ตอนพิเศษ 100 มันเป็นกับดัก
ตอนพิเศษ 100 มันเป็นกับดัก
ถานซิ่วสะดุ้ง เมื่อครู่นี้หลานสุ่ยเถียนตบนางอย่างแรง หลังจากถูกตบไม่กี่ครั้ง นางก็ปวดร้าวไปทั้งกรามและชาดิกไปทั้งหน้า
ถ้านางไม่ได้คุกเข่าอยู่ตรงนั้น นางอาจจะวิ่งไปหลบด้านข้างตั้งนานแล้ว
เมื่อได้ยินเสียงของเย่หลานเวย นางก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ ห่อไหล่แล้วพูดว่า “ยานี้ ยานี้คุณหนูรองเป็นคนมอบให้บ่าวเจ้าค่ะ”
“ถานซิ่ว เจ้ากำลังพูดเรื่องเหลวไหลอะไร?” หลานสุ่ยหยวนตวาดแหวทันที
“หุบปาก” เย่หลานเวยตะคอก แม้ว่ารังสีของเขาจะไม่แข็งแกร่งเท่าหนานหนาน แต่เขาก็ได้รับการฝึกฝนในกองทัพ ทำให้กายเขาแผ่รังสีอำมหิตรุนแรงมากจนหลานสุ่ยหยวนหวาดกลัวก้มหน้าลงทันที
จากนั้นเย่หลานเวยก็ส่งสัญญาณให้ถานซิ่วเล่าต่อ
เขาเดือดดาล ส่วนหนานหนานกลับรู้สึกผ่อนคลายและเพลิดเพลิน ประหนึ่งว่าเป็นคนนอกที่กำลังดูละครอยู่
แต่เย่หลานเวยจัดการกับเรื่องนี้ก็ถูกต้องแล้ว เพราะนี่คือตำหนักองค์ชายสาม ขณะที่เขาเป็นคู่หมั้นของสุ่ยชิง
จากนั้นเสียงของถานซิ่วก็ดังขึ้น “บ่าว บ่าวเป็นสาวใช้ข้างกายคุณหนูรองของตระกูลหลาน ปกติจะคอยดูแลอาหารและชีวิตประจำวันของคุณหนูรอง ช่วงนี้มีบางอย่างเกิดขึ้นในจวนหลาน ทำให้คุณหนูรองอาฆาตแค้นคุณหนูใหญ่ จึงติดสินบนอาตี้ที่เป็นสาวใช้ในเรือนของคุณหนูใหญ่เพคะ”
หลานสุ่ยชิงตกตะลึง อาตี้หรือ? จำได้ว่านางเป็นสาวใช้ที่ทำความสะอาดธรรมดา นางไม่เคยเจอนางเลยสักครั้ง
“อาตี้เฝ้าจับตาดูคุณหนูใหญ่ตามคำสั่งของคุณหนูรองและคุณหนูสาม ไม่นานมานี้ อาตี้แอบเข้าไปในห้องของคุณหนูใหญ่ และพบว่าคุณหนูใหญ่มีไข่มุกเม็ดใหญ่และหายาก มองเพียงปราดเดียวก็รู้ว่าต้องมีราคาแพงมาก หลายปีที่ผ่านมา คุณหนูใหญ่ไม่ได้ร่ำรวย นางจึงไม่มีทางมีไข่มุกเช่นนี้ไว้ครอบครองแน่ คุณหนูรองจึงสงสัยว่ามีคนให้ไข่มุกแก่คุณหนูใหญ่ จากนั้นอาตี้ก็พบว่ามีเสื้อคลุมของบุรุษตัวหนึ่งที่คุณหนูใหญ่เย็บเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้า คุณหนูรองกับคุณหนูสามจึงยิ่งสงสัยคุณหนูใหญ่ โดยบอกว่าคุณหนูใหญ่อาจหักหลังซื่อจื่อแห่งตำหนักอ๋องซิวเพคะ”
เมื่อพูดถึงอาตี้ สายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่หลานสุ่ยชิง
หนานหนานเม้มปาก ก่อนจะยกยิ้ม แล้วชี้ไปที่เสื้อคลุมบนตัวเขา แล้วถามว่า “นี่คือเสื้อคลุมของบุรุษที่เจ้าพูดถึงใช่หรือไม่?”
ถานซิ่วเงยหน้าขึ้นมองอย่างรวดเร็ว จากนั้นนางก็ลดเสียงลงตอบว่า “ใช่เพคะ ตามคำอธิบายของอาตี้ มันคือเสื้อคลุมตัวนี้จริง ๆ เพคะ”
“ดังนั้น ข้าก็คือคนที่เจ้าบอกว่าแอบไปเล่นชู้กับสุ่ยชิงงั้นหรือ?” หนานหนานพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา “ไข่มุกเม็ดนั้นข้าก็เป็นคนมอบให้จริง ๆ ทำไมกัน ข้าไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะให้ของขวัญกับคู่หมั้นของข้าหรือ? ข้าได้หมั้นหมายกับสุ่ยชิงแล้ว เหตุใดแค่นางทำเสื้อให้ข้า แต่พวกเจ้าก็ยังคิดว่านางทำเรื่องโสมมเช่นนั้น?”
ขณะที่เขาพูด สายตาเย็นชาของเขาก็เพ่งไปที่ศีรษะหลานสุ่ยหยวนกับหลานสุ่ยเถียน
พวกนางสองคนรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องทันทีราวกับถูกแช่แข็งทั้งตัว แรงกดดันมหาศาลที่อธิบายไม่ได้กดลงมาที่ศีรษะของพวกนาง ทำให้มือเท้าพวกนางอ่อนแรง จนเกือบจะล้มลงกับพื้น
หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสองก็พูดด้วยความยากลำบาก “ซื่อจื่อเพคะ มันไม่ใช่อย่างนั้น สาวใช้คนนี้พูดจาเหลวไหล ไม่ใช่…”
“ถานซิ่ว เล่าต่อสิ” หนานหนานขัดจังหวะการแก้ตัวน้ำขุ่นๆ ของพวกนาง แล้วมองไปที่สาวใช้อีกครั้ง
ถานซิ่วกลืนน้ำลาย แล้วพูดด้วยความยากลำบากว่า “ต่อมาอาตี้ได้ยินคุณหนูใหญ่พูดกับสาวใช้คนสนิทว่าในงานเลี้ยงขององค์ชายสามวันนี้ ชายคนนั้นจะมาด้วย และเขาจะสวมเสื้อคลุมที่คุณหนูใหญ่ทำให้ คุณหนูรองกับคุณหนูสาม… จึง จึงแอบจับตามองคุณหนูใหญ่ หวัง… หวังจะจับผิดคุณหนูใหญ่ให้ได้เพคะ”
หลานสุ่ยหยวนกับน้องสาวเงยหน้าขึ้น มองไปที่ถานซิ่วด้วยความไม่เชื่อ
มันไม่ใช่อย่างนั้น สิ่งที่เล่าไปก่อนหน้านี้อาจจะมีความจริงอยู่บ้าง แต่… แต่เมื่อรู้ว่าชายคนนั้นจะมาที่จวนองค์ชายสาม โดยสวมเสื้อคลุมที่หลานสุ่ยชิงทำให้นั้น มันไม่ใช่สิ่งที่อาตี้บอก แต่เป็นอินทรีหิมะที่ไปได้ยินมาต่างหาก
เหตุใดถานซิ่วถึงโกหก? เหตุใดนางถึงพูดเช่นนั้น?
แล้วนางรู้รายละเอียดบางอย่างได้อย่างไร?
ตอนที่อาตี้มารายงาน นางไม่ได้อยู่ด้วยตลอด
พวกนางทั้งสองรู้สึกเพียงว่าทั้งตัวเปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น ในที่สุดก็ตระหนักได้แล้วว่าพวกนางตกลงไปในกับดักขนาดใหญ่ ที่เป็นกับดักร้ายแรงทำให้พวกนางถึงตายได้
มันเป็นเพราะหลานสุ่ยชิง หลานสุ่ยชิงเป็นคนใช้แผนการนี้ มันเป็นกลอุบายของนาง
สายตาขุ่นเคืองของทั้งสองจับจ้องไปที่หลานสุ่ยชิง ที่เพียงแค่หรี่ตาแต่ไม่ได้เอ่ยคำใด
“แล้วยาปลุกกําหนัดห่อนี้เล่า?” เย่หลานเวยถาม
ถานซิ่วกลืนน้ำลายอีกครั้ง น้ำเสียงของนางเริ่มตึงเครียดมากขึ้น “ยาปลุกกําหนัด ยาปลุกกําหนัดนี้บ่าวได้มาจากคุณหนูรองกับคุณหนูสาม คุณหนูสามบอกว่าครั้งนี้ควรนำยาปลุกกําหนัดไปด้วยดีกว่า ถ้าคุณหนูใหญ่มีนัดกับบุรุษจริง ๆ พวกนางก็จะสามารถพาคุณหนูเสิ่นไปจับการเล่นชู้สู่ชายได้ พวกนางบอกว่าคุณหนูเสิ่นโง่เขลาและใจแคบ ดังนั้นนางจะต้องร่วมมือจัดการคุณหนูใหญ่กับพวกนางแน่นอน แต่ถ้าสถานการณ์เปลี่ยนไป อย่างชายคนนั้นรู้ตัวก่อนที่พวกนางจะไปเรียกคนมาดู ก็จะใช้ยาปลุกกําหนัดห่อนี้กับชายคนนั้น ให้ทั้งสองทำงามหน้าต่อหน้าทุกคน…”
“แต่บ่าวกลัวเพคะ อย่างไรเสีย คุณหนูใหญ่ก็เป็นนายของบ่าวเหมือนกัน การเล่นงานนายตัวเองเช่นนี้ บ่าวทำไม่ได้จริง ๆ เพคะ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่บ่าวยังไม่ได้ลงมือทำ ไม่คาดคิดว่า…จะโดนจับเสียก่อนเพคะ”
หลานสุ่ยหยวนอยากจะบีบคอถานซิ่วให้ตาย นังบ้านี่พูดเรื่องเหลวไหล ซ้ำยังใส่ร้ายพวกนางด้วยการพูดเช่นนั้น
“นังแพศยา เห็นได้ชัดว่าเจ้าใส่ร้ายพวกเรา เห็นได้ชัดว่าเจ้าทำเอง”
เมื่อเห็นว่าหลานสุ่ยหยวนกำลังจะกระโจนใส่อีกครั้ง ถานซิ่วก็รีบย่อตัวลง แล้วพูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า “คุณหนูรอง อย่าทำร้ายใครอีกเลยเจ้าค่ะ คุณหนูใหญ่เป็นพี่สาวแท้ ๆ ของคุณหนูรอง บ่าวโกหกหรือไม่ หวางเฟยกับซื่อจื่อจะทราบทันทีหลังจากตรวจสอบ แล้วอาตี้ก็ยังมีของรางวัลที่คุณหนูรองมอบให้ด้วย ยาปลุกกำหนัดนี้ถูกพบโดยเสี่ยวเจิ้งที่เฝ้าประตูที่สอง มีร่องรอยบ่งชี้ว่าคุณหนูเป็นคนทำ”
อวี้ชิงลั่วเม้มปาก เมื่อเห็นว่าหลานสุ่ยหยวนยังคงต้องการสร้างปัญหา นางจึงตวาดด้วยความโกรธว่า “หยุดนะ จนถึงตอนนี้เจ้ายังต้องการเล่นลิ้นอีกหรือ? เจ้าบอกว่าสาวใช้พูดจาเหลวไหล ถ้าเช่นนั้นให้ข้าถามเจ้า เจ้ารู้หรือไม่ว่ามีไข่มุกอยู่ในห้องของสุ่ยชิง? รู้หรือไม่ว่าสุ่ยชิงเป็นคนทำเสื้อคลุมของลูกชายข้า? รู้หรือไม่ว่าพวกเขาจะมาพบกันในวันนี้? รู้หรือไม่รู้?”
ใบหน้าของหลานสุ่ยหยวนพลันซีดเผือด
เสิ่นเหวินเสียนที่อยู่ข้าง ๆ โกรธมากจนเกือบสติแตก เพราะได้ยินถานซิ่วอธิบายว่านางโง่เขลาและใจแคบ นางจึงเปิดโปงทันทีโดยไม่ลังเล “ใช่เพคะ คุณหนูรองกับคุณหนูสามบอกว่า มีสาวใช้ในเรือนของคุณหนูใหญ่ที่เป็นคนของพวกนาง สาวใช้คนนั้นบอกพวกนางว่าหลานสุ่ยชิงทำเสื้อคลุมให้บุรุษ และพวกนางก็รู้ว่าหลานสุ่ยชิงจะพบกับชายคนนั้นในวันนี้ ดังนั้นพวกนางจึงคอยจับตามองหลานสุ่ยชิง เพื่อรอโอกาสจับผิดนางเพคะ”
……………………………………………………………………………………………………………….
สารจากผู้แปล
เล่าความจริงออกมาอีกค่ะ ฉีกกระชากหน้ากากนังคุณหนูรองกับคุณหนูสามออกมาให้หมด เอาให้ไม่มีที่ยืนในอาณาจักรนี้ไปเลย
ไหหม่า(海馬)