แม่ปากร้ายยุค 80 [八零辣妈飒爆了]

ตอนที่ 788 รับช่วงกิจการตลาดสดฮุ่ยหมิน

เป็นเพราะหลินม่ายรับปากผู้จัดการเซี่ยเอาไว้ เธอจึงต้องไปที่บ้านของเขาในวันอาทิตย์เพื่อให้กำลังใจลูกสาวทั้งสองคนของเขาในการเรียน

สิบโมงเช้าวันอาทิตย์ หลินม่ายเตรียมของขวัญมากมายและขับรถไปที่บ้านของผู้จัดการเซี่ย

เมื่อเธอมาถึงบ้านของผู้จัดการเซี่ยพร้อมของขวัญ ครอบครัวของผู้จัดการเซี่ยก็ต้อนรับเธออย่างอบอุ่น

โดยเฉพาะลูกสาวฝาแฝดสองคนของเขา การปรากฏตัวของไอดอลต้นแบบทำให้พวกหล่อนตื่นเต้นแทบเสียสติ

พวกหล่อนกรีดร้องอยู่นานกว่าจะหยุดลง

หลินม่ายพูดคุยอย่างเป็นกันเองกับครอบครัวของผู้จัดการเซี่ย จากนั้นถามเกี่ยวกับการศึกษาของลูกสาวทั้งสองคนของพวกเขา

ลูกสาวฝาแฝดของผู้จัดการเซี่ยเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่สาม และผลการเรียนของพวกหล่อนก็ต่ำกว่าค่าเฉลี่ย

หลินม่ายสอนสองสาวอย่างจริงจังว่าพวกหล่อนต้องตั้งใจเรียน

เธอหยิบของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับทั้งสองคน ซึ่งแต่ละคนได้รับสร้อยคอเงิน

เด็กสาวสองคนมีความสุขจนยิ้มไม่หุบเมื่อได้รับของขวัญ

หลินม่ายจึงฉวยโอกาสหลอกล่อ

เธอบอกว่าตราบใดที่ทั้งสองคนตั้งใจเรียนและสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ เธอก็จะมอบสร้อยคอทองคำให้พวกหล่อนคนละเส้น

เซี่ยหยวนซึ่งเป็นน้องสาวเอ่ยถาม “ถ้าฉันได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยล่ะคะ?”

หลินม่ายพูดอย่างใจดี “เธอก็จะได้รับสร้อยข้อมือทองคำ”

เมื่อสามสาวนั่งคุยกัน ผู้จัดการเซี่ยที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็มองพวกเธอด้วยสายตาอารีของคนเป็นพ่อและยิ้มเหมือนคนงี่เง่า

เขาได้ยินจากหลินม่ายว่าตราบใดที่ลูกสาวสองคนของเขาสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ เธอจะมอบสร้อยคอทองคำให้พวกเธอ และเมื่อพวกเธอเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย เธอจะมอบสร้อยข้อมือทองคำให้พวกเขา

เขาอยากจะบอกว่ามันแพงเกินไป แต่หลินม่ายหยุดเขาด้วยสายตาและบอกเขาว่าอย่าทำลายแผนการของเธอ

จากนั้นผู้จัดการเซี่ยก็หุบปาก

เขาคิดว่าตราบใดที่หลินม่ายแนะนำลูกสาวสองคนของเขาไปสู่เส้นทางการศึกษาที่ถูกต้องได้ ก็จะมีโอกาสมากมายที่รอคอยพวกเธอในอนาคต โดยที่เครื่องประดับทองเหล่านี้เทียบไม่ได้

ลูกสาวสองคนของผู้จัดการเซี่ยตื่นเต้นมาก พร้อมรับปากว่าจะตั้งใจเรียนอย่างแน่นอน

ทั้งสองยังหยิบสมุดบันทึกที่เตรียมไว้เมื่อนานมาแล้วขึ้นพร้อมขอให้หลินม่ายเซ็นชื่อและถ่ายรูปกับเธอ

เพียงพริบตาเดียวเวลาก็ดำเนินมาถึงตอนเที่ยง

แม่เซี่ยได้เตรียมงานฉลองครอบครัวอย่างหรูหรา และทุกคนก็รับประทานอาหารอย่างมีความสุข

ทั้งครอบครัวต่างพร้อมใจกันตักอาหารให้กับหลินม่าย อาหารในชามของเธอถูกพะเนินจนเต็มล้น

หลังจากเสร็จสิ้นงานเลี้ยงของครอบครัว หลินม่ายวางแผนที่จะบอกลาพวกเขา

แต่ผู้จัดการเซี่ยขอให้ลูกสาวทั้งสองนำการบ้านมาให้หลินม่ายดู

เขาต้องการให้เธอซึ่งเป็นแชมป์ระดับประเทศด้านวิทยาศาสตร์ ให้คำแนะนำแก่ลูกสาวทั้งสอง หลินม่ายไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากช่วยพวกเธอทำการบ้าน

เด็กสาวทั้งสองคนไม่ค่อยมีพรสวรรค์ด้านการเรียนรู้ เมื่อได้รับการสอนการบ้านก็รู้สึกสับสน ไม่ว่าจะได้รับคำอธิบายมากเท่าใดก็ยังคงไม่เข้าใจ

หลินม่ายหงุดหงิดใจมากจนเกิดความคิดชั่วร้ายอย่างหนึ่ง รู้สึกอยากจะจับหัวของทั้งคู่โขกกับโต๊ะสักเปรี้ยงเพื่อรื้อฟื้นสติปัญญาของพวกหล่อน

เวลาดำเนินไปจนถึงบ่ายสอง เท่ากับว่าหลินม่ายช่วยสองพี่น้องฝาแฝดทำการบ้านเกือบสองชั่วโมง

การกล่าวคำอำลาในครั้งนี้ไม่เป็นการเสียมารยาท หลินม่ายรีบกล่าวคำอำลาและจากไปทันที

เธอกลัวว่าหากยังคงช่วยทั้งสองทำการบ้านต่อไป เธอจะไม่สามารถรักษารอยยิ้มบนใบหน้าไว้ได้และจะแสดงอารมณ์ด้านที่ไม่น่าดูออกมา

หลินม่ายขับรถกลับบ้าน ขณะนั้นก็เห็นคุณปู่ฟางยืนอยู่ใต้ต้นแปะก๊วยขนาดใหญ่ที่ทางเข้าซอยกำลังคุยกับชายชราสองถึงสามคน สีหน้าท่าทางของเขาดีขึ้นกว่าเมื่อวานมากจนเธอรู้สึกสบายใจมากขึ้น

เมื่อวันจันทร์มาถึง หลินม่ายไปมหาวิทยาลัย อาการป่วยของคุณปู่ฟางก็เกือบจะหายเป็นปกติแล้ว

แต่แม้จะเดินทางไปถึงมหาวิทยาลัยแล้ว เธอก็ยังคงโทรกลับมาถามข่าวคราวที่บ้าน

เธอสอบถามสภาพร่างกายของปู่ฟางจนกว่าอาการป่วยของปู่ฟางจะหายขาด

……

หลินม่ายถือได้ว่าเป็นหญิงสาวที่ยอดเยี่ยม

เลขานุการของรองนายกเทศมนตรีได้พบกับเธอเมื่อวันศุกร์ที่แล้ว และตกลงเรื่องการรับช่วงกิจการตลาดฮุ่ยหมินทั้งสองแห่ง

ในวันจันทร์ เธอส่งผู้จัดการซุนไปยังที่ทำการเทศบาลเพื่อดำเนินขั้นตอนการซื้อกิจการของตลาดฮุ่ยหมินสองแห่ง จากนั้นจึงส่งมอบให้ทังอี้ดูแล

ตลาดฝูตัวตัวที่เดิมได้รับหน้าที่จัดการดูแลโดยผู้จัดการเหมา

ทังอี้ไม่ใช่อดีตผู้ใต้บังคับบัญชาของเฉินเฟิงอีกต่อไป แต่ได้รับคัดเลือกและเลื่อนตำแหน่งในเมืองหลวง ดังนั้นครอบครัวของเขาจึงอยู่ในเมืองหลวงพร้อมภรรยาและลูกชาย

เมื่อได้รับข่าวว่าผู้จัดการซุนขอให้เขาดูแลตลาดฮุ่ยหมินสองแห่ง เขาก็บอกภรรยาเมื่อกลับถึงบ้าน

ภรรยาของเขาเสียใจมาก “คุณหลินคิดอะไรอยู่? คุณต้องมีความสามารถและทำงานหนักขนาดไหน ทำไมถึงโอนให้คุณไปบริหารตลาดใหม่? เป็นเพราะคุณซื่อสัตย์และทำงานหนักเกินไปหรือเปล่า คุณหลินถึงเาแต่ยกหน้าที่รับผิดชอบให้คุณ?”

ในความเห็นของหล่อน การที่หลินม่ายมอบหน้าที่ดูแลตลาดแห่งใหม่ให้ทังอี้ถือเป็นการรังแกเขา

ทุกการเริ่มต้นเป็นเรื่องยาก ไม่ใช่เรื่องง่ายที่ทังอี้จะทำให้ตลาดฝูตัวตัวในซีตานเจริญรุ่งเรือง แต่ตอนนี้เขากลับมอบผลแห่งชัยชนะให้กับผู้อื่น

ทังอี้รู้สึกเวียนหัว “ผู้หญิงมักจะคิดมากกับทุกเรื่อง แต่คุณหลินไม่ใช่คนแบบนั้น หล่อนมีเหตุผลที่ขอให้ผมจัดการตลาดใหม่ทั้งสองแห่ง หล่อนต้องการรู้ว่าผมมีความสามารถมากแค่ไหน เพื่อที่หล่อนจะได้รู้ว่าควรไว้วางใจให้ผมทำงานสำคัญในอนาคตหรือไม่ คุณควรจำไว้!”

แม้ว่าหลินม่ายจะไม่ได้พูดอะไรกับเขาโดยตรง แต่เขาก็ไม่ใช่คนโง่

ในอนาคตจะมีตลาดฝูตัวตัวมากขึ้นเรื่อย ๆ ในเมืองหลวง และจำเป็นต้องมีผู้จัดการทั่วไปเพื่อจัดการตลาดเหล่านี้

เขามีแนวโน้มที่จะถูกคัดเลือกให้เป็นผู้จัดการทั่วไป

ภรรยาของเขากลอกตา “คุณทำทุกอย่างเพื่อเจ้านาย แต่ก็ควรดูด้วยสิคะว่าค่าตอบแทนที่ได้รับคุ้มค่าหรือเปล่า”

ทังอี้ไม่สนใจที่จะโต้เถียงกับหล่อน จึงเดินไปหยอกล้อทารกในเปล

สิ่งที่ภรรยาของเขาพูดไม่ได้ส่งผลกระทบต่อทังอี้เลยแม้แต่น้อย เขาเป็นคนรักอิสระมาก

วันรุ่งขึ้น ทังอี้และผู้จัดการเหมาส่งมอบงานและเข้ารับตำแหน่ง

อันดับแรก เขาโทรหาหลินม่ายและถามความคิดเห็นของเธอว่าจะรับพนักงานใหม่หรือนำพนักงานเดิมจากตลาดฮุ่ยหมินกลับมา

ซูอวี้อิ๋งติดคุก แต่ไม่ได้หมายความว่าพนักงานของหล่อนทำงานไม่เก่ง

หลินม่ายขอให้ทังอี้รับสมัครทีมเดิมกลับมา

พนักงานเหล่านั้นล้วนมีประสบการณ์ ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องฝึกอบรมใหม่ ซึ่งสามารถช่วยประหยัดเวลาได้มาก

พนักงานของตลาดฮุ่ยหมินมองหาแนวทางของตัวเองตั้งแต่ตลาดปิดตัวลง

แต่การหางานเป็นเรื่องยากและยังมีอีกหลายคนที่ยังไม่ได้งาน

ทันทีที่ตลาดฮุ่ยหมินทั้งสองแห่งติดประกาศรับสมัครพนักงาน พนักงานเก่าเหล่านั้นก็รีบบอกกันและมาสมัคร

หลังจากได้รับข่าว ผู้จัดการเฉียนและผู้จัดการหม่าก็มาสมัครเช่นกัน ทังอี้ปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างเท่าเทียมกันและยอมรับพวกเขาทั้งหมด

แม้ว่าทังอี้ได้รับมอบหมายให้จัดการตลาดฮุ่ยหมินสองแห่ง แต่ตลาดฮุ่ยหมินแต่ละแห่งก็ต้องการผู้จัดการ เขาไม่สามารถจัดการคนเดียวได้

ทั้งผู้จัดการเฉียนและผู้จัดการหม่าทำงานเป็นผู้จัดการของตลาดฮุ่ยหมินและรู้วิธีจัดการ

ทังอี้จึงปล่อยให้พวกเขาเป็นผู้จัดการและช่วยจัดการตลาดทั้งสองแห่ง เพื่อที่เขาจะได้ผ่อนคลายสักหน่อย

พนักงานเดิมเกือบทั้งหมดถูกเรียกคืน และทังอี้ก็ค้นพบปัญหาใหญ่ นั่นคือจำนวนพนักงานไม่เพียงพอ

เห็นได้ชัดว่าซูอวี้อิ๋งเป็นเจ้านายใจดำที่ให้พนักงานทำงานหนักเกินกำลังของตน

สำหรับตลาดฝูตัวตัว พวกเขาไม่ปฏิบัติต่อพนักงานเหมือนวัวและม้า หรือให้คนหนึ่งทำงานเปรียบกับสองคนเช่นนี้

หากมีพนักงานไม่พอก็ต้องจ้างพนักงานเพิ่ม

ทังอี้ใช้เวลาหนึ่งวันในการสรรหาและฝึกฝนพนักงาน

ใช้เวลาอีกวันในการติดป้ายจัดระเบียบภายในตลาดและเตรียมเปิด

ไม่กี่วันต่อมา ตลาดฮุ่ยหมินสองแห่งก็เปลี่ยนชื่อเป็นตลาดฝูตัวตัวและเปิดอย่างเป็นทางการ

ผู้อยู่อาศัยในบริเวณใกล้เคียงเห็นว่าตลาดฮุ่ยหมินกลายเป็นตลาดฝูตัวตัวและมีกิจกรรมมากมายสำหรับพิธีเปิด พวกเขาก็เข้าร่วมทันที

หลินม่ายเลิกเรียนตอนเที่ยงและไปยังตลาดฝูตัวตัวที่เพิ่งเปิดใหม่โดยยังไม่ได้กินอะไรเลย

ตลาดเต็มไปด้วยผู้คน และธุรกิจก็เฟื่องฟู

พนักงานทำงานอย่างรวดเร็วและไม่มีใครเกียจคร้าน

หลินม่ายเดินไปหาพนักงานขายธัญพืชและน้ำมันพลางพูดด้วยรอยยิ้ม “ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักนะคะ”

พนักงานคนนั้นเป็นพนักงานเก่าจากตลาดฮุ่ยหมิน

เขาแอบเหลือบมองหลินม่ายขณะง่วนอยู่กับงาน และเมื่อเห็นว่าเป็นเจ้านาย เขาก็รู้สึกปลื้มใจทันที “มันไม่ใช่งานหนักครับ ไม่ใช่งานหนักเลย”

อันที่จริงงานหนักก็ต้องเป็นงานหนัก

อย่างไรก็ตาม ตลาดฝูตัวตัวให้ค่าจ้างสูงและสวัสดิการมากมาย

ดูจากรายได้ที่สูงลิ่ว พวกเขาจึงไม่รู้สึกว่างานหนัก

พวกเขาทำงานหนักมากเมื่อครั้งอยู่กับซูอวี้อิ๋ง แต่ได้รับค่าจ้างต่ำและไม่มีโบนัส มีเพียงค่าล่วงเวลา แต่ค่าล่วงเวลาก็ต่ำมากเช่นกัน และมักจะเลิกงานไม่ตรงเวลา พวกเขาต้องทำงานล่วงเวลากว่าครึ่งชั่วโมงเสมอ

ข้อบังคับของตลาดฮุ่ยหมินคือหากทำงานน้อยกว่าหนึ่งชั่วโมง จะไม่นับเป็นการทำงานล่วงเวลา และครึ่งชั่วโมงจะถือว่าเป็นงานฟรี

แต่ตลาดฝูตัวตัวยังคงจ่ายค่าล่วงเวลาแม้จะทำงานเกินเวลาเลิกงานมาเพียงครึ่งชั่วโมง และยังมีค่าคอมมิชชั่น สำหรับผู้ที่ทำยอดขายได้มาก ดังนั้นแม้จะเป็นงานหนักแต่พวกเขาก็รู้สึกว่าคุ้มค่า

หลินม่ายยังคงตรวจสอบต่อไป

เบื้องหน้าเธอ ผู้จัดการเฉียนกำลังดุพนักงานชายหนุ่ม

งานที่ยากที่สุดในตลาดผักคือ พนักงานอาหารสด หรือพนักงานฆ่าปลา

การฆ่าปลาไม่ใช่เรื่องง่าย และหากฆ่าปลามากเกินไปก็จะเป็นโรคข้ออักเสบได้ง่าย

หลินม่ายจึงมีเงินอุดหนุนงานประเภทนี้

เธอเดินไปหาโดยต้องการฟังว่าทำไมผู้จัดการเฉียนจึงดุชายหนุ่มคนนั้น

………………………………………………………………………………………………………….

สารจากผู้แปล

สอนแล้วไม่เข้าหัว คนสอนก็เหนื่อยหมือนเกันะ

ได้ตลาดมาเพิ่มอีกสองสาขาโดยที่ไม่ต้องสร้างใหม่เลย

ไหหม่า(海馬)

แม่ปากร้ายยุค 80 [八零辣妈飒爆了] – ตอนที่ 788 รับช่วงกิจการตลาดสดฮุ่ยหมิน

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น ยกเลิกการตอบ

ปรับฟอนต์

แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了] – ตอนที่ 788 รับช่วงกิจการตลาดสดฮุ่ยหมิน