เพราะคำพูดของชูฮันที่พ่นออกมาภายในห้องที่ไม่ได้มีพื้นที่ใหญ่โตอะไรทุกคนจึงต่างได้ยินมันชัดเจนกันหมด บรรยากาศได้เปลี่ยนเป็นอึดอัดอย่างมาก ทุกคนต่างมีสีแตกต่างกันไป
เทพพระเจ้าหัวขโมยเจียงหลิงเทียน?
หึ! ชูฮันแสยะยิ้ม จากนั้นก็เหลือบมองไปที่กลุ่มคน ชี้นิ้วไปยังเจ้ามือตรงมุมห้อง คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าแกโกง?
เหตุการณ์ที่สลับเปลี่ยนไปมาได้สร้างความอึดอัดแปลกๆมันมีพลังผันผวนในอากาศที่ก่อตัวจนเริ่มกดดันหลายคน คำพูดโผงผางและกระทันหันของชูฮันได้ทำให้บรรยากาศเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
พนักงานในร้านรีบเก็บของเงียบๆเหมือนพยายามจะหาจังหวะหนีออกไป
เจ้ามือที่ถูกเรียกว่าเทพเจ้าหัวขโมยหลุบหน้าลงมันมีเหงื่อผุดขึ้นตามกรอบหน้าของอีกฝ่ายเล็กน้อย เห็นได้ชัดเจนว่าชูฮันรู้จักตัวตนดั้งเดิมของอีกฝ่ายแถมยังเปิดโปงเขาต่อหน้าทุกคน
เทพเจ้าหัวขโมยเจียงหลินเทียนไม่รู้ว่าเป็นเพราะความสามารถพิเศษที่ไม่มีใครรู้ของพรสวรรค์รึเปล่าที่ช่วยให้โกงคนได้ สายตาของชูฮันมองไปยังแสงเทียนที่อยู้ถัดไป น้ำเสียงของเขาดังก้องชัดไปทั่วทั้งบริเวณที่เงียบกริบ แทงสูง แทงต่ำ โจรมาเล่นการพนันแบบนี้…คิดว่าจะมีอะไรซ่อนอยู่ในมือล่ะ?
ท้ายที่สุดแล้วชูฮันก็ยังไม่สามารถทำความเข้าใจวิธีการโกงของอีกฝ่ายได้แต่เขาได้ยินชื่อของคนคนนี้มาตั้งแต่ในชาติที่แล้ว เป็นหัวขโมยที่มีฉายาว่าเทพเจ้าที่แสนจะลึกลับ มักจะซ่อนบางอย่างไว้ในมือเสมอ แถมเจียงหลินเทียนยังมีฉายาว่า…ไม่มีอะไรบนโลกนี้ที่เขาไม่สามารถขโมยได้
แต่เรื่องที่ว่าความสามารถของเจียงหลินเทียนคืออะไรนั้นจนกระทั้งตอนนี้ก็ยังไม่มีใครรู้เลย…
ที่จริงในชาติที่แล้วชูฮันเองก็ไม่เคยเจอกับเจียงหลินเทียนกับตัวและก็ไม่คิดว่าจะได้เจอด้วยซ้ำสาเหตุที่เขาจำอีกฝ่ายได้เพราะมีความคล้ายคลึงกับเจียงหลิงโหลวและเจียงหลิงซวน ทั้งสามพี่น้องนี้ช่างเหมือนกันซะจริงๆ…
ทันทีที่เจียงหลินเทียนรู้ว่ากลเม็ดของตัวเองถูกชูฮันล่วงรู้เข้าก็รีบโยนของที่ซ่อนไว้ในมือออกไปทันที ทันทีที่มันมีเสียงของบางอย่างตกลงพื้นให้ได้ยินเบาๆทุกคนต่างมองไปที่เจ้ามือเป็นตาเดียวกันหมด บางคนก็ทันเห็นว่าเจ้ามือหนุ่มเหมือนจะโยนบางอย่างทิ้ง ท่าทีมีพิรุธนี่แสดงให้เห็นชัดเจนว่าอีกฝ่ายโกงจริงๆ!
ความโกรธของทุกคนถูกกระตุ้นขึ้นมาทันทีจู่ๆบรรยากาศภายในห้องก็เปลี่ยนไปอีกครั้งภายในพริบตา หลายคนเริ่มสะบัดไม้สะบัดมือและวางแผนจะจัดการคนที่กล้าโกงตัวเอง มีใครในโลกาวินาศไม่เคยฆ่าคนบ้างละ?
อย่างไรก็ตามเจียงหลินเทียนก็ใช้โอกาสที่ทุกคนหลุดความสนใจจากเขาไปยังของที่เขาโยนทิ้งรีบหนีออกไปอย่างรวดเร็วและกว่าที่ทุกคนจะทันรู้ตัวเจียงหลินเทียนก็หายตัวไปกับความมืดแล้วเรียบร้อย
ในตอนนั้นเองชูฮันก็ปล่อยคนที่เขาจี้มีดที่คอไว้ออกชูฮันยิ้มและตบไหล่อีกฝ่ายเบาๆก่อนจะเดินออกจากร้านไป
ขณะเดียวกันพนักงานในร้ายที่ถูกเจียงหลินเทียนชิ่งหนีเอาตัวรอดไปก่อนก็เริ่มวิตกว่าจะไปซ่อนตัวที่ไหนดีตอนนี้เรื่องพวกเขารวมหัวกันโกงทุกคนถูกเปิดโปงออกมาหมดแล้วดังนั้นพวกเขาไม่มีทางรอดแน่
สถานการณ์ภายในร้านตกอยู่ในความชุลมุนบางคนเริ่มมองหาของมีค่าในหีบกล่อง และก็มีหลายคนที่วิ่งกรูกันไปที่ห้องใต้ดิน ถ้าในเมื่อหาตัวเจียงหลินเทียนไม่ได้ก็ต้องหาตัวเจ้าของร้านที่เปิดร้านเถื่อนนี่ขึ้นมา! ชูฮันไม่สนใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายในร้านเขาเดินฝ่าความมืดเพื่อมุ่งหน้าไปหาซูเฟิงและคนอื่นๆที่รออยู่
ชูฮันไม่ได้เร่งรีบในการตามหาตัวเจียงหลินเทียน
หัวหน้าเกิดอะไรขึ้น? ซูเฟิงเมื่อเห็นชูฮันกลับมาก็เกิดความสงสัย
ไม่มีอะไรก็แค่ป่วนบ่อนเล็กๆเล่น ตอนที่ชูฮันไม่อยู่ ชาวบ้านแห่งหมู่บ้านประมงก็ยังคงรอคอยอยู่ที่เดิมเงียบๆโดยไม่ก่อปัญหาใดๆ
ไม่คิดเลยว่าจะมีคนอยู่ที่นี่! ฟานเจี้ยนประหลาดใจมาก
ไปกันเถอะก่อนอื่นเราต้องหาที่พักสำหรับคืนนี้ ท่านผู้เฒ่านำทางสิ ที่นี้เป็นบ้านของพวกคุณนิ ชูฮันไม่พูดยาว ปัญหาเรื่องซอมบี้ของที่นี้ถูกจัดการหมดแล้ว
สิ่งที่ใช้แทงพนันในบ่อนนี้คือคริสตัลของซอมบี้ทั้งหลายและทุกคนสามารถใช้ชีวิตอยู่ที่นี้ได้โดยไม่ต้องคำนึงถึงอันตรายประกอบกับบทสนทนาทั้งหลายที่ได้ยินจากผู้คนในนั้น เห็นได้ชัดว่าแม้กระทั่งซอมบี้ในหมู่บ้านบริเวณใกล้เคียงก็ถูกกลุ่มคนพวกนี้ไล่ฆ่าตลอดทุกๆวันเพื่อเอาคริสตัลมาพนันจนไม่เหลือซอมบี้อีกแล้ว
ในเมื่อมันไม่มีซอมบี้เรื่องแปลกประหลาดที่สงสัยก็หมดไป
แก้ปัญหาแล้ว? ยู่ยงหนานหมุนตัวมองไปรอบๆอย่างสงสัย หมายความว่าที่นี้ไม่มีซอมบี้แล้ว?
ถึงจะมีแค่ไม่กี่ตัวพวกมันก็จะไม่เป็นอันตรายกับพวกคุณ ชูฮันหันไปมองยู่ยงหนานและเอ่ยตอบ สัมผัสการรับรู้ของวิวัฒนาการระยะ 6 ถูกเปิดใช้งานอย่างเงียบๆครอบคลุมพื้นที่โดยรอบเพื่อสังเกตการณ์ให้มั่นใจ
ขณะนี้ชายชราได้ออกเดินนำขบวนเดินทางแล้วดูเหมือนจะมุ่งไปทางท้ายหมู่บ้าน
ชูฮันเดินตามหลังไปพร้อมยกยิ้มมุมปากด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์เมื่อสัมผัสได้ว่ามีจิ้งจอกเจ้าเล่ห์สองตัวลอบตามหลังเขาอยู่
แน่นอนว่าตอนนี้ภายในหมู่บ้านประมงน่าจะเหลือซอมบี้เพียงน้อยนิดเพราะตลอดทางเดินพวกเขาเจอกับซอมบี้เข้าแค่ตัวเดียวเท่านั้น มันพุ่งเข้าใส่ซูเฟิงและฟานเจี้ยนเพื่อจะฆ่าแต่แน่นอนว่าก็โดนจัดการไปอย่างง่ายดาย
และจุดหมายที่ชายชราเดินนำทุกคนไปก็มาถึงสถานที่แห่งนี้ทำให้ชูฮันรอดแปลกใจไม่ได้ มันทีแท่นขนาดใหญ่ที่เรียบกว้างซึ่งมันไม่ได้ทำจากปูนซีเมนต์แต่เป็นหินแผ่นใหญ่แถมยังมีตัวอักษรบางอย่างเขียนอยู่บนนั้น ชูฮันไม่รู้ว่ามันเป็นภาษาอะไร มันอาจจะเป็นภาษาพื้นเมืองของคนที่นี้ก็เป็นได้
เดิมทีท่านอยู่ใต้ดินแต่คลื่นยักษ์ซัดท่านขึ้นมา ชายชราอธิบายขึ้นท่ามกลางแสงจันทร์ สายตาจับจ้องไปยังแท่นแผ่นหินกว้างตรงหน้า เทพพระเจ้า!
ชูฮันไม่ได้เข้าไปใกล้แต่ส่งสายตาให้ซูเฟิงและฟานเจี้ยนเขยิบถอยหลังห่างออกจากกลุ่มชาวบ้านไป
อยากจะบ้าตาย! ฟานเจี้ยนจับหัวตัวเองและพูดต่อ มันมีความลับลึกลับอะไรในแท่นแผ่นหินยักษ์นี่? จารึกความลับของบรรพบุรุษไว้เหรอ?
ซูเฟิงไม่ค่อยเห็นด้วยกับฟานเจี้ยน ฉันคิดว่ามันไร้สาระ นี่ฉันต้องเดินมาถึงท้ายหมู่บ้านเพื่อดูอะไรก็ไม่รู้? หมู่บ้านนี่มันเพี้ยนชะมัด!
ชูฮันทำเป็นหูหนวกกับคำบ่นของทั้งคู่ที่อยู่ข้างตัวไม่ใช่เรื่องผิดแปลกอะไร หลังจากเกิดการปะทุมันมีเรื่องราวแปลกๆมากมายเกิดขึ้นบนโลกใบนี้ มีหลายคนที่ทำตัวๆแปลกๆ รวมถึงหลงเชื่ออะไรแปลกๆ
สิ่งที่ชูฮันสนใจมากที่สุดอยู่ไม่ห่างไกลจากเขามากเท่าไหร่เขาสัมผัสได้ถึงสองจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ที่ตามหลังเขามาและอยู่ไม่ไกลออกไป
คนหนึ่งคือเจ้าของบ่อนเถื่อนอีกคนคือเจ้ามือพนัน…เจียงหลินเทียนที่ถูกชูฮันเปิดโปง ทั้งสองคนแอบตามขบวนเดินทางของชูฮันมาตลอดทางอย่างเงียบๆและระวังตัวไม่เห็นใครเห็นเพื่อลอบสังเกตการณ์ชูฮัน
ในเมื่อชื่อเจียงหลินเทียนของเขาถูกเปิดโปงแล้วถ้างั้นเขาก็ไม่มีอะไรต้องกลัวอีกแล้ว!
