อรหันต์เฮยอวี่และภิกษุย่อมไม่มีทางปล่อยให้สัตว์วิญญาณหนีไปง่ายๆ เช่นนั้น!
ทันใดนั้นชายชราพลันกระตุ้นสมบัติ ชั่วขณะนั้นระฆังยักษ์พลันพลิ้วไหว ระลอกคลื่นเสียงสีเงินม้วนวนออกมาอย่างดุดัน
ภิกษุพลิกฝ่ามือข้างหนึ่ง ในมือเปล่งแสงสว่างวาบ คาดไม่ถึงว่าจะมีจานอาคมสีขาวบริสุทธิ์ราวกับหยกเพิ่มขึ้นมา ใช้นิ้วชี้ไปสองสามครั้งอย่างรวดเร็ว รอบๆ หลุมยักษ์เกิดเสียงดังสนั่นขึ้น เขตอาคมลำแสงจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏออกมา ในเวลาเดียวกันระลอกคลื่นเขตอาคมก็ทะลักออกมาราวกับคลื่นน้ำ ชั่วพริบตาก็ตัดสลับไปมากลายเป็นตาข่ายยักษ์ ขวางทางหนีของสัตว์วิญญาณเอาไว้
และยิ่งไปกว่านั้นไม่ใช่แค่นี้ กลางอากาศเหนือเขตอาคมยังมีเสียงเพรียกของหงส์ดังขึ้น เปลวเพลิงสีแดงสดสามลูกเปล่งแสงสว่างวาบ วิหคเพลิงสีแดงสดสามตัวปรากฏออกมา และอ้าปากแหงนหน้าขึ้นไปกลางอากาศอย่างไม่ลังเลเลยสักนิด เสาเพลิงสีแดงสดสามต้นม้วนวนออกมา ชั่วพริบตาก็กลายเป็นเมฆเพลิงห่อหุ้มไปทางศิลาวิญญาณ
ส่วนทางด้านสัตว์วิญญาณ แมงป่องบินตัวสีฟ้าครามก็เปล่งแสงสว่างวาบปรากฏขึ้นเช่นกัน หางตะขอสีฟ้าขยับ ลำแสงพิษสีฟ้าครามดีดออกมา
ชั่วพริบตานั้นศิลาวิญญาณหวงเหลียนพลันตกอยู่ในอันตรายอีกครั้ง!
แต่เช่นนี้ดูเหมือนว่าจะทำให้สัตว์วิญญาณโกรธขึ้งแล้ว ผิวของมันมีลำแสงสีทองหมุนวนโคจร เสียงร้องประหลาดๆ ดังขึ้น จากนั้นดวงตาโลหิตที่สามบนหน้าผากพลันลืมตากลมโตขึ้น ลำแสงสีขาวปรากฏขึ้นราวกับดวงอาทิตย์ เปล่งแสงเจิดจ้าจนแสบตา ทำให้ผู้คนไม่อาจสบตาตรงๆ ได้!
ในยามนี้กำลังสำแดงการโจมตีใส่อรหันต์เฮยอวี่และภิกษุนั้น ผู้ที่เผชิญหน้ากับสถานการณ์เช่นนี้ก็อดที่จะหลับตาลงตามจิตสำนึกไม่ได้ แต่หลังจากลืมตาขึ้น ก็หน้าเปลี่ยนสี
อรหันต์เฮยอวี่พบว่าตนอยู่ในทะเลเพลิงสีเหลือง ทั้งด้านบนด้านล่าง และด้านซ้ายด้านขวา ท้องฟ้าและพื้นดินล้วนมีเปลวเพลิงหมุนวน เปลวเพลิงเหล่านี้ดูเหมือนจะลุกโชน แต่กลับให้ความรู้สึกเย็นเยียบจนเข้ากระดูกกับชายชรา
“เพลิงธรณีน้ำพุเหลือง! ไม่ถูก นี่คือเคล็ดวิชาลวงตา!”
อรหันต์เฮยอวี่หน้าเปลี่ยนสี อดที่จะร้องอุทานด้วยเสียงแหบแห้งไม่ได้ แต่ถึงอย่างไรเสียก็ไม่ใช่คนธรรมดา ครู่ต่อมาก็มีปฏิกิริยาตอบสนองทันที แต่สีหน้ากลับไม่ได้ดีเท่าใดนัก
แม้ว่าก่อนออกเดินทางเขาจะได้ยินคนกล่าวว่าศิลาวิญญาณหวงเหลียนมีเคล็ดวิชาลวงตาที่น่าตกตะลึง แม้แต่สิ่งมีชีวิตระดับผสานอินทรีย์ก็ยังกักได้ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจะถึงขั้นนี้ คาดไม่ถึงว่าจะทำให้เขาตกอยู่ในภาพลวงตาโดยไม่มีเค้าลางมาก่อน
และยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่สร้างขึ้นก็คือเพลิงธรณีน้ำพุเหลืองที่ยุ่งยากที่สุด!
สัตว์วิญญาณนี้อยู่ในเพลิงธรณีมาไม่รู้กี่หมื่นปีแล้ว แน่นอนว่าทักษะภาพลวงตาย่อมถึงจุดสุดยอดแล้ว คิดจะอาศัยเคล็ดวิชาลวงตานี้ทลายพันธนาการ ย่อมไม่ใช่เรื่องง่าย ดูแล้วหากอยากสลัดภาพลวงตาออกไปให้ทันเวลา ก็มีเพียงต้องใช้พังมหาศาลทลายออกไปแล้ว
ชายชราปล่อยโล่สีดำออกมาปกป้องร่างอย่างรวดเร็วไปพลาง ขบคิดด้วยความเคร่งขรึมไปพลาง
อีกด้านภิกษุที่ลืมตาขึ้น กลับมองเห็นตนอยู่ในห้วงเวลาสีเทา อรหันต์เฮยอวี่และอสูรวิญญาณตนอื่นๆ ล้วนหายไปอย่างไร้ร่องรอย มีเพียงสิ่งมหึมาสูงพันจั้งที่ลอยห่างออกไปสองสามร้อยจั้ง
สิ่งมหึมานี้มีสีทองเรืองรองเช่นกัน รูปร่างคล้ายคางคก แต่ตั้งแต่หัวจรดแผ่นหลังมีดวงตาสีเหลืองทองเจ็ดดวงเรียงแถวอยู่ กำลังใช้สายตาไร้ซึ่งความรู้สึกจ้องเขม็งภิกษุ จากกลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากเรือนร่างอันใหญ่โต ก็ยิ่งน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง ให้ความรู้สึกแทบจะหยุดหายใจ
“คางคกทองเจ็ดตา”
ภิกษุเอ่ยพึมพำ หน้าเปลี่ยนสี แต่หลังจากที่เอ่ยภาษาสันสกฤตออกมา ใบหน้าก็เผยสีหน้าหนักแน่นออกมา สองมือตะปบออกไปกลางอากาศ ลำแสงวิญญาณเปล่งแสงสว่างวาบ ชั่วขณะนั้นไม้เท้าหัวมังกรวารีสีทองและบาตรสีเงินใบหนึ่งก็ปรากฏออกมา
ไม่ใช่แค่ชายชราและภิกษุที่ไม่เคลื่อนไหวอยู่กลางอากาศ แม้แต่วิหคเพลิงสามตัวก็ส่งเสียงเพรียกก้องกังวาน ปากหยุดพ่นเปลวเพลิง ดวงตาทั้งสองเผยสีหน้าตกตะลึงออกมาแล้วกระพือปีกอยู่ที่เดิมไม่หยุด ตกอยู่ในเคล็ดวิชาลวงตาเช่นกัน
มีเพียงแมงป่องผลึกวารีสีฟ้าครามตัวนั้นที่ไม่รู้ว่าเป็นแมลงวิญญาณชนิดใด หลังจากที่ดวงตาที่สามของศิลาวิญญาณเปล่งแสงสีขาวแล้วกวาดผ่านไป คาดไม่ถึงว่าจะไม่มีผลกระทบเลยสักนิด ตะขอพิษที่แผ่นหลังยังคงมีลำแสงสีฟ้าพุ่งออกมาไม่หยุด
แต่เมื่อไร้ซึ่งคนช่วยเหลือ ศิลาวิญญาณหวงเหลียนที่พ่นเพลิงปีศาจออกมารับมือกับการโจมตีก่อนหน้า ย่อมทำให้ลำแสงสีฟ้าเปล่งแสงสว่างวาบได้อย่างง่ายดาย และถลึงตาใส่แมงป่องตัวนั้น ฉับพลันนั้นก็กลายเป็นลำแสงสีทองปะทะเข้ากับเขตอาคมด้านล่าง
สัตว์วิญญาณตัวนี้กลับมีสติปัญญาไม่ต่ำต้อย รู้ว่ายามนี้ไม่ใช่เวลาจะมาพัวพันกับคนเหล่านี้ ควรจะรีบกลับไปก่อนถึงจะเป็นเรื่องที่ปลอดภัยที่สุด
แต่ไม่รอให้ปะทะเข้ากับเขตอาคมในรวดเดียว ก็อ้าปากออก พ่นดวงแสงสีเหลืองขนาดเท่าศีรษะออกมาอย่างต่อเนื่อง
ดวงแสงเหล่านี้เปล่งแสงสว่างวาบแล้วหายวับไป โจมตีไปที่เขตอาคมอย่างแรง
เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ลำแสงสีเหลืองเจิดจ้าจนแสบตาระเบิดออก เขตอาคมนี้พลิ้วไหว คาดไม่ถึงว่าจะเผยท่าทีจะพังทลายออกมา
ศิลาวิญญาณเห็นเช่นนี้พลันดีใจ แล้วอ้าปากออก พ่นดวงแสงสิบกว่าลูกออกมา โจมตีเขตอาคมนี้จนสลายหายไป
แต่ในยามนี้เองฉับพลันนั้นเหนือเขตอาคมพลันมีเงาร่างคนปรากฏขึ้น ลำแสงสีเขียวกลุ่มหนึ่งปรากฏขึ้นอย่างเงียบเชียบ พลิ้วไหวแล้วกลายเป็นชายหนุ่มสวมชุดคลุมสีเขียวคนหนึ่ง
ชายหนุ่มคนนี้เงยหน้าขึ้นมองศิลาวิญญาณหวงเหลียนแล้วหัวเราะหึๆ ออกมา เผยไรฟันขาวจั๊วะ จากนั้นพลันสะบัดแขนเสื้อ ไม้บรรทัดสีเงินเล่มหนึ่งพุ่งออกมาแล้วรางเลือน ชั่วขณะนั้นก็กลายเป็นไม้บรรทัดเงาเรียงตัวหนาแน่นไปหมด แล้วโจมตีไปกลางอากาศสูง สับดวงแสงทั้งหมดจนแหลกสลายไป
คนผู้นี้ย่อมเป็นหานลี่ที่เมื่อครู่เอาแต่ซ่อนตัวไม่ยอมออกมา
เคล็ดวิชาลวงตาที่ศิลาวิญญาณหวงเหลียนสำแดงออกมาเมื่อครู่เป้าหมายก็คืออรหันต์เฮยอวี่และภิกษุ ดังนั้นแม้ว่าหานลี่จะได้รับผลกระทบอยู่ไกลๆ แต่อาศัยจิตสัมผัสที่แข็งแกร่งของเขากลับหลุดออกจากเคล็ดวิชาลวงตาได้อย่างง่ายดาย และเคลื่อนย้ายกายออกจากเขตอาคมได้อย่างสบายๆ
ศิลาวิญญาณนั้นเห็นว่าจะทลายเขตอาคมกลับไปใต้ดิน กลับถูกศัตรูคนใหม่เข้ามาขัดขวาง ในใจจะโกรธเกรี้ยวแค่ไหนแค่คิดก็รู้แล้ว
เสียง “พรึ่บๆ” ดังขึ้น
ผิวของสัตว์วิญญาณมีเปลวเพลิงสีเหลืองม้วนวนออกมา ขยายใหญ่ขึ้นแล้วม้วนไปทางหานลี่อย่างดุดัน
เปลวเพลิงเหล่านี้คือเปลวเพลิงปีศาจหยินเย็นเยียบที่มันฝึกฝนอยู่ใต้ดินมาหลายหมื่นปีถึงจะผนึกขึ้นได้
“มาแล้วก็ดี!”
หานลี่เห็นเพลิงนี้เข้ามา ใบหน้ากลับไม่ตกตะลึงแต่ฉีกยิ้ม พลิกฝ่ามือข้างหนึ่ง ภูเขาสีดำปรากฏออกมา
ใช้มือตบไปที่ภูเขาลูกนั้น ชั่วขณะนั้นภูเขาลูกนั้นพลันพลิ้วไหวขยายใหญ่ขึ้นจนมีขนาดสิบจั้งเศษ!
หานลี่พลันร่ายอาคมกระตุ้น อักขระยันต์สีเงินแถวหนึ่งปรากฏขึ้นบนยอดเขา จากนั้นหมอกสีเทาก็ม้วนวนออกมา และหมุนวนกลายเป็นระลอกคลื่นสีเทา ขยายใหญ่ขึ้นกลางอากาศ
เปลวเพลิงปีศาจสีเหลืองม้วนวน เมื่อสัมผัสกับระลอกคลื่นสีเทาก็ส่งเสียงอัสนีฟ้าฟาดดังออกมา ทยอยกันเปล่งแสงสว่างวาบแล้วจมหายเข้าไปในระลอกคลื่น
นอกจากระลอกคลื่นสีเทาจะขยายใหญ่ขึ้นแล้ว ก็ไม่มีท่าทีอันใด
ศิลาวิญญาณหวงเหลียนเห็นสถานการณ์เช่นนั้นดวงตาทั้งสองก็เปล่งแสงสว่างวาบ ปากก็ร้องเสียงแหลมๆ ออกมา
เสียง “ปัง” ดังขึ้น
ในระลอกคลื่นสีเทามีเสียงดังสนั่นดังมา ในระลอกคลื่นสั่นเทาอย่างรุนแรง คาดไม่ถึงว่าจะปริแตกเป็นเสี่ยงๆ จากนั้นเปลวเพลิงปีศาจสีเหลืองก็ทะลักออกมาจากด้านใน คาดไม่ถึงว่าจะกลายเป็นคางคกเพลิงสีเหลืองตัวหนึ่ง กำลังกระโจนเข้ามาหาหานลี่
ยังไม่ทันได้กระโจนมาอยู่ตรงหน้า พลังเย็นเยียบกลุ่มหนึ่งก็หมุนวน ให้ความรู้สึกเหมือนแม้แต่วิญญาณก็ถูกแช่แข็ง
หานลี่เห็นสถานการณ์เช่นนั้นก็อดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้
เพลิงปีศาจนี้รับมือยากจริงๆ แต่เขาย่อมไม่ได้หวาดกลัวอันใด ทันใดนั้นพลันเลิกคิ้วทั้งสองข้างขึ้น มือยักษ์ข้างหนึ่งตะปบไปทางคางคกเพลิง
เสียงอึกทึกดังขึ้น!
หมอกลำแสงห้าสีม้วนวนกลางอากาศ ฝ่ามือยักษ์สีขาวที่มีเปลวเพลิงเย็นเยียบห้าสีทะลักออกมาปรากฏขึ้น และตะปบไปยังคางคกเพลิงที่อยู่ด้านล่างอย่างแรง
การเคลื่อนไหวรวดเร็วราวกับสายฟ้าก็ไม่ปาน!
ไม่รู้ว่าคางคกเพลิงตัวนั้นหลบไม่ได้ หรือว่าไม่คิดจะหลบ ยามนั้นพลันถูกนิ้วทั้งห้ากำเอาไว้ จากนั้นเปลวเพลิงเย็นเยียบห้าสีพลันขยายใหญ่ขึ้น นิ้วทั้งห้าออกแรงบีบพร้อมกัน
เสียง “ตูม” ดังขึ้น!
คางคกเพลิงที่อยู่ในเปลวเพลิงเย็นเยียบห้าสีระเบิดออกในพริบตา กลายเป็นเปลวเพลิงหมุนวนไปห่อหุ้มมือยักษ์
แต่เปลวเพลิงเย็นเยียบห้าสีก็เป็นเพลิงเย็นเยียบชนิดหนึ่ง จะปล่อยให้เปลวเพลิงปีศาจทำแผนชั่วได้สำเร็จง่ายๆ ได้อย่างไร ทันใดนั้นหมอกลำแสงห้าสีก็ขยายใหญ่ขึ้น ต้านทานเปลวเพลิงปีศาจสีเหลืองเอาไว้อย่างไม่เกรงใจเลยสักนิด
และในชั่วพริบตานั้นหานลี่ก็ใช้นิ้วชี้ไปที่ยอดเขาสีดำที่อยู่ตรงหน้า
ชั่วขณะนั้นภูเขาลูกนี้พลันพลิ้วไหว คาดไม่ถึงว่าจะเปล่งแสงสว่างวาบแล้วจมหายไปกลางอากาศอย่างไร้ร่องรอย
ครู่ต่อมาเหนือศิลาวิญญาณหวงเหลียนก็มีระลอกคลื่นปรากฏขึ้น ยอดเขาสีดำรางเลือนและเปล่งแสงสว่างวาบ กดลงมาอย่างไม่เกรงใจเลยสักนิด ในเวลาเดียวกันหมอกลำแสงสีเทาก็ม้วนวนลงมาอีกครั้ง
ศิลาวิญญาณรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักอึ้ง พลังมหาศาลไร้รูปร่างมากระทบกับร่างของเขา ทำให้ร่างกายเปลี่ยนเป็นเชื่องช้าอย่างหาที่เปรียบมิได้
ศิลาวิญญาณหวงเหลียนย่อมโกรธเกรี้ยว หลังจากดิ้นรนสองสามครั้ง เห็นว่าไร้ประโยชน์ ก็อ้าปากออกอย่างไม่ต้องขบคิด พ่นไข่มุกกลมสีเหลืองออกมาเม็ดหนึ่ง
ไข่มุกกลมมีขนาดแค่เท่าหัวแม่มือ ตัวเป็นสีเหลืองนวล ดูเหมือนไม่สะดุดตา แต่กลับแก่นปีศาจที่เริ่มตั้งครรภ์ตั้งแต่วันที่สัตว์วิญญาณชนิดนี้ถือกำเนิด
แก่นปีศาจนี้เป็นหมุนวนอยู่เหนือหัวศิลาวิญญาณด้วยความดีใจ พลังมหาศาลไร้รูปร่างถูกกีดกันออกไป ในเวลาเดียวกันเสียงพรึ่บก็ดังขึ้น อสรพิษเพลิงสีเหลืองจำนวนนับไม่ถ้วนทะลักออกมาจากแก่นปีศาจ พลิ้วไหวกลางสายลมจนมีความยาวสองสามจั้ง จากนั้นก็แยกเขี้ยวตะปบเล็บกระโจนไปด้านบน
ผลคือเพลิงสีเหลืองและหมอกสีเทาพลันตัดสลับกันไปมา คาดไม่ถึงว่าจะต้านทานยอดเขาสีดำเอาไว้ จนไม่อาจร่อนลงมาได้เลยสักนิด
แต่ในยามนี้หานลี่ที่เดิมอยู่ด้านล่างแววตาพลันฉายแววโหดเหี้ยม มือหนึ่งพลันร่ายอาคม แผ่นหลังมีเสียงฟ้าผ่าดังขึ้น ปีกแวววาวคู่หนึ่งปรากฏขึ้น จากนั้นพลันออกแรงกระพือ กลายเป็นประจุไฟฟ้าสีเงินสายหนึ่งหายวับไปอย่างไร้ร่องรอย
ยามนี้ศิลาวิญญาณที่เพิ่งเคลื่อนกายหลบหลีกการโจมตีของลำแสงสีฟ้าของแมงป่องสีครามพลันเผยแววตาโหดเหี้ยมออกมา ดูเหมือนคิดจะทำการโจมตีกลับ แต่ด้านหลังพลันมีสายฟ้าเปล่งแสงสว่างวาบ หานลี่พลันเปล่งแสงสว่างวาบปรากฏออกมาพร้อมกับสายฟ้าที่พันรัดรอบเรือนร่าง
ศิลาวิญญาณหวงเหลียนพลันตกตะลึง ดวงตาปีศาจที่สามเปล่งประกายอย่างไม่ต้องขบคิด แล้วเปล่งแสงสีขาวเจิดจ้าออกมาอีกครั้ง
หานลี่กลับดูเหมือนจะเตรียมการเอาไว้แล้ว ปากพลันแค่นเสียงหึอย่างเย็นชาออกมา หลับตาทั้งสองข้างลง หว่างคิ้วมีลำแสงสีดำสว่างวาบ เนตรทำลายลายล้างลืมตาขึ้น
ลำแสงสีดำเปล่งแสงสว่างวาบ!
เส้นสีดำสายหนึ่งพุ่งออกมาจากเนตรทำลายล้าง เปล่งแสงสว่างวาบแล้วหายวับไป โจมตีไปที่ดวงตาปีศาจที่สามของสัตว์วิญญาณ ทำให้มันที่เพิ่งเปล่งแสงสีขาวสว่างวาบถูกทำลาย
และพริบตาที่ศิลาวิญญาณแค่นเสียงด้วยความเย็นชา ก็รู้สึกเพียงว่าในหัวมีเสียงฟ้าผ่าดังขึ้น ความเจ็บปวดรุนแรงจนเข้าไปในจิตวิญญาณทำให้มันร่างกายสั่นเทา ร่วงลงมาจากกลางอากาศอย่างไม่รู้ตัว
