เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ

บทที่ 202 การรักษาภาวะหลอดอาหารทะลุส่วนทรวงอก

เสี่ยวหยางกับเหล่าหยางหน้าตาเหมือนกันมาก ใบหน้าที่ดูซื่อและเงียบขรึมในตอนนี้เต็มไปด้วยความเชื่อมั่น

ภรรยาของเหล่าหยางเป็นชาวนา ชอบใช้ผ้าโพกศีรษะ ปีนี้เธออายุหกสิบกว่าแล้ว ทว่าดูภายนอกกลับเหมือนคนอายุเจ็ดสิบ แววตาดูอ่อนล้าโรยแรงไม่อาจทนต่อเรื่องกระทบจิตใจได้อีก

เส้นผมหงอกขาวทั่วทั้งศีรษะนับตั้งแต่เมื่อสิบปีก่อนหน้านี้ที่เธอต้องดูแลเหล่าหยางที่ป่วยเป็นโรคมะเร็ง หลังจากที่เธอดูแลเหล่าหยางไปได้ครึ่งปี เส้นผมของเธอก็เริ่มหงอกขาว

สถานการณ์ของครอบครัวเหล่าหยางในเวลานี้เปรียบเสมือนเปลวเทียนที่อยู่ท่ามกลางสายลม

ด้วยเหตุนี้ ทำให้เซียวเหอไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี เขามองภรรยาเหล่าหยาง แล้วก็แกล้งยิ้มออกมา กล่าวอย่างใจเย็นว่า “พี่สะใภ้ครับ ไม่มีอะไรครับ แค่หลอดอาหารทะลุเป็นรูหนึ่งรูไม่น่ากลัวครับ พี่สะใภ้ออกไปนั่งพักด้านนอกก่อนนะครับ ผมขอคุยกับเสี่ยวหยางหน่อย”

เมื่อเสี่ยวหยางเห็นเช่นนี้ เขาก็เข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น “แม่ แม่ออกไปดูหลานด้านนอกกับชุ่ยเอ๋อร์ก่อนนะ อีกเดี๋ยวผมไปหา”

ภรรยาของเหล่าหยางพยักหน้าด้วยสีหน้าเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ไม่รู้ว่าเชื่อจริงๆ หรือว่าไม่เชื่อแต่ก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร เธอจึงถอนหายใจออกมาแล้วเดินช้าๆ ออกจากห้องส่องกล้องไป

เมื่อเสี่ยวหยางเห็นแม่เดินออกไปแล้ว เขาก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ หนึ่งที เขารู้ว่าสถานการณ์ในตอนนี้ไม่ได้เรียบง่ายเหมือนที่เซียวเหอพูดขนาดนั้น

หลอดอาหารทะลุเป็นรู…

ถ้าเรียบง่ายอย่างที่เซียวเหอพูดก็คงดี

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เสี่ยวหยางก็อดรู้สึกหนักใจจนต้องถอนหายใจออกมาไม่ได้…

เขาพยายามทำให้ตนเองดูหนักแน่น “หัวหน้าเซียวครับ คุณมีอะไรก็บอกผมมาได้เลยครับ”

เซียวเหอพยักหน้า “หลอดอาหารของเหล่าหยางทะลุครับ ถึงการบาดเช่นนี้จะพบได้น้อย แต่หลายปีมานี้มีให้เห็นบ่อยมากขึ้นเรื่อยๆ สาเหตุมาจากการตรวจด้วยการส่องกล้องทางเดินอาหาร พอตรวจด้วยวิธีนี้ติดต่อกันเป็นเวลายาวนาน หลอดอาหารก็ขยายใหญ่ขึ้น ทำให้ผนังหลอดอาหารบางลงเรื่อยๆ เมื่อครู่นี้ตอนที่ผมส่องกล้องตรวจทางเดินอาหาร ผมเห็นการเปลี่ยนแปลงของผนังหลอดอาหารที่บางลง และเริ่มมีแผลปรากฏให้เห็น และในตอนนั้นอุปกรณ์ส่องกล้องสัมผัสโดนแผลของเหล่าหยาง เหล่าหยางเจ็บจนตัวบิดงอ ทำให้อุปกรณ์ส่องกล้องเจาะทะลุผนังหลอดอาหาร!…”

“…เหตุการณ์เช่นนี้มีให้เห็นอยู่บ่อยครั้ง อิงจากตัวเลขโดยทั่วไป การเกิดภาวะหลอดอาหารทะลุอยู่ที่หกสิบถึงเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ขึ้นไป”

เสี่ยวหยางพยักหน้า “เข้าใจครับ เข้าใจ หัวหน้าเซียว คุณบอกผมว่าต้องทำยังไงก็พอ!”

คำพูดนี้ทำเอาเซียวเหอถึงกับตกตะลึงในทันใด

เดิมทีคิดว่าสถานการณ์นี้จะต้องเป็นการถกเถียงกันเกี่ยวกับเรื่องหน้าที่รับผิดชอบ

ถึงอย่างไรเสีย ภาวะหลอดอาหารทะลุประเภทนี้ก็จัดว่าเป็นภาวะแทรกซ้อนจากการรักษา ถึงผู้ป่วยจะเป็นสาเหตุหลัก แต่หมอก็ต้องมีส่วนในการรับผิดชอบ

แต่คำพูดนี้ของเสี่ยวหยางทำให้เซียวเหอค่อนข้างตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าจะได้ยินเช่นนี้

เฮ้อ…

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เซียวเหอก็ถอนหายใจออกมา

“หลังจากที่หลอดอาหารทะลุแล้ว สารในกระเพาะอาหาร แบคทีเรียที่ปนอยู่ในสารคัดหลั่งภายในช่องปาก รวมทั้งอาหารจะไหลทะลักผ่านรูที่ทะลุเข้าไปสัมผัสโดนกับเมดิแอสตินัม[1] ทำให้อวัยวะส่วนนี้ติดเชื้ออย่างรุนแรง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อวัยวะส่วนนี้เป็นเนื้อเกี่ยวพันชนิดโปร่งบาง[2] ทำให้การอักเสบติดเชื้อแผ่ขยายเป็นวงกว้างอย่างรวดเร็ว และถึงขั้นกัดกร่อนเนื้อเยื่อเข้าในช่องทรวงอก…สรุปคือผลที่ตามร้ายแรงมาก!”

คำพูดนี้ทำให้สภาพจิตใจของเสี่ยวหยางจมดิ่งถึงขีดสุด!

แค่เสี่ยวหยางคิดจะยกมือขึ้นมายังต้องออกแรงอย่างหนัก ชีวิตช่างยากเย็น…

“งั้น…เราต้องทำยังไงครับหัวหน้า” น้ำเสียงของเสี่ยวหยางค่อนข้างหวาดกลัว “จะต้องรักษายังไงครับ”

เซียวเหอตอบ “ดีที่เราเจอตั้งแต่เนิ่นๆ แค่ผ่าตัดให้ทันเวลา ปัญหาไม่น่าจะใหญ่โตอะไร ตอนนี้สิ่งที่จำเป็นคือจะต้องผ่าตัดให้เสร็จภายในเวลาสิบสองชั่วโมง ถ้าเลยเวลาสิบสองชั่วโมงไปแล้ว โอกาสเสียชีวิตจะสูงถึงสามเท่า!…”

“…ในช่วงเวลาสั้นๆ นี้ยังไม่มีปัญหาแทรกซ้อนอะไร ตอนนี้สิ่งที่จำเป็นต้องทำคือติดต่อหมอ พวกเราจำเป็นต้องรีบผ่าตัดให้เร็วที่สุด!”

ทันทีที่เสี่ยวหยางได้ยินเช่นนั้น เขาก็ตกตะลึงจนตาค้างในทันใด ผมรู้จักกับหมอที่ไหนกัน

“หัวหน้าเซียวครับ รบกวนคุณช่วยติดต่อหมอให้พวกเราสักท่านได้มั้ยครับ…ผมเป็นแค่คนล้างรถ ผมไม่มีหมอที่รู้จักเป็นการส่วนตัว ผมจะไปหาหมอมาจากไหนได้ทันภายในเวลาสิบสองชั่วโมง…”

เขาเป็นแค่ลูกจ้างคนหนึ่งที่ไม่มีความสำคัญอะไร ในเมืองอันหยางที่กว้างใหญ่ เขาเป็นแค่คนธรรมดาที่ไม่มีชื่อเสียง แล้วเขาจะไปรู้จักหมอศัลยกรรมทรวงอกได้ที่ไหนกัน!

เซียวเหอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เขาค้นหารายชื่อติดต่อในโทรศัพท์มือถือไม่หยุด เขาคิดไปคิดมา หรือจะส่งตัวไปรักษาที่โรงพยาบาลประชาชนแห่งมณฑลดีนะ

และในตอนที่เขากำลังจะโทรไปหาเพื่อนสมัยเรียน ทันใดนั้นสายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นชื่อใครคนหนึ่งที่เขารู้จัก!

[เฉินชาง – แผนกฉุกเฉิน!]

ชั่วขณะนี้ เซียวเหอรู้สึกลังเลใจ เสี่ยวเฉินจะผ่าตัดประเภทนี้ได้หรือเปล่านะ

แล้วจู่ๆ เสี่ยวหยางก็ถามโพล่งขึ้นมาว่า “หัวหน้าเซียวครับ ค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดเท่าไหร่ครับ ผม…จะไปยืมเงินมา”

ทันทีที่เซียวเหอได้ยินคำถามนี้ เขาก็พลันตาสว่างและรู้สึกผิดขึ้นมาทันใด จริงด้วย!

ทำไมตนถึงไม่ตระหนักถึงปัญหาข้อนี้นะ!

ค่าใช้จ่ายทั้งหมดในการผ่าตัดหลังหักส่วนของประกันสุขภาพแล้วก็ยังต้องจ่ายอีกหลายหมื่นหยวน?

ตอนนั้นที่เหล่าหยางป่วยเป็นมะเร็งกระเพาะ ต้องหยิบยืมเงินจนเป็นหนีเป็นสิ้นก้อนโต ไม่รู้ว่าผ่านมาหลายปีแล้ว เสี่ยวหยางกับภรรยาชำระหนี้หมดหรือยัง…

หลังจากทำเรื่องย้ายโรงพยาบาลไปแล้วก็ต้องนอนพักฟื้นที่โรงพยาบาลหลังผ่าตัด…ค่าวัสดุสิ้นเปลืองทางการแพทย์ ค่ายา ค่าผ่าตัดรวมๆ ก็เป็นเงินจำนวนมากทีเดียว ถึงจะเบิกเงินสำรองจ่ายไปแล้วก็ตาม เซียวเหอเข้าใจทันใดว่าสำหรับครอบครัวหยางเรื่องที่เกิดขึ้นนี้คือภัยพิบัติอีกครั้งของครอบครัวอย่างไม่ต้องสงสัย!

ขั้นตอนการผ่าตัดไม่ยุ่งยาก…

หรือว่า…ให้เฉินชางลองดูหน่อย?

เซียวเหอพลันนึกวิธีการใหม่ขึ้นมาได้ในทันใด นั่นก็คือให้เฉินชางผ่าตัดให้

เรื่องนี้ก็เหมือนกับการที่มีเพื่อนคนหนึ่งอยากจะขลิบอวัยวะเพศ แล้วเลือกที่จะมาหาเฉินชาง เพราะมาหาเฉินชางไม่จำเป็นต้องนอนพักฟื้นที่โรงพยาบาล ทั้งยังไม่จำเป็นต้องคิดเรื่องค่าใช้จ่าย แค่ต้องมาหาเฉินชางตอนที่ไม่มีคน หลังจากที่มาถึงแล้วก็ให้เฉินชางจัดการให้ก็เป็นอันเรียบร้อย อะไรทำนองนี้!

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เซียวเหอก็พลันเกิดความคิดฟุ้งซ่านเล็กน้อย

ลองถามเฉินชางดูก่อน ทำได้หรือไม่ได้ค่อยว่ากันอีกที!

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เขาก็กดโทรหาเฉินชาง

…

หลังจากที่เฉินชางมาถึงห้องส่องกล้องแล้ว เซียวเหอก็พาตัวเขาตรงไปในห้องทำงาน หลังจากที่เข้าไปในห้องทำงานแล้ว เซียวเหอพูดเข้าประเด็นทันที เขาเล่าเรื่องทั้งหมดให้เฉินชางฟังหนึ่งรอบ!

เซียวเหอถอนหายใจออกมาหนึ่งเฮือก “อันที่จริงเคสนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของโรงพยาบาล แต่ดูจากนิสัยขี้งกของฝ่ายกิจการแพทย์แล้ว เรื่องนี้คุณก็รู้ เสี่ยวหยางคงจะได้ไม่กี่หยวน อีกทั้งการผ่าตัดประเภทนี้จำเป็นต้องใช้เงินจำนวนไม่น้อย รวมๆ แล้วก็หลายหมื่นหยวน…”

“…เสี่ยวเฉิน ถ้าคุณผ่าตัดเคสนี้ได้ คุณก็ช่วยเหล่าหยางหน่อยนะ ถือซะว่าช่วยผม”

[ติ๊ง! พบภารกิจ ช่วยเซียวเหอช่วยชีวิตเหล่าหยาง

หลังเสร็จสิ้นภารกิจ ได้รับรางวัล

1.ทักษะสุ่มของเซียวเหอ

2.ค่าความรู้สึกดีของเซียวเหอ +10

3.คะแนนทักษะ +2]

หลังจากที่เฉินชางลังเลใจอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็กดเปิดแผนผังทักษะ

ค้นเจอ [การรักษาภาวะหลอดอาหารทะลุส่วนทรวงอก]

การผ่าตัดระดับสาม!

ถ้าใช้คะแนนทักษะก็คงต้องใช้เยอะมาก…

ทว่าจู่ๆ เฉินชางก็นึกขึ้นได้ว่าหลังจากที่ตนทำภารกิจเปลี่ยนอาชีพสำเร็จแล้ว ตนได้รับทักษะสีม่วงฟรีหนึ่งไอเทม

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เฉินชางก็กดเข้าไปเรียนรู้!

ทันใดนั้นภาพตรงหน้าเฉินชางก็พลันเปลี่ยน

ปรากฏภาพเสมือนภายในห้องผ่าตัด

เขาเริ่มเรียนรู้ทักษะการรักษาหลอดอาหาร

ภารกิจเสร็จสิ้นได้รับทักษะสุ่มของเซียวเหอ แถมยังได้คะแนนทักษะอีกสองแต้ม เฉินชางรู้สึกว่าไม่เลว

และที่สำคัญที่สุดก็คือ การรักษาภาวะหลอดอาหารทะลุจัดอยู่ในหมวดของการรักษาฉุกเฉินเร่งด่วน

ทุกคนอาจไม่ค่อยรู้จักภาวะหลอดอาหารทะลุที่เกิดจากภาวะแทรกซ้อนในการรักษา แต่จะต้องรู้จักสองประเภทหลังแน่!

ประเภทที่หนึ่งคือภาวะหลอดอาหารทะลุจากการได้รับบาดเจ็บ เช่น มีดดาบของมีคม กระสุนปืน หรือการชน การกระแทก ล้วนทำให้เกิดการบาดเจ็บที่บริเวณหลอดอาหารได้ทั้งนั้น

ประเภทสุดท้ายเป็นประเภทที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน คือภาวะหลอดอาหารทะลุจากสิ่งแปลกปลอมอุดกั้นหลอดอาหาร ได้แก่ ก้างปลา กระดูกไก่ ฟันปลอม สิ่งเหล่านี้ทำให้เกิดการบาดเจ็บที่บริเวณหลอดอาหารได้เช่นกัน

ดังนั้นการได้ทักษะนี้นับว่าเป็นประโยชน์มาก!

[1] เมดิแอสตินัม (mediastinum) เป็นกลุ่มของอวัยวะและโครงสร้างต่างๆ ภายในทรวงอก ล้อมรอบด้วยเนื้อเยื่อเกี่ยวพันร่างแห โดยมีเมดิแอสตินัมอยู่ตรงกลางของช่องอก ซึ่งประกอบด้วยหัวใจ หลอดเลือดใหญ่ของหัวใจ หลอดอาหาร ท่อลม เส้นประสาทกะบังลม (phrenic nerve) ท่อน้ำเหลืองอก (thoracic duct) ต่อมไทมัส และต่อมน้ำเหลืองในทรวงอก

[2] เนื้อเยื่อเกี่ยวพันชนิดโปร่งบาง (loose connective tissue) เป็นเนื้อเยื่อที่มีเส้นใยเรียงตัวไม่เป็นระเบียบ ชนิดที่พบมากได้แก่คอลลาเจน และอิลาสติก สำหรับเส้นใยร่างแหพบเล็กน้อย ทำหน้าที่ยึดเหนี่ยวอวัยวะภายในให้คงรูป