บทที่ 1044 ขอให้หลี่ซื่อแต่งงานกับนาง
บทที่ 1044 ขอให้หลี่ซื่อแต่งงานกับนาง
“หลี่ซื่อ หลี่ซื่อ ช่วยข้าด้วย ช่วยข้าด้วย ข้าไม่อยากโดนถ่วงน้ำ ข้าไม่อยากโดนถ่วงน้ำ ข้าหย่าแล้ว”
หลี่ซื่อชำเลืองมองนางพลางขมวดคิ้วมุ่น เฉาซินเหลียนช่างรีบร้อนเสียจริง อย่าว่าแต่จะให้ช่วยใครเลย แม้แต่ตัวเองยังเอาไม่รอดเลยตอนนี้
นอกจากนี้… เหตุใดเขาต้องช่วยนางด้วยเล่า?
“เพราะเห็นแก่ที่เราเป็นสามีภรรยากัน ข้าขอร้อง… เจ้าไปขอร้องให้ใต้เท้าลวี่ช่วยข้า ข้ายังไม่อยากตาย ข้ายังมีลูกชายและลูกสาว พวกเขายังเด็กอยู่” เฉาซินเหลียนคร่ำครวญขอร้องหลี่ซื่อ
ขณะที่นางกำลังจะก้าวไปข้างหน้าเพื่อดึงแขนเสื้อของหลี่ซื่อ หลี่ซื่อกลัวว่านางจะเอาเขาเข้าไปพัวพันกับนางอีกครั้ง ดังนั้นจึงรีบสะบัดแขนเสื้อของเขา และพูดอย่างโกรธเคืองว่า “เฉาซื่อ อย่าพยายามล่อลวงข้าอีก ตอนนี้ข้าก็เจ็บเพราะเจ้ามามากพอแล้ว”
“หลี่ซื่อ แต่งงานกับข้าเถอะ แต่งงานกับข้าเถอะ ตราบใดที่เจ้าแต่งงานกับข้า ข้าจะไม่โดนถ่วงน้ำ” เฉาซินเหลียนมีแผนการนี้อยู่ในใจ ตราบใดที่นางไม่ต้องโดนถ่วงน้ำ นางจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อเอาตัวรอด
หลี่ซื่อตกตะลึงเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของเฉาซินเหลียน เมื่อเรียกสติลกับคืนมาอีกครั้ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความขยะแขยงและพูดอย่างรังเกียจ “เฉาซินเหลียน เจ้าเป็นผู้หญิงโสโครกที่จะนอกใจสามี ทำไมเจ้าถึงต้องการข้า ข้าจะแต่งงานกับเจ้า แล้วรอให้เจ้านอกใจข้าอย่างนั้นหรือ?”
“แต่ข้าอยู่กับเจ้าแค่คนเดียว ข้าไม่เคยอยู่กับใครเลย” เฉาซินเหลียนไม่คาดคิดว่าหลี่ซื่อจะสงสัยในความบริสุทธิ์ของนาง และรีบแสดงความภักดีของนาง “ข้ารักษาตัวให้สะอาดอยู่เสมอ และเพราะมาเจอเจ้าจึงอดใจไม่ได้”
“หึ ใครจะไปรู้ว่าในใจเจ้าคิดอย่างไร เจ้าตกหลุมรักข้า วันหนึ่งเจ้าก็จะตกหลุมรักคนอื่นด้วย” หลี่ซื่อไม่สนใจสิ่งที่นางพูด “ถ้าเจ้าต้องการให้ข้าแต่งงานกับเจ้า ก็ล้มเลิกความคิดนี้เสียเถอะ”
หลี่ซื่อพูดอย่างโหดร้าย เฉาซินเหลียนรู้สึกตะลึงเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ตกลงที่จะแต่งงานกับนาง ยามที่พวกเขากำลังมีความสุขกัน เขากระซิบถ้อยคำหวานซึ้ง บอกว่าตนมีเสน่ห์และสวยงามเพียงใด และเขาก็ตกหลุมรักนางอย่างสุดหัวใจ ทั้งยังบอกว่าถ้ามีโอกาสเขาจะแต่งงานกับนาง
ดวงตาของเฉาซินเหลียนเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
เมื่อมองไปที่หลี่ซื่อ ดูเหมือนว่ากำลังอ้อนวอนให้เขาช่วยชีวิตตนเอง แต่หลี่ซื่อก็กระตือรือร้นที่จะแยกตัวออกจากนางโดยเร็วที่สุด
แค่เล่นกับนางเท่านั้น จะจริงจังได้อย่างไร?
นอกจากนี้ แม้ว่าเขาต้องการที่จะแต่งงาน เขาก็จะแต่งงานกับหญิงสาวแรกรุ่น เขาจะแต่งงานกับผู้หญิงที่ถูกทอดทิ้งและให้กำเนิดลูกแล้วได้อย่างไร?
อีกทั้งนางยังอายุมากกว่าเขามาก
ยิ่งไปกว่านั้น หลี่ซื่อใช้เงินจำนวนมากไปกับร่างกายของเฉาซินเหลียน เฉาซินเหลียนซื้อทุกอย่างที่ต้องการ อาหาร เครื่องดื่ม และเสื้อผ้า แม้ว่ามันจะถูกกว่าเจ้าหน้าที่ที่ซื่อสัตย์ในหอนางโลม แต่ตัวเลขนี้ก็ค่อนข้างมากเช่นกัน
เมื่อเห็นว่าหัวใจและดวงตาของเฉาซินเหลียนเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง แต่ท่าทางของหลี่ซื่อกลับเฉยเมย ดูเหมือนว่าความปรารถนาอันแรงกล้าของเฉาซินเหลียนกำลังจะสูญเปล่า
ไม่คาดคิดเลยว่าเฉาซินเหลียนจะเป็นคนเช่นนี้ หลังจากร่วมเตียงกับนางมาหลายปี กู้ฉวนโซ่วปฏิบัติต่อนางเหมือนเป็นสมบัติล้ำค่าเสมอ
เมื่อมองเฉาฮุยที่คุกเข่าอยู่ข้าง ๆ กู้ฉวนโซ่วก็นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น
เพียงแค่พูดทุกอย่างออกมาทั้งหมด
และทำให้เฉาซินเหลียนโดนถ่วงน้ำด้วย
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ กู้ฉวนโซ่วก็เย้ยหยัน “เฉาซินเหลียน เจ้าไม่ต้องระริกระรี้ขนาดนั้น พอพ้นจากบ้านข้า เจ้าก็ไปหาบ้านอื่นเพื่อที่เจ้าจะได้ไม่โดนจับถ่วงน้ำ เจ้าฝันหวานไปแล้ว ข้าจะบอกเจ้าให้นะ ไม่ต้องแค่โดนจับถ่วงน้ำหรอก แค่ชีวิตดี ๆ ก็ไม่ต้องคิด ในปีนั้นพี่รองและพี่สะใภ้รองของข้าตายอย่างไร ตัวเจ้ารู้ดีอยู่แก่ใจ ถ้าข้าไม่สับสนและเสียดายเจ้า ข้าจะให้พี่รองและพี่สะใภ้รองตายโดยไม่มีเหตุผลที่ชัดเจนได้อย่างไร ถ้าไม่ใช่เพราะนังจิ้งจอกเช่นเจ้า ในปีนั้นข้าจะใช้เงินมากมายเพื่อแต่งงานกับเจ้าได้อย่างไร พี่รองและพี่สะใภ้รองต้องเจ็บปวดที่ต้องแบกรับหนี้จำนวนมาก ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้า ข้าจะทนเห็นพวกเขาสองคนตายโดยไม่มีสาเหตุได้อย่างไร”
จากนั้นกู้ฉวนโซ่วก็เล่าทุกสิ่งที่เขาเห็นและได้ยินในปีนั้นโดยละเอียด
ปรากฏว่ากู้ฉวนโซ่วไม่ใช่ไม่รู้ว่าพี่ชายคนรองและพี่สะใภ้ของเขาเสียชีวิตอย่างอธิบายไม่ได้ แต่หัวใจและดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเฉาซินเหลียน และเฉาซินเหลียนก็คลอดลูกให้เขา ดังนั้นเขาจะยอมปล่อยให้เฉาซินเหลียนต้องทนทุกข์ทรมานในคุกได้อย่างไร
ยิ่งไปกว่านั้น กู้ฉวนโซ่วยังมีแผนในใจของเขา ถ้าพี่ชายคนรองและพี่สะใภ้คนที่สองเอาทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของครอบครัวไป เขาจะอยู่เฉย ๆ และรอความตายได้อย่างไร ดังนั้นเขาจึงปิดตาข้างหนึ่ง
ในตอนนี้เฉาซินเหลียนได้ทำสิ่งที่ผิดศีลธรรมและเสื่อมเสียได้ ซึ่งทำให้ความโกรธของเขาเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาไม่เคยคิดที่จะเล่าเรื่องทั้งหมดในอดีตและต้องการฆ่าเฉาซินเหลียนให้ตาย
เมื่อมีเหลียงเหยาซื่อ กู้ฉวนโซ่วและคนอื่น ๆ ที่ให้หลักฐานทางกายภาพ ไม่ว่าเฉาซินเหลียนจะหักล้างมากเพียงใด มันก็ไร้ประโยชน์
เฉาซินเหลียนมองไปที่กู้ฉวนโซ่วทางซ้ายและหลี่ซื่อทางขวา ชายสองคนนี้เป็นผู้ชายของนาง แต่ตอนนี้พวกเขาไม่สนใจนาง แม้ว่านางจะตายก็ไม่สน
เฉาซินเหลียนรู้สึกสิ้นหวัง
มีคนเคยรักนางราวกับไข่มุก แต่หลังจากเหตุการณ์นั้น กู้ฉวนโซ่วก็ปฏิบัติกับนางเหมือนเป็นศัตรู
คนบนเตียงกระซิบคำหวานข้างหูที่เพิ่งรู้จักกันไม่นาน แต่ในเวลานี้พวกเขาสองคนสนใจแต่เรื่องของตัวเอง และไม่สนใจนางแม้แต่น้อย
เฉาซินเหลียนตกอยู่ในความสิ้นหวังและตื่นตระหนก เมื่อมองไปที่ชายสองคนที่ดูถูกนาง
มีการเขียนจดหมายหย่าแล้ว และนางจะไม่เป็นคนของตระกูลกู้อีกต่อไปนับจากนี้
เดิมทีนางคิดว่าหลี่ซื่อจะแต่งงานกับนาง แต่นางไม่คาดคิดว่าหลี่ซื่อจะไม่สนใจนางเลย
เฉาซินเหลียนหวาดกลัวมาก ครั้งนี้อย่างที่กู้ฉวนโซ่วกล่าวไว้ว่าไม่จำเป็นต้องถูกถ่วงน้ำ อย่างไรเสียนี่ก็เป็นอาชญากรรมร้ายแรงที่จะถูกตัดหัว
เฉาซินเหลียนคลานไปข้างหน้ากู้ฉวนโซ่วด้วยความหวาดกลัวและตะโกนอย่างเศร้าสร้อย “สามี แต่งงานกันแล้วย่อมมีความกรุณาต่อกัน ข้าให้กำเนิดถิงถิงและซุ่นสีเพื่อเจ้า เพื่อพวกเขา โปรดยกโทษให้ข้าสักครั้ง เจ้าจะทำให้พวกเขาไม่มีแม่ไม่ได้”
กู้ฉวนโซ่วเตะเฉาซินเหลียนออกไปด้วยความขยะแขยงโดยไม่ต้องคิด ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ
