เมื่อได้ยินคำอนุมัติของเหวินชี่เชิงเจ้าหน้าที่ระดับสูงที่เก่งเรื่องการวางแผนก็เริ่มลงมือทันที เริ่มมีโครงการพร้อมกับลำดับขั้นตอนการปฏิบัติถูกนำเสนอพร้อมการสาธิตแสดงให้เห็นถึงจุดด้อยภายในค่ายซือฉวนรวมถึงแผนการจัดการแก้ไข
เมื่อได้เห็นภาพตรงหน้าจู่ๆเฉินยุนโหลวก็นึกถึงชูฮันขึ้นมา ทันใดนั้นมันก็มีความรู้สึกแปลกๆก่อตัวขึ้นในใจ และเขาก็ตระหนักได้ว่าภาพที่ทุกคนกำลังร่วมมือร่วมใจกันหาทางป้องกันค่ายซือฉวนอย่างเต็มที่จะต้องไม่ร่วงรู้ไปถึงชูฮันเด็ดขาด เพราะเฉินยุนโหลวมั่นใจว่าถ้าจุดบกพร่องแม้แต่จุดเดียวของค่ายซือฉวนหลุดรอดออกไป แม้พวกเขาจะหาทางแก้ไขได้เรียบร้อยแล้วในภายหลัง แต่ปีศาจอย่างอาจจะเกิดไอเดียขึ้นมาได้และคนอย่างชูฮันจะหาทางจัดการทุกอย่างที่เขาปรารถนาได้เสมอ! ยิ่งเฉินยุนโหลวคิดมากเท่าไหร่ความตึงเครียดในใจก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น
เหวินชี่เชิงที่เห็นสีหน้าและเนื้อตัวที่ตึงเครียดของเฉินยุนโหลวก็ยิ้มออกมาก่อนจะพูดขึ้น”เฉินยุนโหลวกังวลอะไรหนักหนา?”
”คิดถึงสาวอยู่รึเปล่า?”ทว่าจู่ๆเฉินเถาหนานก็พูดกระแซะเฉินยุนโหลวขึ้นมาซะก่อน ทำให้ทุกคนในห้องประชุมระเบิดหัวเราะออกมาเสียงดัง
เฉินยุนโหลวหน้าดำหน้าเขียวเพราะทั้งอับอายและโกรธในเวลาเดียวกัน”ทำไมฉันต้องคิดเรื่องนั้น?”
”คิดว่าพวกเราไม่รู้ข่าวลือของคุณที่ค่ายหนานตู้เหรอ?”เฉินเถาหนานยิ้มอย่างยั่วยุ ก่อนจะเว้นช่วงเพื่อกวนอารมณ์ของเฉินยุนโหลว “คุณจะว่าอย่างไรกับเรื่องที่เขาพูดกันว่าคุณเป็นผู้ชายแสนอบอุ่น อย่ามัวเสียเวลาอธิบายเลยน่า ฮ่าฮ่าฮ่า!”
หน้าของเฉินยุนโหลวเริ่มดำเหมือนก้นหมอเขาผุดลุกขึ้นยืนด้วยความโมโห “แล้วยังไงล่ะ? ฉันไม่ได้มีเรื่องคาวๆเน่าๆหรือความลับซ่อนอยู่เหมือนคนอื่นซะหน่อย!”
”ฮ่าฮ่าฮ่า!”
ขณะที่ทุกคนกำลังหัวเราะเยาะเฉินยุนโหลวกันอย่างไม่เกรงใจทันใดนั้นเฉินยุนโหลวก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ หน้าเขาเริ่มซีดด้วยความกลัว “เดี๋ยวก่อนนะ เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ?”
”อย่ามาแกล้งทำเป็นไม่รู้เลยดีกว่า?”เฉินเถาหนานพูดย้อนกลับอย่างกวนๆ
”ไม่ใช่มันคือเรื่องบังเอิญ? หรือว่ามีคนจงใจ?” เฉินยุนโหลวที่เริ่มเหงื่อตกเมื่อในใจเริ่มตระหนักได้ถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง “ตอนที่ฉันอยู่ในค่ายหนานตู้ หลักๆเลยของคนที่ถูกแฉจะเป็นคนที่มีอดีตไม่ดีเกี่ยวกับผู้หญิง ไม่แน่ว่าความจริงเบื้องหลังการทำลายล้างของค่ายจินหยางอาจจะเป็นแบบเดียวกัน?”
ทุกคนที่ได้ฟังทฤษฎีของเฉินยุนโหลวก็ตกใจกันหมดปากกาในมือล่วงลงพื้นเพราะมื้อไม้อ่อน เฉินยุนโหลวดูเป็นคนง่ายๆและอาจจะดูอ่อนแอไปในบางทีด้วยซ้ำแต่เมื่อเขาเอ่ยถึงความเชื่อมโยงที่ทุกคนไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อน ซึ่งพอนำทั้งสองอย่างมาวิเคราะห์อย่างลึกซึ้งแล้ว ทั้งนัยนะที่ซ่อนอยู่และรูปแบบวิธีการมันมีความคล้ายคลึงกันอย่างมาก
เป็นไปได้ว่าอาจจะเป็นฝีมือของคนคนเดียวกัน!
”ถ้าอิงจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ค่ายหนานตู้ฉันนึกถึงคนที่มีความเป็นไปได้มากที่สุดได้คนหนึ่ง” เฉินเถาหนานเปลี่ยนจากคนที่ชอบล้อเลียนเฉินยุนโหลวเป็นท่าทีจริงจังทันที
”พรึบ!”
ทุกคนในห้องประชุมหันไปมองเฉินเถาหนานเป็นตาเดียวกันหมดคนของแผนกหน่วยข่าวกรองลับที่ได้ยินข้อมูลจากเฉินยุนโหลวที่ตอนอยู่ค่ายหนานตู้ประกอบกับคำพูดของเฉินเถาหนาน มันก็ทำให้พวกเขาก็พอจะนึกออกได้ทันทีว่าคนที่เฉินเถาหนานพูดถึงนั้นเป็นใคร
”โทษทีขอเวลาฉันคิดแปปหนึ่ง” เฉินยุนโหลวเริ่มกลัวกับความเป็นจริงที่เขาพึ่งตระหนักขึ้นได้และเริ่มวิเคราะห์ออกมาอย่างระหวาดระแวง “อันดับแรก คนจากค่ายขนาดใหญ่และขนาดกลางทั้งหลายต่างเจอเรื่องนี้กันหมดและต่อมาก็เป็นจงไคที่ดูเหมือนจะเจอเรื่องเลวร้ายสุด แต่ละคนค่อยๆถูกแฉเรื่องคาวๆในอดีตออกมา ทำให้คนส่วนใหญ่ที่ทนความอายไม่ไหวต้องหนีกลับค่ายตัวเองและยอมแพ้การแข่งที่จะได้แต่งงานกับฉางกวนยวีซินไป ส่วนคนที่มีประวัติไม่ดีแค่เล็กน้อยซี่งไม่ได้จริงจังอะไรมากก็ยังอยู่ที่ค่ายหนานตู้ต่อไปหากก็รู้ดีว่าตัวไม่มีหวังที่จะได้แต่งงานกับฉางกวนยวีวินแล้ว ไม่ต่างอะไรกับปลาตัวเล็กในมหาสมุทร”
”คุณคิดว่าใครคือที่มีความเป็นไปได้ที่สุดที่เป็นคนทำเรื่องทุกอย่าง?”เฉินเถาหนานถาม “ได้ยินมาว่าในตอนเช้าตรู่หลังที่รู้เรื่องการล่มสลายของค่ายจินหยาง หวังเฉินนั้นรีบเดินทางไปยังค่ายตั้งรบของกองทัพเขี้ยวหมาป่าทันที การกระทำมันก็แสดงให้เห็นแล้วว่าคนที่ซางจิงเองก็สงสัยในตัวชูฮันเหมือนกัน”
”ปัญหาก็คือตอนที่ค่ายหนานตู้ชูฮันเองก็ถูกแฉอดีตที่ไม่ดีเหมือนกัน แถมยังร้ายแรงกว่าหลายๆคนเลยด้วย ไหนจะเรื่องเปิดซ่องที่เมืองโรแมนติกอีก” เฉินยุนโหลวคิดจนหัวแทบระเบิด ความขัดแย้งที่มาบรรจบกันเป็นเหมือนความลับยิ่งใหญ่ที่คอยบดบังไม่ให้ทุกคนมองเห็นถึงความจริง
”ท้ายที่สุดคนที่ได้ผลประโยชน์ก็คือชูฮัน”เฉินเถาหนานเอ่ยขึ้น “อย่าลืมสิ ดูที่หัวใจหลักของปัญหา อย่าปล่อยให้ความคิดวนอยู่ในวงเวียนที่ทำให้สับสน แม้ว่าชูฮันจะถูกแฉเรื่องที่เลวร้ายมากกว่าหลายๆคน หากสุดท้ายคนที่ได้ประโยชน์จจากเรื่องนี้ก็คือชูฮันอยู่ดี มันคือกลยุทธ์ที่ชูฮันวางแผนเอาไว้ตั้งแต่แรก”
เฉินยุนโหลวมองเฉินเถาหนานด้วยสายตาที่บรรยายไม่ถูก”ขอบคุณเฉินเถาหนาน เป็นเพราะฉันเองที่คิดอะไรยุ่งเหยิงไปหมด ใช่แล้ว…ชูฮันมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับฉางกวนยวีซินพอสมควร แม้ฉางกวนหลงจะไม่พอใจในความสัมพันธ์ของทั้งคู่ หากเขาก็ทำอะไรไม่ได้ ไม่สามารถจะห้ามปรามฉางกวนยวีซินได้เลย”
”ดังนั้นคนที่มีความเป็นไปได้มากที่สุดก็คือชูฮัน?” หลายคนเริ่มตัวออกความคิดเห็น
”ถ้าเป็นเขาจริงๆถ้างั้นไอ้เด็กนี่มันก็ร้ายกาจเกินไป!”
”ค่ายขนาดใหญ่อย่างค่ายจินหยางยังถูกมันทำลายได้!”
”ความสามารถในการวางกับดักหลอกล่อจนน่ากลัวแล้วเราจะทำยังไง?”
”แล้วถ้ามันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับชูฮันเลยละ?เราสงสัยเขาทันทีโดยไม่มีผู้ต้องสงสัยคนอื่นเลย เป็นไปได้เหรอที่คนอย่างชูฮันจะทิ้งข้อผิดพลาดขนาดใหญ่แบบนี้ให้ถูกจับได้?”
”ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้เราไม่มีหลักฐานเลย มันเป็นการคาดเดาเพียงอย่างเดียวล้วนๆ อาจจะเป็นศัตรูของชูฮันที่จงใจวางกับดักหลอกให้เราติดกับ โดยการทิ้งเบาะแสลวงโยนความผิดให้ชูฮันก็เป็นได้?”
ในตอนนั้นเองเฉินเถาหนานก็ตบโต๊ะเสียงดังลั่นทำให้ทุกคนที่กำลังเสนอความคิดเห็นโต้แย้งกันไปมาตกใจจนเงียบกริบกันหมด “ฮ่าฮ่าฮ่า สมกับเป็นพลเอกที่อายุน้อยที่สุด แม้จะอายุยังร้อยแต่ก็ฉลาดไม่เบา สามารถวางใช้เล่ห์ปกปิดความจริงได้ขนาดนี้!”
”ความสามารถในการวางกับดักหลอกล่อสร้างภาพลวงตาน่ากลัวเกินไป!หึ จะรับมือยังไงดี?”
เฉินเถาหนานตะโกนเสียงดังจนทำให้ทุกคนตกใจกลัวกันหมดหลายคนเริ่มมองหน้ากันไปมาอย่างไม่เข้าใจว่าเฉินเถาหนานกำลังตื่นเต้นอะไรอยู่
มีเพียงแค่เฉินยุนโหลวที่มีท่าทีปกติ”ที่นายพลเฉินหมายถึงก็คือชูฮันจงใจสร้างภาพลวงให้ทุกคนสงสัยในตัวเขา ซึ่งทั้งสองเหตุการณ์นั้นเกิดจากฝีมือของชูฮันจริงๆ แต่เขากำลังวางท่าเป็นคนบริสุทธิ์ที่ถูกใส่ร้ายป้ายสีอยู่ คงมีแต่พวกไม่มีสมองเท่านั้นที่เชื่อ?”
”ทุกคนตกอยู่ในวังวนเรื่องลึกลับที่มีทั้งเรื่องจริงและเรื่องหลอกปนเปกันจนแยกไม่ออกไม่มีใครสามารถคาดเดาสถานการณ์ที่แท้จริงได้ ดังนั้นที่เราจะทำได้เพียงอย่างเดียวในตอนนี้ก็คือ…ลองทดสอบเขาดู” เฉินเถาหนานยิ้มและพูดต่อ “มันไม่มีทางที่เขาจะใช้วิธีนี้แค่ครั้งสองครั้ง ยิ่งมีผู้คนตกหลุมพรางกลลวงของเขามากเท่าไหร่ ชูฮันก็จะยิ่งได้ใจและหนีไม่พ้นที่ต้องใช้กลลวงของเขาอีกครั้ง!”
ทุกคนที่ได้ยินคำประกาศของเฉินเถาหนานต่างตะลึงกันหมด!
”เราต้องกัดไม่ปล่อย!”
”ดี!”เฉินเถาหนานหัวเราะอย่างสะใจ แววตาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “มาดูกันว่าสถานการณ์มันจะพัฒนาไปในทิศทางไหน ถ้าเป็นอย่างที่เราคิด ถ้างั้นชูฮันก็คือคนที่อยู่เบื้องหลังแผนการร้ายทุกอย่าง!”
เฉินยุนโหลวที่เครียดจนตบฝ่ามือลงโต๊ะ”ดี! พอเรื่องนี้แดงขึ้นมามันจะต้องพลิกสถานการณ์ทั่วทั้งจีนเป็นแน่!”
เหวินชี่เชิงไม่ได้พูดอะไรเลยสักคำหากแววตาคมกริบของเขากลับเปล่งประกายแสงจ้าขณะคอยมองการประชุมของเหล่าเจ้าหน้าที่ระดับสูงของค่ายอย่างเงียบๆ
ตัวเขาเคยคิดว่าได้เห็นความอับอายของชูฮันมาแล้วกับตาแต่แท้จริงกลับถูกใบหน้าเย่อหยิ่งนั้นตบตาหลอกเอา…เขาได้เรียนรู้แล้วว่าไม่ควรจะยุ่งกับชูฮันนั้นจะดีที่สุด
ไม่อย่างนั้นทั้งความเกลียดชังมากมายทั้งการฆ่าและทำร้ายคนนับไม่ถ้วน ศัตรูที่ชูฮันสร้างไว้มหาศาลทั่วทั้งจีน แต่ทำไมทุกวันเขาถึงกลับยังอยู่ดีมีสุขได้ล่ะ?
เพราะชูฮันทรงพลังอย่างไร้ข้อกังขา!
ไม่มีใครทำอะไรเขาได้!
เมื่อได้เห็นภาพตรงหน้าจู่ๆเฉินยุนโหลวก็นึกถึงชูฮันขึ้นมา ทันใดนั้นมันก็มีความรู้สึกแปลกๆก่อตัวขึ้นในใจ และเขาก็ตระหนักได้ว่าภาพที่ทุกคนกำลังร่วมมือร่วมใจกันหาทางป้องกันค่ายซือฉวนอย่างเต็มที่จะต้องไม่ร่วงรู้ไปถึงชูฮันเด็ดขาด เพราะเฉินยุนโหลวมั่นใจว่าถ้าจุดบกพร่องแม้แต่จุดเดียวของค่ายซือฉวนหลุดรอดออกไป แม้พวกเขาจะหาทางแก้ไขได้เรียบร้อยแล้วในภายหลัง แต่ปีศาจอย่างอาจจะเกิดไอเดียขึ้นมาได้และคนอย่างชูฮันจะหาทางจัดการทุกอย่างที่เขาปรารถนาได้เสมอ! ยิ่งเฉินยุนโหลวคิดมากเท่าไหร่ความตึงเครียดในใจก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น
เหวินชี่เชิงที่เห็นสีหน้าและเนื้อตัวที่ตึงเครียดของเฉินยุนโหลวก็ยิ้มออกมาก่อนจะพูดขึ้น”เฉินยุนโหลวกังวลอะไรหนักหนา?”
”คิดถึงสาวอยู่รึเปล่า?”ทว่าจู่ๆเฉินเถาหนานก็พูดกระแซะเฉินยุนโหลวขึ้นมาซะก่อน ทำให้ทุกคนในห้องประชุมระเบิดหัวเราะออกมาเสียงดัง
เฉินยุนโหลวหน้าดำหน้าเขียวเพราะทั้งอับอายและโกรธในเวลาเดียวกัน”ทำไมฉันต้องคิดเรื่องนั้น?”
”คิดว่าพวกเราไม่รู้ข่าวลือของคุณที่ค่ายหนานตู้เหรอ?”เฉินเถาหนานยิ้มอย่างยั่วยุ ก่อนจะเว้นช่วงเพื่อกวนอารมณ์ของเฉินยุนโหลว “คุณจะว่าอย่างไรกับเรื่องที่เขาพูดกันว่าคุณเป็นผู้ชายแสนอบอุ่น อย่ามัวเสียเวลาอธิบายเลยน่า ฮ่าฮ่าฮ่า!”
หน้าของเฉินยุนโหลวเริ่มดำเหมือนก้นหมอเขาผุดลุกขึ้นยืนด้วยความโมโห “แล้วยังไงล่ะ? ฉันไม่ได้มีเรื่องคาวๆเน่าๆหรือความลับซ่อนอยู่เหมือนคนอื่นซะหน่อย!”
”ฮ่าฮ่าฮ่า!”
ขณะที่ทุกคนกำลังหัวเราะเยาะเฉินยุนโหลวกันอย่างไม่เกรงใจทันใดนั้นเฉินยุนโหลวก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ หน้าเขาเริ่มซีดด้วยความกลัว “เดี๋ยวก่อนนะ เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ?”
”อย่ามาแกล้งทำเป็นไม่รู้เลยดีกว่า?”เฉินเถาหนานพูดย้อนกลับอย่างกวนๆ
”ไม่ใช่มันคือเรื่องบังเอิญ? หรือว่ามีคนจงใจ?” เฉินยุนโหลวที่เริ่มเหงื่อตกเมื่อในใจเริ่มตระหนักได้ถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง “ตอนที่ฉันอยู่ในค่ายหนานตู้ หลักๆเลยของคนที่ถูกแฉจะเป็นคนที่มีอดีตไม่ดีเกี่ยวกับผู้หญิง ไม่แน่ว่าความจริงเบื้องหลังการทำลายล้างของค่ายจินหยางอาจจะเป็นแบบเดียวกัน?”
ทุกคนที่ได้ฟังทฤษฎีของเฉินยุนโหลวก็ตกใจกันหมดปากกาในมือล่วงลงพื้นเพราะมื้อไม้อ่อน เฉินยุนโหลวดูเป็นคนง่ายๆและอาจจะดูอ่อนแอไปในบางทีด้วยซ้ำแต่เมื่อเขาเอ่ยถึงความเชื่อมโยงที่ทุกคนไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อน ซึ่งพอนำทั้งสองอย่างมาวิเคราะห์อย่างลึกซึ้งแล้ว ทั้งนัยนะที่ซ่อนอยู่และรูปแบบวิธีการมันมีความคล้ายคลึงกันอย่างมาก
เป็นไปได้ว่าอาจจะเป็นฝีมือของคนคนเดียวกัน!
”ถ้าอิงจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ค่ายหนานตู้ฉันนึกถึงคนที่มีความเป็นไปได้มากที่สุดได้คนหนึ่ง” เฉินเถาหนานเปลี่ยนจากคนที่ชอบล้อเลียนเฉินยุนโหลวเป็นท่าทีจริงจังทันที
”พรึบ!”
ทุกคนในห้องประชุมหันไปมองเฉินเถาหนานเป็นตาเดียวกันหมดคนของแผนกหน่วยข่าวกรองลับที่ได้ยินข้อมูลจากเฉินยุนโหลวที่ตอนอยู่ค่ายหนานตู้ประกอบกับคำพูดของเฉินเถาหนาน มันก็ทำให้พวกเขาก็พอจะนึกออกได้ทันทีว่าคนที่เฉินเถาหนานพูดถึงนั้นเป็นใคร
”โทษทีขอเวลาฉันคิดแปปหนึ่ง” เฉินยุนโหลวเริ่มกลัวกับความเป็นจริงที่เขาพึ่งตระหนักขึ้นได้และเริ่มวิเคราะห์ออกมาอย่างระหวาดระแวง “อันดับแรก คนจากค่ายขนาดใหญ่และขนาดกลางทั้งหลายต่างเจอเรื่องนี้กันหมดและต่อมาก็เป็นจงไคที่ดูเหมือนจะเจอเรื่องเลวร้ายสุด แต่ละคนค่อยๆถูกแฉเรื่องคาวๆในอดีตออกมา ทำให้คนส่วนใหญ่ที่ทนความอายไม่ไหวต้องหนีกลับค่ายตัวเองและยอมแพ้การแข่งที่จะได้แต่งงานกับฉางกวนยวีซินไป ส่วนคนที่มีประวัติไม่ดีแค่เล็กน้อยซี่งไม่ได้จริงจังอะไรมากก็ยังอยู่ที่ค่ายหนานตู้ต่อไปหากก็รู้ดีว่าตัวไม่มีหวังที่จะได้แต่งงานกับฉางกวนยวีวินแล้ว ไม่ต่างอะไรกับปลาตัวเล็กในมหาสมุทร”
”คุณคิดว่าใครคือที่มีความเป็นไปได้ที่สุดที่เป็นคนทำเรื่องทุกอย่าง?”เฉินเถาหนานถาม “ได้ยินมาว่าในตอนเช้าตรู่หลังที่รู้เรื่องการล่มสลายของค่ายจินหยาง หวังเฉินนั้นรีบเดินทางไปยังค่ายตั้งรบของกองทัพเขี้ยวหมาป่าทันที การกระทำมันก็แสดงให้เห็นแล้วว่าคนที่ซางจิงเองก็สงสัยในตัวชูฮันเหมือนกัน”
”ปัญหาก็คือตอนที่ค่ายหนานตู้ชูฮันเองก็ถูกแฉอดีตที่ไม่ดีเหมือนกัน แถมยังร้ายแรงกว่าหลายๆคนเลยด้วย ไหนจะเรื่องเปิดซ่องที่เมืองโรแมนติกอีก” เฉินยุนโหลวคิดจนหัวแทบระเบิด ความขัดแย้งที่มาบรรจบกันเป็นเหมือนความลับยิ่งใหญ่ที่คอยบดบังไม่ให้ทุกคนมองเห็นถึงความจริง
”ท้ายที่สุดคนที่ได้ผลประโยชน์ก็คือชูฮัน”เฉินเถาหนานเอ่ยขึ้น “อย่าลืมสิ ดูที่หัวใจหลักของปัญหา อย่าปล่อยให้ความคิดวนอยู่ในวงเวียนที่ทำให้สับสน แม้ว่าชูฮันจะถูกแฉเรื่องที่เลวร้ายมากกว่าหลายๆคน หากสุดท้ายคนที่ได้ประโยชน์จจากเรื่องนี้ก็คือชูฮันอยู่ดี มันคือกลยุทธ์ที่ชูฮันวางแผนเอาไว้ตั้งแต่แรก”
เฉินยุนโหลวมองเฉินเถาหนานด้วยสายตาที่บรรยายไม่ถูก”ขอบคุณเฉินเถาหนาน เป็นเพราะฉันเองที่คิดอะไรยุ่งเหยิงไปหมด ใช่แล้ว…ชูฮันมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับฉางกวนยวีซินพอสมควร แม้ฉางกวนหลงจะไม่พอใจในความสัมพันธ์ของทั้งคู่ หากเขาก็ทำอะไรไม่ได้ ไม่สามารถจะห้ามปรามฉางกวนยวีซินได้เลย”
”ดังนั้นคนที่มีความเป็นไปได้มากที่สุดก็คือชูฮัน?” หลายคนเริ่มตัวออกความคิดเห็น
”ถ้าเป็นเขาจริงๆถ้างั้นไอ้เด็กนี่มันก็ร้ายกาจเกินไป!”
”ค่ายขนาดใหญ่อย่างค่ายจินหยางยังถูกมันทำลายได้!”
”ความสามารถในการวางกับดักหลอกล่อจนน่ากลัวแล้วเราจะทำยังไง?”
”แล้วถ้ามันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับชูฮันเลยละ?เราสงสัยเขาทันทีโดยไม่มีผู้ต้องสงสัยคนอื่นเลย เป็นไปได้เหรอที่คนอย่างชูฮันจะทิ้งข้อผิดพลาดขนาดใหญ่แบบนี้ให้ถูกจับได้?”
”ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้เราไม่มีหลักฐานเลย มันเป็นการคาดเดาเพียงอย่างเดียวล้วนๆ อาจจะเป็นศัตรูของชูฮันที่จงใจวางกับดักหลอกให้เราติดกับ โดยการทิ้งเบาะแสลวงโยนความผิดให้ชูฮันก็เป็นได้?”
ในตอนนั้นเองเฉินเถาหนานก็ตบโต๊ะเสียงดังลั่นทำให้ทุกคนที่กำลังเสนอความคิดเห็นโต้แย้งกันไปมาตกใจจนเงียบกริบกันหมด “ฮ่าฮ่าฮ่า สมกับเป็นพลเอกที่อายุน้อยที่สุด แม้จะอายุยังร้อยแต่ก็ฉลาดไม่เบา สามารถวางใช้เล่ห์ปกปิดความจริงได้ขนาดนี้!”
”ความสามารถในการวางกับดักหลอกล่อสร้างภาพลวงตาน่ากลัวเกินไป!หึ จะรับมือยังไงดี?”
เฉินเถาหนานตะโกนเสียงดังจนทำให้ทุกคนตกใจกลัวกันหมดหลายคนเริ่มมองหน้ากันไปมาอย่างไม่เข้าใจว่าเฉินเถาหนานกำลังตื่นเต้นอะไรอยู่
มีเพียงแค่เฉินยุนโหลวที่มีท่าทีปกติ”ที่นายพลเฉินหมายถึงก็คือชูฮันจงใจสร้างภาพลวงให้ทุกคนสงสัยในตัวเขา ซึ่งทั้งสองเหตุการณ์นั้นเกิดจากฝีมือของชูฮันจริงๆ แต่เขากำลังวางท่าเป็นคนบริสุทธิ์ที่ถูกใส่ร้ายป้ายสีอยู่ คงมีแต่พวกไม่มีสมองเท่านั้นที่เชื่อ?”
”ทุกคนตกอยู่ในวังวนเรื่องลึกลับที่มีทั้งเรื่องจริงและเรื่องหลอกปนเปกันจนแยกไม่ออกไม่มีใครสามารถคาดเดาสถานการณ์ที่แท้จริงได้ ดังนั้นที่เราจะทำได้เพียงอย่างเดียวในตอนนี้ก็คือ…ลองทดสอบเขาดู” เฉินเถาหนานยิ้มและพูดต่อ “มันไม่มีทางที่เขาจะใช้วิธีนี้แค่ครั้งสองครั้ง ยิ่งมีผู้คนตกหลุมพรางกลลวงของเขามากเท่าไหร่ ชูฮันก็จะยิ่งได้ใจและหนีไม่พ้นที่ต้องใช้กลลวงของเขาอีกครั้ง!”
ทุกคนที่ได้ยินคำประกาศของเฉินเถาหนานต่างตะลึงกันหมด!
”เราต้องกัดไม่ปล่อย!”
”ดี!”เฉินเถาหนานหัวเราะอย่างสะใจ แววตาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “มาดูกันว่าสถานการณ์มันจะพัฒนาไปในทิศทางไหน ถ้าเป็นอย่างที่เราคิด ถ้างั้นชูฮันก็คือคนที่อยู่เบื้องหลังแผนการร้ายทุกอย่าง!”
เฉินยุนโหลวที่เครียดจนตบฝ่ามือลงโต๊ะ”ดี! พอเรื่องนี้แดงขึ้นมามันจะต้องพลิกสถานการณ์ทั่วทั้งจีนเป็นแน่!”
เหวินชี่เชิงไม่ได้พูดอะไรเลยสักคำหากแววตาคมกริบของเขากลับเปล่งประกายแสงจ้าขณะคอยมองการประชุมของเหล่าเจ้าหน้าที่ระดับสูงของค่ายอย่างเงียบๆ
ตัวเขาเคยคิดว่าได้เห็นความอับอายของชูฮันมาแล้วกับตาแต่แท้จริงกลับถูกใบหน้าเย่อหยิ่งนั้นตบตาหลอกเอา…เขาได้เรียนรู้แล้วว่าไม่ควรจะยุ่งกับชูฮันนั้นจะดีที่สุด
ไม่อย่างนั้นทั้งความเกลียดชังมากมายทั้งการฆ่าและทำร้ายคนนับไม่ถ้วน ศัตรูที่ชูฮันสร้างไว้มหาศาลทั่วทั้งจีน แต่ทำไมทุกวันเขาถึงกลับยังอยู่ดีมีสุขได้ล่ะ?
เพราะชูฮันทรงพลังอย่างไร้ข้อกังขา!
ไม่มีใครทำอะไรเขาได้!
