Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย – ตอนที่ 1021 ลูกผสมไม่มีศักดิ์ศรีเลยรึไง?

ตอนที่ 1021 ลูกผสมไม่มีศักดิ์ศรีเลยรึไง?

   ปัง!ปัง! ปัง!!! 

  ปืนทั้งสามร้อยกระบอกยิงกระสุนออกมาพร้อมกันจนเกิดเสียงดังอึกทึกกระสุนจากปืนของทหารทั้งสามร้อยคนที่ยืนล้อมวงกลม 360 องศาถูกยิงไปยังทิศทางเดียวกันหมด

  ต้นไม้ทั้งหลายที่อยู่ในระยะยิงนั้นถูกทำลายจนไม่เหลือสภาพมีแต่กระสุนที่ถูกยิงออกมาเหมือนสายฝนเจาะเข้าต้นไม้ทั้งหลายจนเป็นรูกลวงเต็มไปหมด

  อู๋หลิงฉิงกัดฟันแน่นอย่างกำลังข่มอารมณ์คลั่งของตัวเองภายใต้ห่ากระสุนที่โจมตีมาอย่างหนาแน่น หากมันกลับเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะหนีความตายไปได้ แม้จะเป็นลูกผสมระยะ 7 สูงสุดก็ไม่สามารถกันกระสุนที่ถล่มมามากขนาดนี้ได้

  ที่มากไปกว่านั้นปืนทั้งสามร้อยกระบอกที่ทหารทั้งสามร้อยคนใช้ก็ยังเป็นปืนขนาดใหญ่รุ่นใหม่ที่ผลิตมาเพื่อใช้ในยุคโลกาวินาศ ปืนพวกนี้มีสมรรถภาพที่แข็งแกร่งอย่างมากในการยิงแต่ละนัดจะมีแรงสะท้อนกลับไม่น้อยหากมันก็เหมาะสำหรับผู้ใช้งานที่เป็นมนุษย์สายพันธุ์ใหม่

  ดังนั้นทีมยิงปืนทั้งสามร้อยคนนี้จึงถือได้ว่าเป็นทีมที่มีค่ามากของกองทัพเขี้ยวหมาป่า…ทีมยิงปืนมนุษย์สายพันธุ์ใหม่!

  ในเวลาเช่นนี้เพื่อที่จะช่วยชูฮันเหอเฟิงได้ลงทุนเงินจำนวนมหาศาล เรียกว่ายอมทุบหม้อข้าวเพื่อจัดตั้งทีมที่แข็งแกร่งที่สุดในเขี้ยวหมาป่าขึ้นมา

  ดังนั้นจะประมาทไม่ได้เด็ดขาด!

  ท่ามกลางวงล้อมแห่งการโจมตีอู๋หลิงฉิงสามารถบิดตัวหลบหลีกกระสุนทุกนัดได้อย่างว่องไว และด้วยความเร็วและความแม่นยำที่มีทำให้คนนอกจึงมองไม่ทันถึงการเปลี่ยนแปลงร่างกายของอู๋หลิงฉิง

  มันคือพลังของลูกผสมระยะ7 สูงสุด!

  เมื่อได้เห็นว่าลูกกระสุนทั้งหลายกลายเป็นเสียเปล่ามันก็มีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นเต็มหน้าผากเฉินช่าวเย่เช่นเดียวกับทุกคนที่ไม่คิดเลยว่าลูกผสมระยะ 7 สูงสุดจะแข็งแกร่งได้มากขนาดหลบการโจมตีทั้งหมดได้อย่างสมบูรณ์แบบขนาดนี้

  หากมันไม่ได้ยั่งยืนถึงแม้อู๋หลิงฉิงจะแข็งแกร่งมากก็จริงหากมันก็มีขีดจำกัดในการรักษาความปลอดภัยให้คงที่ ดังั้นหลังจากหลบหลีกการโจมตีอันหนักหน่วงอย่างต่อเนื่อง

   พุฟ! 

  ในที่สุดกระสุนนัดหนึ่งได้เจาะเข้าที่แขนของอู๋หลิงฉิงและได้ทิ้งรอยไหม้แดงไว้บนผิวที่เกือบจะเหมือนมนุษย์ของอู๋หลิงฉิงไว้

  กระสุนไม่ได้เจาะเข้าไปในผิวหนังของอู๋หลิงฉิงหากเป็นเพราะแรงเสียดสีผสมกับความเร็วมันจึงเกิดรอยไหม้ของเหล็กร้อนบนผิวหนังแทน

   วร๊ากกกกกก!    อู๋หลิงฉิงที่โมโหจัดคำรามสนั่นนิสัยดั้งเดิงที่มีรากฐานมาจากซอมบี้ได้ถูกเปิดเผยออกมา อู๋หลิงฉิงดูเหมือนราวกับสัตว์ประหลาดที่พึ่งหลุดพ้น

   ฉึก! 

  กรงเล็บทั้งสิบที่คมกริบจนแววาวโผล่ออกมาพร้อมกับอู๋หลิงฉิงที่พุ่งตัวอย่างรวดเร็วเข้าใส่เฉินช่าวเย่และทุกคนทันที

   เตรียมพร้อม! เฉินช่าวเย่ตะโกนสั่งการและในเวลาเดียวปืนไรเฟิลพิเศษของเฉินช่าวเย่ก็ยิงกระสุนพุ่งใส่อู๋หลิงฉิงที่กำลังพุ่งเข้ามา!

   ปัง! 

   ปัง!ปัง! ปัง!!! 

  ทันทีที่กระสุนของเฉินช่าวเย่ถูกยิงออกมาห่ากระสุนนับไม่ถ้วนของเหล่าทหารสามร้อยคนก็ถูกระดมยิงออกมาใส่อู๋หลิงฉิงราวกับระเบิด!

  นัยน์ตาของอู๋หลิงฉิงพลันหดวูบอย่างแรงการรับรู้อย่างเข้มข้นของช่วยให้เธอสามารถหลบหลีกการโจมตีอันทรงพลังจากกระสุนของเฉินช่าวเย่ได้อย่างเฉียดฉิว ทว่าสำหรับห่ากระสุนที่เหลือนั้นเธอไม่มีทางหนีได้พัน

   ปั่ก!ปั่ก! 

  เสียงของกระสุนเหล็กที่กระทบกับผิวของอู๋หลิงฉิงครั้งแล้วครั้งเล่าดังขึ้นร่างกายของอู๋หลิงฉิงที่แข็งแกร่งราวกับเหล็กก็ยังไม่สามารถต้านทานกระสุนนับไม่ถ้วนที่ยิงใส่ได้จนเกิดรอยเลือดจำนวนตามร่างกาย

  หากทั้งหมดก็เป็นแค่รอยแผลตื้นๆ!

  มันไม่มีกระสุนลูกไหนี่สามารถเจาะเข้าไปในผิวลึกหรือสร้างความเสียหายร้ายแรงต่ออู๋หลิงฉิงได้เลย!

   สำหรับฉันมันแค่ทำให้รู้สึกจั๊กจี้เท่านั้นแหละ! แววตาแข็งกร้าวของอู๋หลิงฉิงมองใส่ทุกคน เมินเฉิยต่อรอยเลือดตามตัวของเธอ

  แต่ในตอนนั้นเอง—–

   ปึง!    ทันใดนั้นก็มีเสียงระเบิดของกระสุนลูกใหญ่ดังขึ้น!

  มันคือการโจมตีอีกครั้งจากเฉินช่าวเย่เขาไม่ลังเลเลยสักนิดที่จะเหนี่ยวไกปืนในเวลาเพียงสั้นๆ

  อู๋หลิงฉิงหลบการโจมตีแรกไปได้แต่จะหลบการโจมตีครั้งที่สองด้วยได้มั้ย?

  อย่างที่คาดไว้!

  อู๋หลิงฉิงที่ตอนนี้อ่อนแรงลงไปเล็กน้อยก็ถูกกระสุนของเฉินช่าวเย่โดนเข้าจังๆ

   ปั่ก! 

  เสียงระเบิดดังของกระสุนที่เจาะเข้าร่างของอู๋หลิงฉิงจนเลือดกระจายในอากาศทำให้อู๋หลิงฉิงยิ่งโกรธแค้นและบ้าคลั่งขึ้นยิ่งกว่าเดิม

   ปัง!ปัง! ปัง!!! 

  ทั้งสามร้อยคนยังคงระดมยิงกระสุนใส่อู๋หลิงฉิงรัวไม่หยุดต่อไปมันจึงยิ่งสร้างความเสียหายให้กับร่างกายของอู๋หลิงฉิงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

  เฉินช่าวเย่ไม่คิดเสียเวลาแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียวเขารีบเล็งเป้าอีกครั้งและหวังจะให้อู๋หลิงฉิงได้กินกระสุนนัดใหญ่ของตัวเองอีกรอบ

  และในจังหวะนั้นเอง——–

   พรึบ! 

  ร่างของอู๋หลิงฉิงที่ตอนแรกอยู่ตรงหน้าเฉินช่าวเย่จู่ๆก็หนีหายไปเช่นเดีบงกับกลิ่นเลือดของลูกผสมในอากาศก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยต่อหน้าต่อตาทุกคน

   ทุกคนระวังตัว! เฉินช่าวเย่เมื่อเห็นว่าเป้าหมายที่เล็งไว้จู่ๆก็หายไปในชั่วพริบตาก็รีบตะโกนสั่งเตือนทหารทุกคน

  ใกล้แล้ว!

  เพียงแค่เสี้ยววินาทีลูกผสมระยะ7 สามารถหายตัวไปต่อหน้าทุกคนได้โดยที่พวกเขายังสร้างความเสียหายบนร่างกายของอีกฝ่ายไม่มากพอเลย!   อู๋หลิงฉิงหายไปกลางอากาศทั้งบริเวณหลงเหลือเพียงแต่ซาก ทุกอย่างพังทลายไม่เหลือ ทีมทหารทั้งห้าร้อยคนยังหลงเหลืออยู่ปลอดภัย ยกเว้นเพียงแค่ทหารยี่สิบคนแรกที่ตายไปตั้งแต่แรกเพราะอู๋หลิงฉิง

  การต่อสู้ที่พึ่งเกิดขึ้นไปมันดุเดือดอย่างมากแต่น่าเสียดายพวกเขาต้องการจะถ่วงเวลาอู๋หลิงฉิงไว้ให้นานกว่านี้เพื่อให้แผนการสำเร็จ แต่มันกลับล้มเหลวไปซะแล้ว

  ตรงหน้าทุกคนเหลือความยุ่งเหยิงต้นไม้และหญ้าทั้งหลายถูกทำลายอย่างสิ้นเชิงด้วยกระสุนจำนวนนับไม่ถ้วนของพวกเขา

   ไอ้ลูกผสมตัวนี้ฝีมือน่ากลัวจริงๆ! เฉินช่าวเย่ที่ยังสงบอารมณ์ลงไม่ได้หันไปถามหลูปิงเซ่อ  ฉันไม่รู้สึกตื่นตัวเลยสักนิด แต่รู้สึกว่าชีวิตกำลังถูกคุกคาม มันดูโกรธแค้นจนอยากจะฆ่าพวกเราทั้งหมด แต่แล้วทำไมอยู่ๆดีทำไมมันถึงหายตัวไป? หรือว่าลูกผสมระยะ 7 สูงสุดไม่จำเป็นต้องรักษาศักดิ์ศรีของตัวเอง?!    สิ่งที่เฉินช่าวเย่พูดนั้นไม่ใช่เรื่องไร้สาระเลยหลังจากเข้าร่วมกับชูฮันมาเป็นเวลานาน การใช้สงครามจิตวิทยามาผสมในการต่อสู้จึงเป็นเรื่องที่เฉินช่าวเย่รู้ดี การใช้อารมณ์ของคู่ต่อสู้มาสร้างแรงกระตุ้นให้คู่ต่อสู้เดือดจนควบคุมตัวเองไม่อยู่และอยากหุนหันพลันแล่นที่จะฆ่าเราจนขาดความรอบคอบคือวิธีการของเขี้ยวหมาป่า

  ในฐานะพลโทเฉินช่าวเย่คือผู้นำในทีมยิงปืนทั้งหมดและเขาก็ได้เข้าใจและซึมซับวิธีการนี้จากชูฮันมาอย่างลึกซึ้งแล้ว แม้ว่าในเวลานี้จะไม่มีชูฮันอยู่ทว่าเฉินช่าวเย่ก็มีความสามารถที่จะจัดการได้ด้วตัวเขาเอง ดังนั้นเขาจึงสามารถสั่งการควบคุมทั้งกองทัพได้…

  แต่ภายใต้กลยุทธ์นี้เขากลับทำลูกผสมหลุดมือไป?!

  แน่นอนว่าเฉินช่าวเย่ไม่สามารถยอมรับได้

  หลูปิงเซ่อที่คอยดูตลอดทั้งการต่อสู่ก็ยิ้มเจื่อนๆ เพราะหัวหน้าของเราได้ล่อทีมลูกผสมอีกทีมให้ห่างออกไป เลยต้องให้พวกนายช่วยถ่วงเวลาลูกผสมระยะ 7 ไว้ก่อน เพื่อที่เพื่อนทหารของเราจะได้ตายกันไม่เกินสิบคนจากที่คาดไว้ 

   นายหมายความว่ายังไง? เฉินช่าวเย่ตกใจ  ไม่ใช่ว่าแผนของหัวหน้าถูกลูกผสมดักเอาไว้หมดแล้วเหรอ? 

  เหล่าทหารด้านหลังต่างประหลาดใจกันทั้งนั้นในใจของพวกเขา หัวหน้าเป็นเหมือนกับพระเจ้าที่มีตัวตนจริงๆและไม่มีใครสามารถเทียบเท่าได้

  แต่ตอนนี้หัวหน้ากลับจำเป็นต้องหาแผนมาถ่วงเวลาลูกผสมระยะ7 เอาไว้…ที่จริงแล้วมันเกิดอะไรขึ้นในป่าลึกตลอดหลายวันที่ผ่านมากันแน่?

  ��

 

Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย

Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย

Status: Ongoing

มันเป็นโลกที่ซอมบี้และมนุษย์อาศัยอยู่ด้วยความสิ้นหวัง

สนามแม่เหล็กของโลกเกิดการเปลี่ยนแปลงและทุกอย่างได้ย้อนกลับมายังจุดเริ่มต้น

วันหนึ่ง วีรบุรุษของพวกเรา…ชูฮัน ได้เดินทางย้อนเวลากลับมาสิบปีก่อนโดยไม่รู้ตัว เขาได้ย้อนกลับมาก่อนจุดจบของโลกจะเริ่มต้นขึ้น (โลกาวินาศ) เขาถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยเสียงดังในหอพักในมหาวิทยาลัยหมิงชิว ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาได้กลับชาติมาเกิดใหม่ ชูฮันต่อสู้กับเหล่าซอมบี้นับสิบๆตัวก่อนจะมุ่งหน้าไปที่ลานจอดรถเพื่อขโมยรถยนต์เมอร์ซิเดซ-เบนซ์G55ออกมา เขาตัดสินใจที่จะตามหาพ่อแม่และพี่น้องของเขาด้วยG55คันนี้ ซึ่งนี้เป็นสิ่งที่เขาเสียใจที่ไม่ได้ทำในชาติที่แล้ว

ระหว่างทางชูฮันได้พบปะกับคนกลุ่มหนึ่งที่ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง ซึ่งหนึ่งในนั้นมีคนที่ติดอันดับ 20 ของโลกาวินาศรวมอยู่ด้วย…เฉินช่าวเย่ พวกเขาพบกับซอมบี้จำนวนมากระหว่างทางบนทางหลวง ซึ่งชูฮันได้ใช้รถ G55 พุ่งชนเหล่าซอมบี้จนเละ

และในตอนนั้นเอง ชูฮันถึงตระหนักได้ว่าทั้งหมดนี้คือระบบล่มสลาย และเขาสามารถได้คะแนนจากการฆ่าซอมบี้ทั้งหลาย ซึ่งเขาสามารถเอาคะแนนพวกนี้ไปแลกเปลี่ยนเป็นความสามารถพิเศษอะไรก็ได้

และในตอนนั้นเอง การเดินทางของชูฮันก็ได้เริ่มต้นขึ้นไปพร้อมๆกับระบบล่มสลาย

นี่เป็นเรื่องราวของระบบล่มสลาย โดยมีเขา…ชูฮัน เป็นคนดำเนินเรื่องราว

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท