้รับชื่อเสียงที่ไม่ดี
และยิ่งกว่านั้น มีบางอย่างเกี่ยวกับคฤหาสน์คอร์ดนสที่น่าเป็นห่วง
คฤหาสน์ของเขาล้อมรอบด้วยกำแพงเวทย์มนตร์อันทรงพลัง
ชิยูกิคิดว่าเขาต้องทำสิ่งเลวร้ายแน่ๆ
“ใช่แล้ว ชิยูกิยังคงเป็นปริศนาว่าทำไมคอร์เนสถึงได้คฤหาสน์แบบนี้มา”
เดซิอุสตอบคำถามของชิยูกิ
“ความลึกลับ? คุณหมายถึงอะไร?”
นาโอะถามเดซิอุส
“ตระกูลคอร์เนส เป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงในอาร์เรียเดีย แต่นั่นเป็นเรื่องราวจากอดีต จนกระทั่งสามปีที่แล้ว คอร์เนสเกือบจะพังทลายลงเนื่องจากหนี้สิน แล้วจู่ๆ สิ่งต่างๆ ก็เริ่มพลิกผัน”
“จู่ๆ ปีกของคุณก็ดีขึ้นเหรอ? น่าสงสัย”
เรย์จิทำหน้าเคร่งขรึม
“ใช่ ว่ากันว่าเขาสร้างรายได้จากการขาย ‘ทราย’”
“ทราย? นั่นอะไรน่ะ?”
ริโนะพูดถูก ฉันไม่เข้าใจจุดประสงค์ของการหาเงินจากการขายทราย
“ทรายเป็นผง เรียกอย่างนั้น เพราะมีลักษณะคล้ายทราย”
เดซิอุสจะอธิบาย
“’ทราย’ เฮ้ นั่นยาอะไรน่ะเหรอ ลอร์ดเดชิอุส?”
“มันคือยานอนหลับ ชิยูกิ ว่ากันว่าถ้าใช้ยานั้นก็ฝันดีได้”
ชิยูกิและคนอื่นๆ ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำอธิบายนั้น
“มีเรื่องน่าสงสัยอย่างโจ่งแจ้งเกี่ยวกับเรื่องนี้…”
“นั่นสินะ นาโอะจัง”
อย่างที่นาโอะกับริโนะพูด มันน่าสงสัยเกินไป เห็นได้ชัดว่ามันน่าสงสัยเกินไป นั่น “ทราย” ไม่ใช่ยาเหรอ?
“ลอร์ดเดชิอุส นั่น ‘ทราย’ นั้นไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายมนุษย์เหรอ?”
“ใช่ ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน เลยหยิบทรายมาขอให้นักบวชแห่งฟานาเคียตรวจสอบ แต่สิ่งเดียวที่ฉันรู้คือมันเป็นยาวิเศษอันทรงพลัง ว่ากันว่าบางคนที่เคยใช้มันไม่เคย ตื่นขึ้นมา.”
“เห็นได้ชัดว่ามันไม่อันตราย! ทำไมคุณไม่ปราบปรามมัน!”
ฉันอดไม่ได้ที่จะกรีดร้อง
“ทราย ส่วนใหญ่กระจายอยู่ในเมืองรอบนอก ผู้ที่ใช้ก็ไม่ใช่พลเมืองส่วนใหญ่ ดูเหมือนว่าประชาชนก็ใช้มันเหมือนกัน แต่ยังไม่มีรายงานความเสียหาย หากไม่มีมัน วุฒิสภาก็จะใช้งานไม่ได้”
เดซิอุสส่ายหัวแล้วตอบ
(จะสำคัญไหมถ้าผู้นำประเทศนี้ไม่ใช่พลเมือง?)
ชิยูกิรู้สึกปวดหัวเมื่อได้ยินคำพูดของเดซิอุส
“นั่นหมายความว่า คอร์เนส เป็นผู้จัดหา ทราย นั้นเหรอ?”
“ใช่แล้ว ท่านผู้กล้า ดูเหมือนจะเป็นเช่นนั้น ดูเหมือนว่า “มนุษย์ทราย” ที่ขาย “ทราย” กำลังเดินทางมาที่คฤหาสน์ คอร์เนส บ่อยๆ…”
เดซิอุสอธิบาย “มนุษย์ทราย”
เป็นเรื่องเกี่ยวกับชายคนหนึ่งที่ถือถุงและขายทราย ยิ่งไปกว่านั้น ดูเหมือนว่า “แซนด์แมน” จะต้องสงสัยว่าลักพาตัวเด็กๆ
ช่วงนี้มีข่าวลือว่าถ้าคุณไม่เข้านอนเร็วในตอนกลางคืน จะมี “มนุษย์ทราย” เข้ามาหาคุณ
“แซนด์แมน” เข้าและออกจากคฤหาสน์คอร์เนส
แม้ว่าหลักฐานทั้งหมดจะอยู่ที่นั่น แต่ก็ไม่ได้เป็นอันตรายต่อประชาชน และเนื่องจากอีกฝ่ายเป็นสมาชิกวุฒิสภา จึงทำอะไรไม่ได้เลย
เดซิอัสอาจจะเสียใจเช่นกัน
ถึงกระนั้น “ทราย” และ “มนุษย์ทราย” อาจเป็นความคิดที่ดีที่จะตรวจสอบเช่นกัน
“ชิยูกิซัง ดูเหมือนจะมีบางอย่างส่งเสียงดังอยู่ที่คฤหาสน์คอร์เนส”
นาโอะพูดถูก
สามารถได้ยินเสียงกรีดร้องมาจากคฤหาสน์ คอร์เนส
“ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากต้องไป”
เรย์จิก้าวไปข้างหน้า
“ใช่แล้ว เรย์จิคุง ลอร์ดเดชิอุส เป็นไปได้ไหมที่จะดำเนินการสอบสวนโดยสมัครใจมากกว่าการบังคับสอบสวน? คงจะดีถ้าเราถามสมาชิกสภาคอร์เนสด้วยความสมัครใจใช่ไหม”
“ครับ ชิยูกิ ไม่มีปัญหาตราบใดที่ไม่มีการบังคับ”
เดซิอุสพยักหน้า
ชิยูกิและคนอื่นๆ มุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์คอร์เนส
◆
“มันเจ็บ… มันเจ็บ… ท่านคุนะ กรุณาหยุด…”
หนูหกตาน่าเกลียดที่คุนะเหยียบครางอยู่
แต่ตอนนี้น่าจะเป็นหนอน ไม่ใช่หนู ในที่สุดฉันก็ตัดแขนขาของเขาออกทั้งหมด
ตัวหนอนกำลังพูดอะไรบางอย่าง แต่คุนะไม่มีความตั้งใจที่จะหยุดเหยียบมัน
ตัวหนอนตัวนี้ดูเหมือนจะเป็นไอ้สารเลวของเผ่าพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ แต่ฉันสามารถเอาชนะมันได้อย่างง่ายดายด้วยความประหลาดใจจากด้านหลัง
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากไม่ใช่คุโรกิ จึงเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขาที่จะเอาชนะมันได้อย่างง่ายดายด้วยการโจมตีที่ไม่คาดฝัน
“มีเสียงเอี๊ยดๆ หุบปากไปครู่หนึ่ง”
คุนะออกแรงกดบนเท้าของเขาแล้วกระทืบมัน
พวกหนอนยังกรีดร้องอีก มันสั่นสะเทือนจริงๆ
(ไม่ใช่แค่คนนี้เท่านั้น ฉันจะต้องจัดการกับความเจ็บปวดของเออร์บัลด์ด้วย)
คุนะจำสิ่งที่เขาได้ยินจากคนที่คล้ายหนอนที่อยู่ตรงหน้าเขา
จากนั้นเขาก็รู้ว่าเขากำลังวางแผนกับเออร์บัลด์
“ฉันบอกคุณไปหมดแล้ว ดังนั้น ได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วย!!”
หนอนก็ร้องไห้อีกแล้ว
“ฉันแน่ใจว่าคุณเบื่อที่จะเหยียบย่ำฉันแล้ว หลังจากนี้ฉันจะหยุดเหยียบย่ำคุณ”
เมื่อคุนะพูดแบบนั้น ตัวหนอนก็ยิ้มอย่างหยาบคาย
“ฮิฮิ ขอบใจนะท่านคุนะ”
“งั้นก็ให้ฉันตัดหัวคุณซะ”
คูน่ายกเคียวของเขาขึ้นมา
“ทำไม!? คุณจะยกโทษให้ฉัน!!”
“ใช่ ฉันไม่ได้บอกว่าจะยกโทษให้คุณ นี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับคุณต่อจากนี้ ฉันหวังว่าคุณจะมีความสุข”
เมื่อพูดอย่างนั้น คุนะก็หยิบศีรษะที่หดเล็กลงมาจากอวกาศ
พวกเขาคือหัวที่หดเล็กลงของผู้ที่เคยเคยเป็นยักษ์ หัวที่หดตัวนี้ยังมีชีวิตอยู่และสอน คุนะหลายสิ่งหลายอย่าง
นี่เป็นเทคนิคลับที่เรียนรู้จากแม่มดผู้ยิ่งใหญ่แห่งหนองน้ำซึ่งอาศัยอยู่ทางทิศตะวันตกของปราสาทราชาปีศาจ
(ลองทำแบบเดียวกันกับหนอนตัวนี้)
นี่เป็นครั้งแรกที่คุนะได้รับศีรษะของเทพเจ้า ดังนั้นเธอจึงรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
“เฮ้! หัวหด! ไม่มีทางที่คุณจะมีความสุขได้เพียงแค่ปล่อยให้หัวของคุณอยู่ตามลำพัง! คุณทำสิ่งที่โหดร้ายเช่นนี้ได้อย่างไร!!”
หนอนร้องไห้
แน่นอนว่าคุนะไม่มีหูที่จะฟัง
“ฮึ่ม คุณควรจะขอบคุณเพราะคุณสามารถช่วยคุนะได้
“ก๊ายยย!!”
คุนะเหวี่ยงเคียว และหนอนก็กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
“แล้วผู้กล้าคนต่อไปล่ะ?”
คุนะเงยหน้าขึ้นมองขณะเหยียบหนอนตัวหนอนที่เงียบงันในขณะนี้
