บทที่ 756 ราชันสุนัข ตัวตนอันโดดเด่นในแดนบรรพโกลาหล!
พญางูปาถูกโค่นลง ทำให้สถานการณ์ในที่แห่งนี้แปรเปลี่ยนไปในทันที
เผ่าอื่น ๆ ที่ก่อนหน้าเคยขี่เผ่ามนุษย์มาก่อน ตอนนี้ต่างมีเผ่ามนุษย์อยู่บนหลังของตนเอง เริ่มทำหน้าที่เป็นสัตว์ขี่ให้เผ่ามนุษย์!
น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว
หนึ่งกระบี่… ทั้งยังใช้เพียงใบหญ้า ภายในใจของพวกมันล้วนถูกข่มขวัญด้วยความหวาดกลัวที่เกิดขึ้นเต็มหัวใจ หลี่จิ่วเต้าผู้นี้คือใครกันแน่!?
พวกเขาล้วนประจักษ์ในความแข็งแกร่งของพญางูปาที่ทรงพลังเกินขอบเขตความรู้ความเข้าใจของพวกเขาไปโดยสิ้นเชิง ทว่าเมื่อมาอยู่ต่อหน้าคนผู้นี้ กลับดูเหมือนเปราะบางเป็นอย่างยิ่ง สวรรค์! คนผู้นี้จะต้องแข็งแกร่งถึงเพียงใดกัน!?
ผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์ต่างพากันดีใจจนกระโดดโลดเต้น ในที่สุดพวกเขาก็ได้รับกอบกู้แล้ว ก่อนหน้านี้ไม่นาน มีสุนัขสีดำย่างกรายมายังเมืองจักรพรรดิไป๋แห่งนี้ และกำราบผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์ทุกคนลง ก่อนจะตั้งกฎขึ้นมาให้เผ่าอื่นเป็นนาย ส่วนเผ่ามนุษย์เป็นทาส!
สุนัขสีดำ!
นี่น่าจะเป็นราชันสุนัขผู้นั้นจากแดนบรรพโกลาหลใช่หรือไม่!
กิเลนไฟได้ยินเสียงโห่ร้องดีใจของผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์ มันก็สะกิดใจเรื่องสุนัขสีดำที่ผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์เอ่ยถึง
เดิมทีมันคิดว่าพญางูปาเป็นตัวการสำคัญที่ทำให้เมืองเกิดการเปลี่ยนแปลงจนเป็นเช่นนี้
แต่เมื่อได้ฟังคำพูดของผู้ฝึกตนเหล่านี้แล้ว ก็รู้ได้ทันทีว่าไม่ได้เป็นเช่นนั้น มีผู้ฝึกตนจำนวนไม่น้อยเอ่ยถึงสุนัขสีดำ!
แม้พญางูปาจะแข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง แต่ก็ยังคงอยู่เบื้องล่างสุนัขสีดำ สุนัขสีดำตัวนั้นนับว่าแข็งแกร่งที่สุดในสถานที่แห่งนี้ เป็นผู้ที่กำหนดกฎขึ้นมา!
มันนึกถึงราชันสุนัขที่ดุร้ายและทรงพลังเป็นอย่างมากในแดนบรรพโกลาหลทันที!
ราชันสุนัขผู้นี้มีนิสัยแปลกประหลาดยิ่ง ความแข็งแกร่งนั้นไม่ได้อ่อนแอไปกว่าจ้าวดินแดนต่าง ๆ ทั้งยังแข็งแกร่งกว่าอยู่เล็กน้อยเสียด้วยซ้ำ ครั้งนี้เคยเกิดการต่อสู้ระหว่างจ้าวดินแดนผู้หนึ่งกับราชันสุนัข ผลออกมาคือราชันสุนัขเป็นฝ่ายได้รับชัยชนะ
นอกเหนือจากนี้ ประสบการณ์ชีวิตของราชันสุนัขก็กลายเป็นตำนานเล่าขาน เดิมทีแล้วมันเป็นเพียงแค่สุนัขธรรมดาตัวหนึ่ง สายเลือดไม่ได้แข็งแกร่งแต่อย่างใด ท่ามกลางแดนบรรพโกลาหลที่เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตมากมาย สายเลือดของราชันสุนัขอ่อนแอยิ่งนัก
ด้วยอิทธิพลของสายเลือด ความสำเร็จที่ราชันสุนัขสามารถบรรลุได้นั้นถูกจำกัดเอาไว้ ขอบเขตสูงสุดที่ก้าวไปถึงถูกข้อจำกัดของสายเลือดกำหนดเอาไว้
แต่ทว่าก็เกิดสิ่งที่ไม่มีผู้ใดคาดคิด ราชันสุนัขทลายข้อกำจัดทางสายเลือด ก้าวสูงขึ้นไปทีละขั้น ทิ้งห่างเหล่าสิ่งมีชีวิตที่มีสายเลือดแข็งแกร่งกว่ามันออกไปไกลขึ้นเรื่อย ๆ กลายเป็นอสูรผู้ยิ่งใหญ่ที่สามารถเทียบเคียงกับจ้าวดินแดนได้!
นี่เป็นตำนานอย่างแท้จริง มีสิ่งมีชีวิตน้อยนักที่จะสามารถเทียบเท่าได้!
การทลายข้อจำกัดของสายเลือดตนเองเป็นเรื่องยากอย่างยิ่ง กล่าวตามตรงแล้ว การที่จ้าวดินแดนประสบความสำเร็จก้าวขึ้นมายังขอบเขตสูงเช่นนี้ได้ สายเลือดภายในร่างนับว่ามีส่วนเกี่ยวข้องเป็นอย่างมาก
หากสายเลือดของจ้าวดินแดนไม่ได้แข็งแกร่งเช่นนี้ ท้ายที่สุดแล้วจะสามารถเดินมาได้ถึงขั้นนี้หรือเปล่าก็ไม่อาจแน่ใจได้
‘น่าจะเป็นราชันสุนัข!’
กิเลนไฟเอ่ยขึ้นมาในใจ
ราชันสุนัขมีความชิงชังต่อเผ่านมนุษย์เป็นอย่างมากตั้งแต่ครั้งอยู่ในแดนบรรพโกลาหล ถึงกับมีสัตว์เลี้ยงมนุษย์จำนวนมาก ร่ำลือกันว่าเมื่อยังเยาว์วัย ราชันสุนัขเคยถูกมนุษย์รับเลี้ยง ทว่าถูกปฏิบัติด้วยความโหดร้าย เป็นเหตุให้ราชันสุนัขชิงชังเผ่ามนุษย์มาก
ข่าวนี้ก็ฟังดูแล้วน่าเชื่อถือเป็นอย่างมาก แม้กระทั่งกิเลนไฟก็ยังคิดว่าความจริงน่าจะเป็นเช่นนั้น
ขอบเขตของราชันสุนัขสูงเป็นอย่างยิ่ง บนร่างกายไม่ควรจะมีตำหนิใด ขอเพียงแค่ราชันสุนัขคิด ร่างกายก็สามารถกลับมาสมบูรณ์แบบได้อย่างง่ายดาย
ทว่าร่างกายของราชันสุนัขกลับเต็มไปด้วยบาดแผล เต็มไปด้วยร่องรอยการถูกทารุณ
แม้ว่าราชันสุนัขจะกลายมาเป็นผู้ยิ่งใหญ่ สามารถเทียบเคียงกับจ้าวดินแดนได้ แต่รูปลักษณ์ของราชันสุนัขที่ปรากฏขึ้นต่อหน้าสิ่งมีชีวิตแดนบรรพโกลาหลนั้นยังคงเดิม
ราชันสุนัขมีหางเพียงแค่ครึ่งเดียว หูเองก็แหว่ง สภาพดูราวกับถูกไฟคลอกอย่างแรง ในสี่ขามีอยู่ข้างหนึ่งที่เป๋ทำให้เดินกะเผลก
ดังนั้น สิ่งมีขีวิตจำนวนมากในแดนบรรพโกลาหล รวมถึงตัวกิเลนไฟจึงเชื่อข่าวลือดังกล่าว วัยเด็กของราชันสุนัขไม่ได้งดงาม ต้องทนทุกข์ทรมานเป็นอย่างยิ่ง
‘นี่เป็นตัวปัญหาอย่างแท้จริง!’
กิเลนไฟเอ่ยในใจด้วยความจริงจัง
ราชันสุนัขนั้นไม่ธรรมดา ซ้ำยังเกลียดชังเผ่ามนุษย์ มองกองกำลังมนุษย์แทบทั้งหมดในแดนบรรพโกลาหลเป็นศัตรู อีกทั้งภายใต้สถานการณ์ย่ำแย่ ราชันสุนัขยังสามารถเติบโตขึ้นทีละก้าวทีละก้าวจนแข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง นี่ไม่ใช่สิ่งที่ไม่ว่าผู้ใดก็สามารถทำได้!
‘แต่หากเป็นราชันสุนัขจริง เหตุใดราชันสุนัขจึงปล่อยปละให้ท้ายพญางูปาถึงเพียงนี้?’
มันเกิดความไม่เข้าใจขึ้นมาเล็กน้อย
แม้ว่าราชันสุนัขจะเกลียดชังเผ่ามนุษย์ ทั้งยังมีสัตว์เลี้ยงมนุษย์จำนวนมาก แต่ราชันสุนัขก็ไม่ได้กระทำการเหี้ยมโหดแต่อย่างใด เพียงแค่กำราบผู้ฝึกตนมนุษย์ให้กลายมาเป็นสัตว์เลี้ยง จากนั้นก็เพียงสั่งแค่ให้มารับใช้ตน ไม่ได้มีการทำร้ายหรือทรมานแต่อย่างใด
มีอสูรจำนวนไม่น้อยที่ต้องการเอาใจ เพื่อจะได้ติดตามข้างกายราชันสุนัข จึงก่อเหตุฆ่าล้างผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์ ทว่าสุดท้ายอสูรเหล่านั้นก็ถูกราชันสุนัขสังหารทิ้งทีละตัว!
ราชันสุนัขมีวิถีของตนเอง กำราบก็เพียงแค่กำราบ ไม่กลายเป็นตัวตนอันชั่วร้าย
ทว่าพญางูปานั้นเลวทรามเป็นอย่างยิ่ง กระทำความชั่วทุกหนแห่ง!
กล่าวกันตามเหตุผลแล้ว ราชันสุนัขจะต้องไม่มีทางปล่อยพญางูปาไว้แน่!
“ขอบคุณ!”
“ท่านคือผู้มีพระคุณของพวกเรา!”
เด็กสาวเหล่านั้นต่างคุกเข่าคำนับหลี่จิ่วเต้า
“อย่าได้ทำเช่นนั้น!”
หลี่จิ่วเต้ารีบขี่กิเลนไฟตรงเข้าไปเพื่อพยุงร่างของเด็กสาวทั้งหมดขึ้นมา
เขากล่าว “พานพบความอยุติธรรม จำต้องชักดาบออกมาช่วยเหลือ นี่คือสิ่งที่ผู้มีคุณธรรมสมควรกระทำ!”
พญางูปาทำเกินไปแล้ว บนร่างของเด็กสาวทั้งหมดล้วนเต็มไปด้วยรอยแผลน่าสยดสยอง บางแผลยังไม่หายดีมีเลือดไหลออกมาเสียด้วยซ้ำ สิ่งนี้ทำให้ผู้มองเกิดความทุกข์ใจขึ้นมา
ไม่จำเป็นต้องใช้ความคิดอันใดมากมาย ก็สามารถมองออกได้ว่าเด็กสาวเหล่านี้ต้องผ่านความทุกข์ทรมานมากมายเพียงใดมาก่อน!
“พวกเจ้ารับสมุนไพรเหล่านี้ไปเถิด มันสามารถช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของพวกเจ้าได้!”
หลี่จิ่วเต้าหยิบสมุนไพรออกมาแล้วยื่นให้
สมุนไพรนี้มีสีเขียวพร่างพราว เมื่อถูกนำออกมา ขุมปราณชีวิตจำนวนมหาศาลก็แผ่กระจายทันที
สิ่งมีชีวิตทั้งหมดตกตะลึง ยังไม่ทันได้กินพลังทั้งหมดในร่างก็เดือดพล่านขึ้นมาแล้ว ราวกับกำลังพัฒนาขึ้น!
นี่มันสมุนไพรอันใดกัน!
แค่นำออกมา แก่นแท้ชีวิตที่แผ่ออกมาก็น่าหวาดหวั่นและสามารถมอบประโยชน์ให้พวกเขาได้ถึงเพียงนี้ ภายในใจของพวกเขาต่างตกตะลึงอย่างถึงที่สุด!
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า นี่จะต้องเป็นสมุนไพรอันเหนือชั้นยิ่ง ประสิทธิภาพถึงขั้นสะท้านฟ้า!
“นี่..นี่มันล้ำค่าเกินไป!”
“พวกเราไม่สามารถรับเอาไว้ได้!”
เหล่าเด็กสาวรีบพากันปฏิเสธออกมาทันที พวกนางอยู่ใกล้เป็นอย่างมาก ทำให้สามารถสัมผัสได้ถึงความพิเศษไม่ธรรมดาของสมุนไพรเสียยิ่งกว่า
ไม่ต้องพูดถึงการทานเข้าไปเพื่อใช้ฝึกฝน เพียงแค่อยู่ใกล้ชิดสมุนไพร อาการบาดเจ็บของพวกนางก็สามารถฟื้นฟูให้หายดีได้ภายในระยะเวลาอันสั้น!
กระทั่งขุมปราณชีวิตของพวกนางเองก็จะพัฒนาขึ้นเป็นอย่างมาก!
“ล้ำค่าหรือ? สิ่งนี้ไม่นับว่าล้ำค่าแต่อย่างใด พวกเจ้ารับไว้เถิด” หลี่จิ่วเต้าเอ่ย
นี่เป็นสมุนไพรที่ปลูกขึ้นมาจากดินโกลาหลที่เขาทำการแลกเปลี่ยนมา สำหรับเขาแล้ว สิ่งนี้ไม่ได้นับว่าล้ำค่าอันใดจริง ๆ บนตัวเขายังมีสมุนไพรเหลืออีกจำนวนมาก อีกทั้งยังสามารถปลูกขึ้นมาใหม่ได้ทุกเมื่อ
สิ่งนี้ไม่นับว่าล้ำค่า!?
สิ่งมีชีวิตที่อยู่รอบด้านพลันเกิดคลื่นลมโหมกระหน่ำในใจ
สวรรค์! สมุนไพรนี้จะต้องเป็นโอสถระดับสะท้านฟ้าอย่างแน่นอน เกรงว่าโอสถเซียนก็ยังไม่อาจเทียบเคียงได้ แต่คนผู้นี้กลับพูดออกมาอย่างสบาย ๆ ว่าสิ่งนี้ไม่นับว่าล้ำค่าแต่อย่างใด คนผู้นี้คือใครกัน? มีภูมิหลังความเป็นมาเช่นไร?
จะยิ่งใหญ่เกินไปแล้ว!
“ขอบคุณสำหรับความเมตตาของท่าน! ทว่าพวกเราไม่อาจรับเอาไว้ได้จริง ๆ”
“สมุนไพรทั้งต้นมีค่ามากเกินไปสำหรับพวกเรา หากท่านต้องการจะช่วยพวกเราจริง ๆ เพียงแค่มอบใบไม้ให้พวกเรา! เพียงแค่นั้นก็พอที่จะรักษาอาการบาดเจ็บของพวกเราได้!”
เหล่าเด็กสาวพากันกล่าวออกมา
พวกนางไม่ได้ถูกความโลภต่อโอสถระดับสะท้านฟ้ากลืนกินตัวตนไป ล้วนรู้สึกขอบคุณและซาบซึ้งใจในตัวหลี่จิ่วเต้าเป็นอย่างมาก จึงไม่ต้องการให้เขาสิ้นเปลืองเพื่อพวกนาง
แม้หลี่จิ่วเต้าจะเอ่ยออกมาว่าสิ่งนี้ไม่นับว่าล้ำค่าก็ตาม…
“ตกลง”
เหล่าเด็กสาวยืนกรานปฏิเสธ หลี่จิ่วเต้าจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเด็ดใบไม้แล้วส่งมอบให้กับเหล่าเด็กสาว
“ขอบคุณ ขอบคุณ!”
พวกนางเอ่ยขอบคุณครั้งแล้วครั้งเล่า
“ท่านต้องการจะไปเมืองจักรพรรดิไป๋อย่างนั้นหรือ?”
เด็กสาวผู้หนึ่งกล่าวขึ้นมา “ทางที่ดีท่านอย่าไปเลยจะดีกว่า เมืองจักรพรรดิไป๋เปลี่ยนไปแล้ว ตอนนี้มีสุนัขสีดำตนหนึ่งยึดครองเมืองจักรพรรดิไป๋ ซ้ำยังไม่เป็นมิตรอย่างมากกับผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์!”
พวกนางเล่าว่า เดิมทีคนส่วนใหญ่ในหมู่พวกนางเคยอาศัยอยู่ในเมืองจักรพรรดิไป๋มาก่อน จากนั้นก็ถูกพญางูปาบังคับให้ติดตามข้างกาย
อีกส่วนหนึ่งเป็นเด็กสาวที่ถูกพญางูปาจับมาจากภายนอก
“ไม่เป็นไร ข้างจะเข้าไปดูสุนัขสีดำด้านในเสียหน่อย” หลี่จิ่วเต้าเอ่ย
หลังจากนั้น เขาก็ขี่กิเลนไฟตรงไปทางรถม้า แล้วบอกกับพวกลั่วสุ่ย “ไปเถิด พวกเราลองไปดูด้านในเมืองจักรพรรดิไป๋กัน”
เขาขี่กิเลนไฟออกนำหน้า
อสูรทั้งเก้าลากรถม้าตามหลังเขาไปทันที มุ่งตรงสู่เมืองจักรพรรดิไป๋