รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 756 ราชันสุนัข ตัวตนอันโดดเด่นในแดนบรรพโกลาหล!

บทที่ 756 ราชันสุนัข ตัวตนอันโดดเด่นในแดนบรรพโกลาหล!

บท​ที่​ 756 ราชัน​สุนัข​ ตัวตน​อัน​โดดเด่น​ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​!

พญา​งูปา​ถูกโค่น​ลง​ ทำให้​สถานการณ์​ใน​ที่​แห่ง​นี้​แปร​เปลี่ยนไป​ในทันที​

เผ่า​อื่น​ ๆ ที่​ก่อนหน้า​เคย​ขี่​เผ่า​มนุษย์​มาก่อน​ ตอนนี้​ต่าง​มีเผ่า​มนุษย์​อยู่​บน​หลัง​ของ​ตนเอง​ เริ่ม​ทำหน้าที่​เป็น​สัตว์​ขี่​ให้​เผ่า​มนุษย์​!

น่าหวาดกลัว​เกินไป​แล้ว​

หนึ่ง​กระบี่​… ทั้ง​ยัง​ใช้เพียง​ใบ​หญ้า​ ภายในใจ​ของ​พวก​มัน​ล้วน​ถูก​ข่มขวัญ​ด้วย​ความหวาดกลัว​ที่​เกิดขึ้น​เต็ม​หัวใจ​ ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ผู้​นี้​คือ​ใคร​กัน​แน่​!?

พวกเขา​ล้วน​ประจักษ์​ใน​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​พญา​งูปา​ที่​ทรงพลัง​เกินขอบเขต​ความรู้​ความเข้าใจ​ของ​พวกเขา​ไป​โดยสิ้นเชิง​ ทว่า​เมื่อ​มาอยู่​ต่อหน้า​คน​ผู้​นี้​ กลับ​ดูเหมือน​เปราะบาง​เป็น​อย่างยิ่ง​ สวรรค์​! คน​ผู้​นี้​จะต้อง​แข็งแกร่ง​ถึงเพียงใด​กัน​!?

ผู้ฝึก​ตน​เผ่า​มนุษย์​ต่าง​พา​กัน​ดีใจ​จน​กระโดดโลดเต้น​ ในที่สุด​พวกเขา​ก็​ได้รับ​กอบกู้​แล้ว​ ก่อนหน้านี้​ไม่นาน​ มีสุนัข​สีดำ​ย่างกราย​มายัง​เมือง​จักรพรรดิ​ไป๋​แห่ง​นี้​ และ​กำราบ​ผู้ฝึก​ตน​เผ่า​มนุษย์​ทุกคน​ลง​ ก่อน​จะตั้ง​กฎ​ขึ้น​มาให้​เผ่า​อื่น​เป็น​นาย​ ส่วน​เผ่า​มนุษย์​เป็น​ทาส​!

สุนัข​สีดำ​!

นี่​น่าจะเป็น​ราชัน​สุนัข​ผู้​นั้น​จาก​แดน​บรรพ​โกลาหล​ใช่หรือไม่​!

กิเลน​ไฟได้ยิน​เสียง​โห่ร้อง​ดีใจ​ของ​ผู้ฝึก​ตน​เผ่า​มนุษย์​ มัน​ก็​สะกิดใจ​เรื่อง​สุนัข​สีดำ​ที่​ผู้ฝึก​ตน​เผ่า​มนุษย์​เอ่ยถึง​

เดิมที​มัน​คิด​ว่า​พญา​งูปา​เป็น​ตัวการ​สำคัญ​ที่​ทำให้​เมือง​เกิด​การเปลี่ยนแปลง​จน​เป็น​เช่นนี้​

แต่​เมื่อ​ได้​ฟังคำพูด​ของ​ผู้ฝึก​ตน​เหล่านี้​แล้ว​ ก็​รู้​ได้​ทันที​ว่าไม่ได้​เป็น​เช่นนั้น​ มีผู้ฝึก​ตน​จำนวน​ไม่น้อย​เอ่ยถึง​สุนัข​สีดำ​!

แม้พญา​งูปา​จะแข็งแกร่ง​เป็น​อย่างยิ่ง​ แต่​ก็​ยัง​คงอยู่​เบื้องล่าง​สุนัข​สีดำ​ สุนัข​สีดำ​ตัว​นั้น​นับว่า​แข็งแกร่ง​ที่สุด​ใน​สถานที่​แห่ง​นี้​ เป็น​ผู้​ที่​กำหนด​กฎ​ขึ้น​มา!

มัน​นึกถึง​ราชัน​สุนัข​ที่​ดุร้าย​และ​ทรงพลัง​เป็นอย่างมาก​ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​ทันที​!

ราชัน​สุนัข​ผู้​นี้​มีนิสัย​แปลกประหลาด​ยิ่ง​ ความ​แข็งแกร่ง​นั้น​ไม่ได้​อ่อนแอ​ไป​กว่า​จ้าว​ดินแดน​ต่าง ๆ​ ทั้ง​ยัง​แข็งแกร่ง​กว่า​อยู่​เล็กน้อย​เสีย​ด้วยซ้ำ​ ครั้งนี้​เคย​เกิด​การต่อสู้​ระหว่าง​จ้าว​ดินแดน​ผู้​หนึ่ง​กับ​ราชัน​สุนัข​ ผล​ออกมา​คือ​ราชัน​สุนัข​เป็น​ฝ่าย​ได้รับ​ชัยชนะ​

นอกเหนือจากนี้​ ประสบการณ์​ชีวิต​ของ​ราชัน​สุนัข​ก็​กลายเป็น​ตำนาน​เล่าขาน​ เดิมที​แล้ว​มัน​เป็น​เพียงแค่​สุนัข​ธรรมดา​ตัว​หนึ่ง​ สายเลือด​ไม่ได้​แข็งแกร่ง​แต่อย่างใด​ ท่ามกลาง​แดน​บรรพ​โกลาหล​ที่​เต็มไปด้วย​สิ่งมีชีวิต​มากมาย​ สายเลือด​ของ​ราชัน​สุนัข​อ่อนแอ​ยิ่งนัก​

ด้วย​อิทธิพล​ของ​สายเลือด​ ความสำเร็จ​ที่​ราชัน​สุนัข​สามารถ​บรรลุ​ได้​นั้น​ถูก​จำกัด​เอาไว้​ ขอบเขต​สูงสุด​ที่​ก้าว​ไป​ถึงถูก​ข้อจำกัด​ของ​สายเลือด​กำหนด​เอาไว้​

แต่ทว่า​ก็​เกิด​สิ่งที่​ไม่มีผู้ใด​คาดคิด​ ราชัน​สุนัข​ทลาย​ข้อ​กำจัด​ทาง​สายเลือด​ ก้าว​สูงขึ้นไป​ทีละขั้น​ ทิ้ง​ห่าง​เหล่า​สิ่งมีชีวิต​ที่​มีสายเลือด​แข็งแกร่ง​กว่า​มัน​ออก​ไป​ไกล​ขึ้น​เรื่อย ๆ​ กลายเป็น​อสูร​ผู้ยิ่งใหญ่​ที่​สามารถ​เทียบเคียง​กับ​จ้าว​ดินแดน​ได้​!

นี่​เป็น​ตำนาน​อย่าง​แท้จริง​ มีสิ่งมีชีวิต​น้อย​นัก​ที่จะ​สามารถ​เทียบเท่า​ได้​!

การ​ทลาย​ข้อจำกัด​ของ​สายเลือด​ตนเอง​เป็นเรื่อง​ยาก​อย่างยิ่ง​ กล่าว​ตามตรง​แล้ว​ การ​ที่​จ้าว​ดินแดน​ประสบความสำเร็จ​ก้าว​ขึ้น​มายัง​ขอบเขต​สูงเช่นนี้​ได้​ สายเลือด​ภายใน​ร่าง​นับว่า​มีส่วน​เกี่ยวข้อง​เป็นอย่างมาก​

หาก​สายเลือด​ของ​จ้าว​ดินแดน​ไม่ได้​แข็งแกร่ง​เช่นนี้​ ท้ายที่สุด​แล้​วจะ​สามารถ​เดิน​มาได้​ถึงขั้น​นี้​หรือเปล่า​ก็​ไม่อาจ​แน่ใจ​ได้​

‘น่าจะเป็น​ราชัน​สุนัข​!’

กิเลน​ไฟเอ่ย​ขึ้น​มาใน​ใจ

ราชัน​สุนัข​มีความชิงชัง​ต่อ​เผ่า​นม​นุษย์​เป็นอย่างมาก​ตั้งแต่​ครั้ง​อยู่​ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​ ถึงกับ​มีสัตว์เลี้ยง​มนุษย์​จำนวนมาก​ ร่ำ​ลือ​กัน​ว่า​เมื่อ​ยัง​เยาว์วัย​ ราชัน​สุนัข​เคย​ถูก​มนุษย์​รับ​เลี้ยง​ ทว่า​ถูก​ปฏิบัติ​ด้วย​ความโหดร้าย​ เป็นเหตุให้​ราชัน​สุนัข​ชิงชังเผ่า​มนุษย์​มาก​

ข่าว​นี้​ก็​ฟังดู​แล้ว​น่าเชื่อถือ​เป็นอย่างมาก​ แม้กระทั่ง​กิเลน​ไฟก็​ยัง​คิด​ว่า​ความจริง​น่าจะเป็น​เช่นนั้น​

ขอบเขต​ของ​ราชัน​สุนัข​สูงเป็น​อย่างยิ่ง​ บน​ร่างกาย​ไม่ควรจะ​มีตำหนิ​ใด​ ขอ​เพียงแค่​ราชัน​สุนัข​คิด​ ร่างกาย​ก็​สามารถ​กลับมา​สมบูรณ์แบบ​ได้​อย่าง​ง่ายดาย​

ทว่า​ร่างกาย​ของ​ราชัน​สุนัข​กลับ​เต็มไปด้วย​บาดแผล​ เต็มไปด้วย​ร่องรอย​การ​ถูก​ทารุณ​

แม้ว่า​ราชัน​สุนัข​จะกลาย​มาเป็น​ผู้ยิ่งใหญ่​ สามารถ​เทียบเคียง​กับ​จ้าว​ดินแดน​ได้​ แต่​รูปลักษณ์​ของ​ราชัน​สุนัข​ที่​ปรากฏ​ขึ้น​ต่อหน้า​สิ่งมีชีวิต​แดน​บรรพ​โกลาหล​นั้น​ยัง​คงเดิม​

ราชัน​สุนัข​มีหาง​เพียงแค่​ครึ่ง​เดียว​ หู​เอง​ก็​แหว่ง​ สภาพ​ดู​ราวกับ​ถูก​ไฟคลอก​อย่าง​แรง​ ใน​สี่ขา​มีอยู่​ข้าง​หนึ่ง​ที่​เป๋​ทำให้​เดิน​กะเผลก​

ดังนั้น​ สิ่งมีขี​วิ​ต​จำนวนมาก​ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​ รวมถึง​ตัว​กิเลน​ไฟจึงเชื่อ​ข่าวลือ​ดังกล่าว​ วัยเด็ก​ของ​ราชัน​สุนัข​ไม่ได้​งดงาม​ ต้อง​ทนทุกข์ทรมาน​เป็น​อย่างยิ่ง​

‘นี่​เป็น​ตัวปัญหา​อย่าง​แท้จริง​!’

กิเลน​ไฟเอ่ย​ใน​ใจด้วย​ความจริงจัง​

ราชัน​สุนัข​นั้น​ไม่ธรรมดา​ ซ้ำยัง​เกลียดชัง​เผ่า​มนุษย์​ มอง​กองกำลัง​มนุษย์​แทบ​ทั้งหมด​ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​เป็น​ศัตรู​ อีก​ทั้ง​ภายใต้​สถานการณ์​ย่ำแย่​ ราชัน​สุนัข​ยัง​สามารถ​เติบโต​ขึ้น​ทีละ​ก้าว​ทีละ​ก้าว​จน​แข็งแกร่ง​เป็น​อย่างยิ่ง​ นี่​ไม่ใช่สิ่งที่​ไม่ว่า​ผู้ใด​ก็​สามารถ​ทำได้​!

‘แต่​หาก​เป็น​ราชัน​สุนัข​จริง​ เหตุใด​ราชัน​สุนัข​จึงปล่อยปละ​ให้ท้าย​พญา​งูปา​ถึงเพียงนี้​?’

มัน​เกิด​ความ​ไม่เข้าใจ​ขึ้น​มาเล็กน้อย​

แม้ว่า​ราชัน​สุนัข​จะเกลียดชัง​เผ่า​มนุษย์​ ทั้ง​ยังมี​สัตว์เลี้ยง​มนุษย์​จำนวนมาก​ แต่​ราชัน​สุนัข​ก็​ไม่ได้​กระทำการ​เหี้ยมโหด​แต่อย่างใด​ เพียงแค่​กำราบ​ผู้ฝึก​ตน​มนุษย์​ให้​กลาย​มาเป็น​สัตว์เลี้ยง​ จากนั้น​ก็​เพียง​สั่งแค่​ให้​มารับใช้​ตน​ ไม่ได้​มีการทำร้าย​หรือ​ทรมาน​แต่อย่างใด​

มีอสูร​จำนวน​ไม่น้อย​ที่​ต้องการ​เอาใจ​ เพื่อ​จะได้​ติดตาม​ข้าง​กาย​ราชัน​สุนัข​ จึงก่อเหตุ​ฆ่าล้าง​ผู้ฝึก​ตน​เผ่า​มนุษย์​ ทว่า​สุดท้าย​อสูร​เหล่านั้น​ก็​ถูก​ราชัน​สุนัข​สังหาร​ทิ้ง​ทีละ​ตัว​!

ราชัน​สุนัข​มีวิถี​ของ​ตนเอง​ กำราบ​ก็​เพียงแค่​กำราบ​ ไม่กลายเป็น​ตัวตน​อัน​ชั่วร้าย​

ทว่า​พญา​งูปา​นั้น​เลวทราม​เป็น​อย่างยิ่ง​ กระ​ทำความ​ชั่ว​ทุกหน​แห่ง​!

กล่าว​กัน​ตามเหตุผล​แล้ว​ ราชัน​สุนัข​จะต้อง​ไม่มีทาง​ปล่อย​พญา​งูปา​ไว้​แน่​!

“ขอบคุณ​!”

“ท่าน​คือ​ผู้​มีพระคุณ​ของ​พวกเรา​!”

เด็กสาว​เหล่านั้น​ต่าง​คุกเข่า​คำนับ​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​

“อย่า​ได้​ทำ​เช่นนั้น​!”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​รีบ​ขี่​กิเลน​ไฟตรง​เข้าไป​เพื่อ​พยุง​ร่าง​ของ​เด็กสาว​ทั้งหมด​ขึ้น​มา

เขา​กล่าว​ “พานพบ​ความอยุติธรรม​ จำต้อง​ชักดาบ​ออกมา​ช่วยเหลือ​ นี่​คือ​สิ่งที่​ผู้​มีคุณธรรม​สมควร​กระทำ​!”

พญา​งูปา​ทำเกินไป​แล้ว​ บน​ร่าง​ของ​เด็กสาว​ทั้งหมด​ล้วน​เต็มไปด้วย​รอยแผล​น่าสยดสยอง​ บาง​แผล​ยัง​ไม่หาย​ดี​มีเลือด​ไหล​ออกมา​เสีย​ด้วยซ้ำ​ สิ่งนี้​ทำให้​ผู้มอง​เกิด​ความ​ทุกข์ใจ​ขึ้น​มา

ไม่จำเป็นต้อง​ใช้ความคิด​อัน​ใด​มากมาย​ ก็​สามารถ​มองออก​ได้​ว่า​เด็กสาว​เหล่านี้​ต้อง​ผ่าน​ความทุกข์ทรมาน​มากมาย​เพียงใด​มาก่อน​!

“พวก​เจ้ารับ​สมุนไพร​เหล่านี้​ไป​เถิด​ มัน​สามารถ​ช่วย​รักษา​อาการ​บาดเจ็บ​ของ​พวก​เจ้าได้​!”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​หยิบ​สมุนไพร​ออกมา​แล้ว​ยื่น​ให้​

สมุนไพร​นี้​มีสีเขียว​พร่างพราว​ เมื่อ​ถูก​นำ​ออกมา​ ขุม​ปราณ​ชีวิต​จำนวน​มหาศาล​ก็​แผ่​กระจาย​ทันที​

สิ่งมีชีวิต​ทั้งหมด​ตกตะลึง​ ยัง​ไม่ทัน​ได้​กิน​พลัง​ทั้งหมด​ใน​ร่าง​ก็​เดือด​พล่าน​ขึ้น​มาแล้ว​ ราวกับ​กำลัง​พัฒนา​ขึ้น​!

นี่​มัน​สมุนไพร​อัน​ใด​กัน​!

แค่​นำ​ออกมา​ แก่นแท้​ชีวิต​ที่​แผ่​ออกมา​ก็​น่า​หวาดหวั่น​และ​สามารถ​มอบ​ประโยชน์​ให้​พวกเขา​ได้​ถึงเพียงนี้​ ภายในใจ​ของ​พวกเขา​ต่าง​ตกตะลึง​อย่าง​ถึงที่สุด​!

ไม่ต้องสงสัย​เลย​ว่า​ นี่​จะต้อง​เป็น​สมุนไพร​อัน​เหนือ​ชั้น​ยิ่ง​ ประสิทธิภาพ​ถึงขั้น​สะท้าน​ฟ้า!

“นี่​..นี่​มัน​ล้ำค่า​เกินไป​!”

“พวกเรา​ไม่สามารถ​รับ​เอาไว้​ได้​!”

เหล่า​เด็กสาว​รีบ​พา​กัน​ปฏิเสธ​ออกมา​ทันที​ พวก​นาง​อยู่​ใกล้​เป็นอย่างมาก​ ทำให้​สามารถ​สัมผัส​ได้​ถึงความ​พิเศษ​ไม่ธรรมดา​ของ​สมุนไพร​เสีย​ยิ่งกว่า​

ไม่ต้อง​พูดถึง​การ​ทาน​เข้าไป​เพื่อ​ใช้ฝึกฝน​ เพียงแค่​อยู่​ใกล้ชิด​สมุนไพร​ อาการ​บาดเจ็บ​ของ​พวก​นาง​ก็​สามารถ​ฟื้นฟู​ให้​หาย​ดี​ได้​ภายใน​ระยะเวลา​อัน​สั้น​!

กระทั่ง​ขุม​ปราณ​ชีวิต​ของ​พวก​นาง​เอง​ก็​จะพัฒนา​ขึ้น​เป็นอย่างมาก​!

“ล้ำค่า​หรือ​? สิ่งนี้​ไม่นับว่า​ล้ำค่า​แต่อย่างใด​ พวก​เจ้ารับ​ไว้​เถิด​” ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​เอ่ย​

นี่​เป็น​สมุนไพร​ที่​ปลูก​ขึ้น​มาจาก​ดิน​โกลาหล​ที่​เขา​ทำการ​แลกเปลี่ยน​มา สำหรับ​เขา​แล้ว​ สิ่งนี้​ไม่ได้​นับว่า​ล้ำค่า​อัน​ใด​จริง ๆ​ บน​ตัว​เขา​ยังมี​สมุนไพร​เหลือ​อีก​จำนวนมาก​ อีก​ทั้ง​ยัง​สามารถ​ปลูก​ขึ้น​มาใหม่​ได้​ทุกเมื่อ​

สิ่งนี้​ไม่นับว่า​ล้ำค่า​!?

สิ่งมีชีวิต​ที่อยู่​รอบด้าน​พลัน​เกิด​คลื่น​ลม​โหมกระหน่ำ​ใน​ใจ

สวรรค์​! สมุนไพร​นี้​จะต้อง​เป็น​โอสถ​ระดับ​สะท้าน​ฟ้าอย่าง​แน่นอน​ เกรง​ว่า​โอสถ​เซียน​ก็​ยัง​ไม่อาจ​เทียบเคียง​ได้​ แต่​คน​ผู้​นี้​กลับ​พูด​ออกมา​อย่าง​สบาย​ ๆ ว่า​สิ่งนี้​ไม่นับว่า​ล้ำค่า​แต่อย่างใด​ คน​ผู้​นี้​คือ​ใคร​กัน​? มีภูมิหลัง​ความเป็นมา​เช่นไร​?

จะยิ่งใหญ่​เกินไป​แล้ว​!

“ขอบคุณ​สำหรับ​ความเมตตา​ของ​ท่าน​! ทว่า​พวกเรา​ไม่อาจ​รับ​เอาไว้​ได้​จริง ๆ​”

“สมุนไพร​ทั้ง​ต้น​มีค่า​มากเกินไป​สำหรับ​พวกเรา​ หาก​ท่าน​ต้องการ​จะช่วย​พวกเรา​จริง ๆ​ เพียงแค่​มอบ​ใบไม้​ให้​พวกเรา​! เพียงแค่​นั้นก็​พอที่จะ​รักษา​อาการ​บาดเจ็บ​ของ​พวกเรา​ได้​!”

เหล่า​เด็กสาว​พา​กัน​กล่าว​ออกมา​

พวก​นาง​ไม่ได้​ถูก​ความโลภ​ต่อ​โอสถ​ระดับ​สะท้าน​ฟ้ากลืน​กิน​ตัวตน​ไป​ ล้วน​รู้สึก​ขอบคุณ​และ​ซาบซึ้งใจ​ใน​ตัว​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​เป็นอย่างมาก​ จึงไม่ต้องการ​ให้​เขา​สิ้นเปลือง​เพื่อ​พวก​นาง​

แม้ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​จะเอ่ย​ออกมา​ว่า​สิ่งนี้​ไม่นับว่า​ล้ำค่า​ก็​ตา​ม…

“ตกลง​”

เหล่า​เด็กสาว​ยืนกราน​ปฏิเสธ​ ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​จึงไม่มีทางเลือก​อื่น​นอกจาก​ต้อง​เด็ด​ใบไม้​แล้ว​ส่งมอบให้​กับ​เหล่า​เด็กสาว​

“ขอบคุณ​ ขอบคุณ​!”

พวก​นาง​เอ่ย​ขอบคุณ​ครั้งแล้วครั้งเล่า​

“ท่าน​ต้องการ​จะไป​เมือง​จักรพรรดิ​ไป๋​อย่างนั้น​หรือ​?”

เด็กสาว​ผู้​หนึ่ง​กล่าว​ขึ้น​มา “ทาง​ที่​ดี​ท่าน​อย่า​ไป​เลย​จะดีกว่า​ เมือง​จักรพรรดิ​ไป๋​เปลี่ยนไป​แล้ว​ ตอนนี้​มีสุนัข​สีดำ​ตน​หนึ่ง​ยึด​ครองเมือง​จักรพรรดิ​ไป๋​ ซ้ำยัง​ไม่เป็นมิตร​อย่าง​มาก​กับ​ผู้ฝึก​ตน​เผ่า​มนุษย์​!”

พวก​นาง​เล่า​ว่า​ เดิมที​คน​ส่วนใหญ่​ใน​หมู่​พวก​นาง​เคย​อาศัย​อยู่​ใน​เมือง​จักรพรรดิ​ไป๋​มาก่อน​ จากนั้น​ก็​ถูก​พญา​งูปา​บังคับ​ให้​ติดตาม​ข้าง​กาย​

อีก​ส่วนหนึ่ง​เป็น​เด็กสาว​ที่​ถูก​พญา​งูปา​จับ​มาจาก​ภายนอก​

“ไม่เป็นไร​ ข้าง​จะเข้า​ไปดู​สุนัข​สีดำ​ด้านใน​เสียหน่อย​” ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​เอ่ย​

หลังจากนั้น​ เขา​ก็​ขี่​กิเลน​ไฟตรง​ไป​ทาง​รถม้า​ แล้ว​บอก​กับ​พวก​ลั่วสุ่ย​ “ไป​เถิด​ พวกเรา​ลอง​ไปดู​ด้านใน​เมือง​จักรพรรดิ​ไป๋​กัน​”

เขา​ขี่​กิเลน​ไฟออก​นำหน้า​

อสูร​ทั้ง​เก้า​ลาก​รถม้า​ตาม​หลังเขา​ไป​ทันที​ มุ่งตรง​สู่เมือง​จักรพรรดิ​ไป๋​

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท