ชูฮันเปิดการโจมตีขนาดใหญ่ก่อนทันทีหลังจากปล่อยระเบิดฟ้าผ่าออกไป ชูฮันก็ดีดตัวถอยหลังออกมาเพื่อหลบแรงปะทะ จากนั้นก็ตัดการควบคุมออกเพื่อให้ระเบิดฟ้าผ่าทำงาน
ปัง!
ตรงใจกลางวงล้อมของสิงสาราสัตว์ซอมบี้ทั้งหลายจู่ๆก็มีแรงระเบิดปะทุขึ้นมา!
ตู้ม!
ซอมบี้ทั้งหลายที่เกาะกันเป็นกลุ่มก้อนขนาดใหญ่ก็แตกฮือเป็นวงกว้างทันที
ทันทีหลังจากนั้นซุปเปอร์ซอมบี้ที่ซ่อนตัวอยู่ด้านหลังก็เผยร่างของมันออกมาให้เห็น ทั้งตัวของมันเปิดเผยต่อสายตาของทุกคนอย่างชัดเจน
ชูฮันมองภาพตรงหน้าด้วยประกายบางอย่างวาววับในนัยน์ตาของเขาจากนั้นก็เปลี่ยนเป็นคมกริบ ในใจอดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยและมีลางสังหรณ์ไม่ดีบางอย่าง
ซุปเปอร์ซอมบี้ไม่ได้อยู่ในร่างของมนุษย์แต่กลับเป็นแมงมุมยักษ์!
หากยังคงมีใบหน้าให้เห็นอยู่ลางๆตรงหน้าท้องของเจ้าแมงมุมยักษ์ชูฮันไม่รู้ว่ามันผ่านการกลายร่างมาอย่างทรมานมากขนาดไหน จนหลงเหลือเค้าร่างของหน้าตาอยู่เพียงแค่นี้ ภาพลักษณ์ของมันดูน่ากลัวต่อผู้พบที่เห็นอย่างมากจนจำได้ติดตา
ส่วนอื่นที่เหลือก็เหมือนกับแมงมุมปกติทั่วไปทว่าร่างของมันนั้นใหญ่โตและดูน่าเกลียดน่ากลัวกว่าปกติอยู่หลายเท่า ร่างกายสูงใหญ่มากกว่าสองเมตร ขาสีดำสนิทยาวเหยียดและดูบึกบึนแข็งแรงแถมยังมีประกายสะท้อนๆจางราวกับขาของมันทำมาจากเหล็กหนาที่เคลือบด้วยสีดำ อีกทั้งรอบขาของเจ้าแมงมุมยักษ์ซอมบี้ก็ยังมีหนามโผล่ขึ้นมาตลอดขา ไม่แปลกใจว่าทำไมมันถึงพัฒนาจนกลายมาเป็นซุปเปอร์ซอมบี้!
หลังจากคนอื่นๆได้เห็นภาพของซุปเปอร์ซอมบี้เต็มๆตาแล้วพวกเขาก็นิ่งกันไปพักหนึ่งหากไม่นานก็สามารถปรับสภาพจิตใจและรีบดำเนินการตามแผนการขั้นต่อไปทันที!
แม้แต่ชูฮันเองก็ยังนึกไม่ถึงเลยว่าซุปเปอร์ซอมบี้ที่คิดจะกลายเป็นแมงมุมยักษ์ไปได้ทว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดอะไรสำหรับโลกาวินาศ
ในโลกาวินาศสัตว์มีจำนวนประชากรมากกว่ามนุษย์แม้ว่าในครั้งแรกที่สนามแม่เหล็กเกิดการเปลี่ยนแปลงนั้นจะทำให้มนุษย์กลายเป็นซอมบี้ก่อน ในขณะที่พวกสัตว์ทั้งหลายก็กลายเป็นบ้าคลั่งและมีการเปลี่ยนแปลงรูปร่างไปหลากหลายแบบ แต่ในใจกลางเมืองนั้นมันไม่เหมือนกันเมื่อมีเนื้อเน่าตายและติดเชื้อ สัตว์ทั้งหลายก็กินเนื้อเน่าพวกนี้ต่อเป็นทอดอีกทีจนเกิดการส่งต่อเช้อไปเป็นวงกว้างเรื่อยๆจนในที่สุดก็กลายเป็นอย่างที่เห็น
เมื่อผู้คนและสิ่งมีชีวิตทั้งหลายติดเชื้อและกลายเป็นซอมบี้กันหมดการกำเนิดของซุปเปอร์ซอมบี้ก็เป็นกระบวนการที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ในการกลายร่างเป็นซอมบี้ในบางตัว
แต่ซุปเปอร์ซอมบี้ที่เป็นสัตว์นั้นจะแข็งแกร่งกว่าซุปเปอร์ซอมบี้มนุษย์เพราะพวกมันมีข้อได้เปรียบในด้านการโจมตีที่มีมาตั้งแต่เกิด!
หลังจากชูฮันปล่อยพลังงานรุนแรงออกไปเห็นได้ชัดว่าเจ้าซุปเปอร์ซอมบี้มีท่าทางประหลาดใจ
พรึบ!
เจียงเทียนชิงที่แบกตงหรุยไว้ที่หลังกระโดดหลบแรงปะทะทันทีจากนั้นก็รีบพุ่งเข้าไปจุดที่ใกล้ซุปเปอร์ซอมบี้มที่สุด ขณะเดียวกันตงหรุยที่เกาะหลังของเจียงเทียนชิงไว้แน่นก็มีอาการเกร็งจนต้องกัดฟันแน่น ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดคาดว่าพลังพิเศษของตงหรุยน่าจะกำลังทำงานอยู่ ไม่เพียงแค่นั้นแต่เหล่านักรบระยะสูงที่อยู่ด้านหลังชูฮันต่างก็พุ่งตัวไปข้างหน้าพร้อมกันเพื่อเผชิญหน้ากับซุปเปอร์ซอมบี้
การตอบสนองของซุปเปอร์ซอมบี้แมงมุมนั้นรวดเร็วอย่างมากมันตอบสนองทันทีที่เห็นทุกคนวิ่งเข้าหามัน มันรีบทำการเรียกรวมซอมบี้ทั้งหลายจากใต้ท่อระบายน้ำให้ขึ้นมาคุ้มกันมันอีกครั้ง มันต้องการให้ซอมบี้ทั้งหลายเกาะกลุ่มแน่นป้องจนเปรียบเสมือนเกราะที่ช่วยป้องกันมัน
แต่ตอนที่เจ้าซุปเปอร์ซอมบี้ได้ปล่อยคำสั่งออกไปผ่านคลื่นความถี่จู่ๆมันก็พบว่าคำสั่งของมันนั้นไม่ได้ผล ซอมบี้ทั้งหลายที่เคยเชื่อฟังมาตลอดกลับเมินเฉยต่อคำสั่งของมัน ราวกับว่ามีบางอย่างขวางกั้นเอาไว้ไม่ให้คำสั่งของมันไปถึงพวกซอมบี้ จู่ๆซอมบี้ทั้งหลายก็หลุดจากการควบคุม พวกมันเริ่มเดินสะเปะสะปะไปทั่วจากนั้นก็แตกกระจายไปคนละทาง
ในมุมอับสายตาที่เจ้าแมงมุมซุปเปอร์ซอมบี้มองไม่เห็นมีเจียงเทียนชิงที่แบกตงหรุยไว้ที่หลังและวิ่งรอบวงล้อมรอบนอกของเจ้าแมงมุมยักษ์ไม่หยุด เนื่องจากความสามารถของตงหรุยนั้นมีขีดจำกัด เธอไม่สามารถรบกวนสัญญาณคลื่นแม่เหล็กจากระยะไกลได้ ขีดจำกัดระยะที่ไกลที่สุดก็คือหนึ่งเมตรเท่านั้น ดังนั้นเจียงเทียนชิงจึงต้องพาตงหรุยวิ่งรอบซอมบี้ไปด้วยพร้อมหลบหลีกสายตาด้วยความเร็งสูงไปด้วย
สิ่งที่ตงหรุยทำก็คือหลังจากชูฮันจัดการฝ่าเกราะป้องกันแน่นหนาของซุปเปอร์ซอมบี้ได้แล้วจนเกิดพื้นที่ช่องโหว่ขนาดใหญ่รอบๆตัวซุปเปอร์ซอมบี้และเพื่อที่ตัดการติดต่อระหว่างซุปเปอร์ซอมบี้และซอมบี้ทั้งหลาย ไม่เพียงแค่เจียงเทียนชิงจะพาตงหรุยวิ่งล้อมรอบซุปเปอร์ซอมบี้ไม่หยุดเพื่อให้สามารถปล่อยสัญญาณรบกวนได้ทุกรอบด้าน
ดังนั้นแม้ว่าภาพรวมทั้งหมดจะดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทว่าที่จริงแล้วเจียงเทียนชิงกลับหอบเหนื่อยลิ้นห้อยเหมือนหมา เขาต้องวิ่งด้วยความเร็วสูงสุดวนรอบไปเรื่อยๆไม่หยุดพร้อมกับแบกตงหรุยไว้บนหลังไปด้วยกัน
ขณะนี้เจ้าแมงมุมยักษ์กำลังช็อคอยู่หากมันสายไปแล้วที่จะมาคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้น…
มันแทงขาทั้งสองข้างลงดินเพื่อสร้างความมั่นคงให้กับร่างใหญ่โตของมันส่วนขาที่เหลือของมันก็กางออกไปทิศทางเดียวกันอย่างพร้อมโจมตีใครก็ตามที่เข้ามา
น่าเสียดายเพราะเหล่านักรบระดับสูงของกองทัพเขี้ยวหมาป่านั้นมีการสอดประสานในการต่อสู้กันอย่างสมบูรณ์แบบแต่ละคนแยกย้ายกันไปคนละทิศทางเพื่อหาทางโจมตีเจ้าแมงมุมยักษ์ โดยแต่ละคนจะโจมตีด้วยกลยุทธของตัวเองไม่ซ้ำกัน
ท่ามกลางหนึ่งในนั้นคนที่มีความมุ่งมั่นที่สุดก็คือเสี่ยวเคินและหลี่บี๋เฟิงทั้งสองพุ่งไปที่ขาของเจ้าแมงมุมสองข้างที่เสียบลงดินอยู่ จากนั้นต่างคนก็ต่างโจมตีใส่ขาแต่ละข้าง!
(^&*()@(&^@&!!
อาวุธทุกชนิดฟาดฟันเข้าใส่ขาแมงมุมยักษ์ทุกขาทันทีหากกลับไม่สามารถทำอะไรมันได้เลย ทิ้งไว้เพียงแต่รอยขีดข่วนบนขาของเจ้าแมงมุมเท่านั้น
แสดงให้เห็นถึงความหนาของเปลือกเจ้าแมงมุมยักษ์
ซุปเปอร์ซอมบี้แมงมุมไม่ได้คิดว่าการโจมตีของทุกคนจะหลากหลายเช่นนี้สีหน้าของมันผิดแปลกไปด้วยความตกใจหากไม่นานก็กลับมาปกติเพราะการโจมตีพวกนี้ไม่สามารถทำอะไรการป้องกันของมันได้ เพียงแค่รอยขีดข่วนเล็กๆที่ทำให้รู้สึกแสบๆคันๆเท่านั้น ไม่ได้สร้างความเสียหายอะไรให้มันเลย
แต่ยังไม่ทันที่มันจะได้ขำกับการกระทำเปล่าประโยชน์ของอีกฝ่ายจู่ๆก็มีอาวุธคมกริบแทงลึกเข้ามาจากทางด้านจนมันสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดอย่างแรง!
ฉึกกกก~
มีเลือดสีแปลกๆพุ่งกระเซ็นในอากาศตามมาด้วยของเหลวๆเหนียวๆที่ไม่รู้ว่าคืออะไรไหลทะลักออกมาจากหลังของเจ้าแมงมุมยักษ์ตกลงพื้นจนดูน่าขยะแขยง
ชูฮันยืนอยู่ด้านหลังของเจ้าแมงมุมยักษ์โดยแม้แต่เจ้าแมงมุมเองก็ไม่รู้ว่าชูฮันมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ขวานยักษ์ในมือเจาะทะลุผ่านเปลือกหนาแข็งของเจ้าแมงมุมยักษ์เข้าไปได้ง่ายๆแถมยังเข้าไปลึกอย่างมากอีกด้วย
ขณะเดียวกันจู่ๆก็มีหมอกหนาสีดำก่อตัวขึ้น
ตายซะ ชูฮันคำรามลั่นจากนั้นก็ดึงขวานซิ่วโหลออกมาจากตัวของเจ้าแมงมุมยักษ์
)(*&@_&@#)@~!
ทุกคนรวมถึงเจียงเทียนชิงวิ่งมาจากทุกทิศทางอย่างเตรียมพร้อมจะพุ่งชน!
ถ้าเจ้าซุปเปอร์ซอมบี้มีความคิดความอ่านเช่นเดียวกับมนุษย์เช่นนั้นในเวลานี้มันคงต้องกำลังแค้นจนกระอักเลือดอยู่เป็นแน่ กลยุทธการเบี่ยงเบนความสนใจปลอมๆนั้นสามารถหลอกล่อมันได้ผล เพราะการโจมตีสุดท้ายจากชูฮันนั้นต่างหากคือจุดประสงค์ที่แท้จริง
เพราะการร่วมมือของทุกคนด้วยกันอย่างเต็มที่จึงทำให้เจ้าซุปเปอร์ซอมบี้ถูกต้มจนเปื่อย!
