บทที่ 289 หัวหน้าอันบุกทะลวงขีดจำกัดได้แล้ว!
เช้าตรู่วันจันทร์ตอนเปลี่ยนเวร หลี่เป่าซานมีข่าวมาแจ้งให้ทุกคนทราบ
“ผมมีข่าวดีจะแจ้งให้ทุกคนทราบครับ แผนที่แผนกฉุกเฉินของเราจะรับบุคคลกรมีความสามารถเข้ามาในแผนก ตอนนี้เราได้คนแล้ว ในครั้งนี้เรารับสมัครศัลยแพทย์ทรวงอกตำแหน่งรองหัวหน้าเข้ามาหนึ่งอัตรา แล้วก็มีศัลยแพทย์ด้านมือวุฒิปริญญาโทอีกหนึ่งอัตรา น่าจะเริ่มงานได้อย่างเร็วที่สุดภายในหนึ่งเดือน เมื่อถึงตอนนั้นแล้ว หน้าที่รับผิดชอบที่ทุกคนแบกรับไว้ก็น่าจะเบาลง”
เมื่อกล่าวมาถึงตรงนี้ หลี่เป่าซานก็มองเฉินชาง “โดยเฉพาะเสี่ยวเฉิน ระยะนี้คุณเหนื่อยมากจริงๆ รอบุคลากรใหม่ของเราเริ่มงานแล้ว คุณก็มีเวลาจัดสรรเวลาของตนเองได้แล้ว…
…เสี่ยวเฉินคุณต้องจัดตารางเวลาของตนเองให้เข้าที่สักหน่อย เพราะถึงยังไงคุณก็กำลังเรียนปริญญาโท จำเป็นต้องเรียนรู้สิ่งที่สำคัญอย่างแท้จริง อย่าเอาแค่วุฒิ วันข้างหน้าการศัลยกรรมหัวใจในแผนกฉุกเฉินของเราจะต้องพึ่งพาคุณ ภาระหน้าที่ของคุณหนักไม่เบาเลยนะครับ!”
นานๆ ทีหลี่เป่าซานจะอารมณ์ดีเช่นนี้ ทุกคนก็เลยต่างพากันหัวเราะออกมา
เมื่อเห็นว่าแผนกฉุกเฉินก้าวหน้าขึ้นทุกวัน อารมณ์ของทุกคนก็ดีขึ้นตาม
ส่วนหัวหน้าอันในช่วงนี้กำลังลุ่มหลงวิธีของเฉินชนิดที่เรียกว่าโงหัวไม่ขึ้น วันชาติปีนี้เขาไม่ได้ไปฉลองที่ไหนทั้งนั้น ซื้อขาหมู ซื้อตีนไก่มาให้ภรรยาทุกวัน ตั้งอกตั้งใจศึกษาและขบคิดวิธีของเฉิน
ในช่วงเช้ามีผู้ป่วยสองสามรายทยอยกันมา เฉินชางกับอันเยี่ยนจวินเข้าไปในห้องผ่าตัด เริ่มลงมือเย็บเส้นเอ็นเหมือนทุกวัน
วันนี้อันเยี่ยนจวินตัดสินใจว่าตนจะลงมือเย็บเส้นเอ็นด้วยวิธีของเฉินดูสักครั้ง เพราะถึงอย่างไรเสียช่วงเจ็ดวันที่ไม่ได้ไปไหนเขาก็ฝึกฝนมาตลอด คาดว่าจะบุกทะลวงทักษะนี้ได้แน่นอน!
ในครั้งนี้ ตนจะต้องทำให้เฉินชางมองตนด้วยมุมมองที่ต่างไปจากเดิมให้ได้!
ด้วยเหตุนี้ หลังจากที่เข้ามาในห้องผ่าตัด อันเยี่ยนจวินขันอาสาทันที “เสี่ยวเฉิน ให้ผมเย็บเถอะ? คุณคอยชี้แนะผม”
เฉินชางพยักหน้า “โอเคครับ”
เฉินชางเปิดดูกระดานภารกิจของตนเอง เมื่อเห็นว่าในตอนนี้ตนเย็บเส้นเอ็นไปสี่ร้อยเก้าสิบเก้าเคสแล้ว ขาดอีกแค่หนึ่งเคสก็จะบรรลุเป้าหมาย และในขณะเดียวกัน ก็ยังบรรลุเป้าหมายขนาดเล็กได้ด้วย เฉินชางอยากรู้ว่าถ้าบรรลุเป้าหมายขนาดเล็กนี้แล้วตนจะได้รางวัลอะไรกันแน่
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เฉินชางก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร อย่างไรภายวันนี้เขาจะต้องทำภารกิจสำเร็จแน่
หลังจากที่ยาชาออกฤทธิ์แล้ว อันเยี่ยนจวินก็เริ่มลงมือเย็บเส้นเอ็น
เมื่อเห็นสภาพเส้นเอ็นที่ฉีกขาดเสียหาย อันเยี่ยนจวินพยายามลืมเทคนิคการเย็บเส้นเอ็นที่เคยร่ำเรียนมา แล้วหวนคิดถึงวิธีการของเฉิน พิจารณาแนวทางรักษาจากสภาวะของผู้ป่วยว่าควรจะเย็บแบบไหนดี
ส่วนเฉินชางยืนดูอยู่ข้างๆ ช่วงระยะเวลานี้หัวหน้าอันฝึกฝนเรียนรู้อยู่ตลอด แต่ไม่รู้ว่าทำไมทักษะการเย็บเส้นเอ็นไม่ก้าวหน้า เฉินชางจึงพยายามหาสาเหตุ
แต่คิดอย่างไรก็คิดไม่ตก เฉินชางรู้สึกว่าฝีมือการเย็บเส้นเอ็นของหัวหน้าอันใช้ได้เลยทีเดียว เลือกวิธีเย็บได้ชาญฉลาดไม่เลว แต่ทำไมถึงยังไม่ก้าวไปถึงระดับปรมาจารย์สักที
เฉินชางประหลาดใจมาก!
ถึงแม้จะบอกให้ตนเป็นผู้ชี้แนะ แต่การฝึกฝนวิธีเย็บนี้ สุดท้ายแล้วก็ต้องอาศัยการตัดสินใจของตัวหัวหน้าอันเองอยู่ดี
ณ ขณะนี้ การผ่าตัดเย็บซ่อมแซมเส้นเอ็นได้เริ่มขึ้นแล้ว อันเยี่ยนจวินเริ่มเย็บเส้นเอ็น
ฝีมือการเย็บเส้นช่ำชองไร้ที่ติ ทุกขั้นทุกตอนเป็นระเบียบแบบแผน เฉินชางจับตาดูอย่างละเอียดใส่ใจ
ในที่สุดเฉินชางก็พอจะจับอะไรบางอย่างได้บ้างแล้ว!
เฉินชางดีใจในทันใด หาเจอแล้ว!
ในที่สุดก็รู้แล้วว่าเป็นเพราะอะไร
หัวหน้าอันเย็บตามแบบแผน…มากเกินไป!
ถูกต้อง!
หัวหน้าอันปฏิบัติตามแบบแผนมาจนเกินไป จึงทำให้ขาดจิตวิญญาณ
สิ่งนี้น่าจะเกี่ยวข้องกับลักษณะนิสัยของหัวหน้าอัน
หัวหน้าอันเป็นคนที่ปฏิบัติตามระเบียบแบบแผนอย่างคร่งครัด รวมถึงการวินิจฉัยและการรักษาโรคก็เช่นกัน เขาปฏิบัติตามกฎของโรงพยาบาลอย่างเคร่งครัดเสมอมา น้อยครั้งมากที่จะละเมิดกฎ
เช่นเดียวกันกับการเย็บเส้นเอ็น หัวหน้าอันก็ยึดตามระเบียบแบบแผนที่ถูกกำหนดไว้เช่นกัน!
หัวหน้าอันเข้าใจวิธีการเย็บเส้นเอ็นอย่างลึกซึ้ง จนถึงตอนนี้ ทักษะการเย็บเส้นเอ็นวิธีของเฉินก็ก้าวหน้าขึ้นมาก
แต่หัวใจสำคัญของวิธีของเฉินคืออะไร
หัวใจสำคัญของวิธีของเฉินคือการเย็บเอ็นด้วยวิธีพลิกแพลงผสมผสาน!
แต่หัวหน้าอันยังยึดติดอยู่กับการทำตามระเบียบแบบแผน เรียนรู้วิธีการเย็บเส้นเอ็นของเฉินชาง แตไม่เรียนรู้แนวคิด
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เฉินชางก็ดูวิธีเย็บเส้นเอ็นของอันเยี่ยนจวินต่อ ทันใดนั้นเขาก็กล่าวขึ้นว่า “หัวหน้าอันครับ อีกเดี๋ยวตอนที่คุณเย็บขั้นตอนสุดท้าย คุณลองให้วิธีของบันเนลล์ดูนะครับ มัดปมจากด้านนอก”
อันเยี่ยนจวินขานรับพร้อมพยักหน้าตกลง
หลังจากที่เขาตรึกตรองอยู่ครู่หนึ่งแล้ว ก็เริ่มลงมือเย็บ!
ทว่าในตอนที่แทงเข็มเข้าไปพร้อมกันสองเข็ม อันเยี่ยนจวินก็ชะงักในทันใด
เขารู้สึกราวกับมีแสงสว่างวาบขึ้นในหัว ปรากฏเป็นเส้นสนกลในของแต่ละวิธีนับไม่ถ้วน อีกทั้งยังมีแรงดาลใจนับไม่ถ้วนที่เปล่งประกายระยิบระยับ!
พลิกแพลง!
อันเยี่ยนจวินดีใจ ความรู้สึกเบิกบานใจท่วมท้นไปทั้งหัวใจ!
ดูเหมือนตอนนี้เขาจะจะหาสาเหตุได้แล้ว
ในสุดก็ปลดล็อกขีดจำกัดที่ฉุดรั้งเขาไว้มาตลอดหลายปีได้แล้ว
ในเวลานี้ เขารู้สึกว่าฝีมือการเย็บเส้นเอ็นของตนก้าวหน้าแบบก้าวกระโดดจนเขาเองก็อธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ถูก แต่ก็คือความรู้สึกเช่นนี้เป็นความรู้สึกที่เขาค้นพบว่าตนเองเชี่ยวชาญในวิธีของเฉินอย่างลึกซึ้งมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ
แต่อันเยี่ยนจวินก็ไม่ได้คลายความตื่นตัวในการเรียนรู้ ในเวลานี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมจู่ๆ เฉินชางถึงให้เขาเย็บขั้นตอนสุดท้ายด้วยวิธีของบันเนลล์ เพราะจิตวิญญาณในการเย็บเส้นเอ็นของบันเนลล์อยู่ที่ตรงนี้!
และในเวลาต่อมา อันเยี่ยนจวินก็พบข้อบกพร่องของตนเองด้วย ทันใดนั้นเขาก็เพิ่งเข้าใจว่าเวลาที่ตนฝึกฝนวิธีเย็บเส้นเอ็น ยังยึดติดอยู่กับกรอบเดิมๆ ขาดศักยภาพในการประยุกต์ใช้แต่ละวิธีด้วยความชำนาญการ
ศักยภาพประเภทนี้ที่จำกัดขีดจำกัดของเขาไว้!
ถ้าไม่ใช่เพราะเฉินชาง อันเยี่ยนจวินก็ไม่รู้เลยว่าเข้าจะก้าวข้ามขีดจำกัดนี้ได้เมื่อไหร่!
ความจริงแล้วต้องบอกว่าโชคดีที่มีเฉินชางอยู่ด้วย การที่จะแสวงหาคนที่มีศักยภาพเช่นนี้ได้เป็นเรื่องยากมากจริงๆ!
แต่จู่ๆ อันเยี่ยนจวินก็นึกเรื่องน่าทึ่งเรื่องหนึ่งขึ้นมา
ในเมื่อเฉินชางมองเห็นข้อบกพร่องของเขาได้ อีกทั้งยังช่วยตนชี้แนะเขาจนทำให้เขาก้าวข้ามขีดจำกัดไปได้…นั่นหมายความว่าเฉินชางช่ำชองในการเย็บเส้นเอ็นทุกวิธีแล้ว?
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ อันเยี่ยนจวินก็อดกลืนน้ำลายไม่ได้!
ตอนที่เฉินชางเข้ามาทำงานในแผนกฉุกเฉินใหม่ๆ เฉินชางยังไม่รู้วิธีเย็บเส้นเอ็นเลย
เมื่อคิดถึงตอนนั้น…คนที่สอนเฉินชางเย็บเส้นเอ็นคือตนนี่เอง…
อันเยี่ยนจวินอดรู้สึกชื่นชมจากใจไม่ได้
แต่เมื่อคิดถึงฝีมือการเย็บผิวหนังที่มีพรสวรรค์มากของเฉินชางกับวิธีเย็บหลอดเลือดที่ล้ำเลิศ…อันเยี่ยนจวินก็เข้าใจในทันที
เสี่ยวเฉินน่าจะเชี่ยวชาญในด้านการเย็บซ่อมแซมมากเป็นพิเศษ?
ในเวลานี้อันเยี่ยนจวินพยักหน้า คนเราต้องให้ความสำคัญกับเรื่องพรสวรรค์ เสี่ยวเฉินคือคนที่หาหนทางของตัวเองเจอ
การผ่าตัดเสร็จสิ้น!
เฉินชางได้รับข้อความแจ้งเตือนจากระบบซึ่งห่างหายกันไปนาน
[ติ๊ง! ภายใต้คำชี้แนะของคุณ อันเยี่ยนจวินบุกทะลวงทักษะการเย็บเส้นเอ็นไปสู่ระดับที่เหนือกว่าได้สำเร็จ ได้รับคะแนนทักษะ +3!]
ตอนนี้คะแนนทักษะของเฉินชางมีถึงยี่สิบคะแนนแล้ว มีคะแนนทักษะยี่สิบคะแนน ต่อให้ต้องเจอกับเคสที่ยากและซับซ้อน เฉินชางก็มีศักยภาพพอที่จะรับมือได้ อย่างน้อยที่สุดก็ไม่ตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก
หัวหน้าอันได้รับเชิญให้ไปร่วมวินิจฉัยโรค เวลานี้ที่แผนกฉุกเฉินมีผู้ป่วยที่มือได้รับบาดเจ็บเข้ามาอีกราย
อาการของผู้ป่วยรายนี้ค่อนข้างสาหัส กระดูกนิ้วมือหัก จำเป็นต้องดามกระดูกนิ้วมือ
หลังจากตรวจครบทุกด้านที่เกี่ยวข้องแล้ว เฉินชางก็เริ่มดำเนินขั้นตอนการผ่าตัด
ใกล้จะบรรลุเป้าหมายห้าร้อยเคสแล้ว ช่วงเวลาแห่งเกียรติยศนี้ เฉินชางตัดสินใจเชิญชวนฉินเยว่ยัยขี้ประจบมาช่วยเพิ่มความสนุกสนาน
