กิลด์ซินเนสทีเซีย – ตอนที่ 1 ลูกศิษย์ของอันดับ 2

กิลด์ซินเนสทีเซีย

แกร๊ก!

เด็กสาววัย 17 ปี ใส่ชุดเกราะเบา ผมสีทอง มัดหางม้า มีดาบยาวประมาณ 80 เซนติเมตร เหน็บที่เอวข้างซ้าย 

เธอเปิดประตูเข้ามายังที่ที่ผู้คนส่งเสียงโหวกเหวกโวยวาย มุ่งตรงไปยังหน้าเคาน์เตอร์ “เอ่อ ขอโทษค่ะ พอดีชั้นอยากขอสมัครเข้ากิลด์น่ะค่ะ”

จบคำกล่าวจากห้องที่ดังสนั่น ตอนนี้กลับเงียบจนได้ยินเสียงเบียร์ที่ไหลลงพื้น “คือคุณจะบอกว่า….อยากจะเข้ากิลด์ของเราเหรอคะ?” พนักงานกิลด์ถามย้ำเพื่อความแน่ใจ

สีหน้าของเธอดูเหมือนไม่อยากจะเชื่อด้วยซ้ำ “ค่ะ นี่ใช่ซินเนสทีเซีย รึเปล่าคะ?” สาวน้อยยื่นหน้าไปหาพนักงานกิลด์ 

“พอดีว่ามีคนแนะนำมาว่าถ้าอยากจะเข้ากิลด์ที่เมืองหลวงให้มาที่ซินเนสทีเซียน่ะค่ะ”

“ไอ้คนบอกมันคงไม่สมประกอบแน่เลยว่ะ ฮ่า ฮ่า!” ผู้ชายขี้เมาคนนึงที่นั่งอยู่ไกล้เคาน์เตอร์ตะโกนขึ้น “เอ่อ พอจะบอกได้มั้ยคะ ว่าใครเป็นคนบอกมาน่ะค่ะ”

“อ้อ เห็นเขาบอกว่าถ้าถึงที่นี่แล้วให้เอานี่ให้คนที่ชื่อ โซ แล้วเขาจะรับเข้ากิลด์ เห็นว่างั้นค่ะ”

เมื่อเด็กสาวล้วงบางอย่างออกมาจากกระเป๋า ทำเอาทุกคนที่นั่งอยู่อ้าปากค้างกันเป็นแถว ของที่วางอยู่ตรงเคาน์เตอร์นั้นก็คือ จดหมายหนึ่งฉบับ กับ เขาของ ไวเวิร์น นั่นเอง

“ถ้าจำไม่ผิดคนที่ออกไปทำภารกิจเกี่ยวกับไวเวิร์นมันก็หมอนั่นสินะ” “หมอนั่นนั่นแหละจะมีใครสะอีก ที่จะกล้าฝากของทำเควสตัวเองให้คนอื่นมาส่งให้น่ะ”

“อันดับ 2 ของ ซินเนสทีเซีย ฉายา ดาบกลืนวิณญาณ อาโนล” ทุกคนพยักหน้าพร้อมกันเหมือนตกลงปลงใจว่าต้องใช่แน่ ๆ

“งั้นก็ ขอ อนุญาติสักครู่นะคะ” พนักงานกิลด์เดินไปทางโต๊ะมุมด้านขวาของเคาน์เตอร์ ไม่นานเธอก็ใช้มือจับคอเสื้อของชายคนหนึ่งแล้วลากมาตรงเคาน์เตอร์

ตามทางที่โดนลากมาเขาก็บ่นพรึมพรำว่า “จะเป็นไปททำไม เป็นแล้วได้อะไร ลาออกไปยังดีกว่าอีก ลาาาาาาออออกกกกกก~~~~~~”

“มาสเตอร์คะ อาโนลฝากจดหมายมาถึงคุณค่ะ” เขาหยิบจดหมายขึ้นมาอ่าน ทำท่าลูบคางเบา ๆ “อื้ม ๆ น่าสนใจ”

ปัง! เขาตบโต๊ะแล้วกระโดดขึ้นไปบนนั้น “เฮ้ยพวก เจ้าอันดับ 2 มันเขียนว่ายัยนี่เป็นลูกศิษย์มันว่ะ แถมยังบอกว่าฝีมืออยู่ระดับ B ถ้าเกลาอีกหน่อยน่าจะขึ้น A ได้ไม่ยากว่างั้น”

“โห ใจกล้าไม่เบานี่แม่หนู” “คิดว่ากิลด์เรา มีหัวหน้ากิลด์กระจอกแล้วจะทำไงก็ได้เหรอ” “เฮ้ย!”

“ถึงหัวหน้ากิลด์เราจะกระจอก แต่เราไม่ได้กระจอกแบบเขานะเว้ย” “เฮ้ย!”

“เดียวจะเเสดงให้เห็นเองว่าคิดผิดที่อยากเลื่อนแรงค์ทาง ลัด แต่หัวหน้ากิลด์เราก็กระจอกจริงแหละ” “เฮ้ย ก็ถึงได้ถามว่ามันเกี่ยวอะไรกับที่ตูกระจอกวะ!!!”

“เอาไอ้พวกกระจอกทั้งหลาย” กิลด์มาสเตอร์ตะโกนขึ้น “เอ็งหละกระจอกสุด!” และก็มีคนขานรับทันควัน

“ได้เวลารับน้องแล้ว!!!” “โอ้วววว!!” “ไปที่ลานประลองกันได้เลย!!”

ยังไม่ทันได้ตั้งตัว เด็กสาวก็มาอยู่กลางลานประลองเรียบร้อย พร้อมกับคำถามที่ผุดขึ้นมาว่า “นี่มันอะไรกันคะเนี่ย”

“ชื่อ ซีฟาน อายุ 17 ถนัดดาบยาวมือเดียว ความสามารถทางร่างกายสูง ความสามารถทางพลังเวทปานกลาง โห เขียนมาละเอียดดีนี่ หืม!!” 

กิลด์มาสเตอร์อ่านมาถึงบรรทัดสุดท้ายที่เขียนว่า “อัญเชิญภูติ” “น่าสนใจ”

“เอาล่ะแม่หนูน้อย ซีฟาน จากที่ อาโนล อาจาร์ยของเธอของร้องมาคืออยากให้รับเธอเข้ากิลด์โดยเริ่มที่ B “

“เอ๊ะ! ด…เดี๋ยวนะคะ ไม่ใช่ว่าต้องเริ่มจาก F เหรอคะ?”

“ถ้าตามปกติก็ใช่ แต่กิลด์เรามีกฏพิเศษของการเลื่อนแรงค์อยู่สามข้อ ข้อ 1!” กิลด์มาสเตอร์ตะโกนขึ้น

“หากความสามารถถึง ก็จงเลื่อนแรงค์”

“ข้อ 2 ”  “หากมีคนที่แรงค์สูงกว่า รับรองก็จงเลื่อนแรงค์”

“แล้วข้อ 3 ” หากคิดว่าแน่ก็จงเลื่อนแรงค์!!! ไอ้กระจอกเอ้ย!!”

“และนี่ก็คือกฏของเรา แต่แน่นอนไม่ค่อยมี คนที่จะเลื่อนแรงค์แบบนี้เท่าไหร่หรอกเพราะ เดี๋ยวจะเจ็บตัวเปล่า ๆ น่ะ”

“ง…งั้นหนูขอเริ่มที่ F ก็ได้ ค…” “ไม่ได้!! เธอผู้เป็นถึงลูกศิษย์ของอาโนล มือวางอันดับ 2 และได้การรับรองมาจากเขาจะมาใจเสาะไม่ได้”

“จริง ๆ พวกเขาก็แค่เบื่อน่ะจ่ะ” พนักงานกิลด์ที่ยืนอยู่ข้าง ซีฟานพูดขึ้น “กฏง่าย ๆ ของการเลื่อนแรงค์นี้ก็คือเธอต้องเอาชนะ คนแรงค์เท่ากันกับเธอให้ได้ ง่าย ๆ ก็คือถ้าชนะ F ก็จะขึ้น E ชนะ E ก็ขึ้นไป D เรียงไปจนถึง A แต่ระดับ S และ SS นั้นต้องได้การรับรองจากทางพระราชวังก่อนนะจ๊ะ”

“ค…ค้าาาา…แสดงว่าหนูต้องสู้ไปเรื่อยๆจนหมดเเรงเหรอคะ?”

“ไม่ต้องห่วงหากบาดเจ็บไม่ถึงตาย หลังจบการต่อสู้จะหายเองจ่ะ เพราะนักเวทของเราได้ร่ายเวทฮีลใส่สนานไว้แล้ว”

“ยังไงก็สู้นะจ๊!” พนักงานกิลด์เดินออกสนามไป พร้อมกับเสียงโห่ร้องสนุกสนานของผู้คน

“หืม ยัยหนู ยังไงก็ออมมือให้เราด้วยล่ะ” คนที่เดินเข้ามาในสนามมีด้วยกัน 3 คน คนหนึ่งถือ ธนู คนหนึ่งถือโล่กับดาบ อีกคนถือคฑา เป็นปาร์ตี้ทั่วไปก็ว่าได้

“ส….สามคนเลยเหรอ” “เริ่มได้!!!” สิ้นเสียง หนุ่มถือโล่ผู้ทำหน้าที่แทงค์ก็พุ่งเข้าใส่ ซีฟานโดยเร็ว เธอกระโดดหลบไปทางด้านขวา แต่กลับถูกลูกธนูยิงปาดหน้าไปนิดเดียว ในขณะเดียวกัน นักเวทก็กำลังร่าย “ไฟบอล ” สิ้นคำร่ายลูกไฟก็พุ่งมาเป็นระลอกที่ 3 ซีฟานชักดาบออกมาฟันลูกไฟออกเป็นสองท่อน พร้อมพุ่งเข้าหานักธนู

“โห….” กิลด์มาเตอร์จับคาง

ในขนะที่ในสนามกำลังชุลมุนอยู่นั้น “คุณคิดว่าเด็กคนนี้จะขึ้นมาถึง B รึเปล่าคะ มาสเตอร์” คุณพนักงานกิลด์มายืนข้างกับเขา

“ท่วงท่า การกวัดแกว่งดาบ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเรียนจากใคร การคิดคำนวนอ่านสถานการณ์ ยังต้องดูไปก่อน รอให้ถึงแรงค์ D ตอนนั้นน่าจะเห็นอะไรสนุก ๆ “

ตัดมาในสนาม นักธนูโดนสันดาบกระแทกหน้าท้องนอนลงกับพื้น ส่วนแทงค์ก็อยู่ไกลจนมาช่วยไม่ทัน จากนั้นซีฟานได้พุ่งไปยัง นักเวทที่อยู่ใกล้ๆ ” ฮี๊!!!” เธอทิ้งคฑาแล้วใช้มือกุมหน้า

“จบการประลอง!” กิลด์มาสเตอร์ตะโกนขึ้น ทั้นใดนั้น แสงสีเขียวก็เปล่งประกายออกมาจากทั้งสี่คนที่อยู่ในสนาม นั้นคือเวทฮีล

“เอาล่ะถือว่า ซีฟานสอบผ่าน F แรงค์แล้ว ส่วนพวกเธอก็ไม่ต้องน้อยใจ ให้เก็บไว้เป็นบทเรียน ในเวลาที่พวกเธอเจอกับศัตรูที่คล่องแคล่ว ว่องไว ควรรับมืออย่างไรในอนาคต”

เขาพยามพูดเพื่อให้เหล่า แรงค์ F ไม่เสียหน้ามากเกินไป “เอาล่ะต่อไป E แรงค์”

E แรงค์ มีคนออกมาด้วยกัน 3 คน หนึ่งนักดาบ สองนักเวท “เริ่ม”

นักเวททั้งสองร่ายเวทเสริมแกร่งให้นักดาบก่อนจะพุ่งตรงมายัง ซีฟาน เพล้ง! เสียงกระทบกันของสองดาบ การปะทะกันตรง ๆ ดูเหมือนฝ่าย นักดาบหนุ่มจะเสียเปรียบ โดน ซีฟาน สบัดออก และเธอพุ่งไปยังนักเวททั้งสอง แต่คราวนี้ต่างออกไป นักดาบหนุ่มพุ่งมาสกัดเธอไว้ทัน “จะรีบไปไหนเหรอครับ”

บนตัวเขาเปล่งแสงสีแดงขึ้น นั่นคือเวทเสริมกำลัง พรึบ! ซีฟานเตะเขัาที่สีข้างอย่างจังแต่นักดาบหนุ่มกัดฟันสู้ “โห ทนดีนะคะ” 

เธอดันดาบของเขาไปด้านซ้าย ทำให้เขาเอนตัวเล็กน้อย จากนั้นยกขาขวาถีบเข้าตรงท้องอย่างจัง เขากระเด็นถอยหลังไปหาสองสาวนักเวท

“เลโอ! ทั้งสองวิ่งเข้ามาพยุง ทันใดนั้น ซีฟานก็ใช้ด้ามดาบกระทุ้งที่ท้องของทั้งสอง “

“พอแค่นั้นแหละ” สิ้นเสียงพวกเขาทั้งสี่ก็ถูกฮีล

“ซีฟาน ขอชื่นชมการตัดสินใจอันเฉียบขาดของเธอที่พยายามจะเก็บแนวหลังก่อนเป็นอันดับแรก” กิลด์มาสเตอร์กล่าว

“ส่วนเลโอถือว่าทำได้ดีมากในฐานะแนวหน้า เกือบจะสมบูรณ์เลยล่ะ ถ้าเกิดว่า สองสาวข้างหลังไม่วิตกจนเกินไปน่ะนะ” สองสาวสะดุ้ง

“ขอให้พวกเธอจำไว้ว่า ถ้าเป็นในการต่อสู้จริง ๆ พวกเธอจะไม่ได้โดนแค่สันดาบ แต่อาจจะเป็นปลายมีดของก็อบลิน เพราะฉนั้นอย่าได้ทำแบบนั้นอีกนะ เอาล่ะก็จบกันไปที่แรงค์ E และดูเหมือนแม่สาวน้อยของเรายังไม่ได้เอาจริงเลย เพราะฉนั้น!”

กิลด์มาสเตอร์ชูมือขึ้น “ขอเปิดโหวตแด่พี่น้องทั้งหลาย เราจะขอข้ามไปแรงค์ C เลย ถ้าใครเห็นด้วยจงยกมือขึ้น!”

ทั้งหมดชูมือขึ้นเป็นเอกฉันท์ “และแน่นอนว่า แรงค์ C ขึ้นไปส่วนมากเป็นพวก solo play นั่นจึงได้รับเชิญจากคุณ พนักงานกิลสุดสวยของเรานั่นเองค้าบ!!!””

“โอ้ววว!! มิยะ! มิยะ! มิยะ!” เสียงตะโกนเชียร์ดังลั่น พร้อมกับคุณพนักงานกิลด์ ที่เปลี่ยนไปใส่ชุดเกราะหนังสัตว์ พร้อมคาดมีดสั้นสองเล่มข้างเอว

“ให้ตายเถอะ ทำไมชั้นต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย ” 

“แรงค์ C เริ่มได้!” โอ้ว!!!!

มิยะ ปามีดเล่มนึงไปตรงหน้าทันทีที่สิ้นเสียง เพล้งซีฟานใช้สันดาบกระแทกทำให้มีดกระเด็นขึ้นข้างบน จากนั้นเธอมองไปยังตรงที่มิยะเคยยืนอยู่ “หายไปแล้ว!”

“ทางนี้ต่างหาก” เสียงดังมาจากบนหัวพร้อมคมมีดที่ปาดผ่าหน้าอกไปอย่างจัง ฉึบ! “ดีที่ติดเกราะเหล็กนะ!” เธอพูดเบาพร้อมกระโดดถอยหลังออกไป

“โอ้วววว!!! อาเจ้สุดยอดดด!!” ทุกคนโห่ร้องเชียร์ 

“เอาล่ะพร้อมจะไปต่อรึยัง” มิยะยิ้มพร้อมพุ่งเข้าใส่ ซีฟาน เมื่อเข้ามาในระยะสายตา เธอปามีดออกไปเล่มหนึ่ง แต่คราวนี้ซีฟานไม่ปัดออกเธอจ้องมิยะไม่คลาดสายตา พร้อมเอี้ยวตัวหลบมีด แต่ในขณะที่เธอหลบมีดเล่มแรก เล่มที่สอง ก็พุ่งใส่ทางที่เธอไป เพล้ง! เธอใล้ดาบปัดออก แล้วรีบม้วนตัวไปข้างหน้า พร้อมใช้มือตะปบพื้นพุ่งขึ้น ปลายดาบชี้ลงพื้น สองมือกำด้ามแน่น พร้อมตวัดเวี่ยงไปข้างหน้าเต็มแรง มิยะ กระโดดขึ้นพร้อมกับใช้เท้าข้างหนึ่ง 

เหยีบไหล่ของ ซีฟาน เพื่อพุ่งไปเก็บมีดกลางอากาศ ซีฟานที่พุ่งมาเต็มที่เมื่อโดนแรงถีบส่งจากมียะจึงทำให้เธอไม่สามารถเอี้ยวตัวกลับมาสวนมิยะได้ ส่วนมิยะที่ลอยอยู่กลางอากาศหลังจากเก็บมีด เธอก็ม้วนตัวหันหน้ามาหาซีฟาน จากนั้นก็ดิ่งตรงจากกลางอากาศอีกครั้ง เพล้ง! ซีฟานใช้ปลอกดาบคว้างใส่มิยะ จนเธอต้องม้วนตัวลงยืนที่พื้น “หืม! สงสัยต้องเอาจริงสักหน่อยแล้ว” หลังพูดจบเธอปาระเบิดควันมาทางซีฟานก่อเกิดม่านควันเต็มสนาม จากนั้น ใบมีดก็พุ่งมาจากหลายทิศทาง บ้างโดนเกราะ บ้างเธอก็ปัดออกได้ บ้างก็ปาดตามแขนขาที่ไร้ชุดป้องกัน 

 

“อ้าว อ้าว จะทำยังไงล่ะทีนี้” ในตอนที่มิยะกำลังกระโดดไปมาในเงาเธอก็ปามีดไปด้วยอย่างไม่หยุดหย่อน โดยฝั่งของซีฟานนั้นได้แต่ยืนตั้งรับเพียงเท่านั้น

“แบบนี้ไม่ดีแน่ อั๊ค ขอยืมพลังหน่อย” สิ้นคำพูดของเธอดาบของเธอก็มีไฟลุกโซนเคลือบทั้งใบดาบ ไฟเยอร์เบลด ซีฟานฟันไปยังกลุ่มควันเต็มแรง ด้วยแรงของลมที่เกิดจากการเผาไหม้ของไฟเยอร์เบลดทำให้กลุ่มควันหายไปครึ่งหนึ่ง “เอ๊ะ! มิยะที่กระโดดมาตรงช่องว่างของกลุ่มควันพอดี ได้ประจันหน้าเข้ากับไฟเยอร์เบลด ระลอกสอง “ย้าก! ไฟเยอร์เบลด!” ตู้ม! แขนทั้งสองข้างของแธอที่ยกขึ้นมากันไฟเยอร์เบลดเมื่อกี้มีรอยไหม้เล็กน้อย “โหมีของดีซะด้วย ไหนดูซิ๊? แบบนี้จะยังตีโดนมั้ย” มิยะเดินเข้ามาช้า ๆ พร้อมกับเกิดการสั่นสะทืนของตัวเธอจากนั้นมิยะ อีกสองคนก็โผล่มา

“มาแล้ว ๆ สกิลเด็ดของอาเจ้!!” มิยะทั้งสามพุ่งเข้าใส่ซีฟาน สลับกันถีบบ้าง ฟันด้วยมีดสั้นบ้าง หรือเข้าล็อคข้างหลังก็มี แต่ซีฟานก็ใช้ไฟครอปตัวจนทำให้มิยะต้องกระโดดถอยออกมา “บ้าดีเดือดจังเลยนะสาวน้อย”

คราวนี้มิยะปาระเบิดควันอีกครั้ง แต่ที่แตกต่างออกไปคือมีเธอที่อยู่ในเงาสามคน “อาจจะเจ็บหน่อยนะ”

เธอกระโดดมากระซิบที่ข้างหูของซีฟานก่อนที่ซีฟานจะตวัดดาบตามเสียงนั้นและพบว่าตรงช่วงอกมีรอยแผลแต่ที่ต่างออกไปคือ เธอรู้สึกง่วงซึม

“พ..พิษเหรอ ม….ไม่ได้การละ” เธอนึกถึงคำที่อาจาร์ยของเธอบอก อย่าได้คิดว่าคนอื่นอ่อนแอกว่าเรา แม่แต่สไลม์ก็สังหารแรงค์ S ได้ ถ้าเกาะหน้าปิดรูหายใจของเขา เพราะฉนั้น “เล่นแมร่งเล้ย!” 

“อิ๊กกี้!” เธอตะโกนก่อนจะมีนกน้อยตัวสีเหลืองพุ่งออกมาจากกระเป๋า ใช้ lightning realm” กิ้ว! สิ้นเสียงในกลุ่มควันก็มีแสงสีฟ้าเปล่งประกายออกมาตามด้วยเสียง เปรี้ยง!! ดังสนั่น ผู้ชมที่อยู่รอบ ๆ ก็ตกตะลึงตาม ๆ กัน “อาเจ้ก็เล่นใหญ่เกิน !” 

กลุ่มควันค่อย ๆ กระจายออกเผยให้เห็นซีฟานที่ยืนอยู่กลางสนาม และมิยะที่ยืนอยู่ข้างหลังซีฟามพร้อมมีดที่จ่อคอ “จบแล้วสินะ อาเจ้สุดยอดเหมือนเคยเลย” หลังจากควันได้สลายไปจนหมด เผยให้เห็นร่างมิยะอย่างชัดเจนก่อนที่เธอจะล้มลง ตุบ “ห…ให้ตายเถอะ ไม่คิดว่าจะใช้สายฟ้าได้” มิยะนอนกอดเข่าอยู่ที่พื้น ผู้ชมต่างพูดอะไรไม่ออกก่อนจะมีเสียงหนึ่งดังขึ้น “จบการปะลอง!” “เฮ้!!!” “เจ๋งดีนี่หว่ายัยหนู สมกับเป็นศิษย์คนบ้าเลือดดีแท้!”

ทั้งสองถูกเวทฮีลรักษาจนหายเป็นปลิดทิ้ง จากนั้นก็เดินมายืนคู่กันตรงกลางวง “ทั้งสองทำได้ดีมาก ยัยหนูถือว่าการที่เธอใช้สายฟ้า ในที่ ๆ มองไม่เห็นศัตรูนั้นถือว่าดี” ซีฟานยิ้มเงยหน้า “ทว่า หากตัวเธอต้องทำงานเป็นทีมนั้น ขอถามได้มั้ยว่าตอนนั้นจะทำยังไง?” 

“อ…เอ่อ…ถ..ถ้าต้องทำงานเป็นทีมก็….ก็….อัดให้หมอบเร็วที่สุดล่ะมั้งคะ!?” …………ทุกอย่างเงียบไปชั่วขณะก่อนเสียงหัวเราะจะดังขึ้น 

“ฮ่า!  ฮ่า! โอ้ยย! ปวดท้อง สมกับเป็นลูกศิษย์เจ้าหมอนั่นจริง ๆ ลอกกันมายันแนวคิด” ทุกคนยิ้มร่าหัวเราะลั่น

“มิยะ เธอน่ะติดเล่นเกินไป” อึ๊ย! มิยะสดุ้งก่อนจะโผลไปกอดซีฟาน “ก็ใครมันจะไปรังแกสาวน้อยน่ารักแบบนี้แรง ๆ ได้ลงคอเล่า และอีกอย่างนะ ชั้นก็ออกจากนักผจญภัยเกือบ 2 ปีแล้วนะยะ!” มิยะชี้นิ้วไปที่กิลด์มาสเตอร์ “และใครใช้ให้นายบอกให้ชั้นเป็นคนลงมาล่ะ นายไม่เรียกคนอื่นล่ะ หรือนายมันกระจอกแบบที่พวกเขาว่าจนตาไม่มีเลยรึไง!” “เอาอีกแล้ว สองคนนี้” “พอ ๆ ออกมาได้ละ ต่อไป ได้เวลา B แรงค์ “. “เชอะ!!”  มิยะสบัดหน้าปล่อยมือจากซีฟาน “รายต่อไปไม่หมูนะจ๊ะเด็กน้อย” เธอยิ้มพร้อมขยิบตาให้ซีฟาน ก่อนจะมีผู้ชายสวมชุดเกราะเบาะแบบเดียวกับ ซีฟานเดินออกมา ทั้งอาวุธท่วงท่าการเดิน และลมหายใจ เกือบจะเหมือนกับซีฟาน และมาพร้อมกับเสียงเชียร์ลั่นสนาม ” fakemaster! fakemaster fakemaster!!!” “หัวกิลด์ กระจอกสู้ๆ!” “ซีฟานที่ยืนอยู่กลางสนาม ได้แต่ยืนงง”

“ก…กิลด์มาสเตอร์!?” ตรงหน้าเธอคือ โซ ผู้เป็นกิลด์มาสเตอร์ ของ ซินเนสทีเซียแห่งนี้

“อัดมันเลยยัยหนู เอาให้เละ!” “อย่าไปยั้งมือ” “มีอะไรใส่ให้หมด” “กระทืบมันนน!!!” เหล่าผู้ชมที่ควรจะเชียร์กิลด์มาสเตอร์ต่างเชียร์ ซีฟานกันหมด

“เอ่อ ก…กิด์มาสเตอร์คะ?” “ไม่ต้องคิดมาก” โซยิ้มก่อนจะทำหน้าหงอยก้มลงพื้นเบี่ยงสายตาไปทางขวา “มันก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วล่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ~”

“ข….ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ” ซีฟานยิ้มเฝื่อน ๆ ให้

“ช่างเถอะ ได้เวลาเริ่มกันแล้ว! ขอบอกไว้ก่อนนะ ชั้นรู้ทุกซอกทุกมุมของวิชาเจ้าอาโนล เพราะ งั้นใส่มาให้หมดอย่าได้กั๊กยัยหนู”

“แล้วก็ไม่ต้องคิดว่าชั้นจะเก่งเกินไป เพราะชั้นน่ะคือ”. 

“B แรงค์! ยังไงล่ะ!” 

“อ่า….ฮ่า….ค่ะ” ซีฟานที่กำลังงงกับท่าทางมั่นใจของ โซที่ประกาศตัวดังลั่น

“เริ่มได้!”

__________________________________________________________________________________________________________

 

ชื่อ:ซีฟาน

เพศ: หญิง

น้ำหนัก: 55 ก.ก.

ส่วนสูง: 166 ซ.ม.

อายุ: 17 ขวบ

อาชีพ: นักดาบ,ผู้ควบคุมภูติ,ศิษย์สืบทอด

ความสามารถพิเศษ:วิชาดาบกลืนวิณญาณ,ควบคุมภูติ,เวทเสริมแกร่ง

ฉายา:???,เจ้าลูกศิษย์

สิ่งที่ชอบ: ของหวาน

สิ่งที่เกลียด: หนอน

ความฝัน:ชนะอาจาร์ยให้ได้,เจ้าสาว

__________________________________________________________________________________________________________

 

ชื่อ:มิยะ

เพศ: หญิง

น้ำหนัก: 54 ก.ก.

ส่วนสูง: 167 ซ.ม.

อายุ: 26 ขวบ

อาชีพ: นักฆ่า,พนักงานกิลด์,เพื่อนสมัยเด็ก

ความสามารถพิเศษ: แยกร่างเงา,เวทลวงตา,พิษ

ฉายา: อาเจ้แห่งซินเนสทีเซีย,

สิ่งที่ชอบ: เด็กสาวน่ารัก,แมว,เงิน

สิ่งที่เกลียด: การทำงาน

ความฝัน: รวยจนไม่ต้องทำงาน,ลาออก

__________________________________________________________________________________________________________

ชื่อ:โซ

เพศ: ชาย

น้ำหนัก: 70 ก.ก.

ส่วนสูง: 178 ซ.ม.

อายุ: 27 ขวบ

อาชีพ: กิลด์มาสเตอร์,????,??????,นักต้มตุ๋น,เซียนไพ่

ความสามารถพิเศษ:วิชาดาบกลืนวิณญาณ,??????,??????,?????,???????

ฉายา: fakemaster,กิลด์มาสเตอร์กระจอก,จอมขี้เกียจ,?????,??????

สิ่งที่ชอบ: เวลาว่าง,เวลานอน,เวลาอยู่เฉย ๆ

สิ่งที่เกลียด: การทำงาน

ความฝัน: ลาออก , ลาออก , สาวสวย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

กิลด์ซินเนสทีเซีย

กิลด์ซินเนสทีเซีย

Status: Ongoing
“โซดิแอ็ด” ได้ก่อตั้งกิลด์ ซินเนสทีเซียขึ้นมา พร้อมกับผู้ติดตามของเขาอีก 3 คน หลังจากที่มีผู้คนในกิลด์เยอะขึ้น ทั้งสามคนก็สาธยายความโหดความเก่งของหัวหน้ากิลด์ให้แก่เหล่าลูกกิลด์ได้ฟัง แต่จนเวลาผ่านไป 5 ปี เหล่าลูกกิลด์ก็ยังไม่เคยเห็นความโหดของกิลด์มาสเตอร์เลยสักครั้ง นั่นจึงทำให้ผู้คนในกิลด์เรียกเขาว่า “fakemaster”

นิยายแนะนำ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท