บทที่ 1092 ถานอวี้ซู
บทที่ 1092 ถานอวี้ซู
“คุณหนู ท่านไม่เป็นไรใช่หรือไม่เจ้าคะ?” สาวใช้ถามอย่างประหม่า
“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร” จากนั้นเด็กสาวที่นั่งอยู่บนพื้นก็ขยับมือออกจากใบหน้าของนาง เผยให้เห็นใบหน้าที่บอบบางปรากฏต่อหน้ากู้หนิงผิง
กู้หนิงผิงไม่ได้มีการเตรียมจิตใจใด ๆ เมื่อเห็นใบหน้าเล็ก ๆ ที่กำลังขมวดคิ้ว ปลายจมูกยังคงเป็นสีแดง สันนิษฐานว่าเมื่อครู่คงถูกกระแทก มีหยาดน้ำตาเอ่อคลอในดวงตาของนาง
นางคงเจ็บ แต่พยายามกลั้นเอาไว้
ความรู้สึกแรกในใจของกู้หนิงผิงคือ หญิงผู้นี้แข็งแกร่งจริง ๆ
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ไม่รู้ว่าทำไมใบหน้าของกู้หนิงผิงเปลี่ยนเป็นสีแดงในทันที
เมื่อถานอวี้ซูเคลื่อนมือออกจากใบหน้าของนาง นางไม่ทันได้สังเกตเห็นเด็กหนุ่มที่อยู่ต่อหน้านางที่มีอายุไล่เลี่ยกัน
นางอยู่ใกล้กับเขามากจนทำให้ใบหน้าขึ้นสีแดงก่ำ
“แม่นาง เจ้าไม่เป็นไรใช่หรือไม่” กู้หนิงผิงกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของนาง และถามด้วยความเป็นห่วง
ถานอวี้ซูส่ายหัว ลดศีรษะลงแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร เมื่อครู่จมูกของข้าถูกกระแทกเล็กน้อย เจ็บนิดหน่อย แต่ตอนนี้เจ็บไม่มากแล้ว”
นี่เป็นเรื่องจริง…
ดูเหมือนว่านางผู้นี้จะไม่ใช่คนเจ้าระเบียบ
หญิงสาวที่ดูเหมือนสาวใช้รีบพยุงถานอวี้ซูให้ลุกขึ้นพลางตบฝุ่นบนตัวของนาง และถามด้วยความเป็นห่วง “คุณหนู ไม่เป็นไรใช่หรือเปล่า ต้องการให้ข้าพาไปที่โรงหมอหรือไม่”
ถานอวี้ซูส่ายหัวและมองนางอย่างตำหนิ “อาอวี้ ข้าบอกว่าข้าสบายดี ถ้าเจ้ากังวลมากก็อย่าทำให้คนอื่นกลัว ชนเนื้อนะไม่ใช่ชนกำแพง”
คำพูดของถานอวี้ซูทำให้กู้เสี่ยวหวานระเบิดเสียงหัวเราะ สาวน้อยผู้นี้เฉียบคมจริง ๆ
ถานอวี้ซูหัวเราะเมื่อเขาพบกับแม่นางที่เพิ่งถามนางว่านางเจ็บตรงไหนหรือเปล่า และมองด้วยความประหลาดใจ
เมื่อเห็นหญิงสาวผู้นี้ซึ่งอาจจะแก่กว่าตัวเองไม่กี่ปีมีรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้า นัยน์ตาคมเข้มดำราวกับลูกองุ่นดำ หน้าตาดี รู้จักพูดจา ทำให้นางรู้สึกประทับใจไม่น้อย
“ท่านพี่ ข้าสบายดีจริง ๆ ดูสิจมูกของข้าแดงนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร พวกท่านอย่ากังวลไปเลย” ถานอวี้ซูถึงกับโน้มตัวไปข้างหน้าและยื่นจมูกไปใกล้กับกู้เสี่ยวหวานที่อยู่ข้างหน้านาง ราวกับว่ากลัวว่าอีกฝ่ายจะกังวลเกี่ยวกับนาง ดังนั้นนางจึงรีบปลอบกู้เสี่ยวหวาน
กู้เสี่ยวหวานเห็นว่านางเป็นคนใจกว้าง แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บและทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งยังเข้าไปปลอบโยนคนรอบข้าง ดังนั้นนางจึงชอบเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้ามากยิ่งขึ้น
“น้องสาวผู้นี้ แซ่ของข้าคือกู้ ข้าอาศัยอยู่ที่ร้านจิ่นฝูห่างจากที่นี่ไม่ไกลนัก หากเจ้ารู้สึกว่าร่างกายมีอะไรผิดปกติ เจ้าสามารถไปที่ร้านจิ่นฝูเพื่อไปหาข้าได้” เพราะกู้หนิงผิงบังเอิญชนเข้ากับนาง กู้เสี่ยวหวานต้องการรับผิดชอบ
