เพราะเป็นเทพมังกรเลยไม่มีระบบพิเศษเหมือนเขาอ่ะ! – ตอนที่ 45 การไล่ล่า

บทที่ 45 – การไล่ล่า

“เทรต้าเลิกหนีได้แล้ว.. การเคลื่อนไหวของเธอมันเป็นปัญหามากนะรู้ไหม”

“หนวกหูน่า”

หญิงสาวตอบโต้ด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดก่อนจะดีดตัวรีบทิ้งระยะห่าง เพราะโครงสร้างบนภูเขาซากปรักหักพังค่อนข้างซับซ้อน

แม้จะพังถล่มไปมากกว่าครึ่งแล้วแต่บ้านเรือนที่ยังไม่พังถล่มก็ยังมีเหลืออีกหลายแห่ง ซึ่งต้องขอบคุณสิ่งนี้ที่ทำให้คนที่ชื่อเทรต้าหลบหนีได้หวุดหวิด

หญิงสาวคนนี้เธอมีผมสีฟ้าอ่อนยาวจนถึงกลางหลังอายุน่าจะหลัก 20 ขึ้นได้จากส่วนสูง แต่เพราะใส่หน้ากากเลยแยกไม่ออกว่าอายุเกินยี่สิบจริงไหม

หน้ากากของเธอมีลวดลายที่แปลก ซึ่งดูไม่เข้ากับลักษณะของภูมิประเทศแถวนี้.. จะว่าไงดีมันดูไฮเทคเกินไปด้วยซ้ำ

ส่วนชุดเธอก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึง.. มันเป็นเหมือนชุดที่หลุดออกมาจากหนังแฟนตาซี.. มีลวดลายประหลาดที่ดูไฮเทคมาตามชุด

แน่นอนว่าอีกสองคนด้านหลังที่ไล่ตามมาอยู่ก็สวมชุดคล้ายกัน แต่อาจจะไม่ได้ดูไฮเทคเท่ากับชุดของหญิงสาวชื่อเทรต้า

“พอจัดการคนนั้นได้ คนนี้ก็โผล่มาแทนหรือไง พวกแกนี่มันน่ารำคาญจริงโว้ย”

หญิงสาวตะโกนออกมาด้วยความหงุดหงิดใจ ก่อนที่ชุดของเธอจะเปล่งแสงปริศนาขึ้นมา แสงดังกล่าวนั้นขยายตัวอย่างรวดเร็ว

สีหน้าของชายสองคนที่ตามมาหน้าเผือดสี..

“เทรต้า.. เธอมัน!!ชายหนุ่มคนที่ไล่ต้อนเทรต้าก็เหมือนจะแสดงท่าทางหัวร้อนออกมา แต่ทว่าเขากลับเลือกที่จะถอยห่างออกมา”

แต่ทว่ามันก็สายเกินไปอยู่ดี เทรต้าปล่อยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าชนิดรบกวนคลื่นอื่นออกมาจากร่างและในวินาทีนั้นเอง

ชายหนุ่มสองคนที่ตามมาก็เหมือนจะสูญเสียการทรงตัวแล้วก็ร่วงลงไปกับพื้นแทบจะทันที แต่ในวินาทีเดียวกันเทรต้าก็ร้องเสียงหลงออกมาเช่นกัน

แต่เธออาศัยจังหวะที่ทั้งสองคนร่วงในการ.. หายตัวไปจากจุดเดิมด้วยความสามารถในการซ่อนตัว

“..ใช้งานชุดหนักขนาดนั้นมันจะ Overload ก็สมควรแล้ว”

เสียงชายหนุ่มพูดแขวะขึ้นด้วยความหงุดหงิดใจ.. ก่อนที่จะพุ่งตัวตามเทรต้าที่หลบหนีไปได้ในเวลาไม่นานเพราะชุดซ่อมแซมระบบของตัวเองได้แล้ว

“เทรต้า ในเมื่อเธอไม่ยอมให้จับดีๆ.. อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ”

“เปิดใช้ระบบล่าสังหาร”

เมื่อชายหนุ่มที่พุ่งตัวตามเทรต้าไปพูดคำนั้นขึ้น เส้นแสงตามชุดที่เคยเป็นสีขาวก็เปลี่ยนสีกลายเป็นสีแดงขึ้นแบบกะทันหัน

พร้อมกับตามมาด้วยเสียงที่เหมือนกับระบบการทำงานของปัญญาประดิษฐ์ที่ตอบสนองต่อคำสั่งของผู้เป็นนาย

“ยื่นร้องปลดล็อกระบบสูงสุด”

“เงื่อนไขต้องได้รับอนุญาตจากคำสั่งสูงสุด”

“ยืนยันคำอนุญาต”

“ปลดล็อกคำสั่งสูงสุด”

“คำเตือน.. ระบบล่าสังหารเริ่มขึ้นแล้ว”

ทันทีที่อีกฝ่ายกล่าวเช่นนั้นเทรต้าหน้าเผือดสีแทบจะทันที เธอไม่วายที่จะหันหน้ากลับมาตะโกนด่าอีกฝ่ายว่า

“ไอ้พวกขี้โกง.. พวกแกทำแบบนั้นกับฉันได้ไง ห้ะ!”

“ใช้ระบบบ้าแบบนั้นกับฉันเหรอ”

ระบบล่าสังหาร.. ระบบสูงสุดที่จะเปลี่ยนชุดให้กลายเป็นอาวุธร้ายแรงยิ่งกว่าทุกอย่างบนโลกใบนี้… แน่นอนว่าต่อให้เป็นเทรต้าที่มีชุดรุ่นล่าสุด

นั่นก็ไม่สามารถต้านทานระบบล่าสังหารได้ เพราะเดิมทีชุดไม่ได้ออกแบบมาเพื่อใช้ในทางการทหารหรือใช้ในการต่อสู้

ดังนั้นหากเทียบเรื่องความแข็งแกร่งเพียวๆ ชุดรุ่นล่าสุดที่เธอใช้นั้นก็เทียบไม่ได้กับระบบล่าสังหารที่พึ่งเริ่มต้นขึ้น

และหนึ่งในสิ่งที่ร้ายแรงที่สุดของชุดก็คือ… เปลี่ยนมวลให้กลายเป็นพลังงาน จุดสูงสุดของวิทยาศาสตร์ที่แท้จริง

เดิมทีนั้นมนุษย์เคยเชื่อว่า พลังงานก็ส่วนพลังงานและมวลก็ส่วนมวล ไม่ได้เกี่ยวข้องกันจนกระทั่งได้มีสมการหนึ่งที่มีหน้าตา E=mc²

แม้สำหรับคนเหล่านี้ไอ้สมการเปลี่ยนมวลให้เป็นพลังงานอาจจะไม่ได้มีหน้าตาแบบนี้แต่สำหรับโลกที่มีอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ สมการก็คงจะมีหน้าตาแบบนี้

การที่จะเปลี่ยนสถานะของมวลให้กลายเป็นพลังงานนั้นในโลกของมิวนั้นสามารถเกิดขึ้นจริงได้แล้วก็จริง แต่ว่ายังไม่ได้ง่ายขนาดนั้น

พวกเขาเพียงใช้ทางอ้อมในการได้รับพลังงานส่วนนั้นมาก็เท่านั้น แต่สำหรับกลุ่มคนตรงหน้านี้เหมือนจะสามารถหยิบมาใช้ได้อย่างสมบูรณ์แล้ว

เพียงมวลจำหนึ่ง 1 กรัม.. นั่นก็มากพอที่จะทำให้พลังงานของเขามีเยอะยิ่งกว่าพลังงานที่เทรต้ามีทั้งหมด

แน่นอนว่าเพราะเขาไม่ต้องการที่จะทำร้ายเทรต้าหรือต้องการกำจัดศัตรูแบบเบ็ดเสร็จ ไม่งั้นคงได้เห็นคนที่บังคับทำปฏิกิริยานิวเคลียร์ตรงหน้านี้แล้ว.. ก็คือจะบอกว่าของแบบนั้นชุดนี้เองก็ทำได้

เพราะงั้นถึงได้บอกว่ามันคือ.. ‘อาวุธทำลายล้าง’ อย่างแท้จริง ร่างกายของชายหนุ่มคนนั้นพุ่งตามไปหาเทรต้าเหมือนกับแสง

ความจริงแล้วการพรางตัวของเทรต้าเป็นแค่การหักเหแสงให้ทะลุผ่านร่างกายผ่านชุดเท่านั้น แม้ชุดจะสามารถป้องกันการตรวจจับอินฟราเรดได้

แต่ก็ป้องกันการตรวจจับระดับอนุภาคไม่ได้.. ชายคนนั้นจึงสามารถรับรู้ได้ทันทีว่าเทรต้าหนีไปทางไหน

แน่นอนว่าเทรต้าเองก็ไม่ได้ช้าแต่อย่างใด เมื่อเทรต้าเห็นอีกฝ่ายพุ่งมาเหมือนกับผีสาง

“ไอ้บ้าเอ๊ย ฉันก็มีพลังงานจุดศูนย์เหมือนกันละว่ะ”

“เทรต้า มาวัดกันดูไหมล่ะระหว่างพลังงานที่ดูดออกมาได้อย่างไม่มีขีดจำกัดแต่ทีละไม่มาก กับพลังงานที่มีเต็มถังจะรีดเข้นออกมาได้ขนาดไหนก็ได้ อันไหนจะแข็งแกร่งกว่ากัน?”

“…… หุบปากไปเลยไอ้ขี้โกง”

เธอหงุดหงิดกับไอ้ท่าทางเหนือกว่าของอีกฝ่าย ทั้งที่ยศต่ำกว่าเธอแท้ๆ เดี๋ยวสักวันเธอจะเอาคืนเจ้าหมอนี่ให้ได้เลย

ในระหว่างนั้นเองเทรต้าที่เคลื่อนที่ผ่านสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งมีโครงสร้างค่อนข้างใหญ่เหมือนกับสถานที่ศักดิ์สิทธิ์อะไรสักอย่าง

อาจจะเพราะพลังงานอันหอมหวานที่อยู่ในชุดของเทรต้า หรือเพราะพลังงานที่มากมหาศาลจากชุดของชายหนุ่มด้านหลังไม่ทราบแน่ชัด

แรงสั่นสะเทือนมหาศาลก็เกิดขึ้นจากใต้ซากปรักหักพังดังกล่าวนั้นก่อนจะตามมาด้วยเสียงสนั่น

“ตู้ม!!!”

ซึ่งพริบตาต่อมาก็มีบางสิ่งพุ่งพรวดออกมาจากใต้พื้นซึ่งผู้รับเคราะห์นั้นไม่ใช่ใครนอกจากเทรต้าที่ลอยอยู่บนนั้นพอดี

แต่ทว่าทันทีที่มันแตกออกก็มีสนามพลังงานที่ควบคุมเวกเตอร์ทำให้เปลี่ยนทิศทางของคลื่นทุกอย่างที่พุ่งเข้ามาใส่ตัวเธอออกไป

แต่ก็เพราะแบบนั้นทำให้ของบางอย่างที่พุ่งออกมานั้นชนเข้ากับสนามควบคุมเวกเตอร์ของเทรต้า

และเพราะขนาดของมันที่ใหญ่มาก ใหญ่กว่าตัวของเทรต้าหรือสนามพลังอีกจึงไม่สามารถเปลี่ยนทิศทางได้ทันทีส่งผลให้แม้แต่สนามพลังเวกเตอร์ยังต้านทานไม่ไหว ร่างของเทรต้ากระเด็นเหมือนกับว่าวขาด

“โฮกกกกก”

ตามมาด้วยเสียงคำรามดังสนะนั่นท้องฟ้า ซึ่งชายหนุ่มคนที่ตามหลังมาแทบไม่เป็นห่วงเทรต้าเลยแม้แต่น้อย

เพราะของแค่นั้นทำอะไรชุดที่ทรงพลังที่สุดของดาวเขาไม่ได้หรอก สายตาของเขาหรี่ลงไปยังสิ่งมีชีวิตประหลาดพร้อมขมวดคิ้ว

“ไอ้พวกนี้มันซ่อนอะไรไว้ในโบสถ์ของตัวเองกันแน่ละเนี่ย”

เขาพึมพำด้วยความสงสัยสายตามองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าซึ่งเป็นสัตว์ประหลาดที่มีรูปร่างคล้ายพวกที่อยู่ตามพื้นแต่ขนาดของมันกลับใหญ่โตกว่ามาก

เหมือนกับออร์คเลยไม่มีผิด แต่ว่าออร์คที่เข้ารู้จักมันไม่ควรจะมีตัวใหญ่ขนาดนี้ แทนที่จะเรียกว่าออร์คเรียกว่าไททันยังจะดีกว่า

เพราะว่าเจ้าสิ่งที่อยู่ตรงหน้านี้มันสูงเกือบยี่สิบเมตรเลยก็ว่าได้ แถมขนาดตัวก็ใหญ่มาก หน้าตาก็น่าเกลียดน่ากลัวมีเขี้ยวสองเล่มจากปาก

แต่คำถามแทนที่จะเป็นมันคือตัวอะไร แต่เป็นทำไมถึงมีสิ่งแบบนี้อยู่ในโบสถ์ศักดิ์สิทธิ์ได้เสียมากกว่า

เพราะไอ้เจ้านี่มันดูท่าน่าจะพวกฝังไว้ใต้ดินมาตั้งนานแล้ว และอาจจะอยู่ในนี้มาตลอดก่อนที่ที่แห่งนี้จะกลายเป็นซากปรักหักพัง

ออร์คยักษ์มองมาที่ชายหนุ่มด้วยสายตาหิวกระหายเหมือนกับว่าจะกินเขาให้ได้

…………..

[ถึงตอนล่าสุดที่อัพในเว็บอื่นแล้ว หลังจากนี้จะอัพตามที่เคยประกาศไปนะครับ วันละหนึ่งตอนแน่ๆ บางวันอาจสองตอนเช้าเย็น ….. สำหรับท่านที่งงกับนิยายผมไม่ต้องห่วงครับ ผมเองก็งงเหมือนกันครับ — ผู้เขียน]