คริสตัลสองชิ้นถูกวางลงที่ฝ่ามือของชายหนุ่มตรงหน้าโดยที่สีหน้าของชูฮันไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆให้เห็นเลยสักนิด การพนันที่โต๊ะตรงหัวมุมยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ชายหนุ่มที่เป็นเหมือนพนักงานเสริฟและเป็นคนเก็บค่าเข้าจากชูฮันมีรอยยิ้มในนัยน์ตาและสบตากับเจ้ามือบนโต๊ะพนันด้วยสายตาบางอย่าง จากนั้นสายตาของเจ้ามือก็มีประกายวาวก่อนจะชำเลืองมองมาทางชูฮัน
เหยื่ออันโอชะมาให้กินซะดีๆ!
จะแทงสูงหรือต่ำ? เจ้ามือมองมาที่ชูฮัน ราวกับหมาป่าที่จ้องเหยื่อแกะตัวอ้วนกลม
ชูฮันมองโต๊ะแทงพนันตรงหน้าก่อนจะนั่งลงพร้อมยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ทั้งสอง
เฮ้ยไอ้ขี้ก้าง! เลือกได้แค่อย่างเดียว สองอย่างไม่ได้! เจ้ามือผู้โลภมากสบถด่าชูฮัน ชูฮันมองหน้าเจ้ามือตรงหน้าอย่างละเอียดจากนั้นก็โยนคริสตัลซอมบี้ระยะ 1 หนึ่งลงไปที่โต๊ะโดยไม่พูดอะไรสักคำ
เจ้ามือนิ่วหน้าหากก็เลิกให้ความสนใจมันเป็นเรื่องปกติที่พวกมาใหม่จะแทงน้อยก่อนเพื่อลองเชิงในตอนแรก หลังจากนั้นก็จะปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ได้เอง พออารมณ์เริ่มได้ที่หลังจากนั้นคนส่วนใหญ่จะเริ่มแทงก้อนใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
คนรอบๆที่เห็นชูฮันแทงน้อยมากก็เริ่มมองด้วยสายตาดูหมิ่นเยาะเย้ยบางคนก็ถึงก็เบ้ปากใส่อย่างดูถูก
ชูฮันยังคงนิ่งเฉยไม่ขยับทุกครั้งที่เขาโยนคริสตัลซอมบี้ระยะ 1 ลงไป เขาจะกวาดสายตาสำรวจสภาพแวดล้อมรอบๆและบางครั้งคราวก็จะมองไปที่เจ้ามือที่กำลังเปิดรับการแทงจากผู้เล่น ดูเหมือนว่าชูฮันจะไม่ได้สนใจเลยว่าตัวเองจะได้หรือเสีย
ภาพที่เกิดขึ้นตกอยู่ในสายตาของเจ้ามือที่เริ่มค่อยๆจะหมดความอดทนจนจนในที่สุดก็ตัดสินใจเลิกจับตาชูฮันและหันไปให้ความสนใจกับผู้เล่นคนอื่นๆแทน
หลังจากผ่านไปหลายรอบชูฮันก็เริ่มมองเห็นแนวทางการโกงของเกมนี้ แม้ว่าการทอยลูกเต๋าจะอย่างเปิดเผยต่อหน้าผู้เล่นทุกคนเพื่อแสดงความโปร่งใส ทว่าผู้เล่นทุกคนกลับมองข้ามจังหวะในการเปิดถ้วยทอยลูกเต๋าออก ทำให้เจ้ามือได้รับเงินเข้ากระเป่าในทุกตา
เพราะว่าไม่ว่าจะพนันอย่างไรเจ้ามือจะเขย่าลูกเต๋าให้ตัวเองสูญเสียน้อยที่สุด
จะแทงสูงหรือต่ำ?
ไม่มีประโยชน์!
การพนันนี้มันหลอกหลวง!
การพนันบนโต๊ะกลายเป็นเรื่องสนุกมากขึ้นเรื่อยๆ หลายคนต้องสูญเสียเงินของพวกเขาและเริ่มที่จะกู้ยืมเงินจากนายธนาคารก่อนที่จะสูญเสีย
ชูฮันได้ทำการสังเกตกระบวนการนี้อย่างละเอียดแต่ไม่ว่าเขาจะดูเท่าไหร่เขาก็ยังไม่เห็นวิธีที่เจ้ามือโกงอยู่ดี
ในที่สุดเมื่อมันดึกมากแล้วเจ้ามือก็หยุดการเล่น ส่งยิ้มและพูดกับผู้เล่นทุกคน วันพรุ่งนี้ทุกคนที่ยังเป็นหนี้คริสตัลกับฉันอยู่ อย่าลืมจ่ายให้ตรงเวลาละ
ชิบหายแล้ว!วันนี้เผลอเล่นเสียไปซะเยอะเลย ผู้เล่นชายคนหนึ่งอุทานร้องด้วยสีหน้าวิตก ตอนนี้มันไม่มีซอมบี้ให้ฆ่าเลย แล้วฉันจะไปหาคริสตัลมาได้จากไหน?
ปล้นสิ? ไม่รู้ว่าเป็นเสียงพูดของใคร แต่ทันทีที่คำพูดนี้หลุดออกมา บรรยากาศก็กลายอึดอัดและเงียบสนิททันที
พรึบ!
หลายคนที่ติดหนี้เบนสายตาแดงก่ำที่เต็มไปด้วยความตึงเครียดมาที่ชูฮันมันชัดเจนว่าในตัวชูฮันมีคริสตัลอยู่แต่ชูฮันกลับแทงน้อยในทุกตา เหมือนกับว่าแพ้หรือชนะไม่ได้มีผลกระทบอะไรกับชูฮัน พูดอีกแบบหนึ่งก็คือนอกเหนือจากพวกที่เล่นชนะจนได้คริสตัลไปเยอะ ชูฮันเองก็มีคริสตัลที่พวกเขาอยากได้เหมือนกัน!
ชูฮันกระพริบตาปริบๆและมองไปรอบๆพนักงานเสริฟในร้านนี้ก็เหมือนจะไม่เห็นเหตุการณ์ แต่สุดท้ายชูฮันก็เข้าใจเพราะเจ้ามือที่ยืนอยู่อีกฝั่งมองมาที่เหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นพร้อมยิ้มอย่างมีเลศนัยราวกับเขาจงใจให้มันเป็นเช่นนี้
เขา ชูฮันชี้ไปที่เจ้ามือ ในตัวเขามีคริสตัลมากกว่าใครอีก
เจ้ามือตะลึงไปชั่วขณะตอนที่ได้ยินชูฮันพูดแต่แล้วหลังจากนั้นเขาก็เผยรอยยิ้มแปลกประหลาดออกมา
หลายคนมองตามนิ้วของชูฮันไปแต่แล้วทันทีที่เห็นว่าเป้าหมายคือ ทุกคนก็รีบเบนสายตาหนีและกลับมามองที่ชูฮันเหมือนเดิมอีกครั้งพร้อมกับสายตามุ่งร้าย พยายามสอดส่องมองหาของมีค่าในตัวชูฮันโดยมีแผนการร้ายฉายชัดออกมาทางแววตา ชูฮันเห็นสถานการณ์ที่ยิ่งกว่าแปลกนี้ทันใดนั้นก็เจ้ามืออาจจะร่วมมือกับร้านหรือไม่ก็มีคนใหญ่โตหนุนหลัง แต่ไม่ว่าอย่างไหนมันก็พิสูจน์ให้เห็นว่าร้านนี้ไม่ได้ใสสะอาด ยิ่งโดยเฉพาะสถานการณ์ที่นี้ที่น่าประหลาดใจสุดๆ
โดยเฉพาะตอนที่พวกผู้เล่นพูดว่ามันไม่มีซอมบี้ให้ฆ่าแล้ว!
ขณะที่ชูฮันกำลังทำการวิเคราะห์อยู่ก็มีคนหนึ่งเดินเข้ามาใกล้พร้อมอาวุธในมือที่ค่อยๆยกขึ้นมือ คนอื่นที่เหลือก็เริ่มรวมตัวกันประกบล้อมชูฮันจนจนมุม
ไอ้หนุ่มเราไม่อยากให้มันมีการนองเลือดที่นี้เพราะงั้นส่งคริสตัลที่มีมาซะ!
เราไม่ต้องการอะไรมากแค่พอที่จะจ่ายหนี้ได้
แกแต่งตัวดูดีทั้งเสือผ้า รองเท้า อาวุธก็คมกริบ แสดงว่ารวยมาก?
ชูฮันหลุบตาลงมองสำรวจตัวเองและมันก็เป็นจริงอย่างที่อีกฝ่ายว่า เนื่องจากตลอดการเดินทางซูเฟิงและฟานเจี้ยนเป็นคนนำเปิดทางมาตลอด ขณะที่ชูฮันนั้นเดินตามอยู่ข้างหลังดังนั้นสภาพทั้งตัวจึงยังสะอาดสะอ้านไม่มีรอยเปื้อนใดๆต่างกับซูเฟิงและฟานเจี้ยนที่เปื้อนเศษดิ้นเศษโคลนไปทั้งตัว
ชูฮันหัวเราะในลำคอเบาๆ ไม่ใช่ว่ายิ่งใครดูเนื้อตัวสะอาดมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งอันตรายมากเท่านั้นหรอกเหรอ?
เหอะ!จะอันตรายมากขนาดไหนเชียว? ขอดูหน่อยสิวะ? ผู้เล่นคนหนึ่งที่แอบลอบมาทางด้านหลังพูดขึ้นพร้อมมีดสั้นที่กดจี้อยู่ตรงคอชูฮัน
มีคนเริ่มก่อนและบรรยากาศก็เริ่มดุเดือนขึ้น!
หลายคนที่ไม่ต้องการมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้รีบถอยห่างออกไปไกลทันทีส่วนพนักงานในร้ายก็เริ่มดึงโต๊ะเก้าอี้ทั้งหลายขยับออกเข้ามุมแทน ดูเหมือนว่าเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องปกติสำหรับที่นี้
เมื่อเห็นว่ามีดสั้นในมือกำลังกดจี้อยู่ที่เส้นเลือดใหญ่ของตัวเองชูฮันก็เปิดใช้ความสามารถพิเศษด้านความแม่นยำประกอบพละกำลังของวิวัฒนาการระยะ 6 สูงสุด
พ้ะ!
มือข้างซ้ายของชูฮันกระตุกขึ้นมาโจมตีใส่มือที่มีมีดจี้คอตัวเองอยู่ภายในพริบตาเดียวชูฮันก็สามารถบิดข้อมือของอีกฝ่ายจนเกือบหักได้
ชายที่ใช้มีดจี้คอชูฮันตกใตค้างเมื่อพบว่าไม่สามารถต้านแรงของชูฮันได้เลยแม้แต่น้อยจนตอนนี้แขนตัวเองไม่มีกำลังหรือแรงอีกต่อไปแล้วจนมีดสั้นในมือหลุดออก
ตอนนี้ชูฮันพลิกข้อมือข้างซ้ายเพื่อรับมีดสั้นที่หลุดจากอีกฝ่ายไว้ในมือตัวเองบิดมืออย่างรวดเร็วและจี้เข้าไปที่คอของอีกฝ่ายทันที
มีดสั้นคมกริบถูกจี้อยู่ตรงเส้นเลือดใหญ่ที่คอของชายผู้นี้!
ทั้งหมดเกิดขึ้นภายในแค่พริบตาเดียวเท่านั้นทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ไม่ทันได้ตอบสนองเลย จากคนจี้กลายเป็นโดนตี้ซะเอง
ตลอดกระบวนการชูฮันไม่ได้ขยับตัวไปจากจุดเดิมเลยเขายังคงนั่งอยู่ที่เก้าอี้ตัวเอง
กล้าคิดใช้มีดสั้นจี้เขา?
ทักษะการลอบสังหารของทีมกุ้งเสือดำทั้งหมดต่างเรียนรู้มาจากเขาทั้งนั้น!
สถานการณ์พลันเป็นเปลี่ยนตึงเครียดทันทีกลุ่มคนที่เดิมทีพยายามจะล้อมปล้นชูฮันต่างหยุดชะงัก ส่วนคนนอกที่ยืนดูเหตุการณ์ก็ไม่กล้าส่งเสียงใดๆ ภายในร้านที่โต๊ะเก้าอี้ถูกเก็บเข้าข้างๆจนหมด เจ้ามือที่นั่งอยู่ในตำแหน่งตัวเองเงยหน้าขึ้นมองชูฮันด้วยสายตาน่ากลัว
ชายที่ถูกชูฮันใช้มีดจี้คออยู่เหงื่อแตกพลั่กจนหน้าซีดเนื้อตัวสั่นเทิ้ม ได้โปรดให้อภัยฉันที่ไม่รู้เรื่องราว ได้โปรดยกโทษให้ฉัน ฉันไม่กล้าอีกแล้ว…
แววตาของชูฮันนิ่งเรียบไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆเอาแต่จ้องไปที่เจ้ามือที่มุมห้องเหมือนเดิม หัวขโมยเจียงหลิงเทียนสินะ?
