บทที่ 550 ที่น่ากลัวคือใจคน ไม่ใช่ความเจ็บป่วย (1)
หวังโส้วมองอาการบาดเจ็บที่ช่องท้องของหยางหย่วนจง เขาอดสูดหายใจลึกไม่ได้!
ถ้าเมื่อคืนตนให้เงินเขา เขาก็จะไม่ถูกเจ้าหนี้แทงหรือเปล่า
พอคิดถึงตรงนี้ หวังโส้วก็แค่นหัวเราะ!
เขาส่ายหน้า ต่อให้ย้อนกลับไปเมื่อคืน เขาก็ไม่ให้เงินน้องเขยที่ไม่เอาไหนคนนี้อยู่ดี
ขนาดดาราดังยังช่วยเหลือพี่ชายติดพนันของตัวเองไม่ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหัวหน้าแผนกเล็กๆ อย่างตนเลย
นี่คือหลุมดำที่ถมไม่เต็ม!
หวังว่าเรื่องนี้จะเป็นบทเรียนให้เขาแล้วกัน…
แน่นอน ต้องอยู่ภายในเงื่อนไขที่ว่า ช่วยชีวิตเขากลับมาได้
พูดตามตรง ตอนนี้เหมือนหวังโส้วแทบจะไม่มีความผูกพันให้น้องเขยคนนี้เลยสักนิด ไม่อยากเกี่ยวข้องกับเขาแม้แต่น้อย
แต่สำหรับผู้ป่วยคนหนึ่ง เขายังต้องพยายามช่วยชีวิตอย่างสุดความสามารถ
เหอทงให้เบอร์โทรศัพท์ของเฉินชางมาแล้ว แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาโทรศัพท์ เขาต้องทำให้อาการของผู้ป่วยคงที่ก่อน
“เอาคีมจับเส้นเลือดแบบไม่ล่วงล้ำมาให้ผม!” หวังโส้วบอกพยาบาล
จากนั้น เขาก็มองสวี่เฉิงแวบหนึ่ง “หัวหน้าแผนกสวี่ คุณมาดึงมีด ผมจะห้ามเลือดเอง”
สวี่เฉิงรีบพยักหน้า ตอนที่เขาดึงมีดยาวแหลมคมออกจากตับขึ้นมาได้ประมาณสามเซนติเมตร
ตอนนี้เอง เลือดสดก็ทะลักออกมา
น้ำเลือดจากเส้นเลือดบริเวณรอบตับไหลไม่หยุด สองมือของหวังโส้วถูกย้อมไปด้วยเลือด สายตาของเขาเหมือนทะเลไร้คลื่น ตอนนี้เขาตระหนักได้แล้วว่าความยากของการผ่าตัดเคสนี้เกินความขอบเขตความสามารถของเขา!
บริเวณที่มีเส้นเลือดบริเวณรอบตับเสียหายอยู่ที่ผนังด้านหลังตับ แต่บนตับมีรอยแยกขนาดใหญ่รอยหนึ่ง มีเลือดไหลออกมาไม่หยุดเช่นกัน ตำแหน่งที่มีเส้นเลือดบริเวณรอบตับเสียหายอยู่ข้างในนั้น!
หน้าผากของหวังโส้วมีเหงื่อไหลออกมาไม่หยุด ถ้าไม่ห้ามเลือดไว้ ต่อให้เฉินชางมาแล้วก็ไม่มีประโยชน์อยู่ดี!
อีกทั้งความดันโลหิตก็ยังลดลง…
70…65…63…
ไม่ใช่แค่เขา แม้แต่สวี่เฉิงก็สีหน้าเคร่งเครียดแล้ว หน้าผากมีเหงื่อซึมเล็กน้อย การแทงครั้งนี้เหมือนคร่าชีวิตคนได้จริงๆ!
โดยทั่วไป ถ้าเป็น ‘ยอดฝีมือ’ ที่มีประสบการณ์ใช้มีด แต่ครั้งที่ใช้มีดแทงจะแทงเบาๆ ทำให้อาการบาดเจ็บไม่ร้ายแรง เคยมีอุธาหรณ์กรณีหนึ่ง นักศึกษาโรงเรียนแพทย์แห่งหนึ่งแทงแฟนหนุ่มของตัวเองสิบกว่าแผลโดยหลีกเลี่ยงจุดสำคัญบนร่างกาย
แต่คนที่ใช้มีดแทงมั่วๆ ล้วนเป็นคนใหม่ เป็นคนหนุ่มสาว หรือไม่อย่างนั้นก็เป็นระยำ คนที่จะเอาชีวิตคนอื่น!
แน่นอน ไม่มีสว่านมือชั้นดีก็อย่าริทำงานเครื่องกระเบื้องเคลือบ[1] ไม่มีเรื่องจำเป็นก็อย่านำมีดมาเล่น ตรงท้องมีอวัยวะสำคัญที่อันตรายถึงชีวิตมากมาย
หวังโส้วใช้แรงไปเยอะมาก สุดท้ายก็ใช้คีมจับเส้นเลือดแบบไม่ล่วงล้ำหนีบปิดตรงทางออกของหลอดเลือดดำคาร์ดินัลหลังตับได้แล้ว!
ส่วนหลอดเลือดใหญ่ หลอดเลือดดำ หลอดเลือดเล็กตับในช่องท้อง…จุดเลือดออกหลักๆ เขาทยอยห้ามเลือดไว้แล้ว
เป็นถึงหัวหน้าแผนกฉุกเฉิน หัวหน้าแผนกศัลยกรรมตับและถุงน้ำดีของโรงพยาบาลตงต้าสาขาสองผู้สง่าผ่าเผย ทักษะเล็กน้อยพวกนี้ก็ยังพอได้อยู่!
ตอนนี้ไม่ใช่ว่าผ่าตัดแล้วจะปลอดภัย
การคีบปิดเส้นเลือดบริเวณรอบตับ เนื่องจากเป็นคีมห้ามเลือดแบบไม่ล่วงล้ำจึงมีพื้นที่แคบมาก แม้จะคงปริมาตรการไหลของเลือดไว้ได้ แต่การคีบปิดไว้นานก็จะทำให้เกิดปัญหาใหญ่ได้!
เขาบอกไม่ได้ว่าผู้ป่วยปลอดภัยแล้ว บอกได้เพียงว่าประคองอาการให้คงที่ได้ในระดับหนึ่งแล้วเท่านั้น ถึงขั้นยังไม่พ้นขีดอันตรายด้วยซ้ำ!
แต่ปัญหาเรื่องการซ่อมแซมภายในตับและหลอดเลือดดำคาร์ดินัลหลังตับในขั้นต่อไป หวังโส้วยอมรับว่าตัวเองไม่มีความมั่นใจมากนัก
ตอนนี้คงต้องไปขอร้องเฉินชางแล้วจริงๆ
พอคิดถึงตรงนี้ หวังโส้วก็มองสวี่เฉิงแวบหนึ่ง “หัวหน้าแผนกสวี่ ผมจะไปเชิญหมอมาจัดการกับภาวะเส้นเลือดบริเวณรอบตับเสียหาย”
สวี่เฉิงงงทันที ถามอย่างแปลกใจนิดหน่อยว่า “หัวหน้าแผนกหวัง…คุณทำไม่ได้เหรอ”
หวังโส้วสะอึก ถอนหายใจเฮือกหนึ่งแล้วส่ายหน้าบอกว่า “เคสนี้ยากเกินไปครับ ผมใช้คีมจับเส้นเลือดแบบไม่ล่วงล้ำแยกเส้นเลือดและห้ามเลือดได้ ก็ถือว่าทำได้เกินระดับทักษะของตัวเองแล้ว”
พอฟังมาถึงตรงนี้ สวี่เฉิงก็ตะลึงค้าง หวังโส้วแห่งแผนกศัลยกรรมตับและถุงน้ำดีมีทักษะอยู่ในระดับไหนกัน
ถือเป็นระดับเพดานของทั้งมณฑลตงหยางแล้วละมั้ง…
ถ้าเขาทำไม่ได้…แล้วใครจะทำได้
“คุณจะให้ผู้อำนวยการเฉียนมาทำแทนเหรอครับ” สวี่เฉิงถาม
หวังโส้วยิ้มเรียบๆ “เขาทำไม่ไหวหรอกครับ!”
ถ้าจะถามว่าใครเข้าใจระดับทักษะของคนคนหนึ่งได้ดีที่สุด คำตอบก็คืออาจจะเป็นคู่แข่งของเขา
หวังโส้วกับเฉียนเลี่ยงแข่งขันกันมาทั้งชีวิต แม้จะสู้แล้วล้มเหลวมาตลอด แต่หวังโส้วก็ไม่เคยยอมแพ้อยู่ดี
สวี่เฉิงอึ้งทันที…
เฉียนเลี่ยงทำไม่ได้ หวังโส้วก็ทำไม่ไหวเช่นกัน แล้วทั้งมณฑลตงหยางยังจะมี…ใครทำได้อีก!
ตอนนี้แม้แต่หมอคนอื่นที่เข้าร่วมผ่าตัดด้วยก็เผยสีหน้างุนงงแล้วเช่นกัน
ยังมีใครทำได้อีก…
หวังโส้วถอดถุงมือ แล้วพูดกับสวี่เฉิงและวิสัญญีแพทย์ว่า “รักษาสัญญาณชีพผู้ป่วยเอาไว้สักครู่ครับ ผมจะออกไปโทรศัพท์ เสี่ยวหลิวช่วยผมเตรียมหนังสือแจ้งภาวะเจ็บป่วยวิกฤตให้ผู้ป่วยด้วย”
จากนั้น หวังโส้วก็ถือโทรศัพท์เดินออกไปข้างนอก
ยังดีที่เมื่อครู่นี้เหอทงส่งเบอร์โทรศัพท์มาแล้ว เนื่องจากสถานการณ์ตอนนี้ ทำให้ต้องคงสัญญาณชีพของผู้ป่วยเอาไว้ ถึงได้ถ่วงเวลามาจนถึงตอนนี้
หลังจากหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา หวังโส้วก็รู้สึกอับอายอยู่บ้าง!
อย่างไรเสีย เมื่อคืนก็เพิ่งพูดต่อหน้าเฉินชางไปว่า ก็แค่เท่านี้เอง
นึกไม่ถึงว่าจะได้ตบหน้าตัวเองเร็วขนาดนี้!
พอนึกถึงตรงนี้ หวังโส้วก็หน้าซีดสลับแดงอยู่พักหนึ่ง หัวหน้าแผนกผู้สง่าผ่าเผยคนหนึ่ง เชิญหมอตำแหน่งเล็กๆ มาช่วยผ่าตัด ต้องทำให้คนมากมายหัวเราะเยาะแน่นอน
แต่…ไม่เป็นไร
ช่วยคนก่อนแล้วกัน
เขายกโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเฉินชาง
……
……
เฉินชางเห็นคนแปลกหน้าโทรมาแล้วงงเล็กน้อย แต่ก็ยังรับสาย
“สวัสดีครับ”
พอหวังโส้วได้ยินเสียงเฉินชาง ก็รีบบอกว่า “หมอเฉินสวัสดีครับ ผมคือหวังโส้วจากแผนกศัลยกรรมตับและถุงน้ำดีจากโรงพยาบาลตงต้าสาขาสอง เมื่อคืนนี้…ที่พวกเราวิดีโอคอลกัน”
เฉินชางได้ยินแล้วอึ้งนิดหน่อย แต่ก็นึกหน้าของหวังโส้วออกแล้วเช่นกัน เขาพยักหน้าทักทายว่า “อ๋อ หัวหน้าแผนกหวัง สวัสดีครับ”
หวังโส้วถอนหายใจ “หมอเฉิน ตอนนี้ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณ เมื่อเช้านี้น้องเขยผมถูกแทง…มีภาวะเส้นเลือดบริเวณรอบตับเสียหายร้ายแรง ทั้งยังเกิดในตำแหน่งพิเศษ อยู่ภายในผนังหลังตับ ตอนนี้ผมทำได้แค่ใช้คีมจับเส้นเลือดแยกเส้นเลือดแล้วหนีบปิดไว้ ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณ…
…แน่นอนว่าค่าวิชาชีพเฉพาะทาง ท่านเห็นว่าควรจะได้เท่าไรก็จะได้เท่านั้น ไม่ต้องเกรงใจครับ…”
หวังโส้วแสดงท่าทีจริงใจมาก ใช่คำว่า ‘ท่าน’ เรียกเฉินชาง
เฉินชางได้ยินแล้วพยักหน้า “คุณรอสักครู่ครับ เดี๋ยวผมค่อยคุยรายละเอียดทีหลัง”
นี่ไม่ใช่ปัญหาเรื่องค่าวิชาชีพเฉพาะทาง การผ่าตัดบางเคส แม้จะได้เงินเยอะ แต่ก็มีหลายคนที่ไม่อยากทำ
พอหวังโส้วเห็นว่าเฉินชางไม่ปฏิเสธก็เผยสีหน้าดีใจทันที แม้จะไม่รู้ถึงระดับที่แท้จริงของเฉินชาง แต่หวังโส้วก็รู้ว่าเฉินชางเข้าใจเรื่องผ่าตัดซ่อมเส้นเลือดบริเวณรอบตับที่เสียหายเป็นอย่างดี รู้เยอะกว่าตนกับเฉียนเลี่ยง
“งั้นก็ขอบคุณท่านมากครับ ผมจะรอท่านอยู่ที่หน้าประตูแผนกฉุกเฉิน ท่านถึงแล้วโทรหาผมนะครับ”
หลังจากวางสาย หวังโส้วก็รีบลุกขึ้นยืนแล้วถือหนังสือแจ้งภาวะเจ็บป่วยวิกฤตเดินไปด้านนอก
นอกห้องผ่าตัดตอนนี้ ภรรยาของหวังโส้ว พ่อตาและแม่ยายอยู่กันครบ ทั้งยังมีภรรยาของหยางหย่วนจงด้วย
พอเห็นหวังโส้วออกมา หยางหว่านซิ่วก็รีบลุกขึ้น “ที่รักคะ…หย่วนจงเป็นยังไงบ้าง”
แม้แต่พวกพ่อตาก็ทยอยกันลุกขึ้น รีบเดินมาตรงหน้าหวังโส้ว สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว!
[1] ถ้าไม่มีสว่านมือชั้นดี ก็อย่าริทำงานเครื่องกระเบื้องเคลือบ 没有金刚钻别揽瓷器活 หากไม่มีความสามารถหรือไม่มีความเชี่ยวชาญก็ไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยว
