ตอนที่ 1134 ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี้?
นี่คือเขาวงกตที่อยู่ลึกด้านหลังจากกำแพงหินไม่เหมือนกับเขาวงกตในป่าที่เคยเจอมา แต่มันเหมือนกับว่ามีก้อนหินจำนวนมากตกลงมาที่พื้นซึ่งเคยเป็นแม่น้ำ หินจำนวนมหาศาลตกกระจัดกระจายเต็มไปหมดจนในที่สุดเมื่อวันเวลาผ่านไป น้ำก็แห้งเหือดเหลือเพียงแต่หินและทรายทิ้งไว้
แต่เพราะขนาดของก้อนหินทั้งหลายที่ใหญ่เกินไปคนที่เข้ามาในหุบเขาและตื่นขึ้นมาเจอกำแพงก้อนหินทั้งหลายจึงให้ความรู้สึกราวกับอยู่ในเขาวงกต
ขณะนี้ภายในเขาวงกตที่เกิดจากธรรมชาติมีคนสามคนกำลังเดินเคียงข้างกัน มีสองคนที่ดูจากด้านหลังให้ความรู้สึกเหมือนกับเป็นผู้ชาย ทั้งคู่ๆมักจะโต้เถียงกันอยู่เสมอ และด้านหน้าสุดมีผู้หญิงที่มีตรงยาวใส่ชุดกระโปรงยาวสีขาวเดินนำอยู่ เธอคือ…ป่ายหวีเนอ นี่เธอรู้เยอะดีนัก เก่งดีนัก ทำไมลุยไปเองคนเดียว? จะตามฉันกับป่ายหวีเนอมาด้วยทำไม? คนที่พูดคือเกาช้าวฮุ่ย และคำพูดที่เกาช้าวฮุ่ยใช้นั้นตรงไปตรงมาอย่างไม่รักษาน้ำใจอีกฝ่ายเลย
ซึ่งคนที่ดูเหมือนผู้ชายเพราะรูปร่างสูงโปร่งและเดินอยู่ข้างเกาช้าวฮุ่ยนั้นก็มีสีหน้าเบื่อหน่ายท่าทางที่ดูเหมือนกับสาวหล่อยิ่งทำให้อีกฝ่ายดูมีเสน่ห์อย่างร้ายกาจ ฉันก็จะไปทางนี้เหมือนกัน เป็นนายนั่นแหละที่เอาแต่เดินไปที่เดียวกับฉัน นายแน่ใจนะว่านายไม่ได้กำลังเดินตามฉันอยู่?
คนคนนี้กลับกลายเป็นเสี่ยวชี!
ภายนอกทุกอย่างดูเหมือนผู้ชายจริงๆแต่ความจริงแล้วเขาคือผู้ชาย!
เหอะ! เกาช้าวฮุ่ยมองเสี่ยวชีด้วยสายตาดูหมิ่นและหัวเราะเยาะ อวดเก่งซะไม่มี อย่ามาฉุดพวกเราให้ต้องมาตายไปด้วยอยู่ในหุบเขาหยินหยางนี่ละ!
ฉันคิดว่าคนที่ตายน่าจะเป็นนาย? เสี่ยวชีชีเองก็ไม่ยอมแพ้ และก็ทำให้ป่ายหยูแพ้
อะไรนะ? เกาช้าวฮุ่ยโกรธ
ใจเย็น ป่ายหวีเนอที่ไม่เคยพูด จู่ๆก็ส่งเสียงพูดขึ้นมา เช่นเดียวกับฝีเท้าของเธอก็หยุดลง
อะไรนะ? เสี่ยวชีเริ่มมีอารมณ์
เกิดอะไรขึ้น? เสี่ยวชีที่เดินตามหลังอยู่นิ่วหน้าด้วยความสงสัย สายตาจับจ้องไปที่ทางออกตรหน้าตัวเอง ทำไมมันมาเร็วจังละ?
โง่จริงๆ! เกาช้าวฮุ่ยกระซิบบ่นกับป่ายหวีเนอ มีคนอยู่ตรงนั้นไม่รู้สึกรึไง? โอ้ ใช่ ลืทไปว่าเธอไม่ใช่เลือดบริสุทธิ์ ความสามารถเลยมีไม่เยอะ แต่ทำไมป่ายหยูถึงแข็งแกร่งจังละ? เขาบอกฉันว่าเธอคือน้องสาวของเขา?
ป่ายหวีเนอหันหน้ากลับมาส่งสายตาเย็นชาให้เกาช้าวฮุ่ยจากนั้นก็เดินนำหน้าออกไป
นี่คือกำแพงหินอันสุดท้ายและพวกเขาทั้งสามคนก็ติดอยู่กับกำแพงหินวงกตธรรมชาตินี้มาตลอดทั้งวันเต็มๆ ถ้าไม่ใช่เพราะทั้งสามคนนั้นต่างมีร่างกายที่แข็งแกร่งละก็ เกรงว่าอาจจะต้องติดอยู่ที่นี้อีกกว่านี้พอสมควรเลย รวมถึงต้องฟังเสียงโต้เถียงระหว่างเกาช้าวฮุ่ยและเสี่ยวเมิงชีไปอีกหลายชั่วโมง
ถ้าคนธรรมดาติดอยู่ในนี้ละก็คงจะไม่มีทางออกไปได้เลยเพราะกำแพงหินที่รายล้อมเต็มไปหมดพวกนี้ปิดกั้นทุกอย่าง มันสูงลิบและหนาทึบจนบดบังทุกอย่าง
มองตามหลังป่ายหวีเนอที่เดินนนำตรงออกไปเกาช้าวฮุ่ยก็รีบตามหลังไปติดๆ เสี่ยวชีเดินตามมาเป็นคนสุดท้ายพร้อมกับแววตาเย็นยะเยือก เธอไม่สามารถทำอะไรเกาช้าวฮุ่ยได้ตอนนี้ แต่อีกฝ่ายควรจะหยุดยั่วโมโหเธอได้แล้ว เพราะความอดทนของเธอมันมาถึงขีดสุดแล้ว ในใจนั้นเธออยากจะฆ่าเกาช้าวฮุ่ยให้จบๆมาตลอดทาง
และทันทีที่ทั้งสามคนก้าวเท้าออกไปจากกำแพงหินวงกตโดยที่อารมณ์ของเสี่ยวชียังไม่ได้ระเบิดออกมามันก็มีเสียงที่แสดงออกถึงความประหลาดใจของคนพูดดังขึ้นมา——- เสี่ยวชี?!
เกาช้าวฮุ่ยป่ายหวีเนอ และเสี่ยวชี ต่างชะงักฝีเท้าพร้อมกันและจ้องไปที่ทางออกของวงกตข้างหน้าซึ่งมีชายร่างผอมที่แบกขวานยักษ์สีดำไว้ที่หลัง เสื้อผ้ายับยู่ยี่พร้อมกับมีกลิ่นเค็มของน้ำทะเล…ซึ่งทำให้คนที่รู้จักคุ้นเคยชูฮันนั้นประหลาดใจอย่างมาก
คนคนนี้ไม่ใช่ชูฮันแน่ๆชูฮันไม่มีทางยอมปรากฏตัวในสภาพนี้?
ขณะที่ชูฮันนั้นไม่ได้ประหลาดใจที่ได้เห็นเกาช้าวฮุ่ยและป่ายหวีเนอในเวลานี้เขายืนรออยู่ตรงทางออกนี้อย่างคาดเดาเอาไว้ว่าอีกฝ่ายยังไม่มีทางออกไปก่อนและก็จะต้องออกมาเผชิญหน้ากับเขา
ชูฮัน?นาย? เกาช้าวฮุ่ยตกใจมาก นายเป็นยังไง แล้วนายมาที่นี้ได้ยังไง?!
ทำไมนายถึงรวดเร็วนัก? ป่ายหวีเนอเองก็มีท่าทีประหลาดใจที่หาดูได้ยากให้เห็น
ชูฮันตบไหล่ป่ายหวีเนอเบาๆจากนั้นก็ผลักเกาช้าวฮุ่ยออกไปให้ห่างป่ายหวีเนอ
หลังจากนั้นชูฮันก็เดินไปทางเสี่ยวชีหยุดลงตรงหน้าและก็ถามขึ้น ทำไมเธอมาอยู่ที่นี้?
ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมากชูฮันเคลื่อนไหวและควบคุมสถานการณ์อยู่คนเดียว เขาได้แสดงนิสัยของความเป็นผู้นำออกมาให้เห็นชัดเจน
เกาช้าวฮุ่ยนั้นแสนจะเคยชินเขาถูกชูฮันผลักออกไปหากไม่ได้สนใจในจุดนั้นเลย แค่ได้เห็นชูฮันที่ในที่สุดก็ร่วมมือกับเขาเพื่อรุมจัดการเสี่ยวชี เท่านี้เขาก็ดีใจจนเนื้อเต้นแล้ว
เสี่ยวชีนั้นตะลึงงันเขาพยายามสังเกตชูฮันอย่างละเอียด แต่ไม่คิดเลยว่าผู้ชายคนนี้จะกล้าเผชิญหน้ากับตระกูลลึกลับขึ้นจริงๆ!
ป่ายหวีเนอเหลือบมองไหล่ตัวเองด้วยสายตาประหลาดใจเบาๆเมื่อเห็นมือข้างหนึ่งของชูฮันกำลังตบลงเบาๆที่ไหล่ของเธออย่างดูเป็นธรรมชาติมากๆในขณะเดียวกันชูฮันก็ยืนพูดคุยกับเกาช้าวฮุ่ยไปด้วย ป่ายหวีเนอยืนนิ่งไม่ขยับราวกับตุ๊กตาในใจก็ได้แต่สับสนและตั้งคำถามกับตัวเอง เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมร่างกายของเธอถึงไม่มีปฏิกิริยาหรือส่งพลังใส่อีกฝ่ายทันทีที่โดนตัวเอง เพราะถ้าเป็นคนอื่นที่กล้าเข้าใกล้เธอในระยะหนึ่งเมตรละก็…คงจะตายไปแล้ว
ขอถามหน่อย? ชูฮันจ้องไปที่เสี่ยวชี ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี้ได้ แล้วความสัมพันธ์ของเธอกับเสี่ยวชีคืออะไร แล้วเธอเป็นเพศอะไรกันแน่?
มองไปที่ใบหน้าที่เปลี่ยนไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงและมีความเป็นชายชัดเจน ชูฮันก็หัวหมุนไปชั่วขณะกับความจริงเรื่องเพศของอีกฝ่าย
เธอเป็นกระเทย! เมื่อเห็นว่าชูฮันระดมยิงคำถามใส่เสี่ยวชีไม่หยุด เกาช้าวฮุ่ยก็ตะโกนขึ้นมาเสี่ยงตื่นเต้น เสี่ยวเมิงชีก็คือเสี่ยวชี เสี่ยวชีก็คือเสี่ยวเมิงชี เธอคือสมาชิกเพียงคนเดียวของตระกูลเสี่ยวที่เหลืออยู่!
ข้อมูลมากมายที่ได้รับรู้นั้นแทบทำให้ชูฮันหัวหมุนไปพักหนึ่งไม่แปลกใจที่ทำไมยู่ยงหนานถึงบอกว่าเห็นชายสองหญิงหนึ่ง เพราะเขาก็ไม่คิดว่าเสี่ยวเมิงชีและเสี่ยวชีจะเป็นคนคนเดียวกัน!
แล้วเธอเปลี่ยนร่างยังไง?
