ผู้กล้าคนก่อนอยากจะเกษียณ – ตอนที่ 6 ผู้กล้าคนก่อนช่วยหมู่บ้านเอาไว้

[ ฟู่วว. . จัดการออร์คไป 70 ตัวแล้วสินะ ]

คบไฟในมือของเขาส่งเสียงถ่านแตกดังเป๊าะแป๊ะ. . . .

อสูรหมูสีเขียว หรือที่เรียกกันว่า ออร์ค โดนเขาเตะเหมือนเตะลูกบอล ทำให้เกิดเสียง”Dogakyu” เมื่อมันชนกับกะโหลกของก็อบลิน

จากในที่มืดมิด พวกออร์คโผล่ออกมาพร้อมกับกระบองในมือ 

ถึงอย่างงั้นพวกมันมากกว่าครึ่งรังโดนผมเตะตาย 

แต่พวกมันยังไม่เข็ดยังคงออกมาโจมตีผมเรื่อยๆ จนตอนนี้ 70 กว่าตัวแล้ว

[ Dogakyu! Dogakyukyu! ]

ด้วยลุกเตะที่เร็วเหมือนแส้ 

ทำให้พวกมันตายในทันที

[ แม้ว่าพวกมันจะอ่อนแอ แต่มันมีเยอะจริงๆ ]

หลังจากจัดการพวกมันไปมาก 

ผู้กล้าคนก่อนหมายที่จะเข้าไปส่วนในสุดของรัง 

โดยตลอดทางก็มีออร์คมาให้เตะอัดจนกลายเป็นเนื้อติดกำแพง

ถ้าคุณสงสัยว่าทำไมมือใหม่ที่เพิ่งผ่านเควสเก็บสมุนไพรมาหมาดๆถึงมาบุกรังมอนเตอร์ที่เขาเรียกกันว่าออร์ค. . . 

ก็มันก็มีเหตุผลอยู่นะ. . 

จากคำแนะนำของทรีซัง ผมก็วางแผนจะไปผจญภัยที่ประเทศเพื่อนบ้านแล้ว 

และเพื่อที่จะหาเงินสำหรับค่าเดินทางได้ไวๆ เลยต้องเริ่มหางานทำอย่างจริงจังสักที แต่ !!  อีก 2-3 สัปดาห์ต่อจากนี้ บรรยากาศในกิลด์คงคงเป็นประมาณว่า 

“นี่คือสงครามม!!!”  และด้วยเหตุผลงี้การที่ผมจะมานั่งเก็บสมุนไพรมันคงไม่เข้ากันนัก ดังนั้นผมจึงรับเควสปราบปรามระดับต่ำมา

มันเป็นมอนเตอร์ที่ทุกคนคงรู้จักกันในชื่อ ก๊อบลิน 

พวกมันเป็นมอนเตอร์ที่อ่อนแอพอๆกับสไลม์ในโลกแฟนตาซี

พวกก๊อบลินไม่โจมตีผู้คนหรอก 

พวกมันกินพืชสวนของชาวบ้าน เหมือนพวกศัตรูพืชนั้นแหละ

ถ้าหากคุณโจมตีพวกมันจากด้านหลังล่ะก็ 

พวกมันก็จะกลัวจนไม่กลับมาอีกเลย

ดูเหมือนพวกก๊อบลินจำนวนมากจะมารวมตัวกันใกล้ๆหมู่บ้านเกษตรกรรมที่ชื่อว่า”หมู่บ้านแคลรอท” เพราะงั้นทางกิลด์จึงมีเควสปราบปรามให้รับ

และเมื่อผมเดินทางมาดูสภาพหมู่บ้านแครอท 

สิ่งที่ผมเห็นกลับกลายเป็นภาพของฝูงออร์คขนาดใหญ่กำลังโจมตีหมู่บ้านอยู่แทน

ในขณะที่ผมกำลังเข้าโจมตีกองทัพออร์คอยู่นั้น เห็นได้ชัดว่าพวกออร์คนั้นได้ยึดรังของพวกก๊อบลินไปแล้ว และนี่ดูเหมือนพวกมันมาที่หมู่บ้านแห่งนี้ก็เพื่อลักพาคนในหมู่บ้านไปขยายพันธุ์

อาจจะมีบางคนรู้จากเกมส์โป้แล้วสินะว่าพวกออร์คจะใช้มนุษย์หรือเผ่าที่คล้ายมนุษย์เช่นเอลฟ์ เพศหญิงเพื่อขยายพันธุ์ 

และตอนนี้ เหล่าหญิงสาวในหมู่บ้านกำลังจะกลายเป็นแหล่งขยายพันธุ์ของพวกออร์ค

ด้วยเหตุนี้ ผมมีแผนที่จะจัดการพวกออร์คเพื่อช่วยสาวๆในหมู่บ้าน

แน่นอน ผมไม่ได้ช่วยเพราะว่าหลานสาวของผู้ใหญ่บ้านสวยหรอกนะ . . .

เข๊าใจ๊. . 

 ผมไม่ได้คิดหรอกนะว่าถ้าผมช่วยหมู่บ้านไว้ 

เธออาจะมาเป็นเจ้าสาวของผม หรือไม่ก็ . . . 

ตอบแทนอะไรบางอย่าง 

เข้าใจนะ 

ผมไม่เคยคิดจริงๆ. . 

—————————————————————–

ผมตอนนี้ที่ถูกความรักบังตาและเต็มไปด้วยตัณหาทางโลก 

ว่าก็ว่าเถอะ 

พวกออร์คที่ต่ำต้อยพวกนี้หยุดผมไม่ได้หรอกนะ 

ตอนนี้ผมกำลังรีบไปปิดบัญชีกับราชาออร์คที่น่าจะอยู่ด้านในสุดของรัง

[ พวกมันทำไมเยอะจังวะ จำนวนมากกรูกันออกมาเหมือนกับแมลงสาปเลยโว้ย ]

แม้ผมอยากจะรีบปิดบัญชีขนาดใหนแต่ตอนนี้ก็ถูกมันล้อมไว้หมดแล้ว

ในขณะที่ผมระเบิดพวกมันมาตลอดทางของอดีตรังก๊อบลิน 

ผมได้มาถึงที่กว้างขนาดใหญ่ในรัง

เหมือนกับที่แห่งนี้มีใว้เชื่อมต่อทางอื่นๆมากมาย 

เหล่าหมูเขียวก็โผล่ออกมาล้อมไว้ทุกๆทาง

พวกมันมีมากเกินไป . . . ผมควรจะชัก ”มัน!” ออกมาดีมั้ยนะ

เช่นเดียวกันในขณะที่ผมกำลังยื่นมือขวาออกไปข้างหน้าผมกับคิดถึง”สิ่งนั้น” ทันใดนั้นก็มีบางอย่างขนาดใหญ่โผล่ออกมา มันใหญ่กว่าออร์ค 2-3 เท่าตัวเลยทีเดียว 

[ อุ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไอ้มนุษย์หน้าโง่ แกจะต้องตายที่นี่และมาเป็นอาหารของพวกเราแน่นอน ว่ะ ฮ่า ฮ่า ]

แม้ว่าออร์คธรรมดาจะน่าเกลียดแล้ว ไอ้ตัวนี้น่าเกลียดกว่าแถมอ้วนเอามากๆ มันคือ ราชาออร์ค

ถึงแม้มันจะมีความฉลาดสูงกว่าออร์คทั่วๆไป แต่ความฉลาดไม่ได้ช่วยเปลี่ยนแปลงมันในทางที่ดีขึ้นเลยแถมยังจมอยู่กับตัณหา ถึงขนาดบอกได้ว่าใช้ผู้หญิงระบายความต้องการทางเพศมากกว่าใช้ขยายพันธุ์

[ ฮ่าฮ่าฮ่า เฮือก— ]

(ฟวับ)

หัวของราชาออร์ค ล่วงลงสู่พื้น

พร้อมกับเลือดสดๆของราชาออร์คพุ่งออกมา

 เหล่าลูกน้องออร์คที่อยู่อย่างเป็นระเบียบ 

กับกลายเป็นโกลาหลในทันที

[ แม้ผมจะไม่ได้มีความแค้นอะไรกับพวกแก . .  แต่เพื่อความรักของเชอรี่ซังแล้วละก็ ตายให้ทีนะ ]

เชอรี่ซัง=หลานสาวคนสวยของผู้ใหญ่บ้าน

อุฮ่า ฮ่า ฮ่า เยี่ยมกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว! This is the ultimate high~

ไม่มีทางเลยที่จะต่อกรกันผม 

ผู้ซึ่งกลายเป็นทาสรักโดยสมบูรณ์ 

เหล่าออร์คถูกตัดเป็น 2 ท่อน 

พวกมันทำได้เพียงแค่ ร้องเท่านั้น!!!

———————————–

[ เห้ย อย่าวิ่งหนีเซ่ ]

ขณะที่ผมกำลังวิ่งไล่เตะออร์คอยู่นั้น ผมก็ได้พบกับประตูทางเข้าขนาดใหญ่

มันดูใหญ่มากๆขนาดผู้ใหญ่ 2-3 คนขี่หลังกันยังเดินผ่านสบายๆ ที่มันใหญ่ขนาดนี้คงเป็นเพราะเป็นที่ๆราชาออร์คเข้าออกสินะ

[ ไม่นะ. . ใครก็ได้ ช่วยด้วยยย !!. . . ]

ขณะที่ผมกำลังยืนคิดเกี่ยวกับประตูนี้ 2-3 วิ 

ผมก็ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องดังมาจากด้านใน

หืมม ถ้ามันเป็นห้องที่ราชาออร์คเข้าไปบ่อยๆ. . . 

เดี่ยวนะแสดงว่า ห้องนั้นมัน !!! . .

หลังจากคิดออกแล้วว่าห้องนั้นไว้ทำอะไร 

ผมก็รีบพุ่งเข้าไปในทันที

[ ใครก็ได้ . . . ]

นี้มันเหี้-อะไรกัน . .  .

เสื้อผ้าของเด็กสาวถูกฉีกขาด. .  . 

ภาพของเด็กสาวกำลังจะถูกพวกออร์ครุมข่มขืน—

[ ฉวับบ ] 

มันเป็นเสียงของบางอย่างฉีกขาดดังก้องในห้องใต้ดินในรังนี้

[ จงตอบรับความปรารถนาข้า ]

มือซ้ายของผมปล่อยแสงออกมาอ่อนๆเหมือนกับไฟฉายเวลาหรี่ไฟ และแสงเหล่านั้นได้ไปรวมกันที่มือขวาของผมจน “สิ่งนั้น” ปรากฎเป็นรูปร่าง

[ ตามพันธสัญญญาโบราณ จงออกมา —— ]

มันเป็นดาบยาวเล่มนึงปรากฎ 

มันค่อนข้างยาวกว่าดาบทั่วๆไป 

“Alto Vreede!” 

คู่หูเก่าของผม

สำหรับผมที่เคยเป็นผู้กล้า 

ดาบนี้อยู่กับผมตั้งแต่ผมจำความได้ในโลกใบนี้ 

เรียกได้ว่าดาบนี้คืออีกครึ่งชีวิตของผม. . 

[ พวกแกมัน!@#$%%^ ชาติชั่วเอ้ยย ]

แสงที่เจิดจ้านั้น. . .

พวกออร์คถูกระเบิดกลายเป็นฝุ่น. . 

เพียงแค่กวัดแกว่งดาบก็ก่อให้เกิดคมดาบแสงระเบิดพวกออร์ค 

ไม่สิไม่เพียงแต่พวกออร์ค . . 

แสงเหล่านั้นมันยังทะลุเข้าไประเบิดในรัง. . 

[ . . . .อ่าาา เอ๊ะ ! ]

ในเวลานั้นผมรู้ได้ทันทีว่ามันสายเกินไป

 อดีตรังของก๊อบลินกำลังถล่มราวกับเป็นด่านสุดท้ายของเกมส์. . 

[ แว๊กกกกก ]

เสียงตะโกนของผมถูกกลบโดยเสียงของรังก๊อบลินที่กำลังถล่มลงมา. . 

————————————–

ชาวบ้านของหมู่บ้านแคลรอทอยู่ในสภาพงงงวยกันหมด

มันผ่านมาครึ่งวันแล้ว ตั้งแต่เด็กหนุ่มผมดำบอกว่าเขาจะไปถล่มรังก๊อบลิน 

เขาบอกว่าไปล่าพวกออร์คที่นั้นด้วยเพราะเหมือนมันจะยึดรังของก๊อบลินเป็นทำเป็นรังของพวกมัน

เวลาของพระอาทิตย์ได้หมดลง 

มันถึงเวลาที่หมู่บ้านเริ่มจะจุดคบเพลิงกัน

ผู้ใหญ่บ้านและชาวบ้านต่างกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเด็กหนุ่มสีผมไม่เหมือนชาวบ้าน(ผมดำ) 

เพราะตอนนั้นมันมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นที่รังก๊อบลิน

ทางทิศของรังพวกออร์ค ได้เกิดมีเสาแสงสว่างเจิดจ้าออกมา

เสาแสงนั้นพุ่งขึ้นไปบนฟ้ามันสว่างราวกับแสงของดวงอาทิตย์จนทำให้ท้องฟ้ายามค่ำคืนสว่างราวกับเที่ยงวัน

เมื่อแสงเหล่านั้นหายไป พร้อมกับเสียงพื้นดินถล่มดังขึ้นสนั่นไปทั่ว

ชาวบ้านต่างตื่นตระหนกเพราะคิดว่าเสียงนี้”คือเสียงของแผ่นใหว”

แต่ยังตื่นตระหนกไม่ทันไรเสียงดังทว่าก็หยุดลงในทันที

หลังจากนั้น พวกเขายังคงยืนมองที่นั้นโดยไม่มีใครพูดอะไรอีกเลย

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร . . . 

ที่ทางเข้าของหมู่บ้านก็ปรากฎเงาของคนผู้หนึ่งขึ้นลางๆ

พวกเขาส่องไฟไปที่นั้นเพื่อยืนยันว่าคนผู้นั้นเป็นใคร

[ ………….. ]

มันเป็นเขาเอง 

เด็กหนุ่มคนนั้น

เด็กหนุ่มผู้มีผมสีดำ

เมื่อมองชัดๆ 

ที่แขนของเขาปรากฎร่างเด็กสาวถูกห่มด้วยเสื้อสีดำของเขา

[ ใครก็ได้ครับ รับต่อที ]

มันเป็นเสียงของเด็กหนุ่มที่แสดงถึงความเข้มแข็งและกล้าหาญ 

ชาวบ้านต่างวิ่งเข้าหาเด็กหนุ่มในทันที

[ เธอเกือบจะถูกข่มขืนในรังของพวกออร์คครับ บางทีเธออาจจะหวาดกลัวผู้ชายอยู่ตอนนี้ ถ้าเป็นไปได้ อยากจะให้แค่ผู้หญิงที่รักษาเธอช่วงนี้ครับ ]

เด็กสาวถูกคลุมร่างอันเปลือยปล่าวด้วยเสื้อสีดำเพียงตัวเดียว . . .

เธอเป็นพวกเอลฟ์ มีผมสีเขียวคล้ายสีของใบไม้สด 

ที่หูของเธอเปื้อนไปด้วยโคลน ไม่สิ. . 

ไม่ใช่แค่เด็กสาว

ดูเหมือนทั้งเด็กหนุ่มและเด็กสาวร่างกายของพวกเขาเปื้อนโคลนมาทั้งตัว

[ คุณผู้ใหญ่บ้านครับ ]

เมื่อถูกเรียกโดยเด็กหนุ่ม ผู้ใหญ่บ้านได้เดินออกมาจากฝูงชนข้างหน้า

[ ถึงผมจะจัดการพวกออร์คไปแต่ผมไม่เจอก๊อบลินเลยสักตัวเดียว ดันทำเควสไม่สำเร็จซะได้ ขอโทษด้วยครับ ]