ผู้กล้าคนก่อนอยากจะเกษียณ – ตอนที่ 39 ผู้กล้าคนก่อนเป็นไอ้สวะ

ผู้กล้าคนก่อนอยากจะเกษียณ

ขณะที่ผมกำลังยืนเก๊กหล่อดึงดาบออกมาอย่างเท่ๆ 

แต่เมื่อมองขึ้นไปบนฟ้าผมถึงกับตาเหลือกกับสิ่งที่พบ. . 

 

[ ฝนสายฟ้าจงตกกระหน่ำ [[BlitzRegen]] ]

 

มันคือห่าฝนที่ตกลงมาเป็นสายฟ้า มันผ่ากระหน่ำลงมาที่ผม

 

[ เห้ย !  (ดาบหุ้มพลังเวทย์) ]

 

ผมรีบใช้ท่าดาบหุ้มพลังเวทย์ในทันที 

มันคือการที่ดูดพลังเวทย์อยู่รอบๆ มารวบรวมไว้ที่ตัวดาบ 

 

[ เดี่ยวเซ่ !! ]

 

ผมใช้ดาบที่ถูกเพิ่มพลังด้วยเวทย์มนตร์ 

ตัดสายฟ้าเหล่านั้น 

ถึงอย่างนั้น ผมก็ทำได้เพียงตั้งรับเท่านั้น . .

เวทย์มนตร์สายฟ้าระดับกลาง [[ BlitzRegen ]] เป็น 1 ในเวทย์มนตร์โจมตียอดนิยมที่ใช้ภาษาอิสเรียวโบราณ ถึงอย่างนั้นเวทย์มนตร์นี้นั้นจำเป็นต้องใช้พลังเวทย์อย่างมาก เพราะคำร่ายที่สั้น และเวทย์มนตร์ที่เป็นสายฟ้านั้นจำเป็นต้องใช้ความเร็วในการโจมตีเป็นอย่างมากเพื่อให้ไม่สามารถหลบได้ และที่สำคัญเมื่อถูกโจมตีเพียงครั้งหนึ่งแล้วก็จะเกิดอาการชาจากไฟฟ้าช็อต

รึพูดได้ว่าเป็นเวทย์มนตร์ที่ครบเครื่อง

สำหรับผม”ในตอนนี้” ถ้าหากโดนเข้าสักทีผมก็ จะแย่เอาเหมือนกันนะ

ผมจึงเพ่งสมาธิจับจ้องไปที่การโจมตีของห่าฝนฟ้าผ่าเหล่านั้น

ฟวับๆๆๆ 

ดังกับภาพตัดมาฉากต่อไป 

สายฟ้าเหล่านั้นถูกผมฟันทิ้งทั้งหมด

 

[ . . . ปะ- , เป็นไปไม่ได้ !! นะ -, นายป้องกัน Blitzregen ของชั้นได้ไงกัน ]

 

ยัยยูริหัวม้วนหรี่ตาของเธอลงราวกับว่ากำลังวางแผนในการใช้เวทย์มนตร์บทต่อไป เพราะการที่ผมสามารถรับการโจมตีเมื่อกี้ได้นั้นเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึง 

แน่นอนว่าเธอจำเป็นต้องใช้แผน เพราะถ้าหากผมโดนการโจมตีเพียงแค่ครั้งเดียว ผมก็จะติดสถานะชาจากฤทธิ์ของสายฟ้า และเธอก็จะสามารถจัดการผมที่ติดสถานะชาได้ง่ายๆ

ที่จริงแล้ว มีเพียงจอมเวทย์ชั้นสูงเท่านั้นที่สามารถป้องกันการโจมตีนี้ได้ด้วยเวทย์บาเรีย แม้แต่อลิเซียเองก็ยังรับมือได้ลำบากหากเจอกับการโจมตีเมื่อกี้

ยัยยูริหัวม้วน , 

ไม่สิ เฮนเรียสต้า เดอร์ เคสโตเรีย . . 

ฉายา ((เจ้าหญิงอัศวิน)) ของเธอนั้น ไม่ได้มีดีเพียงแค่ไว้โชว์สินะ

 

[ ถ้างั้นล่ะก็ แบบนี้ล่ะ !! ]

 

ทันใดนั้น ลูกบอลสายฟ้าก็ปรากฎรอบๆตัวของเฮนเรียสต้า และลูกบอลพวกนั้นมันเริ่มยืดยาวออก มันมีจำนวนมากมายจนบดบังทัศนวิสัยการมองของผม

มันคือเวทย์ขั้นต้น ( Lightning bolt ) 

ถึงแม้มันจะเป็นเพียงเวทย์ขั้นต้น . . .

แต่จำนวนของมันช่างมากมายเหลือเกิน

 

[[ ยิง !! ]]

 

ราวกับตอบรับต่อคำสั่งของเธอ เวทย์มนตร์ขั้นต้นที่ถือได้ว่าโจมตีได้รวดเร็วที่สุด 

หรือก็คือ ธนูสายฟ้ากำลังพุ่งโจมตีมาทางผม

 

[ คิดว่าผมจะโดนโจมตีง่ายๆเรอะ !! ]

 

ลูกบอลสายฟ้ารอบๆตัวเฮนเรียสต้านั้นกำลังกลายเป็นธนูสายฟ้าจำนวนมากมาย รึเธอคิดจะใช้แผนไล่ต้อนไปจุดที่ผมหลบไม่ได้กันนะ?

ขณะที่ผมกำลังหลบฝนธนูสายฟ้าด้วยการเคลื่อนราวกับเดอะแมททริกและวิ่งไปรอบๆโดยไม่หยุดเคลื่อนไหว

ผมว่าไอ้ธนูสายฟ้าเนี้ยจับการเคลื่อนไหวง่ายกว่า Blitzregen เยอะเลย–

 

[[ BiltzRegen !!! ]]

[ เห้ยย !! ]

 

เพราะถูกโจมตีมาอย่างกระทันหัน ถึงจะผ่าลงมาเพียงแค่ทีเดียว แต่นั้นทำให้ปฏิกิริยาป้องกันตัวของผมยกดาบขึ้นไปป้องกันอย่างไม่รู้ตัว และนั้นทำให้ผมหยุดเคลื่อนไหว . . .

ราวกับว่าถูกล็อคเป้าสำเร็จ ห่าฝนธนูสายฟ้าพุ่งโจมตีผมอย่างไม่มีสิ้นสุด แม้จะป้องกันได้เพียงแค่ใช้เวทย์บาเรีย แต่ผมซึ่งไม่สามารถใช้ได้จึงทำได้เพียงใช้ดาบพลังเวทย์ฟันเหล่าธนูสายฟ้า

 

[ — แสงฟ้าฟาดสีม่วงบนท้องฟ้า คือพลานุภาพแห่งมหาอัสนี  — ]

[ ห๊ะ !? ]

 

ในขณะที่ผมกำลังติดพันการสู้กับเหล่าธนูสายฟ้า แม้จะอยู่ท่ามการเสียงเชียร์ แต่ผมก็ได้ยินเสียงบางอย่างเข้ามาในโสดประสาทของผม

นะ-,นั้นมัน ไม่ดีแล้ว . .ไม่สิ นี่มันโครตๆอันตราย 

แค่ได้ยินคำพูดนั้น ความรู้สึกภายในผมมันก็กู่ร้องออกมาแล้ว

ว่านั้น มันคือเวทย์มนตร์ขั้นสูง !! 

 

[ —–นภาล่มสนั่นฟ้าเพียงผ่าสักที  ดั่งเทวีโกรธกริ้วลงทัณฑ์—- ]

[ ตะ-,ตายแน่ !! ]

 

เพราะว่าธนูสายฟ้าที่โจมตีมานั้น การป้องกันห่าฝนธนูสายฟ้าทำให้ผมเคลื่อนไหวไปไหนไม่ได้ 

บ้าเอ้ย เข้าแผนของยัยนั้นจนได้ !! 

 

[[ — Thunder Bolt — !!!]]

((- อัสนีกัมปนาท -))

 

——————

 

สายฟ้าขนาดยักได้ผ่าลงมายังกลางลานประลอง การโจมตีนั้นมันดูรุนแรงราวกับเป็นความพิโรธของพระเจ้าอย่างไงอย่างนั้น ความเงียบงั้นได้เข้าปกคลุมทั้งสนามและเหล่าผู้ชม ณ ขณะนี้

 

[ ฮ่าาาา . . . ฮ่าาาาา ]

 

เฮนเรียสต้าได้กุมมือของเธอไปที่หน้าอก แม้ที่อกยังเต้นรัวๆไม่มีทีท่าว่าจะเบาลง แต่ตอนนี้เธอกับรู้สึกจมอยู่กับชัยชนะ

แม้เธอนั้นได้ใช้เพียงเวทย์ขั้นต้น และ เวทย์ขั้นกลาง แต่นั้นก็ใช้พลังเวทย์ไปอย่างมากมายเลยทีเดียวกับจำนวนครั้งที่ปล่อยเวทย์ออกไป ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังที่จะใช้เวทย์มนตร์ระดับสูงในการปิดบัญชี ใช่แล้ว นั้นเรียกว่าการปิดบัญชีได้เลย ถึงแม้ว่าเธอจะไม่โจมตีเข้ามาต่อเพื่อลีกเลี่ยงเหตุที่ทำให้เกิดความถึงแก่ความตาย แต่สิ่งที่เธอทำลงไปนั้นคนที่โดนคงต้องไปนอนโคม่าตัวชาในโรงพยาบาลซัก 1-2 อาทิตย์เลยล่ะนะ

สำหรับเธอในตอนนี้ ความสามารถในเวทย์มนตร์ของเธอที่แสดงออกมา คงโอ้อวดได้ว่าเธอคือผู้ที่ยืนอยู่ในระดับเดียวกับอลิเซียแม้ว่าเธอจะเถิดทูนอลิเซียเองก็ตาม

 

[ ผะ- , ผลตัดสินออกมาแล้วครับบบบ !!! สุดยอดเวทย์มนตร์สายฟ้า [[ Thunderbolt ]] ไม่มีทางเลยที่จะทนรับการโจมตีนั้นได้แน่นอน !! ]

 

ท่ามกลางความเงียบ โฆษกหนุ่มได้ใช้ไมโครโฟนประกาศออกมา พร้อมกับตอบรับคำประกาศนั้น เสียงเชียร์ก็ดังสนั่นจนสนามประลองแทบสั่นสะเทือน

เพราะว่าก่อนหน้านี้เหล่าผู้ชมต่างตกตะลึงที่ได้เห็นสุดยอดการต่อสู้ด้วยเวทย์มนตร์ด้วยตาของตนเอง ตอนนี้พวกเขาต่างส่งเชียร์ออกมาราวกับคนบ้า

 

[ คอมเม็นเตเต้อร์ ท่านอลิเซีย ครับ คุณมีความเห็นอย่างไรกับเวทย์มนตร์ที่ ท่านเฮสเรียสต้าแสดงออกมาเมื่อสักครู่นี้ครับ ]

 

ผู้ที่นั่งอยู่ข้างโฆษกในสนามประลอง คือ อลิเซียนั้นเอง 

เธอพยักหน้าเล็กๆ พร้อมกับจับไปที่ไมโครโฟน

 

[ ช่างเป็นเวทย์มนตร์ที่ยอดเยี่ยมมากคะ ถ้าหากให้ดิชั้นลองรับการโจมตีนั้นดู ดิชั้นเองก็ไม่มั้นใจว่าจะรับการโจมตีนั้นได้รึปล่าว . . . มันช่างสมบูรณ์แบบจริงๆ ]

 

ด้วยคำพูดชื่นชมที่มาจากอลิเซียจะดังก้องไปทั่วสนามประลอง . . .

แต่นั้นก็เพียงพอให้เฮนเรียสต้าเกือบจะเป็นลมเพราะความสุขกับคำชมเหล่านั้น . .

 

[ — อย่างไรก็ตาม ด้วยการโจมตีระดับนี้ยังคงไม่พอที่จะจัดการเขาได้หรอกค่ะ ]

[ !? ]

 

บาเรียป้องกันอัตโนมัติได้ทำงานขึ้น 

แต่มันก็ถูกทำลายลงแทบจะในทันที

แม้มันจะถูกพัฒนาความสามารถของบาเรียให้ป้องกันทั้งการโจมตีทางกายภาพและการโจมตีทางเวทย์มนตร์ แต่มันก็ถูก “ตัดเป็นชิ้นๆ” เพราะถูกฟันเพียงดาบเดียว

 

[ อะไรกั— ]

 

ภาพที่ปรากฏต่อสายตาของเฮนเรียสต้าในขณะนี้คือดาบคู่ที่มีอัญมณีสีเขียวและฟ้าอยู่ภายใน ในเวลานั้นเธอเข้าใจได้ทันทีว่าเจ้าของดาบคู่นั้นคือ ยู และเธอได้ดึงดาบเวทย์มนตร์ฟันสวนกับไป

 

[ โว้วว . . ตอบสนองได้ดีนี่ !! ]

 

เขาป้องกันการโจมตีสวนกลับมาของเฮนเรียสต้าด้วยดาบในมืออีกข้างที่มีอัญมณีสีเขียวติดอยู่

 

[ !!? ]

 

ทันใดนั้น เฮนเรียสต้าเธอก็ยิงเวทย์มนตร์ [ Lighting bolt ] ออกมาในทันที ด้วยการโจมตีในระยะนี้ ไม่มีทางเลยที่จะหลบศรสายฟ้าได้ แต่ถึงอย่างนั้นการโจมตีของเธอก็ยังพลาดเป้าและเป้าหมายนั้นได้หายไปจากสายตาของเธอ

 

[ . . .  เวทย์มนตร์ก้าวพริบตา สินะคะ ]

[ อ่า~ . .ประมาณนั้น ]

 

ชายผู้ที่หายไปจากด้านหน้าของเธอนั้น จู่ๆก็โผล่มาที่ด้านหลังพร้อมกับเอาดาบอัญมณีสีน้ำเงินจี้คอของเฮนเรียสต้าไว้

เพราะว่าการตอบสนองที่ช้ากว่า ทำให้เฮนเรียสต้านั้น ตกอยู่ในสภาวะวิกฤติ

 

( ผะ-, ผู้ชายคนนี้ . . ความสามารถในเชิงดาบสูงกว่าเรา !! )

 

ด้วยความสามารถที่แตกต่างด้านพลัง มันทำให้เฮนเรียสต้าถึงกับสั่น

 

[ เห้อ , เฮนเรียสต้า เดอร์ เคสโตเรีย สมแล้วที่เธอถูกเรียกว่า “เจ้าหญิงอัศวิน” ผมไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะไล่ต้อนผมได้ถึงขนาดนี้ ]

 

ยูเองก็ทำได้เพียงแต่ยิ้มแห้งๆ ให้กับศรสายฟ้าที่จ่ออยู่ที่หลังและด้านข้างของเขา 

ในสถานะการตอนนี้พวกเขาต่างรุกฆาตซึ่งกันและกันเอง . .

 

——————

 

เฮ้ออ ~ จะว่ายังไงดีล่ะ ถึงแม้ผมอยากจะรีบจบการต่อสู้นี้เร็วเพียงใด แต่พอได้โดนคอมโบเวทย์ชุดใหญ่ขนาดนั้น มันทำให้ผมไม่มีทางเลือกนอกจากดึงดาบคู่คริสตัลออกมา แม้ผมจะเคยตัดสินใจไว้แล้วว่าจะไม่ใช้มันก็เถอะ

อ้าว แล้วทำไมไม่ใช่ดาบศักดิ์สิทธิ์น่ะหรอ .  . ?

โถ่ ผมยังไม่จนมุมขนาดนั้นหรอก. . .

พักเรื่องนี้เอาไว้ก่อน 

พอมาคิดๆดูแล้ว ผมคงจะเป็นคนเดียวล่ะมั้ง ที่อยู่ในโรงเรียนเวทย์มนตร์แห่งนี้ แต่ดันใช้เวทย์มนตร์ไม่ได้. . .

ผมขอโทษด้วยครับสำหรับใครก็ตามที่คาดหวังเอาไว้ว่าจะได้เห็นการต่อสู้ทางเวทย์มนตร์ที่ตระการตา เพราะเวทย์มนตร์ที่ผมใช้ได้อย่างเดียวในการต่อสู้นี้คงมีแต่ดาบหุ้มพลังเวทย์นี้ล่ะนะ . . .

ก็นะ ถึงผมจะมีความรู้เวทย์มนตร์มากมายเพียงใด สุดท้ายผมก็ใช้ไม่ได้อยู่ดี

และการเอาชนะเด็กด้วยกำลังมันคงจะเหมือนการแกล้งเด็กเหมือนกัน . . .

ขณะที่ผมกำลังคิดหาวิธีชนะอยู่อย่างนั้น 

ดาบของผมก็ถูดดีดกลับไป . .

 

[ โอ้ว ? ]

 

ถึงผมจะพูดว่าดีดออกก็เถอะ แต่ไม่ได้หมายถึงดาบของผมหลุดจากมือหรอกนะ

ถือว่าทำได้ยอดเยี่ยมมากทั้งๆที่ใช้แค่มือเดียวแท้ๆ

 

[ รับไปซะ !! ]

[ เอ๊ะ !! ]

 

หลังจากปัดดาบของผมออก เฮนเรียสต้าเธอทิ้งระยะห่างระหว่างผม และยิงศรสายฟ้าที่สแตนบายอยู่รอบตัวๆผม แต่ถึงกระนั้น ผมก็ได้ย่อตัวลงหลบและพุ่งเข้าประชิดเธอในทันที

 

[ คุ. .ช่างบ้าบิ่นจริงนะคะ ! ]

 

เฮสเรียสป้องกันด้วยดาบสั้นของเธอ เสียงดาบของเรา 2 คนปะทะกันดังสนั่น ถึงอย่างนั้นดาบของพวกเราก้อไม่เด้งออกจากกัน เพราะต่างฝ่ายต่างดันเข้าหาอีกฝ่าย

 

[ เธอก็เหมือนกันล่ะนะ ทั้งๆที่อายุเพียงแค่นี้ แต่ความบ้าบิ่นช่างเกินตัวไปมากนัก . . . และนั้นเธอ “ไม่ได้มีเพียงแค่” ดาบเวทย์มนตร์เพียงอย่างเดียวสินะ ]

[ !? ]

 

เหมือนผมจะเดาถูกนะ 

เพราะเฮนเรียสต้าเธอทำหน้าตกใจออกมาปานโลกแตก 

และนั้นมันช่างดูตลกจริงๆ

 

[ มันช่างแปลกจริงน้าา~ ทั้งๆที่เธอยิงเวทย์ต่อเนื่องตั้งมากมายขนาดนั้น ทำไมพลังเวทย์ถึงไม่เห็นจะหมดสักที . . . แถมยังมี พลังแปลกๆนั้นด้วย ]

 

แม้ว่าเธอจะใช้แค่เวทย์มนตร์ขั้นต้น แต่จำนวนของมันนั้นมาเกินจะผมแทบจะป้องกันได้ทัน อีกทั้งขัดขวางการเคลื่อนไหวของผมอีกด้วย ซึ่งด้วยจำนวนขนาดนั้นมันเป็นไปไม่ได้เลย

 

[ ฟื้นฟูพลังเวทย์มนตร์อัตโนมัติ และ เพิ่มความสามารถการโจมตีเวทย์มนตร์ . . .  ที่สำคัญ ยังมี บาเรียป้องกันอัตโนมัตินั้น หึหึๆ เฮนเรียสต้า เดอร์ เคสโตรเรียเอ๋ย เธอกำลังสวม ” ไอ้นั้น ” สินะ หึหึๆ ]

[ อะไ— อึก ทะ,ทำไมแกถึงรู้เรื่องนั้น !!! ]

 

หน้าของเฮนเรียสต้าได้กลายเป็นสีแดงเพราะความอับอาย 

หึๆ พอผมได้เห็นภาพนั้น ผมละไม่สามารถหุบรอยยิ้มลงได้เลย

 

[ คุ, วะฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่าๆๆ ผมไม่รู้หรอกนะว่าเธอหามันมาครอบครองได้อย่างไร แต่ผมมั่นใจได้เลยว่าคงต้องลำบากมากจริงๆกว่าจะได้มันมา แม้มันจะเป็นเพียงของโง่ๆ แต่มันก็มีความสามารถที่สูงทีเดียว ที่สำคัญมันยังเป็นสินค้าที่นิยมในหมู่พวกตาลุงอีกด้วย และแน่นอนมันต้องผ่านการใช้งานมาแล้วหลายมือกว่าจะมาถึงเธอ หึหึ ว่ากันว่าพวกตาลุงมักเอามันให้เหล่าภรรยาของพวกเขาใส่ในตอนกลางคืน และนั้นมันจะทำให้เขากลายเป็นหมาป่าที่หิวกระหายราวกับว่าไม่ได้ทำทันมาแสนนานแล้วก็—- คุ ฮ่า ฮ่า ฮ่าๆๆ ]

 

แย่ล่ะ ผมหยุดขำไม่ได้เลยสักนิด . .

 

[ แกนะ แก!!! ]

 

เฮนเรียสต้าเธอได้ดีดตัวออกจากการปะทะดาบกันเพื่อสร้างระยะห่างจากผม และเธอได้เริ่มร่ายเวทย์

 

[—– ลมวายุพัดเป่าคลั่งที่ตรงหน้า รวมหลอมเข้ากับมหาอัสนีแห่งจิตวิณญาณข้า มันคือพลังแห่งท้องนภาล้าาาา —– ] 

 

และอีกครั้งคำร่ายเวทย์ที่ดังก้องกังวาลราวกับว่ามันเป็นเสียงของโลก . . 

เวทย์มนตร์ขั้นสูง. . .

มันคือการผสารเวทย์ธาตุลมและสายฟ้าเข้าด้วยกัน

 

[ อืม ทั้งๆที่เป็นถึง “อัศวินเวทย์มนตร์” แต่แปลกนะทำไมเธอไม่ค่อยยอมเคลื่อนไหวเท่าไรเลย และเหตุผลที่เธอไม่ค่อยเคลื่อนไหวมากนัก ก็เพราะเธอคงไม่อยากให้คนอื่นได้เห็น “สิ่งนั้น” สินะ หึหึ เพราะ”สิ่งนั้น” จำเป็นต้องเชื่อมต่อเวทย์มนตร์ตลอดเวลา ดังนั้นเธอจึงไส่พวกชุดป้องกันทับลงไปไม่ได้ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า และการที่เธอพยายามจะซ่อน”สิ่งนั้น”มันเท่ากับ เธอก็ได้พ่ายแพ้กับผมไปแล้ว 555 ]

 

หากที่ผมคาดการณ์ไว้ถูกต้องล่ะก็ “สิ่งนั้น” ที่เฮสเรียสต้ากำลังสวมใส่ คงเป็นสิ่งที่ผมเคยร่างแบบเอาไว้และส่งต่อให้มันกับคนรู้จักของผมที่เป็นอารัคเน่เมื่อ 3 ปีก่อน

พวกชุดต่างๆในโลกของผมที่ผมเคยเห็นมาตั้งแต่โดนอัญเชิญมาที่รูนเบิร์กก็คงเป็น. . . ชุดคอสเพลพยาบาลชุดเดียวนั้นและที่ผมเห็นแว๊บๆในร้านของตาแก่โกล . . คงเป็นเพราะคนรู้จักผมที่เป็นอารัคเน่นั้นและที่เป็นคนผลิตมันออกมาหลังจากผมกลับโลกเก่าไปแล้ว

. . . พักเรื่องนั้นเอาไว้ก่อน แม้ว่าเฮนเรียสต้าเธอจะเป็นลูกสาวของผู้นำอาณาจักรเคสโตรเรียก็เถอะ แต่ตอนนี้ เธอกำลังสวมชุดที่มัน . . . 

หึหึหึ

 

[ นอกจากผ้าคลุมนั่นและ “ไอ้นั้น”แล้ว อุปกรณ์เวทย์อีกชิ้นคงเป็น . . ถุงเท้ายาวคู่นั้นสินะ? อุฮิฮิฮิฮิ เธอนี่ใจกล้าเอาเรื่องเหมือนกันนี่นาาา  เอาเถอะ เดียวผมคนนี้จะเปิดมันให้เหล่าคนดูได้ชมเอง!!! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ]

 

อันที่จริงแล้ว ในทางเทคนิคผมยังคงเป็นผู้กล้าอยู่นะ 

แต่ผมมักจะทำหน้าตาชั่วร้ายและหัวเราะแปลกๆอยู่เสมอ 

มันช่างไม่เหมือนเหล่าพระเอกในนิยายทั่วไปเลย 

แต่ถึงอย่างนั้น ตอนนี้ผมก็หยุดหัวเราะไม่ได้อยู่ดี 

โอ้ย. . .

หัวเราะจนเจ็บท้องไปหมดแล้ว

 

[ กะ-, แกมันเป็นไอ้ปีศาจ !! ไร้ยางอาย!!! ]

[ ฮ่าๆๆ คนเดียวที่กำลังทำเรื่องไร้ยางอายอยู่ตอนนี้คือเธอต่างหาก คุณ “อัศวินเวทย์มนตร์” ซัง ]

 

ตอนนี้ ผมคิดวิธีที่จะเอาชนะเธอได้แล้ว หึๆ

วิธีนั้นก็คือ ถอดไอ้ผ้าคลุมนั้นออกซะ !!! แล้วก็ อุก ฮ่าฮ่าฮ่าๆๆ . . . .

เรามันช่างฉลาดจริงๆ

 

[ ถูกพัดเป่าจนเป็นเถ้าธุรีไปซะ วายุสายฟ้า !!! (( Thunderstorm )) !! ]

 

*คลิก* ผมได้เก็บดาบเข้าฝัก,ย่อเอวลง 

ตอนนี้ผมกำลังตั้งท่า อิไอ 

พายุหมุนที่เต็มไปด้วยสายฟ้า มันมีเป้าหมายมาที่ผม

พายุนั้นคือ เวทย์มนตร์ [[ThunderStorm]]

มันเกิดจากการใช้เวทย์มนตร์สองธาตุผสานส่งเสริมกัน

มันเป็นหนึ่งในเวทย์มนตร์ขั้นสูง

ถ้าเกิดผมไม่รู้มาก่อนว่าเธอกำลังสวมใส่อุปกรณ์เวทย์มนตร์พวกนั้น 

ผมคงเชื่ออย่างสนิทใจเลยว่าเธอคือ จอมเวทย์ระดับ [กลยุทธ์] แน่นอน

แต่ . . 

 

[ เธอยังคงห่างชั้นจาก อลิเซียและซิลเวียนัก ต่อให้พวกเธอทั้ง 2 ไม่ใช้ของแบบเธอ พวกเธอก็อยู่ระดับ (ภัยพิบัติ) แล้ว. .  ]

 

“คลิก” และอีกครั้ง มันคือเสียงดาบคาตาน่าของผมถูกปลดปล่อยออกจากฝัก

 

[ !? ไม่จริง !! มันเป็นไปไม่ได้ !!! ]

 

พายุหมุนถูกตัดเป็นชิ้นๆ สายฟ้าพวกนั้นถูกฟันและหายไป

เวทย์มนตร์ที่ได้อยู่ว่าแข็งแกร็งและรวดเร็วที่สุด ในระดับสูง

ถูกเพลงดาบของผมลบมันให้หายไปโดยสมบูรณ์

ถ้าผมจำไม่ผิด ผมเคยสอนท่านี้ให้กับลีโอด้วย 

ถ้าเป็นลีโอล่ะก็ ตอนนี้เขาคงสามารถใช้มันได้แล้วคล่องแล้วละมั้ง 

เอาเถอะ ยังไงซะตอนนี้ ก็. . 

รุกฆาต

ผมล้วงมือลงไปในกระเป๋าที่เอว 

และได้ปามีดบินออกไป !!

 

[ กรี๊ดดด !? ]

 

พร้อมกับเสียงกรีดร้อง มีดที่ผมปาออกไปถูกหยุดไว้โดยบาเรียป้องกันอัตโนมัติและได้เกิดการระเบิดเล็กๆขึ้นแทบจะในทันที มันคือประยุกต์ดาบหุ้มพลังเวทย์รูปแบบหนึ่ง โดนกับหุ้มพลังเวทย์ลงมีดและปาออกไป มันจะมีผลคล้ายๆกับการปาระเบิด 

เมื่อมีดปักเข้าไปยังบาเรียป้องกันอัตโนมัติ แต่นั้นเป็นเทคนิคที่ทำให้มีดของผมผ่านบาเรียเข้าไปเพราะแรงระเบิดนั้น

ถึงแม้มันจะไม่มีพลังทำลายอะไรมากนัก แต่บาเรียป้องกันจะเห็นว่าการโจมตีนี้คือการโจมตีทางเวทย์มนต์ เมื่อมีดปะทะกับบาเรีย บาเรียป้องกันอัตโนมัติจะทำการป้องกันเวทย์มนตร์โดยสมบูรณ์ แต่นั้นทำให้การป้องกันโจมตีทางกายภาพที่ผมต้องการนั้นอ่อนแอ และนั้นก็เพียงพอที่มีดของผมจะพุ่งเข้าไปทำลายไอ้ผ้าคลุมนั้นได้

เทคนิคนี้ผมปรับแต่งขึ้นหลังจากที่ผมได้สังหารราชาหมูป่านั้นไป

 

[ มะ-, ไม่น๊าาาาาา ]

 

หลังจากแสงแว๊บที่เกิดจากการระเบิดหายไป

มันเป็นภาพของเฮนเรียสต้ากำลังย่อตัวลง 

เธอกำลังพยายามจะปกปิดร่างกายของตัวเองด้วย 2 แขน

และสิ่งที่อยู่ใต้แขนคู่นั้น มันคือชุดเอี้ยมคอเต่าสีน้ำเงินเข้ม . . 

หรือที่เรียกง่ายๆว่า ชุดว่ายน้ำโรงเรียนแบบเก่า ได้ปรากฏออกมาให้เห็นแก่สายตา

เพราะตอนนี้เฮนเรียสต้า เธอกำลัง สวมชุดว่ายน้ำโรงเรียนและถุงเท้ายาวเลยหัวเข่า

หึๆ พวกตาลุงคงต้องคลั่งตายกันแน่นอนถ้าได้มาเห็นภาพตอนนี้เข้า . . . . 

ผู้กล้าคนก่อนอยากจะเกษียณ

ผู้กล้าคนก่อนอยากจะเกษียณ

Status: Ongoing
ยู ยาชิโระ” เขาเคยถูกอัญเชิญมายังต่างโลกเมื่อตอนเขาอยู่ม.ต้นปี 2 มันคือโลกที่เต็มไปด้วยดาบและเวทย์มนตร์!! หลังจากได้ต่อสู้เพื่อเหล่าองค์หญิงที่น่ารัก(ผู้อัญเชิญเขามา) แม้จะมีหลายครั้งที่พ่ายแพ้ แต่เขาก็ไม่เคยท้อที่จะลุกขึ้น . . ในที่สุด เขาก็นำพาความสงบกลับมายังโลกใบนี้ 3 ปีหลังจากนั้น จอมมารที่เคยถูกผู้กล้าคนก่อนจัดการได้กลับมาฟื้นคืนชีพและนำพาโลกสู่ความวุ่นวายอีกครั้ง. . ถึงเวลาแล้ว ที่จะต้องอัญเชิญ 4 ผู้กล้าคนใหม่ !! และเพื่อที่จะนำพาความสงบสุขกลับมายังโลกแห่งนี้ ท่านผู้กล้ารุ่นที่2 “อามากิ ไคโตะ” ได้ชักดาบของเขาขึ้น …….แต่ว่า กลับไม่มีใครรู้เลยว่า เด็กนักเรียนชายม.ปลายผู้ซึ่งไร้พลังเวทย์ในร่างกายคนนั้น คนที่ถูกอัญเชิญมาพร้อมกับ อามากิ ไคโตะและผองเพื่อน เขาคือ ท่านผู้กล้าคนก่อน ผู้ที่เคยปราบจอมมารลง เมื่อ 3 ปีก่อน !

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท