เอี๊ยด! เสียงของประตูที่ถูกเปิดออกผสมกับเสียงเฮฮาในวงเหล้า เด็กสาวผมสีบรอนทองมัดหางม้า ดวงตาของยัยนั่นเปล่งประกายสีฟ้าระยิบระยับ เป็นสายตาที่แน่วแน่เสียจริง
อา! ดูเหมือนจะมีเรื่องซะแล้ว ขอหลบมุมหน่อยล่ะ ดูเหมือนเธอต้องการเจอเราซะด้วย ไม่นะมิยะขอร้อง ขออยู่เงียบ ๆ เถอะ
“กิลด์มาสเตอร์คะ” นี่มันรอยยิ้มเพรชฆาตชัด ๆ เธอจับคอเสื้อผมลากผมมายังเคาน์เตอร์
“จะเป็นไปทำไม เป็นแล้วได้อะไร ลาออกไปยังดีกว่าอีก ลาาาาาาออออกกกกกก~~~~~~” อาอยากลาออกจังเลย
ผมหยิบจดหมายของหมอนั่นที่เธอนำมาด้วยขึ้นมาอ่าน เขาเขียนอธิบายถึงเรื่องราวของเขาและยัยหนูนี่
เป็นเด็กสาวที่ถูกพ่อแม่ทอดทิ้ง ถูกเลี้ยงดูมาด้วยสองตายายที่เป็นภูติแห่งหุบเขา แต่หลังจากถึงเวลาอันสมควรทั้งสองได้ตัดสินใจฝากฝังให้เจ้านั่นรับช่วงต่อและรับเป็นศิษย์ สามารถพูดคุยกับภูติได้แถมยังเป็นที่รัก ความสามารถถือว่าค่อนข้างดี วิชาดาบยังต้องขัดเกลาอีกมากแต่ก็ไม่ด้อยไปกว่า “นาย” โห?หยามกันขนาดนี้เลย หืม? อีกใบเหรอ
ผมอ่านถึงใบที่สอง “ขอฝากนายช่วยดูแลยัยนั่นให้ที คนที่ยัยนั่นจะพึ่งพาได้นอกจากชั้นแล้วก็ไม่เหลือใคร แต่ถ้าเป็นที่นั่นล่ะก็ มีนายอยู่และพวกกระจอกพวกนั้น มันต้องทำให่เธอดีขึ้นแน่ ๆ อ้อ ชั้นว่าถ้าขัดเกลาอีกสักหน่อยลูกศิษย์ชั้นต้องขึ้นเป็นแรงค์ A ได้แน่ ฮ่า ฮ๋า”
ให้ตายเถอะหมอนี่มันบ้าจริง ๆ เลย ก็ได้เดี๋ยวจัดให้
“เฮ้ยพวก เจ้าอันดับ 2 มันเขียนว่ายัยนี่เป็นลูกศิษย์มันว่ะ แถมยังบอกว่าฝีมืออยู่ระดับ B ถ้าเกลาอีกหน่อยน่าจะขึ้น A ได้ไม่ยากว่างั้น”
ถ้างั้นขอดูหน่อยเถอะว่าลูกศิษย์ของนายเป็นแบบไหน
ผมเดินมายังขอบชั้นบนของลานประลองและดูเธอ หืม! ถือว่าทำได้ดีในการจัดการพวกที่เป็นกลุ่ม ความเร็วและท่วงท่าใช้ได้ทีเดียว
“คุณคิดว่าเด็กคนนี้จะขึ้นมาถึง B รึเปล่าคะ มาสเตอร์” มิยะเหรอนี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ตกใจหมดแต่ต้องแอ๊บไว้
“ท่วงท่า การกวัดแกว่งดาบ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเรียนจากใคร การคิดคำนวนอ่านสถานการณ์ ยังต้องดูไปก่อน รอให้ถึงแรงค์ D ตอนนั้นน่าจะเห็นอะไรสนุก ๆ ” พูดแบบนี้คงได้สินะ
“จบการประลอง!”
“เอาล่ะถือว่า ซีฟานสอบผ่าน F แรงค์แล้ว ส่วนพวกเธอก็ไม่ต้องน้อยใจ ให้เก็บไว้เป็นบทเรียน ในเวลาที่พวกเธอเจอกับศัตรูที่คล่องแคล่ว ว่องไว ควรรับมืออย่างไรในอนาคต”
เด็กพวกนั้นยังพัฒนาได้อีกไกล เดี๋ยวคงต้องหาเวลาคุยกับพวกนั้นหน่อยแล้ว
ต่อไปเป็นแรงค์ E สินะ ที่เดินออกมานี่มันปาร์ตี้ผู้กล้าชัด ๆ ขาดแค่นักบวช นายจะน่าอิจฉาไปไหนเนี่ย!
อ๊า! ชั้นว่าแล้ว ทำไมต้องมีสาวสวยคอยโอ๋แบบนั้นด้วย!!!
“ซีฟาน ขอชื่นชมการตัดสินใจอันเฉียบขาดของเธอที่พยายามจะเก็บแนวหลังก่อนเป็นอันดับแรก” ทำไมไม่ทุบให้แรงกว่านี้ ยิ่งไอ้หมอนั่นเอาให้จม ๆ พื้นไปเลย
“ส่วนเลโอถือว่าทำได้ดีมากในฐานะแนวหน้า เกือบจะสมบูรณ์เลยล่ะ ถ้าเกิดว่า สองสาวข้างหลังไม่วิตกจนเกินไปน่ะนะ” ถ้าเปลี่ยนเป็นลุงหนวดสองคนไปเลยก็ดีนะ
“ขอให้พวกเธอจำไว้ว่า ถ้าเป็นในการต่อสู้จริง ๆ พวกเธอจะไม่ได้โดนแค่สันดาบ แต่อาจจะเป็นปลายมีดของก็อบลิน เพราะฉนั้นอย่าได้ทำแบบนั้นอีกนะ” นี่สินะการพูดตบหัวแล้วลูบหลังเด็ก ๆ
” เอาล่ะก็จบกันไปที่แรงค์ E และดูเหมือนแม่สาวน้อยของเรายังไม่ได้เอาจริงเลย เพราะฉนั้น!” จริงผมแค่ขีเกียจน่ะ รีบทำให้มันจบ ๆ ไปดีกว่า
“มิยะช่วยลงไปหน่อยได้มั้ย” คงต้องให้เธอแล้วล่ะ ถ้าเกิดให้ลุงหนวดกล้ามโตมารังแกเด็กสาวตัวเล็ก ชั้นคงไม่มีที่ยืนในสังคมแน่
“ห๊ะชั้นเหรอ นายก็รู้ชั้นน่ะ” คงต้องใช้ไม้เด็ดแล้วล่ะ “วันนี้สองเท่าพร้อมข้าวฟรี” “ทำค่ะมาสเตอร์!” หึ! ยัยงกเอ้ย!
“ขอเปิดโหวตแด่พี่น้องทั้งหลาย เราจะขอข้ามไปแรงค์ C เลย ถ้าใครเห็นด้วยจงยกมือขึ้น!” ทุกคนก็คงเบื่อแล้วล่ะรีบทำให้จบ ๆ น่ะดีแล้ว
“และแน่นอนว่า แรงค์ C ขึ้นไปส่วนมากเป็นพวก solo play นั่นจึงได้รับเชิญจากคุณ พนักงานกิลสุดสวยของเรานั่นเองค้าบ!!!””
ให้ตายเถอะยัยนั่น นี่จะไปเล่นรึไงถึงได้ใส่ชุดน้อยชิ้นแบบนั้น ใส่เพียงเกราะหนังพ่วงมีดยาวเล่มสองเล่ม ถ้าขีเกียจก็พูดมาเถอะ
“แรงค์ C เริ่มได้!” โอ้ว!!!!
มิยะที่ทีจริงทีเล่นหยอกเหย้า เด็กนั่นอย่างสนุก แต่ผมว่าอีกไม่นานจะโดนสวนคืนแน่ ๆ
ตู้ม! น่านว่าแล้ว
“มาแล้ว ๆ สกิลเด็ดของอาเจ้!!” ช่วยเอาจริงหน่อยเถอะค้าบ จะให้ผ่านง่าย ๆ ก็ใช่เรื่อง ดูเหมือนเด็กนั่นยังไม่ได้ใช้สกิลทั้งหมดออกมาเลย อาศัยแต่กำลังพุ่งเข้าใส่อย่างเดียว
“นี่นายสอนสาวน้อยให้เป็นกอลิล่ารึไงกัน” ผมได้แต่หวังว่าหลังจากนี้จะเปลี่ยนนิสัยเธอได้ ดูเหมือนมิยะจะเริ่มเอาจริงขึ้นมานิดหน่อยแล้วล่ะ ช่วยรีดสกิลออกมาให้เยอะกว่านี้หน่อยเถอะแม่คุณ!
“lightning realm” โหอานาเขตสายฟ้าเหรอ ถือว่าทำได้ดี เฉพาะ โซโล่น่ะนะ เอาล่ะขอดูผลหน่อยเถอะ
ผมสังเกตุว่าตอนที่สายฟ้าผ่าในกลุ่มควันมิยะได้ถอยออกมาก่อนแล้ว ถ้ายืนรออีกสักพักยัยหนูนี่คงหลับไปเอง แล้วทำไมเธอถึงทำท่าทางแบบนั่นเหล่า
“อย่าบอกนะว่า”
“ทั้งสองทำได้ดีมาก ยัยหนูถือว่าการที่เธอใช้สายฟ้า ในที่ ๆ มองไม่เห็นศัตรูนั้นถือว่าดี ทว่า หากตัวเธอต้องทำงานเป็นทีมนั้น ขอถามได้มั้ยว่าตอนนั้นจะทำยังไง?” ดูซิว่าเธอจะตอบว่าอย่างไร
“อ…เอ่อ…ถ..ถ้าต้องทำงานเป็นทีมก็….ก็….อัดให้หมอบเร็วที่สุดล่ะมั้งคะ!?” นี่มันกอลิล่าเดินได้ชัด ๆ
“มิยะ เธอน่ะติดเล่นเกินไป” จากนั้นเธอก็พ่นด่าผมเป็นชุดจนเกือบหาช่องว่าสอดไม่ได้เลย
ผมเข้ามาถึงยังห้องเตรียมตัว เพราะรอบต่อไปถึงตาของผมแล้ว ถึงจะไม่ค่อยอยากก็เถอะ แต่หมอนั่นฝากมาทั้งทีก็ขอดูฝีมือหน่อยแล้วกัน
“รีบทำให้มันจบ ๆ แล้วไปนอนดีกว่า” จำได้ว่าเธอใช้ดาบยาวประมานนี้สินะ ส่วนเกราะก็ประมานนี้ เอาล่ะ ไปกันเลยดีกว่า
“อัดมันเลยยัยหนู เอาให้เละ!” “อย่าไปยั้งมือ” “มีอะไรใส่ให้หมด” “กระทืบมันนน!!!”
ว้าว! เสียงเชียร์ที่อุ่นใจเหลือเกิน พวกเอ็งก็ไม่ต่างจากฉันหรอกว่ะ แน่จริงมาตัว ๆ กันเปล่าวะ ใครเขาอยากจะมาเป็นมาสเตอร์กันวะ สถานการ์ณมันบังคับต่างหากโว้ย อยากจะร้องให้โว้ย!
“ช่างเถอะ ได้เวลาเริ่มกันแล้ว! ขอบอกไว้ก่อนนะ ชั้นรู้ทุกซอกทุกมุมของวิชาเจ้าอาโนล เพราะ งั้นใส่มาให้หมดอย่าได้กั๊กยัยหนู แล้วก็ไม่ต้องคิดว่าชั้นจะเก่งเกินไป เพราะชั้นน่ะคือ”
“B แรงค์! ยังไงล่ะ!” อารู้สึกภูมิใจมั้ยวะพูดแบบนี้ แต่ดีแล้วล่ะ จะได้รีบจบ ๆ
ไหนขอดูหน่อยเถอะว่าเก่งขนาดไหน จากนั้นผมได้พุ่งเข้าหาเธอตรง ๆ เพื่อดูการตอบสนองของเธอ ตรงเข่าสินะ จากนั้นตวัดใส่ส้นเท้า โห การตอบสนองดีนี่ แล้วถ้าแบบนี้ล่ะ เอ้ย! ไฟนี่ว่าแต่จะตกใจไม่ได้เดียวเสียฟอม แต่ร้อนซิบหายเลยเว้ย!
ยัยเด็กนี้มันไม่ค่อยมีหัวคิดรึไงอาสัยเน้นหวดอย่างเดียวเลยเนี่ยนะ ลองหยอดสักหน่อยละกัน
“อย่าอาศัยแรงเยอะเกินไป ให้อาศัยน้ำหนักของตัวดาบแบบนี้” ใบดาบของผมและเธอปะทะกัน จนทำให้แรงสะท้อนของดาบทำให้ใบดาบของเธอเด้งกลับ จังหวะนี้แหละปิดฉากเลย!
แต่เดียวนะถ้าเกิดเราฟันไปเต็มแรงแล้วเกิดเป็นแผลเป็นล่ะ ไม่ ไม่ ไม่ได้ใช้สันดาบแล้วกัน ผมใช้สันดาบกระแทกเข้าตรงท้องของเธอ เอาหล่ะยอมแพ้ซะสาวน้อย
“สายฟ้า!” เย้ย อะไรเนี่ย
“อะไรกันกิลด์มาสเตอร์จะรังแกเด็กเกินไปมั้ยเนี่ย!”
“นั่นดิ เปิดโอกาสให้เธอบ้างหน่อย” “นี่หรือน้อยใจที่เราเรียกนายว่ากระจอกกันเนี่ย?”
พวกแกน่ะหุบปากไปเลยไอ้พวกแรงค์ A อย่างพวกแกก็พูดได้ดิ แค่ไล่ต้อนยัยหนูนี่ตรูก็เริ่มเหนื่อยล่ะ เหลือเวลาไม่มากก่อนที่แรงของเราจะหมด ต้องบีบให้เธอใช้ไพ่ในมือออกมาให้หมด ก่อนที่ตรูจะโดนสายฟ้าฟาดตายก่อน
ดูเหมือนพออาการดีขึ้นก็บ้าพลังอีกแล้ว เล่นปาไฟเยอร์เบลดมาแบบนั้น ต้องโชว์การปัดปองสักหน่อยล่ะ ตู้ม! ผมปัดไฟที่พุ่งมาจากด้านหน้าจนทำให้เกิดเข่มาควัน และถ้าให้เดาเดี๋ยวยัยนั่นต้องพุ่งมาจากทางใดทางนึงพร้อมตะโกนย้ากแน่ ๆ
“ย้าก!” นั่นว่าแล้ว “ถือว่าดีแต่ถ้าเกิดมาแบบเงียบ ๆ จะดีกว่านะ”
“เปล่าเลยค่ะแบบนี้ดีกว่า” รอบตัวของเธอเปล่งแสงสีฟ้าขึ้น “สายฟ้า” อะไรนะ!จากนั้นสัญชาตญาณของผมก็แจ้งเตือนขึ้นว่าอันตราย ทำให้ผมปล่อยมือจากดาบก่อนจะถีบสาวน้อยดีดตัวออกมา ฟิ้ว!เกือบไป ในตอนที่คิดแบบนั้นยัยนั่นก็หยิบดาบของผมขึ้นมาจากนั้นก็ไล่หวดผม นี่มันกอลิล่าดี ๆ นี่เอง
“ด…เดี๋ยว!..เฮ้ย….ป…แป๊บ!” ในตอนวิ่งอยู่ก็นึกได้ว่ามีปลอกดาบอยู่จึงหยิบขึ้นมาแล้วเล็งไปยังปลายนิ้วข้างซ้าย ขอโทษนะสาวน้อย ปัก! เอาล่ะพอสูสี เธอยังคงโถมการโจมตีใส่ผมไม่หยุด และดูเหมือนปลอกดาบจะรับแรงกระแทกไม่ไหวแล้วล่ะ และในตอนที่ผมคิดแบบนั้น แคร๊ก! น่านไงตรูว่าแล้ว!! ดาบของเธอผ่ากลางแสกหน้าผมไปอย่างหวุดหวิด อร๊าย! กางเกงช้าน!
“โอ้ยอุบาทตา!” “ยอมแพ้ ๆไปเถอะถ้าจะขนาดนี้” “เฮ้ยกิลด์มาสเตอร์ รีบ ๆ จบหิวข้าวแล้วเว้ย!”
เสียงเชียร์ที่ทับถมเป็นกำลังใจชั้นดีเลยล่ะครับ “เอ่อกิลด์มาสเตอร์นี่มีใครเคารพบ้างมั้ยคะเนี่ย”
ไม่ต้องมาเห็นใจกันเลยยัยหนูมันน่าสมเพชกว่าเดิมซะอีก “เอา ๆ วอร์มกันไว้แค่นี้ได้เวลาจบเกมส์แล้ว” คงได้เวลาจบ ๆ เรื่องนี้แล้วล่ะดูเหมือนร่างกายผมจะเริ่มล้าเต็มทนแล้ว ผมเข้าปะทะกับเธออีกครั้ง ฟาดฟันกันสักพักทั้งพุ่งตรงปะทะกันกลางสนามจากนั้นเบี่ยงไปทางซ้าย และ พุ่งไปทางขวาก่อนจะกระโจนถอยหลังมาหายใจ ดูเหมือนมือผมเริ่มจะกำดาบไม่ค่อยอยู่แล้วล่ะ และยัยหนูนั่นก็เริ่มหอบแล้วเหมือนกัน
“ให้ตายเถอะ เล่นกับเด็กไม่ง่ายเลยนะ” ผมเงยหน้าขึ้นฟ้าก่อนจะสูดหายใจเข้าให้เต็มปอด จากนั้นมือขวากำด้ามดาบให้แน่นปลายดาบชี้ลงลากไปกับพื้นวิ่งเข้าหาเธอ ในตอนที่ผมกำลังวิ่งเข้าใส่ดูเหมือนยัยนั่นก็เตรียมขอขวัญชิ้นใหญ่ให้ผมเหมือนกัน ซึ่งเป็นจังหว่ะที่ผมเหลือบไปเห็นปลอกดาบที่พื้นเลยหยิบขึ้นมาปาไปในช่วงที่เธอกำลังฟาดสกิลมาพอดี นั่นทำให้เธอตกใจและเบี่ยงตัวในการฟันเล็กน้อย ทำให้พอม้วนตัวหลบได้อย่างเฉียดฉิว เอาล่ะในเขม่าควันที่มองไม่เห็นผมได้พุ่งไปข้างหน้าสุดแรงก่อนที่จะใช้สันด้ามดาบกระทุ้งเข้าที่ท้องของเธอ ด้วยความเหนื่อยหอบพร้อมโดนกระแทกอย่างแรงที่ท้องทำให้เธอถึงกับสลบลง
“ผู้ชนะคือ กิลด์มาสเตอร์!” “เฮ้!!!”
อารอดแล้วเราจะได้ไปพักสักที หลังจากที่เวทย์ฮีลทำงานผมก็ฝากให้คุณพนักงานกิลด์ของเราจัดการต่อส่วนผม ก็ขอไปนอนพักหน่อยละกัน
“เห้อ!!จบไปอีกวัน เป็นกิลด์มาสเตอร์นี่มันไม่ง่ายเลยน้อ”
