“ท่านเออร์บัลด์!เราควรทำอย่างไรดี!?”
“ไม่มีทางที่ฉันจะเข้าใจเรื่องนั้น!!”
เออร์บัลด์ตะโกนกลับไปหาผู้ช่วยของเขา
ตรงหน้าฉัน รันฟิลด์และผู้กล้าแห่งแสงกำลังต่อสู้กัน
เห็นได้ชัดว่า รันฟิลด์กำลังถูกผลักดันไปสู่จุดสิ้นสุดของสงคราม
เราอาจต้องการความช่วยเหลือ
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเออร์บัลด์จะเข้าร่วม แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
รันฟิลด์คือเดมอนที่แข็งแกร่งที่สุด
แม้ว่าเออร์บัลด์ และ สี่ราชาแห่งสวรรค์ อื่นๆ จะมารวมกัน พวกเขาก็ไม่สามารถแข่งขันได้
ว่ากันว่าพลังของมันเทียบได้กับพลังของเทพเจ้า
แม้แต่รันฟิลด์ก็ไม่อาจเทียบได้กับผู้กล้าแห่งแสง
แม้ว่าเออร์บัลด์จะเข้าร่วม แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะแยกตัวออกจากสถานการณ์นี้
ลูกน้องของรันฟิลด์ เฝ้าดูการต่อสู้อย่างใจจดใจจ่อ
รันฟิลด์ได้นำผู้คนจำนวนมากมาจากนาร์โกล
ผู้ใต้บังคับบัญชาของรันฟินด์ ทุกคนมาที่สถานที่แห่งนี้หลังจากสัมผัสได้ถึงบางสิ่งแปลกๆ มาจากเขาวงกต
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าพวกเขาจะมีจำนวนมากแค่ไหนก็ตาม เออร์บัลด์ก็ไม่คิดว่าพวกเขาสามารถเอาชนะผู้กล้าแห่งแสงได้
เราควรถอย
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะเป็นคนอื่น เขาก็ไม่สามารถละทิ้งรันฟิลด์แล้วหนีไปได้
รันฟิลด์คือบุคคลที่จำเป็นสำหรับนาร์โกล แม้ว่าเขาจะไม่ชอบมันเพราะว่าบางครั้งเขาก็ทะเลาะกับเขาบ้าง
“บ้าเอ๊ย! ฉันควรทำยังไงดี!”
เออร์บัลด์กัดฟันขณะที่เขาเฝ้าดูการต่อสู้ระหว่างรันฟิลด์และผู้กล้า
◆
ซิซึเฟและคนอื่นๆ อยู่บนกำแพงเมืองของสาธารณรัฐอาเรียเดีย
ก่อนที่ชิซึเฟจะมองเห็น การต่อสู้ระหว่างผู้กล้าแห่งแสงเรย์จิและอัศวินดำของเดมอนกำลังดำเนินอยู่
การต่อสู้ระหว่างคนทั้งสองดุเดือด และคลื่นกระแทกกระทบชิซึเฟและคนอื่นๆ
“เฮ้ ชิซึเฟ! ที่นี่มันอันตราย! รีบไปกันเถอะ!!”
“ไม่เป็นไรนะ เคร์น่า! ท่านเรย์จิอยู่นี่แล้ว! อยู่ที่นี่ก็ได้นะ!!”
ชิซึเฟพูดขณะชมลีลาการต่อสู้ของเรย์จิ
“ฉันคิดว่ามันก็โอเคเหมือนกัน ผู้กล้าแห่งแสงกำลังต่อสู้กับเดมอนลอร์ดผู้โด่งดัง เขาควรจะแข็งแกร่งกว่าเลสเซอร์เดมอนที่เราต่อสู้อยู่หลายร้อยเท่า ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขากำลังต่อสู้และครอบงำสิ่งนี้อยู่……. ช่างน่าทึ่งจริงๆ”
แมดดี้พูดด้วยสีหน้าประหลาดใจ
ชื่อของเดมอน ลอร์ด แรนเฟลด์เป็นที่รู้จักกันดีแม้กระทั่งในหมู่มนุษย์
เดมอนที่แข็งแกร่งที่สุดที่รับใช้ราชาปีศาจผู้โหดเหี้ยมคือรันฟิลด์
ด้านหลัง รันฟิลด์มีปีศาจมากมายที่ดูคล้ายกับเลสเซอร์เดมอนที่ ซิซึเฟและเพื่อนๆ ของเขาต้องเผชิญช่วงเวลาที่ยากลำบากด้วย
ดูเหมือนว่าพวกปีศาจชั้นต่ำจะหวาดกลัวเรย์จิ
“น่าทึ่งมาก ฉันเดาว่าเราคงเป็นคู่กันไม่ได้แล้ว…”
โนวิสที่ถูกเซียนน่ายืมไหล่ของเขา ถอนหายใจออกมา
โนวิสตั้งเป้าจะเป็นชายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงรู้สึกถึงการแข่งขันกับเรย์จิ
อย่างไรก็ตาม ฉันก็ตระหนักได้ว่าสิ่งนั้นช่างโง่เขลาเพียงใด
“เป็นไปตามคาดสำหรับคนที่เทพธิดารัก ฉันมั่นใจว่าเขาจะชนะและช่วยอาเรียเดียได้”
“ถูกต้องแล้ว เลเลียซัง! ท่านเรย์จิคือผู้ที่จะนำมาซึ่งรุ่งอรุณสีทอง! เขาจะไม่เพียงเอาชนะเดม่อนลอร์ดเท่านั้น แต่ยังเอาชนะราชาปีศาจด้วย! โชคดีท่านเรย์จิ!!”
ชิซึเฟขึ้นเสียงของเธอ
ชิซึเฟเชื่ออย่างแน่นอนว่าท่านเรย์จิคือผู้ที่จะนำรุ่งอรุณสีทองมาให้
มีกี่คนที่ได้รับบาดเจ็บตั้งแต่ราชาปีศาจปล่อยสัตว์ประหลาดเข้ามาในโลก?
หนึ่งในนั้นคือพ่อของซิซึเฟ
สำหรับชิซึเฟ ราชาปีศาจคือสิ่งที่เธอไม่มีวันให้อภัยได้
ฉันอยากให้ผู้คนไม่ร้องไห้เพราะสัตว์ประหลาดอีกต่อไป
เมื่อคิดเช่นนั้น ชิซึเฟก็สนับสนุนเรย์จิเหมือนกับคนอื่นๆ ในอาเรียเดีย
“พยายามให้ดีที่สุด! ผู้กล้าแห่งแสงสว่าง ผู้นำรุ่งอรุณสีทอง!!!”
◆
รันฟิลด์บินไปในอากาศ และดาบของผู้กล้าเรย์จิก็ตัดกัน
เมื่อดาบปะทะกัน คลื่นกระแทกสั่นสะเทือนท้องฟ้า
“ลอร์ดรันฟิลด์!!”
รันฟิลด์ได้ยินเสียงลูกน้องของเขาตะโกนด้วยความกังวล
อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบัน รันฟิลด์ไม่มีความหรูหราพอที่จะตอบสนองต่อคำขอดังกล่าว
ดาบของผู้กล้าแห่งแสงนั้นคมและหนัก
ฉันรู้สึกว่าฉันแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม
รันฟิลด์น่าจะแข็งแกร่งขึ้นด้วยการเรียนรู้ดาบจากคุโรกิ
อย่างไรก็ตาม ผู้กล้าก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น
รันฟิลด์มองดูใบหน้าของผู้กล้าเรย์จิ เขามีสีหน้าผ่อนคลายบนใบหน้า
คงไม่จริงจังหรอก..
ถ้าเขาจริงจัง เขาคงตายไปแล้ว
วิธีการต่อสู้ของเขาราวกับว่าเขากำลังทดสอบความแข็งแกร่งของตัวเอง
กล่าวอีกนัยหนึ่ง รันฟิลด์เป็นเพียงคู่ซ้อมที่ดีเท่านั้น
เมื่อคิดอย่างนั้น รันฟิลด์ก็กัดฟันด้วยความหงุดหงิด
รันฟิลด์เป็นผู้นำที่น่าภาคภูมิใจของอัศวินดำที่ปกป้องฝ่าบาทราชาปีศาจ
อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ พวกเขาก็ไม่ตรงกับฉันเลย
รันฟิลด์ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงโค้งคำนับคุโรกิ
ฉันต้องการที่จะแข็งแกร่ง
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงไปเรียนดาบถึงแม้จะรู้สึกอับอายก็ตาม
รันฟิลด์พยายามอย่างยิ่งที่จะเรียนรู้ดาบ
เพื่อฟื้นความภาคภูมิใจ
“อึ!!!”
รันฟิลด์ ถือดาบแห่งฟ้าร้อง
อย่างไรก็ตาม ผู้กล้าเรย์จิปัดดาบได้อย่างง่ายดายและฟันใส่รันฟิลด์
รันฟิลด์พยายามสกัดกั้นมันได้ แต่ท่าทางของเขากลับถูกขัดขวาง
เขาแข็งแกร่งกว่าครั้งสุดท้ายที่เราต่อสู้อย่างแน่นอน
(บางทีผู้ชายคนนี้อาจจะพยายามแข็งแกร่งขึ้นเหมือนฉัน ฉันไร้เดียงสา)
รันฟิลด์รู้สึกเสียใจ
เขาเพียงแต่ทำให้ผู้ใต้บังคับบัญชาตกอยู่ในอันตราย
ผู้กล้าเรย์จิเหวี่ยงดาบไปด้านข้าง
รันฟิลด์สูญเสียท่าทางและไม่สามารถป้องกันตัวเองได้ และแขนขวาของเขาที่ถือดาบสายฟ้าก็ถูกตัดออก
“ก๊าก!!!”
รันฟิลด์เบือนหน้าหนีด้วยเสียงครวญครางเล็กน้อย
“มันเป็นดาบที่ค่อนข้างดีใช่ไหมล่ะ? ไปเอามันมาเถอะ”
เรย์จิคว้าดาบสายฟ้าที่ถูกโยนขึ้นไปในอากาศ
ดาบเล่มนั้นเป็นสิ่งที่ รันฟิลด์พยายามอย่างหนักเพื่อให้ได้มาเพื่อเอาชนะผู้กล้า
ที่ถูกผู้กล้าเอาไป
รันฟิลด์รู้สึกหงุดหงิด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้
“ลอร์ดรันฟิลด์!!”
ลูกน้องของเขาปรากฏตัวต่อหน้ารันฟิลด์
“ไอ้โง่! ทำไมไม่วิ่งหนี! ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณ!!”
“ฉันวิ่งหนีไปโดยทิ้งท่านรันฟิลด์ไว้ข้างหลังไม่ได้!”
ลูกน้องแต่ละคนหยิบอาวุธขึ้นมา
“ไอ้โง่พวกนี้…”
ในอัตรานี้ทุกคนจะถูกฆ่า
รันฟิลด์คิดว่าจะทำอย่างไร
“เดี๋ยวก่อนพวกมึง!!”
ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น และ เออร์บัลด์ก็เข้ามาใกล้รันฟิลด์
“ฉันจะอยู่ข้างหลังที่นี่ ดังนั้นพวกคุณควรพาลอร์ดรันฟิลด์หนีไปซะ”
“เซอร์เออร์บัลด์…”
“มันเป็นความผิดของฉันที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น ลอร์ดรันฟิลด์ คุณควรคิดถึงตำแหน่งของตัวเอง คุณมีความสำคัญต่อราชาปีศาจมากกว่าฉัน นั่นคือเหตุผลที่ฉันจะอยู่และจัดการกับผู้กล้า”
เออร์บัลด์พูดขณะตัวสั่น
เหตุผลที่ฉันตัวสั่นก็เพราะฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถต่อสู้ด้วยตัวเองได้
“เซอร์เออร์บัลด์ ท่านลอร์ดไม่คู่ควรกับผู้กล้า มีเพียงฉันเท่านั้นที่ตายได้ พาคนอื่นๆ ไปกับคุณแล้วหนีไป”
รันฟิลด์ส่ายหัว
ฉันเสียใจที่คิดว่าเป็นการแก้แค้นที่คิดเรื่องโง่ๆ เช่น การรีแมตช์กับผู้กล้า
ฉันวางแผนที่จะชนะ แต่มันเป็นอย่างไร?
ฉันไม่สามารถปล่อยให้ลูกน้องของฉันกลายเป็นหลักประกันความเสียหายได้
รันฟิลด์รวบรวมพลังของเขา
มันค่อนข้างเหนื่อยมาก อย่างไรก็ตามเขาตั้งใจจะซื้อเวลาให้คนอื่นหลบหนี
“ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร แต่คุณคิดว่าฉันจะปล่อยให้พวกคุณหนีไปเหรอ?”
เรย์จิทำเสียงหงุดหงิด
มีการติดตั้งตาข่ายวิเศษเพื่อป้องกันไม่ให้พวกมันหลบหนี
ฉันไม่มีความตั้งใจที่จะอนุญาตให้คุณใช้เวทย์มนตร์เคลื่อนย้ายมวลสาร
“คุณไม่เพียงแค่โจมตีโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้วคิดว่าจะรอดพ้นไปได้ใช่ไหม? นอกจากนี้คุณคิดว่ามีคนกี่คนที่ต้องทนทุกข์ทรมานเพราะราชาปีศาจ? ไม่ว่าคุณจะคิดอย่างไรก็ตามเหตุผลที่ปล่อยให้คุณ หนีก็คือ…ไม่มี”
หลังจากพูดอย่างนั้น ผู้กล้าเรย์จิก็ปล่อยพลังอันมหาศาลออกมา
จากนั้นกระสุนแสงหลายนัดก็ปรากฏขึ้นรอบๆ
“เพื่อขอบคุณที่เป็นคู่ฝึกดาบของฉัน ให้ฉันไปพร้อมกันเลย”
เรย์จิหัวเราะเล็กน้อยแล้วชี้ดาบมาที่เขา
“มันมาแล้ว! ทุกคนตั้งกำแพงป้องกันไว้!!”
เมื่อได้ยินเสียงของเออร์บัลด์ ทุกคนก็สร้างกำแพงป้องกันเวทย์มนตร์เพื่อปกป้องรันฟิลด์
อย่างไรก็ตาม รันฟิลด์รู้ว่าพลังเวทย์มนตร์ของเขาไม่เพียงพอที่จะป้องกันกระสุนแสงได้
“ทุกคนวิ่ง!!!”
รันฟิลด์กรีดร้อง แต่เขามาไม่ทัน
กระสุนแสงจำนวนหนึ่งพันกระสุนบินไปทางรันฟิลด์ และคนอื่นๆ
นั่นคือตอนที่รันฟิลด์คิดว่ามันจบลงแล้ว
“อะไร?”
ทันใดนั้น ผู้กล้าเรย์จิก็ส่งเสียงประหลาดใจออกมา
ขณะที่รันฟิลด์มอง กระสุนแสงจำนวนหนึ่งพันแถวก็บินไปในทิศทางที่ไม่คาดคิด
แน่นอนว่ารันฟิลด์และคนอื่นๆ ทุกคนปลอดภัย
รันฟิลด์หันกลับมามองข้างหลังเขา
เมื่อฉันมองดู ฉันเห็นมังกรดำขนาดใหญ่บินผ่านท้องฟ้าที่อยู่ด้านหลังฉัน
ด้านบนของมังกรนั้นมีอัศวินดำและหญิงสาวผมสีเงิน
อัศวินดำยกมือขวาขึ้น
ดูเหมือนว่ากระสุนแสงจำนวนหนึ่งพันลูกถูกดูดซับไปที่มือขวาของเขา
มังกรคำรามและบินออกไปพร้อมกับอัศวินดำ
คลื่นแห่งความโกรธอันรุนแรงรู้สึกได้จากอัศวินดำ
เปลวไฟสีดำที่มีสายฟ้าพุ่งออกมาจากร่างกายส่วนบน
มันเป็นการมาถึงของค่ำคืนอันมืดมิดที่แท้จริง
